Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Soviet people" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Inconvenient Anniversary: October Revolution Day in the Polish People’s Republic, 1957–67
    Autorzy:
    Gajos, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601657.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    politics of memory
    Polish People’s Republic
    October Revolution
    memory studies
    Soviet Union
    Gomułka
    Opis:
    This article shows how the leaders of the Polish United Workers’ Party (PZPR) tried to incorporate the October Revolution into the Polish culture of remembrance. The author concentrates his attention on two round anniversaries (in 1957 and 1967) and describes the limits, zig-zags, and paradoxes of the official politics of memory conducted by the PZPR. He argues that although the Soviet leaders conceived the anniversaries of the October Revolution as a means of strengthening the friendship between the nations, in the case of Poland, they created an opportunity to advance arguments for easing Soviet domination. The author also points out that both the Soviet and Polish cultures of remembrances shared one feature in common: by the late 1960s, the theme of the Second World War started to overshadow all other events from the past, including first and foremost the October Revolution.
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2019, 120
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medical Faculties or Medical Academies? Czechoslovak Plans and Discussions in the 1950s
    Autorzy:
    Svobodný, Petr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689946.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    wydziały medyczne
    edukacja medyczna
    Czechosłowacja
    model sowiecki
    Związek Radziecki
    PRL
    NRD
    Węgry
    medical faculties
    medical education
    Czechoslovakia
    soviet model
    Soviet Union
    Polish People’s Republic
    German Democratic Republic
    Hungary
    Opis:
    Autor artykułu, zaprezentowawszy zwięźle sieci i struktury medycznych szkół i jednostek badawczych w bloku państw komunistycznych (Związek Radziecki, Czechosłowacja, NRD, Polska i Węgry) w okresie od zakończenia II wojny światowej do końca lat pięćdziesiątych XX w., analizuje powody, dla których w Czechosłowacji nie dokonało się przekształcenie tradycyjnych wydziałów medycznych w wyspecjalizowane akademie medyczne, jak miało to miejsce w innych państwach bloku (np. w Polsce). Medical Faculties or Medical Academies? Czechoslovak Plans and Discussions in the 1950sIn post-war Czechoslovakia, the re-organisation of public health care was closely linked to problems and new challenges in organising the academic education in medicine and medical science. Reforms in this area were seen as one of the basic starting points of health care reforms whose aim was to improve the health care and health of the population. Alongside elements such as the nationalisation of health care system, the system at this time focused not only on curative but also preventive medicine and hygiene. Similar trends were at that time in evidence in other countries of the then forming Soviet Bloc.In the early 1950s, medical faculties were in some countries of the Soviet Bloc (Poland, Hungary) removed from the structure of traditional universities and transformed into medical academies. These medical academies were supposed to take over the existing functions of academic faculties of medicine and provide teaching, research, and curative medicine, but newly also preventive care. In other countries (Czechoslovakia, GDR), medical faculties remained part of both the traditional and newly established universities, though their transformation into medical academies had also been discussed.The contribution includes: 1. a brief description of the network of academic medical education in 1945–1950s in countries of the Soviet Bloc (Soviet Union, Czechoslovakia, GRD, Poland, and Hungary); 2. analysis of reasons why in Czechoslovakia the transformation of faculties into academies was not carried out, while in other countries it was. These reasons include references to the strength of tradition, factual arguments, or ideologically based argumentation pointing to “Soviet models”.
    Źródło:
    Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2017, 15
    2450-8365
    Pojawia się w:
    Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakres zainteresowania radzieckiego cywilnego wywiadu naukowo-technicznego w okresie rządów Michaiła Gorbaczowa. Z perspektywy wymiany informacji wywiadowczej pomiędzy MSW PRL a KGB ZSRR
    The spectrum of Soviet interests in the field of civil scientific intelligence in Mikhail Gorbachev’s time. From the perspective of the intelligence exchange between Polish People’s Republic and the USSR
    Autorzy:
    Sikora, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501880.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    technologia
    nauka
    wywiad
    szpiegostwo
    zimna wojna
    ZSRR
    PRL
    technology
    science
    intelligence
    espionage
    cold war
    Soviet Union
    Polish People’s Republic
    Opis:
    Już w latach 50. XX w. luka technologiczna pomiędzy państwami kapitalistycznymi a blokiem komunistycznym była ewidentna, na niekorzyść tego ostatniego. Wraz z odprężeniem w relacjach międzynarodowych w latach 70. kraje RWPG zdołały przyswoić część zachodnich technologii, zakupując licencje. Najważniejsze rozwiązania, zwłaszcza w zakresie elektronicznych systemów sterowania oraz chemii organicznej, były jednak nadal poddane przez zachodnioeuropejskie koncerny ścisłej ochronie. Transfer technologii hamowało dodatkowo zaostrzone u progu dekady lat 80. amerykańskie embargo na tzw. produkty podwójnego zastosowania. W niniejszym przyczynku autor wysuwa tezę, że ZSRR zmobilizował wywiady państw RWPG na rzecz masowego przenikania do zachodnich ośrodków naukowo-badawczych i produkcyjnych w celu zdobycia pożądanych z punktu widzenia gospodarki ZSRR (oraz pozostałych państw RWPG) technologii, i tym samym przełamania zachodnich restrykcji handlowych. Akcent został położony na stronę radziecką w celu sygnalnego wypełnienia luki obejmującej – z punktu widzenia badań nad wywiadem naukowo- -technicznym KGB ZSRR – drugą połowę lat 80. XX w. Analizą objęto przede wszystkim katalogi i opisy zadań przekazywanych przez KGB polskiemu MSW, a także raporty polskiego wywiadu ze spotkań roboczych z radzieckimi partnerami. Dzięki zachowanym w Archiwum IPN dokumentom można określić jakość i ilość przemycanych i wymienianych materiałów, a ponadto zidentyfikować kraje, instytucje i firmy, które znajdowały się w zainteresowaniu wywiadu ZSRR. Oprócz wiedzy dotyczącej samych technologii oba wywiady wymieniały się także doświadczeniem w zakresie pozyskiwania i obsługi agentów. Wśród najważniejszych konkluzji analizy należy wymienić: systematyczny wzrost ilości przekazywanych w obie strony informacji; pozornie zrównoważone zainteresowanie ZSRR technologiami cywilnymi i wojskowymi przy rzeczywistym transferze informacji do i z Polski zdominowanym przez zastosowania cywilne; przewagę technologii elektronicznych i informatycznych, a także biotechnologicznych i medycznych, przy mniejszym zainteresowaniu obu stron wymianą w zakresie przemysłu ciężkiego i energetyki.
    Technological gap in development between both sides of iron curtain became obvious already during the fifties of the twentieth century. Along with the détente-era communists countries managed to import some vital technological solutions by purchasing production-lines or signing license-agreements. However real high-tech, especially in such branches as automatic control or organic chemistry, was either protected by private companies interested in maintaining its export-monopoly, or embargoed as so called dual-use components, by western governments, inspired by USA especially since the beginning of the eighties. Main thesis of this paper claims that Moscow encouraged satellite-states to launch massive clandestine undertakings, in order to break those legal restrictions and acquire modern solutions for the economy of the Soviet Union and their own as well. The accent is put on the Russian partner, because the activity of the scientific-technical arm within KGB in the late eighties – comparing to the previous period – is still not enough examined by historians. Analysis involved lists of requested technologies and task-descriptions passed from KGB to Polish intelligence as well as Polish reports on debriefings with the representatives of the Russian partner. Insight in those files, stored in the Archive of IPN, enables to estimate profile and quantity of smuggled and exchanged material. Moreover we can point out targeted countries, state’s organizations or private companies. Both sides exchanged experience in recruiting, handling and paying agents, which is also discussed in the paper. Basic conclusions are as follows: the amount of the information being shared was growing systematically; theoretically the spectrum of Soviet interest in the area of science and technology was rather evenly distributed between the civil and military applications; however the information transfer to and from Poland was de facto predominantly of the civil nature; electronic and IT on one hand, biotechnology and medicine on the other hand dominated information-stream, making heavy industry and energetic a secondary field of activity
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 12; 66-87
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PRL, kraje socjalistyczne i Globalne Południe w latach 1955-1990. Stan badań i postulaty
    Autorzy:
    Gasztold, Przemysław
    Këlliçi, Klejdi
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2230834.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Polish People’s Republic
    Soviet bloc
    Global South
    Third World
    decolonization
    Polska Rzeczpospolita Ludowa
    blok sowiecki
    Globalne Południe
    Trzeci Świat
    dekolonizacja
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie aktualnego stanu badań poświęconych relacjom państw komunistycznych z Globalnym Południem oraz przedstawienie na tym tle doświadczeń PRL. W okresie zimnej wojny kraje bloku sowieckiego utrzymywały bardzo aktywne relacje z państwami i ruchami narodowowyzwoleńczymi Trzeciego Świata. Kontakty te, zapoczątkowane w połowie lat pięćdziesiątych, miały zróżnicowany charakter i dotyczyły współpracy politycznej, wojskowej, gospodarczej oraz społeczno-kulturalnej. Główną rolę odgrywał w nich Związek Sowiecki, jednak kraje pozostające pod kuratelą Moskwy – zwłaszcza NRD, Czechosłowacja, Jugosławia i Rumunia – również starały się być obecne w Trzecim Świecie. Aktywną politykę wobec państw i ruchów narodowowyzwoleńczych Globalnego Południa prowadziła również Warszawa, choć jej strategia w tym zakresie różniła się od postępowania innych krajów komunistycznych. Zaangażowanie PRL było bardziej ostrożne i bardziej, niż w przypadku innych państw, nakierowane na korzyści ekonomiczne. Jak wynika z przeglądu stanu badań, sporo wiemy już o polityce komunistycznej Polski wobec Trzeciego Świata, jednak wiele obszarów pozostaje wciąż słabo opracowanych. Istniejące wciąż luki w naszej wiedzy mogą stanowić inspirację dla przyszłych badań poświęconych relacjom bloku komunistycznego z Globalnym Południem.
    The aim of this article is to present the current state of research dedicated to the relations of communist states with the Global South and to present the experience of PRL in this respect. During the Cold War, the countries of the Soviet bloc maintained very active relations with Third World states and national liberation movements. These contacts, initiated in the mid-1950s, were of varied nature and concerned political, military, economic and socio-cultural cooperation. The Soviet Union played the lead role in these relations, but countries under Moscow’s tutelage – notably the GDR, Czechoslovakia, Yugoslavia and Romania – also sought to be present in the Third World. Warsaw also pursued an active policy towards the states and national liberation movements of the Global South, although its strategy differed from the conduct of other communist countries. The involvement of PRL was more cautious and more, than in the case of other countries, focused on economic benefits. The review of the state of research shows that a lot is already known about communist Poland’s policy towards the Third World, but many areas remain poorly researched. The gaps in our knowledge that still remain may inspire future research dedicated to the relations between the Communist bloc and the Global South.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2023, 41, 1; 51-92
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwa dezercji i samowolnego oddalenia się żołnierza w Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
    Crimes of desertion and self moving away in Union of Soviet Socialist Republics and Polish Peoples Republic
    Autorzy:
    Pietrzak, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945324.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-01
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    dezercja
    samowolne oddalenie się
    ucieczka
    żołnierz
    Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich
    Polska Rzeczpospolita Ludowa
    desertion
    self moving away
    escape
    soldier
    Union of Soviet Socialist Republics
    Polish People’s Republic
    Opis:
    Przestępstwa dezercji oraz samowolnego oddalenia się stanowiły problem odkąd tylko istnieją siły zbrojne. W dawnych czasach przestępstwo dezercji z reguły karane było śmiercią a w sytuacji bojowej dowódcy zazwyczaj byli uprawnieni do pozbawienia życia dezertera bez jakiegokolwiek postępowania karnego czy choćby dyscyplinarnego. W późniejszych czasach, wraz z postępującą humanitaryzacją przepisy dotyczące omawianych czynów zabronionych stopniowo ulegały liberalizacji na całym świecie. Omawiane czyny oprócz tego, że źle wpływają na morale armii a w konsekwencji na jej wartość bojową, mogą również wywrzeć negatywny wpływ na społeczeństwo. Z drugiej strony istotna jest również kwestia dostosowania dotkliwości sankcji za popełnienie wyżej wspomnianych czynów przestępnych zarówno w czasie trwania pokoju jak i w trakcie wojny oraz sytuacji bojowej. Ważną kwestią są także zmiany w sankcjach karnych jakie następowały na przestrzeni lat w ustawodawstwach obydwu państw socjalistycznych za te przestępstwa. W niniejszej pracy wskazano również fakt, iż czyny przestępne samowolnego oddalenia się oraz dezercji należą do przestępstw tego samego rodzaju, przytoczono na czym polega różnica między nimi a także wykazano, iż czyn dezercji był bardziej szkodliwy i surowiej karany niż samowolne oddalenie się. Celem artykułu jest wykazanie materialnoprawnych podstaw odpowiedzialności karnej za czyny zabronione dezercji oraz samowolnego oddalenia się w Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
    Crimes of desertion and self moving away has been a problem since armed forces have been existing. In the past, crime of desertion mostly had been punishable by the death penalty and in combat situations, combat officers could even kill a deserter without any criminal trial or disciplinary proceedings. When progressive humanitarianization was in progress, penalties for discussed crimes were gradually liberalized in the entire world. Those acts have negative influence not only on the morale of the army and its strength as a consequence, but it can also be bad for society. On the other hand, the very important thing is the severity of the sanction for those prohibited acts in time of peace, in warpath and in combat situations. The next important thing is changes of criminal sanction in legislations of those two socialist countries for previously mentioned acts. In this article it was indicated, that both crimes of desertion and self moving away were similar, the difference between them was indicated and there is notice that act of desertion is more harmful and punished more severely than self moving away. The goal of this article is to show material and legal basis of penal responsibility for crimes of desertion and self moving away in USSR and Polish Peoples Republic.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 2; 297-318
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narodziny „Małej Moskwy”. O wysiedleniu ludności polskiej w Legnicy za rzekę Kaczawę w lipcu 1945 roku
    Autorzy:
    Żak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608638.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Legnica
    Norther Group of Forces of the Soviet Army
    Polish People’s Republic
    Little Moscow
    Red Army in Poland
    Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej
    PRL
    Mała Moskwa
    Armia Radziecka w Polsce
    Opis:
    The article present the town of Legnica and little-known events that took place in July 1945, when the town became the seat of the Staff and a garrison of tens of thousands troops of the Norther Group of Forces of the Soviet Army. The events were preceded by the displacement of the Polish local population from the central part of the town to the other side of the Kaczawa (German: Katzbach) River, which was to facilitate the Soviet military command to “adapt” the town to the needs of the Red Army. A decision about the resettlement was taken unexpectedly, and its course was chaotic and harsh. It included both civilian inhabitants, and members of the town and province authorities.
    Artykuł przedstawia Legnicę i dosyć słabo znane zdarzenia mające tam miejsce w lipcu 1945 r., kiedy miasto stało się siedzibą sztabu i kilkudziesięciotysięcznego garnizonu Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej. Wydarzenia te poprzedziło wysiedlenie ludności polskiej z centralnej części miasta za rzekę Kaczawę, co w domyśle miało ułatwić radzieckiemu dowództwu odpowiednie „przystosowanie” miasta do potrzeb armii „Wielkiego Brata”. Decyzja o wysiedleniu została podjęta nagle, a sam jego proces przebiegał w sposób bezpardonowy i chaotyczny. Dotyczyło ono zarówno ludności cywilnej, jak i władz administracyjnych miasta i województwa.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2019, 51, 4
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polsko-belgijska „wojna” o Kongo (1960–1963)
    Autorzy:
    Pasztor, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689898.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    zimna wojna w Kongu
    stosunki polsko-belgijskie
    operacja ONZ w Kongu
    Patrice Lumumba
    dekolonizacja
    ZSRR
    PRL
    Cold War in Congo
    Polish-Belgian relations
    United Nations Operation in Congo
    decolonisation
    Soviet Union
    Polish People’s Republic
    Opis:
    W artykule przedstawiono relacje polsko-belgijskie w latach 1960–1963 wpisujące się w zimnowojenne zmagania między dwoma blokami. Na kontaktach między Warszawą a Brukselą w tym okresie zdecydowanie zaważył największy powojenny konflikt na kontynencie afrykańskim, jakim była „wojna o Kongo”. Rozgorzała ona po zrzuceniu belgijskiego jarzma kolonialnego i ogłoszeniu formalnej niepodległości (30 czerwca 1960 r.) przez ten kraj. Poparcie polityczne udzielane przez ZSRR i inne kraje obozu (w tym PRL) nacjonaliście Patrice’owi Lumumbie, a po jego śmierci jego komunistycznym poplecznikom, zaopatrywanym w przemycaną przez te państwa broń, doprowadziło nie tylko do wzmożenia wojny domowej w Kongu, ale też przyczyniło się do pogorszenia atmosfery na arenie międzynarodowej. Jej efektem był m.in. impas w relacjach polsko-belgijskich i praktyczne zamrożenie kontaktów nie tylko politycznych, ale gospodarczych i kulturalnych, trwające aż do roku 1963.
    The article presents the Polish-Belgian relations in 1960–1963 being part of the Cold War struggle between the two blocks. The contacts between Warsaw and Brussels in this period were definitely influenced by the largest post-war conflict on the African continent, which was the “war for Congo” which broke out after the fall of the Belgian colonial yoke and the declaration of formal independence (30 June 1960) by this country. Political support provided by the USSR and other countries of the communist block (including the Polish People’s Republic) for nationalist Patrice Lumumba, and after his death for his communist henchmen who were supplied with weapons smuggled through the camp countries, not only intensified the civil war in Congo, but also contributed to deterioration of international relations. Its effect was, among others, the deadlock in Polish-Belgian relations and the practical freezing of not only political but economic and cultural contacts lasting until 1963.
    Źródło:
    Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2019, 17
    2450-8365
    Pojawia się w:
    Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Operacja „Wisła”. Broń jądrowa na terytorium Polski
    Operation „Vistula”. Nuclear weapon in the Polish territory
    Операция „Висла”. Ядерное оружие на территории Польши
    Autorzy:
    Piotrowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927038.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Wojsko Polskie
    Układ Warszawski
    broń jądrowa
    opercja „Wisła”
    broń rakietowa
    PRL
    Sztab Generalny
    Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej
    Kukliński
    plany operacyjne WP
    Polish Army
    Warsaw Pact
    nuclear weaponry
    operation “Vistula”
    rocket weapons
    Polish People’s Republic
    the General Staff
    the North Group of the Soviet Army
    Ryszard Kukliński
    Polish Army’s operation plans
    Войско Польское
    Варшавский Договор
    ядерное оружие
    операция „Висла”
    ракетное оружие
    Польская Народная Республика
    Генеральный Штаб
    Северная группа советских войск
    Куклинский
    оперативные планы Польской Армии
    Opis:
    Tematem artykułu jest zagadnienie przechowywania broni jądrowej na terytorium Polski. Wiąże się to z wprowadzeniem do uzbrojenia Wojska Polskiego w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych taktycznych i operacyjno-taktycznych kompleksów rakietowych. Ich podstawowym zadaniem było przenoszenie głowic z ładunkami jądrowymi. W ówczesnej doktrynie wojennej Układu Warszawskiego i NATO, taktycznej broni jądrowej przyznano podstawową rolę w porażeniu ogniowym wojsk i obiektów o znaczeniu strategicznym przeciwnika. Z uwagi na skomplikowane zasady transportu i przechowywania taktycznej broni jądrowej, w połowie lat sześćdziesiątych podjęto decyzję o lokalizacji na terenie PRL trzech składów broni jądrowej z przeznaczeniem na przechowywanie ładunków jądrowych dla jednostek rakietowych i lotnictwa Sił Zbrojnych PRL. Do końca lat sześćdziesiątych obiekty te wybudowano i przekazano do eksploatacji specjalnym jednostkom Armii Radzieckiej. Przedsięwzięcie to otrzymało kryptonim „Wisła” i stanowiło najpilniej strzeżoną tajemnicę, którą ujawniono dopiero w połowie pierwszej dekady XXI w.
    The article is devoted to the issue of storing nuclear weapons in the Polish territory. It is connected with the implementation of tactical and operational-tactical rocket complexes to the weaponry of the Polish Army in the first half of the 1960s. The main task of these complexes was to transfer nuclear warheads. In the Warsaw Pact’ and NATO’s war doctrine of the time, tactical nuclear weapons were recognized as playing the primary role in striking the enemy’s armies and objects of strategic importance. Because of the complicated rules of transporting and storing tactical nuclear weapons, it was decided in the mid-1960s to locate three nuclear weaponry depots in the Polish territory to keep the weapons for the rocket units and air forces of the Polish People’s Republic Army. By the end of the decade, these structures were built and handed over for usage to the special units of the Soviet Army. The project got the code name “Vistula” and was the best-guarded secret that had not been revealed until the first decade of the 21st century.
    Тема статьи – проблема хранения ядерного оружия на территории Польши. Это связано с введением в вооружение польской армии в первой половине 60-х гг. тактических и оперативно-тактических ракетных комплексов. Их основным заданием был перенос ядерных боеголовок. В то время в военной доктрине Варшавского Договора и НАТО именно тактическому ядерному оружию была приписана основная роль в огневом поражении войск и объектов стратегического значения противника. Из-за сложностей с транспортировкой и хранением тактического ядерного оружия в середине 60-х было принято решение о создании на территории Польской Народной Республики трех складов ядерного оружия с целью хранения ядерных зарядов для ракетных единиц и авиации Вооруженных сил ПНР. К концу 60-х гг эти объекты были построены и переданы в эксплуатацию специальным единицам Советской Армии. Это событие получило название „Висла” и стало наиболее охраняемой тайной, которая была рассекречена лишь в середине первой декады XXI в.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 67-87
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies