Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nowe stanowiska" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Nowe stanowiska modliszki zwyczajnej Mantis religiosa L. 1758 w okolicach Debicy i Tarnowa
Autorzy:
Trzeciak, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/852112.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
owady
modliszka zwyczajna
Mantis religiosa
wystepowanie
Polska
nowe stanowiska
okolice Debicy
okolice Tarnowa
Źródło:
Wszechświat; 2010, 111, 07-09; 233
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NOWE STANOWISKA ŻAGWICY LISTKOWA TEJ GRIFOLA FRONDOSA (Dicks .) GRAY W PARKU KRAJOBRAZOWY m im. g en. DEZYDEREGO CHŁAPOWSKIEGO
NOWE STANOWISKA ŻAGWICY LISTKOWA TEJ GRIFOLA FRONDOSA (Dicks .) GRAY W PARKU KRAJOBRAZOWY m im. g en. DEZYDEREGO CHŁAPOWSKIEGO
Autorzy:
Kujawa, Anna
Michalak, Marlena
Kujawa, Krzysztof
Sobczyk, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896392.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
fungi
protected species
old trees
agricultural landscape
substitute habitats
Polska
Opis:
The paper presents the Grifola frondosa distribution in the central part of the General Dezydery Chłapowski Landscape Park. 14 fruit bodies of the species were found developing on 8 specimens of Quercus robur, located in rural parks, tree belts along roads and tree alleys.
Źródło:
Badania Fizjograficzne Seria B - Botanika; 2017, 65; 11-123
2082-3339
Pojawia się w:
Badania Fizjograficzne Seria B - Botanika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New localities of Protostropharia alcis (Basidiomycota, Agaricales) in Poland
Nowe stanowiska Protostropharia alcis (Basidiomycota, Agaricales) w Polsce
Autorzy:
Halama, M.
Kudlawiec, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67809.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
new locality
locality
Protostropharia alcis
Basidiomycota
Agaricales
distribution
mycobiota
Polska
Opis:
The present paper provides new records of Protostropharia alcis in Poland. So far this species was known in the country only from several latest localities in the Biebrza National Park (Biebrza Basin) and the Kampinos National Park (Warsaw Basin). The new localities are situated in the Wigierski National Park (the East Sudetian Lake District) and in the north-western slope of Mt Wierzejska (the Holy Cross Mountains), where P. alcis was collected on dung of herbivores (eurasian elk and red dear) within several types of forest communities. All specimens of P. alcis were collected in recent years, from late September to early October, in the period 2012-2013. A full description and illustration of P. alcis based on gathered collections are given. Its delimitation, the knowledge of its ecology, general distribution, and threat is also briefly discussed. Based on the new and known distribution data for P. alcis in Poland, its red list category is proposed.
Protostropharia alcis jest koprofilnym grzybem znanym głównie z obszaru Północnej Europy, ale posiada również stanowiska w Ameryce Płn. i Ameryce Płd. Gatunek ten najczęściej wytwarza owocniki na odchodach łosia (Alces alces). Znacznie rzadziej pojawia się na odchodach innych roślinożerców (np. jeleni, zajęcy, krów). Pierwsze stanowiska P. alcis w Polsce podali Kujawa i in. (2012) z terenu Biebrzańskiego Parku Narodowego i Kampinoskiego Parku Narodowego. W pracy przedstawiono nowe stanowiska P. alcis, stwierdzone w latach 2012 i 2013 na terenie Wigierskiego Parku Narodowego oraz na północno-zachodnim stoku góry Wierzejskiej w Górach Świętokrzyskich. Zaprezentowano opis stanowisk, synonimikę, ikonografię oraz charakterystykę najważniejszych cech budowy morfologiczno-anatomicznej tego gatunku. Podano również uwagi dotyczące ekologii i chorologii P. alcis. Autorzy dyskutują ponadto zmienność morfologiczną odnotowanych okazów P. alcis, a także taksonomię i wzajemne relacje tego grzyba z podobnym gatunkiem – Protostropharia semiglobata.
Źródło:
Acta Mycologica; 2014, 49, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New records of Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) in Poland
Nowe stanowiska Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) w Polsce
Autorzy:
Zalewska, A.
Bohdan, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67231.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
new record
new locality
fungi
lichenized fungi
ancient forest
forest species
Lobaria amplissima
Lobariaceae
Ascomycota
Bialowieza Forest
Polska
Opis:
The current knowledge on the occurrence of Lobaria amplissima, a very rare old-growth forest lichen in Poland, is discussed. Both previous and new localities are presented. The Białowieża Forest, from which L. amplissima is reported, is a refuge site of L. amplissima in the lowland forests of Central Europe. The most important data on the ecology and the general distribution of the species are given. Diagnostic characters related to the morphology, anatomy and chemistry of L. amplissima differentiating it from similar species are described.
Lobaria amplissima jest porostem znanym głównie z Europy, ale posiada również stanowiska w Makaronezji, Azji, Nowej Zelandii, a także w Ameryce Płn. i północnej części Afryki. Typ jej rozmieszczenia w Europie można określić jako oceaniczno-suboceaniczny, od Norwegii po Portugalię. Dalej w kierunku wschodnim występuje głównie w górach, np. w regionie śródziemnomorskim i w Europie Centralnej. Lobaria amplissima rośnie na pniach lub grubych konarach starych drzew liściastych, bezpośrednio na korze lub na epifitycznych mszakach. Rzadziej notowana jest na omszonych kwaśnych skałach. Porost ten jest bardzo wrażliwy na zanieczyszczenia powietrza i przekształcenia zbiorowisk leśnych, spowodowane zabiegami gospodarczymi. Jest on składnikiem ugrupowań epifitycznych ze związku Lobarion i jego występowanie ograniczone jest do najlepiej zachowanych ekosystemów leśnych. Pierwsze stanowisko L. amplissima w Polsce podali Kukwa i in. (2008) w wyniku rewizji okazu zdeponowanego w BSG, zebranego w Puszczy Białowieskiej i znanego wcześniej jako L. virens (Cieśliński i Tobolewski 1988; Cieśliński 2003, 2010). Kolejne stanowiska L. amplissima zostały ostatnio znalezione przez A. Bohdana, w wilgotnych lasach olszowych w obrębie kilku części rezerwatu „Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej” i Białowieskiego Parku Narodowego. Wszystkie notowania pochodzą z kory przewróconych starych jesionów. Plechy zlokalizowane były w podkoronowej części pni i w koronie. W Polsce L. amplissima zarejestrowana została łącznie na 9 stanowiskach w Puszczy Białowieskiej, która jest prawdopodobnie ostatnim refugium tego gatunku na Niżu Środkowo-Europejskim. Omawiany gatunek, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju Lobaria, jest porostem ściśle chronionym w Polsce. W niedalekiej przyszłości powinien być objęty ochroną strefową, która dodatkowo zabezpieczy potencjalne nowe stanowiska, zwłaszcza jeżeli zostaną znalezione w lasach gospodarczych. L. amplissima powinna być także wprowadzona w miejsce L. virens na krajową czerwoną listę gatunków zagrożonych oraz do zestawienia indykatorów lasów puszczańskich. W pracy przedstawiono jedno dotychczas znane oraz nowe stanowiska L. amplissima, stwierdzone w latach 2010 i 2011. Uzyskane wyniki oraz przegląd danych dotyczących ekologii tego gatunku wskazują, że możliwe jest znalezienie w Polsce nielicznych nowych stanowisk tego rzadkiego porostu, ale tylko w najmniej zniekształconych lasach liściastych, o charakterze puszczańskim. Potencjalne miejsca występowania wydają się być ograniczone do dużych kompleksów leśnych w północno-wschodniej Polsce i w Bieszczadach. Najbardziej prawdopodobnymi forofitami mogą być jesiony w łęgach i olsach, jesiony i dęby w wilgotnych postaciach grądów, buki i jawory w zbiorowiskach leśnych w górach. Przeszukiwane powinny być górne części pni i grube, dolne konary przewróconych drzew. Obserwacje drzew stojących, za pomocą lornetki ornitologicznej, umożliwiają zauważenie tylko dużych (do 20-30 cm średnicy) plech, występujących dość rzadko (Ryc.2). Ze względu na podobieństwo, głównie do Lobaria virens i Flavoparmelia caperata, konieczne są badania laboratoryjne, w tym TLC. Najbardziej istotne cechy diagnostyczne omawianego gatunku to jasnoszara (w stanie suchym) górna powierzchnia plechy (wilgotna – szaro-zielona), z wyraźnymi marszczeniami w części środkowej i drobne, do 2 cm szerokości, karbowano-wcinane, częściowo podwinięte łatki. W materiałach z Polski nie stwierdzono bardzo charakterystycznych, brązowo-czarnych krzaczkowatych cefalodiów, występujących na górnej stronie plechy. Plechy zawierają skrobikulinę, rzadziej pseudocyfellarynę i atranorynę. Górna kora barwi się od KOH intensywnie jasno żółto, charakterystyczne są również reakcje miąższu: K+ ciemno żółty, PD–, C–, KC+ ciemno różowy lub czerwono-różowy.
Źródło:
Acta Mycologica; 2012, 47, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozmieszczenie Rosa gorenkensis Besser w Polsce - uzupełnienie i nowe stanowiska
The distribution Rosa gorenkensis Besser in Poland - supplement and new stands
Autorzy:
Piwowarski, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888567.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Dendrologiczne
Tematy:
roza rosyjska
Rosa gorenkensis
chorologia
rozmieszczenie geograficzne
nowe stanowiska
Plaskowyz Jedrzejowski
Wyzyna Malopolska
Polska
Źródło:
Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego; 2013, 61
2080-4164
2300-8326
Pojawia się w:
Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new localities of Liriodendron tulipifera L. in the central part of Polish Pomerania
Nowe stanowiska Liriodendron tulipifera L. na Pomorzu Środkowym
Autorzy:
Sobisz, Z.
Truchan, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85167.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
new locality
Liriodendron tulipifera
central part
Polska
Pomeranian region
Magnoliaceae
trunk
Opis:
The measurements and the observations of Liriodendron tulipifera L. in the central part of Polish Pomerania were conducted in the years 2002-2005. The height of the trees was measured with the use of Suunto heigh gauge, and the trunk perimeter with the aid of the tape measure in the height of 130 cm of the trunk length measured from the soil level. During researches we have found 9 new locations of yellow-poplar trees. The largest trunk perimeter – 330 cm, possesed the individual of it in Skoczów Kołobrzeski. The highest yellow-poplar tree was measured in Strzykocin. The tree reached the height of 27 m.
Badania nad występowaniem tulipanowca amerykańskiego Liriodendron tulipifera L. na obszarze Pomorza Środkowego były prowadzone w latach 2002-2005. Wysokość drzew mierzono przy pomocy wysokościomierza Suunto PM-1520, a obwody drzew mierzono na wysokości 130 cm od podstawy pnia. W trakcie badań stwierdzono 9 nowych stanowisk tulipanowca. Drzewo o największym obwodzie (330 cm) znajduje się w parku podworskim w Skoczowie Kołobrzeskim, natomiast najwyższe (o wysokości 27 m) stwierdzono w parku podworskim w Strzykocinie.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2007, 11
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeden z najwiekszych grzybow swiata w okolicy Mragowa
Autorzy:
Olszowska, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/851379.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
grzyby
purchawica olbrzymia
Langermannia gigantea
wystepowanie
nowe stanowiska
okolice Mragowa
Polska
Źródło:
Wszechświat; 2010, 111, 07-09; 234
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe stanowisko Teucrium scorodonia L. (Lamiaceae) w Wielkopolsce
New locality of Teucrium scorodonia L. (Lamiaceae) in the Wielkopolska region (W Poland)
Autorzy:
Czarna, A.
Idczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433273.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Tematy:
flora
Polska
rozmieszczenie gatunkow
Teucrium scorodonia
ozanka nierownozabkowa
jasnotowate
Lamiaceae
stanowisko
nowe stanowiska
Wielkopolska
Źródło:
Steciana; 2021, 25, 3; 27-30
1689-653X
Pojawia się w:
Steciana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies