Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "foreign policy." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
The Promises and Pitfalls of Realist Explanations of Power Politics in Europe
Autorzy:
Jørgensen, Knud Erik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091862.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
International relations
Polityka zagraniczna
Stosunki międzynarodowe
Opis:
This article critically examines the promises and pitfalls of realist explanations of power politics in Europe. Starting with the pitfalls and drawing on a previous paper about the end of the realist tradition in Europe, Jørgensen argues that realism is a theoretical tradition (among several others) and that as such realism's utility as an explanatory tool is close to zero. By contrast, realist theories might have some utility in explaining power politics, not least in applications of balance of power theory, balance of threat theory, theories of alliance politics, power transition theory or theories of foreign policy. Subsequently, the explanandum, 'power politics', is characterised as an attractive yet slippery concept that is in severe need of specification. Moreover, the article points out the obvious, specifically that the region in question - Europe - is part of the world and that, when explaining power politics in Europe, several (neo-)realist approaches would highlight the importance of systemic structural factors. Concerning the promises of realist explanations, it seems useful to examine the conditions under which the utility of realism in explaining power politics in Europe would increase: i) further gains of the European right and far right; ii) further advances of revisionist Russia; iii) the EU disintegrating, cf. challenges to the euro, Schengen, and exit strategies such as Grexit and Brexit; iv) intra-realist tradition developments include a thorough reconsideration of the realist research agenda, for instance: by means of entering the experience of problem-oriented eclectic approaches, specifically giving up claims about realist supremacy, forgetting the bold claim that only realist theories describe the world as it is, specifying when or where realist theory is relevant and where it is not. The article has three recommendations: realists should give up Europe as a region in which realist approaches are relevant (with a few notable exceptions); instead realists could choose global power shifts or regional balances of power in the Far East or the Middle East. The engagement of the US/Russia/Iran/Turkey/ Saudi Arabia in the Middle East could be seen as a soft case for realist analysts.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 91-103
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza polityki zagranicznej państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (II)
An Analysis of the Foreign Policy of Latin American and Caribbean Countries (Part 2)
Autorzy:
Gawrycki, Marcin Florian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091940.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Postcolonialism
Economy
Polityka zagraniczna
Postkolonializm
Gospodarka
Opis:
Artykuł proponuje metodę analizy polityki zagranicznej Ameryki Łacińskiej na podstawie zarówno wyodrębnienia pewnych cech wspólnych dla całego regionu, jak i wskazania charakterystycznych elementów dla każdego kraju latynoamerykańskiego. Taka analiza niesie ze sobą pewne niebezpieczeństwa. Z jednej strony jest to region, w którym poszczególne państwa wykazują pewne tożsame cechy (język, kultura, religia, dziedzictwo historyczne), co skłania do dokonywania uogólnień, z drugiej niesie to ze sobą wiele zagrożeń związanych z nadinterpretacją w wyciąganiu wniosków. Jednak Jeanne Hey wymienia pięć czynników, które - jej zdaniem - przemawiają za dokonywaniem łącznej analizy polityki zagranicznej państw tego regionu: (1) Ameryka Łacińska i Karaiby były obiektem kolonialnej ekspansji Europy; chociaż kraje latynoamerykańskie w większości wywalczyły sobie niepodległość na początku XIX w., a państwa karaibskie dopiero w drugiej połowie XX w., to wspólna dla nich pozostaje walka z neokolonializmem; (2) gospodarki większości krajów regionu mają relatywnie słabą pozycję na rynku światowym i pozostają zależne od eksportu, głównie dóbr podstawowych, mimo wielu prób zmiany tego stanu rzeczy; (3) ukształtował się w nich specyficzny hierarchiczny model społeczeństwa, w którym potomkowie europejskich kolonizatorów znajdują się na górze drabiny społecznej, pozostali zaś mieszkańcy na dole; (4) wszystkie państwa tego regionu muszą prowadzić swoją politykę zagraniczną, uwzględniając hegemoniczną presję Stanów Zjednoczonych (choć inaczej objawia się ona w Ameryce Środkowej i na Karaibach, a inaczej w Ameryce Południowej); wreszcie (5) bogata literatura dotycząca tej części świata udowadnia istnienie wielu związków i zależności wzajemnych. Bazując na tym, autor analizuje politykę zagraniczną wybranych państw latynoamerykańskich i karaibskich.(abstrakt oryginalny)
The article proposes a method for analysing the foreign policy of Latin America through identification of certain common features of the entire region and elements characteristic of each Latin American country. There are certain risks involved in this kind of analysis. On the one hand, the countries of the region share certain common traits (language, culture, religion, historical heritage), which encourages generalisations, but on the other hand, this gives rise to numerous risks of overinterpretation in drawing conclusions. Jeanne Hey, however, lists five factors which, in her opinion, weigh in favour of performing a combined analysis of the foreign policies of the countries of the region: (1) Latin America and the Caribbean were the target of European colonial expansion; although most Latin American countries secured their independence in the early 19th century whereas Caribbean countries followed suit only in the second half of the 20th century, they still share the experience of struggling against neo-colonialism; (2) the economies of most countries of the region have a relatively weak position in the global market and remain dependent on exports, mainly of necessity goods, despite many attempts to change that state of affairs; (3) the countries have developed a specific hierarchical social model where descendants of European colonisers are at the top of the social ladder and all the other citizens are at the bottom; (4) all countries of the region need to take into account the hegemonic pressure of the United States in conducting their foreign policies (albeit it manifests itself differently in Central America and the Caribbean than it does in South America); and finally, (5) the abundant literature concerning this part of the world proves the existence of a multitude of interrelations and interdependencies in the region. On this basis, the author analyses the foreign policies of selected Latin American and Caribbean countries.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 157-200
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symboliczna potęga Rosji w XXI wieku
Russias Symbolic Power in the 21st Century
Autorzy:
Curanović, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091941.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Geopolitics
Rivalry
Polityka zagraniczna
Geopolityka
Rywalizacja
Opis:
Symboliczna potęga, według Pierre'a Bourdieu, jest zdolnością do przedstawiania innym własnych kryteriów legitymizacji i systemów znaczeń jako obiektywnych oraz uniwersalnych. Symboliczna potęga i niezbędny dla jej utrzymania kapitał symboliczny są filarami ładu hegemonicznego. Ewolucję polityki Rosji wobec Zachodu po rozpadzie ZSRR, zwłaszcza obserwowany w ostatnich latach tzw. zwrot konserwatywny, można interpretować jako poszukiwanie najskuteczniejszej strategii uzyskania statusu mocarstwa - równoprawnego partnera Zachodu. Świadoma swojej słabości materialnej (ekonomicznej, wojskowej, demograficznej) Rosja próbuje podważyć autorytet moralny Zachodu, by w ten sposób zapewnić sobie uznanie na arenie międzynarodowej. Intensyfikacja rywalizacji w sferze symboli wymaga wzmocnienia kapitału symbolicznego, co w przypadku poradzieckiej Rosji dokonuje się przy współpracy Kremla z Moskiewskim Patriarchatem.(abstrakt oryginalny)
According to Pierre Bourdieu, symbolic power is the capacity to present own criteria of legitimacy and own systems of meaning as objective and universal. Symbolic power and the symbolic capital necessary to maintain it are the pillars of a hegemonic order. The evolution of Russia's policy towards the West after the fall of the USRR, especially in the face of the 'conservative turn' observed recently, can be interpreted as Russia's strategy to obtain the status of a major power - an equal partner to the West. Aware of its own material deficits, Russia is trying to undermine the West's moral authority and juxtapose it with its own moral superiority. The intensification of rivalry in the sphere of symbols requires that Moscow strengthens its symbolic capital. This particular goal is achieved in post-Soviet Russia through the cooperation between the Kremlin and the Moscow Patriarchate.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 201-219
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Scope of Influence of the Central and Eastern European Member States of the EU on Shaping the EUs Policy towards Russia - The Case of the Visegrad Countries
Autorzy:
Marcinkowska, Paula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091936.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
National interest
Polityka zagraniczna
Interes narodowy
Opis:
As a result of the EU's Eastward enlargement, when the Union's closest neighbourhood was significantly changed, the relations between the EU and Russia have gained a new dimension. In 2004, the EU's eastern border shifted towards the region that is perceived by Russia as its main area of influence. The special interest of Central and Eastern European Member States of the EU in the eastern neighbourhood has caused tensions in the EU's relations with Moscow. The author argues that these arise from diverging visions of the post-Soviet space. This raises the question whether the CEE member states of the EU are entitled, due to their geographical and historical conditions, to shape the EU's policy towards Russia. The complexity of this issue requires looking at the Union's policy towards Russia in the context of the national interests of selected EU Member States. The paper examines the scope of the influence the Central and Eastern European Member States of the European Union have on shaping the EU's policy towards Russia, with the focus on the Visegrad countries. The author analyses whether the V4 countries' foreign policy interests affect the Union's decisions on its policy towards Russia, and then moves on to assess the need of building wider alliances with the 'old' Member States of the EU in formulating a common policy towards Moscow.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 111-122
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korea Północna w dyskursie akademicko-eksperckim w Chinach
North Korea in the Academic and Expert Discourse in China
Autorzy:
Pietrewicz, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091850.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
International relations
Security
Polityka zagraniczna
Stosunki międzynarodowe
Bezpieczeństwo
Opis:
Szeroko pojęty problem północnokoreański od lat stanowi kluczowe wyzwanie dla bezpieczeństwa w regionie Azji Północno-Wschodniej. Kwestią, która regularnie powraca w dyskusji na temat rozwiązania problemów na Półwyspie Koreańskim, są stosunki Chin z Koreą Północną. Nagromadzenie wielu problemów, wynikających m.in. z charakteru działań podejmowanych przez władze w Pjongjangu, sprawiło, że stosunki z KRLD stały się poważnym wyzwaniem dla polityki zagranicznej ChRL w XXI w. Odzwierciedleniem coraz głębszych dylematów, przed jakimi stoi chińskie kierownictwo w swej północnokoreańskiej polityce, jest rozgrywająca się na ten temat dyskusja w chińskim środowisku akademickim i eksperckim. Celem artykułu jest przedstawienie wybranych poglądów oraz opinii chińskich badaczy i ekspertów na temat Korei Północnej i polityki zagranicznej ChRL wobec KRLD. Zdaniem autora sygnały płynące z dyskursu eksperckiego odnoszą się do faktycznych problemów i wyzwań, przed jakimi stoi północnokoreańska polityka Chin. Ujawnienie debaty można postrzegać jako określony sygnał wysłany przez władze w Pekinie pod adresem nie tylko reżimu w Pjongjangu, lecz także głównych zainteresowanych problemem północnokoreańskim w Waszyngtonie, Seulu, Tokio i Moskwie. Należy się również zastanowić, czy i w jakim stopniu krytyczne sygnały płynące ze środowiska eksperckiego mogą przełożyć się na ewentualną redefinicję założeń i kierunku polityki zagranicznej Chin wobec Korei Północnej.(abstrakt oryginalny)
The broadly defined North Korean problem has for years been a key challenge to security in Northeast Asia. Relations between China and North Korea are an issue that has been resurfacing on a regular basis in the debate on the resolution of the problems in the Korean Peninsula. Because of numerous accumulated problems, resulting from, among others, the Pyongyang's actions, the relations with the DPRK have become a challenge for the foreign policy of the PRC in the 21st century. The dilemmas faced by Chinese leadership in its North Korean policy, increasingly more serious, are reflected in the discussion on this subject in the Chinese academic and expert circles. The purpose of this article is to present selected views and opinions of Chinese scholars and experts on North Korea and the PRC's foreign policy towards the DPRK. In the author's opinion, the expert discourse signals actual problems and challenges faced by China's North Korean policy. The disclosure of the debate can be perceived as a specific signal sent by the authorities in Beijing the regime in Pyongyang as well as to the key actors interested in the North Korean problem in Washington, Seoul, Tokyo and Moscow. We should also consider whether and to what extent the critical signals coming from the expert circles may translate to a possible redefinition of the principles and directions of China's foreign policy towards North Korea.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 303-321
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza polityki zagranicznej państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (I)
An Analysis of the Foreign Policy of Latin American and Caribbean Countries (Part 1)
Autorzy:
Gawrycki, Marcin Florian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091866.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
International relations
Security
Polityka zagraniczna
Stosunki międzynarodowe
Bezpieczeństwo
Opis:
Artykuł proponuje metodę analizy polityki zagranicznej Ameryki Łacińskiej polegającą zarówno na wyodrębnieniu pewnych cech wspólnych dla całego regionu, jak i wskazaniu elementów charakterystycznych dla każdego kraju latynoamerykańskiego. Taka analiza niesie ze sobą pewne niebezpieczeństwa, gdyż jest to region, w którym poszczególne państwa wykazują pewne tożsame cechy (język, kultura, religia, dziedzictwo historyczne), co skłania do dokonywania uogólnień, z czym wiąże się zagrożenie dokonywania nadinterpretacji w wyciąganiu wniosków. Jeanne Hey wymienia jednak pięć czynników, które - jej zdaniem - przemawiają za dokonywaniem łącznej analizy polityki zagranicznej państw tego regionu: (1) Ameryka Łacińska i Karaiby były obiektem kolonialnej ekspansji Europy; chociaż kraje latynoamerykańskie w większości wywalczyły sobie niepodległość na początku XIX w., a państwa karaibskie dopiero w drugiej połowie XX w., to wspólna dla nich pozostaje walka z neokolonializmem; (2) gospodarki większości krajów regionu mają relatywnie słabą pozycję na rynku światowym i pozostają zależne od eksportu, głównie dóbr podstawowych, mimo wielu prób zmiany tego stanu rzeczy; (3) ukształtował się w nich specyficzny hierarchiczny model społeczeństwa, w którym potomkowie europejskich kolonizatorów znajdują się na górze drabiny społecznej, zaś pozostali mieszkańcy na dole; (4) wszystkie państwa tego regionu muszą prowadzić swoją politykę zagraniczną, uwzględniając hegemoniczną presję Stanów Zjednoczonych (choć inaczej objawia się ona w Ameryce Środkowej i na Karaibach, a inaczej w Ameryce Południowej); wreszcie (5) bogata literatura dotycząca tej części świata udowadnia istnienie wielu związków i zależności. Na podstawie tych założeń autor analizuje politykę zagraniczną wybranych państw latynoamerykańskich i karaibskich.(abstrakt oryginalny)
The article proposes a method for analysing the foreign policy of Latin America through identification of certain common features of the entire region and elements characteristic of each Latin American country. There are certain risks involved in this kind of analysis. On the one hand, the countries of the region share certain common traits (language, culture, religion, historical heritage), which encourages generalisations, but on the other hand, this gives rise to numerous risks of overinterpretation in drawing conclusions. Jeanne Hey, however, lists five factors which, in her opinion, weigh in favour of performing a combined analysis of the foreign policies of the countries of the region: (1) Latin America and the Caribbean were the target of European colonial expansion; although most Latin American countries secured their independence in the early 19th century whereas Caribbean countries followed suit only in the second half of the 20th century, they still share the experience of struggling against neo-colonialism; (2) the economies of most countries of the region have a relatively weak position in the global market and remain dependent on exports, mainly of necessity goods, despite many attempts to change that state of affairs; (3) the countries have developed a specific hierarchical social model where descendants of European colonisers are at the top of the social ladder and all the other citizens are at the bottom; (4) all countries of the region need to take into account the hegemonic pressure of the United States in conducting their foreign policies (albeit it manifests itself differently in Central America and the Caribbean than it does in South America); and finally, (5) the abundant literature concerning this part of the world proves the existence of a multitude of interrelations and interdependencies in the region. On this basis, the author analyses the foreign policies of selected Latin American and Caribbean countries.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 123-142
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzje : Dmitri Trenin, What is Russia up to in the Middle East, Polity Press, Cambridge 2018, ss. 144
Autorzy:
Zielińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092087.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Diplomacy
International relations
Polityka zagraniczna
Dyplomacja
Stosunki międzynarodowe
Opis:
Książka Dmitria Trenina, wydana jesienią 2017 roku (z datą wydawniczą 2018) porusza temat niezmiernie istotny dla analityków rosyjskiej polityki zagranicznej, spraw bliskowschodnich, a także szerzej - zainteresowanych globalną dystrybucją potęgi. (fragment tekstu)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 245-248
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Francja w stosunkach międzynarodowych. Mocarstwo europejskie czy globalne?
France in International Relations. A European or Global Power?
Autorzy:
Parzymies, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091815.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International relations
Superpower
Foreign policy
Stosunki międzynarodowe
Wielkie mocarstwa
Polityka zagraniczna
Opis:
Mocarstwowość jako kategoria w teorii stosunków międzynarodowych była przedmiotem analizy wielu badaczy, również we Francji. Do gry o potęgę, rzucając wyzwanie państwom, włączyli się liczni niepaństwowi aktorzy stosunków międzynarodowych. Francja wyszła z II wojny światowej z poczuciem upokorzenia. De Gaulle uważał odbudowę wizerunku kraju jako mocarstwa za swoją misję. Lata jego prezydentury (1958-1969) to apogeum mocarstwowej polityki Francji. Poza członkostwem w Radzie Bezpieczeństwa ONZ jego podstawę stanowiły: potencjał jądrowy, kontestowanie przywódczej roli USA w świecie, traktat elizejski z RFN, polityka wschodnia oraz wycofanie Francji z wojskowej struktury Sojuszu w 1966 r. z jednoczesnym pozostaniem w samym NATO. Upadek ZSRR zasadniczo zmienił sytuację Francji jako mocarstwa. Paryż nie mógł dalej stwarzać pozorów, że prowadzi politykę równego dystansu między blokami. Elity francuskie uważały jednak, że Francja jest ciągle mocarstwem. Swoje cele realizowała w strukturach wielostronnych. Próbowała też odgrywać rolę pośrednika między Zachodem i światem islamu. Wraz z Rosją i Chinami opowiada się za światem wielobiegunowym. Jest piątym mocarstwem pod względem globalnego PKB, piątym światowym importerem i szóstym światowym eksporterem. Należy do krajów najbardziej otwartych na inwestycje zagraniczne. Armia francuska jest pod względem liczbowym trzecia w NATO. Często podejmuje interwencje za granicą. W latach 2008-2012 Francja była czwartym światowym eksporterem broni. W swojej polityce wpływu wykorzystuje także swoją kulturę i język. Ma drugą w świecie sieć misji dyplomatycznych. Obszarem szczególnego zainteresowania Francji jest region Morza Śródziemnego i Afryka. Francuzi pogodzili się z tym, że nie odgrywają w stosunkach międzynarodowych takiej roli jak USA, Chiny, Rosja czy nawet Niemcy, ale dysponują atutami, które pozwalają im być mocarstwem europejskim o ambicjach globalnych.(abstrakt oryginalny)
Power status as a category in the theory of international relations has been the subject of analyses conducted by many researchers, including in France. Putting out a challenge to states, numerous non-state actors of international relations joined the game for power. The experience of World War II left France with a deep sense of humiliation. De Gaulle considered it his mission to restore France's image as a world power. The decade of his presidency (1958-1969) was the apogee of France world power politics. Next to the seat in the UN Security Council, its basis included nuclear potential, contesting the United States' leading role in the world, the Élysée Treaty with West Germany, the eastern policy, and France's withdrawal from the military side of NATO in 1966 while still remaining a member of the alliance. The fall of the Soviet Union essentially changed France's situation as a world power. France could no longer pretend to be conducting a policy of equal distance between the blocs. French elites, however, believed that the country still was a world power. It pursued its goals in multilateral structures. And it also attempted to play the role of the intermediary between the West and the Islamic world. Together with Russia and China, it advocates a multipolar world. France is the fifth world power in terms of share in global GDP, the fifth largest importer and sixth exporter in the world. It is among the countries that are the most open to foreign investments. The French military is the third largest in NATO. It often conducts foreign interventions. Between 2008 and 2012 France was the fourth exporter of arms in the world. In its policies it takes advantage of its culture and language as well. It has the second largest network of diplomatic missions in the world. It is particularly interested in the affairs of the Mediterranean Region and Africa. The French have come to terms with the fact that they are not playing as great a role in international relations as the United States, China, Russia or even Germany, but they also know that they have assets allowing them to be a European power with global aspirations.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 51-73
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje z krajami Afryki Subsaharyjskiej a sytuacja międzynarodowa Izraela w latach 1956-1973
Sub-Saharan Africa in Israels Foreign Policy 1956-1973
Autorzy:
Zielińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091843.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International organisations
Foreign policy
Assistance programs
Organizacje międzynarodowe
Polityka zagraniczna
Programy pomocowe
Opis:
W artykule przedstawiono historię relacji Izraela z krajami Afryki Subsaharyjskiej w okresie 1956-1973 oraz przeanalizowano wpływ, jaki stosunki te wywierały na pozycję międzynarodową Izraela w omawianych latach. Szczególną uwagę poświęcono specyfice i skali izraelskiej pomocy rozwojowej oraz postawom wobec Izraela prezentowanym przez kraje Afryki Subsaharyjskiej, również na forach międzynarodowych. Aktywna polityka zagraniczna Izraela wobec Afryki wynikała zarówno z przesłanek idealistycznych, jak i z interesu narodowego. Izraelska pomoc techniczna i zaangażowanie dyplomatów w Afryce wyraźnie utrudniały państwom arabskim budowanie skierowanego przeciwko Izraelowi frontu w Organizacji Jedności Afrykańskiej oraz w Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jednym z powodów rozpadu tej wyjątkowej relacji były wzrastające naciski państw arabskich na kraje afrykańskie, a k atalizatorem - wojna arabsko-izraelska 1973 r. Specyfika izraelskiego zaangażowania w Afryce stanowiła od lat osiemdziesiątych i stanowi również obecnie podstawę do stopniowej odbudowy relacji Izraela z krajami Afryki Subsaharyjskiej.(abstrakt oryginalny)
The article presents the history of Israel's relations with the countries of Sub-Saharan Africa between 1956 and 1973 and analyses the influence of these relations on Israel's international position in the period in question. In particular, the article focuses on the specificity and scale of Israeli development assistance and the attitudes towards Israel presented by the countries of Sub-Saharan Africa, including in international forums. Israel's active foreign policy in Africa resulted from both idealistic reasons and national interest. On the other hand, for the African countries regaining independence Israel was a desired partner as well, for numerous reasons. Israeli technical assistance and diplomatic efforts in Africa made it more difficult for Arab countries to establish a front aimed against Israel within the Organisation of African Unity and the United Nations. One of the reasons for the collapse of this unique relation was increasing pressure from Arab countries on African states, and its catalyst was the 1973 Arab- Israeli War. The characteristic features of the Israeli engagement discussed here constitute the foundation of the gradual restoration of Israel's relations with the countries of Sub-Saharan Africa that has been going on since the 1980s.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 247-270
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użyteczność analitycznego eklektyzmu w badaniu stosunków Polski z Rosją
The Usefulness of Analytical Eclecticism in Studying the Relations between Poland and Russia
Autorzy:
Dudek, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091858.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Liberalism
Foreign policy
Cooperation
International relations
Liberalizm
Polityka zagraniczna
Współpraca
Stosunki międzynarodowe
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza przyczyn braku trwałej i stabilnej współpracy między Polską i Rosją. Fundamentalne pytanie badawcze postawione w artykule brzmi: czy państwa konstruujące stosunki międzynarodowe w ramach odmiennych paradygmatów teoretycznych są zdolne trwale ze sobą współpracować? Narzędziem wykorzystanym w badaniu jest analityczny eklektyzm rozumiany także jako odpowiedź na postulat pragmatyzmu w podejściu do badań nad stosunkami międzynarodowymi sensu largo. W artykule wykorzystano dwa podejścia teoretyczne, inne dla każdego z analizowanych państw: dla Polski jest to paradygmat liberalny, zaś dla Rosji - realistyczny. Analizę polityk zagranicznych tych państw przeprowadzono z odwołaniem się do trzech kryteriów, tj. postrzegania przez nie istoty stosunków między państwami w ujęciu liberałów i realistów, instytucji i reżimów międzynarodowych jako płaszczyzn współpracy oraz sposobu i źródeł identyfikacji interesu. Artykuł składa się z czterech części. W pierwszej skonstruowano zastosowany w jego dalszej części model analityczny, w drugiej dokonano rekonstrukcji polskiej percepcji przez pryzmat podejścia liberalnego z wykorzystaniem wspomnianych wyżej trzech kryteriów, w trzeciej przeprowadzono taką samą rekonstrukcję percepcji Rosji w oparciu o podejście realistyczne. Ostatnią cześć artykułu stanowi postrzeganie przez Polskę i Rosję dwóch wybranych problemów: znaczenia Ukrainy dla każdego z państw oraz optymalnego kształtu architektury bezpieczeństwa europejskiego. Studium przeprowadzone w artykule pozwoliło udzielić pozytywnej odpowiedzi na pytanie badawcze postawione we wstępie. Wydaje się zatem, iż zbieżność, lub w tym przypadku rozbieżność, percepcji rzeczywistości międzynarodowej państw stanowi niezwykle ważny - by nie rzec kluczowy - czynnik sprzyjający lub utrudniający trwałą i stabilną współpracę.(abstrakt oryginalny)
The article analyses the causes of the lack of lasting and stable cooperation between Poland and Russia. The fundamental research question posed by the author is: Are countries who rely on different theoretical paradigms in their international relations able to engage in lasting cooperation with each other? In the study, the author uses the instrument of analytical eclecticism, understood also as the response to the request for pragmatism in the approach to studies of international relations in the broad sense, as well as two theoretical approaches, a different one for each country: the liberal paradigm for Poland and the realist paradigm for Russia. The analysis of these countries' foreign policies has been conducted is based on three criteria: their perception of the nature of the relations between states from the liberal and realist angles, their perception of international regimes and institutions as platforms for cooperation and the means and sources used for identifying their interests. The article is divided into four parts. In the first part, the author constructs the analytical model to be used in the further parts. In the second part, the author reconstructs the Polish perception from the liberal angle using the aforementioned three criteria. The third part contains a similar reconstruction of the Russian perception based on the realist approach. The last part of the article is dedicated to the Polish and Russian perception of two selected problems: the significance of Ukraine for each of the two countries and the optimal shape of the European security architecture. The study presented in the article leads to a positive answer to the research question posed in the introduction. It seems, therefore, that similarity - or, in this case, dissimilarity - between the states' perceptions of the international reality constitutes a crucial factor facilitating or hampering lasting and stable cooperation.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 39-70
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki USA-Chiny: falsyfikacja hipotezy "pułapki Tukidydesa"
US-China Relations: Falsification of the 'Thucydides Trap' Hypothesis
Autorzy:
Haliżak, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091928.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Security
Geoeconomic
International relations
Foreign policy
Bezpieczeństwo
Geoekonomia
Stosunki międzynarodowe
Polityka zagraniczna
Opis:
Celem artykułu jest zbadanie stosunków USA-Chiny za pomocą procedury falsyfikacji. Jej przedmiotem jest wywodząca się z realizmu ofensywnego i popularna w naukowym dyskursie hipoteza "pułapki Tukidydesa". Implikuje ona nieunikniony konflikt między rosnącymi w siłę Chinami a dotychczasowym hegemonem USA. Istota falsyfikacji wywodzącej się z neopozytywistycznej tradycji metodologicznej jest znalezienie takich falsyfikantów w formie konkurencyjnych hipotez, które wykażą fałszywość testowej hipotezy. W artykule sformułowano trzy takie hipotezy: 1) Chiny są mocarstwem status quo, 2) stosunki USA-Chiny charakteryzuje wysoki poziom współzależności i zinstytucjonalizowanej współpracy, 3) w sferze realizacyjnej stosunki USA-Chiny układają się wedle logiki geoekonomii.(abstrakt oryginalny)
The aim of the article is to examine the relations between the United States and China using the procedure of falsification. The subject of the procedure is the 'Thucydides Trap' hypothesis, tracing its roots in offensive realism and popular in academic discourse. It implies that a conflict between the United States, as the current dominant power, and China, as the rising power, is inevitable. The essence of falsification, stemming from the neo-positivist methodological tradition, is to identify such evidence in the form of competing hypotheses that will prove the tested hypothesis false. The author of the article formulates three such hypotheses: 1) China is a status quo power; 2) the US-China relations are characterised by a high degree of co-dependency and institutionalised cooperation; 3) in the sphere of implementation the US-China relations follow the logic of geoeconomy.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 9-31
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy normatywne funkcjonowania Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych - ujęcie teoretyczne
The Normative Basis of the Functioning of the European Union in International Relations - A Theoretical Approach
Autorzy:
Barburska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091932.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International relations
Foreign policy
Constructivism
Geopolitics
Stosunki międzynarodowe
Polityka zagraniczna
Konstruktywizm
Geopolityka
Opis:
Celem artykułu było dokonanie analizy teoretycznej podstaw normatywnych, na bazie których Unia Europejska funkcjonuje jako unikatowy uczestnik stosunków międzynarodowych. Unikatowość ta wiąże się m.in. ze specyficznym systemem norm opierających się na przyjętym przez UE katalogu wartości. Określić je można jako tzw. wartości europejskie, obejmujące przede wszystkim takie zasady, jak: demokracja, rządy prawne, szeroko pojmowane prawa człowieka (prawa podstawowe), wolności obywatelskie, sprawiedliwość i solidarność społeczna. Stanowią one wprawdzie bazę dla całokształtu funkcjonowania Unii Europejskiej jako struktury integracyjnej, ale w odniesieniu do aktywności UE na arenie międzynarodowej ma to szczególne znaczenie. Przyjęcie tego typu podstaw normatywnych pozwala bowiem Unii odgrywać wobec otoczenia zewnętrznego rolę tzw. potęgi normatywnej (normative power), oddziałującej głównie za pomocą dyfuzji własnego systemu wartości, w tym przypadku - wartości europejskich. Analiza tego zagadnienia wymagała najpierw wskazania, jaki jest zakres pojęciowy i struktura norm międzynarodowych. Następnie przedstawiono katalog norm rządzących funkcjonowaniem UE, co pozwoliło przejść do prezentacji kluczowych koncepcji teoretycznych w tym zakresie, a zwłaszcza teorii UE jako normative power.(abstrakt oryginalny)
The aim of the article is to perform an theoretical analysis of the normative basis of the European Union as a unique participant in international relations. This uniqueness has to do with such factors as the special system of norms based on the set of values adopted by the EU. These can be described as 'European values', including mainly such principles as democracy, rule of law, broadly defined human rights (fundamental rights), civil liberties, social solidarity and justice. While they constitute the basis for the overall functioning of the EU as an integration structure, they are particularly important for the Union's activity in the international arena because the adoption of this kind of normative basis makes it possible for the EU to play the role of a normative power in the international environment, exerting influence mostly by diffusing its own system of values, in this case the European values. In order to analyse this issue, one first need to identify the scope of the term and the structure of international norms. This will be followed by the presentation of the set of norms that regulate the functioning of the EU, which will finally lead to the presentation of the relevant key theoretical concepts, in particular all theories describing the EU as a normative power.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 67-89
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Different Strokes for Different Folks: Azerbaijans Geopolitical Orientation between the EU and Russia
Autorzy:
KC, Ashik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091946.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International relations
Foreign policy
Negotiations
Geopolitics
Stosunki międzynarodowe
Polityka zagraniczna
Negocjacje
Geopolityka
Opis:
The events in Crimea and eastern Ukraine that took place due to the competition between Russia and the EU over possibilities for close cooperation have reinforced the perception of Russia as a key stakeholder in geopolitical upheavals in the post-Soviet sphere. It also served as a reminder that any settlement to political and territorial conflicts within the post-Soviet sphere would have to include Russia. While all other countries in the Eastern Partnership have since associated themselves with either the EU or Russia, Azerbaijan chooses to remain outside such formal obligations. The EU and Russia both have particular interests in Azerbaijan. Russia's interests in Baku lie primarily in it not becoming an alternative to Russia's energy market and remaining within its sphere of influence. The EU, in turn, wants closer ties with Baku since it considers it an alternative energy market to the unreliable Russia. Considering these competing interests of two different actors, this paper is an attempt to chart Baku's course of action in managing to pursue the 'multi-vector' approach. It manages to pursue this approach by playing off the diverging interests of the EU and Russia and bargaining between them.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 265-276
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hard power a soft power w polityce zagranicznej Arabii Saudyjskiej w drugiej dekadzie XXI wieku. Casus Bahrajnu i Jemenu
Hard and Soft Power in Saudi Arabias Foreign Policy in the Second Half of the 21st Century. The Case of Bahrain and Yemen
Autorzy:
Czornik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091836.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
State
Foreign policy
Security
Arab Spring
Państwo
Polityka zagraniczna
Bezpieczeństwo
Arabska Wiosna
Opis:
Arabia Saudyjska to państwo, które na początku drugiej dekady XXI w. odgrywa rolę mocarstwa regionalnego na Bliskim Wschodzie, jak również pretenduje do roli hegemona w subregionie Zatoki Perskiej. Jako najpoważniejszego rywala w walce o ten status postrzega Islamską Republikę Iranu, z którą nie jest bezpośrednio skonfliktowana, ale uwikłana została w rywalizację na zasadach proxy wars (casus Bahrajnu w 2011 r. i Jemenu w 2015 r.). Rijad, realizując interesy i cele w polityce zagranicznej w regionie bliskowschodnim, sięga po instrumenty, które nie zawsze są zgodne z normami prawa międzynarodowego. Jest to szczególnie widoczne w drugiej dekadzie XXI w., która stała się dla Bliskiego Wschodu dekadą eskalacji niestabilności, sporów i konfliktów wewnątrzregionalnych. Sięganie przez Arabię Saudyjską po hard power stanowi bezpośrednią reakcję na zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa i jego interesów. Soft power, która jest polityką adekwatną w epoce pokoju, stabilności i względnego bezpieczeństwa, stała się nieskuteczna i straciła tym samym rację bytu w polityce Rijadu wobec najbliższego otoczenia.(abstrakt oryginalny)
At the beginning of the second decade of the 21st century Saudi Arabia plays the role of regional power in the Middle East and aspires to the role of hegemon in the Persian Gulf subregion. It perceives the Islamic Republic of Iran as its most serious rival in achieving this status. The two states do not engage in direct conflict but have become entangled in rivalry in the form of proxy wars (the case of Bahrain in 2011 and Yemen in 2015). Pursuing its interests and foreign policy goals towards the Middle East, Riyadh, however, uses instruments that are not always consistent with the standards of international law. This has been especially clear in the second decade of the 21st century, which for the Middle East has become a decade of escalating instability and intraregional disputes and conflicts. Given this, Saudi Arabia's use of hard power constitutes a direct reaction to threats to its state security and interests. Consequently, soft power, which is a policy more relevant to an age of peace, stability and relative security, lost any justification in Riyadh's policies towards the country's immediate neighbourhood by becoming ineffective.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 189-210
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ali Ufkî Bey (Wojciech Bobowski) - Well-Known Musician, Forgotten Political Figure. A Luminary in the 600 Years of Turkish-Polish Diplomatic Relations
Autorzy:
Aynuksa, İpek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091844.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Intercultural dialogue
Diplomacy
Culture
Foreign policy
Dialog międzykulturowy
Dyplomacja
Kultura
Polityka zagraniczna
Opis:
In 2014, Turkey and Poland celebrated the 600th anniversary of the establishment of their diplomatic relations. The six-century-old relations have been full of ne - gotiations, agreements, peaceful times and conflicts, commercial ties and cultural interplay. Among the cultural interactions, many figures have played important roles for the cultural and political history of both countries. Ali Ufkî Bey (Wojciech Bobowski) (1610?-1675?) is certainly one of those personalities who deserve more scholarly debate. From a historical perspective, his contributions in the fields of culture, diplomacy, music, theology and linguistics illustrate how important the role of an individual as a non-state actor might be in the discipline of International Relations (IR), which constitutes the main focus of this article. Ali Ufkî (Bobowski) is certainly one of those individuals whose contributions need to be analysed in a profound manner, with special emphasis on inter-religious and inter-cultural dialogue. This article also aims at accentuating the historic importance of the 600 years of diplomatic ties in today's foreign policy making process, which might be the subject of further study in IR.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 271-284
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies