- Tytuł:
-
„Poetyka poetycka” Friedricha Schlegla
The “Poetical Poetics” of Friedrich Schlegel - Autorzy:
- Hamerski, Wojciech
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1363326.pdf
- Data publikacji:
- 2016-02-10
- Wydawca:
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Tematy:
-
Romanticism
Romantic Irony
Jena Romanticism
Friedrich Schlegel
romantyzm
ironia romantyczna
romantyzm jenajski - Opis:
-
Stworzenie „poetyckiej poetyki” było jednym z licznych postulatów Friedricha Schlegla, które nigdy nie doczekały się realizacji. Myśl romantyka, fragmentaryczna i skrząca się od paradoksów, nie poddaje się łatwej syntezie. Celem artykułu jest zaprezentowanie refleksji poetologicznej autora Fragmentów jako konstelacji niesystemowo powiązanych pojęć, które w ujęciu historycznym stanowią pośrednią replikę na poetykę normatywną klasycyzmu. Refleksja teoretyczna jenajczyków, zgodnie z duchem „poezji progresywnej”, przyjmowała formę prowokacyjnie niedomkniętą. Myśli dotyczące samej literatury (ideał powieści-mieszaniny), jak i języka opisu tejże literatury (ideał „czystej poetyki”), zamiast dążyć do konkluzji, manifestują swoją niekonkluzywność. Na straży poetyki otwartej, pozostającej w nieustannym ruchu, stoi „najbardziej wolna ze wszystkich licencji”, czyli ironia, będąca nie tylko tematem wielu fragmentów Schlegla, ale i samą zasadą ich konstrukcji.
The creation of a “poetical poetics” was one of the personal postulates of Friedrich Schlegel that never achieved full execution. The Romantic thinker’s fragmentary thought, sparkling with paradoxes, does not easily submit to synthesis. The purpose of this article is to present the poetological reflections of the author of Fragments as a constellation of concepts interconnected non-systematically, which in a historical sense represent an indirect response to the normative poetics of classicism. The theoretical reflection of the Jena Romantics, in accordance with the spirit of “progressive poetry,” adopted a provocatively open form. Thoughts concerning literature itself (the ideal of the mixture-novel), like the language of description of that same literature (the ideal of a “pure poetics”), instead of striving to reach conclusions, manifest their own inconclusiveness. In defense of an open poetics, remaining in constant motion, stands “the freest of all licenses”, irony, which not only forms the subject of many of Schlegel’s fragments, but also functions as the very principle of their construction. - Źródło:
-
Forum Poetyki; 2016, 3; 6-17
2451-1404 - Pojawia się w:
- Forum Poetyki
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł