Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "война" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
The Russia-Ukraine Conflict: Economic Consequences on Europe and the World
Российско-украинский конфликт: экономические последствия для Европы и мира
Autorzy:
Kasuwa, Philip Fwaldin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120019.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
Ukraine
war
invasion
Россия
Украина
война
вторжение
Opis:
A number of international sanctions have been placed on Russia since it launched an attack on Ukraine on February 24, 2022, in order to persuade the country to de-escalate the conflict. The sanctions imposed on Russia, while designed to harm the Russian economy, had unintended consequences on the world economy, primarily through the disruption of global supply chains. Energy supply shocks, commodities and trade supply shocks were all caused by the conflict. In many nations, this resulted in an increase in worldwide inflation. Despite the fact that Israel and Turkey were instrumental in mediating a peaceful end of the conflict between Russia and Ukraine, the economic fallout from the crisis continued to reverberate throughout Europe and beyond.
После нападения на Украину 24 февраля 2022 года на Россию был наложен ряд международных санкций, чтобы убедить страну в необходимости деэскалации конфликта. Санкции, введенные против России, хотя и были призваны нанести ущерб российской экономике, имели непредвиденные последствия для мировой экономики, в первую очередь из-за нарушения глобальных цепочек поставок. Сбои в поставках энергоносителей, сырьевых товаров и торговли были вызваны конфликтом. Во многих странах это привело к увеличению мировой инфляции. Несмотря на то, что Израиль и Турция сыграли важную роль в мирном разрешении конфликта между Россией и Украиной, экономические последствия кризиса продолжали сказываться на всей Европе и за ее пределами.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 3(34); 63-82
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki: Bалерий Соловей, Абсолютное оружие. Основы психологической войны и медиаманипулирования, Москва 2017, с. 320
Autorzy:
Jędrzejski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191847.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia
information war
Rosja
wojna informacyjna
Россия
информационная война
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1; 219-225
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Azerbejdżańskie wsparcie narodu czeczeńskiego na przykładzie pierwszej i drugiej wojny czeczeńskiej
Azerbaijani Support for the Chechen People on the Example of the First and Second Chechen War
Азербайджанская поддержка чеченского народа на примере первой и второй чеченских войн
Autorzy:
Pietrasik, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957186.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Chechnya
War
Russia
Azerbaijan
Caucasus
Азербайджан
чеченцы
Чечня
война
Кавказ
Opis:
In this article, the autor shows the level of Azerbaijan’s support for Chechnya and Chechens during the first and second Chechen wars. The author analyzed the body of literature and the body of literature sources, which provided the answer that Azerbaijan’s support for Chechnya and Chechens in the 1990’s was very varied and did not last for long.
Текст показывает, как выглядела помощь Азербайджана для Чечни и Чеченцев во время первой и второй чеченских войн. Автор провёл анализ различных источников. На их основе определено, что поддержка Азербайджана для Чечни и Чеченцев в 90-х годах ХХ века была разной, изменчивой и не очень долгосрочной.
Źródło:
Studia Orientalne; 2020, 1(17); 44-56
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki determinujące kontynuowanie wojny rosyjsko-ukraińskiej
Factors determining the continuation of the Russian-Ukrainian war
Факторы предопределяющие продолжение российско-украинской войны
Autorzy:
Koczan, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988501.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukraine
Russia
Russian-Ukrainian war
regional security
Украина
Россия
российско-украинская война
региональная безопасность
Opis:
On February 24, 2022, Russian troops attacked the territory of Ukraine, starting a new phase of the conflict that has been ongoing since 2014. Due to the difference in potential between Russia and Ukraine, most analysts expected a relatively quick end of military operation. Although several months have passed since the attack, there are no signs that the war will end soon. On the contrary, most indications indicate that the conflict will not end any time soon. The authorities of both sides declare their willingness to start peace negotiations, but they set preconditions unacceptable to the other side. Societies seem determined to continue the war, or at least there are no widespread symptoms of defeatism. Russia’s military potential has not reached a critical level that would make it impossible to wage a full-scale war, and the economic situation is better than predicted a few months ago. Ukraine’s continued resistance depends on the extent of assistance it receives from its allies. The article describes the factors that prove the continuation of military operations, but also the reasons for ending the war.
24 февраля 2022 г. российские войска напали на территорию Украины, положив начало новой фазе конфликта, который продолжается с 2014 г. Из-за разницы потенциалов между Россией и Украиной большинство аналитиков ожидали относительно быстрого прекращения боевых действий. Хотя с момента нападения прошло несколько месяцев, мало признаков того, что война скоро закончится. Власти обеих сторон заявляют о готовности начать мирные переговоры, но выдвигают условия, неприемлемые для другой стороны. Общества, похоже, полны решимости продолжать войну, или, по крайней мере, в них нет широко распространенных признаков пораженчества. Военный потенциал России не достиг критического уровня, который предотвратил бы полномасштабную войну, а экономическая ситуация лучше, чем представляли прогнозы несколько месяцев тому. Дальнейшее сопротивление Украины зависит от уровня помощи, которую она получает от своих союзников. В статье описаны факторы, определяющие затягивание военных действий, а также обозначены условия прекращения войны.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 110-124
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turkey forever balances between East and West
Турция навсегда балансирует между Востоком и Западом
Autorzy:
Olszowska, Karolina Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988519.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
Cold War
Soviet Union
United States
Russia
Турция
холодная война
СССР
США
Россия
Opis:
When looking at contemporary Turkish politics, an incorrect notion is often circulated that Turkey has only in recent years, as far back as under Recep Tayyip Erdoğan, begun a policy of balancing between East and West. The purpose of this article is to analyze Turkey’s posture – in terms of balancing between spheres of influence – after the end of World War II until Turkey joined NATO and then compare it with Turkey’s stance during the Justice and Development Party government in the context of relations with the United States and Russia. This will help answer the question: to what extent is Ankara’s current balkanizing attitude something surprising? Aren’t specific patterns of the 1945–1952 period similar to those of the 21st century, and the differences are the attitudes of Washington and Moscow rather than Ankara?
При взгляде на современную турецкую политику часто бытует неверное представление о том, что Турция только в последние годы, еще при Реджепе Тайипе Эрдогане, начала политику балансирования между Востоком и Западом. Цель этой статьи – проанализировать позицию Турции – с точки зрения балансирования между сферами влияния – после окончания Второй мировой войны до вступления Турции в НАТО, а затем сравнить ее с позицией Турции во время правления Партии справедливости и развития в контексте отношений с США и Россией. Это поможет ответить на вопрос: насколько нынешняя балканизирующая позиция Анкары является чем-то удивительным? Разве конкретные закономерности периода 1945–1952 гг. не аналогичны таковым в 21 веке, а различия заключаются в отношении Вашингтона и Москвы, а не Анкары?
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 239-255
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia Czeczenii. Od podbojów mongolskich (1221 r.) po obecność armii rosyjskiej (1918 r.)
The history of Chechnya. From the Mongol invasions (1221) the presence of the Russian army (1918)
История Чечни. От монгольских завоеваний (1221) присутствие российской армии (1918)
Autorzy:
Pietrasik, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2183729.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
Chechnya
War Caucasian
Imam Shamil
the Stalinist deportations
Россия
Чечня
война Кавказский
Имам Шамиль
сталинские депортации
Opis:
The article presents the prehistory of the Chechen people. The author tried to present the most important aspects of Chechnya in order to thoroughly understand the origin and cause of the conflict between Russia and Chechnya, which took place in the eighteenth century and early nineteenth century, and already in the twentieth century.
Статья представляет пред-Историю чеченского народа. Автор попытался представить наиболее важные аспекты ЧечнИ для того, чтобы полностью понять происхождение и причину конфликт ОВ между Россией и Чечней, которыЕ состоялИсЬ в восемнадцатом веке и В начале девятнадцатого века, а ТАКЖЕ в ХХ веке.
Źródło:
Studia Orientalne; 2015, 2(8); 68-84
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania lądowe pod Portem Artura pod koniec lipca 1904 roku podczas wojny japońsko-rosyjskiej na łamach „Gońca Porannego” i „Gońca Wieczornego
Land Operations at Port Artur at the End of July 1904 During the Japanese- Russian War in “Goniec Poranny” and “Goniec Wieczorny”
Сухопутные операции в Порт-Артуре в конце июля 1904 года во время русско-японской войны на страницах журналов «Гонец-Поранный» и «Гонец-Вечерний»
Autorzy:
Janczurewicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121764.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Japan
Russia
XIX century
Russo-Japanese War
Port Arthur
Япония
Россия
XIX век
русско-японская война
Порт-Артур
Opis:
The paper discusses ground troops’ actions during the Russo-Japanese War’s siege of Port Arthur, as shown in “Goniec Poranny” [Morning Messenger] and “Goniec Wieczorny” [Evening Messenger]. First, the author presents the conflict’s background and the aspects he will discuss. Then, he presents what could be learned from the newspaper about Japanese assaults taking place in July 1904. The author highlights disinformation present in the newspaper, especially concerning the battle course. Following that, the author describes casualties of both sides of the conflict – noting that these are not in line with what historians found out, often being times higher than in reality, although there are some exceptions on the Russian side. Following that, the author discusses civilian escape attempts during the siege – a matter not present in the literature. Due to the inclusion of this section, the reader can take a look at the battle from a different perspective. In the article’s final part, the author summarises opinions of the people of conflicted sides. They often presented themselves as superior, not considering the actual strength of the armies. For example, a Japanese professor mentions prohibitive demands of the Russian side in the plan of a peace treaty. In reality, even after multiple lost battles and defeats of tzar Nikolai II, the demands were never considered. In the conclusion, the author presents how reliable was the information from the Messenger, compared to the subject literature.
В статье автор обсуждает тему, относящуюся к фрагменту сухопутных операций, проведенных при осаде Порт-Артур во время русско-японской войны, представленной на страницах «Гонец Поранны» и «Гонец Вечерний». Писатель сначала излагает предысторию конфликта и проблемы, с которыми он будет иметь дело. Затем он рассказывает о том, что газета могла рассказать о нападениях японцев в конце июля 1904 года. Он обращает внимание на возникающие там искажения, особенно если речь идет об общем ходе боев. Далее он описывает потери воюющих сторон с соответствующим различием между японцами и русскими. Он подчеркивает, что они также противоречат выводам историков, во многих случаях более крупным, чем реальные, хотя в отношении царских – есть исключения. Затем автор обращается к вопросу, который не упоминается в литературе по данной теме, а именно к побегу прохожих – мирных жителей во время осады. Благодаря включению этого события в произведение читатель может взглянуть на бои под крепостью с несколько иной точки зрения. В последней части статьи цитируются мнения людей, принадлежащих к национальностям, ведущим эту битву друг с другом. Неоднократно случалось, что они демонстрировали свое превосходство по отношению к противнику, не обращая внимания на реальное положение вещей. Например, один японский профессор сообщает в телеграмме об очень непомерных, невозможных условиях, наложенных на Россию в рамках планируемого мира. Фактически, даже после падения цитадели и последующих поражений царя Николая II вышеупомянутые постулаты даже не принимались во внимание. В заключении писатель резюмирует свои соображения. Более того, он пытается ответить на вопрос, насколько достоверной была информация, опубликованная в «Гонце», по сравнению с литературой по этой теме.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 2(22); 117-132
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Историческая память как фактор жизнестойкости
Historical Memory as a Factor of Resilience
Pamięć historyczna jako czynnik wytrwałości życiowej
Autorzy:
Посадский, Антон
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1816984.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Россия
Гражданская война
историческая память
локальная история
Russia
civil war
historical memory
local history
Rosja
wojna domowa
pamięć historyczna
historia lokalna
Opis:
Статья посвящена сохранению исторической памяти об эпохеГражданской войны в России. Автор показывает рост интереса к тематикеисторической памяти в последние десятилетия. Память о событияхГражданской войны оказывается очень неравномерной. Памятьпобежденных, но не ушедших в эмиграцию, оказывается практическиневостребованной. Данная ситуация дает искаженную картину событий1917-1922 гг. в современном массовом сознании. Автор обращаетвнимание на особенности локальной памяти о событиях Гражданскойвойны и оценивает исследовательские возможности по востребованиюпамяти о событиях столетней давности
Artykuł poświęcony jest zachowaniu pamięci historycznej o okresie wojny domowej w Rosji. Autor ukazuje wzrost zainteresowania tą tematykąw ostatnich dziesięcioleciach. Pamięć o wydarzeniach wojny domowej jest jednak bardzo nierównomierna. Pamięć o zwyciężonych, którzy nie wyemigrowali,okazuje się niepożądana. Przyczynia się to do formowania zniekształconegoobrazu wydarzeń z lat 1917-1922 we współczesnej świadomości. Autor zwracauwagę na specyfikę lokalnej pamięci o dziejach wojny domowej i ocenia możliwości badawcze, sprzyjające pobudzeniu zainteresowania wydarzeniami sprzedstu lat.
The article is devoted to preserving the historical memory of the civilwar in Russia. The author shows the growing interest in the subject of historicalmemory in recent decades. The memory of the events of the civil war is veryuneven. The memory of those who were defeated, but did not go into exile, isalmost unclaimed. This situation gives a distorted picture of the events of 1917-1922 in the modern mass consciousness. The author draws attention to the peculiarities of local memory of the events of the civil war and evaluates theresearch opportunities for the demand for memory of events of a century ago.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2021, 18, 18; 189-202
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybrydowe zagrożenia dla demokracji. Wybrane przykłady zewnętrznej ingerencji Rosji w wybory
Autorzy:
Kruglashov, Anatoliy
Shvydiuk, Sergii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054011.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
interference in elections
challenged democracy
hybrid war
Russia
ingerencja wyborcza
podważanie demokracji
wojna hybrydowa
Rosja
вмешательство в выборы
подрыв демократии
гибридная война
Россия
Opis:
Współczesne konflikty wojenne zmieniają charakter stosowanych środków i pod wieloma względami cele, do których dążą strony. Widać to na przykładzie operacji specjalnych, które współczesna Rosja podejmuje w celu zdestabilizowania strategicznych rywali i zwiększenia wpływów w krajach, które sama określiła jako sferę swoich interesów. Jednym z ważnych narzędzi realizacji korzystnej dla Kremla polityki są celowe, wywrotowe wysiłki zmierzające do zniekształcenia przebiegu i wyników demokratycznych wyborów. W szczególności poprzez wykorzystanie agentów wpływu, kształtowanie agendy przez poszczególne środki masowego przekazu, wprowadzanie destrukcyjnych tendencji do dyskursu publicznego. Nie będąc pionierem w tej dziedzinie, Rosja wielokrotnie interweniowała podczas wyborów w różnych krajach. Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Francja nie uniknęły tego losu. Ponadto rosyjska ingerencja jest widoczna w przestrzeni poradzieckiej, np. W Gruzji, Mołdawii, a szczególnie intensywnie na Ukrainie. Artykuł analizuje przykłady takich ingerencji w proces wyborczy i zwraca uwagę na konieczność opracowania i wdrożenia środków przeciwdziałających im.
Contemporaneous wars are subjected to some profound changes regarding applied means and sometimes goals of the confronting parties. It is becoming clear with the cases of special operations, launched by Russia against its strategic rivalries and countries, which have been proclaimed by the latter sphere of Russia’s geopolitical interests. Kremlin tries to undermine the electoral process and distort their results. They serve very important tools of Russia’s actual policy. For instance, they aim at distortion of the election agenda settings, spreading fake news and false perception of main topics for a public discourse into targeted countries. USA, France, Great Britain seem to be only a few examples of those actions.  Most of all, the vulnerability towards Russia’s interference into democratic elections are attributed with Georgia, Moldova, Ukraine and some other post-soviet counties. The article characterizes some cases of such intrusion and points out at the urgent necessity to set in forth counter-policy against this kind of the interference.    
Современные войны меняют природу используемых средств, а во многом и преследуемых сторонами целей. Это просматривается на примере тех спецопераций, которые предпринимаются современной Россией для дестабилизации своих стратегических соперников и усиления влияния в тех странах, которые она сама провозгласила сферой своих интересов. Одним из важных инструментов осуществления выгодной для Кремля политики выступают ее целенаправленные подрывные усилия, направленные на искажение хода и результатов демократических выборов. В частности, путем использования агентов влияния, формирования повестки дня отдельными средствами массовой информации, внесения деструктивных тенденций в публичный дискурс. Не будучи первопроходцем в данной сфере, Россия неоднократно осуществляет вмешательство в ход выборов в различных странах. Этой судьбы не избежали США, Великобритания, Франция. Тем более российское вмешательство заметно на постсоветском пространстве, как-то в Грузии, Молдове, и особенно интенсивно в Украине. В статье рассматриваются отдельные примеры такого вмешательства в избирательный процесс и обращается внимание на необходимость разработки и осуществления мер по противодействию им.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 79-93
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Национализация памяти о Великой Отечественной войне в исторической политике постсоветских государств
Nacjonalizacja pamięci o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej w polityce historycznej państw postkomunistycznych
Nationalization of Great Patriotic War remembrance in the historical policy of post-communist states
Autorzy:
Петровская, Оксана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953418.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Советский Союз
Россия
Великая Отечественная война
историческая память
Związek Radziecki
Rosja
Wielka Wojna Ojczyźniana
pamięć historyczna
Soviet Union
Russia
Great Patriotic War
historical memory
Opis:
Artykuł dotyczy zmieniającego się obrazu pamięci o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Jednolity jej obraz ukształtował się w czasach Związku Radzieckiego, natomiast po jego upadku zmienił się też obraz Wielkiej Wojny. Zdaniem autorki zniszczenie pamięci o wojnie szło wraz z zniszczeniem pamięci o ZSRR. Z drugiej strony, ogromne straty, jakie poniosły narody ZSRR nie zważając na politykę władz i apele opozycji uniemożliwiają eliminację pamięci o niej. W warunkach konstruowania tradycji narodowej, nacjonalizacji przeszłości, powstania nowych mitologii narodowych (rosyjskich, ukraińskich, kazachskich, etc.) w niepodległych państwach daje się zaobserwować swoistą „nacjonalizację” pamięci o Wielkiej Ojczyźnianej. Następuje ponowna ocena najważniejszych wydarzeń, aktorów i wyników wojny w celu kształtowania nowej tożsamości narodowej. Szczególny symboliczny sens Wielkiej Wojny Ojczyźnianej sprzyjał przekształceniu jej w mit polityczny, i pozwolił na rozmaitą interpretację jej doświadczeń.
The article concerns a changing memory of Great Patriotic War. Its uniform pattern developed during the time of the Soviet Union whereas after its collapse the image of Great Patriotic War changed too. The author believes that the memory about the war and the memory about the USSR were destroyed together. On the other hand, regardless of the authorities policy and opposition’s appeals, enormous losses suffered by the USSR peoples make it impossible to eliminate the memory about the war. In the conditions of establishing national tradition, nationalization of the past and creation of new national mythologies (Russian, Ukrainian, Kazakh, etc.) in independent countries, we can observe a peculiar “nationalization” of the memory about Great Patriotic War. Renewed evaluation of the most important actors and results of the war is carried out in order to develop a new national identity. A special symbolic sense of Great PatrioticWar favored its transformation into a political myth and permitted various interpretations of its experiences.
Статья посвящена меняющемуся образу памяти о Великой Отечественной войне. Ее целостный образ сформировался в период Советского Союза, в свою очередь, после его упадка изменился также и образ Великой войны. По мнению автора, уничтожение памяти о войне шло параллельно с уничтожением памяти о СССР. С другой стороны, огромные потери, которые потерпел народ СССР, независимо от политики власти и призывов оппозиции, не дают возможности стереть память о войне. В условиях формирования народных традиций, национализации прошлого, появления новой национальной мифологии (русской, украинской, казахской и т.д.) в независимых государствах замечается своеобразная «национализация» памяти о Великой войне. Появляется переоценка самых главных событий, участников и результатов войны с целью формирования нового национального сознания. Особенный символический смысл Великой Отечественной войны благоприятствовал ее преобразованию в политический миф и дал возможность появления разносторонней интерпретации ее последствий.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2016, 24
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w dyskursie prezydenckim w świetle estetyki mediów (ostatnie orędzie noworoczne rosyjskiego przywódcy)
Current changes in presidential discourse in the light of media aesthetics: a case study of Vladimir Putin’s new year’s Address for 2023
Изменения в президентском дискурсе в свете эстетики (последнее новогоднее обращение российского лидера)
Autorzy:
Noińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
медиаэстетика
общественный дискурс
новогоднее обращение
война
президент
Россия
estetyka mediów
dyskurs publiczny
orędzie noworoczne
wojna
prezydent
Rosja
public discourse
New Year's address
war
president
Russia
media aesthetics
Opis:
The aim of the article is a media aesthetic analysis of Vladimir Putin’s New Year’s address for 2023. The changes observed in the speech are symptomatic of the transformations within the presidential discourse that occurred during the Russian-Ukrainian war. In Vladimir Putin’s address for 2023, language, imagery, and music interact with the senses of the audience and complement each other to reinforce the message. The use of a new spatial arrangement and a change in linguistic aesthetics closer to antagonistic discourses make the armed conflict central to the entire speech. The address exhibits characteristic features of the current official Russian public discourse: a clear depiction of the enemy, explicit use of Us vs Them and binary oppositions, division of Russian society into loyal citizens and traitors who do not support the offensive in Ukraine, hyperbolization of Western actions and euphemization of military actions of the Russian Federation, and the combination of religious, Soviet, and military symbols.
Целью статьи является медиаэстетический анализ новогоднего обращения Владимира Путина на 2023 год. Изменения, замеченные в обращении, свидетельствуют о трансформации президентского дискурса, произошедшей во время российско-украинской войны. В анализируемом медиатексте язык, образы и музыка дополняют друг друга, чтобы усилить персуазивный потенциал сообщения . Использование нового пространственного оформления и изменение лингвистической эстетики, более близкой к антагонистическим дискурсам, ставят вооруженный конфликт в центре внимания. В обращении присутствуют характерные черты современного официального российского публичного дискурса: явное изображение врага, эксплицитное использование оппозиции свои-чужие и бинарных оппозиций, разделение российского общества на верных граждан и предателей, гиперболизация действий Запада и эвфемизация военных действий Российской Федерации, а также сочетание религиозных, советских и военных символов.
Celem artykułu jest medioestetyczna analiza przemówienia noworocznego Władimira Putina na rok 2023. Zmiany zaobserwowane w przemówieniu są symptomatyczne dla przemian w dyskursie prezydenckim, które nastąpiły podczas wojny rosyjsko-ukraińskiej. W analizowanym przemówieniu Władimira Putina  język, obrazy i muzyka oddziałują na zmysły odbiorców i uzupełniają się nawzajem, wzmacniając przekaz. Wykorzystanie nowej aranżacji przestrzeni oraz zmiana estetyki językowej na bliższą antagonistycznym dyskursom sprawiają, że konflikt zbrojny staje się centralnym dla całego przemówienia. W orędziu obecne są charakterystyczne cechy aktualnego oficjalnego rosyjskiego dyskursu publicznego: wyraźny obraz wroga, eksplicytne stosowanie opozycji swój-obcy i opozycji binarnych, podział rosyjskiego społeczeństwa na lojalnych obywateli i zdrajców, którzy nie popierają ofensywy na Ukrainie, hiperbolizacja działań Zachodu i eufemizacja działań wojskowych Federacji Rosyjskiej, oraz kombinacja symboli religijnych, sowieckich i wojskowych.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 72-92
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unveiling the necessity for a new international criminal court (ICC). A personal perspective amidst 21st century international law crimes in Ukraine linked to Russian Federation aggression
O zasadności powołania nowego MTK. Zarys stanowiska własnego na tle zbrodni prawa międzynarodowego popełnionych na terytorium Ukrainy w XXI w. w związku z agresją Federacji Rosyjskiej
О целесообразности создания нового Международного уголовного суда (МУС). Изложение собственной позиции на фоне преступлений международного права, совершенных на территории Украины в XXI веке в связи с агрессией Российской Федерации
Щодо доцільності створення нового МКС. Зазначення власної позиції на тлі злочинів міжнародного права, скоєних на території України у 21 столітті у зв’язку з агресією Російської Федерації
Autorzy:
Berent, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33510372.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
війна
Росія
Україна
злочин міжнародного права
геноцид
міжнародний кримінальний суд
война
Россия
Украина
преступление международного права
международный уголовный суд
war
Russia
Ukraine
crime under international law
genocide
international criminal court/ICC
wojna
Rosja
Ukraina
zbrodnia prawa międzynarodowego
ludobójstwo
międzynarodowy trybunał karny
Opis:
W dniu 24 lutego 2022 r. wojska Federacji Rosyjskiej przekroczyły granice Ukrainy, suwerennego i samodzielnego państwa europejskiego. Wojna, która przyszła po pandemii COVID-19, wstrząsnęła podwalinami całego świata, który nagle przestał istnieć w takim wymiarze, w jakim współczesne społeczeństwa znały go wcześniej. Agresja rosyjska przyniosła nie tylko pełnoskalową wojnę, lecz także nieznane od 1945 r. okrucieństwa, obejmujące masowo popełniane zbrodnie prawa międzynarodowego, w tym zbrodnię ludobójstwa, a w każdym razie – uzasadnione podejrzenie ich popełnienia. Nad światem znów zawisło widmo globalnego konfliktu, a przed cywilizowaną jego częścią stanęło wyzwanie rozliczenia bezmiaru krzywd i nieszczęść wyrządzonych przez funkcjonariuszy Federacji Rosyjskiej i sił z nimi sprzymierzonych. Odpowiedzią na zbrodnie popełniane w Ukrainie stało się wydanie przez Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze nakazu aresztowania osób bezsprzecznie za nie odpowiedzialnych. Trybunał ten podjął stanowcze działania, są one jednak ograniczone prawnymi ramami wyznaczonymi dla jego kompetencji. Niemniej ramy te zdają się niewystarczające dla ścigania winnych pożogi wojennej w Europie. Z tego powodu konieczne jest powołanie międzynarodowego trybunału karnego dla osądzenia zbrodni prawa międzynarodowego popełnionych w Ukrainie, który zostałby wyposażony w uprawnienia służące skuteczniejszemu ściganiu zbrodni inspirowanych przez Kreml i zajmujących go przedstawicieli reżimu Władimira Putina. To właśnie tym zbrodniom oraz potrzebom efektywniejszego ich zwalczania i przeciwdziałania poświęcony jest tekst niniejszy. Przedmiotem badań jest zatem przeprowadzenie analizy aktualnego stanu międzynarodowego sądownictwa w sprawach karnych, ustalenia ich skuteczności i przydatności dla osądzenia zbrodni popełnionych w Ukrainie oraz przedstawienie podstawowych pojęć, w tym pojęcia ludobójstwa, tytułem rozważań wstępnych. Celem artykułu jest wykazanie konieczności powołania nowego trybunału karnego. W studium zastosowano metodę historycznoprawną z elementami metody historyczno-filozoficznej, metodę analizy logicznej i pojęciowej instytucji prawnych (z uwzględnieniem eksplanacji funkcjonalnej), metodę aksjologiczną (z uwzględnieniem eksplanacji teleologicznej) oraz metodę systemową. Ze względu na charakter pracy metoda dogmatyczna (formalno-prawna) wykorzystana została w ograniczonym, lecz wystarczającym dla osiągnięcia celów badawczych zakresie.
24 лютого 2022 року війська Російської Федерації перетнули кордони України, суверенної та незалежної європейської держави. Війна, що послідувала за пандемією COVID-19, похитнула основи всього світу, який раптово перестав існувати в тому вигляді, в якому сучасні суспільства знали його раніше. Російська агресія принесла не лише повномасштабну війну, але й небачені з 1945 року звірства, що включають масові злочини міжнародного права, у тому числі злочин геноциду, або, в усякому разі, обґрунтовану підозру в їх скоєнні. Над світом знову нависла примара глобального конфлікту, а перед цивілізованою частиною світу постало завдання відповісти за незмірну шкоду і страждання, заподіяні посадовими особами Російської Федерації та союзними з ними силами. Реакцією на злочини, скоєні в Україні, стала видача Міжнародним кримінальним судом у Гаазі ордеру на арешт осіб, які несуть за них беззаперечну відповідальність. Суд вдався до рішучих дій, але вони обмежені правовими рамками, встановленими для його компетенції. Однак ці рамки не видаються достатніми для притягнення до відповідальності винних у розпалюванні війни в Європі. З цієї причини необхідно створити міжнародний кримінальний суд для розгляду злочинів за міжнародним правом, скоєних в Україні, який був би наділений повноваженнями для більш ефективного переслідування злочинів, інспірованих Кремлем і представниками режиму Володимира Путіна, що окупували її. Саме цим злочинам і необхідності більш ефективної боротьби та протидії їм присвячено цей текст. Об’єктом дослідження є, таким чином, аналіз сучасного стану міжнародного кримінального правосуддя, встановлення його ефективності та можливості засудження злочинів, скоєних в Україні, а також попередній розгляд основних визначень, зокрема геноциду. Мета статті – продемонструвати необхідність створення нового кримінального суду. У дослідженні використано історико-правовий метод з елементами історико-філософського методу, метод логіко-концептуального аналізу правових інститутів (у тому числі функціональний), аксіологічний метод (у тому числі телеологічний) та системний метод. Догматичний (формально-юридичний) метод використовувався обмежено, але в достатній мірі для досягнення поставлених завдань дослідження
24 февраля 2022 года войска Российской Федерации пересекли границы Украины, суверенного и независимого европейского государства. Война, последовавшая за пандемией COVID-19, потрясла основы всего мира, который внезапно перестал существовать в том виде, в каком его знали современные общества. Российская агрессия принесла не только полномасштабную войну, но и невиданные с 1945 года жестокие преступления, влекущие за собой массовые преступления по международному праву, в том числе преступление геноцида, или, во всяком случае, обоснованные подозрения в их совершении. Над миром вновь нависла угроза глобального конфликта, и перед цивилизованными его частям встал вызов привлечения к ответственности за неизмеримый вред и страдания, причиненные должностными лицами Российской Федерации и союзных ей сил. Ответом на преступления, совершенные в Украине, стала выдача Международным уголовным судом в Гааге ордера на арест тех, кто без сомнений несет за них ответственность. Этот суд предпринял решительные действия, но они ограничены правовыми рамками, установленными для его компетенции. Однако этих рамок, как представляется, недостаточно для привлечения к ответственности лиц, виновных в развязывании войны в Европе. Поэтому для рассмотрения преступлений по международному праву, совершенных в Украине, необходимо создать международный уголовный суд, который был бы наделен полномочиями для более эффективного преследования преступлений, инспирированных Кремлем и занимающими его представителями режима Владимира Путина. Именно этим преступлениям и необходимости более эффективного противодействия им и борьбы с ними посвящен настоящий текст. Таким образом, объектом исследования является анализ современного состояния международного уголовного правосудия, установление его эффективности и полезности для осуждения преступлений, совершенных в Украине, а также представление основных понятий, включая понятие геноцида – в качестве вступительных соображений. Цель статьи - показать необходимость создания нового уголовного суда. В исследовании использован историко-правовой метод с элементами историко-философского метода, а также метод логико-смыслового анализа правовых институтов (включая функциональное толкование), аксиологический метод (включая телеологическое толкование) и системный метод. В силу характера работы догматический (формально-юридический) метод использовался в ограниченном, но достаточном для достижения целей исследования объеме.
On 24 February 2022, troops of the Russian Federation crossed the borders of Ukraine, a sovereign and independent European country. The war that followed the coronavirus pandemic shook the foundations of the entire world, which suddenly ceased to exist in the way modern societies had known it by then. Russian aggression brought not only full-scale war, but also atrocities unknown since 1945 involving mass crimes under international law, including the crime of genocide – or at least a reasonable suspicion of its commitment. The spectre of a global conflict hung over the world again and the civilised part of it was faced with the challenge to account for the immeasurable harm and misery caused by officials of the Russian Federation and its allied forces. The response to the crimes committed in Ukraine was the issuing by the International Criminal Court in The Hague of an arrest warrant against those indisputably responsible for them. The Court took decisive action, but it is limited by the legal framework established for its competence. That framework; however, appears to be insufficient to prosecute those responsible for the war in Europe. For that reason, it is necessary to establish an international criminal court to try the crimes under international law committed in Ukraine, which would have the power to prosecute the crimes inspired by the Kremlin and the representatives of Vladimir Putin’s regime more effectively. It is those crimes and the need to eradicate and counteract them more efficiently that this study is devoted to. Therefore, the subject of the research is the analysis of the current state of international criminal justice to determine its effectiveness and usefulness for judging the crimes committed in Ukraine and to present basic concepts, including the concept of genocide, as preliminary considerations. The purpose of the article is to demonstrate the need to establish a new criminal court. To achieve the research goal, the historical-legal method with elements of the historical-philosophical method, the method of logical and conceptual analysis of legal institutions (including functional exploration), the axiological method (including teleological exploration) and the systemic method were used. Due to the nature of the work, the dogmatic (formal-legal) method was applied to a limited extent, but sufficiently enough to achieve the research goals.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 27-48
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies