Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "medieval Pomerania" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Pielgrzymki pomorskie w średniowieczu. Stan i perspektywy badań
    Pomeranian Pilgrimages in the Middle Ages. The State and Prospects of Research
    Autorzy:
    Majewski, Marcin
    Rębkowski, Marian
    Simiński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591207.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    pilgrimages
    Medieval religiousness
    Pomerania
    pielgrzymki
    średniowieczna religijność
    Pomorze Zachodnie
    Opis:
    The cult of the saints and their relics in the Middle Ages took form – among other things– of the pilgrimage movement. The authors of this article discuss the sources – botharchaeological and written – and the state of research on pilgrimages of the Medievalinhabitants of Pomerania the Duchy of Szczecin (Stettin), the Duchy of Słupsk (Stolp) andthe dominium of the bishops of Kamień (Kammin), excluding the Duchy of Wołogoszcz(Wolgast). The analysis focus on the shrines situated both in Pomerania and beyond theregion. The future progress of the research is expected specially in connection with thearchaeological excavations conducted in towns founded according to the German law.
    Kult świętych i ich relikwii przejawiał się w średniowieczu m.in. w ruchu pielgrzymkowym.Autorzy artykułu postawili sobie za cel omówienie źródeł, zarówno archeologicznych,jak i pisanych, oraz stanu badań dotyczących peregrynacji średniowiecznychmieszkańców Pomorza Zachodniego (księstwo szczecińskie, słupskie i dominium biskupówkamieńskich), z wyłączeniem księstwa wołogoskiego. Analizą objęto miejsca pielgrzymkowepołożone na Pomorzu Zachodnim, ale także poza nim. Szczególne nadziejena poszerzenie wiedzy na rozpatrywany temat wiążą się z prowadzeniem badań archeologicznychw miastach lokowanych na prawie niemieckim.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 129-168
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pielgrzymki pomorskie w średniowieczu. Stan i perspektywy badań
    Autorzy:
    Majewski, Marcin
    Rębkowski, Marian
    Simiński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137890.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    pielgrzymki
    średniowieczna religijność
    Pomorze Zachodnie
    pilgrimages
    Medieval religiousness
    Pomerania
    Opis:
    Kult świętych i ich relikwii przejawiał się w średniowieczu m.in. w ruchu pielgrzymkowym. Autorzy artykułu postawili sobie za cel omówienie źródeł, zarówno archeologicznych, jak i pisanych, oraz stanu badań dotyczących peregrynacji średniowiecznych mieszkańców Pomorza Zachodniego (księstwo szczecińskie, słupskie i dominium biskupów kamieńskich), z wyłączeniem księstwa wołogoskiego. Analizą objęto miejsca pielgrzymkowe położone na Pomorzu Zachodnim, ale także poza nim. Szczególne nadzieje na poszerzenie wiedzy na rozpatrywany temat wiążą się z prowadzeniem badań archeologicznych w miastach lokowanych na prawie niemieckim.
    The cult of the saints and their relics in the Middle Ages took form – among other things – of the pilgrimage movement. The authors of this article discuss the sources – both archaeological and written – and the state of research on pilgrimages of the Medieval inhabitants of Pomerania the Duchy of Szczecin (Stettin), the Duchy of Słupsk (Stolp) and the dominium of the bishops of Kamień (Kammin), excluding the Duchy of Wołogoszcz (Wolgast). The analysis focus on the shrines situated both in Pomerania and beyond the region. The future progress of the research is expected specially in connection with the archaeological excavations conducted in towns founded according to the German law.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 129-168
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cmentarzysko ludności kultury oksywskiej (stan. 29) oraz osada wielokulturowa (stan. 42) w Czarnowęsach, pow. białogardzki
    Oksywie culture cemetery (site 29) and multicultural settlement (site 42) at Czarnowęsy, Białogard district
    Autorzy:
    Durdyń, Grzegorz
    Machajewski, Henryk
    Rogalski, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092172.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Muzeum Narodowe w Szczecinie
    Tematy:
    cmentarzysko
    osada
    Pomorze Zachodnie
    kultura łużycka
    kultura oksywska
    wczesne średniowiecze
    cemetery
    settlement
    Western Pomerania
    Lusatian culture
    Oksywie culture
    Early Medieval Period
    Opis:
    W 1987 roku przeprowadzono badania wykopaliskowe cmentarzyska i osady w Czarnowęsach, pow. białogardzki (stan. 29 i 42). W obrębie nekropoli odsłonięto 39 obiektów archeologicznych, w tym 35 grobów ciałopalnych kultury oksywskiej, jedną jamę wczesnośredniowieczna oraz trzy obiekty nieokreślone. Cmentarzysko (stan. 29) datowane jest ceramiką na fazę A3 młodszego okresu przedrzymskiego. Na osadzie (stan. 42) wyróżniono osadnictwo kultury łużyckiej datowane na schyłek epoki brązu, kultury oksywskiej z fazy A3 młodszego okresu przedrzymskiego oraz wczesnośredniowieczne (IX–X wiek).
    In 1987, excavation research was carried out at a settlement and a cemetery at Czarnowęsy, Białogard district, sites 29 and 42. In total, 39 features were recovered, including 35 Oksywie culture cremations, one early medieval pit, and three features of unknown origin. The cemetery was dated using pottery to phase A3 of the younger pre-Roman period. Site 42, the settlement, was inhabited by people of the Lusatian culture, dating to the end of the Bronze Age, the Oksywie culture from phase A3 of the younger pre-Roman period, and early medieval (the 9th–10th century).
    Źródło:
    Materiały Zachodniopomorskie; 2021, 17; 11-53
    0076-5236
    Pojawia się w:
    Materiały Zachodniopomorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jost von Küssow, kapitan zamku Vígľaš (w sprawie jego pochodzenia i działalności w połowie XV wieku)
    Autorzy:
    Maliniak, Pavol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591200.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    West Pomerania
    medieval Hungary
    Vígľaš castle
    knight Jost from Koszewo
    career of nobility
    rycerz Jost z Koszewa
    zamek Vígľaš
    średniowieczne Węgry
    Pomorze Zachodnie
    kariera szlachty
    Opis:
    Bisherige Untersuchungen über Jost, Begründer des Adelsgeschlechts Justh, gaben keine eindeutige Antwort auf die Frage über seine Herkunft. Ältere, aber auch neuere Untersuchungen setzten voraus, dass die Wurzeln des Geschlechts in Böhmen liegen, aber esgab auch Lokalisierungen in Schlesien und Pommern. Eine bedeutende Indiz, die auf Pommern hinweist, ist eine Urkunde aus dem Jahr 1476. Sie erwähnt den Stiefbruder von Jost Georg mit dem Adelsprädikat „de Kussaw“ und seine Erbgüter in der Mark auf dem Stettin. Die Herkunft von Jost und seinen Verwandten haben wir auf dem Gebiet von Hinterpommern in den Gemeinden Groß Küssow (heute Koszewo) und Klein Küssow (heute Koszewko) identifiziert. Das Adelsprädikat „von Küssow“ benutzte hiesiges Adelsgeschlecht, das im Spätmittelalter aus mehreren Zweigen bestand. Einer der Geschlechtszweige besaß Eigengüter in Megow (heute Mechowo). Einer der Mitbesitzer von Megow war im Jahr 1433 auch von Jost, dessen Herkunft untersucht wird. Zusammen mit Henning aus dem Geschlecht Cernin (von der Insel Usedom) traten in Dienste des ungarischen Königes Sigismund von Luxemburg. Sie begleiteten ihn auch im Jahr 1433, als er in Rom zum römischen Kaiser gekrönt wurde. Henning und Jost bekamen für ihre Dienste von Sigismund die Burg Cserép (in der Region Borsod in Ungarn) als Pfand. Beide Adligen wirkten in Diensten des ungarischen Königs Albrecht von Habsburg als Ritter. Nach seinem Tod gaben Henning und Jost im Jahr 1441 der Witwe, Königin Elisabeth, die Burg Cserép ab, aber von der Königin bekamen sie für 4000 Gulden die Burg Vígľaš im Gau Altsohl (heute Zvolen). Jost wurde auf Vígľaš zum Kapitän und seit 40er Jahren des 15. Jahrhunderts war er beim Kampf um den ungarischen Thron ein Alliierter des Befehlhabers Johann Giskra von Brandeis. Dank der erfolgreich angewandten Taktik bei den Machtkämpfen konnte er dem ungarischen Adel zuordnen und auch bei Herrscherwechseln seine Eigengüter auf Vígľaš erhalten und erweitern. Erhaltene schriftliche Quellen zeugen auch von wirtschaftlichen Bindungen von Jost mit Bürgern aus Bergstädten Neusohl und Kremnitz. Zur Etablierung in Ungarn trugen auch Trauungen von Josts Kindern mit seinen ehemaligen Opponenten bei, mit Adelsgeschlechtern Balassa und Etre.
    Pochodzenie Josta, założyciela węgierskiej rodziny szlacheckiej Justh, nie jest do końca jasne, chociaż było przedmiotem wcześniejszych badań. Dotychczasowe dociekania nie potrafiły jednoznacznie wyjaśnić miejsca pochodzenia Josta – wskazywano na lokalizacje w Czechach, na Śląsku i na Pomorzu. Znaczące światło na jego pochodzenie rzuca dokument z 1476 roku wspominający o przyrodnim bracie Josta, Jerzym, pochodzącym z „Kussow”, które leżało niedaleko Szczecina. Możliwe zatem, że Jost pochodził z dzisiejszego Koszewa lub Koszewka – wsi mających średniowieczną metrykę. Najpewniej od nazwy miejscowości przydomek swój wywiódł ród rycerski von Küssow, wzmiankowany tu do końca XIV wieku. Kilku członków tego rodu używało imienia Jost. W XV wieku jedna z gałęzi tegoż rodu posiadała wieś Mechowo, którego właścicielami byli w 1433 roku rycerze Jan (I) i Jost. Założyć zatem można, że Jost z Kussow służył od około 1433 roku wraz z Henningiem Cerninem (który prawdopodobnie był członkiem rycerskiego rodu Cernin z wyspy Uznam) królowi Zygmuntowi Luksemburczykowi. Obaj rycerze byli obecni w Rzymie na koronacji Zygmunta Luksemburczyka (1433 rok) na cesarza. Obaj też za wierną służbę Luksemburczykowi otrzymali zamek Cserép wraz z okolicznymi dobrami. Po śmierci Luksemburczyka obaj rycerze przeszli na służbę Albrechta Habsburga. Gdy ten zmarł, wspomniani rycerze (Henning i Jost) otrzymali od wdowy po Habsburgu, Elżbiety, za zrzeczenie się zamku Cserép, zamek Vígľaš z sąsiednimi dobrami w zastaw za kwotę 4000 guldenów. Na zamku Vígľaš Jost w latach 40. XV wieku pełnił funkcję kapitana, a następnie – za zasługi – otrzymał go na własność. Gdy rozgorzały walki o tron węgierski, Jost zaangażował się w nie, często zmieniając stronnictwa, by utrzymać dotychczasową pozycję wśród węgierskiej szlachty. Utrzymaniu pozycji służyły również mariaże jego dzieci z rodzinami byłych oponentów pochodzących z rodów szlacheckich Balassa i Etre.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 2; 7-26
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies