Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "russification" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    О попытках царской власти сблизить судопроизводство кочевого населения Туркестана с общероссийским судом и законодательством (по архивным, правовым и иным материалам)
    Autorzy:
    Saliev, Akylbek. L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2028834.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    the nomadic population
    Russification
    legal proceeding
    Turkestan
    Opis:
    There are considered legal proceedings rapprochement examples of the nomadic population of Turkestan with the all-Russion court and the legislation.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2014, 19; 24-30
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Łódzkie urbonimy w okresach utraty niepodległości
    Łódź Urbanonyms during Loss of Independence by Poland
    Autorzy:
    Bieńkowska, Danuta
    Umińska-Tytoń, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045620.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Łódź
    urbanonymy
    urban place naming
    Russification
    Germanization
    Opis:
    The article discusses urban place names in Łódź in three historical period when Poland was not independent: during the partitions, the First World War, and the Second World War. The analysis focused on ways of German and Russian intervention into urban place naming in Łódź. It describes naming techniques (translations of Polish names, adaptations to foreign phonetic and writing systems, renaming) and the goals of foreign intervention into Polish place naming. The conclusion is that Russian and German interventions during the partitions and the first world war were mainly aimed at cultural assimilation, and consisted in use of Russified and Germanized forms. During the Second World War, on the other hand, Germans were consistently instilling elements of Nazi-German culture and history in place names.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2013, 20, 2; 47-58
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    BUDDHISM AND ORTHODOXY IN BURYATIA: RELIGIOUS INTERACTION IN THE CONTEXT OF RUSSIAN IMPERIAL POLITICS
    Autorzy:
    Amogolonova, Darima
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/960502.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    state identity
    spiritual space
    Buryats
    Buddhism
    Orthodoxy
    Christianization
    Russian Empire
    Russification
    Opis:
    This paper deals with the problems of religious coexistence in late-imperial Russia based on the case of Buryatia. The only state religion – Russian Orthodoxy – saw its task in converting the non-Russians by all possible means and in shortest time. This policy coincided with the interests of the state, as religious homogenization was considered the most effective way to achieve the desired loyalty and patriotism among all subjects of the Empire. Buddhism, which according to the Orthodox clergy was a so-called foreign religion, presented a potential threat to the state, as its believers could be under influences from abroad. The author argues that the secular authorities both in St. Petersburg and in Eastern Siberia faced a dilemma that consisted in the necessity to conduct Russification among non-Russians and simultaneously to strengthen the borders of the Empire in the East. The Buryat subjects were officially allowed to confess Buddhism, since the authorities, being aware of danger from Qing China, needed a balanced policy towards them to avoid discontent and disturbances. Under such conditions, the Orthodox clergy, missionaries in particular, disregarding the damage their intolerance could cause to the state’s interests, became opponents to Siberian officials, accusing them of supporting Buddhism and Buddhist priesthood instead of rendering all possible assistance in the Christianization of non-Russians.
    Źródło:
    Facing Challenges of Identification: Investigating Identities of Buryats and Their Neighbor Peoples; 135-151
    9788323547334
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anti-National Population Policy in the Ukrainian SSR during the 1960s–1970s: The Titular Nation of Ukraine as an Example
    Autorzy:
    Kindrachuk, Nadia Muroslavivna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/519881.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    demographic policy
    migration
    titular nation
    the Ukrainians
    population dynamics
    territorial location
    assimilation
    denationalization
    Russification
    Opis:
    The article studies the anti-national population policy of the USSR taking as the example the titular nation of Ukraine during the 1960s –1970s. The author investigates inner republican effects of migration (increasing the number of mixed marriages and the displacement of the Ukrainian language by Russian) and studies official statistics – Union censuses in 1959, 1970, and 1979 which allow a comparative analysis of the dynamics of the Ukrainians and territorial distribution in different regions of the republic. The author has found that in the outlined period the USSR government always created anti-Ukrainian background at all levels, which formed a widespread anti-national population policy of Russification and assimilation of the Ukrainians; there was an artificial formation of national-ethnic structure of the Ukrainian SSR and forcing international convergence to create a “single Soviet people”. Any statement or reference to Ukrainian national problems was regarded as a ground for harassment and persecution by the Soviet authorities and accusation of “Ukrainian bourgeois nationalism”. It has been proved that Ukrainians were the dominant nation almost throughout the USSR in the outlined period. The number of Ukrainians increased exclusively trough natural population growth, while the number of representatives of the Russian nation increased as a result of internal migration. The article presents the idea that Ukraine was one of the centers of accumulation of immigration flows in the Soviet Union, and because of this fact the multicultural Ukrainian SSR society, which basically constituted of Ukrainians, gradually turned into a bi-national society, where the Ukrainian majority coexisted with the continuously growing Russian minority. Resettlements were carried out primarily for political reasons and their aim was to deprive the native people of their national characteristics – language, culture, and the like. Demographic, economic, and social processes that were spread under the slogan of “internationalist aid” substantially changed the proportion of native and settled populations in some regions.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2015, 14(21); 33-41
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ukrainian Language in Educational Institutions of the USSR: 1960s–1970s
    Autorzy:
    Kindrachuk, Nadia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28411119.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    Ukrainian language
    educational institutions
    educational space
    Ukrainian intelligentsia
    opposition
    totalitarian regime
    Soviet power
    Russification
    denationalization
    Opis:
    This article examines the position of the Ukrainian language in educational institutions of the USSR during the 60s and 70s of the twentieth century. It is shown that the Soviet government actively implemented the policy of Russification, the aim of which was the complete destruction of the national-educational space of Ukrainians. Numerous decisions and resolutions of the country’s top party leadership have laid a solid foundation for the introduction of Russian as the language of interethnic communication. In the field of education, the ideologues of communism tried to shift the emphasis from the national characteristics of Ukrainians to the “common” for all – the Soviet ones. Oppression of the native language has caused alarm among the Ukrainian public. Realizing that the Ukrainian language is the basis for the preservation and development of the Ukrainian nation, the Ukrainian intelligentsia led the movement to protect it. Disagreeing with Russification, Ukrainians used all possible forms of protest against it at the time. It came to the formation of open opposition to Khrushchev’s educational reform. Many letters were received by various levels of government, newspapers, and magazines from various publishers, whose authors were concerned about the unequal position of the Russian and Ukrainian languages and expressed their indignation at the functioning of a large number of Russian-language educational institutions. Ukrainians were encouraged to spread the Ukrainian language and take care of its further development, thus seeking to preserve their own national identity. And the Ukrainian language continued to live and develop in the thick of the masses.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2022, 42 (49); 151-162
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russification of the penitentiary system in the Kingdom of Poland after the January Uprising in 1863
    Rusyfikacja systemu penitencjarnego Królestwa Polskiego po powstaniu styczniowym 1863 r.
    Autorzy:
    Czołgoszewski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627383.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-23
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    Królestwo Polskie
    powstanie styczniowe
    rusyfikacja
    system penitencjarny
    Kingdom of Poland
    January Uprising
    Russification
    penitentiary system
    Opis:
    Stłumienie powstania styczniowego 1863 roku spowodowało zaostrzenie represji carskiego zaborcy wobec społeczeństwa Królestwa Polskiego. Nasilenie działań rusyfikacyjnych oprócz wszystkich dziedzin życia społecznego objęło także system penitencjarny. Dzieje tego systemu po utracie autonomii Królestwa, które zaczęto nazywać Krajem Przywiślańskim, jak dotąd są znane jedynie fragmentarycznie. Podstawową barierą do zajmowania się badaniem tego okresu są zachowane źródła archiwalne, które zostały wytworzone w zdecydowanej mierze w języku rosyjskim. Na potrzeby niniejszego artykułu została przeprowadzona analiza najważniejszych elementów stanowiących podstawę ówczesnego systemu penitencjarnego, tj. ustawodawstwa penitencjarnego, organizacji więziennictwa, podstawowych środków oddziaływania penitencjarnego na więźniów oraz personelu więziennego.
    The suppression of the January Uprising in 1863 increased the repression of the tsarist invader against the society in the Kingdom of Poland. The intensification of Russification activities, apart from all areas of social life, also included the penitentiary system. The history of this system after the loss of the autonomy of the Kingdom, which came to be called the Vistula Land, is so far known only fragmentarily. The basic barrier to researching this period are the preserved archival sources, which were largely produced in Russian. For the purposes of this article, an analysis of the most important elements constituting the basis of the penitentiary system at that time was conducted, i.e. penitentiary legislation, organization of the prison system, basic means of penitentiary interaction on prisoners and prison staff.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2021, 21; 147-165
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Zapiski domowe" biskupa Macieja Wołonczewskiego jako przyczynek do poznania sytuacji społecznej i językowej na terenie dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego pod władzą carów
    Autorzy:
    Sawaniewska-Mochowa, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676731.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    the 19th century
    Lithuania
    Russification
    bishop of Samogitia Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius)
    manuscripts
    regional Polish language
    Opis:
    "The Domestic Notes" by Bishop Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius) as a contribution to the knowledge of the social and linguistic situation on the territory of the former Grand Duchy of Lithuania under the rule of the tsarsThe article introduces the interesting, albeit controversial, figure of Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius), an important member of the nineteenth-century clergy, and his Polish-language legacy. The bishop of Samogitia’s "Domestic Notes" document persecutions of the Catholic Church in Lithuania after the November and January Uprisings at the hands of Russian Tzarist authorities, and reflect the state of Polish language and its social functions in this historical period.Valančius’ manuscripts, published in the volume edited by the historians Aldona Prašmantaitė and Jan Jurkiewicz [Motiejus Valančius, Namų užrašai (The Domestic Notes), Vilnius: Baltos Lankos, 2003], were subjected to the far-reaching standardization of spelling, thus they are not a reliable source for a linguistic research. A linguist, who would make the effort of describing the Polish language of the author, should therefore locate and take advantage the original sources, dispersed in various archives in Vilnius. "Домашние записки" епископа Матвея Волончевского. К вопросу о социальной и языковой обстановке на территории бывшего Великого княжества Литовского во время царского правленияСтатья приближает интересную, но спорную, личность священника XIX-го века и его письменное наследие на польском языке. Заметки епископа Матвея Волончевского документируют репрессии, применяемые царским правительством по отношению к Католической церкви в Литве после восстаний против царской власти, и – одновременно – отражают состояние тогдашнего польского языка и его общественные функции. Изданные в научной разработке историков: Альдоны Прашмантайте и Яна Юркевича рукописи Волончевского [Motiejus Valančius, Namų užrašai (Домашние заметки), Vilnius: Baltos lankos, 2003] сильно кодифицированы и не могут быть достоверным источником лингвистических исследований. Лингвист, который захочет изучить польский язык жемайтского автора, будет вынужден работать с подлинниками, разбросанными по разным вильнюсским архивным фондам.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2013, 37
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ruchy i inicjatywy społeczne na rzecz języka ukraińskiego. Kulturotwórcze strategie oporu
    Movements and Activities for the Benefit of Ukrainian Language. Strategies of Cultural Resistance
    Autorzy:
    Hałajko, Jurij
    Zimniak-Hałajko, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/561393.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Collegium Civitas
    Tematy:
    język ukraiński
    rusyfikacja
    ruchy społeczne
    polityka językowa
    obywatelstwo kulturowe
    Ukrainian language
    Russification
    social movements
    language policy
    cultural citizenship
    Opis:
    W artykule prezentujemy działalność ruchów na rzecz języka ukraińskiego na Ukrainie od czasów Pomarańczowej Rewolucji do chwili obecnej (2005-2017). Ukazujemy strategie i obszary działań ruchów (walka o prawa konsumenckie, oddolna produkcja i dystrybucja ukraińskojęzycznych treści, popularyzacja języka, inicjatywy ustawodawcze) oraz ich potencjalny wpływ na politykę państwową.
    The article presents the activities of social movements for Ukrainian language in Ukraine since the Orange Revolution till present time (2005-2017). It explores strategies employed by these movements and fields of their operation (including struggle for consumer rights, grassroots production and distribution of Ukrainian language content, promotion of Ukrainian language use, legislative initiatives) as well as their prospective influence on state policy.
    Źródło:
    Zoon Politikon; 2016, 7; 161-185
    2543-408X
    Pojawia się w:
    Zoon Politikon
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadomość narodowo- historyczna oraz kwestia tożsamości społeczeństwa białoruskiego
    National-historical consciousness and the issue of the identity of Belarusian society
    Autorzy:
    Baziur, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/540387.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    Białoruś
    odrodzenie narodowe
    polityka historyczna
    Rosja
    rusyfikacja
    świadomość narodowa
    Belarus
    historical policy
    national consciousness
    national revival
    Russia
    Russification
    Opis:
    Artykuł zawiera wyniki badań nad świadomością narodową społeczeństwa Białorusi i jej rolą w samoidentyfikacji narodowej Białorusinów. Ocenę stopnia świadomości narodowej autor przedstawił w kontekście polityki historycznej, a zwłaszcza istotnego dylematu (konieczności wyboru) między Zachodem, reprezentowanym przez Polskę i Litwę, a Wschodem, który jest utożsamiany z Rosją? Odrodzenie narodowe Białorusinów ukazane zostało w związku z fiaskiem polityki rusyfikacyjnej władz, realizowanej w latach 1995-2014 – od referendum w sprawie przywrócenia symboliki z czasów Białoruskiej SRR i równości języka rosyjskiego, do aneksji ukraińskiego Krymu i rozpoczęcia wojny hybrydowej w Donbasie. Wspomniane wydarzenia wpłynęły na zmianę postrzegania Rosji przez władze i patriotycznie świadomą część społeczeństwa. Uważana uprzednio za państwo sojusznicze, Rosja stała się w świadomości Białorusinów mocarstwem perspektywicznie zagrażającym niepodległości Białorusi. Jest to widoczne zwłaszcza w obliczu powtarzających się nacisków Rosji na pogłębienie integracji obu państw.
    The article contains the results of research on the national consciousness of Belarusian society and its role in the national self-identification of Belarusians. The author assessed the degree of national awareness in the context of historical policy, and in particular the important dilemma (necessity of choice) between the West, represented by Poland and Lithuania, and the East, which is identified with Russia. The national revival of Belarusians was shown in connection with the fiasco of the Russification policy of the authorities, implemented in 1995-2014 - from the referendum on the restoration of the symbols of the Belarusian SSR and the equality of the Russian language, to the annexation of the Ukrainian Crimea and the start of the hybrid war in the Donbass. These events changed the perception of Russia by the authorities and the patriotic conscious part of society. Previously considered an ally, Russia became a power in the minds of Belarusians that threatens Belarus's independence in future. This is especially evident in the face of Russia's repeated pressure to deepen the integration of both countries.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2020, 32; 83/108
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of the foreign invader on the shape of wooden architecture of the end of the 19th and beginning of the 20th century in the Lublin region
    Wpływ zaborcy na kształt architektury drewnianej końca XIX i początku XX w. na terenie Lubelszczyzny
    Autorzy:
    Netczuk-Pol, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835717.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    wooden building
    Lublin region
    Russification
    19th century
    20th century
    zabudowa drewniana
    Lubelszczyzna
    rusyfikacja
    XIX w.
    XX w.
    Opis:
    The aim of the article was to present the influence of the Russian national architecture on the wooden architecture of the Lublin region, created at the turn of the 19th and 20th centuries, which was characterized by great distinctiveness. The subject of the work was to show the importance of increased Russification, which touched not only the spheres of social and cultural life, but also architecture.The article analyzes the preserved wooden architecture from the turn of the century in the present-day Lubelskie Region. The starting material used was the available archival materials and documentation prepared for the needs of the provincial conservator of monuments (the card for the records of architectural and construction monuments) and a local inspection was made to prepare photographic documentation of the current state. Characteristic wooden buildings were used as comparative material, built at the end of the 19th and the beginning of the 20th century in Samara, Russia. The buildings have a well-documented history and are well researched by local scientists. Additionally, they are kept almost intact. During the research, a comparative method was used for the existing wooden buildings in the Lublin region from the turn of the century with the Russian wooden buildings, mainly in terms of detail and façade decoration. It allowed us to notice the similarities between the details used in traditional wooden construction in the Lublin Province. It is especially visible in the details of the window decorations – richly decorated drip and window sills. It is an element characteristic only for the analyzed period, which confirms the thesis about the influence of the foreign invaders on the shape of architecture.
    Celem artykułu było przedstawienie wpływu architektury narodowej rosyjskiej na drewnianą architekturę Lubelszczyzny powstałą na przełomie XIX i XX w., która charakteryzowała się dużą odrębnością. Przedmiotem pracy było ukazanie znaczenia wzmożonej rusyfikacji, która dotykała nie tylko sfery życia społecznego, kulturalnego, ale także architektury.W artykule dokonano analizy zachowanej architektury drewnianej powstałej na przełomie wieków na terenie obecnego województwa lubelskiego. Jako materiał wyjściowy wykorzystano dostępne materiały archiwalne oraz dokumentację stworzoną na potrzeby wojewódzkiego konserwatora zabytków (karta ewidencji zabytków architektury i budownictwa) oraz dokonano wizji lokalnej w celu przygotowania dokumentacji fotograficznej stanu aktualnego. Jako materiał porównawczy posłużyła charakterystyczna zabudowa drewniana powstała pod koniec XIX i na początku XX w. w Samarze w Rosji. Zabudowa ta ma dobrze udokumentowaną historię oraz jest dobrze zbadana przez lokalnych naukowców. Dodatkowo przetrwała do dziś w stanie prawie nienaruszonym.Podczas badań porównano istniejącą zabudowę drewnianej Lubelszczyzny z przełomu wieków z zabudową drewnianą rosyjską przede wszystkim pod względem detalu i dekoracji fasady. Pozwoliło to na zauważenie podobieństw między detalami stosowanymi w tradycyjnym budownictwie drewnianym na terenie województwa lubelskiego. Szczególnie jest to widoczne w detalu stolarki okiennej – bogato dekorowane nad- i podokienniki. Jest to element charakterystyczny tylko dla badanego okresu, co potwierdza tezę o wpływie zaborcy na kształt architektury.
    Źródło:
    Architectus; 2021, Nr 1 (65); 11-20
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opieka medyczna i społeczna na Lubelszczyźnie w realiach XIX wieku. Kilka uwag o książce Wiesława Partyki, Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2017, ss. 485.
    Autorzy:
    Szewczuk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632133.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    The Kingdom of Poland
    Roman Catholic church
    the Lubelskie Region
    hospitals
    shelters
    Russification
    Królestwo Polskie
    Kościół rzymskokatolicki
    Lubelszczyzna
    szpitale
    przytułki
    rusyfikacja
    Opis:
    The article presents and analyses the content of the monograph by Wiesław Partyka titled Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki. Attention was drawn to elements such as the structure of the book, assumed chronological and thematic framework, and the source basis. The paper presents research problems that were only mentioned in the monograph, and which seem worth further research. Despite the critique regarding the presentation of the image of hospitals and shelters in the Lublin region, the publication can be seen as immensely valuable and useful for those dealing with social history of the nineteenth and early twentieth century.
    W artykule przedstawiono i poddano analizie zawartość monografii Wiesława Partyki Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki. Zwrócono w nim uwagę na takie elementy, jak struktura książki, ramy chronologiczne i tematyczne oraz podstawa źródłowa. Zasygnalizowano w nim problemy badawcze, które w książce zostały przedstawione marginalnie, a które wydają się warte dalszych badań naukowych. Pomimo pewnych zastrzeżeń dotyczących przedstawienia obrazu szpitali oraz przytułków na Lubelszczyźnie, publikację tę można uznać za niezwykle cenną i przydatną dla osób zajmujących się historią społeczną XIX i początków XX w.
    Źródło:
    Res Historica; 2019, 48
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Згубний вплив політики русифікації та її наслідки для українського народу
    Detrimental impact of russification policy and its consequences for the Ukrainian people
    Autorzy:
    Свинаренко (Svynarenko), Наталія (Nataliia)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2177554.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    зросійщення
    українізація
    вивчення російської мови
    національна ідентичність
    національні меншини
    етнокультурна невизначеність
    Russification
    Ukrainization
    study of Russian language
    national identity
    national minorities
    ethnocultural uncertainty
    Opis:
    On the basis of the analysis of normative legal documents and modern scientific historical literature the peculiarities of the action of total Russification on the events of modern history of Ukraine are determined. At the time of the policy of Ukrainization, Russification attacks had somewhat weakened their activity, compared to the Valuev Circular and the Ems Decree. During the period of Soviet Ukraine, Russification developed quite strongly: this was facilitated by the full Russification of the army throughout the USSR, the educational policy of the Soviet Union, the peculiarities of personnel policy for the distribution of jobs to young professionals after graduating from secondary special and higher education.Beginning in 1970, the scientific world of all the then republics of the Union was also Russified - because all dissertation defenses were approved in Moscow, and abstracts were allowed to be published only in Russian. Meanwhile, the Russian language is becoming more and more popular. The Soviet policy of Russification in Ukraine can be called a weapon of slow action, which after decades of its planned action has achieved its actual result - a war in which completely innocent people die. The cult of the so-called “Soviet man” was formed throughout the existence of the USSR. This formation was especially successful on the territory of our Ukraine.Over time, this led to certain signs of erasure of the national self-identification of the Ukrainian people and the formation of a dual mentality. The policy of our pro-presidential parties fully confirms this. At the time of the collapse of the Soviet Union on the territory of our Ukraine, the majority of the population were Ukrainian-speaking Ukrainians and slightly fewer Russian-speaking Ukrainians. But neither the highestranking politicians nor the vast majority of society considered this to be a significant problem. A significant number of Russian-speaking Ukrainians and, on the eve of Russian military aggression, the majority of Ukrainian citizens are overly tolerant of the Russian-speaking phenomenon in Ukraine. The existence of the so-called dual mentality in modern Ukraine – pro-Western (European) and Eastern (pro-Moscow) with the appropriate cultural characteristics. You need to take into account that.The fact that the nation is aging in Ukraine, and there were more pro-Moscow mentality since independence, so there were always enough representatives of pro-Russian parties in the Verkhovna Rada. The language laws approved by the Verkhovna Rada of Ukraine during its entire existence are a direct confirmation of this fact. From the point of view of the civilization approach, the view of foreign researchers (historians, publicists, sociologists, political scientists) on the problem of Russification of the Ukrainian people within the Soviet Union and at the time of independence is important
    На основі аналізу нормативних правових документів та сучасної наукової історичної літератури визначено особливості дії тотальної русифікації на події сучасної історії України. На час проведення політики українізації русифікаційні напади дещо послабили свою активність, порівняно з Валуївським циркуляром та Емським указом. За період Радянської України русифікація розвивалася досить потужно: цьому сприяли повна русифікація армії у всьому СРСР, освітня політика Радянського Союзу, особливості кадрової політики розподілу робочих місць молодим спеціалістам після закінчення середніх спеціальних та вищих навчальних закладів. Починаючи з 1970 р. науковий світ усіх тодішніх республік Союзу теж русифікувався – бо всі захисти дисертацій затверджувалися у Москві, а автореферати дозволялося публікувати тільки російською мовою. А російська мова тим часом все більше популяризується. Радянську політику русифікації на Україні цілком можна назвати зброєю сповільненої дії, яка через десятиліття своєї планомірної дії досягла свого фактичного результату – війни, у якій гинуть абсолютно невинні люди. Культ так званої «радянської людини» формувався протягом всього періоду існування СРСР. Особливо успішним це формування виявилося на території нашої України. З плином часу це призвело до певних ознак стирання національної самоідентифікації українського народ та до формування подвійної ментальності. Політика наших пропрезидентських партій повністю це підтверджує. На момент розпаду Радянського Союзу на території нашої України більшість населення становили україномовні українці та дещо менше було російськомовних українців. Але за суттєву проблему це ні політики найвищого рангу, ні переважна більшість суспільства не вважали. Значна кількість українців російськомовних та станом на переддень військової російської агресії переважно занадто толерантне ставлення більшості українських громадян до явища російськомовності в Україні. Існування так званої подвійної ментальності в сучасній Україні - прозахідного (європейського) спрямування та східний (промосковський) з відповідними культурними характеристиками. Враховувати потрібно і той факт, що на Україні відбувається старіння нації, і носіїв промосковського типу ментальності було за часи незалежності більше, тому представників проросійських партій завжди було достатньо у Верховній Раді. Ті мовні закони, які затверджувала Верховна Рада України за весь час її існування є прямим підтвердженням цього факту. З точки зору цивілізаційного підходу є важливим погляд іноземних дослідників (істориків, публіцистів, соціологів, політологів) на проблему русифікації українського народу у складі Радянського Союзу та у часи незалежності.
    Źródło:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 7(4); 197-204
    2543-9227
    Pojawia się w:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies