Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "K.M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 163
Tytuł:
Taxonomic structure of Digenea in wild ducks [Anatinae] from West Pomerania
Autorzy:
Kavetska, K M
Rzad, I.
Sitko, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840542.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
bird
parasitic fauna
aquatic environment
Digenea
duck
wild duck
Anatinae
Anseriformes
helminth
taxonomic structure
West Pomeranian region
Polska
Źródło:
Annals of Parasitology; 2008, 54, 2; 131-136
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taxonomic structure of Digenea in wild ducks [Anatinae] from West Pomerania
Autorzy:
Kavetska, K. M.
Rząd, I.
Sitko, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143748.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
bird
parasitic fauna
aquatic environment
Digenea
duck
wild duck
Anatinae
Anseriformes
helminth
taxonomic structure
West Pomeranian region
Polska
Opis:
Parasitic fauna of birds connected with water environment, including digeneans, is relatively well researched in Poland. The exception, however, is West Pomerania, where those birds were not frequent objects of parasitological research until recently. The purpose of this work is to determine the taxonomic structure of the Digenea, parasitising wild ducks living in West Pomerania. The research material was 124 individuals of wild Anatinae (Anseriformes) belonging to 8 species: Anas strepera, A. crecca, A. platyrhynchos, Aythya marila, A. fuligula, Melanitta nigra, M. fusca and Mergus merganser. The ducks were obtained in the years 2001–2006 from small ponds near Szczecin, Lake Dąbie, the Szczecin Lagoon and the Baltic Sea. The research showed the presence of 29 species of digeneans from 11 families: Paracoenogonimus ovatus Katsurada, 1914; Diplostomum mergi Dubois, 1932; D. parviventosum Dubois, 1932; D. phoxini (Faust, 1918); D. pusillum (Dubois, 1928); Ornithodiplostomum scardinii (Shulman in Dubinin, 1952); Echinochasmus spinulosus (Rudolphi, 1808); Echinoparyphium cinctum (Rudolphi, 1802); E. recurvatum (Linstow, 1873); Echinostoma miyagawai Ischii, 1932; E. revolutum (Fröhlich, 1802); Hypoderaeum conoideum (Bloch, 1782); Stephanoprora pseudoechinata (Olsson, 1876); Cryptocotyle concava (Creplin, 1825); C. lingua (Creplin, 1825); Leucochloridiomorpha lutea (von Baer, 1826); Catatropis verrucosa (Fröhlich, 1789); Notocotylus attenuatus (Rudolphi, 1809); Paramonostomum alveatum (Mehlis, 1846); Metorchis xanthostomus (Creplin, 1846); Prosthogonimus ovatus (Rudolphi, 1803); P. rarus Braun, 1901; Psilochasmus oxyurus (Creplin, 1825); Psilostomum brevicolle (Creplin, 1829); Psilotrema simillimum (Mühling, 1898); Bilharziella polonica (Kowalewski, 1895); Apatemon gracilis (Rudolphi, 1819); Australapatemon minor (Yamaguti, 1933); Cotylurus cornutus (Rudolphi, 1808).
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2008, 54, 2; 131-136
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dicranotaenia synsacculata Macko, 1988 [Cestoda, Hymenolepididae] - tasiemiec gagola Bucephala clangula [Linneus, 1758] notowany po raz pierwszy w Polsce
First record of species Dicranotaenia synsacculata Macko, 1988 [Cestoda, Hymenolepididae] of the goldeneye Bucephala clangula [Linneus, 1758] in Poland
Autorzy:
Krolaczyk, K.
Kavetska, K.M.
Kornyushyn, V.V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/838315.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
pasozyty zwierzat
tasiemce
Cestoda
Dicranotaenia synsacculata
Hymenolepididae
inwazja pasozytnicza
wystepowanie
gagol
Bucephala clangula
Polska
Źródło:
Annals of Parasitology; 2010, 56, 3; 231-234
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aythya fuligula - nowy żywiciel dla tasiemca Retinometra pittalugai Lopez-Neyra, 1932 [Cestoda, Hymenolepididae] po raz pierwszy notowanego w Polsce
Aythya fuligula - new host for Retinometra pittalugai Lopez-Neyra, 1932 [Cestoda, Hymenolepididae] recorded in Poland for the first time
Autorzy:
Królaczyk, K.
Kavetska, K.M.
Kornyushin, V.V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143822.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
ptaki
Cestoda
Aythya fuligula
pasozyty przewodu pokarmowego
czernica
Polska
Retinometra pittalugai
Hymenolepididae
tasiemce
zywiciele
Opis:
During standard parasitological studies of the tufted duck Aythya fuligula (Linnaeus, 1758), obtained from fishermen from West Pomerania, three cestode specimens were found in the jejunum of hosts. They were determined as Retinometra pittalugai (Lopez−Neyra, 1932) on the basis of the cirrus’s size, shape of stylet and rostellar hooks. This is the first record of this species in Poland, since this parasite was earlier recorded only in Anas platyrhynchos f. dom., Aythya marila, A. ferina and Bucephala clangula in Spain, in Kamchatka and in Novosibirsk.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2008, 54, 4; 335-337
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aythya fuligula - nowy zywiciel dla tasiemca Retinometra pittalugai Lopez-Neyra, 1932 [Cestoda, Hymenolepididae] po raz pierwszy notowanego w Polsce
Aythya fuligula - new host for Retinometra pittalugai Lopez-Neyra, 1932 [Cestoda, Hymenolepididae] recorded in Poland for the first time
Autorzy:
Krolaczyk, K.
Kavetska, K.M.
Kornyushin, V.V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/837970.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
ptaki
Cestoda
Aythya fuligula
pasozyty przewodu pokarmowego
czernica
Polska
Retinometra pittalugai
Hymenolepididae
tasiemce
zywiciele
Źródło:
Annals of Parasitology; 2008, 54, 4; 335-337
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cloacotaenia megalops (Nitzsch in Creplin, 1829) (Cestoda, Hymenolepididae) in wild ducks in Western Pomerania, Poland
Cloacotaenia megalops (Nitzsch in Creplin, 1829) (Cestoda, Hymenolepididae) u dzikich kaczek Pomorza Zachodniego
Autorzy:
Królaczyk, K.
Kavetska, K.M.
Kalisińska, E.
Nowak, M.R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143326.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Cloacotaenia megalops
tapeworm
Cestoda
Hymenolepididae
bird
wild duck
duck
West Pomeranian region
Polska
Opis:
Cloacotaenia megalops (Nitzsch in Creplin, 1892) is a polyxenic and cosmopolitan tapeworm from the family Hymenolepididae. Its generic name derives from their typical location (cloaca), and the typical final hosts which are birds typically associated with water and marsh environments: Anseriformes, Galliformes and Gruiformes. In Poland, the presence of C. megalops has been observed so far in 16 species of ducks from the Baltic coast, the Mazurian Lake District, Wielkopolsko-Kujawska Lowland, Mazovian Lowland, and Podlasie Lowland. In Western Pomerania, quantitative structure analyses were only carried out on Anas platyrhynchos, and therefore the aim of this study was the detailed analysis of environmental populations of C. megalops in wild ducks. The examined tapeworms were isolated from the digestive tract of 1005 wild ducks representing 17 species belonging to three different eco-tribes: Anatini (n=225), Aythyini (n=413) and Mergini (n=367), from northwestern Poland. During the study 187 C. megalops were found in 89 birds (8.8% of examined ducks) belonging to 7 species: Anas crecca (common teal), A. querquedula (garganey), A. platyrhynchos (mallard) (Anatini); Aythya ferina (pochard), A. fuligula (tufted duck), A. marila (greater scaup) (Aythyini) and Bucephala clangula (goldeneye) (Mergini). The results show the differences in the quantitative structure of C. megalops among the examined species of ducks. The highest prevalence was found in mallard (18.6%) and the lowest in greater scaup (3.2%). The highest mean intensity was observed in greater scaup (4.0), and the lowest in garganey and common teal (1.0). Relative density was at a similar level in the tested birds. Based on the ratio of dominance, it was found that C. megalops is a rare species in the cestodofauna in the examined birds.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2011, 57, 2; 123-126
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The biometric characteristic of the Tufted Duck Aythya fuligula (Linnaeus, 1758) from Western Pomerania (Poland)
Charakterystyka biometryczna czernicy Aythya fuligula (Linnaeus, 1758) z Pomorza Zachodniego (Polska)
Autorzy:
Królaczyk, K.
Dzierzba, E.
Kavetska, K.M.
Zaborski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433595.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
tufted duck
Aythya fuligula
morphometry
biometric characteristics
West Pomerania
Polska
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica; 2022, 21, 3; 25-36
1644-0714
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphometrical and ecological analysis of nematodes of the family Capillariidae (Neveu-Lemaire, 1936) in wild ducks (Anatinae) from the north-western Poland
Autorzy:
Stapf, A.N.
Kavetska, K.M.
Ptak, P.P.
Rzad, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5708.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
morphometric analysis
ecological analysis
nematode
Capillariidae
Capillaria anatis
Eucoleus contortus
Pseudocapillaria mergi
wild duck
Anatinae
ecology
Polska
Źródło:
Annals of Parasitology; 2013, 59, 4
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cloacotaenia megalops (Nitzsch in Creplin, 1829) (Cestoda, Hymenolepididae) in wild ducks in Western Pomerania, Poland
Cloacotaenia megalops (Nitzsch in Creplin, 1829) (Cestoda, Hymenolepididae) u dzikich kaczek Pomorza Zachodniego
Autorzy:
Krolaczyk, K.
Kavetska, K.M.
Kalisinska, E.
Nowak, M.R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/839757.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Cloacotaenia megalops
tapeworm
Cestoda
Hymenolepididae
bird
wild duck
duck
West Pomeranian region
Polska
Opis:
Cloacotaenia megalops (Nitzsch in Creplin, 1892) is a polyxenic and cosmopolitan tapeworm from the family Hymenolepididae. Its generic name derives from their typical location (cloaca), and the typical final hosts which are birds typically associated with water and marsh environments: Anseriformes, Galliformes and Gruiformes. In Poland, the presence of C. megalops has been observed so far in 16 species of ducks from the Baltic coast, the Mazurian Lake District, Wielkopolsko-Kujawska Lowland, Mazovian Lowland, and Podlasie Lowland. In Western Pomerania, quantitative structure analyses were only carried out on Anas platyrhynchos, and therefore the aim of this study was the detailed analysis of environmental populations of C. megalops in wild ducks. The examined tapeworms were isolated from the digestive tract of 1005 wild ducks representing 17 species belonging to three different eco-tribes: Anatini (n=225), Aythyini (n=413) and Mergini (n=367), from northwestern Poland. During the study 187 C. megalops were found in 89 birds (8.8% of examined ducks) belonging to 7 species: Anas crecca (common teal), A. querquedula (garganey), A. platyrhynchos (mallard) (Anatini); Aythya ferina (pochard), A. fuligula (tufted duck), A. marila (greater scaup) (Aythyini) and Bucephala clangula (goldeneye) (Mergini). The results show the differences in the quantitative structure of C. megalops among the examined species of ducks. The highest prevalence was found in mallard (18.6%) and the lowest in greater scaup (3.2%). The highest mean intensity was observed in greater scaup (4.0), and the lowest in garganey and common teal (1.0). Relative density was at a similar level in the tested birds. Based on the ratio of dominance, it was found that C. megalops is a rare species in the cestodofauna in the examined birds.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2011, 57, 2
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microsomacanthus tuvensis Spasskaya et Spasskii, 1961 [Cestoda, Hymenolepididae] po raz pierwszy notowany w Polsce
First record of Microsomacanthus tuvensis Spasskaya et Spasskii, 1961 [Cestoda, Hymenolepididae] in Poland
Autorzy:
Krolaczyk, K.
Kavetska, K.M.
Kornyushin, V.V.
Kalisinska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/838727.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
ptaki
Cestoda
Aythya fuligula
pasozyty zwierzat
pasozyty przewodu pokarmowego
Microsomacanthus tuvensis
czernica
Polska
parazytologia
Hymenolepididae
inwazja pasozytnicza
tasiemce
Źródło:
Annals of Parasitology; 2009, 55, 4; 411-413
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microsomacanthus tuvensis Spasskaya et Spasskii, 1961 [Cestoda, Hymenolepididae] po raz pierwszy notowany w Polsce
First record of Microsomacanthus tuvensis Spasskaya et Spasskii, 1961 [Cestoda, Hymenolepididae] in Poland
Autorzy:
Królaczyk, K.
Kavetska, K.M.
Kornyushin, V.V.
Kalisińska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143559.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
ptaki
Cestoda
Aythya fuligula
pasozyty zwierzat
pasozyty przewodu pokarmowego
Microsomacanthus tuvensis
czernica
Polska
parazytologia
Hymenolepididae
inwazja pasozytnicza
tasiemce
Opis:
During standard parasitological studies of the tufted duck Aythya fuligula, obtained from fishermen from West Pomerania in December 2007, three cestode specimens were found in the jejunum of one male host. They were determinated as Microsomacanthus tuvensis (Spasskaya et Spasskii, 1961) on the basis of the cirrus’s and cirrus sac’s size and vagina’s shape. This is the first record of this species in Poland.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2009, 55, 4; 411-413
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quantitative evaluation of 1,3,1,6 beta-D-glucan contents in wild-growing species of edible Polish mushrooms
Autorzy:
Mironczuk-Chodakowska, I.
Witkowska, A.M.
Zujko, M.E.
Terlikowska, K.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876709.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
edible mushroom
quantitative evaluation
beta-glucan content
wild species
Polska
Opis:
Background. Macrofungal β-glucans are mainly represented by compounds with β-1,3- and β-1,6 glycosidic bonds. They have been shown to have immunomodulatory, anticancer, and antioxidant properties. Although there are many reports on the bioactivity and structure of fungal glucans, studies on the quantitative assessment of these compounds are sparse. Objective. The aim of the study was to determine total β-glucans and 1,3-1,6-β-D-glucan contents in selected species of wild-growing edible Polish mushrooms. Material and methods. Eight species of wild-growing edible mushrooms Boletus pinophilus, Hydnum repandum, Craterellus cornucopioides, Suillus variegatus, Suillus granulatus, Gyroporus cyanescens, Tricholomopsis rutilans, and Auricularia auricula-judae and one species of cultivated mushroom for comparison purposes Agaricus bisporus, were analyzed. Quantitative analysis of 1,3-1,6-β-D-glucans was done using a colorimetric method in accordance with Nitschke et al. Result. Mean total β-glucan content varied from 13.5 g/100 g dry mass in A. bisporus (portobello variety) to 40.9 g/100 g dry mass in T. rutilans. Mean 1,3-1,6-β-D-glucan content in the analyzed fruiting bodies ranged from 3.9 g/100 g dry mass in Agaricus bisporus (cremini) to 16.8 g/100 g dry mass in Auricularia auricula-judae (wood ear). The following mushrooms demonstrated the greatest percentage of 1,3-1,6-β-D-glucan contents in relation to the total β-glucan content: Gyroporus cyanescens (54%), Suillus granulatus (49.8%), Auricularia auricula-judae (47.9%), and Suillus variegatus (40.6%). Conclusions. Among the analyzed species, wild-growing mushrooms had a generally higher average 1,3-1,6-β-Dglucan content compared with cultivated mushrooms such as A. bisporus. The highest average content of these polysaccharides was observed in medicinal mushroom Auricularia auricula-judae. Comparable 1,3-1,6-β-D-glucan content, in relation to this mushroom species, was found in Gyroporus cyanescens, Suillus granulatus and Suillus variegatus, which points to the possibility of the use of these species of mushrooms as medicinal foods.
Wprowadzenie. β-glukany grzybów wielkoowocnikowych występują głównie w postaci związków o wiązaniach β-1,3 oraz β-1,6 glikozydowych. Wykazano, że posiadają one właściwości immunomodulacyjne, przeciwnowotworowe i przeciwutleniające. Pomimo, że istnieje wiele doniesień na temat bioaktywności i struktury glukanów grzybowych, badania dotyczące ilościowej oceny tych związków są rzadkie. Cel. Celem badań była ocena i oznaczenie całkowitej zawartości β-glukanów oraz 1,3-1,6-β-D-glukanów w wybranych jadalnych gatunkach polskich grzybów dziko rosnących. Materiał i metody. Przebadano osiem gatunków grzybów jadalnych dziko rosnących: borowika sosnowego (Boletus pinophilus), kolczaka obłączastego (Hydnum repandum) lejkowca dętego (Craterellus cornucopioides) maślaka pstrego (Suillus variegatus) maślaka ziarnistego (Suillus granulatus) piaskowca modrzaka (Gyroporus cyanescens), rycerzyka czerwonozłotego (Tricholomopsis rutilans) i uszka bzowego (Auricularia auricula-judae) oraz jeden uprawny – pieczarkę dwuzarodnikową (Agaricus bisporus) w celach porównawczych. Ilościową ocenę 1,3-1,6-β-Dglukanów przeprowadzono metodą kolorymetryczną według Nitschke i wsp. Wyniki. Średnia całkowita zawartość β-glukanów wahała się od 13,5 g/100 g suchej masy w pieczarce dwuzarodnikowej (A. bisporus, odmiany portobello) do 40,9 g/100 g suchej masy w rycerzyku czerwonozłotym (T. rutilans). Średnia zawartość 1,3-1,6-β-D-glukanów w analizowanych owocnikach grzybów wynosiła od 3.9 g/100 g s.m. w pieczarce dwuzarodnikowej (A. bisporus odmiany cremini) do 16,8 g /100 g s.m. w uszaku bzowym (Auricularia auricula-judae). Największy udział 1,3-1,6-β-D-glukanów w stosunku do całkowitej zawartości β-glukanów wykazywały następujące gatunki grzybów: piaskowiec modrzak (Gyroporus cyanescens) (54%), maślak ziarnisty (Suillus granulatus) (49,8%), uszak bzowy (Auricularia auricula-judae) (47,9%) oraz maślak pstry (Suillus variegatus) (40,6%). Wnioski. Pośród analizowanych grzybów, gatunki dziko rosnące charakteryzowały się wyższą średnią zawartością 1,3-1,6-β-D-glukanów w porównaniu do uprawnych – pieczarki dwuzarodnikowej (A. bisporus). Najwyższą średnią zawartość tych polisacharydów stwierdzono w owocnikach grzybów leczniczych – uszak bzowy (Auricularia auricula- judae). Porównywalną zawartość 1,3-1,6-β-D-glukanów, w stosunku do uszaka bzowego, stwierdzono w owocnikach piaskowca modrzaka, maślaka ziarnistego oraz maślaka pstrego, co wskazuje na możliwość wykorzystania tych gatunków grzybów jako żywności funkcjonalnej.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relation between selected health behaviour and body mass index amongst adolescents living in urban and rural areas in south-western Poland
Autorzy:
Czajka, K.
Fiszer, K.
Kolodziej, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874912.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
healthy behaviour
body mass index
adolescent
weight
urban area
rural area
Polska
Opis:
Background. Changes to the body and its proportions, especially body mass, are frequently and critically assessed by the young according to peer pressure and opinions prevalent in their living and home surroundings, as well as through role models created by the media; particularly those promoting fashions for having a slim figures. The desire to achieve this ideal, is thus responsible for adolescents undertaking a variety of actions/behaviour to regulate their body weight. Objective. To compare healthy lifestyle behaviour in secondary school pupils living in towns and the countryside who have variable weights and heights associated with a self-assessment of body mass. Material and Methods. Subjects were n=1,279 pupils aged 13-15 years, attending secondary school. Those from the countryside environments were n=273 (136 boys and 137 girls), whilst those from urban areas, (towns) were n=1,006 (512 boys and 494 girls). Both weights and heights were measured and the Body Mass Index (BMI) determined. Threshold values for overweight, obesity and underweight, were used to assign BMI groups according to the procedure of Cole et al. Perceptions on how subjects assessed their body weight and remedial actions so arising, were surveyed using the Youth Risk Behaviour Survey (YRBS) questionnaire. The relationships between the factors studied were subjected to log-linear analysis and their significance evaluated by Chi2 test using a significance level of p≤ 0.05. Results. No significant differences were found in the observed frequencies of overweight, obesity and underweight groups between students from the different environments studied. Pupils having a normal body mass constituted 68.9% of total subjects. There were also no differences seen in body weight perception between the various environments. Approximately 70% of subjects properly assessed their own body mass, however the methods of its assessment differed between boys and girls. The main ways adopted for regulating body mass was found to be exercise and diet in both student groups. Significantly more girl pupils living in towns, (54.9%) did physical exercises, aimed at weight reduction, compared to those living in the countryside (43.8%). Conclusions. Only small differences in observed frequencies of height-weight were seen between urban and rural dwelling pupils; the same being true for lifestyle behaviour in controlling weight. Irrespective of residence, two thirds of pupils, aged 13-16 years, correctly assessed their own body mass. In children and adolescents, improving self-awareness of body proportions can be achieved through educating on what the significance of having a healthy BMI is, effective ways of its estimation and safe methods for regulation.
Wprowadzenie. Zmieniające się proporcje ciała a zwłaszcza masa ciała, często poddawane są przez młodzież ocenie, na którą ma wpływ opinia najbliższego środowiska oraz wzorce kreowane przez środki masowego przekazu promujące modę na szczupłą sylwetkę. Chęć osiągnięcia wzorcowej sylwetki skłania do podejmowania przez młodzież działań ukierunkowanych na regulację masy ciała. Cel. Celem badań było porównanie zachowań zdrowotnych związanych z postrzeganiem własnej masy ciała uczniów miejskich i wiejskich gimnazjów o zróżnicowanych proporcjach wagowo-wzrostowych. Materiał i metody. Materiał obejmował dane pomiarowe i ankietowe 1279 uczniów w wieku 13-16 lat, z dwóch różnych środowisk: wiejskiego (273 uczniów – 136 chłopców i 137 dziewcząt) i miejskiego (1006 osób – 512 chłopców i 494 dziewcząt). U młodzieży zmierzono wysokość i masę ciała, wyliczono wskaźnik BMI. Wartości graniczne dla nadwagi, otyłości oraz niedowagi posłużyły do wyznaczenia grup BMI. Z kwestionariusza Youth Risk Behavior Survey (YRBS) uzyskano informacje o ocenie własnej masy ciała oraz działaniach podejmowanych w celu jej zmiany. Do ustalenia związków pomiędzy analizowanymi czynnikami, wykorzystano analizę log-liniową. Istotność statystyczną otrzymanych zależności oceniano testem Chi2 na poziomie istotności p≤ 0,05. Wyniki. W badaniach nie stwierdzono istotnych różnic w częstości występowania nadwagi, otyłości oraz niedowagi między uczniami zamieszkującymi odmienne środowiska. Osoby z właściwą masą ciała stanowiły 68,9% badanych. Nie odnotowano różnic międzyśrodowiskowych w samoocenie masy ciała. Około 70% badanych właściwie oceniało własną masę ciała, lecz chłopców i dziewczęta różnił sposób jej oceny. Ćwiczenia fizyczne i dieta w obu badanych środowiskach były wskazywane jako główne metody regulacji proporcji wagowo-wzrostowych. Badania dowiodły, że dziewczęta szkół miejskich (54,9%) istotnie częściej w porównaniu do rówieśniczek ze szkół wiejskich (43,8%) wykonywały ćwiczenia fizyczne ukierunkowane na regulację masy ciała. Wnioski. Zaobserwowano niewielkie różnice między środowiskami – miejskim i wiejskim - pod względem proporcji wagowo- wzrostowych oraz zachowań zdrowotnych związanych z masą ciała. Niezależnie od miejsca zamieszkania, dwóch na trzech uczniów w wieku 13-16 lat prawidłowo oceniało własną masę ciała. Poprawę świadomości wśród dzieci i młodzieży w zakresie własnych proporcji ciała, można dokonać poprzez edukację znaczenia prawidłowej masy ciała dla zdrowia, sposobów jej oceny oraz skutecznych i bezpiecznych metod jej regulacji.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The lichen family Parmeliaceae in Poland. II. The genus Cetrelia
Autorzy:
Kukwa, M.
Pietnoczko, M.
Czyzewska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/58697.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
lichen
Parmeliaceae
Polska
Cetrelia
Cetrelia cetrarioides
Cetrelia chicitae
Cetrelia monachorum
Cetrelia olivetorum
chemotaxonomy
threatened species
Opis:
In a study of the genus Cetrelia in Poland, four taxa have been identified, two of which, C. chicitae and C. monachorum, are reported for the first time from the country. All taxa differ in chemistry and subtle morphological characters. Cetrelia monachorum is the commonest member of the genus in Poland (237 records), whereas C. chicitae is known only from 6 records. All taxa are endangered, and three, C. cetrarioides, C. chicitae and C. olivetorum, appear to be critically so, thus deserving the category CR; although C. monachorum is the most frequent, it is not common and should be treated as endangered (EN). The distribution of all taxa, their habitat requirements, as well as morphology and secondary chemistry, are discussed.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2012, 81, 1
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie gruźlicy bydlęcej w Polsce w latach 2009-2013
The incidence of bovine tuberculosis in Poland in years 2009–2013
Autorzy:
Krajewska, M.
Lipiec, M.
Szulowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/861865.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
Polska
bydlo
choroby zwierzat
gruzlica
Mycobacterium bovis
wystepowanie
lata 2009-2013
badania mikrobiologiczne
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 12
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 163

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies