Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "strength ratio" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Effect of storage time and temperature on Poisson ratio of tomato fruit skin
    Autorzy:
    Kuna-Broniowska, I.
    Gladyszewska, B.
    Ciupak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25051.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    storage time
    storage temperature
    Poisson ratio
    tomato
    fruit skin
    material strength
    plant cultivar
    greenhouse tomato
    Opis:
    The results of studies investigating the effects of storage time and temperature on variations in Poisson ratio of the skin of two greenhouse tomato varieties – Admiro and Encore were presented. In the initial period of the study, Poisson ratio of the skin of tomato fruit cv. Admiro, stored at 13°C, varied between 0.7 and 0.8. After the successive 10 days of the experiment, it decreased to approximately 0.6 and was stabilized until the end of study. By contrast, the skin of tomatoes cv. Encore was characterized by lower values and lower variability of Poisson ratio in the range of 0.4 to 0.5 during storage. The examinations involving tomato fruit cv. Admiro stored at 21°C were completed after 12 days due to fruit softening and progressive difficulty with preparing analytical specimens. The value of Poisson ratio for both varieties stored at roomtemperature fluctuated throughout the experiment to approximate 0.5.
    Źródło:
    International Agrophysics; 2012, 26, 1
    0236-8722
    Pojawia się w:
    International Agrophysics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wysokiego ciśnienia i temperatury na wartości modułu Younga i współczynnika Poissona w wybranych typach skał
    Influence of high pressure and temperature on Young modulus and Poisson ratio values for selected rock types
    Autorzy:
    Domonik, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2063064.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    moduł Younga
    współczynnik Poissona
    wysoka temperatura
    wysokie ciśnienie
    wytrzymałość
    odkształcalność
    Young modulus
    Poisson ratio
    high temperature
    high pressure
    strength
    strain
    Opis:
    W pracy przedstawiono wpływ wysokiego ciśnienia i temperatury na zmiany wartości statycznego modułu Younga (Est) i statycznego współczynnika Poissona (νst) w wybranych odmianach litologicznych skał. Wartości tych stałych materiałowych zmieniają się wraz ze wzrostem ciśnienia (P) i temperatury (T) w zależności od odmiany litologicznej. W piaskowcach występuje generalny trend – wartość modułu Younga rośnie wraz z głębokością. Podobna tendencja występuje w przypadku granitu. Na wartość modułu Younga w dolomitach zmiany ciśnienia i temperatury nie wpływają natomiast znacząco. Z kolei w anhydrytach obserwuje się bardzo duże oscylacje wartości i znaczne rozrzuty parametru w zależności od głębokości. W bazaltach na dużej głębokości (2000 m) obserwuje się zmianę trendu z rosnącego na malejący. Natomiast dla statycznego współczynnika Poissona (νst) nie obserwuje się wyraźnych trendów. Wartości tego współczynnika nie zależną ani od głębokości, ani od temperatury.
    The study presents and discusses the influence of high pressure and temperature on changes of the value of static Young modulus (Est) and static Poisson ratio ( st) for selected lithological types. The values of these material constants are changing with increasing pressure and temperature in different ways depending on lithological types. For sandstones a general trend is observed – the value of Young modulus increases with depth. Similar tendency might be observed in case of granites. Changes of pressure and temperature do not affect dolomites significantly. For anhydrite high variations of Young modulus are observed depending on depth. For basalts at high depth (2000 m) increasing trend inverts into decreasing. Static Poisson ratio ( Vst) does not have clear trends. The values of the ratio do not depend on temperature and depth as well.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 446 (1); 117--122
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes of selected structural and mechanical properties of the Strzelin granites as induced by thermal loads
    Wpływ obciążeń termicznych na zmiany niektórych strukturalnych i mechanicznych właściwości granitów strzelińskich
    Autorzy:
    Nowakowski, A.
    Młynarczuk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/219766.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    właściwości skał
    struktura skał
    obciążenie termiczne
    spękania
    prędkość fali dźwiękowej
    porowatość
    przepuszczalność
    wytrzymałość na jednoosiowe ściskanie
    moduł Younga
    współczynnik Poissona
    rock properties
    rock structure
    thermal load
    cracks
    sound wave velocity
    porosity
    permeability
    compressive strength
    Young modulus
    Poisson ratio
    Opis:
    Temperature is one of the basic factors influencing physical and structural properties of rocks. A quantitative and qualitative description of this influence becomes essential in underground construction and, in particular, in the construction of various underground storage facilities, including nuclear waste repositories. The present paper discusses the effects of temperature changes on selected mechanical and structural parameters of the Strzelin granites. Its authors focused on analyzing the changes of granite properties that accompany rapid temperature changes, for temperatures lower than 573ºC, which is the value at which the β - α phase transition in quartz occurs. Some of the criteria for selecting the temperature range were the results of measurements carried out at nuclear waste repositories. It was demonstrated that, as a result of the adopted procedure of heating and cooling of samples, the examined rock starts to reveal measurable structural changes, which, in turn, induces vital changes of its selected mechanical properties. In particular, it was shown that one of the quantities describing the structure of the rock - namely, the fracture network - grew significantly. As a consequence, vital changes could be observed in the following physical quantities characterizing the rock: primary wave velocity (vp), permeability coefficient (k), total porosity (n) and fracture porosity (η), limit of compressive strength (Rσ1) and the accompanying deformation (Rε1), Young’s modulus (E), and Poisson’s ratio (ν).
    Wśród wielu czynników wpływających na właściwości fizyczne i strukturalne skał jednym z najważniejszych jest bez wątpienia temperatura. Jej podwyższenie lub obniżenie może prowadzić do zmian struktury, spowodować przemiany fazowe składników, zmieniać skład chemiczny a wreszcie, stan skupienia skały. Procesy te mogą więc w istotny sposób zmienić właściwości fizyczne skały, co jest istotne między innymi z punktu widzenia szeroko rozumianego budownictwa podziemnego. Zmiany temperatury skały mogą wynikać z warunków naturalnych, w jakich się ona znajduje lub być konsekwencją działalności człowieka. Szczególnym przypadkiem takiej działalności jest budowa różnego typu składowisk podziemnych czy to magazynowych (np. magazyny paliw płynnych) czy też „podziemnych śmietników” na różnego rodzaju odpady, także promieniotwórcze. Artykuł skupia się na badaniach wpływu zmian temperatury na wybrane parametry mechaniczne i strukturalne granitów ze Strzelina. Autorzy skoncentrowali się na analizie zmian właściwości tych skał towarzyszących szybkim zmianom temperatury, w zakresie od temperatury pokojowej do 573ºC, czyli do temperatury, przy której zachodzi przemiana fazowa kwarcu β - α. Badania prowadzono na dwóch odmianach granitoidów z masywu Strzelin-Žulowa. Jedna z nich to odmiana „młodszą”, tzw. normalna, o charakterze adamellitu a druga to odmiana „starszą” wykazującą podobieństwo do gnejsów. Na potrzeby niniejszej pracy granit normalny nazywano granitem gruboziarnistym, a granit gnejsowaty - drobnoziarnistym. Procedura badawcza polegała na tym, że walcowe próbki skal umieszczano w piecu nagrzanym do zadanej temperatury, celem wywołania „szoku” termicznego. Stosowano temperatury 100, 200, 300 i 500 stopni Celsjusza. Po upływie 60 minut piec, w którym znajdowała się próbka wyłączano i stygł on wraz z próbką do temperatury pokojowej. Przyjęty czas wygrzewania miał zapewnić równomierne nagrzanie próbki w całej jej objętości. Wyznaczony on został na podstawie pomiarów przewodnictwa temperaturowego. Wyniki badań mikroskopowych przeprowadzone dla granitów wygrzewanych w opisany sposób wskazują, że istotną zmianą strukturalną jest powstanie nowych i (lub) rozrost już istniejących spękań. W pracy zaprezentowano wyniki badań ilościowych, które świadczą o tym, że zastosowana procedura grzania szokowego pociąga ze sobą wzrost spękań rozumiany zarówno jako wzrost ich długości jak i rozwartości a w konsekwencji ich powierzchni (patrz rys. 6), Ponadto spękania te są praktycznie niezauważalne pod mikroskopem optycznym i uwidaczniają się dopiero pod mikroskopem skaningowym, Analizując dwie odmiany granitu zauważono, że zdecydowanie większy wzrost spękań występuje w granicie gruboziarnistym. Jakkolwiek rozrost istniejących i powstanie nowych spękań nie są jedynymi zmianami strukturalnymi zauważonymi w podgrzewanych skałach (porównaj rozdział 3.1 i 3.2), to w rezultacie zaprezentowanych wyników badań przyjęto, że są one tym procesem, który wywiera największy wpływ na właściwości fizyczne badanych skał. W badanych nie zaobserwowano przemian fazowych. Zwrócono natomiast uwagę na niewielkie zmiany chemiczne. Ich przykładem może być np. oksydacja skaleni i biotytu, czego efektem jest opisana zmiana barwy biotytu (patrz rys. 5). Badania dylatometryczne, których wynik zaprezentowano na rys 17 pokazały, że względny przyrost wymiarów liniowych próbek skał towarzyszący zmianom temperatury w przyjętym zakresie osiąga 0,085% dla granitu drobno- i 0,11% dla gruboziarnistego. Zakładając, że granity można uważać za skały jednorodne i izotropowe można w tym momencie oszacować, że ich trwała zmiana objętości (dylatancja) będąca wynikiem grzania szokowego wyniesie odpowiednio 0,255% i 0,33%. Są to wartości tego samego rzędu, co pokazane wcześniej (rys. 16) wartości porowatości spękań. Potwierdzeniem przypuszczeń o związku pomiędzy przyjętą procedurą obróbki termicznej skały a powstawaniem w niej spękań są wyniki badań przepuszczalności oraz badań porozymetrycznych pokazane w rozdz. 4.2. Zależności widoczne na rys. 8, 9 i 10 pokazują, że dla badanych granitów wraz ze wzrostem temperatury grzania szokowego następuje wyraźny wzrost przepuszczalności i porowatości. Należy przy tym wziąć pod uwagę, że zarówno badania porozymetryczne jak i badania przepuszczalności dostarczają jedynie informacji na temat spękań otwartych, połączonych ze sobą i z brzegami próbki. Nie dają one natomiast żadnych informacji na temat spękań izolowanych. Analizując wyniki testów jednoosiowego ściskania stwierdzić należy, że dla badanego materiału wraz ze wzrostem temperatury grzania szokowego zaobserwowano spadek wytrzymałości oraz sztywności próbki (rys. 11 i 13) połączony ze wzrostem jej odkształcalności (rys. 12). Przyczyny takiego zachowania badanych próbek granitowych można powiązać z pojawianiem się - w wyniku procedury grzania szokowego - nowych oraz rozrostem istniejących już w próbce mikrospękań. W rozdziale 4.3 zaprezentowano wyniki pomiarów współczynnika Poissona. Dla badanych granitów trudno dopatrzyć regularności w zależności ν(Tg), co może być konsekwencją trudności związanych ze stosowaną techniką pomiaru odkształceń poprzecznych Wydaje się jednak, że anomalia zilustrowana na rys. 14 jest zjawiskiem fizycznym polegającym na tym, że deformacja poprzeczna szkieletu próbki podczas jej jednoosiowego ściskania powoduje zamykanie się w próbce tych spękań, które są odchylone od kierunku siły obciążającej. Reasumując należy stwierdzić, że w pracy wykazano, że wskutek przyjętej procedury ogrzewania i chłodzenia próbek w badanych granitach zachodzą mierzalne zmiany strukturalne pociągające za sobą istotne zmiany wybranych właściwości mechanicznych. W szczególności wykazano, że spośród wielkości charakteryzujących strukturę skały znaczącemu rozrostowi uległa sieć spękań. Konsekwencją tych zmian były znaczące zmiany takich charakteryzujących skałę wielkości fizycznych jak: prędkość podłużnej fali akustycznej (vp), współczynnik przepuszczalności (k), porowatość całkowita (n) i porowatość spękań (η), granica wytrzymałości na ściskanie (Rσ1) i towarzyszące jej odkształcenie (Rε1), moduł Younga (E) i współczynnik Poissona (ν).
    Źródło:
    Archives of Mining Sciences; 2012, 57, 4; 951-974
    0860-7001
    Pojawia się w:
    Archives of Mining Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies