Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "COUNCIL" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 111
Tytuł:
Drugi Sobór Watykański – próba kontekstualnej interpretacji historycznej
The Second Vatican Council - an attempt to make a contextual historical interpretation
Autorzy:
Walkusz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139102.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
ecumenism
the official teaching of the Church
reception council
Second Vatican Council
the reform of the Church
Polish participation in the Second Vatican Council
Opis:
Awareness of unfi nished the First Vatican Council in 1870, generated on the one hand in the offi cial church factors wish of its continuation, on the other hand, some thought that the whole chain of events from the category of legislative, doctrinal, requires did not need. Nevertheless, from the pontifi cate of Pius X, the Holy See had made preparations for the next council, and although most of them in this matter did Pius XII, eventually abandoned thoughts of the council. However, quite unexpectedly decided for him, John XXIII and Paul VI, he continued. The result of the work of the council proved to be impressive, what they also had a substantial share of the Polish bishops, mostly Polish Primate Cardinal Stefan Wyszynski and Cardinal Karol Wojtyła. Generally speaking – the work of the council was a comprehensive renovation (reform) Church, ecumenical openness to dialogue and expressive self-determination of the Church.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 1; 17-40
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Imprecatory Psalms in the Liturgy of the Hours after the Second Vatican Council: Reform, Reception and the Current State of the Debate
Autorzy:
Węgrzyniak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158367.pdf
Data publikacji:
2022-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Psalms
imprecations
Second Vatican Council
Old Testament
Opis:
Since 1970, the Catholic Church has not used the so-called imprecatory Psalms and verses in the Liturgy of the Hours (in total, 122 verses have been removed). This article aims to analyze the presence of controversial fragments of the Psalms in the liturgy. It consists of four parts. First, it presents the history of the process that began during the Second Vatican Council and led to the decision to remove such fragments from the liturgy. What follows, is an overview of the reception and opinions on the imprecatory Psalms over the past fifty years. The next part of this study collects arguments in favor of removing the questionable texts from the liturgy as well as an argument in favor of keeping them in it. The article concludes with an appendix of all the texts from the Book of Psalms that have been removed from the Liturgy of the Hours. The author is personally in favor of leaving the unwanted verses in the liturgy.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 4; 1075-1096
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die liturgische Bewegung zwischen dem Ersten und dem Zweiten Vatikanischen Konzil
The Liturgical Movement between the First and the Second Vatican Council
Ruch liturgiczny między Pierwszym a Drugim Soborem Watykańskim
Autorzy:
Heinz, Andreas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040479.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
ruch liturgiczny
Sobór Watykański I
Sobór Watykański II
liturgy
liturgical movement
First Vatican Council
Second Vatican Council
Opis:
Trzy wielkie ruchy znaczą życia Kościoła katolickiego w pierwszej połowie XX wieku: ruch biblijny, ruch ekumeniczny i ruch liturgiczny. Okres między Soborem Watykańskim I (1869-1870) i Soborem Watykańskim II (1962-1965) to najbardziej urozmaicony okres w całej liturgicznej, dziś już prawie dwutysiącletniej, historii Kościoła. Ruch liturgiczny przed ostatnim Soborem nie objął całego Kościoła katolickiego. Swoich pionierów i zwolenników ruch ten miał zwłaszcza w Europie Środkowej i Zachodniej, acz w coraz większym stopniu zyskiwał sympatyków w Ameryce Północnej i Południowej oraz w krajach misyjnych. Droga od ruchu liturgicznego do odnowy liturgicznej Soboru Watykańskiego II nie jest prosta. Choć dziś ruch liturgiczny jest niemal jednogłośnie oceniany jako sukces, wszelako z kręgów tradycjonalistycznych słyszy się też głosy uznające go za historię strat i winiące za upadek życia kościelnego w wielu częściach zachodniego świata. Korzeń jednak, z którego wyrosła reforma liturgiczna Soboru, był zdrowy i błogosławiony. Die liturgische Bewegung zwischen dem Ersten und dem Zweiten Vatikanischen Konzil Drei große Bewegungen haben das Leben der katholischen Kirche in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts geprägt: die Biblische Bewegung, die Ökumenische Bewegung und die Liturgische Bewegung. Die Zeit zwischen dem Ersten Vatikanischen Konzil (1869/1870) und dem Zweiten Vatikanischen Konzil (1962-1965) war die liturgisch wohl bewegteste Epoche in der ganzen, nunmehr fast 2000-jährigen Kirchengeschichte. Die Liturgische Bewegung war vor dem letzten Konzil keine Sache der gesamten katholischen Weltkirche. Sie hatte ihre Pioniere und Anhänger vor allem in Mittel- und Westeuropa; zunehmend gab es Sympathisanten in Teilen Nord- und Südamerikas und in den Missionsländern. Der Weg von der Liturgischen Bewegung zur liturgischen Erneuerung durch das Zweite Vatikanische Konzil ist auch nicht geradlinig verlaufen. Es gab ungeduldiges Vorwärtsdrängen und vorsichtiges Abwarten, es gab Reformvorstöße und Widerstände; es gab Umwege und Irrwege. Zwar wird die Liturgische Bewegung heute fast einhellig als Erfolgsgeschichte beurteilt. Doch es gibt auch Stimmen aus traditionalistischen Kreisen, die diese Bewegung als Verlustgeschichte beklagen und ihr die Schuld geben für den Rückgang des kirchlichen Lebens in weiten Teilen der westlichen Welt. Doch der Wurzelboden, aus dem die Liturgiereform des Konzil erwachsen ist, war gesund und gesegnet.
Three great movements marked the life of the Catholic Church in the first half of the 20th century: the Biblical movement, the ecumenical movement, and the liturgical movement. The period between the First Vatican Council (1869/1870) and the Second Vatican Council (1962-1965) was the most eventful period in the liturgical whole, now almost 2000 years, of Church history. The liturgical movement did not include the whole Catholic Church before the last Council. The liturgical movement had their pioneers and followers, especially in Central and Western Europe, increasingly there were sympathizers in North and South America and in mission lands. The path from the liturgical movement to liturgical renewal through the Second Vatican Council is not rectilinear. There were impatient pressing forward and gently waiting, there was reform thrusts and resistances; there were detours and wrong turns. While the liturgical movement is judged today almost unanimously as a success story, but there are also voices from traditionalist circles who mourn this movement as loss history and blame her for the decline of Church life in much of the Western world. But the root from which the liturgical reform of the Council has grown was healthy and blessed.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady interpretacji uchwał Soboru Watykańskiego II dotyczących małżeństwa
Die Prinzipien der Interpretation der Schlubdokumente des. 2. Vatikanischen Konzils bezüglich der ehe
Autorzy:
Sztychmiler, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663351.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo
Sobór Watykański II
marriage
Second Vatican Council
Opis:
Das Hauptdokument des 2. Vatikanischen Konzil zur Eheproblematik ist Gaudium et spes. In dem Beitrag sind vier Gründe für die Notwendigkeit der Formulierung der Interpretationsregeln des 2. Vaticanums gegeben. Nach ersten zwei Punkte, wo Charakter der Konzilsaussagen und ihre verpflichtende Kraft bezeichnet sind, in drittem Punkt sind sieben Hauptprinzipien der Interpretation der Konzilsaussagen formuliert. Unter anderen sind es folgende: 1) auch in Konzilsaussagen, die keine Fachtermine benützen, die wichtige doktrinelle und normative Inhalte sind; 2) nicht zu enge und nicht zu breite Interpretation unternehmen: 3) in Auslegung der Konzilstexte besonders berücksichtigen: der näheren und weiteren Kontext, kanonistische Tradition, das heißt - andere kirchliche Lehramt Aussagen (can 6 § 2 CIC), Aufgabe der Kirche und des Kirchenrechts, den “Geist des Konzils", die Absicht des Konzils die Ehelehre zu erneuern (nicht zu wiederholen und nicht zu ändern), daß die Konzilsaussagen ihre weitere Entwicklung haben.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 1994, 5; 9-18
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Reception of the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio in Cieszyn Silesia
Autorzy:
Budniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150789.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ecumenism
Cieszyn Silesia
Second Vatican Council
history
reception
Opis:
There are certain places throughout the world where ecumenical movements are born and have arisen out of the very essence the sociocultural realities of these places. The Cieszyn region of Silesia is such a place. In Cieszyn, different nationalities, cultures, and religions converge because the region both literally and symbolically contains many borders. Many Christian denominations peacefully coexist within Cieszyn, which is home to the largest community of Lutherans in Poland. The ecumenical movement within Cieszyn arose as a necessary and inevitable consequence of the coexistence of these Churches. For this reason, the Cieszyn region of Silesia is a perfect example of contemporary trends that are occurring within the ecumenical movement. Ecumenism in the Cieszyn region of Silesia has a very long and rich history that began more than five centuries ago, meaning long before the Second Vatican Council issued the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio. Two Christian denominations—Roman Catholic and Lutheran—have coexisted in Cieszyn Silesia and, therefore, have become a symbol of an ecumenism based on faith and tolerance as well as survival and respect. Each of these represent the modern understanding of ecumenism today. The ecumenical movement can serve as a solid foundation that strengthens a sense of unity within local communities that share the same cultural and Christian roots so that these communities can achieve a common goal: to build a civilization of love, peace, and justice. Based on the examples of ecumenical relationships at work provided in this article, it is possible to say that the wise of “today” look back on “yesterday” in order to build a better “tomorrow.” Therefore, it is safe to assert that an ecumenism well-lived in the present that is also firmly rooted in history is a source of hope for the future of Christian Churches and communities. When presenting how the multi-denominational population of Cieszyn Silesia received the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio, a statement made by one of the most eminent Polish ecumenists, Father Prof. Wacław Hryniewicz, comes to mind: “An authentic reception can be achieved only when the partners differ from each other, because diversity enables the true relationship between giving and taking.”
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 169-181
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaznodziejstwo posoborowe: przed czy po odnowie?
Preaching the post-conciliar: before or after renewal?
Autorzy:
Draguła, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139050.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
homily
the liturgy
Second Vatican Council
Pope Francis
Opis:
The Constitution on the Sacred Liturgy of Vatican II restored the homily proper role in the liturgy of the Mass, making it an integral part of it. It was the realization of this demand to recover theology and preaching. Homily is beyond its explanatory and informative role, which was dominant in predicting before the Council. The preachers’ statements show the dissemination of the homily of the Church in Poland was not raised easily, and preachers preach willingly returned to a theme, focused on the truths of faith and morals. Opinion of the contemporary listeners confi rm the preachers’ diagnosis. For the diagnosis
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 1; 57-72
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il rapporto tra presbiterio e le associazioni clericali
The relationship between presbytery and clerical associations
Autorzy:
Interguglielmi, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085817.pdf
Data publikacji:
2021-03-12
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
presbitero
associazioni
Vescovo
diocesi
clericali
ecclesiologia
Consiglio presbiterale
Concilio Vaticano II
presbytery
association
bishop
diocese
clerical
presbyteral Council
Second Vatican Council
Opis:
Il diritto di associazione dei fedeli riconosciuto con il Concilio Vaticano II e tradotto giuridicamente nel Codice di diritto canonico del 1983 riguarda anche i chierici, che possono dunque associarsi per perseguire interessi legati al loro ministero. Questo diritto richiede un chiarimento sulle caratteristiche di queste associazioni, che non dovranno mai essere un sindacato dei chierici, in contrasto con l’autorità, né una copia dell’organismo di rappresentanza già previsto dal CIC nella diocesi, il Consiglio presbiterale. Questa riflessione circa il rapporto tra presbiterio e associazioni clericali rappresenta così un aspetto centrale per comprendere la natura e la funzione del ministero presbiterale e il corretto rapporto con il Vescovo nella Chiesa particolare.
Believers' right of association recognized through the second Vatican Council and translated in the Canon Law in 1983 concerns clerics as well. The letter may thus pursue interests buond to their ministry. This right needs to clarify the features of these associations which may neither be a kind of clerics'trade Union, in constrast with the authorities, nor a copy of the representative body, already provided by the CIC of the diocese, t.i., the presbyteral council. The present meditation on the relationship between presbytery and clerical associations represents a seminal aspect in order to understand both nature and function of the presbyteral ministry and the right relationship with the bishop within the particular church.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 3-26
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pope John Paul II’s Encyclical Letter "Ut unum sint" and Its Praiseworthy Contribution to the Cause of Christian Unity
Autorzy:
Mititelu, Cătălina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40277912.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Christian unity
ecumenical unity
Second Vatican Council
Christian Churches
Opis:
A careful examination of the text of Pope John Paul II’s encyclical Ut unum sint allows us to see, first of all, the fact that His Holiness was closely acquainted with the ecclesiological doctrine of the Second Vatican Council, in which he, in fact, played an active part, including by drafting some synodal documents, such as the decree on ecumenism Unitatis redintegratio. Moreover, in his ecumenical approach, Pope John Paul II aptly advocated for the participation of the Catholic Church in the work of the Ecumenical Council of Churches and for the restoration of the unity of Christians, hence his full ecumenical commitment to engage in ecumenical dialogue with all the Churches, and particularly with the Eastern Church, which he suggestively called “sister Church”. In fact, both his pastoral-practical activity of ecumenical commitment, as well as his encyclicals, abundantly confirm that the Supreme Pontiff has indeed made a praiseworthy contribution to the cause of Christian unity, which the Founder of the Church himself wanted (cf. John 17:21), and which must remain an example for us Christians of today and tomorrow.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 135-156
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szlachetny choć nieco naiwny optymizm. Gaudium et spes o kulturze
High-minded, though somewhat gullible optimism Gaudium et Spes on culture
Autorzy:
Potocki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038193.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
kultura
Sobór Watykański II
religion
culture
Second Vatican Council
Opis:
Autor podejmuje próbę komentarza do fragmentu konstytucji duszpasterskiej Gaudium et spes dotyczącego kultury. To rozdział drugi części drugiej zatytułowany Należyty sposób podnoszenia poziomu kultury. Komentarz jest pisany po pięćdziesięciu latach od przyjęcia dokumentu przez Vaticanum II, ale nie chce być jego jubileuszowym uczczeniem. Ma być przede wszystkim spojrzeniem na soborowe dzieło z perspektywy tego, co działo się w kulturze przez minione pół wieku. Autor wydobywa niebywały optymizm ojców soborowych. Kulturę odnoszą oni do doskonałości osoby ludzkiej, do dobra wspólnoty i całej społeczności ludzkiej. Upatrują w niej narzędzie doskonalenia uzdolnień człowieka i sposobu jego bycia z innymi. Konstatują, że rośnie liczba mężczyzn i kobiet świadomych, że są twórcami kultury swojej wspólnoty. Ojcowie soborowi zdają się śpiewać hymn na cześć kultury. Tymczasem wiodący dziś model kultury to kultura masowa, adresowana do mas, czyli do maksymalnie wielu adresatów. Dostosowuje się do nich poziomem, zatem rezygnacją z ambicji kultury wysokiej. Kultura masowa z racji nośnika, z którego w przekazie do mas korzysta, staje się kulturą medialną. Jest kulturą stechnicyzowaną. Jest kulturą na sprzedaż. Pozostaje w rękach mających władzę lub pieniądze. Kultura dawna, zwana ludową, była wybitnie mobilizująca. Charakteryzowała ją tożsamość twórcy i odbiorcy. Kultura masowa-medialna jest z gruntu demobilizująca. Konsument nie musi się wysilać. Kupił produkt i nim się karmi. Ta kultura nie pomaga w rozwoju. Przeciwnie: rozleniwia. Ojcowie soborowi zapowiadali, że będzie inaczej. Ale nie narzekajmy na autorów dokumentu. Raczej na siebie – bo nie podjęliśmy postawionych nam zadań jak należy. My, to jest twórcy kultury i jej odbiorcy.
The author comments upon a fragment of the pastoral constitution Gaudium et Spes concerning culture. This concerns the second chapter of the second part entitled “The Proper Development of Culture”. The commentary is written 50 years after the document was embraced by the Second Vatican Council, yet it is not intended as a jubilee commemoration. It looks at the conciliar work while taking into account what has been going on in culture over the past half century. The author highlights the unusual optimism of the conciliar fathers. He refers culture to the perfection of the human person, to the good of the community and to all of human society. They see in it a tool to perfect human talents and the way of his being with others. They state that the number of men and women aware of the fact that they create the culture of their communities is growing. The conciliar fathers seem to sing a praise hymn to culture. However, the mainstream cultural model of our times is a mass culture, that is, culture addressed to the utmost maximum number of recipients. It adjusts to their level, therefore, it resigns from the ambitions of high culture. Mass culture, due to the mediums it uses, has become media-culture. It is an over-technical culture, a culture which is for sale. It remains in the hands of those who hold power or money. The older culture, so-called “folk-culture”, was distinctively mobilizing. It was characterized by the identity of an artist and a recipient. A mass-media culture is by definition demobilizing. A consumer does not need to make any effort. He buys a product and satisfies himself with it. This type of culture does not help the individual person to grow; on the contrary, it makes him lazy. The conciliar fathers predicted that it would be different. But let us not complain about the authors of the document, rather, we should look at ourselves because we have not taken up the task properly. We, that is the creators and consumers of culture.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 75-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synod biskupów wyrazem kolegialnej troski o Kościół
Synod of Bishops together with collegial care for the Church
Autorzy:
Borucki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233657.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
Second Vatican Council
Synod of Bishops
Sobór Watykański II
Synod Biskupów
Opis:
Refleksja Soboru Watykańskiego II nad episkopatem oraz integralnie z nią związaną zasadą kolegialności stała się ważnym fundamentem teologicznym dla powstania instytucji Synodu Biskupów, a także dla określenia roli i znaczenia tejże instytucji w Kościele posoborowym. Instytucja Synodu Biskupów została powołana przez papieża Pawła VI motu proprio Apostolica sollicitudo z 15 września 1965 r. Jest to z jednej strony dokument erygujący instytucję, a jednocześnie zawiera on elementy normatywne oraz doktrynalne na temat Synodu Biskupów. Synod Biskupów od samego początku swojego istnienia był postrzegany jako miejsce spotkania oraz dialogu Biskupa Rzymskiego i episkopatu. Analizując podstawy prawne regulujące zadania oraz strukturę instytucji Synodu Biskupów należy wymienić następujące dokumenty: motu proprio Apostolica sollicitudo, które stworzyło instytucję; kanony Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 r. na temat Synodu Biskupów; regulaminy dotyczące funkcjonowania instytucji: zatwierdzony przez Pawła VI regulamin z 1966 r. wraz z nowelizacjami z 1969 i 1971 r., regulamin zatwierdzony przez papieża Benedykta XVI z 2006 r., oraz aktualnie obowiązujący regulamin zatwierdzony przez papieża Franciszka z 2018 r. Zebrania Synodu Biskupów mogą mieć różny charakter. Konstytucja apostolska Episcopalis communio papieża Franciszka z 2018 r. wyróżnia trzy rodzaje zgromadzeń Synodu Biskupów: Zwyczajne Zebranie Ogólne, jeżeli rozpatrywane są sprawy dotyczące dobra Kościoła powszechnego; Nadzwyczajne Zgromadzenie Ogólne, jeśli kwestie, które mają być ujęte, dotyczą dobra Kościoła powszechnego i wymagają pilnego rozpatrzenia; Zgromadzenie Specjalne, jeśli przedmiotem obrad są kwestie dotyczące głównie jednego lub więcej określonych obszarów geograficznych. Jeżeli jednak Biskup Rzymski uzna to za stosowne, szczególnie ze względów ekumenicznych, może zwołać zgromadzenie synodalne według innego, uznanego przez siebie trybu. W latach 1967–2022 było zwołanych trzydzieści Synodów Biskupów, w tym szesnaście zwyczajnych zgromadzeń ogólnych, trzy zgromadzenia nadzwyczajne, dziesięć zgromadzeń specjalnych oraz jeden poświęcony sytuacji duszpasterskiej w Holandii.
The reflection of the Second Vatican Council on the episcopate and the principle of collegiality connected with it became an important theological foundation for the establishment of the institution of the Synod of Bishops, as well as for the definition of the role and importance of this institution in the post-conciliar Church. The institution of the Synod of Bishop was established by Pope Paul VI, motu proprio Apostolica sollicitudo on September 15, 1965. On the one hand, it is a document establishing the institution, and at the same time it contains normative and doctrinal elements on the subject of the Synod of Bishops. From the very beginning of its existence, the Synod of Bishops was perceived as the place of meeting and dialogue between the Roman Pontiff and the episcopate. When analyzing the legal basis regulating the tasks and structure of the institutions of the Synods of Bishops, the following document should be mentioned; motu proprio Apostolica sollicitudo, witch created the institution; the canons of the 1983 Code of Canon Law on the Synod of Bishops; regulations regarding the functioning of the institution; the regulations of 1966 approved by Paul VI together with the amendments of 1969 and 1971, regulations approved by Pope Benedict XVI of 2006, and the regulations currently in force approved by Pope Francis of 2018. Meeting of the Synod of Bishops may be of a different character. The Apostolic Constitution Episcopalis communio of Pope Francis of 2018 distinguishes three types of assembly of the Synod of Bishops: Ordinary General Assembly when matters concerning the common Church are being considered; The Extraordinary General Assembly, if the matters to be dealt with concern the goad of the universal Church and require urgent consideration; Special Assemblies where the agenda is primarily one or more specific geographic areas. If, however, the Roman Pontiff deems it appropriate, especially for ecumenical reasons, he may convene a synodal assembly according to another procedure which he deems. From 1967 to 2022, thirty Bishops’ Synods were convened, including sixteen ordinary general assemblies, three extraordinary assemblies, ten special assemblies and one dedicated to the pastoral situation in the Netherlands.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 429-453
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest i Eucharystia w nauce Soboru Trydenckiego i współczesnego Katechizmu Kościoła Katolickiego
Baptism and the Eucharist in the Teaching of the Council of Trent and of the Contemporary „Catechism of the Catholic Church”
Autorzy:
Mateja, Erwin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595013.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Council of Trent
Reformation
Second Vatican Council
Catechism of the Catholic Church
Sacrament
Baptism
Eucharist
Sobór Trydencki
Reformacja
II Sobór Watykański
Katechizm Kościoła Katolickiego
sakrament
chrzest
Eucharystia
Opis:
The paper presents problematic issues concerning Baptism and the Eucharist depicted in the teaching of the Council of Trent and of the contemporary Catechism of the Catholic Church. Because of the reformers, the teaching on Baptism and especially the teaching on the sacrificial character of the Eucharist and the real presence of Christ under the consecrated species became a subject of serious controversies. Those controversies gave the Catholic bishops courage to remain faithful to the Apostolic Tradition concerning what was expressed in the appropriate decrees of the Council of Trent. After four centuries a desire arose in the Catholic Church to show a clear indication concerning the understanding of the truths of the faith. Many people had difficulties with an expression of the truth proclaimed by the Church. Therefore the new Catechism has been prepared in which – according to the teaching of Vaticanum II – included clarifications of the Catholic faith.
Artykuł prezentuje problematykę chrztu i Eucharystii przedstawioną w nauce Soboru Trydenckiego i aktualnego Katechizmu Kościoła Katolickiego. Za sprawą reformatorów nauka o chrzcie, a zwłaszcza o ofiarniczym charakterze Eucharystii i realnej obecności Chrystusa pod konsekrowanymi postaciami stała się przedmiotem poważnych kontrowersji, które doprowadziły do tego, że biskupi katoliccy potrafił odnaleźć w Trydencie odwagę, aby dochować wierności Tradycji apostolskiej, co wyrazili w odpowiednich dekretach. Po upływie ponad czterech wieków w Kościele katolickim zrodziła się potrzeba wyraźnych wskazań dotyczących rozumienia prawd wiary. Wielu wiernych miało trudności z jasnym wyrażeniem prawd głoszonych przez Kościół. Przygotowano więc katechizm, w którym w duchu posoborowym zawarto wyjaśnienia tego, w co wierzy współcześnie Kościół katolicki.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 233-248
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die kontextuelle und personenbedingte Konzilsrezeption in Polen
Contextual and person-related council reception in Poland
Autorzy:
Polak, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018728.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Second Vatican Council
Reception
Polska
Wyszyński
Wojtyła
Sobór Watykański II
recepcja
Polska
Opis:
Artykuł porusza kwestię recepcji nauczania Soboru Watykańskiego II w Polsce. Jest to refleksja duszpasterska, która wskazuje na kontekst społeczno-kulturowy i znaczenie w tym procesie osobowości kościelnych. W pierwszej części niniejszego artykułu podjęto próbę podkreślenia kulturowo-społecznego i politycznego kontekstu recepcji Soboru w Polsce. Stanowią go dwa okresy posoborowej historii Kościoła polskiego – przed przełomem 1989 roku i po nim. Druga część ma ukazać drugi czynnik charakterystyczny dla recepcji Soboru, a mianowicie znaczenie wiodących osobistości kościelnych.
The article deals with the issue of reception of the teaching of the Second Vatican Council in Poland. This is a pastoral refl ection that points to the socio-cultural context and the importance of church personalities. The fi rst part of this paper attempts to highlight the cultural-social and political context of the Council reception in Poland. Basically it is about two periods of post-conciliar history of the Church of Poland – before the turn of 1989 and after her. The second part is intended to show the second factor of the characteristic of the reception, namely the importance of the leading ecclesiastical personalities for this reception.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2018, 19; 223-229
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Face of Christian Hope in the Renewed Funeral Rites
Oblicze chrześcijańskiej nadziei w odnowionych obrzędach pogrzebu
Autorzy:
Trojnar, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050625.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nadzieja
eschatologia
liturgia
Sobór Watykański II
hope
eschatology
liturgy
Second Vatican Council
Opis:
The Second Vatican Council brought a new look at the ultimate reality of man. It has definitely contributed to the deepening of the understanding of the Christian faith and allowed to adapt its message to the needs of modern times. It was from its inspiration that, a few years after the promulgation of the Constitution Sacrosanctum concilium, the Ordo Exsequiarum was reformed, which made it possible to introduce the changes postulated by the Council’s fathers into the funeral liturgy. In accordance with their provisions, the funeral rites were to express more clearly the paschal character of the Christian’s death. Thus, the liturgy of the funeral became a special place for proclaiming Christian hope. It therefore seems necessary, on the basis of the texts of the renewed funeral rites, to notice its paschal character.
Sobór Watykański II przyniósł nowe spojrzenie na ostateczną rzeczywistość człowieka. Zdecydowanie przyczynił się on do pogłębienia rozumienia chrześcijańskiej wiary i pozwolił dostosować jej przekaz do potrzeb współczesności. To właśnie z jego inspiracji,w kilka lat po ogłoszeniu Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum concilium, dokonano reformy Ordo Exsequiarum, co pozwoliło na wprowadzenie do liturgii żałobnej zmian postulowanych przez ojców Soboru. Zgodnie z ich postanowieniami obrzędy pogrzebumiały odtąd przede wszystkim jaśniej wyrażać paschalny charakter śmierci chrześcijanina. Tym samym liturgia pogrzebu stała się szczególnym miejscem przepowiadania chrześcijańskiej nadziei. Konieczne wydaje się zatem, opierając się na tekstach odnowionychobrzędów pogrzebu, dostrzeżenie jej paschalnego charakteru.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 185-195
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pope John Paul II’s Significant Gestures for Interreligious Dialogue An Attempt of Interpretation
Autorzy:
Michalik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668109.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Second Vatican Council
Pope John Paul II
non-Christians
interreligious dialogue
gestures
Opis:
One of the important tasks of pope John Paul II pontificate was interreligious dialogue. Twenty-seven years lasting pontificate, was full in that matter of extremely important words and many still important spectacular gestures. The article reminds those more and those less known pope’s gestures, and it is an attempt of interpretation. The brave gestures of the Pope speak stronger than words, are better remembered and are a constant inspiration to those, who take up the task of interreligious dialogue.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Teaching of the Church on Religious Freedom: A Break or Continuity of Tradition?
Autorzy:
Chaberek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037228.pdf
Data publikacji:
2021-03-29
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
freedom
Church
State
Second Vatican Council
Pius XII
Leo XIII
religion
conscience
Opis:
This paper elaborates upon the Catholic Church’s teaching on religious freedom in the period from The French Revolution to The Second Vatican Council. Based on quotations from the original documents, the author presents the evolution of the Church’s position that switched from the initial rejection to the final acceptance of the religious freedom over past two centuries. The fact of this dramatic change begs the question about the continuity of tradition and credibility of the contemporary position of the Church. Based on the document by the International Theological Commission, “Memory and Reconciliation: The Church and the Faults of the Past,” as well as the teaching of Pope Benedict XVI, the author demonstrates that – in contrast to some contemporary interpretations – the hermeneutics of continuity is possible regarding Church’s teaching on religious freedom.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 5; 553-584
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 111

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies