Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jews," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Historiografia polska przełomu XX/XXI stulecia wobec Zagłady Żydów oraz stosunków polsko-żydowskich. Zarys problematyki
The outline of Polish historiography at the turn of the 20th and 21st centuries concerning the Extermination of Jews and Polish-Jewish relations
Autorzy:
Rączy, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951403.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Poles
Jews
historiography
Extermination of Jews
Polish-Jewish relations
Opis:
This article is devoted to Polish historiography of the turn of the 20th and 21st centuries concerning the Extermination of Jews and Polish-Jewish relations. It presents the works of both Polish historians and representatives of other scientific disciplines published in Poland and abroad and the Polish translations of foreign scientists’ works. Nevertheless, the article is mainly focused on the output of Polish historians because their contribution thereto is the greatest. Since the end of the 20th century, many works devoted to the Extermination of Jews to a greater or lesser extent have been published. These include both works giving the general outlook of the preparatory measures and mechanism of extermination of the Jewish population during the II World War and regional studies concerning the extermination of Jewish population in individual regions or localities in Poland under German occupation. The biographies of persons who affected the lives of thousands of people (not only the perpetrators of crimes but also the employees of Jewish administration) have been published, too. The latter has given rise to a discussion among historians as to the attitude of Jewish leaders towards their fellow-citizens and the invader’s authorities. These publications also depict issues related to various activities undertaken by the Jewish authorities (both civil administration and ghetto police), which have been discussed by Polish historians. One of the continuous concerns of Polish historians is the issue that has been studied since the end of the German occupation (penal liability of the perpetrators of crimes, the functioning of ghettos, extermination camps, labour camps and concentration camps, and the lot of Jews who were kept and murdered there). Only recently the issues pertaining to the Jewish resistance movement and the economic factors determining the Extermination of Jews in Poland under German occupation have become the subject matter of discussions and verifications. Since the end of the 20th century, Polish historiography has been much more focused on Polish-Jewish relations during the German occupation. However, studies and articles concerning this issue certainly do not exhaust the subject. Polish historiography is still searching for answers to questions concerning diversified attitudes of the Polish society towards Jewish population during the Holocaust and factors that determined these attitudes. The review of various research concerning the Extermination of Jews and Polish-Jewish relations at the turn of the 20th and 21st centuries accomplished by Polish historians, which is presented in this article, shows that many new documents, memoirs and reports became then the subject matter of scientific examination and analysis, and matters that had long been ignored or consistently not mentioned for different reasons started to be discussed.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2017, 15
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół wydarzeń we Lwowie 22–24 listopada 1918 roku
About the Events in Lviv on 22–24 November 1918
Autorzy:
Zaporowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477958.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Lviv in 1918
Poles
Jews
Ukrainians
Opis:
L wów przez trzy tygodnie (1–22 listopada 1918 r.) był miastem podzielonym. Ukraińcy, którzy próbowali go zająć, natknęli się na spontaniczny opór mieszkańców. Żydzi, któ- rzy po ludności polskiej stanowili drugą pod względem liczebności społeczność mia- sta, powołali własną milicję i ogłosili neutralność. Nie przestrzegali jej jednak, a mili- cja współpracowała czynnie z wojskiem ukraińskim. Po wyparciu Ukraińców przez obrońców Lwowa i ochotnicze oddziały przybyłe z Krakowa w mieście doszło do rozru- chów o podłożu bandyckim, których ofiarą padły 44 osoby (33 żydów i 11 chrześcijan), a 443 zostały ranne. To oficjalne dane ustalone przez Nadzwyczajną Rządową Komisję Śledczą pracującą pod prezydencją sędziego Zygmunta Rymowicza. Zamieszki trwały kilka dni (22–24 listopada 1918 r.). Polskie władze wojskowe zareagowały z opóźnie- niem, co sprzyjało ekscesom. Artykuł dowodzi, że w świetle narodowości (wyznania) ofiar rozruchy miały podłoże kryminalne i bandyckie.
F or a period of three weeks (1–22 November 1918), Lviv was a divided city. In their attempt to conquer it, the Ukrainians faced spontaneous opposition from its residents. The Jews, who were the second largest group of residents after the Poles, formed their own militia and announced neutrality. However, they did not follow this announcement, and the militia actively cooperated with the Ukrainian army. After the Ukrainians had been forced by the defendants out of Lviv and voluntary units had arrived from Cracow, the city fell into criminal riots which cost the lives of 44 people (33 Jews and 11 Christians), and 443 people were wounded. The official data were established by the Extraordinary Government Investigation Committee chaired by Judge Zygmunt Rymowicz. The riots lasted several days (22–24 November 1918). The delayed reaction of the Polish military authorities exacerbated the disturbances. The author proves that in terms of the natio - nality (religion) of the victims, the riots were of a criminal nature.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 33; 270-281
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tematy, których nie da się uśpić. Z Jerzym Jedlickim rozmawia Anna Zawadzka
Autorzy:
Zawadzka, Anna
Jedlicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643687.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Poles
Jews
occupation
Israel
Palestine
atheism
faith
Opis:
On subjects that cannot be put to sleep. Anna Zawadzka in an interview with Jerzy JedlickiThe conversation with Jerzy Jedlicki is a part of series of interviews starting with the question about the subjects, that the interlocutors during his or her academical career were advised (by different persons and for different reasons) not to pursue. Jedlicki mentions about three such issues: Poles and Jews during II World War period, Israel and Palestine, atheism and faith. He points out that nobody discouraged him from pursuing these subjects – it was himself, who refrained from being vocal on these matters. He clarifies why he used to censor himself, analyses how all the subjects work today in Polish public sphere and explains why he broke the silence several times. Tematy, których nie da się uśpić. Z Jerzym Jedlickim rozmawia Anna ZawadzkaRozmowa z Jerzym Jedlickim przynależy do cyklu wywiadów, które rozpoczynają się pytaniem o tematy, które w toku kariery naukowej były rozmówcy z różnych przyczyn i przez różne osoby odradzane. Jedlicki wymienia trzy takie kwestie: Polacy i Żydzi w okresie okupacji, Izrael i Palestyna oraz ateizm i wiara. Zaznacza, że nikt mu nie odradzał ich podejmowania, a jedynie on sam powstrzymywał się przed zabieraniem publicznie głosu w tych sprawach. Wyjaśnia dlaczego się autocenzurował, analizuje, w jaki sposób wszystkie te trzy tematy funkcjonują dziś w polskiej sferze publicznej oraz tłumaczy, dlaczego kilkakrotnie przerwał jednak milczenie.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Using oral history method in research on the identity of the Polish-Ukrainian borderland: the case study of Lviv, 1919–1939
Autorzy:
Szczepański, Jan Jakub
Szczepańska, Marta Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31803979.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
Lviv
spatial identity
oral history
borderland
Poles
Ukrainians
Jews
Opis:
Article is an attempt to analyze the image of Lviv’s space in the years of 1919–1939 using the oral history method. Research and analyzes were based on narratives represented by three nationalities: Polish, Ukrainian and Jewish, who lived in Lviv between 1919 and 1939. Each nationality remembered space and life differently. Poles emphasized their longing for a lost paradise, while Ukrainians and Jews recalled Polish cultural domination and discrimination in Lviv.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2023, 13; 36-62
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Around the motto of Zofia Nałkowska’s Medaliony: “People doomed people to this fate”
Autorzy:
Borkowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/704171.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
World War 2
[German Nazi] occupation
Holocaust
Jews
Poles
anti-Semitism
Opis:
The motto of Zofia Nałkowska’s short-story collection Medaliony [Medalions] – “People doomed people to this fate” [Polish, “Ludzie ludziom zgotowali ten los”] – as obvious as it may apparently seem, has aroused various controversies. Henryk Grynberg believed that the only right formula, the one that would do justice to those persecuted, would have been “People doomed Jews to this fate”. Recently, the discussion was resumed in a book on the portrayal of the Holocaust in Medaliony – Zagłada w „Medalionach” Zofii Nałkowskiej, edited by Tomasz Żukowski: one of its essays (by Żukowski and Aránzazu Calderón Puerta) notices that endeavours to universalise the Holocaust is at least premature for the Poles tending to avoid facing the truth about their own contribution to annihilation of the Jews. While the threads addressed in these debates are important, they disregard the beliefs and the system of values Nałkowska adhered to. The Polish novelist adopted the view that man and the pleasure he takes in inflicting pain is the actual cause of evil. This inclination revealed itself not only during the war. This more general observation was rooted in her knowledge of life, relations between people, and daily cruelty. Supported by an ideology and furnished with technical resources, the war added a historical dimension to this bent. Moreover, Nałkowska was definitely not one among those who stayed silent in respect of the Jewish victims. Conversely, a few of the stories in Medaliony speak exactly about this problem, never trying to conceal anti-Semitic attitudes among Poles.
Źródło:
Nauka; 2019, 2
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robotnicza arystokracja i biedni profesjonaliści. Imigranci z Polski i byłego Związku Radzieckiego w Nowym Jorku na przełomie XX i XXI wieku
Top Rank Labourers and Poor Professionals. Polish and Post-Soviet Immigrants in New York City at the Turn of the 20th and 21st Century
Autorzy:
Sosnowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498703.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polska
former USSR
immigrants
Jews
Poles
New York City
occupational adaptation
Opis:
The text attempts at explaining different positions that the two groups of Eastern European immigrants – Jews from the former Soviet Union and Poles – have acquired in the New York City labour market at the turn of the 20th and 21st century. The initial difference in the human capital, measured by education and occupation has been accelerated by the difference in social capital that the two groups could rely on in New York City (organizational network of legal and practical assistance coming from one of the wealthiest and prestigious group for post-Soviet Jewish immigrants versus support coming from working class but well-rooted group of Polish-Americans and ‘white ethnics’ for Polish immigrants). These different resources have been shaped in the course of over a century of Jewish and Polish migrations from Eastern Europe to the US. Additionally, since the late 20th century, the difference between the two groups has been further deepened by the legal status that is typically accessible to the two of them in the US (refugees vs immigrants, including the unauthorized ones). The text also compares the Eastern European immigrants’ position with other immigrant groups’ one in the New York City labour market. The US 2000 census statistics (The Newest New Yorkers 2000) document the difference in human capital and legal status of the two groups while results of my fieldwork in Greenpoint, a traditional destination of Polish immigrants in Brooklyn and of the existing qualitative research on post-Soviet Jewish immigrants in New York City provided data on social networks and extended evidence on human capital and consequences of legal status.
Źródło:
Central and Eastern European Migration Review; 2013, 2, 1; 37-54
2300-1682
Pojawia się w:
Central and Eastern European Migration Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Everyday Lives in Occupied Poland. Some Ideas for a (Slightly) Different View
Autorzy:
Kochanowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121546.pdf
Data publikacji:
2022-08-08
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polska
the Second World War
occupation
everyday life
city
countryside
Poles
Germans
Jews
Opis:
This article (or rather this essay) demonstrates several possibilities for a slightly different perspective on not so much everyday life during the occupation but on everyday lives. Only within the framework of the German occupation, which from the summer of 1941 covered almost the entire pre-war territory of Poland, the range of differences, both between administrative units (e.g., the General Government, the Wartheland or the Eastern Borderlands) as well as within them, between city and countryside, between individual social, professional, ethnic and age groups, was vast. The occupation was not a static and homogeneous phenomenon but a diverse and dynamic one, full of complex interactions. This text, based variously on the subject literature, published and archival sources (Polish and German), clandestine and official press, focuses on the following phenomena: the situation of Polish officials working for the occupation administration, mobility (both spatial and social – horizontal and vertical), relations between the city and the countryside, the breakdown of social norms, the wartime economy (with a greater than usually considered subjectivity of Polish actors) or the process of ‘taming’ the occupation (including terror), both materially and psychologically. The text may be treated as encouragement and invitation to interdisciplinary, methodologically innovative, cross-sectional research on Polish society during the Second World War.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2022, 125; 49-74
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwuetniczność międzywojennej Warszawy w świetle wyników wyborów
Two ethnic groups in interwar Warsaw in the light of the results of the elections
Autorzy:
Kowalski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/684357.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Warszawa
okres międzywojenny
Polacy
Żydzi
zachowania wyborcze
Warsaw
interwar period
Poles
Jews
electoral behaviour
Opis:
The results of the elections, including their spatial diversity, are very often influenced by the cultural diversity of voters. This is clearly visible in Poland during the interwar period (1918-1939). This shows, among other, the study of J. Kopstein and J. Wittenberg (2000). Poles voted for nationwide parties with different ideological features. Members of ethnic minorities choosing parties emphasizing their ethnicity. The only grouping that fully broke the ethnic divide were the Communists, who were voted on by both Polish and Jewish voters. This is also confirmed in the case of election results in Warsaw, a city inhabited by Poles (70%) and Jews (30%). It was a rule that about 75-80% of Warsaw voters voted for the nationwide parties and the remaining 20-25% for the Jewish parties. However, the analysis of the Warsaw elections does not confirm the thesis of J. Kopstein and J. Wittenberg (2000) that the Poles voted ideologically, while the Jews voted for the parties representing the Jews as a minority. Jewish parties also had a differentiated ideological image with the Left, the Right and the Center. Taking into account this diversity, it makes possible to see that Jewish voters expressed greater sympathy for the left-wing parties (Bund, the Communists and Poale Zion) than Poles (Polish Socialist Party, the Communists). At the end of the 1930s, the leftist sympathies were particularly prominent among the Jews. In the elections to the city council of Warsaw in 1938, the left among the Jewish parties won 2/3 votes (the Bund and Poale Zion), while among the national groups only 1/3 (Polish Socialist Party). On the other hand, Kopstein and Wittenberg argue that Jews were not the main source of communist influence in Poland. Support for candidates of this political option in Warsaw, both among Poles as Jews, reached a maximum of 17% (in 1927). Earlier and later support in both communities was lower. At most it may be noted that in the case of Jews before 1927 it was lower than among Poles, while after 1927 higher. Kopstein and Wittenberg are right that the Jews were not the main base of communist influence in Poland. Support for candidates of this political option in Warsaw, both among Poles and Jews, reached a maximum of 17% in 1927. Earlier and later support was lower. In the case of Jews before 1927 it was lower than among Poles, while after 1927 higher.Spatial segregation, both ethnically and socially, has resulted in a strong spatial variation in the results of the elections. The Polish right was dominant in the central districts of the city, the Polish left in the suburbs. The exceptions from this regularity were North Districts (Muranów, Powązki, Grzybów) and part of Praga, where the Jewish parties dominated. The largest concentration of Jewish voters was the Northern District. In its eastern part the Jewish right won, in its western part the Jewish Left and the Communists. Jews were not the main base of influence of Communists in Poland, however, certain circumstances allow to understand why such a stereotype appeared. At least in the case of Warsaw, though perhaps also on a nationwide scale, the Jews showed more sympathy for the left than the Polish voters. In addition, the proportion of Jews among the members of the Communist Party (about 25%), and especially in the authorities of this party (30-50%), was higher than their share in the whole population (10%). Jews also often cooperated with the Polish left to oppose the influence of the nationalist Polish right. For the latter, the identification of the left with the Jews and Jews with the left was a very comfortable argument in the political struggle.
Na wyniki wyborów, w tym ich zróżnicowanie przestrzenne, bardzo często wpływa różnorodność kulturowa wyborców. Widać to wyraźnie w Polsce w okresie międzywojennym. Potwierdzają to również wyniki wyborów w Warszawie – mieście zamieszkiwanym przez Polaków (70%) i Żydów (30%). Polacy głosowali na ogólnopolskie partie o różnych cechach ideologicznych, członkowie mniejszości etnicznych wybierali natomiast partie podkreślające ich pochodzenie. Partie żydowskie miały także zróżnicowany wizerunek ideologiczny, choć można dostrzec, że żydowscy wyborcy wyrażali większą sympatię dla partii lewicowych niż Polacy, aby przeciwstawić się wpływowi nacjonalistycznej prawicy. Jedynym ugrupowaniem, które w pełni przełamało podziały etniczne, byli komuniści. Segregacja przestrzenna, zarówno etniczna, jak i społeczna, spowodowała silne zróżnicowanie wyników wyborów. Polska prawica dominowała w centralnych dzielnicach miasta, polska lewica – na suburbiach. Wyjątkami od tej regularności były dzielnice północne (Muranów, Powązki, Grzybów) i część Pragi, gdzie dominowały partie żydowskie. Największą koncentracją wyborców żydowskich był okręg północny. W jego wschodniej części wygrywała prawica żydowska, w zachodniej części – żydowska lewica i komuniści.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2018, 7; 71-91
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzielni Polacy ratują getto? Kilka uwag o relacjach polsko-żydowskich i zagładzie w narracji Zjednoczonej Prawicy
Brave Poles save the ghetto? Some comments on Polish-Jewish relations and the Holocaust in the narrative of the United Right
Autorzy:
Zieliński, Konrad Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343798.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
historical politics
Holocaust
Jews
Poles
United Right
polityka historyczna
Zagłada
Żydzi
Polacy
Zjednoczona Prawica
Opis:
W polityce historycznej propagowanej przez Obóz Zjednoczonej Prawicy ważne miejsce zajmuje martyrologia narodu, m.in. zbrodnie popełniane na ludności polskiej przez Niemców, Sowietów czy Ukraińców. Działania władz sprawiają wrażenie, że te próbują zrównać los Żydów i Polaków w czasie wojny, a nawet wymazać z kolektywnej pamięci zbrodnie popełniane w czasie wojny na Żydach przez ich polskich sąsiadów. Nie jest to zabieg nowy, ponieważ również w czasach PRL starano się ukrywać wstydliwe karty dziejów Polski. Jednak po 2015 r. narracja promowana przez Zjednoczoną Prawicę na temat postaw Polaków wobec Zagłady idzie dalej: nie tylko przemilcza się sprawy trudne, ale na wszelkie sposoby promuje postawy świadczące o bohaterstwie i ofiarności Polaków w ratowaniu Żydów, usiłując tym samym przekonać opinię publiczną w kraju i zagranicą, że były to postawy powszechne. Parafrazując znany wiersz Czesława Miłosza i esej Jana Błońskiego, powinniśmy powiedzieć, że nie „Biedni Polacy patrzą na getto”, lecz „Dzielni Polacy ratują getto”. Artykuł jest próbą komentarza na temat polityki historycznej po 2015 r. w kontekście stosunków polsko-żydowskich w czasie okupacji niemieckiej na podstawie literatury przedmiotu oraz wypowiedzi i doniesień medialnych.
The martyrdom of the nation, including the crimes committed against the Polish population by Germans, Soviets or Ukrainians, occupies an important place in the historical policy promoted by the United Right camp. The actions of the authorities give the impression that they are trying to equate the fate of Jews and Poles during the war and, moreover, to erase from the collective memory the crimes committed against Jews by their Polish neighbours during the war. This is not a new procedure, also during the communist era shameful pages of Polish history were tried to be hidden. However, after 2015, the narrative promoted by the United Right on the attitudes of Poles towards the Holocaust goes further: not only are difficult matters kept silent, but attitudes testifying to the heroism and generosity of Poles in saving Jews are promoted in every way, in an attempt to convince public opinion at home and abroad that these attitudes were universal. To paraphrase a well-known poem by Czesław Miłosz and an essay by Jan Błoński, not - "Poor Poles look at the ghetto", but - "Brave Poles save the ghetto". The article is an attempt to comment on post-2015 historical politics in the context of Polish-Jewish relations during the German occupation on the basis of literature on the subject and media statements and reports.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 2; 105-122
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka eksterminacji obywateli Drugiej Rzeczypospolitej przez Trzecią Rzeszę i Związek Sowiecki w latach 1939–1945 Część I: Polityka Trzeciej Rzeszy
Autorzy:
Matelski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568820.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Poles
Gypsies
Jews
German occupation
extermination
genocide
поляки
цыгане
евреи
немецкая оккупация
истребление
геноцид
Opis:
The Third Reich’s attack on Poland on September 1, and the Soviet Union’s on September 17, 1939 – without declaring of war – was another attempt to erase the Polish state from the map of Europe. Both the invaders justified their actions, with persecution of national minorities by Polish authorities. Under the German-Soviet agreement of September 28, 1939, the Polish lands were divided between the two states as a part of a secret protocol to the non-aggression treaty between Berlin and Moscow (23 August 1939), known as the Ribbentrop–Molotov Pact. Both totalitarian ideological systems: Stalinism and Nazism began to execute extermination policy against the citizens of the Republic of Poland. This policy was aimed at destroying the leadership layers of the nation, separation from national culture and tradition (in the case of Poles, also from the Roman Catholic religion) and transforming into Knechte, a cheap working-class – in the case of Germans, and a free labour force – in the case of Soviet Union. One of the basic instruments in the implementation of anti-Polish policy was an unprecedented on such a scale forced displacement of the population. As far as Germany is concerned, so far no such manifestations of anti-Polish policy has ever taken place. During the reign of the Hohenzollern (until November 28, 1918), ethnic assimilation was accomplished by the Germanisation of the population, while in Nazi rule (starting January 30, 1933) it was decided to demote the land and to displace or to murder the population. In total, during the occupied of Poland, about 1.71 million Polish citizens have been displaced by the German authorities, more than 3 million Jews were killing, as well as 0.5 a million ethnic Poles and more than 20,000 Gypsies.
Нападение Третьего Рейха 1 сентября и Советского Союза 17 сентября 1939 г. – без объявления войны – на Польшу был очередной попыткой смести польское государство с карты Европы. Оба захватчика обосновывали свое поведение в том числе притеснением польскими властями национальных меньшинств. В силу немецко-советского соглашения от 28 сентября 1939 г. польские земли поделили между собой оба государства агрессора, как воплощение в жизнь тайного протокола к договору о ненападении, подписанного Берлином и Москвой 23 августа 1939 г., известного как пакт Риббен-тропа – Молотова. Обе тоталитарные идеологические системы – сталинизм и гитлеризм приступили к реализации политики истребления населения Речи Посполитой. Эта политика была направлена на уничтожение ее правящих слоев, отмежевание от национальной культуры и традиции (в случае поляков также от римо-католической религии), превращение в батраков (Knechte) и дешевую рабочую силу – в случае Рейха и на русификацию и превращение в бесплатную рабочую силу – в случае Советского Союза. Одним из основных инструментов осуществления антипольской этнической политики были не встречавшиеся до сих пор в таком масштабе принудительные переселения и выселения населения. Если речь идет о Германии, то до того времени не наблюдались такого рода проявления антипольской политики. В период господства Гогенцоллернов (до 28 ноября 1918 г.) этническая ассимиляция проводилась прежде всего путем онемечения, а от 1871 г. – германизации населения. В период правления нацистов (от 30 января 1933 г.) было принято решение германизировать землю, а население выселить или истребить. Всего в оккупированной Польше немецкая власть выселила около 1,71 млн польских граждан и уничтожила свыше трех миллионов евреев, пол миллиона этнических поляков и свыше 20 тыс. цыган.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2017, 3(14); 145-165
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nazistowscy przywódcy przedwojennego Opola i opozycja antyhitlerowska w latach 1933–1945 w świetle akt z Instytutu Pamięci Narodowej oraz z Archiwum Państwowego w Opolu
The Nazi leaders of the pre-war Opole and the anti-Hitler opposition in 1933–1945 in the light of files from the Institute of National Remembrance and files from the State Archive in Opole
Autorzy:
Oszytko, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697521.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
the Nazis
elite
memory
nation
oposition
city
party
monarchists
socialists
Catholics
Poles
Jews
communists
Germany
Opis:
The article is a new contribution to the local history of Opole of 1933–1945 in the light of not known and not published archival documents about the pre-war Nazi leaders of the Opole Regency and the anti-Hitler opposition as well. Those documents are stored both in the State Archive in Opole (file: Gestapo Oppeln) and in the Institute of National Remembrance (IPN Archive – various archive files). The first part of the article describes the Nazi elite of the Opole Regency in the period of 1933–1945. This interesting and complicated history of Opole and Opole region concerns the operation of the NSDAP monoparty, as well as its affiliated organizations and repressive organs of a totalitarian state. This part of the article was developed mainly from various files from the Institute of National Remembrance. The second part describes the anti-Hitler opposition in the Opole Regency in the period of 1933–1945. Very interesting and also not known in the scientific circulation are materials about political opponents, collected by Gestapostelle Oppeln, which are right now being published by the author of the article, following the previous article about the files relating to the Jews (dealt with in articles by J. Oszytko) and to the Poles (in a book by Dermin and Popiołek) which were kept by the Gestapo in Opole. To summarize, the article casts light on the history of the city, with respect to, on the one hand, the rise of German totalitarianism changing into one-party domination of the NSDAP party, and – on the other hand – the scope of persecution of parties and persons standing in opposition to Hitler’s rule in our city and region.  
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2018, 16, 4 (1); 157-198
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznańscy Żydzi – szkic do dziejów: rabini, synagogi, szkoły talmudyczne, zapomniane cmentarze…
The short history of Jews in Poznań: rabbis, synagogues, Talmudic schools, and forgotten cemeteries…
Autorzy:
Jedlińska, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197951.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Żydzi
Poznań
Polacy
Niemcy
historia
synagogi
cmentarze
rabini
Jews
Poles
Germans
history
synagogues
cemeteries
rabbis
Opis:
Pierwsi żydowscy osadnicy pojawili się w Poznaniu już w początkach istnienia miasta. Pierwszy polski książę Bolesław Pobożny, idąc za przykładem cesarza Fryderyka II, który w 1283 roku nadał Żydom w Wiedniu przywileje, uczynił to samo w Poznaniu. Wraz z rozwojem miasta stopniowo zwiększała się w nim liczebność ludności żydowskiej. Na początku XV wieku co czwarty budynek przy ulicy Sukienniczej był zajmowany przez Żydów. Ulica niebawem zyskała nazwę ulicy Żydowskiej. Z przeprowadzonego w 1507 roku spisu powszechnego wynika, że Poznań był jedną z największych gmin żydowskich w Polsce. Pierwszy cmentarz żydowski został założony w XV wieku na Złotej Górze, w pobliżu obecnego kościoła oo. Jezuitów, później przeniesiony został na teren zwany Muszą Górą, po zachodniej stronie miasta. Pod koniec XVIII wieku gmina żydowska stanowiła jedną czwartą mieszkańców. W 1793 roku Poznań przeszedł pod władanie pruskie. Podczas pożaru w 1803 roku spłonęły trzy z sześciu synagog. Działania urbanistyczne podjęte przez władze pruskie nie objęły odbudowy dzielnicy żydowskiej. Cmentarz na Muszej Górze został zlikwidowany w 1804 roku, a gmina żydowska otrzymała grunt pod nowe miejsce pochówku przy ul. Głogowskiej. Historia poznańskich Żydów jest przypowieścią o nieistniejącym miejscu, zagubionym między dziewiętnastowiecznymi kamienicami a podwórkami dzielnicy nazwanej Łazarz. Niegdyś znacząca społeczność żydowska w Poznaniu zniknęła. Najnowszy cmentarz został założony w latach 30. XX wieku przy ul. Szamarzewskiego. On również już nie istnieje – obecnie znajdują się tam ogrody działkowe.
The presence of the Jews in Poznań dates back to the early years of the city. The first Polish prince Bolesław the Pious, following the example of Emperor Frederic II who in 1283 granted privileges to the Jews in Vienna, has done the same in Poznań. As Poznań grew, the population of Jews in the city has been gradually growing. In 1507, based on the census conducted in that year, it appears that Poznań, at the time, was one of the largest Jewish communities in Poland. The first Jewish cemetery recorded in the town’s documents was established in the 15th century in a place called Złota Góra (Goldenberg), then it was moved to the western side to a hill called Musza Góra. At the end of the 18th century, the Jewish community made up almost a quarter of the inhabitants of Poznań. In 1793 the city came under the Prussian rule. During the fire in 1803 which devastated the northeastern part of the Old Town and the Jewish quarter. An urban planning-action undertaken by the Prussian authorities didn’t include reconstruction of the Jewish quarter. The Jewish cemetery on Musza Góra existed until 1804 when the Jews were forced to leave. The Jewish community was given land for a new cemetery on Głogowska Street. The history of Poznań’s Jews is a parable of a non-existent place, lost between the tenement houses and the backyard of Lazarus district (Łazarz). Once intellectually and the quantitatively significant Jewish community has disappeared. The latest Jewish cemetery in Poznań has been established in the 1930s on Szamarzewskiego Street. In the documents of the Municipal Executive Board in Poznań, it is called: Jewish Cemetery. Nowadays it’s nonexistent, as it was turned into gardens.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2019, 4; 119-136
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka eksterminacji obywateli Drugiej Rzeczypospolitej przez Trzecią Rzeszę i Związek Sowiecki w latach 1939–1945 Część II: Polityka Związku Sowieckiego
Autorzy:
Matelski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568512.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Poles
Jews
Ukrainians
Belarusians
Soviet occupation
extermination
genocide
поляки
евреи
украинцы
белорусы
советская оккупация
истребление
геноцид
Opis:
One of the basic instruments in the implementation of an anti-Polish nation policy was an unprecedented on such a scale forced displacement of population. In the case of Moscow, it was a reference to the tsarist policy of mixing the peoples of the empire. It has been systematically implemented since the days of Tsar Ivan the Terrible (1530–1584), and under Joseph Stalin’s rule, it has grown into the official ethnicity policy of the Soviet state. The extermination policy of the Soviet Union was aimed at full unification of the looted territories with the rest of the Soviet empire. It was realized through physical liquidation of Polish intelligentsia, officials of Polish state administration, police and army. Already on September 18th, right after the invasion of Poland, several thousand Poles were shot by Soviet soldiers and military police; without a trial. Forced deportations, public executions, mass murders and concentration camps are a common feature of both murderous systems: Nazism and Stalinism. Except for the gas chambers, all methods of destroying humans were already earlier applied in the East (since November 1917), and later in Nazi Germany (since January 1933). The only difference was that from June 22, 1941, Stalin was counting on emergence of a territorially unspecified Polish state, which Hitler had never planned. Poland as the only member of the Allied side in World War II was shifted territorial (and reduced by 100 thousand sq. Km compared to August 31, 1939) and forced to exchange population, and became a satellite of the Soviet Union for 45-year – all at the request of Moscow.
Одним из основных инструментов реализации антипольской этнополитики были не встречавшиеся до сих пор в таком масштабе принудительные пере- селения и выселения жителей. В случае Москвы это перекликалось с царской политикой смешивания народов империи; она систематически проводилась со времен царя Ивана Грозного (1530-1584), а период правления Иосифа Сталина стала официальной этнической политикой советского государства. Политика истребления Советской Союза была направлена на полную уни- фикацию захваченных земель с остальной территорий советской империей. Ее воплощение проводилось путем физической ликвидации польской ин- теллигенции, служащих польской государственной администрации, поли- ции и армии. Уже 18 сентября, то есть непосредственно после нападения на Польшу от пуль советских солдат и военных жандармов погибло несколько тысяч поляков. Расстреливали их без судов. Принудительные переселения, депортации, публичные экзекуции, мас- совые расстрелы и концлагеря – это общая черта обеих губительных систем: гитлеризма и сталинизма. За исключением газовых камер, все методы и спо- собы уничтожения людей были применены раньше на востоке (от ноября 1917 г.), а лишь позже в нацистской Германии (от января 1933 г.). Единствен- ная разница заключалась в том, что от 22 июня 1941 г. Сталин допускал воз- можность возникновения ближе неопределимого территориально польско- го государства, чего Гитлер никогда не планировал. Польша как единственный союзник альянтов во II мировой войне – по требованию Москвы – была территориально перемещена (и уменьшена на 100 тыс. км2 сравнительно с 31 августом 1939 г.) и была вынуждена пойти на обмен населения, а также на 45 лет стала страной, зависимой от СССР.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2017, 4(15); 205-226
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagłada i krajobraz po Zagładzie w komiksowych kadrach
The Holocaust and the Landscape after the Holocaust in Comic Strips
Autorzy:
Forecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389572.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
Shoah
postcatastrophism
postmemory
comic book
graphic novel
discourse
nationalism
anti-Semitism
Poles
Jews
Maus
war
collective memory
Opis:
Since the publication of two comic books entitled Maus by Art Spiegelman, the comics about the Holocaust became a separate category of graphic stories referring to history. The appearance of albums by Spiegelman may also be treated as a certain caesura on the Polish market of comics. Until that time, no Polish author of comic strips had even tried to come to grips with the topic of the Holocaust; even today they would rather avoid this topic. Taking no account of the reasons behind such abandonment, it is worth noting that Polish authors clearly gave ground to the creators from the West who, with mixed success, filled in this significant gap and their comics were later translated into Polish. The main purpose of the article is to show a panorama of comic books by Polish and Western authors, which have been published in Poland until now and, in various ways, touch upon the question of the Holocaust, thus becoming a part of a postcatastrophic discourse. The aim of the undertaken considerations is not solely the creation of the inventory but also a fragmentary but critical analysis of the contents of the mentioned comic strips.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2015, 25; 276-308
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obozy w Działdowie w latach II wojny światowej
Camps in Działdowo during World War II
Autorzy:
Orski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559182.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Działdowo
eksterminacja
Niemcy
obóz jeniecki
obóz pracy
obóz przejściowy
Polacy
Soldau
zbrodnie
Żydzi
crime
extermination
Germans
Jews
labour camp
Poles
POW camp
temporary camp
Opis:
Po rozpoczęciu II wojny światowej w Działdowie (niem. Soldau) urządzono obóz, w którym przetrzymywano nie tylko jeńców wojennych, lecz także ludność cywilną, w tym Polaków i Żydów. Aresztowanych torturowano i zabijano. Od grudnia 1939 r. w obozie przetrzymywano przedstawicieli lokalnych elit, w tym działaczy politycznych, duchownych, nauczycieli i urzędników państwowych. Szacuje się, że do kwietnia 1940 r. w obozie zabito ok. 15 tys. osób. Pomimo że obóz funkcjonował później jako obóz pracy przymusowej a następnie jako obóz karny, to w swoim charakterze nie odbiegał od obozów koncentracyjnych. Z tego powodu byli więźniowie obozu w Działdowie są traktowani tak samo jak więźniowie obozów koncentracyjnych.
This paper covers events connected with the occupation and creation of camps and other sites of internment of the Polish and the Jews in Działdowo during 1939‒1945. On the first of September 1939 the town was attacked by German soldiers who gained control of the positions in the market square without a single gunshot. During the war in the area of the town and in the vicinity sites for internment of POW’s were organized, the civilian population of Polish and Jewish nationality. Arrested persons were tortured and killed in rooms of the house. Since December 1939 the Gestapo arrest was moved to the barracks where the activity of the transitory camp for the Polish began. Among them were priests, teachers, clerks, diplomats. In fact, this camp served as a place of extermination for all categories of prisoners, Polish political activists, displaced persons and Jews. The inhabitants of Działdowo and neighbouring localities were unintentional witnesses of these crimes. Due to lack of documents one can assess the number of victims at about 15 thousands victims. This action ended in the middle of April. The camp has been transformed into the camp of educational labour for persons refusing to work. Soon the camp changed its character as a penalty camp. Taking into consideration life and labour difficult conditions of this camp and high number of its victims, this camp has been treated on a par with the concentration camps. Therefore the former prisoners of complex camp in Działdowo have received identical benefits.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 245-263
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies