Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sarmacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Geografia i metageografia ziem dawnej Sarmacji
Geography and Meta-Geography of Former Sarmatia Lands
Autorzy:
Wlicznyński, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540444.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
geografia
metageografia
Sarmacja
Sarmatia
geography
meta-geography
Opis:
Sarmacja to nazwa stosowana w przeszłości na oznaczenie terytoriów położonych od Polski na wschód, po Syberię i Turkiestan. W polskiej literaturze była ona powszechna w okresie Renesansu i przetrwała nawet do końca XIX wieku. W publikacjach w krajach zachodnich jest ona nadal stosowana, choć coraz rzadziej (najbardziej obecna jest w literaturze geograficznej i publikacjach kartograficznych we Włoszech). Ponieważ nazwę tę należy jednak uznać za nieaktualną, pojawia się pytanie: jak należy dzisiaj poprawnie nazywać terytoria dawnej Sarmacji? Odpowiedź na nie stanowi główny cel studium. Problem ten jest uzasadniony, gdyż, jak wykazano, nazwy obecnie stosowane na oznaczenie tych obszarów nie są z naukowego punktu widzenia poprawne. Takie wyrażenia jak Europa Wschodnia, Europa Środkowa, jak i Europa Środkowo-Wschodnia to nie nazwy geograficzne, ale formuły metageograficzne, stworzone w celu realizacji pewnych celów ideologicznych i politycznych. W sytuacji obecnej reorientacji geopolitycznej Rosji w kierunku idei eurazjatyzmu, coraz częściej stanowią one przedmiot kontestacji. Odpowiedź na pytanie o poprawną nazwę geograficzną dawnej Sarmacji nie jest możliwa bez uprzedniego rozwiązania problemu geograficznej istoty i zasięgu Europy oraz położenia geograficznego Polski. Na podstawie przeprowadzonych badań ankietowych wykazano, że położenie Polski w Europie jest w społeczeństwie rozmaicie rozumiane, gdyż nie ma jednomyślności w kwestii granicy wschodniej Europy. Aby rozstrzygnąć powyższe kwestie autor zastosował sposób pojmowania regionu właściwy dla klasycznej geografii regionalnej, który wydaje się także bliski zasadom geopolityki szkoły neoklasycznej. Jest to równoznaczne z odrzuceniem najbardziej rozpowszechnionych, metageograficznych koncepcji Europy, jak i Polski, sprzecznych ze stanem wiedzy naukowej i argumentacją empiryczną.
According to contemporary dictionaries Sarmatia is the ancient district between the Vistula River and the Caspian Sea. In Polish geographical literature this name was popular during the Renaissance and remained quite well-known till the end of XIXth century. Till now Sarmatia seems to be present in few English sources, however is much more utilized by authors of geographical publications and editors of cartographical materials in Italy. The areas of ancient Sarmatia are universally called Eastern Europe, Central Europe, or East Central Europe. These expressions are however not proper geographical names, and instead they constitute metageographical creations formulated for ideological and political purposes. They are more and more often contested due to the geopolitical re-orientation in Russia. For these reasons there appears question of what is the exact geographical name for these territories. An answer to this question seems to be possible only when the concepts of Europe and Poland are properly defined, since these two terms are very often used in entirely improper way. For this reason it is necessary to answer the question as to Poland's place in Europe, by pointing to the part of Europe to which Poland belongs. Although Polish society is characterized by a high level of competency in the area of geographical studies, according to the questionaires and polling conducted among the students, Poles themselves are not able to define what Europe is and what exactly defines her territory. To formulate answers to all these questions the author decided to utilize the classical concept of geographical region, which seems to be acceptable from the point of view of modern neoclassical geopolitics. It is tantamount with the ultimate rejection of the widely accepted metageographical concepts of Europe and Poland, whose continued uncritical use stands as an insult to that which is rational, and a negation of empirical argument.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2014, 9; 9-30
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sarmacja i sarmatyzm w kulturze polskiej XVII stulecia w świetle opinii badaczy
Sarmatia and Sarmatism in the Polish Culture of the 17th Century in the Light of the Researchers Opinions
Autorzy:
Żukowska, Ewa Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953894.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sarmatyzm
sarmacja
kultura sarmacka
Sarmatism
Sarmatia
Sarmatian culture
Opis:
The present work devoted to Sarmatia and Sarmatism in the 17th century Polish culture aims at showing the facts about what Sarmatia was in the historical sense, what its real geographical situation was, in what way the Sarmatian myth originated and what the noblemen's ideology of Sarmatism consisted in. It also presents historians' opinions of Sarmatism as a noblemen's cultural current. The 17th century Sarmatism grew from the noblemen's need to prove their `splendor'; it also served protecting its privileges. It swerved from the historical facts, but owing to those longings it worked out its own, special culture, which impressed a clear mark on the national culture. Sarmatism derived inspiration from two separate cultures of the East and the West; it also reached for Polish national folklore, in this way blurring the borderlines of the particular social states, which it – on the other hand – watched so jealously. It borrowed elements of fashion, clothes, the army and ornaments from the Turkish Orient; the Church art eagerly took motifs from the rich Orthodox Church as far as rites and ornaments are concerned; and in art and architecture influences can be seen of the Italian mannerism. In literature the noblemen's Sarmatism created new literary genres: narrative, grotesque and ones connected with memoirs. On the other hand, Polish Christmas carols are derived from folk culture. Sarmatism is also a certain lifestyle and a style of manners of the 17th noblemen, that is often called Old-Polish culture.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 2; 71-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska jako Wandalia. Koncepcja wandalska w dziejopisarstwie polskim wieków średnich
Autorzy:
Paszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559785.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Vandalian concept
Vandalia
Sarmatia
Sarmatism
Sarmatian theory
ethnogenesis of Slavs
Polish origins
Polish historiography
koncepcja wandalska
Wandalia
Sarmacja
Sarmatyzm
teoria sarmacka
etnogeneza Słowian
pochodzenie Polaków
historiografia polska
Opis:
Poland as Vandalia. Vandalian Concept in the Polish Historiography of Medieval Times The aim of the article is to discuss the origins and circumstances of the decline of the Vandalian Concept on Polish lands, in the light of Polish medieval historiography. The idea of Poland-Vandalia was highly influential for creation of future Polish national identity. It was dominant Polish theory of ethnogenesis until the end of 16th c. when was replaced by the Sarmatian theory. The most important issues of analysis of Vandalian concept include: accurate time of origins, reasons of popularity, final falls of the Vandalian and rises of the Sarmatian theory. Finally, the ways of understanding of ethnicity of alleged ancestors by Polish scholars.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2018, 51; 357-390
1426-7241
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detrital zircon geochronology and provenance of the Proterozoic quartz-rich metasediments of the Mazowsze domain: source areas and regional correlation
Geochronologia detrytycznego cyrkonu i proweniencja proterozoicznych bogatych w kwarc skał metaosadowych w domenie mazowieckiej: obszary źródłowe i regionalna korelacja
Autorzy:
Krzemiński, Leszek
Krzemińska, Ewa
Wiszniewska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061599.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
mature metasandstones
zircon U-Pb age
maximum depositional age
Paleoproterozoic
Late Svecofennian
Fennoscandia
Sarmatia
dojrzałe metapiaskowce
wiek U-Pb cyrkonu
maksymalny wiek depozycji
paleoproterozoik
późnoswekofeński
Fennoskandia
Sarmacja
Opis:
Drilling at Mońki IG 2 and Zabiele IG 1 in the Mazowsze domain has intersected mature quartz-rich metasedimentary rocks belonging to the basement of NE Poland, described so far as a Biebrza complex. The geochemical composition of these rocks is charac¬teristic of a passive margin. The subarkose–quartz arenite underwent low-T metamorphism, but preserved textures typical for the fluvial sediments. The detrital material in range 1.68–2.11 Ga was provided from surrounding late Paleoproterozoic margins of the Fennoscandia and Sarmatia. The maximum depositional age probably did not exceed 1.6 Ga. A previously suggested correlation with Mesoproterozoic molasse-type deposits of the Jotnian formation has not been confirmed. It seems more likely that the sediments formed after Fennoscandia-Sarmatia collision (i.e. termination of Svecofennian orogeny) but before denudation of the Mesoproterozoic Mazury AMCG intrusions.
W otworach wiertniczych Mońki IG 2 i Zabiele IG 1 na obszarze domeny mazowieckiej rozpoznano dojrzałe, bogate w kwarc skały metaosadowe. Należą one do podłoża krystalicznego północno-wschodniej Polski i były opisywane dotychczas jako kompleks biebrzański. Skład geochemiczny tych skał jest charakterystyczny dla krawędzi pasywnej. Skały sklasyfikowane jako arenity kwarcowe i subarkozy uległy metamorfizmowi niskotemperaturowemu, zachowując jednak struktury typowe dla osadów rzecznych. Materiał detrytyczny o wieku 1,68–2,11 mld lat pochodził z erozji paleoproterozoicznych skał na krawędziach Fennoskandii i Sarmacji. Maksymalny wiek depozycji materiału okruchowego prawdopodobnie nie przekraczał 1,6 mld lat. Sugerowana wcześniej korelacja z osadami molasowymi mezoproterozoicznej formacji jotnickiej nie została potwierdzona. Bardziej prawdopodobne wydaje się, że osady powstały po kolizji Fennoskandii z Sarmacją (wygasanie orogenezy swekofeńskiej), a przed denudacją mezoproterozoicznych intruzji AMCG obszaru Mazur.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2019, 474; 59--72
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska jako "Antemurale" i "Ojczyzna Świętych". Motyw przedmurza w "Nowych Atenach" księdza Chmielowskiego
Poland as "Antemurale" and " Homland of Saints" . Theme of "bulwar" in the "New Athens" by Benedict Chmielowski
Autorzy:
Paszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545196.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Przedmurze chrześcijaństwa
antemurale christianitatis
Sarmacja
Sarmatia
sarmatyzm
ojczyzna świętych
Benedykt Joachim Chmielowski
Nowe Ateny
pierwsza polska encyklopedia
nauka staropolska
Bulwark of Christianity
sarmatism
homeland of saints
New Athens
first Polish encyclopedia
history of Polish science
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie stanowiska księdza Benedykta Joachima Chmielowskiego (1700-1763) wobec dogmatu przedmurza, z perspektywy mniej lub bardziej domniemanej megalomanii i ksenofobii. Dokonano próby odpowiedzi na szereg istotnych pytań. Czy Nowe Ateny należy uznać za kolejny megalomański pean na cześć sarmackiej ojczyzny? Czy w stosunku do sąsiadów Chmielowski kieruje się serią stereotypów, a swą polskość opiera na bezkrytycznym poczuciu wyższości? Wreszcie, jak wygląda jego wizja mitu Polski jako przedmurza? Nowe Ateny uznawane są za pierwszą polską encyklopedię powszechną sensu stricto (I wydanie 1745 r.). Szczególny nacisk kładł autor na elementy kuriozalne, co było typowe dla barokowej nauki. Podczas zaborów dzieło stało się ofiarą krzywdzącej czarnej legendy. Chmielowski gloryfikuje rolę Polski jako państwa stojącego na straży cywilizacji łacińskiej. Swój kraj nazywa szumnie „ojczyzną świętych”. Aczkolwiek jego dzieło dalekie jest od megalomanii i bezkrytycznego samouwielbienia. Przepełnione jest natomiast autentyczną żarliwą wiarą oraz gorącym patriotyzmem. Pomimo narodowej dumy i braku kompleksów, autor potrafi być krytyczny wobec swoich rodaków a obiektywny wobec sąsiednich nacji. Za rozbudzanie patriotyzmu, uczuć narodowych i religijnych – poza krzewieniem wiedzy – należy się autorowi wdzięczna pamięć następnych pokoleń. Sama popularyzacja mitu przedmurza powinna być poczytywana zaś jako znaczący wkład w budowanie polskiej tożsamości narodowej.
The main goal of this article is to present the views of Rev. Benedict Joachim Chmielowski (1700-1763) towards the myth of Poland as bulwark of Christianity, from the perspective of more or less implied megalomania and xenophobia. Attempts have been made to answer a number of important questions. Should ‘New Athens’ be considered as another megalomaniac affirmation in honor of the so-called “Sarmatian” homeland? Is Chmielowski guided by a stereotypes towards Polish neighbors and is his Polishness based on an uncritical sense of superiority? Finally, what is his vision of the myth of “antemurale”? Chmielowski’s famous work – ‘New Athens’ – is considered to be the first Polish encyclopedia (first edition in 1745). Particular emphasis was put on the curiosities, which was typical for pre-Enlightenment science. After the Partitions of Poland (1795), POLSKA JAKO „ANTEMURALE” I „OJCZYZNA ŚWIĘTYCH” 199 encyclopedia became a victim of a black legend. Chmielowski glorifies the role of Poland as a state guarding the Christian civilization. He also called his country “homeland of saints”. Although his work is far from megalomania and uncritical national selfsatisfaction. It is filled with authentic religious faith and fervent patriotism. Despite the national pride and lack of complexes, the author is able to be critical for his compatriots and objective towards his neighbors and other European nations as well. For the awakening of patriotism, national and religious feelings – aside from the propagation of knowledge – the author should have the grateful memory of the next generations. The popularization of the myth of Poland as the bulwark itself should be also considered as a significant contribution for the building of Polish national identity.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 127; 185-199
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies