Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Krym"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Pierwsza próba. Krym między Ukrainą a Rosją (1989-1997)
Autorzy:
Gil, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137554.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Krym
Ukraina
Rosja
konflikt
Opis:
Artykuł porusza problem dążeń Rosji do rewizji wytworzonego w czasach radzieckich układu geopolitycznego na przykładzie Krymu. Ukazane zostały działania zarówno lokalnych środowisk politycznych, jak i władz centralnych Rosyjskiej SFRR, a później Federacji Rosyjskiej, mające na celu rewizję dotychczasowych granic i włączenie półwyspu krymskiego do Rosji. Przedział czasowy artykułu obejmuje lata od upadku Związku Radzieckiego do układu między Rosją i Ukrainą z 1997 roku.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2022, 1; 219-230
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraiński Krym a rosyjskie interesy : geostrategiczne i geopolityczne znaczenie Krymu na przestrzeni wieków
Autorzy:
Węderska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121173.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
Krym
znaczenie geostrategiczne
znaczenie geopolityczne
Rosja
Ukraina
Crimea
geostrategic importance
geopolitical importance
Russia
Ukraine
Źródło:
Wiedza Obronna; 2013, 1; 19-29
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdzie Krym, gdzie Kosowo? Rosyjskie argumenty dla aneksji Krymu
Why is Crimea different from Kosovo? Russian arguments for annexation of the Crimea
Autorzy:
Balcer, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520270.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Niepodległości
Tematy:
Krym
Kosowo
Ukraina
Rosja
prawo międzynarodowe
aneksja
the Crimea
Kosovo
Ukraine
Russia
international law
annexation
Opis:
The Russian annexation of Crimea undertaken in March 2014 violated basic principles of international law and created a dangerous precedent which constitutes a serious threat of the global dimension. Russian authorities are trying to justify its decision using unconvincing demographic, historical, humanitarian and legal arguments evoking in a flirtatious way the independence of Kosovo as an alleged precedent for the annexation of the Crimea. The Russian authorities, citing the similarity between Kosovo and the Crimea are using arguments which prove to be very doubtful if the two cases are fairly compared. In fact, the reference to the term “precedent” is justified, but with regard to the Crimea itself. Its annexation may indeed be the basis for similar actions of Russia undertaken against other countries of the former Soviet Union. Secondly, the annexation of the Crimea brought the issue of “neutral” (open-ended) attitude of some countries to the integrity of other states. It may in the future be used as an excuse by some countries, such as China, to unilaterally annex the disputed territories. In this way, the current international system and the world order can be gravely undermined.
Źródło:
Prawo i Polityka; 2015, 6; 161-176
2080-5799
Pojawia się w:
Prawo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys krymski oczami Ukraińców i Rosjan
Crimean Crisis through the Eyes of Ukrainians and Russians
Autorzy:
Anoszko, Sergiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480550.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
aneksja
dołączenie
inwazja
Krym
okupacja
referendum
Rosja
Ukraina
annexation
attachment
invasion
Crimea
occupation
Russia
Ukraine
Opis:
W lutym 2019 roku minęło pięć lat od zajęcia Półwyspu Krymskiego przez Rosjan. Autor podjął próbę wieloaspektowej analizy tego kryzysu politycznego. Artykuł został podzielony na punkty, odzwierciedlające poszczególne elementy impasu krymskiego. Najpierw ukazano analizę historyczną – miejsce i rolę Półwyspu Krymskiego po demontażu systemu komunistycznego oraz powstaniu niepodległych państw. Następnie opisano rosyjskie działania militarne na Taurydzie. Z tych wydarzeń wyprowadzono wnioski polityczne, społeczne, kulturowe.
In February 2019, five years passed since the Russians seized the Crimean Peninsula. The author attempts a multi-faceted analysis of this political crisis. The article is divided into chapters reflecting individual elements of the complex, not only political, Crimean deadlock. The author begins with a historical analysis of the place and role of the Crimean Peninsula after the dismantling of the communist system and the emergence of independent states. Subsequently, he methodically describes Russian military operations on Taurida drawing political, social and cultural conclusions from these events.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 2; 108-127
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikt rosyjsko-ukraiński z perspektywy niemieckiej (luty 2014 r. – luty 2015 r.)
Russian-Ukrainian Conflict: A German Perspective (February 2014 – February 2015)
Autorzy:
Kosman, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140901.pdf
Data publikacji:
2019-12-19
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Niemcy
Rosja
Ukrain
Krym
Germany
Russia
Ukraine
Crimea
conflict
Opis:
Europa Środkowa i Wschodnia po pokojowej rewolucji z końca lat osiemdziesiątych XX wieku znalazły się w orbicie ogromnego zainteresowania zjednoczonych Niemiec. Jednym z przejawów tego procesu było położenie akcentu na bliską współpracę z Rosją. Niemcy starały się wciągać Rosję do wielostronnej współpracy międzynarodowej oraz rozwijać szeroką sieć stosunków bilateralnych. Konflikt ukraińsko-rosyjski w 2014 r. zachwiał jednak podstawami współpracy Rosji z Niemcami i innymi krajami zachodnimi, które nie zaakceptowały aneksji Krymu przez Rosję i polityki przemocy wobec Ukrainy. Celem artykułu jest zaprezentowanie postawy niemieckich środowisk politycznych, gospodarczych i publicystycznych wobec wskazanego konfliktu. Charakteryzowały się one znaczną różnorodnością, od silnej krytyki polityki Rosji, m.in. ze strony kanclerz Angeli Merkel, po akceptację argumentów Rosji w sporze z Ukrainą, jaka pojawiała się w różnych kręgach życia publicznego.
In the aftermath of the peaceful revolution of the late 1980s, Central and Eastern Europe became an area of great interest to united Germany. Germany’s preoccupations were manifest, among others, in the striving to collaborate closely with Russia. Germany sought to involve Russia in multilateral international cooperation and to develop comprehensive bilateral relations with it. However, the Russian-Ukrainian conflict of 2014 was a serious blow to Russia’s cooperation with Germany and other Western countries, which did not accept Russia’s annexation of Crimea and its policy of aggression toward Ukraine. This paper aims to explore the stance of Germany’s political, economic and journalist circles vis-à-vis the conflict. It examines the considerable diversity of attitudes, ranging from a scathing critique of Russian policies articulated, among others, by Chancellor Angela Merkel to an endorsement of Russia’s arguments in its conflict against Ukraine voiced by various public groups.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2015, 9, 1; 15-30
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki Rosji z Krymem
Russia’s relations with the Crimea
Autorzy:
Maksimiec, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Krym
Rosja
Ukraina
aneksja
Imperium Rosyjskie
chanat krymski
Tatarzy krymscy
Turcja
Imperium Ottomańskie
Crimea
Russia
Ukraine
annexation
Russian Empire
Crimean Khanate
Crimean Tatars
Turkey
Ottoman Empire
Opis:
Rosyjskie gwarancje integralności terytorialnej Ukrainy (w tym przynależności Krymu do Ukrainy), w zamian za rezygnację przez nią z broni nuklearnej, zagwarantowane w podpisanym w grudniu 1994 r. w Budapeszcie przez Rosję, USA, Wielką Brytanię i Ukrainę tzw. Memorandum Budapeszteńskim okazały się nic nie znaczącym świstkiem papieru. Rosja nigdy nie pogodziła się z utratą Krymu, przyznanego w 1954 r. przez ówczesnego przywódcę ZSRR Nikitę Chruszczowa Ukrainie. W czasach istnienia Związku Radzieckiego nie miało to większego znaczenia. Po jego rozpadzie Rosja postawiła sobie za cel jego odzyskanie. Sposobność nadarzyła się w 2014 r. Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin wykorzystał chaos wewnętrzny na Ukrainie do aneksji Krymu, rękoma jego rosyjskich mieszkańców. Jako usprawiedliwienie aneksji podano konieczność obrony własnych obywateli, nieważne czy uzasadnioną, czy nie. Została bez skrupułów wykorzystana przez Putina. Chociaż demokratyczny świat potępił aneksję, nie zrobiło to na Rosji większego wrażenia. Po rozpadzie ZSRR Rosja mozolnie próbuje odbudować imperium, traktując Wspólnotę Niepodległych Państw jako wyłączny obszar swoich wpływów. Wykorzystuje każdą nadającą się sposobność, aby rozszerzyć swoje wpływy lub powiększyć terytorium. Krym stał się z jednym z etapów realizacji tej polityki. Dla Rosji posiadanie Krymu, słonecznej perły Morza Czarnego, jest bezcenne przede wszystkim ze względów militarnych, oprócz tego istotną rolę odgrywają aspekty polityczne i walory turystyczne. Dzięki strategicznemu położeniu Półwyspu Krymskiego nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim bazie Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu Rosja może sprawować kontrolę nad jego akwenem, zachować wpływy polityczne w regionie, oddziaływać na państwa leżące w jego basenie i szachować należącą do NATO Turcję. Flota Czarnomorska jest środkiem zapewnienia bezpieczeństwa militarnego Rosji na południu. Krym z Rosją najsilniej wiązały i dalej wiążą dwa elementy: baza Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu i Rosjanie zamieszkujący półwysep. Większość mieszkańców Krymu stanowią Rosjanie: ponad 58% ludności. W dalszej kolejności są Ukraińcy (24%) i Tatarzy krymscy (12%). Rosjanie zdecydowanie przeważają w Sewastopo-lu, stanowiąc 71,6% ludności, a Ukraińcy 22,4%. Prezydent Putin, mówiąc o sprawiedliwości historycznej związanej z odzyskiwaniem dawnych terenów rosyjskich, nawiązuje do retoryki zbierania ziem ruskich przez dawnych władców moskiewskich. Jednak Krym nigdy nie był częścią Rusi. Z kolei Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej posunęło się dalej w fałszowaniu historii, nazywając Krym odwieczną częścią Rosji, chociaż został do niej przyłączony w 1783 r. Przed aneksją dokonaną przez carycę Katarzynę 231 lat temu Półwysep Krymski nie miał z Rosją nic wspólnego. Od 1443 r. był częścią samodzielnego chanatu krymskiego, który następnie został uzależniony od Turcji. Przez kilka wieków chanat rywalizował z państwem moskiewskim o przejęcie terytoriów po Wielkiej Ordzie. Ostatecznie uległ w tej walce, ale stanowił duże zagrożenie dla państwa rosyjskiego. Car Rosji Piotr Wielki próbował bezskutecznie zdobyć dostęp do Morza Czarnego. Ostatecznie zrealizowała to caryca Katarzyna II, zdobywając i przyłączając Krym do Rosji. Poddany rosyjskiej kolonizacji i rusyfikacji, z czasem zatracił swój unikatowy tatarski charakter. Dużą rolę na rzecz posiadania Krymu przez Rosję odegrały także jego walory turystyczne. Najpierw okazał się rajem turystycznym dla dworu carskiego, arystokracji, później komunistycznej wierchuszki, a następnie społeczeństwa Związku Radzieckiego. Stał się synonimem luksusowych wakacji – pod palmami, w pełnym słońcu, na kamienistej wprawdzie plaży u stóp wysokich gór, wciskających się w błękitne, ciepłe wody. Podstawową gałęzią gospodarki Krymu jest turystyka. Nie tylko typowa turystyka wypoczynkowo-rekreacyjna, ale także zdrowotna (liczne sanatoria i uzdrowiska). Prezydent Putin ma nadzieję, że wkrótce półwysep będzie przyciągał rzesze turystów z całego świata.
Russia’s guarantees of respect for the territorial integrity of Ukraine (including the fact that Crimea belongs to Ukraine) in exchange for Ukraine getting rid of nuclear weapons, was guaranteed by the agreement called the Budapest Memorandum, signed in December 1994 in Budapest by Russia, the United States, Great Britain and Ukraine. The Memorandum of Budapest turned out to be a meaningless piece of paper. Russia has never given up the loss of Crimea, granted to Ukraine in 1954 by the then Soviet leader, Nikita Khrushchev. In the days of the Soviet Union, it did not really matter. After the collapse of the USSR, Russia’s main objective was to get back the Crimea. The opportunity arose in 2014. The President of the Russian Federation, Vladimir Putin, took advantage of the internal chaos in Ukraine in order to annex the Crimea, by the hands of its Russian residents. He justified the annexation by the need to defend its citizens, whether justified or not. This was unscrupulously exploited by Putin. While the democratic world condemned the annexation, it did not make much of an impression on Russia. Ever since the collapse of the USSR, Russia has been trying to maintain its dominant position in the post-Soviet area by treating it as the exclusive area of its influence. It treats the Commonwealth of Independent States as an exclusive area of its influence and uses every opportunity to expand its influence or enlarge the area. Crimea has become one of the stages for execution of this policy. The possession of Crimea by Russia, sunlit pearl of the Black Sea, is especially invaluable due to military aspects, political aspects and tourist attractions. Due to the strategic location of the Crimean peninsula on the Black Sea, and especially the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol, Russia can exercise control over its area, keep political influence in the region, have an effect on countries lying in its reservoir and checkmate Turkey, a member of NATO. The Black Sea Fleet is a means of ensuring Russia’s military security in the south. Crimea and Russia were inextricably bound and are still bound by two elements: the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol and the Russians living in the peninsula. The majority of Crimean inhabitants are Russians, who comprise over 58% of the population. Subsequently, there are Ukrainians (24%) and Crimean Tatars (12%). Russians predominate in Sevastopol: they make up 71.6% of the city’s population and only 22.4% of Ukrainians live in the city. President Putin spoke about historical justice related to regaining former Russian territories and referred to the old rhetoric of the Muscovite rulers who gathered Russian lands. However, the Crimea has never been a part of Rus’. In turn, the Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation went further with the falsification of history and called Crimea the eternal part of Russia, even though it was annexed to Russia in 1783. The Crimean peninsula had nothing in common with Russia prior to annexation by Empress Catherine 231 years ago. From 1443, it became part of the independent Crimean Khanate, which was then dependent on Turkey. The Khanate had fought with Muscovy for takeover of Great Horde territories for several centuries. Ultimately, the Khanate was defeated by Russia but it constituted a great threat to the Russian state. Tsar Peter the Great unsuccessfully tried to gain access to the Black Sea. Eventually, this it was achieved by Empress Catherine II, who conquered and annexed Crimea to Russia. It was subjected to Russian colonisation and russification and, over time, it lost its unique Tatar character. The Crimean tourist attractions played an important role for Russia. In the beginning, it became a tourist resort for the Tsar’s court, the aristocracy, the Communist top brass, and then Soviet society. It has become a synonym for luxury holidays under palm trees, in full sun, although on a rocky beach at the foot of high mountains that pressed-up in the blue, warm water. One of the main branches of the Crimean economy is tourism - not only typical leisure and recreational tourism, but also medicinal tourism (with numerous sanatoriums and spas). President Putin hopes that Crimea will attract large numbers of tourists from all over the world soon.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2015, 3(100); 55-87
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UKRAIŃSKO-ROSYJSKA WOJNA PROPAGANDOWA: OD WYDARZEŃ NA EUROMAJDANIE PO KONFLIKT W DONBASIE
Ukrainian-Russian propaganda war since events in Euromaidan after conflict in the Donbass
Autorzy:
Pudło, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483788.pdf
Data publikacji:
2016-05-30
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
Ukraina
Rosja
Konflikt
Krym
Donbas
Euromajdan
Propaganda
Media
Ukraine
Russia
Conflict
Crimea
Donbass
Euromaidan
Opis:
Na początku zostanie przedstawiona geneza kryzysu i wojny propagandowej związanej z Krymem i konfliktem w Donbasie, który w najnowszej historii Ukrainy ma powiązanie z Pomarańczową Rewolucją z 2004 roku, kiedy to rosyjskie media atakowały opozycję i wspierały prorosyjskiego kandydata na urząd Prezydenta – Wiktora Janukowycza, który najwyższe poparcie miał właśnie w Donbasie i na Krymie. Następnie zostanie przedstawiony w skrócie Euromajdan, kryzys krymski i konflikt w Donbasie, który spowodował eskalację wojny medialnej. Kolejno zostaną przedstawione przykłady propagandy strony ukraińskiej (np. zakaz emisji rosyjskich filmów, seriali i zastępowanie ich polskimi produkcjami, czy też zakazem wjazdu dla rosyjskich artystów) i rosyjskiej (np. dyskredytacja Ukrainy w rosyjskich mass mediach), które niejednokrotnie są absurdalne i mają podłoże polityczne, przez co dzielą oba bliskie sobie narody mimo toczącej się wojny na froncie i w mediach. Na końcu nastąpi podsumowanie wojny propagandowej pomiędzy Republiką Ukrainy a Federacją Rosyjską od 2013 roku (od Euromajdanu, poprzez kryzys krymski, referenda, wybory na terenie Donieckiej Republiki Ludowej (DRL) i Ługańskiej Republiki Ludowej (ŁRL), a także konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie).
At the beginning there will be presented the genesis of the crisis and the propaganda war related to the conflict in the Crimea and Donbas, which in the modern history of Ukraine has link to the Orange Revolution in 2004, when the Russian media has attacked the opposition and supported the pro-Russian candidate for President – Viktor Yanukovych, who had the highest support in the Donbas and Crimea. Then it will be shortly presented Euromaidan, Crimean crisis and conflict in the Donbass, which caused an escalation of the media war. Then we will present the propaganda of the Ukrainian side (f.e. non- issuance of Russian films, series and replace them Polish productions or entry ban for Russian artists) and Russian (f.e. to discredit Ukraine in the Russian mass media), which often are absurd and have substrate political thus dividing the two nations close to each other despite the ongoing war at the front and in the media. At the end it will be a summary of the propaganda war between the Republic of Ukraine and the Russian Federation from 2013 (from Euromaidan by the crisis Crimean, referendums, elections in the Donetsk People’s Republic and Luhansk People’s Republic, as well as the armed conflict in eastern Ukraine).
Źródło:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 1(6) Kryzys ukraiński i jego znaczenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego: aspekty militarno-polityczne; 145-160
2353-6306
Pojawia się w:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UE – Ukraina: wokół europejskich aspiracji Kijowa. Wybrane aspekty z perspektywy Niemiec
EU – Ukraine: Around Kiev’s European Aspirations. Selected Aspects from a German Perspective
Autorzy:
Kosman, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194024.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukraina
Rosja
Krym
aneksja Krymu
Donbas
Unia Europejska
Niemcy
Ukraine
Russia
Crimea
annexation of Crimea
Donbass
European Union
Germany
Opis:
The goals of the article are to discuss Ukraine’s aspirations for rapprochement with the European Union, especially after the „Orange Revolution” in 2004, and in the context of the conflict with Russia over Crimea and eastern Ukraine that began in 2014. In addition, to outline of Germany’s position toward the conflict and Ukraine’s relations with the EU. The author attempts to resolve the problem of Ukraine’s chances of joining the Union in a predictable perspective. First of all, scientific and press publications, as well as European Union documents were used.
Cele artykułu wiążą się z omówieniem dążeń Ukrainy do zbliżenia z Unią Europejską, zwłaszcza po „pomarańczowej rewolucji” z 2004 r. oraz w kontekście konfliktu z Rosją o Krym i wschodnią Ukrainę, jaki rozpoczął się w 2014 r. Ponadto został przybliżony zarys stanowiska Niemiec wobec samego konfliktu i relacji Ukrainy z UE. Autor podjął próbę rozstrzygnięcia problemu szans Ukrainy na przystąpienie do Unii w przewidywalnej perspektywie. Wykorzystane zostały przede wszystkim publikacje naukowe, prasowe oraz dokumenty Unii Europejskiej.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2019, 18; 47-62
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„WOJNA HYBRYDOWA” JAKO INSTRUMENT KLUCZOWY ROSYJSKIEJ GEOSTRATEGII REWANŻU
“Hybrid war” as a key instrument of Russian revenge geostrategy
Autorzy:
Trofymowych, Volodymyr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483762.pdf
Data publikacji:
2016-05-30
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
geostrategia rewanżu
wojna hybrydowa
agresja
Rosja
Ukraina
Krym
Wschód Ukrainy
porządek światowy
the revenge geostrategy
the hybrid war
aggressio
Russia
Ukraine
the Crimea
East of Ukraine
world order
Opis:
Konflikt rosyjsko-ukraiński charakteryzuje się jako logiczne zakończenie geostrategii rewanżu, którą w ciągu długiego czasu była opracowywana przez decydentów z Kremla. Akcentowane jest, że agresja Rosji przeciwko Ukrainie zademonstrowała lekceważenie przez Rosję prawa międzynarodowego i zagroziła bezpieczeństwu międzynarodowemu. Artykuł poddaje pod analizę strukturę, treść, właściwości i skutki rosyjsko-ukraińskiej „wojny hybrydowej”.
The Ukrainian-Russian conflict is being characterized as a logical end of the revenge geostrategy, which has been working out for a long period of time by representatives of power in Kremlin. It is emphasized that Russian aggression against Ukraine has demonstrated neglect towards the international right and has put in danger the world’s safety. The structure, the content, peculiarities and consequences of Russian-Ukrainian “hybrid war” are being ascertaining.
Źródło:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 1(6) Kryzys ukraiński i jego znaczenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego: aspekty militarno-polityczne; 175-186
2353-6306
Pojawia się w:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ironią w strach. Dmitrij Bykow w Krakowie i Krośnie wiosną 2014 roku
With Irony against Fear. Dmitry Bykov in Krakow and Krosno in the Spring of 2014
Autorzy:
Gołąbek, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433559.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Bykow
polityka
literatura
Krym
Polska
Okudżawa
Putin
Rosja
Bykov
politics
literature
Crimea
Polska
Okudzahva
Russia
Opis:
Tekst jest próbą zakreślenia atmosfery towarzyszącej wizycie Dmitrij Bykowa w Krakowie i Krośnie wiosną 2014 roku. Pobyt rosyjskiego pisarza w Polsce, na zaproszenie rektora krośnieńskiej uczelni, miał miejsce w szczególnym momencie. Patriotyczna, proputinowska Rosja świętowała aneksję Krymu, a na Wschodzie Ukrainy trwała rosyjska dywersyjna operacja wojenna prowadząca do destabilizacji regionu. W tej trudnej dla znacznej części rosyjskiej antyreżimowej opozycji sytuacji Dmitrij Bykow podzielił się z polskimi słuchaczami swoimi spostrzeżeniami i niepokojami dotyczącymi położenia literatów w Rosji 2014 roku. Publicysta w swych barwnych wystąpieniach oraz nieformalnych rozmowach, zapewne skrywając lęk o przyszłość, korzystał z poetyki ironii, tak jak niegdyś z wdziękiem czynił to wielbiony w Polsce poeta i pieśniarz Bułat Okudżawa.
The text constitutes an attempt at outlining the atmosphere accompanying the visit of Dmitry Bykov to Krakow and Krosno in the spring of 2014. The visit of that Russian writer to Poland, on the invitation of the Rector of the Krosno State College, took place at a particular moment. The patriotic, pro-Putin Russia was celebrating the annexation of Crimea while Eastern Ukraine was the place of Russian diversionary war operations leading to destabilisation of the region. At that time, so difficult for the majority of the Russian anti-regime opposition, Dmitry Bykov shared with the Polish audience his observations and concerns regarding the situation of writers in 2014 Russia. In his vivid speeches as well as informal talks, presumably hiding his fear for the future, the writer employed the poetics of irony, the way Bulat Okudzhava, a poet and singer beloved in Poland, charmingly used to do.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2021, 4, 4; 239-250
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ramy interpretacyjne faktu przyłączenia Krymu do Federacji Rosyjskiej w prasie polskiej na przykładzie „Gazety Wyborczej” i „Naszego Dziennika” w okresie 15−31 marca 2014
Interpretative framework of the fact of joining Crimea to the Russian Federation in the Polish press in “Gazeta Wyborcza” and “Nasz Dziennik” in the period of March 15–31, 2014
Autorzy:
Massaka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484364.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
ramowanie
narracja
Unia Europejska
Rosja
Krym
Putin
framing
narration
European Union
Russia
Crimea
Opis:
W artykule są prezentowane wyniki analizy treści (charakter jakościowy, ujęcie porównawcze) materiałów prasowych dotyczących polityki Rosji wobec Ukrainy, w tym decyzji, która zapadła po referendum przeprowadzonym na Krymie o przyłączeniu tego terytorium do Federacji Rosyjskiej. Analizą objęto teksty zamieszczone w „Gazecie Wyborczej” i w „Naszym Dzienniku” w okresie 15–31 marca 2014 roku.
The article presents the results of content analysis (qualitative character, comparative approach) of press materials on Russian policy towards Ukraine, with the special emphasis on the decision after the referendum conducted in Crimea to join it to the Russian Federation. The analysis draws on publication in “Gazeta Wyborcza” and “Nasz Dziennik” in the period of March 15–31, 2014.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2016, 2 (65); 67-79
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Административно-территориальное деление Крыма в составе Российской империи и его особенности (1783–1917 гг.)
Podział administracyjny Krymu w składzie Imperium Rosyjskiego i jego specyfika (1783–1917)
Autorzy:
Арсанукаева, Малика
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969755.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Россия
Турция
Крым
договор
указ
реформы
территориальное деление
губерния
область
уезд
город
губернатор.
Russia
Turkey
the Crimea
the contract
a decree of reform
territorial division
province
state
county
city governor.
Rosja
Turcja
Krym
traktat
ukaz
reformy
podział administracyjny
gubernia
obwód
powiat
miasto
gubernator.
Opis:
Artykuł przedstawia główne etapy formowania struktury administracyjnej Krymu w ramach Imperium Rosyjskiego, cechy podziału terytorialnego i specyfikę organizacji zarządzania. Autor wykazał, że przez cały badany okres polityka administracyjna Krymu była prowadzona zgodnie z interesami politycznymi i gospodarczymi rosyjskiego rządu w regionie. Do początku XX wieku głównymi jednostkami terytorialnymi były tutaj: gubernia, powiat, włość, miasto, wieś. Miasta, które stały się najważniejszymi ośrodkami administracyjnymi, politycznymi, gospodarczymi i kulturalnymi, odegrały szczególną rolę w regionie. W polityce administracyjnej władz rosyjskich, podobnie jak w innych częściach Imperium, ścierały się centralizm i regionalizm: z jednej strony próby całkowitego połączenia wszystkich dziedzin życia z prowincjami wewnętrznymi, z drugiej strony – uwzględnianie specyfiki lokalnej, zwyczajów i tradycji narodów zamieszkując tę ziemię.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 169-178
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies