Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "word of God" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
"Słowo Jahwe" – nakaz Boży czy wewnętrzna potrzeba człowieka
Autorzy:
Szwarc, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177637.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Słowo Boże
prorocy
Word of God
prophets
Opis:
Der Artikel besteht aus zwei Teilen. Den ersten bildet die exegetische Analyse der Texte Jr. 7,21-23; 11,2-7; 13,15-17; Js. 1,10-20; 55,1-3; Sach. 6,9-15. Sie zielt auf eine Akzentuierung der für das erörterte Problem wesentlichen Begriffe und Ausdrücke ab. Der zweite Teil behandelt diese Begriffe und Wendungen genauer. Zuerst wird der Ausdruck „debar Jhwh” und seine Synonyme („die Worte dieses Bundes”, „dieses Wort”, „Tora”, „die Stimme Jahwes, eures Gottes”, „Meine Stimme”, „Mich”) untersucht sowie die Wendungen, in denen die Verben hören, zuhören, das Ohr neigen, tun, gebieten auftreten. Aus den durchgeführten Untersuchungen ergibt sich, dass das „Wort Jahwes” ein von Gott an Israel gerichteter Befehl ist, gleichzeitig aber dessen inneres, geistiges Bedürfnis bildet, das befriedigt werden musste, wenn das auserwählte Volk das Volk Gottes sein wollte.
Źródło:
The Biblical Annals; 1981, 28, 1; 25-34
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Słowo Boże" – znane czy nie znane? Analiza egzegetyczno-teologiczna wybranych wyroczni prorockich
Autorzy:
Szwarc, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177739.pdf
Data publikacji:
1984
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Słowo Boże
egzegeza
dābār
Word of God
exegesis
Opis:
Der vorliegende Artikel bildet den Versuch einer Beantwortung der Frage: Was ist das eigentlich, das Wort Jahwes? Woran soll der Mensch die darin enthaltene göttliche Wirklichkeit erkennen? Auf welche Weise offenbart es sich in der Zeitlichkeit, in der gegenwärtigen, d.h. irdischen Welt? Den Ausgangspunkt, das Material, das die Grundlage für unsere Betrachtungen darstellt, bilden ausgewählte Prophetenworte über des eigene Volk. Sie wurden in drei Themengruppen gegliedert. Ihre Analyse führte zu folgenden Schlussfolgerungen: debar Jhwh ist eine übernaturliche und irdische, göttliche und menschliche Wirklichkeit zugleich, welche durch Sicht und Gehör erfassbar ist. Oft tragen menschliche Worte und Taten zu ihm bei, ohne Rücksicht auf die Beziehung, welche ihr Autor zu Gott, dem Schöpfer und Erlöser, hat aber Gottes dābār sind auch die Werke der göttlichen Vorsehung, d.h. solche Ereignisse, die allein dem Herrn des Weltalls zugeschrieben werden können.
Źródło:
The Biblical Annals; 1984, 31, 1; 43-59
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia Słowa Jahwe w księdze proroka Jeremiasza
Autorzy:
Szwarc, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177690.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Słowo Boże
Księga Jeremiasza
dābār
Word of God
Jeremiah
Opis:
Gegenstand der exegetisch-theologischen Analyse des Artikels sind diese Orakelsprüche aus dem Buch Jeremia, die es ermöglichen den Sinn des Termins: debar Jhwh kennenzulemen. Im ersten Teil des Artikels sind Texte, welche als die von Jeremia gehalten werden, Materie der Erfoschungen, im zweiten Teil dagegen die, welche Baruch und Redaktoren zugeschrieben werden. Die durchgeführten Untersuchungen lassen feststellen, dass es keine grundsätzlichen Unterschiede gibt, wenn es sich um die Fassung des Wortes Gottes in einzelnen Schichten des Buches handelt. In beiden Kategorien des Textes ist sein theologischer Sinn genau so reich und unterschiedlich, nur Jeremia selbst scheint mehr die Macht debar Jhwh und die Weise seiner Tätigkeit, und der Redaktor oder Redaktore dagegen – Unterschiedlichkeit der Formen zu akzentuieren, in denen es dem Menschen zum Vorschein kommt.
Źródło:
The Biblical Annals; 1983, 30, 1; 15-32
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowo Boże w nauczaniu św. Cezarego z Arles
La parole de Dieu dans l’enseignement de saint Cesaire d’Arles
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947700.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Słowo Boże
Cezary z Arles
Word of God
Caesarius of Arles
Opis:
Saint Cesaire d’Arles (470-542/3), primat de Gaule et d’Espagne, est surtout connu comme l’auteur des Sermons. Dans ces sermons, consacres surtout a des ąuestions pastorales, nous trouvons des precieuses informations sur la vie quoti- dienne de l’epoque. II est caracteristique pour Cesaire d’encourager les eveques, les pretres et les diacres a la lecture de l’Ecriture. II n’y a rien d’extraordinaire a ce que Cćsaire encourage le clerge a la lecture de la Bibie. Ce qui est plus etonnant, c’est que l’6veque d’Arles adresse une semblable encouragement aussi aux laics, et surtout aux gens de la campagne. Cesaire sait parfaitement que tout le monde ne sait pas lirę, mais il est persuadć que partout on peut trouver quelqu’un qui sait lirę en latin, et ceux qui veulent lirę, peuvent toujours trouver des livres. D’une maniere generale, l’eveque d’Arles distingue deux sens de l’Ecriture: le sens litteral appelle encore historique ou corporel et le sens spirituel ou allśgorique. La typologie de Saint Cesaire est avant tout centree sur le mistóre du Christ et de l’Eglise. L’exegese de Cesaire, en effet, ne brille pas par l’originalitó. Presque tous les figures ćtudiees dans les sermons se rencontrent dój a chez de nombreux Peres des III®, IV® et V® siecles. La parole de Dieu est la nourriture spirituelle, la rosee et la pluie dćfrichant la terre des coeurs humains. Les eveques, les pretres et les diacres doivent se souder au salut eternel tous les fideles. Ce but peut etre acquis par la prćdication et l’ensei- gnement systematique, qu’il va rassurer les gens droits au procede bon, et qu’il va aider les pecheurs a la conversion.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1069-1084
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaznodziejstwo w Kościołach wschodnich
Preaching in Eastern Churches
Autorzy:
Olszewski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009364.pdf
Data publikacji:
2017-12-17
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Kościoły wschodnie
kaznodziejstwo
homiletyka
Słowo Boże
Eastern Churches
preaching
homiletics
the Word of God
Opis:
The above considerations demonstrate that in their preaching, the Eastern Churches wanted to spread the Gospel so that it could move the people as the Saviour’s Word. If, in many cases, the preachers were monks, their preaching was very spiritual and ascetic. The preachings considered the political and social situation of the members of individual Eastern Churches. The churches were, to much extent, located on Muslim territories where they were persecuted. The preaching took this difficult situation of eastern christians into consideration as well. Now, the majority of the Eastern Churches are persecuted by Muslims or limited, as in Russia. This situation is a demonstration of the martyrdom of the Eastern Christians.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 3-4; 162-175
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa przepowiadania w parafii wsparciem chrześcijańskiego wychowania w rodzinie i osobistej formacji religijnej
Renewal of Proclamation in a Parish, as a Way of Supporting the Christian Upbringing in a Family and Personal Religious Formation
Autorzy:
Kowalczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040438.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kerygmat
przepowiadanie
parafia
koinonia
diakonia
Słowo Boże
rodzina
proclamation
parish
diaconia
Word of God
family
Opis:
W niniejszym artykule została podjęta refleksja na temat odnowy przepowiadania Słowa Bożego i jego oddziaływania na człowieka oraz rodzinę. Słowo Boga ma moc dotykać człowieka, oczyszczać relacje i uświęcać życie rodzinne. Kerygmat został określony jako jedna z funkcji urzeczywistniania się Kościoła. Rozważane zagadnienie zrealizowano według schematu analizy funkcji w matematyce. W części pierwszej – w ramach określenia dziedziny funkcji – omówiono różne grupy odbiorców przepowiadania w parafii i rodzinie. W części drugiej – opisującej działanie funkcji – został przedstawiony sposób przepowiadania, przygotowanie homilii i głoszenia Słowa. Omówione zostały rozważne sposoby docierania do poszczególnych grup odbiorców i próby podejmowane przez Kościół w celu przekazania Słowa każdemu człowiekowi. W trzeciej części – przedstawiającej zbiór wartości – przedstawione zostały owoce przepowiadania. Słowo Boże przyjęte przez człowieka owocuje w nim większą dojrzałością, co jednocześnie wpływa na jakość budowania relacji, a w szczególności więzów rodzinnych. Człowiek żyjący Bożym Słowem jest uzdalniany do wzrastania w świętości i urzeczywistniania, również w środowisku życia jego rodziny, koinonii – komunii z Bogiem, światem i innymi ludźmi.
The aim of the present article is to reflect on the theme of renewing the proclamation of Word of God and His influence on a man and a family. Word of God has the power of touching a man, purifying his relations and sanctifying family life. Kerygmat was determined as one the functions of materializing the Church. The discussed matter is realized according to the scheme of analyzing functions in mathematics. In the first part – as a way of defining domain of a function – different groups of recipients of proclamation in a parish and family are introduced. In the second part – describing the function's output – the way of proclamation, preparing the sermon and preaching the Gospel was analyzed. Thoughtful ways of reaching different groups of recipients and attempts of Church to pass word of God to every man are discussed. In the third part – introducing the set of values – the outcomes of proclamation are shown. God's word accepted by a man makes him grow in a greater maturity and at the same time influences the quality of human relations, especially the ones within family. A man who lives by word of God is enabled to grow in holiness and fulfill koinonia – his communion with God, world and other people, even in the life of his own family.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 10; 121-136
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Learning and Revealing the Thoughts of the Holy Scriptures through the Preachers as Perceived by Rev. Zygmunt Pilch (1888–1962)
Poznanie i ujawnienie myśli Pisma Świętego przez kaznodzieję w ujęciu ks. Zygmunta Pilcha (1888–1962)
Autorzy:
Bucki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375507.pdf
Data publikacji:
2021-04-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Holy Bible
the Word of God
Zygmunt Pilch
homiletics
preaching
preacher
Pismo Święte
Słowo Boże
homiletyka
kaznodziejstwo
kaznodzieja
Opis:
The text of the article is an analysis of selected issues from the teaching of Rev. Zygmunt Pilch (1888–1962) PhD, who directed his thoughts not only to students of preaching but also to preachers. His teaching is still relevant today. The homiletics lecturer appealed to the preachers of the Word of God that they were obliged to communicate the Word of Salvation to the world. The text of the Holy Scriptures, according to the homiletics teacher, is a natural source of preaching, as it is the Spirit of God Himself who speaks through it, through the teaching Church. From the inspired text, the preacher should draw content, spirit, anointing, life and grace. A preacher reading the Scriptures is bound to grasp the meaning of God’s speech. By reading the text, he looks for thoughts and meanings, wanting to capture the inner content of the text. The primary concern in reading the Bible is to know its literal meaning, which is directly apparent from the words of the text. There is also a typical sense in the holy books. The preacher’s task is to convince the faithful to live by faith, according to the Lord’s thought contained in types. Reading the Word of God requires appropriate methods that understand its symbolic meaning, revealed in allegories. Christ often made use of parables as the means of visual teaching, drawing images from everyday life. Devoted completely to preaching, Z. Pilch reminded that the Holy Scriptures, being the treasury of the revealed truth, were the main literature for every preacher. The teaching of the prelate Zygmunt Pilch seems to be still relevant and is still an undiscovered treasury.
Tekst artykułu stanowi analizę wybranych zagadnień z nauczania ks. dra Zygmunta Pilcha (1888– 1962), który swoje myśli kierował zarówno do uczących się kaznodziejstwa, jak i do kaznodziejów. Jego nauczanie jest wciąż niewygasłe. Wykładowca homiletyki apelował do głosicieli słowa Bożego, że są zobligowani do przekazywania światu Dobrej Nowiny o zbawieniu. Tekst Pisma Świętego, zdaniem profesora homiletyki, jest naturalnym źródłem kaznodziejstwa, gdyż z niego przemawia sam Duch Boży za pośrednictwem Kościoła nauczającego. Z tekstu natchnionego kaznodzieja winien czerpać treść, ducha, namaszczenie, życie i łaskę. Kaznodzieja zapoznający się z Pismem Świętym jest zobowiązany do uchwycenia sensu Boskiej mowy. Poznając Biblię, szuka myśli i znaczenia, aby uchwycić wewnętrzną treść tekstu. Pryncypalną troską przy czytaniu Pisma Świętego jest poznanie dosłownego sensu, który to bezpośrednio wynika ze słów tekstu. W księgach świętych istnieje również sens typiczny. Zadaniem kaznodziei jest przekonywanie wiernych do życia z wiary i według wiary, zgodnie z myślą Pańską zawartą w typach. Odczytanie świata wymaga odpowiednich metod, które ukażą jego znaczenie symboliczne ujawniające się w alegoriach. Chrystus często posługiwał się przypowieściami, które — czerpiąc obrazy z codziennego życia — stanowią środek nauczania poglądowego. Oddany całkowicie kaznodziejstwu Z. Pilch przypominał, że Pismo Święte, będące skarbnicą objawionej prawdy, jest naczelną literaturą dla każdego kaznodziei. Nauczanie księdza infułata Zygmunta Pilcha wydaje się nadal aktualne i stanowi nieodkrytą do końca skarbnicę wiedzy.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 37; 89-116
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementi per un approccio biblico-teologico al tema della comunicazione
Autorzy:
Zamboni, Stefano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007415.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
komunikacja
kerygma
Słowo Boże
przypowieści
ironia Jana
św. Paweł
Babel
communication
Word of God
parables
Johannine irony
St. Paul
Opis:
This article aims to provide the basic elements for a theology of communication. To exhaustively deal with a biblical and theological vision of communication is a daunting task, since, in a certain sense, all Scripture and all theological work is an event of communication. In this contribution, the author seeks to derive fundamental elements from particularly significant biblical passages in this regard. In the first place, he highlights characteristics of the Word of God, through which God creates the world and communicates himself to humankind. Next, he clarifies the sense in which Christ, the incarnate Word of God, reveals himself as the “perfect communicator” and he studies the narrative mechanisms and the theological value of parables and Johannine irony and misunderstanding. Then he considers the difficulty of human communication relying on the biblical episode of the Tower of Babel, and connects this to the proclamation of the evangelical kerygma, to which the figure of the Apostle Paul bears particular witness. At the conclusion of the article, the author proposes some general considerations on communication. The author formulates these as “brief theses”, which not only summarize the itinerary undertaken but also intend to open space for further reflection.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 174-193
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o języku współczesnych pieśni i piosenek religijnych
Some observations on language of contemporary religious songs and lyrics
Autorzy:
Woźniak, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007960.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Word of God
liturgy of the Eucharist
language
the song of religion
religious song
Słowo Boże
liturgia eucharystyczna
język
piosenka religijna
pieśń religijna
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 171-190
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W jaki sposób Biblia jest "Księgą świętą"?
Autorzy:
Pikor, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053420.pdf
Data publikacji:
2017-05-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
hermeneutyka biblijna
natchnienie biblijne
świętość Biblii
Słowo Boże
analiza narracyjna
biblical hermeneutics
biblical inspiration
holiness of the Bible
Word of God
narrative analysis
Opis:
Der Artikel stellt die Frage nach dem Charaker der Heiligkeit, die der Bibel entspricht. Die Antwort ist suchend durch die Analyse den Ausdruck „Heilige Schrift”, dann mit der Untersuchung der Beziehung zwischen der Bibel und der Gottes Offenbarung, und schließlich in der Diskussion über einen sakramentalen Wert von Gottes Wort. Die Anwendung der Grundsätze der narrativen Analyse erlaubt, den dynamischen Charakter der Heiligkeit der Bibel zu erfassen. Das Gottes Wort ist nicht nur „geheiligt” dank der Inspiration vom Heiligen Geist, aber auch „heilig machendes” durch die ständige und dauernde Wirkung des Heilgen Geistes, der das Lesen und die Interpretation der Heiligen Schrift begleitet.
Źródło:
The Biblical Annals; 2007, 54, 1; 83-103
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Munus docendi biskupa diecezjalnego w prawodawstwie posoborowym
Munus docendi of the diocesan bishop in post-conciliar legislation
Autorzy:
Krauz, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042885.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
zadanie nauczania
Słowo Boże
biskup diecezjalny
msza święta
homilia
prezbiterzy
kościół partykularny
teaching task
word of God
diocesan bishop
particular church
holy mass
homily
presbyters
Opis:
The article aims to present the munus docendi, i.e. the task of teaching the diocesan bishop who plays an important role in the Church. With consecration, the bishops are charged with the task of teaching, sanctifying and governing. The diocesan bishop should carry out the task of teaching personally, and coordinate its implementation through his co-workers who support him in proclaiming the Word of God. The article focuses on the subject and style of preaching and the ways of communicating God’s Word. The diocesan bishop, in addition to his personal preaching, is also to care for other proclaimers of the Church’s doctrine. The competences and relations of the diocesan bishop towards the clergy, lay faithful, catechetical teaching, schools, Catholic universities, church universities and faculties, the media of social communication and theologians were presented. Bishops are authentic teachers and, what is worth emphasizing, they remain only an instrument in God’s hand called to teach the Word of God. The preached Word of God must be adapted to the current problems of people, the environment and culture. The bishop must also implement the word of God in his life, because through his testimony the preached Gospel gains value. The entire deposit of faith is to be the subject of the proclamation of the diocesan bishop. The diocesan bishop is to communicate the Gospel to all the faithful, both believers and non-believers, and to those who have departed from religious practice and faith.
Artykuł ma na celu ukazanie munus docendi, czyli zadania nauczania biskupa diecezjalnego, który pełni ważną rolę biskupów diecezjalnych w Kościele. Wraz z konsekracją zostaje nałożony na biskupów obowiązek wypełniania zadania nauczania, uświęcania i rządzenia. Biskup diecezjalny zadanie nauczania powinien wykonywać osobiście, a także koordynować jego realizację przez swoich współpracowników, którzy wspierają go w głoszeniu Słowa Bożego. W artykule została zwrócona uwaga na przedmiot i styl przepowiadania oraz sposoby przekazywania Słowa Bożego. Biskup diecezjalny poza osobistym głoszeniem ma również troszczyć się o innych głosicieli doktryny Kościoła. Ukazane zostały kompetencje oraz relacje biskupa diecezjalnego w stosunku do duchowieństwa, wiernych świeckich, nauczania katechetycznego, szkół, uniwersytetów katolickich, uniwersytetów i fakultetów kościelnych, środków społecznego przekazu oraz teologów. Biskupi są autentycznymi nauczycielami i, co warto podkreślić, pozostają tylko narzędziem w ręku Boga, powołanym do nauczania Słowa Bożego. Głoszone Słowo Boże musi być dostosowane do aktualnych problemów ludzi, środowiska i kultury. Słowo Boże biskup musi również wprowadzać w swoje życie, gdyż przez jego świadectwo głoszona Ewangelia zyskuje na wartości. Przedmiotem przepowiadania biskupa diecezjalnego ma być cały depozyt wiary. Biskup diecezjalny ma przekazywać Ewangelię wszystkim wiernym zarówno wierzącym jak i niewierzącym oraz tym, którzy odeszli od praktyki i wiary religijnej.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 135-150
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara, kult i kultura jako istotne elementy w misyjnej działalności świętych Cyryla i Metodego
Faith, Cult and Culture as Essential Elements in the Missionary Activity of Sts. Cyril and Methodius
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420229.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Święci Cyryl i Metody
Apostołowie Słowian
Słowo Boże
wiara kult
chrześcijańska kultura
misje
Sts Cyril and Methodius
Apostles of the Slavs
the Word of God
Faith
Cult
Christian Culture
Missions
Opis:
Sts. Cyril and Methodius, the Apostles of the Slavs, for many centuries have been in the interest of the whole Christian world. This article is an attempt of presenting the vital connection between Christian faith, liturgical cult, and culture on the basis of the Byzantine mission addressed to the Slavs, which was led in the second half of 9th century. Starting from the comparison of the missionary methods used by the Christian East and West in the Middle Ages, then we will turn our attention to Sts. Cyril’s and Methodius’ unique contribution to the proclamation of Christ among the Slavs. In this missionary work, of the great importance was the creation of a new alphabet, and the use of the Slavic language in the proclamation of the Good News, as well as translations of the Bible and liturgical books into Slavonic. The rootedness in the Byzantine liturgical tradition, and drawing from the treasury of the Eastern Roman Empire contributed in a creative and very original way to the formation of the native Slavic culture. In the final part of article there is posed the problem of the effective proclamation of the Good News in the contemporary world in relation to the Cyrillo-Methodian model of mission.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 33-42
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia słowa Bożego przestrzenią zbawczego dialogu Boga z człowiekiem w świetle adhortacji apostolskiej Benedykta XVI Verbum Domini
The Liturgy of the Word of God as a Place of Salvific Dialog between God and Man in Light of Benedict XVI’s Apostolic Exhortation "Verbum Domini"
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585186.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Słowo Boże
Pismo Święte
księga
natchnienie
stworzenie
zbawienie
Jezus Chrystus
dialog
słuchanie
proklamacja
wiara
Word of God
Scripture
book
inspiration
creation
salvation
Jesus Christ
listening
proclamation
faith
Opis:
Niniejszy artykuł ukazuje liturgię słowa Bożego jako miejsce zbawczego dialogu pomię- dzy Bogiem a człowiekiem. Podstawowym źródłem niniejszej refleksji jest adhortacja apostolska Benedykta XVI V erbum Domini. Ów zbawczy dialog między Bogiem a człowiekiem stał się możliwy dzięki Bożemu Objawieniu. Poprzez całą historię zbawienia Bóg objawiał się ludzkości poprzez słowa i dzieła, co opisane zostało na kartach Pisma Świętego, które stało się głównym źródłem chrześcijańskiej liturgii. Słowo Boże jest żywe i skuteczne, a dzięki obecnemu w nim Chrystusowi posiada stwórczą i zbawczą moc. Bowiem to właśnie w Chrystusie — boskim Logosie — Bóg w pełni przemówił do człowieka i ukazał mu swoje oblicze. Przez swe słowo Bóg nie tyle chce pouczać lub ganić człowieka, ale wprowadzić go w ów zbawczy dialog, oczekując jedynie naszej odpowiedzi, która wyrażać się będzie w żywej i świadomej wierze. Podstawową przestrzenią tegoż dialogu jest liturgia Kościoła, co wynika z faktu, że właśnie w niej obecny jest Chrystus — Słowo Boże staje się w niej rzeczywiście obecne.
The paper shows the Liturgy of the Word of God as a place of salvific dialog between God and man. The fundamental source of this reflection is the exhortation Verbum Domini signed by pope Benedict XVI. The salvific dialog between God and man become possible because of the fact that God revealed Himself to the man. Throughout the entire history of Salvation God revealed Himself to mankind by His words and works, what was described by the inspired Authors. In such a way the Bible become a book of the Word, which continues to be proclaimed in Liturgy of the Church. The word of God is living and effective and it has power, which is both creative and salvific, because Jesus Christ is present in it, as the eternal Word of the Father. In Jesus — the divine Logos, God has fully spoken to mankind and has shown us His countenance in a most perfect way. Through His word God doesn’t want to instruct and scold us, but He wants to make a salvific dialog with us waiting for our response, which should be make of our living and conscious faith. The salvific dialog becomes a reality and gets perfection in the liturgy of the Church. This is possible by the presence of Christ in the liturgy, where — in fact — the word of God becomes actual and present.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 403-420
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quelle peut bien être la place de l’islam dans le plan de Dieu?
Jakie może być miejsce islamu w planie Bożym?
What may be the place of Islam in God’s plan?
Autorzy:
Bousquet, François
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480162.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Musulmans
théologie chrétienne
Parole de Dieu
plan de Dieu
Jésus-Christ
Nostra aetate
Muzułmanie
teologia chrześcijańska
Słowo Boże
plan Boży
Jezus Chrystus
Muslims
Christian theology
the Word of God
God’s plan
Jesus Christ
Opis:
L’article envisage d’abord les précautions méthodologiques nécessaires: voir que la question est une question de chrétiens, parce qu’elle suppose une théologie de l’histoire; refuser une libido sciendi qui substituerait la parole du théologien à la Parole de Dieu; imiter le Christ, Vérité en personne, qui souffre, mais ne rejette pas celui qui le rejette; enfin, ne pas oublier que, en fonction de la Résurrection, les questions sur l’origine ne se résolvent pas en se retournant en arrière, mais en considérant l’avenir, qui appartient à Dieu. L’article procède alors à l’élaboration de la réponse, en regardant d’abord les objections (videtur quod non), puis les arguments en faveur d’une place dans le plan de Dieu (sed contra). La réponse (respondeo dicendum) se déploie sur deux plans: théorique (le travail de l’Esprit au coeur des hommes, et dans tout ce qu’il y a de bon, de vrai et de saint dans les traditions spirituelles); et au plan pratique, en posant la question des défis du temps présent: concrètement, pour obéir au plan de Dieu, de quelles ressources spirituelles disposons-nous dans nos traditions respectives, pour pouvoir espérer, ensemble, pour tous? Une dernière partie essaie de reprendre dans le cadre de la réponse globale les objections énoncées au commencement.
Autor wyjaśnia najpierw przyjęte założenia metodologiczne. Ponieważ kwestia poruszana w artykule jest pytaniem chrześcijanina – suponuje: odwołanie się do teologii historii; odrzucenie libido sciendi, które substytuuje Słowo Boże narracją teologa; naśladowanie Chrystusa (Prawdy osobowej), który cierpi, ale nie odrzuca tego, kto Jego odrzuca; w końcu – w odniesieniu do Zmartwychwstania – pytanie o „początek” nie sugeruje zwrotu ku przeszłości, ale spojrzenie w przyszłość, która do Boga należy. Przystępując do formułowania odpowiedzi, autor rozważa najpierw argumenty kontestujące (videtur quod non), następnie rozpatruje przesłanki za obecnością islamu w planie Bożym (sed contra). Uzyskana odpowiedź (respondeo dicendum) osadzona jest na dwóch płaszczyznach: teoretycznej (działanie Ducha Świętego w sercach ludzi i w tym wszystkim co jest dobre, prawdziwe i święte w tradycjach duchowych) i praktycznej (wyzwania chwili obecnej). Innymi słowy, aby odpowiedzieć na plan Boży, jakimi zasobami duchowymi dysponują nasze tradycje religijne, byśmy mogli żywić nadzieję razem i dla wszystkich? W końcowej części artykułu, w świetle tak sformułowanej odpowiedzi, autor ponownie rozpatruje argumenty kontestujące, postawione na początku artykułu.
The author explains first methodological assumptions. Since the question raised in the article is the question of a Christian – it presupposes: an appeal to the theology of history; rejection of libido sciendi that substitutes the Word of God with the narration of a theologian; imitation of Christ (the personal Truth) who suffers, but does not reject the one who rejects him; in the end – in reference to the Resurrection - the question of “beginning” does not imply a return to the past, but considers the future that belongs to God. Formulating the responses, the author examines first the contesting arguments (videtur quod non), then he investigates the evidence for the presence of Islam in God’s plan (sed contra). The resulting response (respondeo dicendum) is placed on two levels: the theoretical one (action of the Holy Spirit in the heart of people and in everything that is good, true and holy in spiritual traditions) and the practical one (challenge of the present moment). In other words, to respond to God’s plan, what resources do our spiritual religious traditions have, in order to have hope together and for all? In the final part of the article, in the light of the responses obtained, the author re-examines the contesting arguments posed at the beginning of this article.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 227-241
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Theologian Today. Identity and Spirituality of a Theologian in Pope Francis Statements
Teolog dzisiaj. Tożsamość i duchowość teologa w wypowiedziach papieża Franciszka
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050776.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
papież Franciszek
tożsamość teologa
duchowość teologa
duchowość misyjna
spotkanie z Chrystusem
żywa wiara
ewangelizacja
ortodoksja egzystencjalna
Słowo Boże
Lud Boży
Pope Francis
identity of a theologian
spirituality of a theologian
missionary spirituality
encounter with Christ
living faith
evangelisation
existential orthodoxy
Word of God
People of God
Opis:
The author arranged Pope Francis’ statements drawing a portrait of a theologian, and then on their basis characterized the spirituality of the person involved in scientia fidei. The theologian, according to the Holy Father, encountered Christ personally and cannot live without Him. United with the Son, he participates in His knowledge of the Father. The successor of St. Peter demands from the Catholic theologian existential orthodoxy, which is the sine qua non condition of practising orthodox theology. The spirituality of the theologian is inscribed in the “missionary spirituality” proposed to the whole Church; the theologian should be personally involved in the work of evangelization. The Pope also emphasizes the connection between the doctrine of faith and the spiritual life or even with holiness. The theologian, open to Deus semper maior, prays on his knees, but includes in his or her prayer the affairs of the people; his or her reflection is on the border between the Revelation and reality. The soul of theology is not only to listen to the Word of God, but also to take into account the “hermeneutical value” of the People of God. Francis urges us to abandon the theology done only “from behind the desk.” The theologian’s spirituality must include the willingness to be permeated with the smell of the people and the street.
Autor uporządkował wypowiedzi papieża Franciszka kreślące portret teologa, następnie na ich podstawie scharakteryzował duchowość uprawiającego scientia fidei. Teolog według Ojca Świętego spotkał Chrystusa osobiście i nie może bez Niego żyć. Zjednoczony z Synem uczestniczy w Jego poznaniu Ojca. Następca św. Piotra domaga się od katolickiego teologa ortodoksji egzystencjalnej, która jest warunkiem sine qua non uprawiania ortodoksyjnej teologii. Duchowość teologa wpisuje się w zaproponowaną całemu Kościołowi „duchowość misyjną”; teolog winien osobiście włączyć się w dzieło ewangelizacji. Papież podkreśla również związek nauki wiary z życiem duchowym czy wprost ze świętością. Otwarty na Deus semper maior teolog modli się na kolanach, ale w modlitwę włącza sprawy ludzi; jego refleksja znajduje się na granicy Objawienia i rzeczywistości. Duszą teologii jawi się nie tylko słuchanie Słowa Bożego, ale również wzięcie pod uwagę „hermeneutycznej wartości” Ludu Bożego. Franciszek namawia do porzucenia uprawiania teologii jedynie „zza biurka”. Do duchowości teologa zaliczyć trzeba gotowość na przeniknięcie zapachem ludzi i ulicy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 37-57
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies