Temat: Koran - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: War in the Bible and in Quran: A Comparative Study
Wojna w Biblii i w Koranie. Studium porównawcze
Autorzy:: Klejnowski-Różycki, Dariusz
Sękowski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/37527097.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: war
Bible
Koran
Quran
Qur'an
jihad
wojna
Biblia
dżihad
Opis:: The “founding texts” of each civilization shape the meaning of important issues for the lives of individuals and entire human communities. Such texts include the “holy books” of the Old and New Testaments and the Qur’an, called the “threelaws” or “rules of life”. Each of these “rules of life” outlines a certain idea of war, which is one of the basic human experiences. A short comparative study shows the different emphases. The Old Testament shows Israel’s historical wars in which God becomes involved. The New Testament does not deal with the issue of war at all in the military sense, but shifts the emphasis to spiritual warfare. The Quran devotes a lot of space to war, especially religious war, without referring to the specific history of the nation, but points to the rules that a devout Muslim should follow during a conflict, including armed conflict.
„Teksty założycielskie” każdej cywilizacji kształtują znaczenia istotnych kwestii dla życia jednostek i całych wspólnot ludzkich. Do takich tekstów należą „święte księgi” Starego i Nowego Testamentu oraz Koranu, nazywane „trzema prawami” albo „zasadami życia”. Każda z tych „zasad życia” rysuje pewną ideę wojny, która jest jednym z podstawowych doświadczeń ludzkich. Krótkie studium porównawcze skupia się na odmiennych akcentach. Stary Testament ukazuje historyczne wojny Izraela, w które angażuje się Bóg. Nowy Testament w ogóle nie zajmuje się kwestią wojny w sensie militarnym, ale przesuwa akcent na walkę duchową. Koran poświęca wojnie, zwłaszcza religijnej, wiele miejsca, nie odnosząc się do konkretnych historii narodu, ale wskazuje na reguły, jakimi powinien kierować się pobożny muzułmanin podczas konfliktu, także zbrojnego.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 81-92
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Rahma i miłosierdzie – (nie)adekwatność pojęć
Rahma and Mercy – (in)adequacy of the terms
Autorzy:: Abdallah-Krzepkowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480294.pdf
Data publikacji:: 2017-06-01
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: kognitywizm
konceptualizacja
Koran
Miłosierdzie
rahma
Quran
mercy
cognitivism
conceptualisation
Opis:: Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, na ile możliwe jest oddanie znaczenia pojęć koranicznych w tłumaczeniu na przykładzie pojęcia miłosierdzia. Przedstawiono konceptualizację pojęcia miłosierdzia (raḥma) w Koranie, posługując się koncepcją pola semantyczno-leksykalnego. Zbadano zależności pomiędzy znaczeniem terminu a używanymi typami metafory, konotacją i leksemami, które realizują to pojęcie. Interesujące są różnice w etymologii obu terminów, co jest szczególnie ważne w przypadku języków semickich, gdzie nośnikiem znaczenia jest rdzeń. Raḥma poprzez swój rdzeń rḥm związana jest z pojęciem bliskiej więzi i pokrewieństwa, miłości macierzyńskiej, czułości. Polski termin „miłosierdzie” posiada podobną konotację, co łaciński misericors. Misericors miało pierwotnie wydźwięk negatywny (miser – ubogi, nędzny, żałosny, nieszczęśliwy). Do XVI wieku negatywny wydźwięk miał też przymiotnik „miły”. Jego etymologia zdradza silne pokrewieństwo z filozofią grecką i systemem feudalnego rycerstwa. Polski termin „miłosierdzie” poprzez swą etymologię zachowuje znaczenie wnętrza człowieka jako źródła i siedliska uczuć. Zatraca jednak symboliczny naddatek więzi, bliskości, pokrewieństwa, uczuć macierzyńskich, który jest obecny w terminach semickich.
The article addresses the perplexing issue of rendering the meaning of the Quranic terms into other languages as close and faithfully as possible. The word for the case study here is miłosierdzie. The methodology employed is the conceptualisation of the word rahma, which the Quran transmits as the idea of mercy, within the constraints of the semantic-lexical field. The analysis is centered around the meaning of the term and types of metaphors, connotations and lexemes transmitting that meaning. The differences in etymology of both terms are quite interesting. It is especially important in the case of the semitic languages, where the meaning of the word is conveyed by its root. The root for rahma is rhm. It invokes the ideas of a bond, blood relationship, maternal love and affection. Polish word miłosierdzie elicits similar feelings as the Latin misericors, though the latter had originally had a rather negative connotations (miser – poor, wretched, miserable, unhappy). The adjective miły used to induce somewhat negative sentiments right up to the 16th century. Its etymology reveals a very close association of the word with the Greek philosophy and the ideas of the feudal society. The etymology of the Polish term miłosierdzie rescues the ability of the word to point to the inner sanctum of man, the depths of his being as the fountainhead of his feelings and their natural habitat. At the same time, however, it deprives it of its symbolic surplus of friendship, intimacy, family bonds and maternal feelings; all of which are present in the semitic languages.
Źródło:: Nurt SVD; 2017, 1; 224-237
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Małżeństwo muzułmanina z chrześcijanką. Perspektywa prawa islamu
The Marriage of a Muslim with a Christian. The Perspective of Islamic Law
Autorzy:: Mucha, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1879524.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Koran
zawarcie małżeństwa
przeszkody
rozwiązanie małżeństwa
Quran
marriage
obstacles
dissolution of marriage
Opis:: This Article presents the Islamic doctrine about marriage. Presenting it as flowing from the nature of Islamic law. The Author presents the objectives and effects of the union of a man and a woman, paying attention to the difficulties appearing in mixed marriages. The context for the presentation of norms for the marriages with Christians is the Catholic understanding of union of a man and woman. Filling the law, understood as submission to the will of God (Arabic word Islam means just submission/surrender) is to lead the human and the community to achieve temporal and eternal happiness. The doctrine of Islam strictly defines the duties of man, taking heed to his moral weakness. In marriage law, where possibility of easy dismissal wifes, or breach of contract contrasts with the austerity principles regarding religious upbringing of children, it is especially visible.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 83-104
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Elity chrześcijańskie wobec islamu (VII-X wiek)
Christian elites and Islam (VII-X century)
Autorzy:: Wolińska, Teresa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/612908.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Bizancjum
islam
polemika antyislamska
Mahomet
Koran
Byzantium
Islam
anti-islamic polemics
Muhammad
Quran
Opis:: It is difficult to find equally important event in history as the birth of Islam and Arab expansion, although their importance was not appreciated at first. Its appearance was a breakthrough in several dimensions: religious, political, economic, cultural and lingual. The article attempts to discuss the reaction of Christian elites to the new monotheist religion. Initially, Islam was not identified as a new, separate religion. It was believed that the invaders would be chased away soon. The invasion was perceived in the biblical context, as a punishment for sins and as a work of the devil. So thought Sophronios, Theodor, John of Nikiu. Other writers pointed out Jews and heretics as the cause of God’s anger (Maximus the Confessor), but also emperor Constans (Anastasius the Synaite, Sebeos, some anonymous authors). A debate between Christians and Muslims commenced when Muhammad was still alive and both parties knew virtually nothing of each other. With time, the knowledge about Islam increased, although it still depended on education, social status, place of residence and knowledge of Arabic. In the 8th century it became obvious that Muslim rule would continue which can be observed in the opinion expressed by such writers as Sebeos, Anastasios, Denys of Tell Mahré or Ghewond. The task of Christian elites then, was to survive in an alien, not in frequently hostile environment and to preserve Christian faith. It was even more important when, particularly under the Umayyad rule, the religious policy became worse for Christians, which resulted in numerous conversions to Islam. The church must have felt threatened, consequently new arguments in the disputes with Muslims were needed. A form of a dialogue or polemics between two adversaries appeared. This can be seen in the texts of Theodor Abu Qurra, John on Damascus, in the polemics between patriarch Timothy with caliph Mahdi (781), homilies of a Syriac bishop from Iraq Mar Aba II (641-751), a discourse between monk Bert Hale and a wealthy Muslim or the answer of emperor Leo III to caliph Umar II (719), to mention just a few. The Christians attacked primarily Muhammad himself. He was accused of being a heretic or fake prophet. His knowledge would come either from Jews or heretic Christians. His adversaries pointed out that he had not done miracles as Christ had. It was also said that his revelation had been nothing but his dream or a result of his illness (epilepsy), or even that he had been possessed by daemons. Another target of attacks was the Quran, which was presented as a falsified Scripture. According to Niketas, it was not created by God, but by a daemon, as a compilation of many, often contradicting texts. It was also criticized as being non-original. Islam, was also be spread with the sword rather than with the word.
Źródło:: Vox Patrum; 2015, 64; 529-567
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Objawienie Boga w Koranie i innych księgach świętych
God’s Revelation in the Holy Scriptures and the Quran
Autorzy:: Modras, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807432.pdf
Data publikacji:: 2020-01-02
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: natchnienie
objawienie
biblia
pismo
islam
muzułmanie
Koran
inspiration
revelation
bible
scriptures
Muslims
Quran
Opis:: Wspólnym elementem wielu religii są Święte Pisma. Są one ludzkim ucieleśnieniem Słowa Bożego, przez co stały się miejscem spotkania Boga i człowieka. Przez nie Bóg zwraca się do ludzi, a oni Jego słowami we wspólnocie wychwalają Go w modlitwie. Człowiek bowiem ma powrócić do pierwotnej jedności w jednym narodzie wyznającym jedynego Boga. Bóg przemawiał na wiele sposobów w historii ludzkości i wszystkie objawienia pochodzą z jednego praźródła, którym jest mądrość Boga Stworzyciela. Ostatecznie objawienie uzyskało swoją doskonałą i uniwersalną formę. Dla jego przekazania, Bóg wybierał swoich posłanników jako pośredników między Nim a ludźmi. Pokazywali oni człowiekowi drogę zbawienia i właściwego postępowania, uczyli go należytego sposobu oddawania chwały Bogu oraz objawiali mu Jego wolę. Pisma Boże były kryterium pozwalającym na rozróżnienie dobro od zła oraz prawdy od fałszu. Była to dobra nowina o nagrodzie za dobre życie oraz ostrzeżenie o karze za złe czyny. Ludzka historia staje się w Pismach pouczającą lekcją moralną, którą należy właściwie odczytać.
The Holy Scriptures are a common element in many religions. They are the human embodiment of God's Word, which became a meeting place between God and man. Through it, God speaks to men, and they praise Him with His words in the community. For man will return to the original unity of one nation united under one God. God spoke in many ways in the history of men and all the revelations originate from one primitive source, which is the wisdom of God the Creator. Finally the revelation received its last and most perfect and universal form. For its transmission, God chose his messengers as intermediaries between Him and the people. They showed man the way to salvation and good conduct, they taught him the proper way of giving glory to God and revealed to him His will. The Scriptures were God's criterion for distinguishing right from wrong and truth from falsehood. It was the good news of the reward for a good life and a warning of punishment for wrong action. Human history become in the Scriptures an instructive moral lesson to be properly read.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 109-134
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Metaforyka pojęć wchodzących w skład pola semantyczno-leksykalnego miłosierdzia
Metaphors of the Semantic Field of Mercy in the Quran
Autorzy:: Abdallah-Krzepkowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807091.pdf
Data publikacji:: 2020-01-03
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Koran
metafora
miłosierdzie
pole semantyczne
językoznawstwo kognitywne
Quran
metaphor
mercy
semantic field
cognitive linguistics
Opis:: Artykuł jest próbą usystematyzowania i sklasyfikowania wszystkich metafor pojęć wchodzących w skład pola semantyczno-leksykalnego miłosierdzia. W tekście Koranu wyróżniam siedem najczęściej występujących metafor: miłosierdzie to przedmiot, miłosierdzie to wyżej, miłosierdzie to substancja miłosierdzie to żywa istota, miłosierdzie to zamknięta przestrzeń, miłosierdzie to pożywienie, miłosierdzie to proces oraz kilka innych, pojedynczo użytych metafor. Artykuł opisuje użycie wszystkich metafor w tekście i powiązanie danej metafory z poszczególnymi znaczenia pojęcia miłosierdzia.
The aim of the article is to present metaphors depicting concepts from the semantic field of MERCY in the Quran. The theory of metaphors developed by cognitive linguistics was applied to examine types of metaphors. As a result, seven types were distinguished: MERCY IS AN OBJECT, MERCY IS UP, MERCY IS A LIVING CREATURE, MERCY IS A CONTAINER, MERCY IS A SUBSTANCE, MERCY IS A PROCESS, MERCY IS FOOD. The article analyzes the ways in which these metaphors were used in the Quran. Furthermore, relations between different types of metaphors and the relevant concepts, as well as relations between metaphors and different meanings of the concepts in the semantic field of mercy have been presented.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 4; 177-190
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Koran o Trójcy Świętej
The Holy Trinity in the Quran
Autorzy:: Maszkowski, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480244.pdf
Data publikacji:: 2017-06-01
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: dogmat
doktryna wiary
Koran
Muhammed
Politeizm
Trójca Święta
dogma
doctrine of faith
Quran
polytheism
the Trinity
Opis:: Dwie centralne prawdy wiary chrześcijańskiej wzbudziły u Muhammada sprzeciw. Nie do przyjęcia było uznanie „współuczestnika Boga”, który mieniłby się Synem Bożym. Dlatego Muhammad odrzucał wiarę chrześcijan w Jezusa jako wcielonego Syna Bożego oraz konsekwentnie – wiarę w Trójcę Świętą. Jego zdaniem były one nie do pogodzenia z monoteizmem, stąd uznawał je za bluźnierstwo. Koraniczna polemika w kwestii Trójcy Świętej miała wykazać bezpodstawność wiary chrześcijan, uwyraźnić monoteizm oraz oczyścić go z obcych wpływów religijno-teologicznych. Muhammad chciał w ten sposób „ochronić Jezusa” przed zarzutem o bluźnierstwo. Polemika Proroka z chrześcijaństwem dotyczyła jakościowej strony monoteizmu chrześcijan i koncentrowała się na „teizmie” w tym monoteizmie. Koran przyjmuje natomiast triadę bóstw – Allah (Bóg), Maryja (bogini), Jezus (syn boży) – ukonstytuowaną na wzór ludzkiej rodziny, występującą w panteonie bóstw politeistycznej Arabii.
Muhammad objected to the two central tenets of Christianity: belief in the Holy Trinity and in Jesus as the Son of God. He could not accept the idea of God having an associate, referring to himself as His son. He regarded it as a blasphemy that could not be made compatible with monotheism. The objectives of the Quran was to prove that the Christian faith was based on no good reasons, emphasise monotheism and cleanse it of foreign theological surplus. In this way Muhammad wanted to defend Jesus from the charge of blasphemy. In his polemics with Christians he was concerned with the qualitative aspect of their monotheism, and focused on the ‘theism’ in their monotheism. Quran presumes three gods [in Christianity]: Allah (God), Mary (goddess) and Jesus (god’s son), found in the polytheistic Arabia, made in the image of the human family.
Źródło:: Nurt SVD; 2017, 1; 161-174
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Islam a Wiara Bahá’í. Próba analizy komparatystycznej w kontekście fenomenologicznym
Islam and Bahá’í Faith. A trial of comparative analysis In the phenomenological context
Autorzy:: Anoszko, Sergiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480668.pdf
Data publikacji:: 2015-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Bahá’u’lláh
Islam
Koran
Objawienie
Prorok
Wiara Bahá’í
Baha’u’llah
Quran
Revelation
Prophet
Bahá’í Faith
Opis:: W artykule podjęta została próba fenomenologicznego porównania dwóch systemów wierzeniowych, aspirujących do miana religii światowych: islamu oraz Wiary Bahá’í. Wychodząc od analizy historycznych uwarunkowań powstania doktryny Bahá’í jako mesjanistycznego odłamu szyizmu w islamie, przez analizę tekstów źródłowych – Koranu oraz pism bahaickich – dokonuje się oceny podobieństw i różnic zachodzących pomiędzy teologią dogmatyczną w wymienionych religiach. Porównanie fundamentalnych założeń oraz podejść w wierze pozwala wnioskować o bezsprzecznym przenikaniu się nauki proroka Bahá’u’lláha z filarami wiary muzułmańskiej, a nawet zauważyć pewien odrębny dynamizm rozwojowy bahaizmu.
In the article I have undertaken a phenomenological comparison of two religious systems, which aspire to be of world importance, the Islam and Bahá’í Faith. Starting with a historic conditions’ analysis of Bahá’í coming into existence as a messianic section of Shiitism in the Islam, through an analysis of reference literature – the Quran and Bahá’í writings – similarities and differences in the dogmatic theology of both the systems were taken into consideration. Comparing the assumptions and attitudes in the faith allows to draw conclusions as to mutual interference of the Bahá’í prophet teaching and the so-called pillars of the Muslim faith, and still there is some separate development dynamism of the Bahá’í Faith.
Źródło:: Nurt SVD; 2015, 2; 173-190
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Feminizm islamski. Niechciane dziecko islamu politycznego
Islamic feminism. The unwanted child of political Islam
Autorzy:: Bobako, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1015982.pdf
Data publikacji:: 2013-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Islamic feminism
Muslim feminism
political Islam
imperialism
Quran
the Shari’ah
feminizm islamski
feminizm muzułmański
islam polityczny
imperializm
Koran
szarijat
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie feminizmu islamskiego jako zjawiska polityczno-intelektualnego, które rozwija się w międzynarodowych społecznościach muzułmańskich kobiet od kilku dekad. Autorka odróżnia feminizm islamski (postulujący równość płci i upodmiotowienie kobiet w oparciu o religijne zasady islamu) od wcześniejszej feministycznej tradycji, którą za Margot Badran określa mianem feminizmu muzułmańskiego. Tekst przedstawia polityczny i intelektualny kontekst powstania feminizmu islamskiego oraz pokazuje jego skomplikowane związki zarówno z islamem politycznym, jak i zachodnimi dyskursami feministycznymi. Kluczowym czynnikiem okazuje się tutaj dziedzictwo europejskiego kolonializmu i antymuzułmańska polityka Zachodu. Przywołując prace głównych reprezentantek feminizmu islamskiego, tj Fatimy Mernissi, Aminy Wadud, Ziby Mir-Hosseini i Asmy Barlas, autorka omawia podejmowane przez nie próby antypatriarchalnych odczytań muzułmańskiej tradycji, tekstów koranicznych i utrwalonych wykładni prawa szarijatu.
A goal of the paper is to present Islamic feminism as a political-intellectual phenomenon that has been developing in the international Muslim women community for a few decades. The author distinguishes Islamic feminism (that postulates gender quality and women’s empowerment on the basis of the religious principles of Islam) from earlier feminist tradition that she labels after Margot Badran as Muslim feminism. The paper discusses political and intellectual background of the emergence of Islamic feminism and shows its complex relationships with both political Islam and the Western feminist discourses. A key factor here is a heritage of European colonialism and anti-Muslim politics of the West. The author refers to the works of main representatives of Islamic feminism, such as Fatima Mernissi, Amina Wadud, Ziba Mir-Hosseini, Asma Barlas, and examines their attempts to arrive at non-patriarchal reinterpretations of the Muslim tradition, Quranic texts and the established interpretations of the Sharia law.
Źródło:: Praktyka Teoretyczna; 2013, 8, 2; 219-247
2081-8130
Pojawia się w:: Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: L’islam, une religion d’ascendance abrahamique?
Is Islam an Abrahamic Religion?
Islam, religia abrahamowa?
Autorzy:: Younès, Michel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480569.pdf
Data publikacji:: 2015-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Islam
Judaïsme
Christianisme
Coran
Hadiths
Thora
Bible
Muhammad
hérésie
islam
judaizm
chrześcijaństwo
Koran
Hadisy
Tora
Biblia,
herezja
Judaism
Christianity
Quran
Torah
heresy
Opis:: La lecture du Coran et des hadiths, paroles attribuées à Muhammad, procure généralement un sentiment contrasté. D’un côté on peut être frappé par la proximité entre ces textes et les traditions juives et chrétiennes. D’un autre côté, on perçoit des différences majeures, voire des traces d’une rupture catégorique. Selon la tradition musulmane, la proximité entre les religions dites révélées provient donc de la finalité inscrite dans le projet divin de création. Ce qui est commun vient de l’unique source divine, transmise fidèlement par Muhammad, la différence provient de l’oubli ou de la déviation. Qu’en est-il de l’approche chrétienne? Quel est le statut théologique de l’islam au regard de la foi chrétienne: est-ce une hérésie chrétienne ou bien une religion intimement liée au dessein salvifique de l’unique Dieu? Cet article examine les différentes positions et évalue leur portée théologique.
Lektura Koranu i Hadisów (słów przypisywanych Mahometowi) prowadzi do sprzecznych wniosków. Z jednej strony uderza analogia pomiędzy przesłaniem tych tekstów a tradycjami judaistyczną i chrześcijańską. Z drugiej zaś zadziwia fakt istotnych różnic, a nawet kategorycznego rozłamu pomiędzy wspomnianymi tradycjami. Według tradycji muzułmańskiej, podobieństwa pomiędzy religiami objawionymi wynikają z Bożego planu stworzenia. Źródłem zbieżności i jednomyślności tych religii jest sam Bóg – o czym wiernie pouczył Mohammed. Różnice pomiędzy religiami wynikają z ludzkich błędów i zaniedbań. Jakie stanowisko reprezentuje w tym względzie chrześcijaństwo? Jaki status przyznaje ono islamowi? Czy jest on chrześcijańską herezją czy też religią ściśle powiązaną z Bożym planem zbawienia? Niniejszy artykuł przeprowadza ewaluację poszczególnych stanowisk i analizę ich teologicznego znaczenia.
Study of the Quran and the Hadiths (sayings attributed to the Islamic prophet Muhammad) may lead to opposite conclusions. On the one hand, they contain striking similarities to the Judaistic and Christian holy texts. On the other hand, however, there are such profound differences that set the other two worlds apart. According to the received Muslim wisdom, the former are part of God’s plan for His creation. The latter are the result of human errors and negligence. Whatever the three religions have in common had come directly from God and was faithfully transmitted by the prophet Muhammad. What is the Christian stance on it? What is Islam in the Christian scheme of things? A christian heresy? Or a true religion, an integral part of God’s plan of salvation? This article provides an assessment of various opinions on the matter and their theological implications.
Źródło:: Nurt SVD; 2015, 2; 275-293
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Islamizacja prawa karnego Pakistanu na przykładzie nowelizacji i stosowania przepisów prawa o bluźnierstwie
Islamization of Pakistan’s criminal law on the example of amendments to and application of the blasphemy law
Autorzy:: Dziwisz, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1044019.pdf
Data publikacji:: 2019-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: blasphemy
Pakistani Penal Code
blasphemy law
Islamization of law
criminal law
Islam
Quran
bluźnierstwo
pakistański kodeks karny
prawo o bluźnierstwie
islamizacja prawa
prawo karne
Koran
Opis:: Celem niniejszego opracowania jest analiza przepisów rozdziału XV pakistańskiego kodeksu karnego, zatytułowanego „Przestępstwa związane z religią”, powszechnie znanego jako „prawo o bluźnierstwie”. W rozdziale tym znajdują się przepisy penalizujące zachowania polegające między innymi na bluźnierstwie, profanacji Koranu, obrażaniu uczuć religijnych i stosowaniu obraźliwych uwag w odniesieniu do Proroka Mahometa. W artykule dokonano analizy rozwiązań prawnych składających się na tzw. „prawo o bluźnierstwie” wraz z niezbędnymi historycznymi aspektami ich istnienia. Podczas reżimu wojskowego generała Zia-ul-Hag rozpoczęto islamizację praw i instytucji, co wyraźnie widać na przykładzie pakistańskiego prawa karnego. W tych latach do Kodeksu karnego wprowadzono pięć dodatkowych przepisów, w tym artykuł 295-C, który penalizuje stosowanie obraźliwych uwag w odniesieniu do Proroka Mahometa. Przedstawione przepisy prawne są często krytykowane za dyskryminację mniejszości religijnych i niezgodność z prawami człowieka. Naruszają także zagwarantowane w konstytucji Islamskiej Republiki Pakistanu zasady równości i wolności religii. Ich wprowadzenie było częścią realizowanego przez władze publiczne planu całkowitej islamizacji prawa i państwa.
The aim of this article is to analyze the provisions of Chapter XV of the Pakistani Penal Code titled “Of Offences Relating to Religion” and commonly known as the “blasphemy law”. It includes a variety of crimes including blasphemy, profaning the Holy Quran, insulting religious feelings and using derogatory remarks in respect of the Prophet Muhammad. The article analyzes the legal solutions included in Chapter XV of the Pakistani Penal Code taking into account the historical context of their origin and application. The process of Islamization of laws and institutions began during the military regime of General Zia-ul-Hag, which is clearly seen on the example of Pakistan’s criminal law. In this period, five additional provisions were added to the Penal Code, including Section 295-C which introduces criminal liability for using derogatory remarks in respect of the Prophet Muhammad. The provisions under discussion have often been criticised for being discriminatory against religious minorities and inconsistent with human rights. They also violate the principles of equality and freedom of religion, which are guaranteed in the Constitution of the Islamic Republic of Pakistan. Their introduction to the Penal Code was part of the plan to bring about the Islamization of the law and the state.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 233-254
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Biblical and Quranic Argumentation for Sustainable Behaviors Toward Nature
Biblijne i koraniczne argumenty na rzecz zrównoważonych zachowań wobec natury
Autorzy:: Sadowski, Ryszard F.
Ayvaz, Zafer
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27314028.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:: religion and ecology
Christianity
Islam
Bible
Quran
environmental crisis
biblical argumentation
quranic argumentation
religia i ekologia
chrześcijaństwo
islam
Biblia
Koran
kryzys ekologiczny
argumentacja biblijna
argumentacja koraniczna
Opis:: We observe an ever-increasing role of religions in fighting the environmental crisis. Religious argumentation has enormous potential to shape the attitudes of the followers of religions. Applying this argumentation can signifi-cantly change attitudes towards the environment in the majority of the human population. Christianity and Islam together have over 4 billion followers. Here, we present seven common Biblical and Quranic issues that are key to human attitudes to nature. The conducted analysis leads to a surprising conclusion. The Bible and Quran similarly encourage their followers to build harmonious relations with the natural world.
Obserwujemy coraz większą rolę religii w walce z kryzysem ekologicznym. Argumentacja religijna ma ogromny potencjał kształtowania postaw wyznawców religii. Zastosowanie tej argumentacji może znacząco zmienić postawy wobec środowiska u większości populacji ludzkiej. Chrześcijaństwo i islam razem mają ponad 4 miliardy wyznawców. W tej pracy przedstawiamy siedem powszechnych zagadnień biblijnych i koranicznych, które są kluczowe dla stosunku człowieka do natury. Przeprowadzona analiza prowadzi do zaskakującego wniosku. Biblia i Koran w podobny sposób zachęcają swoich wyznawców do budowania harmonijnych relacji ze światem przyrody.
Źródło:: Problemy Ekorozwoju; 2023, 18, 1; 152--163
1895-6912
Pojawia się w:: Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Droga jako synonim zbawienia w Koranie. Refleksje lingwistyczno-teologiczne
Autorzy:: Micherdziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571731.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Quran
salvation in Quran
way of salvation in Quran
guidance to salvation in Quran
islam
islam and Christianity
Koran
zbawienie w Koranie
droga zbawienia w Koranie
przewodnictwo na drodze do zbawienia w Koranie
islam a chrześcijaństwo
Opis:: The metaphor of the way is one mode of seeing the salvation. Quran as the Holy Book of salvation for the Muslim believers attempts to handle the religious experience in category of the way. The metaphor of the way is in Quran expressed by the words of Arabic voculary derivated from the triliteral verbal root { ﺪﻫى } hdy. They are firstly the nominal derivatives: ﻫُﺪًى hudan – „right guidance, right way, right path, true religion” (S. II, 2. 38). Quran as the Book of Salvation to a people who believe is named: ﻫُﺪًى ﻭرَحْﻤَﺔ hudan wa-raḥmatan – „a guidance and a mercy” (S. VII, 52; XVI, 64.89; XXVII, 76–77; XXXI, 2– ﻫُﺪًى ﺑﻭشُْﺮَى ,( 3 hudan wa-bušrà – „guidance and glad tidings” (S. II, 97; XXVII, 1–2) oraz ﻫُﺪًًى ﻭشِ ﺎﻔء hudan wa-šifāʼun – „a guide and a cure” (S. XLI, 44). In Torah, Gospel Book and Quran „was guidance and light” for those who have Taqwà of Allāh (S. V, فﻴهِ ﻫُﺪًى ﻮﻧﻭرٌ : 46 fīhi hudan wa-nūrun). The synonims of way leadings to salvation are the followings terms: سَ ﻴﺒلُ ﷲِﺍ sabīlu l-Lāhi – „the cause of Allāh” i صِﺮَﺍط ﻤﻟﺍُﺴْ ﻘﺘ ﻢِﻴُ ṣirātu l-mustaqīmu – „correct guidance”. However the noun ﻫﺎَدٍ hādin – „the Guide” is one of theophanic names of Allāh (S. XXII, 54; XXV, 31). The verbal derivatives serve to define of the divine action in believers life (S. II, 143. 198; VI, 87; XVI, 36; XXXIX, 18; XCIII, ﻫَﺪَى : 7 hadà – „guided”). Allāh „guide” ( ﻳَهْﺪِى yahdī) the people who believe to the salvation, to the truth and to Himself. He is absolutely independent in giving salvation, it's signified with phrase ﻣَنْ ﻳشََﺎء man yašāʼu – „whom He wills” (S. II, 142. 213. 272; VI, 88; X, 25; XVI, 4. 93; XXIV, 35. 46; XXVIII, 56; XXXV, 8). The blievers are named أ ﻤﻟُهْ ﺪﺘُ ﻥﻭَ ʼal-muhtadūna – „the guided” (S. Vi, 82). The antithesis of the verb „guide” is verb أضَلﱠ ʼaḏalla – „leads astray” (S. LXXIV, 31). The expressions the mutual experiential base is connected with the Bible whose name is nomadism. The ancient Hebrews and Arabs were nomads. Therfore the metaphoric of way serves to name the various spheres of his life and culture. The metaphore of divine guidance the man to the salvation in Quran has the pattern in the biblical texts. The hebrew equivalents to the expressions are the words of Hebrew vocabulary derivated from the more verbal roots: { נחה } nẖh, { דרך } drk, { אשׁר } ʼšr, { ארח }ʼrẖ, { עגל } ʻgl, { נתב } ntb, { סלה } slh. The biblical texts are for the author of Quran starting-point to moulding the own conception of salvation. The elaborated in this article expressions serve to describe one of the divine action of salvation. It relies on guidance of the believers on the right way to salvation. The name of Allāh, „The Guide”, is guarding the man from the mistakes on this way.
Źródło:: Polonia Sacra; 2013, 17, 1
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Polskie tłumaczenia Koranu
Polish translations of the Koran
Autorzy:: Czachorowski, Musa Çaxarxan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2150807.pdf
Data publikacji:: 2021-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Centrum Badań Kitabistycznych
Koran
Muzułmański Związek Religijny
nowe przekłady
Polska
przekłady Świętej Księgi islamu
rękopis z Czombrowa
Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej
Tatarzy
tefsir
tłumaczenie polskie Jana Taraka Murzy Buczackiego
Polish Tatars
Kitabist Research Centre
Quran
translations of the Holy Book of Islam
Polish translation of Jan Tarak Murza Buczacki
manuscript from Czambrów
Muslim Religious Union in the Republic of Poland
Association of Muslim Unity
new translations
Opis:: Przez wiele lat uważano, że autorem najstarszego tłumaczenia Koranu na język polski, które ukazało się drukiem w 1858 roku, jest Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Naukowcy z Centrum Badań Kitabistycznych w Toruniu ustalili, iż jest to dzieło dwóch Polaków: Dionizego Chlewińskiego oraz Ignacego Domeyki. Niedawno wśród dokumentów rodzinnych, ocalonych z dworu na Nowogródczyźnie, odnaleziony został manuskrypt z polskim tłumaczeniem 26 sur Koranu. Prawdopodobnie pochodzi z 20. lat XIX wieku i stanowił podstawę wydania z roku 1858. Następny przekład Koranu na język polski, dokonany przez Józefa Bielawskiego, został wydrukowany dopiero w 1986 roku. W późniejszych latach opublikowano jeszcze dwa tłumaczenia – tzw. Koran Ahmadijji oraz Koran Surdela. W październiku 2018 roku ukazał się przekład Świętej Księgi islamu, którego autorem jest polski Tatar Musa Çaxarxan Czachorowski z Muzułmańskiego Związku Religijnego w Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w maju 2021 roku pojawiło się tłumaczenie Rafała Bergera z szyickiego Stowarzyszenia Jedności Muzułmańskiej.
For many years it was believed that the author of the oldest translation of the Koran into Polish, which appeared in print in 1858, was Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Scientists from the Center for Kitabistics in Toruń have determined that it is the work of two Poles: Dionizy Chlewiński and Ignacy Domeyko. Recently, a manuscript with a Polish translation of twenty-six suras of the Koran was found among family documents saved from the manor house in the Nowogródek region. It probably dates from the 1820s and was the basis for the 1858 edition. The next translation of the Koran into Polish, made by Józef Bielawski, was not printed until 1986. In later years, two more translations were published, the so-called Ahmadiyya Koran and the Surdel Koran. In October 2018, a translation of the Holy Book of Islam was published, authored by the Polish Tatar Musa Czachorowski from the Muslim Religious Union in the Republic of Poland, and in May 2021, a translation by Rafał Berger from the Shiite Association of Muslim Unity.
Źródło:: Nurt SVD; 2021, 2; 138-158
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Koran" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język