Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "PETRARCH" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Les métamorphoses de l’histoire de Grisélidis
    The Changes of Griselidis
    Autorzy:
    Hüe, Denis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2020949.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
    Tematy:
    Boccacio
    Griselidis
    Petrarch
    interpretation
    Opis:
    This paper examines the reception of Boccacio’s “Tale of Griselda” found at the ends of his Decameron.The tale is a rather enigmatic one, and remains difficult to interpret. In order to investigate the problems of interpretation and meaning when confronted with Decameron’s version of Griselda, we will draw from the work of subsequent authors: Olivier de la Marche, Petrarch and Philippe de Mézières.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 273-282
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cytaty w listach Piotra Wolframa – między średniowieczem a renesansowym humanizmem
    Autorzy:
    Horeczy, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052853.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    cytat
    humanizm
    listy
    Petrarka
    Piotr Wolfram
    citation
    humanism
    letters
    Petrarch
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest roli cytatów jako miernika wpływów humanistycznych na przykładzie listów Piotra Wolframa – polskiego prawnika wykształconego we Włoszech, uczestnika soboru w Konstancji i ambitnego kurialisty. Zawarte w nich zapożyczenia z Petrarki, Cycerona, Kwintyliana i Owidiusza zostały poddane analizie i dla ostatnich trzech wykazano, że nie musiały zostać zaczerpnięte bezpośrednio z dzieł autorów starożytnych, ale mogły pochodzić ze średniowiecznych antologii.
    The article is devoted to the role of quotations as a tool to measure the impact of humanism on the example of letters of Piotr Wolfram – a Polish lawyer educated in Italy, participant of the Council of Constance, and ambitious official of the curia. Wolfram’s borrowings from Petrarch, Cicero, Quintilian, and Ovid have been analysed and it has been indicated for the last three that they did not have to be borrowed directly from their authors’ writings but could have been taken from medieval anthologies.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2020, 58; 85-100
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Si Griseldis m’était conté: entre attendrissement et enseignement
    The Griselda Story: between Tenderness and Teaching
    Autorzy:
    Loba, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048481.pdf
    Data publikacji:
    2018-07-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Boccaccio
    Petrarch
    Philippe de Mézières
    medieval conduct literature for women
    emotions in literature
    Opis:
    My intention is to show in this article the role of emotions in the reception and dissemination of the Griselda story. Petrarch’s affective reactions to Boccaccio’s tale opened the path that many authors would pursue. I propose to trace the transition from the strange and confusing story to didactic and exemplary and explain the place of Griselda in courtesy literature addressed to women in the late Middle Ages.
    Źródło:
    Studia Romanica Posnaniensia; 2018, 45, 1; 45-55
    0137-2475
    2084-4158
    Pojawia się w:
    Studia Romanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La finzione autobiografica tra mistificazione e paradigma universale nel Secretum meum di Petrarca
    Autobiographical Fiction: Between Mystification and the Universal Paradigm in Petrarch’s Secretum Meum
    Autorzy:
    Maślanka-Soro, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34670940.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Petrarch
    Secretum meum
    autobiographical fiction
    mystification
    universal paradigm
    Petrarca
    finzione autobiografica
    mistificazione
    paradigma universale
    Opis:
    Petrarch’s customary reliance on autobiographical themes serves as a guiding principle to nearly all of his works. The Secretum meum is perhaps his most autographical text. It is a treatise in the form of a dialogue in which the speakers, Francesco and Augustine, are characters alluding to Petrarch and St Augustine. The analogies between their respective itinera conversionis determine the strategies endorsing their paradigmatic dimension. In this article, I show that Petrarch uses his own individual case as a point of departure to embark on general discourse; that the Augustinian conflict between ‘the inner man’ and ‘the outer man’ serves as the framework for the construction of the dialogue; and that the story of Francesco’s moral crisis and his attempts to surmount it assume a universal meaning. I also discuss Petrarch as a master of mystification, brilliant at conjuring up an image of himself and cultivating his autobiographical myth built up of a blend of fact and fiction. From the very outset, the reader is up against an instance of unintended internal mystification: Augustine accuses Francesco of unwitting self-deception regarding his deplorable moral condition. By the end of the Secretum, Francesco manages to renounce his weaknesses, recovers his selfcontrol, and resolves to lead a life of virtue. However, Augustine is not at all sure whether his therapeutic methods have indeed worked. Perhaps writing will be the best remedy.
    Per Petrarca l’autobiografismo diventa il filo conduttore di quasi tutta la produzione letteraria. L’opera più autobiografica è forse il Secretum meum, trattato in forma di dialogo i cui interlocutori, Francesco e Agostino, alludono a Petrarca e a sant’Agostino. Le analogie tra l’iter conversionis dell’uno e dell’altro sono strategie che confermano la dimensione paradigmatica di entrambi. Nell’articolo si cerca di dimostrare come Petrarca a partire da un caso individuale sviluppa un discorso generale, come il conflitto agostiniano tra “uomo interiore” e “uomo esteriore” costituisce un’asse portante intorno alla quale è costruito il dialogo e come si universalizza la storia della crisi morale di Francesco e dei tentativi di superarla. Inoltre, l’articolo ha come obiettivo presentare Petrarca come geniale mistificatore che ha saputo creare la propria immagine e coltivare il mito autobiografico in cui confonde verità e finzione. Fin dall’inizio si ha a che fare anche con la mistificazione interna non intenzionata, in quanto Agostino accusa Francesco di ingannare se stesso sul motivo della propria miseria morale, senza esserne consapevole. Il proposito da parte di Francesco di abbandonare le proprie debolezze riacquistando il dominio di sé si fa faticosamente strada verso la fine del Secretum, ma Agostino non ha nessuna certezza che i suoi metodi „terapeutici” siano stati efficaci. Forse la cura reale è la scrittura.
    Źródło:
    Italica Wratislaviensia; 2024, 15.1; 219-237
    2084-4514
    Pojawia się w:
    Italica Wratislaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Рай незабывчивой души» и «христианская истина о человеке»: Eden Вячеслава Иванова
    Autorzy:
    Cymborska-Leboda, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032523.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Ivanov Vyacheslav
    St Augustine
    Petrarch
    Scheler
    paradise/Eden
    Holy Trinity figure
    soul
    happiness
    memory/anamnesis
    oblivion
    Źródło:
    Slavia Orientalis; 2018, LXVII, 2; 215-229
    0037-6744
    Pojawia się w:
    Slavia Orientalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomysły na „nowy porządek świata”: podróż Karola IV na koronację cesarską do Rzymu w świetle korespondencji Niccolò Acciaiuoliego i Petrarki
    Autorzy:
    Schlotheuber, Eva
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042520.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    renesansowe Włochy
    polityka papiestwa
    koronacja cesarska
    Karol IV
    Petrarka
    Niccolò Acciaiuoli
    Visconti
    późnośredniowieczna dyplomacja
    Renaissance Italy
    papal politics
    imperial coronation
    Charles IV
    Petrarch
    late medieval diplomacy
    Opis:
    Koronacja cesarska Karola IV w 1355 r. była dotąd powszechnie uważana przez badaczy za wydarzenie mało istotne i bez większego wpływu na przyszłość. W rzeczywistości było jednak odwrotnie. Podróż koronacyjna Karola IV musi być rozpatrywana w szerszym kontekście walki o władzę we Włoszech między Świętym Cesarstwem Rzymskim a papiestwem. W artykule przeprowadzono analizę skomplikowanej sytuacji z perspektywy Karola oraz jego przeciwników i zwolenników we Włoszech. Ukazano, jak koronacja cesarska Karola IV doprowadziła do zasadniczej zmiany układu sił politycznych we Włoszech i w Europie, co skutkowało w konsekwencji wydaniem Złotej Bulli (1356) i Konstytucji egidiańskich (1357). Autorka po raz pierwszy odwołuje się w swoich rozważaniach do nieznanego wcześniej listu Niccola Acciaiuoliego, który kierował polityką Królestwa Neapolu. List ten rzuca nowe światło na taktykę opozycyjnego stronnictwa gwelfów i wpływu obecności Karola w Rzymie na jego polityczne cele. W artykule postarano się również udzielić odpowiedzi na od dawna przykuwające uwagę uczonych pytanie, dlaczego Karol nie zaakceptował prośby Petrarki, aby podjął we Włoszech działania na rzecz obrony tego, co określano mianem res publica, i dlaczego humanista nie przyjął zaproszenia, aby towarzyszyć Karolowi w jego podróży do Rzymu.
    The imperial coronation of Charles IV in 1355 has been widely regarded by scholars as of little import and without lasting historical significance. In fact, the opposite is the case. The coronation journey needs to be understood in the wider context of the power struggle between the Holy Roman Empire and papacy in Italy. This article examines the complex situation from the perspectives of Charles and his opponents and supporters in Italy. It demonstrates how the coronation led to a decisive redistribution of power relations in Italy and Europe, resulting in the Golden Bull (1356) and the Aegidian Constitutions (1357). A previously unknown letter by Niccolò Acciaiuoli, who directed the political affairs of the Kingdom of Naples, is discussed here for the first time. It illuminates the political tactics of the opposing Guelphs and the effect of Charles’ presence in Rome on their aims. The article also re-examines the long-disputed question as to why Charles did not accept Petrarch’s invitation to act in Italy as the defender of the res publica, and why the humanist failed to accept the invitation to accompany Charles to Rome.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2020, 19, 1; 37-80
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peter Redpath’s Philosophy of History
    Autorzy:
    Hancock, Curtis L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507626.pdf
    Data publikacji:
    2016-03-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Peter Redpath
    history
    philosophy
    education
    culture
    politics
    leadership
    Western Civilization
    Christendom
    sophistry
    science
    wisdom
    theology
    liberal arts
    Thomas Aquinas
    metaphysics
    Petrarch
    humanism
    nominalism
    Descartes
    Rousseau
    Averroes
    Christian philosophy
    Opis:
    Peter Redpath is a distinguished historian of philosophy. He believes that the best way to acquire a philosophical education is through the study of philosophy’s history. Because he is convinced that ideas have consequences, he holds that the history of philosophy illuminates important events in history. Philosophy is a necessary condition for sound education, which, in turn, is a necessary condition for cultural and political leadership. Hence, the way educators and leaders shape culture reflects the effects of philosophy on culture. In light of this background, it is possible to discern in Redpath’s account of the history of philosophy a corresponding philosophy of history. This emerges as he explains how philosophers have produced changes in thinking that have profound consequences for the culture at large. Some of these changes, many of them significant, have been positive, but others have been disastrous. Much of Redpath’s philosophy of history diagnoses what went wrong in the history of philosophy so as to indicate why modern culture suffers considerable disorder. The good news is that Redpath’s philosophy of history prescribes ways to correct Western Civilization’s current malaise.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2016, 5, 1; 55-93
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Заўвагi да перакладаў CXXXVIII санета Франчэска Петраркi ў Беларусi
    Uwagi na temat tłumaczeń 138 sonetu Francesco Petrarki na Białorusi
    Remarks on the translations of Francesco Petrarch’s Sonnet 138
    Autorzy:
    Мiнскевiч, Сяржук
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2109151.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Sonet
    Francesco Petrarca
    Melecjusz Smotrycki
    Kszysztof Kraiński
    Juryj Wierchowski
    Uładzimir Skarynkin
    przekład literacki
    analiza literacka
    analiza porównawcza
    Sonnet
    Petrarch
    Meletius Smotrytsky
    Yurij Vierkhovski
    Uladzimir Skarynkin
    literary translation
    literary analysis
    comparative analysis
    Opis:
    W artykule omówiono pierwszy w literackiej tradycji Białorusi przekład sonetu. Przeprowadzono analizę literaturoznawczą przekładu 138 sonetu Francesco Petrarki dokonanego przez Meletiusa Smotryckiego na język łaciński i język polski. Przedstawiono analizę porównawczą tłumaczeń Krzysztofa Kraińskiego (przekład na język łaciński i język polski), JurijaWierchowskiego (przekład na język rosyjski), Uładzimira Skarynkina (przekład na język białoruski). Wskazano na cechy wspólne i odejścia od oryginału. Zwrócono uwagę na manipulację w sferze znaczeniowej tekstu. Tłumacze (w wyniku cenzury lub samocenzury) osiągają zamierzony efekt propagandy własnych lub przytoczonych poglądów stosując szczegóły semantyczne wyrażeń synonimicznych, hiperbolizację i rozstawienie akcentów. Jednocześnie obraz autorski i stylistyka zostają zniwelowane.
    The first translation of sonnet in Belarusian literary tradition is discussed. The author of the article analyzes the translation of Francesco Petrarch’s Sonnet 138 made by Meletius Smotrytsky (into Latin and Polish). Contrastive analysis of the translations made by Krzysztof Kraiński ( into Latin and Polish), Yuriy Vierkhovskiy (into Russian), Uladzimir Skarynkin (into Belarusian) is suggested. Mutual and contrastive features as well as manipulation in semantic content of the original text have been revealed. Translators (as a result of self-censorship and censorship) achieve an effect of propaganda of their opinions and opinions of others using nuances in the semantics of synonymous expressions, hyperbolization and accent positioning. Authors’ images, reflections and stylistics have been eliminated.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2015; 189-202
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Заўвагi да перакладаў CXXXVIII санета Франчэска Петраркi ў Беларусi
    Uwagi na temat tłumaczeń 138 sonetu Francesco Petrarki na Białorusi
    Remarks on the translations of Francesco Petrarch’s Sonnet 138
    Autorzy:
    Мiнскевiч, Сяржук
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944722.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Sonnet
    Petrarch
    Meletius Smotrytsky
    Kszysztof Kraiński
    Yurij Vierkhovski
    Uladzimir Skarynkin
    literary translation
    literary analysis
    comparative analysis
    sonet
    francesco petrarca
    melecjusz smotrycki
    kszysztof
    kraiński
    juryj wierchowski
    uładzimir skarynkin
    przekład literacki
    analiza literacka
    analiza porównawcza
    Opis:
    W artykule omówiono pierwszy w literackiej tradycji Białorusi przekład sonetu. Przeprowadzono analizę literaturoznawczą przekładu 138 sonetu Francesco Petrarki dokonanego przez Meletiusa Smotryckiego na język łaciński i język polski. Przedstawiono analizę porównawczą tłumaczeń Krzysztofa Kraińskiego (przekład na język łaciński i język polski), Jurija Wierchowskiego (przekład na język rosyjski), Uładzimira Skarynkina (przekład na język białoruski). Wskazano na cechy wspólne i odejścia od oryginału. Zwrócono uwagę na manipulację w sferze znaczeniowej tekstu. Tłumacze (w wyniku cenzury lub samocenzury) osiągają zamierzony efekt propagandy własnych lub przytoczonych poglądów stosując szczegóły semantyczne wyrażeń synonimicznych, hiperbolizację i rozstawienie akcentów. Jednocześnie obraz autorski i stylistyka zostają zniwelowane.
    The first translation of sonnet in Belarusian literary tradition is discussed. The author of the article analyzes the translation of Francesco Petrarch’s Sonnet 138 made by Meletius Smotrytsky (into Latin and Polish). Contrastive analysis of the translations made by Krzysztof Kraiński ( into Latin and Polish), Yuriy Vierkhovskiy (into Russian), Uladzimir Skarynkin (into Belarusian) is suggested. Mutual and contrastive features as well as manipulation in semantic content of the original text have been revealed. Translators (as a result of self-censorship and censorship) achieve an effect of propaganda of their opinions and opinions of others using nuances in the semantics of synonymous expressions, hyperbolization and accent positioning. Authors’ images, reflections and stylistics have been eliminated.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 189-202
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetic reception of the illustrations to the “Triumphs of Petrarch” (late 17th and 18th century)
    Poetycka recepcja rycin do „Tryumfów” Petrarki (druga połowa XVII i XVIII wiek)
    Autorzy:
    Grześkowiak, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089370.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Poetry and graphic art
    Petrarch
    "The Triumphs"
    emblem epigrams
    Polish poetry of the 17th and 18th century
    Symeon of Polotsk (1629–1689)
    Wespazjan Kochowski (1633–1700)
    Franciszek Dionizy Kniaźnin (1750–1807)
    Franciszek Karpiński (1741–1825)
    Francesco Petrarca
    Symeon z Połocka
    Wespazjan Kochowski
    Franciszek Dionizy Kniaźnin
    Franciszek Karpiński
    Tryumfy
    wiersze na ryciny
    Opis:
    The Triumphs (Triumphi) by Petrarch is a series of six poems honouring the allegorical figures of Love, Chastity, Death, Fame, Time and Eternity, who vanquish each other in turn. The Italian poem sequence was virtually unknown in Poland (although a Polish translation of The Triumph of Love appeared c. 1630, only few readers would have read it as it was circulated exclusively in a small number of hand-made copies). The illustrations, however, caught the eye of the printers and became immediately popular. They depicted each of the victorious figures riding on triumphal chariot, followed by procession of captives. This article examines the Polish verses inspired by the illustrations rather than the text of the Trionfi i.e. written in the course of the late 17th and 18th century. The author of the most remarkable poetic response to the pictorial representations of Petrarch's Triumphs was Samuil Gavrilovich Piotrowski-Sitnianowicz (aka Symeon of Polotsk). As a student of the Academy of Wilno, he came across an emblem book with copperplate engravings of the Triumphs designed by Maarten van Heemskerck in 1565. His Polish verses (composed c. 1650–1653) follow loosely the Latin epigrams (subscriptiones) by Hadrianus Junius (Adriaen de Jonghe). Symeon of Polotsk was the first Polish-language author whose verses reflected in extenso the pictorial representation of the Triumphs (before him verses inspired by Petrarch's allegories had been written by Mikołaj Rej, Maciej Stryjkowski and Stanisław Witkowski). Wespazjan Kochowski's volume of miscellaneous pieces in verse published in 1674 includes an epigrammatic poem The Triumph of Love, inspired by Plate One of the Triumphs. However, Kochowski's description suggests that he must have seen an engraving showing Cupid's victims under his feet. That iconographic variant appears, among other, in the woodcuts of Bernard Salomon (1547) and the copperplates designed by one of van Heemskerck's pupils (mid-16th century) or Matthäus Greuter (1596). The following two poems were written about a century later. In 1779 Franciszek Dionizy Kniaźnin published in his second volume of Erotyki [Erotic poems] a song called The Triumph of Love. Its scenic arrangement, inspired by the illustrations of Petrarch's first Triumphus, is adapted to present twenty-one pairs of suitors. The description is stylized in conformity with the current Rococo manner and spiced up with touches of parody. A similar treatment of this subject can be found in some 17th-century paintings, for example in the Triumph of Love by Frans Francken the Younger, or an identically titled picture by the Italian Baroque artist Mattia Preti. The other poem, On the picture of the 'Triumph of Death', can be found in Franciszek Karpiński's Zabawki wierszem i przykłady obyczajne [Diversions in Verse and Moral Exemplars] published in 1780. It names eleven preeminent ancient conquerors and rulers, all cut down by Death personified by a scythe-wielding skeleton. Karpiński's description was no doubt inspired by a copperplate engraving produced by Silvestro Pomarede and designed about 1748–1750 by Gianantonio Buti after Bonifacio de' Pitati. In each of the two prints most of the figures on the ground round the chariot are identified by name. It may also be noted that Karpiński rounds of his poem with two stanzas evoking the last plate in the cycle, The Triumph of Eternity.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2019, 5; 493-510
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies