Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish–Lithuanian relations" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Der russische General und Gesandte Otto Heinrich von Igelström, die preußische Besetzung polnischen Gebiets und der Beginn des Kościuszko-Aufstands (1793–1794)
Russian General and Ambassador Otto Heinrich von Igelström in View of the Prussian Annexation of Polish Territories and the Outbreak of the Kościuszko Uprising, 1793–1794
Autorzy:
Anipiarkou, Vadzim V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32388141.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
Otton Heinrich Igelström
Russian-Prussian diplomatic relations
Second Partition
Polish-Lithuanian Commonwealth
Polish-Lithuanian military
Kościuszko Uprising
Opis:
The Second Partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth was presented by the Russian Empress Catherine II as an involuntary concession to the Prussian King Friedrich Wilhelm II and proof of her pursuit of a lasting alliance with the Kingdom of Prussia. The falsehood of these claims, which also appear in historical scholarly publications, is exposed by the correspondence of Otto Igelström, the last Russian ambassador and, at the same time, chief commander of the Russian army in the pre-partition Polish-Lithuanian Commonwealth. This source material, previously unknown, was collected in Moscow at the Archives of Foreign Policy of the Russian Empire and the Russian State Archives of Ancient Documents and is the key to understanding relations between the neighbouring states that partitioned the Commonwealth. Igelström’s correspondence, in passages revealing both his own military projects and orders received from St Petersburg, demonstrates that Russia, contrary to its diplomatic rhetoric, saw the Second Partition as a step on the road to the expected armed conflict with Prussia. The Russians wanted to make the remaining territory of the Commonwealth, treated as a buffer zone, the theatre of this war. Since Prussia was regarded as a military rival, the partition was carried out so that the Russian Empire, rather than the Kingdom of Prussia, would be more prepared in case of a prospective war between the two countries. Igelström’s main objective was the immediate transfer of the majority of Polish-Lithuanian soldiers under the Russian command. These plans also demonstrate the Russian authorities’ disregard for the political costs of achieving their military objectives, including the threat of an outbreak of uprising in Poland.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2023, 88, 4; 39-65
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthodox Church in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 16th–18th Century
Prawosławni w wielowyznaniowej i wielokulturowej Rzeczypospolitej w XVI–XVIII wieku
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951422.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox Church
Polish-Lithuanian Commonwealth
multicultural society
religion relations
tolerance
Opis:
The society of the Commonwealth was always characterized – to a greater or lesser degree – by a diversified religious and national structure. The problem with a society with different religious characteristics had appeared on a large scale already in the 14th century, when ethnically non-Polish people could be found within the borders of the Commonwealth. In the 14th century the Kingdom of Poland lost extensive ethnically Polish areas in the West. The religious and ethnic structure of the state changed due to the incorporation of Red Ruthenia by Casimir III the Great (Kazimierz Wielki). Casimir III the Great – the last representative of the Piast dynasty – understood the importance of the problem connected with the presence of Orthodox Church members within state borders. The king preserved the rights and rites of the Orthodox Church. Political relations between the grand Duchy of Lithuania and Catholic Poland had religious repercussions. It curbed the development of the Orthodox religion and paved the way for the Latin Church – with all the political and cultural consequences. The Orthodox religion changed from the dominating position to a tolerated one. Yet the Jagiellonians understood that Orthodox people inhabited their own – in an ethnic sense – territories. The Jagiellonians, as opposed to the Angevin (Andegawenowie) or the House of Valois (Walezjusze), built their power on the multireligious structure of the Grand Duchy of Lithuania. They did not intend to follow the western model of a single religion Roman Catholic state, with one dominating Latin culture. Their stand resulted from the ethnic structure of the Grand Duchy of Lithuania. During the Jagiellonian dynasty, the Orthodox religion became a national and folk denomination, through the omnipresence of various forms of cult and rites. The power of the Commonwealth was based on its recognition by the Orthodox Ruthenian population of the Crown and the Grand Duchy of Lithuania as their own state. Good multireligious and multicultural cohabitation was shaken by the 1596 Union of Brest (Unia Brzeska). The Union of Brest undermined the main element of Ruthenian culture, based on its spiritual unity with Byzantium. A medial element, situated between the two traditions, was added to the existing Catholic-Orthodox model. The Union’s initiators were mistaken in their beliefs that its attractiveness would move Ruthenians from the Orthodox Church. Despite this tendency, the fall of Orthodox culture did not take place; on the contrary, it developed in new forms, which were more adequate to 17th century’s reality. Consequently, the Union of Brest did not turn against the Orthodox Church assuch, but the Orthodox Church in the Commonwealth. The Union of Brest was in some aspects beneficial for the Roman Catholic Church, yet it did not solve any of the internal problems of the state. In Poland the distance between Polish elites and Ruthenian culture increased. A Protestant, brought up in western culture, was closer to a Catholic than a Ruthenian following Byzantine traditions, though increasingly more and more immersed in Polish culture.
Społeczeństwo Rzeczypospolitej w mniejszym lub większym stopniu zawsze posiadało zróżnicowaną strukturę wyznaniową i narodową. Problem związany ze społecznością o odmiennej specyfice wyznaniowej pojawił się w Polsce na szeroką skalę już w XIV w., kiedy w jej granicach znalazły się obszary zamieszkane przez ludność etnicznie niepolską. W XIV w. Królestwo Polskie utraciło znaczne obszary etnicznych ziem polskich na zachodzie. W rezultacie włączenia przez Kazimierza Wielkiego Rusi Halickiej zmieniła się struktura wyznaniowa i etniczna kraju. Wagę problemu obecności w granicach państwa polskiego wyznawców Kościoła prawosławnego rozumiał ostatni przedstawiciel dynastii piastowskiej – Kazimierz Wielki. Kazimierz Wielki zachował prawa i obrządek Kościoła prawosławnego. Związek polityczny Wielkiego Księstwa Litewskiego z katolicką Polską miał ważne konsekwencje w relacjach wyznaniowych. Zahamował rozwój prawosławia i utorował drogę Kościołowi łacińskiemu ze wszystkimi skutkami polityczno-kulturowymi. Prawosławie z wyznania dominującego stało się wyznaniem tolerowanym. Mimo to, Jagiellonowie rozumieli, że ludność prawosławna była na swym etnicznym terytorium. W odróżnieniu od Andegawenów czy Walezjuszy, swoją potęgę budowali na wielowyznaniowej strukturze Wielkiego Księstwa Litewskiego. Obcy był im model zachodni jednowyznaniowego katolickiego państwa, z jedną dominującą kulturą łacińską. Do takiej postawy zmuszała ich struktura etniczna Księstwa Litewskiego. W epoce jagiellońskiej prawosławie stało się wiarą narodową i ludową, poprzez wszechobecność różnorodnych form kultu i obrzędów. Potęga Rzeczypospolitej opierała się na uznaniu przez ludność ruską wyznania prawosławnego Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego za własne państwo. Fenomen dobrego wielowyznaniowego i wielokulturowego współżycia został zachwiany zawarciem unii brzeskiej (1596). Unia brzeska podważyła główny element podstawy kultury ruskiej, opierający się na duchowej jedności z Bizancjum. Do istniejącego układu katolicko-prawosławnego doszedł jeszcze jeden element pośredni, zawieszony między dwoma tradycjami. Inicjatorzy unii błędnie liczyli, że jej atrakcyjność spowoduje odejście Rusinów od prawosławia. Pomimo tej tendencji nie nastąpił upadek kultury prawosławnej, a nawet jej rozwój w nowych formach, bardziej dostosowanych do XVII-wiecznej rzeczywistości. W rezultacie unia brzeska obróciła się nie przeciwko prawosławiu jako takiemu, ale przeciwko prawosławiu w Rzeczypospolitej. W efekcie przyniosła ona niewielkie korzyści Kościołowi rzymskokatolickiemu, ale nie rozwiązała żadnego problemu wewnętrznego kraju. W Polsce dystans elit katolickich wobec kultury ruskiej i prawosławia został pogłębiony. Katolikowi nadal bliższy był protestant, wychowany w kulturze zachodniej, aniżeli Rusin, hołdujący tradycjom bizantyjskim, ale coraz bardziej powiązany z kulturą polską.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2016, 14
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziesięcina w dawnym prawie polskim XVI–XVIII wieku na tle europejskim
Autorzy:
Gołaszewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47392119.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
tithe
old-Polish law
Polish-Lithuanian Commonwealth
relations between Church and State
dziesięcina
prawo staropolskie
Rzeczpospolita Obojga Narodów
stosunki między państwem a Kościołem
Opis:
The article is shortly describing the history of tithes in the Kingdom of Poland and the Polish-Lithuanian Commonwealth. During the 16–18 centuries, the nobility achieved their primary goals: 1. establishing the conversion of tithes in sheaves or grains into money, 2. determining the nobility’s courts as exclusively appropriate in cases about tithes. However, tithes in different parts of Europe were subject to, sometimes similar, changes. Consequently, the article describes the history of tithes in England, France, Germany, and other countries. Consequently, this topic is perceived as interesting for comparative studies, especially about the oneri reali.
Źródło:
Studia Iuridica; 2021, 88; 108-121
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widziane z plebanii. Świat i ludzie w diariuszach dwóch duchownych ewangelickich z Rzeczypospolitej przełomu XVII i XVIII wieku
Seen from the Clergy House. The World and the People in the Diaries of two Evangelical Clergymen from the Polish-Lithuanian Commonwealth at the Turn of the Seventeenth and Eighteenth Centuries
Autorzy:
Kriegseisen, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197827.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
Polish-Lithuanian Commonwealth
Grand Duchy of Lithuania
religious relations
Protestantism
Calvinism
mentality
religious identity
egodocument
seventeenth century
eighteenth century
Opis:
In the research on the deteriorating relations between the Evangelical-Reformed (Calvinist) minority and the Catholic majority of the Polish-Lithuanian Commonwealth in the seventeenth and eighteenth centuries, the problems of mutual perception of the representatives of these denominations, as well as the evaluation of the realities of life in an increasingly Catholic state by the representatives of the Evangelical minority have been investigated the least. Based on two diaries by Evangelical-Reformed clergymen, Gabriel Dyjakiewicz and Jan Krzysztof Kraiński, who were active in Podlasie and the Grand Duchy of Lithuania at the turn of the eighteenth century, the author attempts to present the image of the world as perceived and presented on the pages of these two egodocuments. After analysing the diary entries, it cannot be concluded that their authors found themselves in a social and communicative vacuum, although both of them noticed the progressive isolation of Evangelical circles. According to the records, it also appears that interfaith relations in the everyday life were not as bad as contemporary historical studies suggest. Both authors had a positive attitude towards the state, felt to be its citizens and patriots, combining a strong Evangelical religious identity with a sense of community with the society of the predominantly Catholic Polish Nobles’ Republic. Neither of the diaries reflects on the civilisational and cultural differences between the society of the north-eastern lands of the Polish-Lithuanian Commonwealth and the world of Protestant Europe, known to both authors from their university studies.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2022, 87, 1; 63-89
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PISMA DYPLOMATÓW ROSYJSKICH DO POSŁÓW POLSKO-LITEWSKICH Z LAT 1671–1672 JAKO FORMA NEGOCJACJI DYPLOMATYCZNYCH (NA PRZYKŁADZIE DOKUMENTÓW ZE ZBIORÓW BIBLIOTEKI KÓRNICKIEJ)
Letters of Russian diplomats to Polish/Lithuania envoys in 1671–1672 as a form of diplomatic negotiations (on the basis of documents kept by the Kórnik Library)
Autorzy:
Koczegarow, Kirył
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510234.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Biblioteka Kórnicka PAN
Tematy:
Muscovite Russia
Polish-Lithuanian Commonwealth
1667 Treaty of Andrusovo
17th century Russian-Polish relations
Afanasy Ordin-Nashchokin (1605–1680)
Cyprian Paweł Brzostowski (d 1689)
Opis:
During the Russian-Polish negotiations at the end of 1671 – the beginning of 1672, several Russian memorandums were handed over to Polish-Lithuanian diplomats. All these original documents are preserved in the Library of the Polish Academy of Sciences in Kórnik, Poland, and are studied as some of the most important forms of diplomatic communications between the Muscovite State and the Polish-Lithuanian Commonwealth. The memorandums clearly reveal the Muscovite diplomatic tactic against the Polish-Lithuanian side. They focus on the main problems of RussianPolish relationships such as the transfer of Kiev from Russia to Poland (which had to be fulfilled in 1669 but which has never been executed), the policy towards the right-bank Ukraine hetman Piotr Doroshenko, who pledged his allegiance to the Ottoman sultan, the attack of the left-bank Ukrainian Cossacks (who were under the Thar’s rule) on the Lithuanian borderlands, and the implementing of the previous Russian-Polish anti-Ottoman treaty of 1667. It can be supposed also that the diplomatic form of the memorandum itself was borrowed by the Russian Foreign Office from the Polish-Lithuanian diplomatic tradition.
Źródło:
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej; 2019, 36; 45-62
0551-3790
Pojawia się w:
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies