Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "judgment" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Sąd Boży w Biblii jako pozytywne wyczekiwane doświadczenie
God’s Judgment in the Bible as a Positive and Awaited Event
Autorzy:
Rucki, Miroslaw
Szymański, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375698.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sąd
Sąd Ostateczny
sprawiedliwość
Jezus Chrystus
judgment
the Last Judgment
justice
Jesus Christ
Opis:
Artykuł zawiera przegląd i analizę tekstów biblijnych związanych z sądem od upadku pierwszych ludzi poprzez czasy Mojżesza i proroków aż do Chrystusa i sądu ostatecznego. Analiza wykazuje, że sąd Boży opisywany na kartach Pisma św. znacznie różni się od popularnych o nim wyobrażeń. Niektórzy badacze postrzegają sąd ostateczny jako przekleństwo kontrastujące z wiecznym błogosławieństwem czy też z eschatologiczną mesjańską ucztą, tymczasem wiele biblijnych tekstów podkreśla pozytywny charakter sądu Bożego. Bóg jest ukazywany w Biblii jako sprawiedliwy sędzia, dbający o prawa najsłabszych, do którego zwraca się każdy pokrzywdzony. Kara, wynikająca ze sprawiedliwego osądu, jest ostatecznym zniszczeniem tego, co już zostało zburzone przez złoczyńców. W tym kontekście sąd ostateczny jawi się jako wyczekiwane pozytywne doświadczenie.
In the paper, the overview and analysis of the Biblical texts connected with God’s judgment is presented, starting with the sin of the first humans, through the times of Moses and prophets up to Jesus Christ and the eschatological final judgment. It was shown in the analysis, that the God’s judgment described in the Bible is quite different from its popular understanding. Some scholars see the final judgment as a curse contrasting with eternal blessing or with eschatological Messianic celebration, while many Biblical passages emphasize the positive essence of the God’s judgment. God is presented as a just judge who case about the rights of the weakest ones, and to Him turns every offended one. The punishment resulting from the just verdict means in fact the ultimate destruction of the things damaged by the wrongdoers. In this context, the final eschatological judgment is presented as a positive and awaited event.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2020, 24; 111-130
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Last Judgement as Ordalium. Hans Memling’s Vision
Autorzy:
Jońca, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046747.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hans Memling
Sąd Ostateczny
ordo iudiciarius
proces rzymsko- kanoniczny
ordalia
Last Judgment
legal iconography
Opis:
Hans Memling’s Last Judgement was created at the moment when the dominant form of legal proceedings over the whole European continent was that of ordo iudiciarius. This procedure was based on the principles drawn as far back as Roman law, that is why at present it is described as the Roman-Canonical procedure. It is surprising that the composition of the Last Judgement does not in any way refer to the said procedure, since the imagery of the Last Judgement over the centuries had been shaped on the basis of the solutions practiced in the earthly courts. However, ordo iudiciarius was too rigid and predictable. Its rules did not fit the idea of God’s immeasurable mercy. That is why the artist presented the Last Judgement as ordalium. In this procedure, in turn, God, in accordance with his nature, is not bound by anything, so he can bestow his grace in a sovereign way even upon those who do not deserve it.
Tryptyk Hansa Memlinga znany jako Sąd Ostateczny powstał, kiedy na kontynencie dominowała forma procesu zwana ordo iudiciarius. Procedura ta opierała się na prawie rzymskim, dlatego często nazywa się ją obecnie „procesem rzymsko--kanonicznym”. To zaskakujące, ale przedstawienie Sądu Ostatecznego w ujęciu H. Memlinga w najmniejszym nawet stopniu się do niej nie odwołuje. Powodem tego jest fakt, że ordo iudiciarius był zbyt sztywny i przewidywalny. Jego jasno sprecyzowane zasady pozostawały w wyraźnej sprzeczności z ideą nieskończonej Bożej łaskawości. Dlatego H. Memling ukazał Sąd Ostateczny jako ordalium. W tej „procedurze” wszystko spoczywało w rękach Stwórcy, więc łaskę zyskiwali niejednokrotnie również ci, którzy w ludzkim odczuciu na nią nie zasłużyli.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 75-89
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katecheza o Sądzie Ostatecznym na fresku z SantAgata dei Goti
Catechesis on the Last Judgment and the SantAgata dei Goti Fresco
Autorzy:
Mąkosa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035162.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katecheza
ikonografia włoska
Sąd Ostateczny
Sant'Agata dei Goti
Catechesis
Italian Iconography
The Last Judgment
Opis:
Wśród różnych form katechezy średniowiecznej wyróżnia się ikonografia, która ilustrowała podstawowe prawdy wiary i zachęcała do życia zgodnego z tym nauczaniem. Jednym z popularnych tematów ikonograficznych tego okresu był Sąd Ostateczny umieszczany zazwyczaj na tylnej ścianie kościołów po to, aby przypominać wychodzącym z kościoła ludziom o ich ostatecznym losie. Kwestie eschatologiczne cieszyły się zawsze dużą popularnością, bowiem dotyczą osobiście każdego człowieka. Oprócz zainteresowania wiernych treściami eschatologicznymi powodem powstawania przedstawień Sądu Ostatecznego była ich forma wizualna, dostępna dla każdego, nawet dla najsłabiej wykształconych. Jednym z tego typu dzieł jest fresk znajdujący się w miejscowości Sant'Agata dei Goti we Włoszech, który jest przedmiotem analizy w niniejszym opracowaniu. Omówione zostały główne treści przedstawione na fresku i ich forma. Wskazano na teologiczne znaczenie poszczególnych elementów ikonograficznych i ich zgodność z oficjalnym nauczaniem Kościoła. Podsumowując analizę fresku można stwierdzić, że stanowi on ważną formę ówczesnej katechezy, poprawnej teologicznie i mającej duże znaczenie pedagogiczne.
Iconography stands out among the various forms of medieval catechesis. It illustrated the basic truths of the faith and encouraged people to live in accord with this teaching. One of the popular iconographic themes from this period was the Last Judgment. It was usually placed on the back wall of a church in order to remind people leaving the church of their final fate. Eschatological issues have always enjoyed great popularity because they personally relate to every man. In addition to the faithful's interest in eschatological contents, the reason for the creation of Last Judgment iconography was its visual form, accessible to everyone, even the least educated. One of these types of works is the fresco located in the city of Sant'Agata dei Goti in Italy, which is the subject of our analysis in this study. The main contents of the fresco and their form are discussed. The theological significance of individual iconographic elements and their compliance with the official teachings of the Church are pointed out. Summing up the analysis of the fresco, it can be stated that it was an important type of catechesis at that time, theologically correct and having significant pedagogical meaning.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 99-110
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Me dece ut dicam signorum nunc feritatem”. Proroctwa końca świata w późnośredniowiecznym przekazie. Dialog z tradycją
„Me dece ut dicam signorum nunc feritatem”. Prophecies of the End of the World in the Late Medieval Message. The Dialogue with the Tradition
Autorzy:
Janus, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497049.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
hymny średniowieczne
koniec świata
Sąd Ostateczny
apokryfy
Medieval Hymns
The Last Judgment
The End of the World
Apocrypha
Opis:
Studium zawiera przekład wydanego ca 1505 roku hymnu średniowiecznego, w którym anonimowy autor sięga do popularnej w późnym średniowieczu legendy o piętnastu znakach poprzedzających Sąd Ostateczny. Utwór z całą pewnością po raz pierwszy „przemówił” po polsku. W tłumaczeniu zwrócono uwagę na wierność zarówno w zakresie treści, jak i formy wiersza. Interpretacja została oparta na wskazaniu możliwie najszerszej płaszczyzny intertekstualnej oraz na objaśnieniu kontekstów teologicznych i kulturowych. Zwrócono uwagę na obecność tych samych apokryficznych wątków w polskiej literaturze dawnej. Prezentowane w niniejszym szkicu teksty aktualizujące tematykę eschatologiczną wpisują się w dyskurs tożsamości religijnej.
The paper presents one of the anonymous medieval hymns, in which the End of the World is emphasized. In the late Middle Ages it was an accepted belief that the end of the world would be announced by fifteen cosmic signs: The sea will rise above the mountains; it will then subside and sink into the depths of the earth; sea monsters will appear and make frightening sounds;the sea and all the rivers will burn; trees and plants will produce a blood sweat; all the buildings on earth will crumble; stones will collide and break against each other; the earth will shake; mountains will be leveled to the ground.; the living who have hidden themselves in underground shelters will rush out; the earth will vomit up the dead and their bones will come out of their tombs; the stars will fall from the heavens and the beasts will have nothing to eat; all that is living on earth will die; fire will burn sky and earth; the dead will rise to be judged by God. There is a description of these sings in the many sources: Old Testament Apokrypha, De Civitate Dei of St. Augustine, Crisias of Verecundus da Iunca, The Golden Legend written by Jacobus de Voragine and others . The author of the presented hymn makes a dialogue with the tradition and introduces the own motifs.We can also find similar description in the works of old‑Polish authors: Baltazar Opec and Stanisław Słowakowic. In the Polish translation of the hymn special attention is paid to the fidelity in relation to the original version, in respect of such literary skills as a rhyme and a metrical frame.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2018, 2(18); 199-214
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Последние времена этого мира в богословской мысли преподобного Иустина Поповича
The Last Times of This World in Theological Thought Venerable Justin Popovich
Czasy ostateczne w refleksji teologicznej czcigodnego Justina Popovicia
Autorzy:
Sashko, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727474.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
eschatologia
Paruzja
Sąd Ostateczny
Antychryst
rekapitulacja
św. Justyn Popović
eschatology
Parusia
the Last Judgment
Antichrist
anakefalaiosis
Venerable Justin Popovich
Opis:
Учение о последних временах этого мира преподобного Иустина Поповича концентрируется прежде всего вокруг знаков, возвещающих конец света, к которым относится проповедь Евангелия всем народам, обращение Израиля ко Христу, появление Антихриста, космическая катастрофа, а также небесное знамение креста накануне Второго Пришествия Спасителя. По мнению преподобного Иустина, наиболее трагическим моментом в конце этого мира будет появление Антихриста, в котором все зло достигнет своего апогею. Исходя от Священного Писания, а также трудов Отцов Церкви, архимандрит Иустин рассуждает о воскрешении человеческого тела, а также об анакефалаиосисе всего тварного под главою Христом, кода лишь Бог «будет все во всем» (1 Кор. 15,28). Для архимандрита Иустина самым большим даром Воскресшего Богочеловка естеству человеческому является бессмертие тела и материи.
Nauczanie św. Justyna Popovicia o czasach ostatecznych jest skoncentrowane przede wszystkim wokół znaków zapowiadających koniec świata, do których należy głoszenie Ewangelii wszystkim narodom, nawrócenie Izraela do Chrystusa, pojawienie się Antychrysta, katastrofa kosmiczna, a także niebiański znak krzyża w przeddzień powtórnego przyjścia Zbawiciela. Zdaniem św. Justyna Popovicia najtragiczniejszym momentem na końcu tego świata będzie pojawienie się Antychrysta, w którym wszelkie zło osiągnie swój punkt kulminacyjny. W oparciu o Pismo Święte oraz nauczanie Ojców Kościoła, archimandryta Justyn rozmyśla o zmartwychwstaniu ludzkiego ciała, a także rekapitulacji całego stworzenia pod panowaniem Chrystusa, gdy Bóg „będzie wszystkim we wszystkich” (1 Kor 15,28). Według archimandryty Justyna największym darem Zmartwychwstałego Bogoczłowieka dla ludzkości jest nieśmiertelność ciała oraz materii.
The doctrine of the last times of this world of the Monk Justin Popovich concentrates primarily around the signs announcing the end of the world, which include the preaching of the Gospel to all nations, the conversion of Israel to Christ, the appearance of the Antichrist, a cosmic catastrophe, and also the heavenly sign of the cross on the eve of the Second Coming of the Savior.  According to the Monk Justin, the most tragic moment at the end of this world will be the appearance of the Antichrist, in which all evil will reach its apogee.  Proceeding from the Holy Scriptures, as well as the works of the Church Fathers, Archimandrite Justin discusses the resurrection of the human body, as well as the anakefalaiosis of everything created under the head of Christ, when only God “will be all in all” (1 Cor. 15:28).  For Archimandrite Justin, the greatest gift of the Risen God-Man to human nature is the immortality of body and matter.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 79-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Sądu Ostatecznego w ikonosferze sądownictwa
The Picture of the Final Judgment in Iconosphere of the Judiciary
Autorzy:
Krawczuk, Ołeksij
Ostaszczuk, Iwan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034981.pdf
Data publikacji:
2022-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sąd Ostateczny
Chrystus Sędzia
ikonosfera sądownictwa
symbolika sądowa
the Last Judgment
Christ the Judge
iconosphere of the judiciary
judicial symbolism
Opis:
Główną funkcją tematyki sądowej w sztuce jest prezentacja wartości i sprawiedliwości. Niniejszy artykuł omawia zagadnienie dialogu prawa, religii i sztuki na przykładzie obrazu Sądu Ostatecznego, który ukazuje ideę wyższej sprawiedliwości, usankcjonowanej przez Boga jako Najwyższego Sędziego. W oparciu o porównawczo-historyczną, semiotyczną i hermeneutyczną metodę wyodrębniono kwestię genezy i istoty chrześcijańskiej idei Sądu Ostatecznego na podstawie narracji mitów egipskich i starogreckich oraz tekstów Pisma Świętego. Badane są główne obrazy i symbole tego wątku, a mianowicie: Chrystus Sędzia, św. Michał, waga i psychostazja. Podano przykłady Sądu Ostatecznego w ikonografii  kościelnej i w sztuce.
The main function of judicial themes in art is the representation of justice. This article examines the problem of the dialogue of law, religion and art on the example of the image of the Last Judgment, which represents the idea of higher justice, sanctioned by God as the Supreme Judge. On the basis of comparative-historical, semiotic and hermeneutic methods, the question of the genesis and essence of the Christian idea of the Last Judgment was singled out on the basis of narratives of Egyptian and ancient Greek myths and texts of the Holy Scriptures. The main images and symbols of this plot are studied, namely: Christ the Judge, St. Michael, libra and psychostasis. Examples of the Last Judgment in church iconography and art are given.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 117-134
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludowa wizja życia pozagrobowego w parafii Miłosierdzia Bożego w Brzezinach (diecezja sandomierska)
Folk Views of the Afterlife in the Divine Mercy Parish of Brzeziny (Diocese of Sandomierz)
Autorzy:
Siroń-Tałanda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038092.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Brzeziny
czyściec
niebo
piekło
pobożność ludowa
Sąd Ostateczny
sąd szczegółowy
śmierć
życie wieczne
death
eternal life
folk piety
heaven
hell
Last Judgment
purgatory
Opis:
Artykuł został napisany na podstawie etnograficznych badań terenowych przeprowadzonych w parafii pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Brzezinach. Przedmiot refleksji stanowią ludowe wierzenia i wizje dotyczące życia pozagrobowego. Pierwszą część artykułu stanowi charakterystyka relacji żywych ze zmarłymi. Ludność wierzy w możliwość kontaktowania się dusz z żyjącymi. Zmarli ostrzegają bliskich przed niebezpieczeństwem, śmiercią, proszą o nawrócenie lub modlitwę. W kolejnych fragmentach przedstawiono wizję sądu szczegółowego, na który udaje się dusza w chwili rozłączenia z ciałem oraz Sądu Ostatecznego, który nadejdzie w momencie paruzji. Ostatni paragraf artykułu to charakterystyka miejsc, do których trafia dusza po sądzie szczegółowym. Niebo przedstawione zostało jako stan wiecznej szczęśliwości i oglądania Boga. Piekło jest miejscem niekończących się kar, gdzie trafiają dusze potępionych. Pośrednie miejsce to czyściec, gdzie dusze zostają oczyszczone, by móc przebywać z Bogiem.
The article is based on ethnographic fieldwork conducted in the Divine Mercy Parish of Brzeziny. The paper is about folks’ believes and views of afterlife. First part of paper is about relationship between the living and the dead. The people believe that the contact between souls and living is possible. The departed warn their loved ones of danger or death and beg for the conversion or seek prayer. In the subsequent sections we present people’s views about the particular judgment where a soul will go right after living the body, and about the Last Judgement which will occur after the Second Coming. The last part of paper describes places, where soul is going after the particular judgment. Heaven is described as a place of everlasting happiness and seeing God, whereas hell is described as a place of everlasting punishment, where the souls of condemned people go. Purgatory is an intermediate state where the souls undergo purification in order to be will God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 163-178
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek wobec śmierci – na podstawie fragmentów poematu „polskiego Dantego” "Przeraźliwe echo trąby ostatecznej"
A human in the face of death – based on fragments of the “folk Polish Dante” poem Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autorzy:
Krawiec-Złotkowska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083813.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Klemens Boleslawiusz
post-Tridentine spirituality
Vanitas
quattuor hominum novissima
eschatology
ars moriendi
death
dance macabre
Last Judgment
hell
heaven
Klemens Bolesławiusz
duchowość potrydencka
eschatologia
śmierć
Sąd Ostateczny
piekło
niebo
Opis:
The article discusses issues related to death presented in the poem by Klemens Bolesławiusz. The profile of the author referring to the authorities of the Church and the Bible and his vision quattuor hominum novissima are presented. It was noted that the images of the condemnation of sinners created by Father Klemens are consistent with Catholic ideas about the afterlife and old Polish eschatological visions. The poem of the “folk Polish Dante” was a kind of ars moriendi manual, which prepared a man to say goodbye to the earthly life, and gave sinners a chance to improve, avoid hell and achieve heavenly happiness.
W artykule omówiono zagadnienia związane ze śmiercią przedstawione w poemacie Klemensa Bolesławiusza. Przedstawiono sylwetkę autora odwołującego się do autorytetów Kościoła i Biblii oraz jego wizję quattuor hominum novissima. Zauważono, że obrazy potępienia grzeszników wykreowane przez o. Klemensa są zgodne z katolickimi wyobrażeniami o zaświatach i staropolskimi wizjami eschatologicznymi. Poemat „ludowego polskiego Dantego” stanowił swoisty podręcznik ars moriendi, który przygotowywał człowieka do pożegnania z doczesnością, a grzesznikom dawał szansę na poprawę, uniknięcie piekła i osiągnięcie rajskiej szczęśliwości.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2023, 18; 63-79
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies