Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nicomachean Ethics" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Etyka nikomachejska i Polityka Arystotelesa: ich wspólna dziedzina badań i wspólny czytelnik
Aristotle’s Nicomachean Ethics and Politics: Their Common Field of Inquiry and Their Common Reader
Autorzy:
Skowroński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938456.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aristotle
Nicomachean Ethics
Politics
eudaimonia
good life
virtue
education
law
Opis:
The aim of the article is to indicate that there is quite strong support in the text of the Nicomachean Ethics for the argument that its inquiry is “political” rather than “ethical” in character – the textual evidence provides reasons to challenge the traditional belief that Aristotle separated ethics from politics and started the rise of ethics as a new branch of philosophy. In addition, one can posit a hypothesis (and this has already been done) that the reader, whom Aristotle had in mind while writing what we now know as the Ethics, was a politician-lawgiver (and not just any educated Greek or – which is even less probable – any human being). So the reader aimed at in the Ethics is the same as the reader aimed at in the Politics – a politician-lawgiver. The Ethics and the Politics are a two-part but inseparable compound that together make a textbook for a politician-lawgiver. Both parts should be read together because the one cannot be understood correctly (i.e. as closely as possible to the intentions of their author) without the other. Aristotle studies human good not from the point of view of the individual but from the point of view of the human community. The highest human good – the philosopher’s eudaimonia – is achieved not by individual effort (or not fundamentally by that) but as a result of good laws and a well-organized life in a polis.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2016, 7, 1; 167-182
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arystotelesowska πόλις, czyli wspólnota polityczna jako wspólne przedsięwzięcie
Aristotle’s πόλις: The Political Community as a Common Project
Autorzy:
Skowroński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938489.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aristotle
Nicomachean Ethics
Politics
polis
telos
eudaimonia
nature
community
common project
Opis:
At the beginning of Book I of the Nicomachean Ethics, Aristotle says that “the good is the same for an individual as for a city”. The good in question is εὐδαιμονία – the highest good achievable for human beings. In Book X, we learn that contemplative activity (θεωρητική) meets best the requirements set for eudaimonia. Even if we agree that contemplative activity is the good for an individual, how should we understand the claim that contemplation is also the good for a city? I start by reminding readers that for Aristotle the Nicomachean Ethics is essentially a political enquiry and should be read together with his Politics. I focus on the teleological character of his political philosophy and the interlinking of the concepts of the good (τἀγαθόν), nature (φύσις), form (τὸ εἶδος, τὸ τί ἐστι, ἡ μορφή), end (τέλος, τὸ οὗ ἕνεκα) and function (ἔργον). Then, I look at Aristotle’s two closely-connected statements that polis exists by nature and that men are political animals. Having taken into account Aristotle’s opinion regarding the imperfection of this world, which is exemplified by the vulnerability of human lives to fortune, luck and accidents, I conclude that Alasdair MacIntyre’s concept of the political community as a common project explains well how contemplation could be the end of polis. Only very few individuals can achieve the highest good and they can do it only if they have the support of the political community. But all the inhabitants of a polis structured towards achieving the highest good benefit from living in a well-ordered community whose constitution reflects the objective hierarchy of goods.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2017, 8, 1; 343-358
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arystoteles i jego wizja wprowadzenia pieniądza w świecie antycznej Grecji
Aristotle and his Vision of indroduction of Coinage in Ancient Greek World
Autorzy:
Jankowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584816.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Arystoteles
Etyka Nikomachejska
Polityka
wprowadzenie pieniądza w starożytnej Grecji
Platon
nomos
nomisma
Aristotle
Nicomachean Ethics
Politics
introduction of coinage in ancient Greece
Plato
Opis:
Słynne stwierdzenie Arystotelesa dotyczące handlowej genezy wprowadzenia pieniądza monetarnego stało się dominującym i powszechnie przyjmowanym poglądem. Jednakże idee prezentowane przez filozofa wydają się bardziej subtelne i złożone. Właściwie Arystoteles rozważa początki pieniądza w dwóch różnych pracach, Etyce Nikomachejskiej i Polityce. W pierwszej z nich koncentruje się na znaczeniu handlu i bogactwa oraz na wymianie wewnątrz polis. W drugiej zaś analizuje powstanie państwa oraz rozważa zarówno rolę pieniądza w rozwoju polis jak i pieniądza jako środka wymiany między państwami. Pieniądz monetarny pojawia się nie tylko jako środek wymiany handlowej ale także jako część społecznej i politycznej wzajemności, jako znak wynikający z umowy, prawa czy tradycji. Ważnym jest by zrozumieć te różne konteksty i umieścić je w szerszej ideologicznej i filozoficznej perspektywie.
Famous statement proposed by Aristotle that the first coinage was introduced for the needs of trade became the dominant and universally favoured view. However, the ideas of the philosopher seem to be more sophisticated and complex. In fact, Aristotle considers the origin of coinage in two different works, the Nicomachean Ethics and the Politics. The first one concentrates on the meaning of commerce and wealth and on exchange within the polis. The other focuses on the origin of the state and considers both the role of coins in the development of the polis and money as a medium of exchange between states. Coinage emerges not merely as a medium of commercial exchange but also as a part of civic and political reciprocity, as a conventional sign. It is important to understand these different contexts and to put them in the wider ideological and philosophical discursive perspective.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2016, 62; 37-42
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies