Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Cold War," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Turkey forever balances between East and West
Турция навсегда балансирует между Востоком и Западом
Autorzy:
Olszowska, Karolina Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988519.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
Cold War
Soviet Union
United States
Russia
Турция
холодная война
СССР
США
Россия
Opis:
When looking at contemporary Turkish politics, an incorrect notion is often circulated that Turkey has only in recent years, as far back as under Recep Tayyip Erdoğan, begun a policy of balancing between East and West. The purpose of this article is to analyze Turkey’s posture – in terms of balancing between spheres of influence – after the end of World War II until Turkey joined NATO and then compare it with Turkey’s stance during the Justice and Development Party government in the context of relations with the United States and Russia. This will help answer the question: to what extent is Ankara’s current balkanizing attitude something surprising? Aren’t specific patterns of the 1945–1952 period similar to those of the 21st century, and the differences are the attitudes of Washington and Moscow rather than Ankara?
При взгляде на современную турецкую политику часто бытует неверное представление о том, что Турция только в последние годы, еще при Реджепе Тайипе Эрдогане, начала политику балансирования между Востоком и Западом. Цель этой статьи – проанализировать позицию Турции – с точки зрения балансирования между сферами влияния – после окончания Второй мировой войны до вступления Турции в НАТО, а затем сравнить ее с позицией Турции во время правления Партии справедливости и развития в контексте отношений с США и Россией. Это поможет ответить на вопрос: насколько нынешняя балканизирующая позиция Анкары является чем-то удивительным? Разве конкретные закономерности периода 1945–1952 гг. не аналогичны таковым в 21 веке, а различия заключаются в отношении Вашингтона и Москвы, а не Анкары?
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 239-255
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy zimnowojenne w rosyjskiej narracji medialnej – wybrane przykłady
Cold War motifs in the Russian media narrative – selected examples
Autorzy:
Magakian, Grair
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28766373.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Russia
the linguistic worldview
the new Cold War
Rosja
językowy obraz świata
nowa zimna wojna
Opis:
Artykuł jest próbą krótkiej analizy rosyjskojęzycznej nowo zimnowojennej narracji, celem wychwycenia percepcji wpływów językowych na odbiorców informacji (multi)medialnej w szczególności w przestrzeni rosyjskiej. Zbudowany przez rosyjską agitacyjną i propagandową machinę językowy obraz świata niekoniecznie występuje w symbiozie z pozajęzykowym obrazem rzeczywistości, jednak ma określony wpływ na jego „budowę”, nawet w sposób pośredni. Niektóre językowe obrazy uzasadnień działań wojennych są w sprzeczności nawet z rosyjską rzeczywistością, jednak są na tyle sugestywne i tak skutecznie opierają się na fundamentach propagandowych zbudowanych podczas poprzedniego zimnowojennego okresu, iż od razu znajdują akceptację wśród rosyjskich/rosyjskojęzycznych odbiorców (Russian Field, 2022; Levada-Centr, 2022; WCIOM, 2022). Zatem można konkludować, iż determinantą końca postzimnowojennego porządku jest często rosyjski powrót do ww. sowieckiej terminologii agitacji i propagandy, zgodnie z (świadomymi i podprogowymi) terminami zapożyczonymi z poprzedniego okresu zimnowojennego „porządku” z lat 1947–1991. Są to terminy dobrze wypróbowane/sprawdzone zarówno w teorii, jak i w praktyce, w szczególności z okresu postfaszystowskiego – chodzi o percepcję świata językowego i pozajęzykowego szeregowego Rosjanina, czyli aktora/gracza/uczestnika obecnego przeciwstawiania się postzimnowojennemu porządkowi. Od 1945 r. do teraz tak potężna jest antyfaszystowska propaganda i straszenie Rosjan (także ludzi radzieckich) faszystowskim zagrożeniem (i zgniłym kapitalizmem Zachodu), iż korzystanie z tej terminologii jednoznacznie kojarzy się ze strachem wojny, mordów, gwałtów itd.
The article is an attempt of a short analysis of the Russian-language New Cold War narrative in order to capture the perception of linguistic influences on the recipients of (multi)media information, both in the Russian and Western spaces. The linguistic image of the world built by Russian agitation and propaganda machine does not necessarily appear in symbiosis with the non-linguistic image of reality, but it has a specific influence on its “structure”. Some of the linguistic justifications of warfare are even contradictory to Russian reality but they are so suggestive and effectively based on the propaganda foundations built during the previous Cold War period that are immediately accepted by Russian/Russian-speaking audiences (Russian Field, 2022; Levada-Centr, 2022; WCIOM, 2022). It can be concluded that the determinant of the end of the post-Cold War order is the Russian return to the above-mentioned Soviet terminology of propaganda, in line with (deliberate and subliminal) terms borrowed from the previous Cold War period of 1947–1991. These terms are well-tried/proven both in theory and in practice, in particular from the post-fascist period – it is about the perception of the linguistic and extra-linguistic world of an average Russian, i.e. an actor/player/participant in the current opposition. From 1945 until now, the anti-fascist propaganda and scaring Russians (Soviet people) with the fascist threat (and the rotten capitalism of the West) is so powerful that the use of this terminology is clearly associated with the fear of war, murder, rape, etc.
Źródło:
Eastern Review; 2022, 11, 2; 67-77
1427-9657
2451-2567
Pojawia się w:
Eastern Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Didn’t that sound like the north was calling us?” Imagined geographies and Cold War legacies in Sofi Oksanen’s Dog Park(Koirapuisto)
Autorzy:
Jelsbak, Torben
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314585.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
human geography
postcolonial theory
feminism
Cold War geopolitics
fertility tourism
Ukraine
Russia
Nordic countries
Sofi Oksanen
Opis:
The article presents a discussion of Finnish-Estonian author Sofi Oksanen’s 2019 novel Dog Park (Koirapuisto), a social and psychological thriller about two Ukrainian women working in the Ukrainian fertility industry, offering surrogacy services to Western clients. The novel explores some of the new modes of exchange and cultural encounter that were established between Ukraine and the West after the collapse of the Soviet Union. It presents a reflection of the social and human consequences of the transition from communism to capitalism but is also a story of how the legacy of Cold War geopolitics continues to shape European mental geographies and experiences at the intersection of East and West. Drawing on concepts from human geography and postcolonial studies, the article offers a reading of Oksanen’s novel focusing especially on how the novel negotiates these geopolitical shifts as well as the position of the Nordic countries on the changing European map.
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2023, 34; 121-132
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
International Order and the Access Problem of the Defeated Hegemon: the Case of Russia in the Post-Cold War Era
Porządek międzynarodowy i problem dostępu pokonanego hegemona: przypadek Rosji w erze po zimnowojennej
Autorzy:
Sümer, Gülteki̇n
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042151.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
international order
Europe
Russia
foreign policy
the Cold War
ład międzynarodowy
Europa
Rosja
polityka zagraniczna
zimna wojna
Opis:
It has been evident that Russia as the heir of Soviet foreign policy, could neither achieve to integrate herself into the international order, nor could the international order achieve to find a solution to Russian foreign policy identity quest. As long as Russia cannot find a stable and permanent status for herself in the world politics, her foreign policy will signify a permanent instability on the behalf of the international order. The current hegemonic international order is far from residing technical capabilities in terms of satisfying Russia’s foreign policy expectations, because it is unprecedentedly rigid in terms of allowing or refusing the incorporation of hegemonic power like Russia. While it cannot return to multipolarity, it could not set a community based international order either. Since the current international order was founded upon liberal anti-Soviet values, it entered into a lightness of exposing Russia to make clear-cut choices in her foreign policy. As much as the current international order was founded upon liberal anti-Soviet values, its demands from the new members would much higher that especially Russia would not easily adapt herself to.
Za oczywisty fakt należy uznać, iż Rosja jako spadkobierczyni Związku Radzieckiego i jego polityki zagranicznej nie mogła skutecznie zintegrować się z obowiązującym porządkiem międzynarodowym. Równie bezspornym pozostawał fakt, iż system międzynarodowy nie mógł znaleźć dla Rosji i jej wizji polityki zagranicznej odpowiedniego miejsca, które by z jednej strony odpowiadało oczekiwaniom strony rosyjskiej, a z drugiej było zgodne z obowiązującymi zasadami ładu światowego. Zdaniem autora, dopóki Rosja nie znajdzie dla siebie stabilnego i trwałego miejsca w systemie międzynarodowym, jej polityka zagraniczna będzie stanowiła ciągłe wyzwanie dla stabilności międzynarodowej architektury bezpieczeństwa. Co więcej, współczesny hegemoniczny porządek międzynarodowy daleki jest od technicznych możliwości zaspokojenia aspiracji Rosji w zakresie jej polityki zagranicznej. Przyczyną tego stanu rzeczy jest bezprecedensowo sztywna natura wspomnianego porządku międzynarodowego, uniemożliwiająca Rosji realizację jej własnych hegemonicznych celów geopolitycznych. Zdaniem autora, współczesny ład międzynarodowy został zbudowany w oparciu o liberalne i antysowieckie zasady i wartości. Z tego też powodu Rosja, jako polityczna dziedziczka ZSRR, stając się w 1991 r. uczestniczką tego systemu, postawiona została przed wyzwaniami znacznie utrudniającymi jej integrację w ramach obowiązującej architektury ładu międzynarodowego.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 25-38
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Active Measures” of the USSR Against the USA: Old Soviet Games in the New Geopolitical Reality
„Środki aktywne” stosowane przez ZSRR przeciwko USA: stare zagrywki Sowietów w nowej rzeczywistości geopolitycznej
Autorzy:
Dubov, Dmytro
Barovska, Anastasiia
Koretska, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179122.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
active measures
influence operations
Russia
USA
hybrid war
Cold War
środki aktywne
operacje wywierania wpływu
Rosja
wojna hybrydowa
zimna wojna
Opis:
The growth and dissemination of Russia’s propaganda have become a serious threat in recent years. But these efforts of Russia are not new, they have a basis in the past – known as “active measures.” Therefore, the problem of detecting and counteracting these “active measures,” first and foremost, is that there is no commonly accepted definition of the term. Therefore, the authors addressed the specific problem of the definition of “active measures.” The authors found that all “active measures” were subordinated to a single political strategic idea, and this idea was carried out by various methods. The authors are convinced that any classification of current “active measures” should be based on the methods detected. In order to identify these methods, the scheme of “active measures,” suggested by S. K. Whittle, is used. At the same time, his scheme has been supplemented, and the relevant cases for the application of different methods of “active measures” are given. An attempt is made to compare the methods of applying “active measures” with current aspects of the hybrid war of the Russian Federation, in particular in Ukraine.
Rozwój i rozpowszechnianie rosyjskiej propagandy stało się w ostatnich latach poważnym zagrożeniem. Rosyjskie wysiłki nie są jednak niczym nowym i opierają się na stosowanych w przeszłości tak zwanych „środkach aktywnych”. Problem z wykryciem i przeciwdziałaniem „środkom aktywnym” polega przede wszystkim na braku powszechnie przyjętej definicji tego terminu. Dlatego autorzy poruszyli szczególny problem definicji „środków aktywnych”. Stwierdzili, że wszystkie „środki aktywne” podporządkowano jednej politycznej idei strategicznej realizowanej różnymi metodami. Autorzy są przekonani, że klasyfikacja aktualnie stosowanych „środków aktywnych” powinna opierać się na wykrytych metodach. W celu identyfikacji tych metod zastosowano schemat „środków aktywnych” zaproponowany przez S. K. Whittle’a. Schemat ten równocześnie uzupełniono i wskazano stosowne przypadki różnych metod stosowania „środków aktywnych”. Podjęto również próbę porównania metod stosowania „środków aktywnych” z aktualnymi aspektami wojny hybrydowej Federacji Rosyjskiej, zwłaszcza na Ukrainie.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 21-41
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NATO w dwadzieścia lat po zimnej wojnie : próba diagnozy
Autorzy:
Otłowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121097.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
NATO
zimna wojna
zagrożenia
Rosja
ekstremizm islamski
terroryzm islamski
proliferacja nuklearna
perspektywy
Cold War
threats
Russia
Islamic extremism
Islamic terrorism
nuclear proliferation
Źródło:
Wiedza Obronna; 2010, 2; 119-126
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian concept of the Eurasian Aerospace Defense System. Analysis of the problem
Rosyjska koncepcja Eurazjatyckiego Systemu Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Analiza problemu
Autorzy:
Gibas-Krzak, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501743.pdf
Data publikacji:
2018-03-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Eurasia
Russia
China
India
the US
Aerospace Defense
Putin’s doctrine
post Cold War competition
change of international order
geopolitics
Eurazja
Rosja
Chiny
Indie
USA
Obrona Powietrzno-Kosmiczna
Doktryna Putina
postzimnowojenna rywalizacja
zmiana ładu międzynarodowego
geopolityka.
Opis:
The author of the article describes the most important theses of A. Podberezkin plan against the geopolitical Russia background which form a paradigm of a common security in Russian terms on a strategic area of Eurasia. It is of a particular significance in view of the growing threats to modern world. Especially of hazardous nature is current problem of North Korea in connection with nuclear testing carried out by unpredictable regime of Kim Jong-un which creates the risk that sudden conflict can drag the whole Peninsula into a war. This, in turn, would lead to the US intervention there. Effects of the possible conflict involving superpower are hard to predict. Another current problem is Moscow-Washington conflict and Moscow-European Union conflict. Indeed, NATO enlargement to the east transformed the block from regional to global and included the whole Eurasia into their scope of responsibility. Meanwhile, Russia being in opposition to such strategy, has been trying to build counterbalance to American politics. Research done by scientists, including A. Podberezkin, serve this purpose. He is one of the numerous supporters of more active politics based o Eurasiatic ideas with the supreme role of Russia. During the Collective Security Treaty Organization summit in Ashgabad Russia’s proposal concerning przepisać ze strony wcześniej was accepted. This way the Eurasian Aerospace Defense was initiated. Few military centers in Eurasia together with growing importance of India and China and their economic and military capabilities is to obtain potentials of strategic offensive weapons, and most of all, aerial and cosmic precision-guided component of various purpose. Russians predict finishing preliminary stage in the years 2018-2020, during which new weapon systems are to be created and new concepts of their applications are to be developed and tested. It was stressed in the article that it would be a sui generis the battle for Eurasia and solution to this task was going to be a challenge to the international cooperation 280 Internal security review 18/18 supported by political efforts. The final result will depend on technical and military potential, strategic offensive and defensive weapon and development of industry in scope of its components production.
Autorka artykułu omawia na tle uwarunkowań geopolitycznych Rosji najważniejsze tezy planu A. Podbieriezkina, które tworzą paradygmat wspólnego bezpieczeństwa w ujęciu rosyjskim na strategicznym obszarze Eurazji. Ma to szczególne znaczenie w obliczu wzrastających zagrożeń współczesnego świata. Szczególnie niebezpieczny charakter, w związku z przeprowadzaniem prób jądrowych i nieobliczalnym reżimem Kim Dzong Una, przybiera obecnie problem Korei Północnej, co rodzi zagrożenie, że nagły konflikt może wciągnąć Półwysep w wojnę. To z kolei z pewnością doprowadziłoby do interwencji Stanów Zjednoczonych. Skutki ewentualnego konfliktu z udziałem supermocarstwa są nie do przewidzenia. Innym problemem pozostaje wciąż aktualny konflikt na linii Moskwa–Waszyngton i Moskwa–Unia Europejska. Rzeczywiście, rozszerzenie NATO na wschód przekształciło ten blok z regionalnego w globalny i włączyło w strefę jego odpowiedzialności całą Eurazję. Tymczasem Rosja, stojąca w opozycji do takiej strategii, próbuje budować przeciwwagę dla polityki amerykańskiej. Służą temu m.in. badania naukowców z MGIMO, w tym A. Podbieriezkina, który jest jednym z wielu zwolenników prowadzenia bardziej aktywnej polityki opartej na ideach eurazjatyckich, z przewodnią rolą Rosji. Na szczycie OUBZ w Aszchabadzie poparcie uzyskała propozycja Rosji dotycząca zintegrowania jednostek rosyjskich i pododdziałów utworzonych w 2011 r. Wojsk Obrony Powietrzno-Kosmicznej (obecnie: Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej). W ten sposób zainicjowano powołanie do życia Eurazjatyckiej Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Formowanie kilku ośrodków siły militarnej w Eurazji, połączone z rosnącym znaczeniem Indii i Chin oraz ich możliwościami ekonomicznymi i militarnymi, jest skierowane na uzyskanie potencjałów strategicznego uzbrojenia ofensywnego, a przede wszystkim – powietrzno-kosmicznego komponentu precyzyjnego rażenia o różnym przeznaczeniu. Na lata 2018–2020 Rosjanie przewidują zakończenie etapu przygotowawczego, podczas którego powstaną zasadniczo nowe systemy uzbrojenia oraz zostaną opracowane i przetestowane nowe koncepcje ich użycia. W artykule podkreślono, że będzie to swoista „bitwa o Eurazję”, która stanie się wyzwaniem dla współpracy międzynarodowej, wspartej wysiłkami politycznymi. Rezultat ostateczny będzie zależał od potencjału wojskowo-technicznego strategicznego uzbrojenia ofensywnego i obronnego oraz rozwoju przemysłu w zakresie produkcji jego komponentów.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 18; 266-280
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska koncepcja Eurazjatyckiego Systemu Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Analiza problemu
Russian concept of the Eurasian Aerospace Defense System. Analysis of the problem
Autorzy:
Gibas-Krzak, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501934.pdf
Data publikacji:
2018-03-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Eurazja
Rosja
Chiny
Indie
USA
Obrona Powietrzno-Kosmiczna
Doktryna Putina
postzimnowojenna rywalizacja
zmiana ładu międzynarodowego
geopolityka
Eurasia
Russia
China
India
the US
Aerospace Defense
Putin’s doctrine
post Cold War competition
change of international order
geopolitics
Opis:
Autorka artykułu omawia na tle uwarunkowań geopolitycznych Rosji najważniejsze tezy planu A. Podbieriezkina, które tworzą paradygmat wspólnego bezpieczeństwa w ujęciu rosyjskim na strategicznym obszarze Eurazji. Ma to szczególne znaczenie w obliczu wzrastających zagrożeń współczesnego świata. Szczególnie niebezpieczny charakter, w związku z przeprowadzaniem prób jądrowych i nieobliczalnym reżimem Kim Dzong Una, przybiera obecnie problem Korei Północnej, co rodzi zagrożenie, że nagły konflikt może wciągnąć Półwysep w wojnę. To z kolei z pewnością doprowadziłoby do interwencji Stanów Zjednoczonych. Skutki ewentualnego konfliktu z udziałem supermocarstwa są nie do przewidzenia. Innym problemem pozostaje wciąż aktualny konflikt na linii Moskwa–Waszyngton i Moskwa–Unia Europejska. Rzeczywiście, rozszerzenie NATO na wschód przekształciło ten blok z regionalnego w globalny i włączyło w strefę jego odpowiedzialności całą Eurazję. Tymczasem Rosja, stojąca w opozycji do takiej strategii, próbuje budować przeciwwagę dla polityki amerykańskiej. Służą temu m.in. badania naukowców z MGIMO, w tym A. Podbieriezkina, który jest jednym z wielu zwolenników prowadzenia bardziej aktywnej polityki opartej na ideach eurazjatyckich, z przewodnią rolą Rosji. Na szczycie OUBZ w Aszchabadzie poparcie uzyskała propozycja Rosji dotycząca zintegrowania jednostek rosyjskich i pododdziałów utworzonych w 2011 r. Wojsk Obrony Powietrzno-Kosmicznej (obecnie: Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej). W ten sposób zainicjowano powołanie do życia Eurazjatyckiej Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Formowanie kilku ośrodków siły militarnej w Eurazji, połączone z rosnącym znaczeniem Indii i Chin oraz ich możliwościami ekonomicznymi i militarnymi, jest skierowane na uzyskanie potencjałów strategicznego uzbrojenia ofensywnego, a przede wszystkim – powietrzno-kosmicznego komponentu precyzyjnego rażenia o różnym przeznaczeniu. Na lata 2018–2020 Rosjanie przewidują zakończenie etapu przygotowawczego, podczas którego powstaną zasadniczo nowe systemy uzbrojenia oraz zostaną opracowane i przetestowane nowe koncepcje ich użycia. W artykule podkreślono, że będzie to swoista „bitwa o Eurazję”, która stanie się wyzwaniem dla współpracy międzynarodowej, wspartej wysiłkami politycznymi. Rezultat ostateczny będzie zależał od potencjału wojskowo-technicznego strategicznego uzbrojenia ofensywnego i obronnego oraz rozwoju przemysłu w zakresie produkcji jego komponentów.
The author of the article describes the most important theses of A. Podberezkin plan against the geopolitical Russia background which form a paradigm of a common security in Russian terms on a strategic area of Eurasia. It is of a particular significance in view of the growing threats to modern world. Especially of hazardous nature is current problem of North Korea in connection with nuclear testing carried out by unpredictable regime of Kim Jong-un which creates the risk that sudden conflict can drag the whole Peninsula into a war. This, in turn, would lead to the US intervention there. Effects of the possible conflict involving superpower are hard to predict. Another current problem is Moscow-Washington conflict and Moscow-European Union conflict. Indeed, NATO enlargement to the east transformed the block from regional to global and included the whole Eurasia into their scope of responsibility. Meanwhile, Russia being in opposition to such strategy, has been trying to build counterbalance to American politics. Research done by scientists, including A. Podberezkin, serve this purpose. He is one of the numerous supporters of more active politics based o Eurasiatic ideas with the supreme role of Russia. During the Collective Security Treaty Organization summit in Ashgabad Russia’s proposal concerning przepisać ze strony wcześniej was accepted. This way the Eurasian Aerospace Defense was initiated. Few military centers in Eurasia together with growing importance of India and China and their economic and military capabilities is to obtain potentials of strategic offensive weapons, and most of all, aerial and cosmic precision-guided component of various purpose. Russians predict finishing preliminary stage in the years 2018-2020, during which new weapon systems are to be created and new concepts of their applications are to be developed and tested. It was stressed in the article that it would be a sui generis the battle for Eurasia and solution to this task was going to be a challenge to the international cooperation 280 Internal security review 18/18 supported by political efforts. The final result will depend on technical and military potential, strategic offensive and defensive weapon and development of industry in scope of its components production.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 18; 68-85
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les convergences franco-polonaises de la Mission militaire française en Pologne à la visite de Charles de Gaulle en 1967
The convergence of Franco-Polish interests since the time of the French Military Mission French military mission in Poland until the visit of Charles de Gaulle in 1967
Autorzy:
Gaymard, Hervé
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216274.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Franco-Polish relations
geopolitics
Charles de Gaulle
Second Republic
France
Russia
Cold War
Polish foreign policy after 1945
stosunki polsko-francuskie
geopolityka
II Rzeczpospolita
Francja
Rosja
zimna wojna
polska polityka zagraniczna po 1945
relations franco-polonaises
géopolitique
Seconde République (Pologne)
Russie
guerre froide
politique étrangère polonaise après 1945
Opis:
Depuis le XVIe siècle, la France cherchait un partenaire de confiance en Europe centrale. La Pologne semblait prédestinée à jouer ce rôle. La transformation de la convergence franco-polonaise en un destin commun sur la scène européenne était surtout redoutée par Bismarck lorsqu’il réorganisait l’Europe à son profit. Malheureusement, notre profonde connaissance mutuelle n’a que rarement été accompagnée d’une pleine compréhension mutuelle. Le retour de l’indépendance de la Pologne, au cours de laquelle la mission militaire française l’a aidée à former une armée, a été exceptionnelle. L’expérience polonaise a affiné la formation géopolitique de de Gaulle. C’est sa première confrontation avec la Russie, son premier jugement sur les «immuables stratégiques». Il y apprend aussi la culture géostratégique qu’il développera à l’échelle européenne comme un besoin d’armes blindées mobiles. Les chemins de la Pologne et de la France divergent avec le pacte de non-agression germano-polonais et le manque de vision des dirigeants français. De Gaulle est un homme d’histoire vivante, un homme qui sait discerner les continuités profondes sur lesquelles il s’appuie pour anticiper les perspectives d’avenir. C’est pourquoi la Pologne a été son premier engagement hors de France, puis son premier voyage officiel dans un pays sous le joug soviétique. Une visite au cours de laquelle il a rencontré 3 millions de Polonais et dans laquelle il a senti sa dernière initiative internationale. Elle combine des dimensions affectives, une proximité culturelle et intellectuelle et des intérêts politiques potentiels, mais les contraintes de la guerre froide ont dicté ses résultats modestes.
Since the 16th century, France has been looking for a trusted partner in Central Europe. Poland seemed predestined to play this role. The transformation of the Polish-French convergence into a common destiny on the European stage was especially feared by Bismarck when he reorganised Europe for his own benefit. Unfortunately, our deep knowledge of each other has rarely been accompanied by full mutual understanding. The period of Polish independence, during which the French military mission helped Poland to form an army, was exceptional. The Polish experience refined de Gaulle’s geopolitical training. It was his first confrontation with Russia, his first judgment on “strategic invariants”. He also learned the geostrategic culture that he would develop on a European scale, such as a need for mobile armoured weapons. The paths of Poland and France diverged with the German-Polish non-aggression pact and the lack of vision of the French leaders. De Gaulle was a man of living history, a man who knew how to discern the deep continuities on which he relied to anticipate future prospects. This is why Poland was his first commitment outside France, and then his first official trip to a country under the Soviet yoke. A visit during which he met 3 million Poles and in which he felt his last international initiative. It combined emotional dimensions, cultural and intellectual proximity and potential political interests, but the constraints of the Cold War dictated its modest results.
Francja od XVI wieku poszukiwała zaufanego partnera w Europie Środkowej. Polska wydawała się predystynowana do tej roli. Przekucia francusko-polskich zbieżności we wspólne przeznaczenie na scenie europejskiej obawiał się przede wszystkim Bismarck, kiedy reorganizował Europę dla własnych korzyści. Niestety nasza głęboka wzajemna francusko-polska znajomość rzadko współgrała z pełnym wzajemnym zrozumieniem. Wyjątkowy pod tym względem był okres odzyskania przez Polskę niepodległości, kiedy Francuska Misja Wojskowa pomagała w formowaniu polskiej armii, a polskie doświadczenie udoskonaliło geopolityczną edukację de Gaulle’a. To była też pierwsza konfrontacja de Gaulle’a z Rosją, pierwszy osąd „strategicznych niezmiennych”. De Gaulle również w Polsce nauczył się kultury geostrategicznej, którą później rozwinął na skalę europejską jako potrzebę mobilnej broni pancernej. Drogi Polski i Francji rozeszły się wraz z polsko-niemieckim paktem o nieagresji i brakiem wizji przywódców francuskich. De Gaulle był człowiekiem żywej historii, człowiekiem, który umiał rozeznać te głębokie ciągłości, na których opierał się, by widzieć z góry perspektywy przyszłości. Polska była pierwszym angażującym go krajem poza Francją, pierwszym krajem pod jarzmem sowieckim, który odwiedził z oficjalną wizytą, podczas której spotkał się z trzema milionami Polaków i podczas której wyczuwał swoją ostatnią inicjatywę międzynarodową. Wizyta połączyła wymiar emocjonalny, bliskości kulturalnej, intelektualnej i potencjalnych interesów politycznych, ale ograniczenia zimnej wojny zdeterminowały jej skromne rezultaty.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 139-149
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies