Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "South Georgia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Treaty on Open Skies in a regional context: The implications of the US and the Russia’s decisions to withdraw from the treaty for the security of South Caucasus and Georgia
Autorzy:
Suwara, Ewa M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343741.pdf
Data publikacji:
2023-07-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Treaty on Open Skies
arms control
USA
Georgia
South Caucasus
Russia
Opis:
The Treaty on Open Skies has been an important legal instrument contributing to global arms control in recent years. Signed in 1992, the Treaty on Open Skies allows the monitoring and collection of data on military potential through observation flights over one another’s territories, thus becoming a confidencebuilding and transparency measure among its signatories. The recent decisions by the US and Russia to withdraw from this agreement impact the security situation globally and regionally. They reflect a gradual erosion of the architecture of arms control that has been introduced since the end of the Cold War. Georgia remains the only state in the South Caucasus to be a signatory to this Treaty. It is also the only state in the region to remain (since 2008) in a conflict with Russia. While striving to join the EU and NATO, it lies on the land of strategic importance to Russia and other regional and global players. The main objective of this publication is to discuss the importance of the Treaty on Open Skies, considering its specificity from a regional perspective, and to assess the implications of the withdrawals of the US and Russia from the Treaty on security in Georgia and in the South Caucasus. Using a descriptive approach and legal-political analysis, the author discusses the creation, functioning, and causes of the breakdown of this legal-institutional system, while looking at its importance for global arms control and security related consequences it may trigger for the region. A closer look at the South Caucasus highlights the author’s belief in the Treaty’s critical role in the region and the importance of preserving its existence.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2021, 57; 140-158
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko borderyzacji w polityce gruzińskich i osetyjskich elit władzy
Borderization in the politics of Georgian and South Ossetian power elites
„Бордеризация” в политике властных элит Грузии и Южной Осетии
Autorzy:
Tomczyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930268.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
South Ossetia
unrecognized state
borderization
political elites
Georgia
Russia
Южная Осетия
непризнанное государство
бордеризация
политические элиты
Грузия
Россия
Opis:
The dissolution of the Soviet Union led to both the restoration of independent states and the emergence of entities with the status of unrecognized states. In the aftermath of the five-day Georgia-Russia conflict of August 2008, the borderization incidents have intensified. The process involves the installation of barbed fences along the Administrative Boundary Line (ABL) between Georgia and South Ossetia, and shifting border marks deep into the Georgia-controlled territory to transform the official ceasefire line into an international border by the Russian FSB border guards. The paper aims to examine how ‘borderization’ activities have affected the politics of Georgian and South Ossetian ruling elites. By becoming a part of the political and social debate, border incidents have allowed victimization the Georgian nation to be presented to the world. However, especially in 2012-2013, the two main political parties in Georgia differed in their perceptions of borderization. From South Ossetian perspective, in turn, the process has served as a manifestation of strengthening national identity, independence from Georgia, and above all, the belief in Ossetian statehood guaranteed by Russia’s military presence and the growing importance of the military elite. The methodology of the work is based on the case study approach, as well as critical analysis of literature, documents, web content and a review of archival materials. The paper also includes data obtained during the 2018 and 2019 field research in Abkhazia and in the IDPs camp in Shavshvebi, near the Georgian-Ossetian border.
Распад Советского Союза принес бывшим республикам независимость, но в тоже время послужил причиной возникновения спорных территорий, претендующих на статус независимых государств. В результате пятидневной войны между Россией и Грузией в августе 2008 года инциденты бордеризации усилились. Данное явление выражается в установлении колючей проволоки вдоль административно-территориальных границ (ABL), разделяющих Грузию и Южную Осетию, а также в смещении пограничных столбов вглубь территории Грузии с целью преобразовать официально обозначенную линию прекращения огня в международную границу российскими пограничниками с ФСБ. Цель статьи состоит в исследовании того, как бордеризация повлияла на политику властных элит Грузии и Южной Осетии. Проблема бордеризации возникла в полит-социальных дебатах и позволила показать миру виктимизацию грузинского народа. Это тоже позволило, особенно в 2012-2013 годах, оценить разницу между подходами к процессу бордеризации основных политических партий в Грузии. С точки зрения Южной Осетии, бордеризация представляет собой процесс усиления народной идентичности, независимости от Грузии, а в первую очередь - доказательство статуса государства Южной Осетии, гарантом которого служило пребывание там российских военных сил, а также растущее значение военной элиты. Методология работы заключается на подходе кейс-стади, а также в критическом анализе литературы, документов, содержания интернет страниц, а кроме этого в изучении архивных материалов. В работе также использованы результаты полученные во время исследовательских поездок в 2018 и 2019 годах в Абхазию и в лагерь для вынужденно переселённых лиц в Шавшвэби, расположенный подле грузинско-южноосетинской границы.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 2(29); 124-144
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Politics of Memory in Independent Georgia. Selected Aspects
Autorzy:
Górecki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956293.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Georgia
Abkhazia
South Ossetia
Gori
Tbilisi
Joseph Stalin
USSR
Russia
Zviad Gamsakhurdia
Eduard Shevardnadze
Rose Revolution
Mikheil Saakashvili
politics of memory
Transcaucasia
Southern Caucasus
Opis:
This article outlines the question of politics of memory in independent Georgia (since the collapse of the USSR). The author argues that Georgia is not yet conducting such a policy, but we may nevertheless discuss a sum of activities which during the rules of Zviad Gamsakhurdia (1990–1992) and Eduard Shevardnadze (1992–2003) were sporadic and intuitive, but since the Rose Revolution and the government of Mikheil Saakashvili (2004–2013) have become more thoughtful and methodical (the Museum of Soviet Occupation was opened in Tbilisi during this time). The actions taken were influenced by the political situation – the civil war, the wars in South Ossetia and Abkhazia in the 1990s, and the Russian-Georgian war of 2008 – as well as the regional diversity of the country, its multi-ethnicity, and its position in the South Caucasus (which in Soviet times was known as Transcaucasia). This article discusses the most important topics that appear in Georgian narratives about the past, highlighting the historical ties between it and the West (the aim is to prove that in cultural-axiological terms Georgia belongs to Europe, and thus to justify Tbilisi’s aspirations to integration with the EU and NATO), and depicting Georgia as the victim of the Russian and Soviet empires (and whose successor is contemporary Russia). However, the Georgian message is hindered by the existence of the Joseph Stalin State Museum, which glorifies the Soviet dictator.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 283-309
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some legal aspects of Russian policy towards neighbouring countries
Wybrane aspekty prawne rosyjskiej polityki wobec państw sąsiednich
Отдельные правовые аспекты политики России в отношении соседних государств
Окремі правові аспекти російської політики щодо сусідніх держав
Autorzy:
Goradze, George
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33510541.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Росія
нацизм
геноцид
етнічні чистки
кримінальна відповідальність
Україна
Грузія
Абхазія
Південна Осетія
Россия
этнические чистки
ответственность
Украина
Грузия
Абхазия
Южная Осетия
Rosja
nazim
ludobójstwo
czystki etniczne
odpowiedzialność
Ukraina
Gruzja
Abchazja
Osetia Południowa
Russia
Nazi
ethnic cleansing
responsibility
Ukraine
Georgia
Abkhazia
South Ossetia
Opis:
Russia’s policy towards neighbouring countries and nations has always been dictated by imperialist and expansionist goals. To achieve them, Russia used brutal methods, including direct military aggression, inciting ethnic conflicts, genocide and ethnic cleansing. There are many examples of this in history in the form of the genocide of the Caucasian nations in the 19th century, the Holodomor against Ukrainian people, Soviet repressions, the ethnic cleansing of Georgians in the Abkhazia and Tskhinvali region at the end of the 20th and the beginning of the 21st century, and others. Nevertheless, Russia has not been held accountable for its actions. The war against Ukraine, which started in February 2022, dispelled all illusions of the democratic world towards Russia. Today, the democratic world is united, and the primary basis of this unity is the values, which it must bear responsibility for protecting. For this purpose, all international legal levers and institutions should be used. Russia’s leadership must be brought to justice, and the country must be held financially accountable. The only way for peace between Russia and the world is the democratisation of Russia, which is only possible through international legal coercion, as happened in the case of Nazi Germany. This article is an attempt to present the specific facts of Russia’s aggressive and imperialist policy towards neighbouring countries, especially towards Georgia, the specific legal levers for combating this policy, and future perspectives.
Політика Росії щодо сусідніх держав і народів завжди була продиктована імперіалістичними та експансіоністськими цілями. Для досягнення цих цілей Росія використовувала жорстокі методи, включаючи пряму збройну агресію, розпалювання міжнаціональних конфліктів, геноцид та етнічні чистки. Існує багато прикладів з історії, таких як геноцид кавказьких народів у 19-му столітті, Голодомор в Україні, радянські репресії та етнічні чистки грузинів в Абхазії та Цхінвальському регіоні наприкінці 20-го та на початку 21-го століть. Росія ніколи не була притягнута до відповідальності за свої дії. Війна проти України, що розпочалася в лютому 2022 року, зруйнувала будь-які ілюзії демократичного світу щодо Росії. Сьогодні демократичний світ єдиний, і головною основою цієї єдності є цінності, за захист яких він має взяти на себе відповідальність. Для цього мають бути задіяні всі міжнародні інституції та правові інструменти. Винні керівники Росії мають бути притягнуті до відповідальності, а держава – нести фінансову відповідальність. Єдиний спосіб досягти миру в Росії та світі – це демократизація Росії, яка можлива лише через міжнародно-правовий примус, як це було у випадку з нацистською Німеччиною. Ця стаття є спробою представити окремі факти агресивної та імперіалістичної політики Росії по відношенню до сусідніх країн, особливо до Грузії, та конкретні правові інструменти боротьби з цією політикою, а також перспективи на майбутнє.
Политика России в отношении соседних государств и народов всегда диктовалась империалистическими и экспансионистскими целями. Для достижения этих целей Россия использовала жестокие методы, в том числе прибегала к прямой вооруженной агрессии, разжиганию межнациональных конфликтов, геноциду и этническим чисткам. Примеров тому из истории много: геноцид кавказских народов в XIX веке, Голодомор на Украине, советские репрессии, этнические чистки грузин в Абхазии и Цхинвальском регионе в конце XX – начале XXI века. Россия никогда не была привлечена к ответственности за свои действия. Война против Украины, начавшаяся в феврале 2022 года, разрушила все иллюзии демократического мира в отношении России. Сегодня демократический мир объединен, и главной основой этого единства являются ценности, за защиту которых он должен взять на себя ответственность. Для этого должны быть задействованы все международные институты и правовые инструменты. Виновные руководители России должны быть привлечены к ответственности, а государство – нести финансовую ответственность. Единственным путем достижения мира в России и во всем мире является демократизация России, которая возможна только путем международного правового принуждения, как это было в случае с нацистской Германией. Данная статья является попыткой представить отдельные факты агрессивной и империалистической политики России в отношении соседних стран, особенно Грузии, и конкретные правовые инструменты противодействия этой политике, а также перспективы на будущее.
Polityka Rosji wobec sąsiednich państw i narodów zawsze była podyktowana imperialistycznymi i ekspansjonistycznymi celami. Aby osiągnąć te cele, Rosja stosowała brutalne metody, w tym uciekała się do bezpośredniej agresji zbrojnej, podżegania do konfliktów etnicznych, ludobójstwa i czystek etnicznych. Jest na to wiele przykładów z historii, takich jak ludobójstwo narodów kaukaskich w XIX w., Holodomor na Ukrainie, represje sowieckie, czystki etniczne Gruzinów w Abchazji i regionie Cchinwali pod koniec XX i na początku XXI w. Rosja nigdy nie została pociągnięta do odpowiedzialności za swoje działania. Wojna przeciwko Ukrainie, która rozpoczęła się w lutym 2022 r., rozwiała wszelkie złudzenia demokratycznego świata wobec Rosji. Dziś demokratyczny świat jest zjednoczony, a główną podstawą tej jedności są wartości, za których ochronę musi wziąć odpowiedzialność. W tym celu należy wykorzystać wszystkie międzynarodowe instytucje i instrumenty prawne. Winni przywódcy Rosji muszą zostać postawieni przed sądem, a państwo musi zostać pociągnięte do odpowiedzialności finansowej. Jedynym sposobem na osiągnięcie pokoju w Rosji i na świecie jest demokratyzacja Rosji, która jest możliwa tylko za sprawą międzynarodowego przymusu prawnego, tak jak to miało miejsce w przypadku nazistowskich Niemiec. Artykuł jest próbą przedstawienia poszczególnych faktów agresywnej i imperialistycznej polityki Rosji wobec państw sąsiednich, zwłaszcza wobec Gruzji, oraz konkretnych instrumentów prawnych służących zwalczaniu tej polityki, jak również perspektyw na przyszłość.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 49-65
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies