Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "peter" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Św. Piotr biskupem Rzymu?
    Saint Peter – the bishop of Rome?
    Autorzy:
    Pałucki, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611917.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Piotr
    Rzym
    Peter
    Rome
    Opis:
    The primacy of the Bishop of Rome is an essential, if not a fundamental element of the unity of Church and belongs to the mainstream of ecclesiology throughout its whole history. It is anchored in the study of the doctrine of the New Testament and from the very beginning, starting from the oldest patristic sources, such as the Epistle of Saint Clement of Rome to Corinthians and Ignatius of Antioch’s Epistles, there have been utterances indicating Saint Peters extraordinary role in the universal Church and the significance of his stay in Rome and the foundation of the local Christian community there. The Church Fathers also emphasize that Peter is present in all fundamental events related to the foundation of the Church and it was him who was entrusted with the care for its unity by Jesus. The first writers who start to describe Peter as the Bishop of Rome are Tertullian and Cyprian, who teaches that the Bishop’s authority is like the Apostles’ authority and uses the term cathedra Petri referring to Rome. Although Saint Irenaeus attributes the foundation of the Roman Church to Peter and Paul, in the course of years, especially after the transfer of the Capital of the Empire to Constantinople, he also puts the name of Peter at the top of the list of Roman Bishops. Many biblical scholars and patrologists also emphasize that Paul never laid claim to be the Bishop of Rome.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2008, 52, 2; 819-826
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty Paweł Apostoł i prymat św. Piotra
    Paul the Apostle and the Primacy of Saint Peter
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40024066.pdf
    Data publikacji:
    2023-10-15
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    św. Paweł
    św. Piotr
    Rzym
    Dwunastu
    prymat Piotrowy
    jedność Kościoła
    Paul
    Peter
    Rome
    the Twelve
    primacy of Saint Peter
    unity of the Church
    Opis:
    W ramach teologii prymatu Piotrowego na ogół pomija się, co na jego temat wynika z postawy i nauczania św. Pawła Apostoła. Zagadnienie wydaje się ważne, ponieważ jest wyraźnie obecne w Nowym Testamencie. Chodzi o to, by przez pogłębione studium włączyć je do całości zagadnień dotyczących pierwotnego rozumienia prymatu Piotrowego oraz traktowania go w pierwotnym Kościele. Święty Paweł na pewno wciąż stanowi brakujące ogniwo w uzasadnianiu prymatu św. Piotra oraz może służyć za wzór jego praktycznej afirmacji. Prezentowany artykuł stanowi próbę zwrócenia uwagi na to zagadnienie i potrzebę dokonania uzupełnień w teologii prymatu Piotrowego.
    Within the frames of theology of the Primacy of Saint Peter the testimony concerning this issue which Paul the Apostle provides through his attitude and teachings is generally disregarded. The question, however, is quite significant since it is clearly present in the New Testament. The point is, that through the profound study this issue should be included among the subjects concerning the original understanding of the primacy of Saint Peter and his status in the early Church. Certainly, Saint Paul still constitutes a decisive argument in the discussion concerning the primacy of Saint Peter and may serve as an example of its practical affirmation. This paper constitutes an attempt to draw the attention to this issue and to the need for certain supplementation in the theology of the primacy of Saint Peter.
    Źródło:
    Sympozjum; 2023, 1(44); 69-88
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lorenzo Rossi, Pietro e Paolo testimoni del Crocisso-Risorto: La synkrisis in Atti 12,1-23 e 27,1-28,16. Continuita e discontuita di un paralelismo nell’opera lucana (Analecta Biblica 205; Rome: Gregorian & Biblical Press 2014). Pp. 512. € 35. ISBN 88-765-36-671
    Autorzy:
    Mielcarek, Krzysztof Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051174.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Lucan work
    Acts of Apostles
    Peter
    Paul
    Jesus
    paschal narratives
    Opis:
    Book review: Lorenzo Rossi, Pietro e Paolo testimoni del Crociffsso-Risorto: La synkrisis in Atti 12,1-23 e 27,1-28,16. Continuita e discontuita di un paralelismo nell’opera lucana (Analecta Biblica 205; Rome: Gregorian & Biblical Press 2014). Pp. 512. €35. ISBN: 8876536671.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2018, 8, 4; 645-650
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rhetorical Syncrisis in the Johannine Presentation of Jesus and Peter
    Autorzy:
    Kubiś, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178681.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    syncrisis
    ancient rhetoric
    rhetorical interpretation
    characterization
    Jesus
    Peter
    Gospel of John
    Opis:
    The article advances a hypothesis that certain elements in the Johannine characterization of Jesus and Peter can be profitably interpreted through the lens of the ancient rhetorical device of syncrisis. The analysis consists of six main parts. First, the hypothesis itself is laid out in detail. Second, the Jewish and Christian uses of syncrisis around the turn of era is described, as proof for the possibility that this rhetorical technique was employed in the FG. Third, the status quaestionis on the use of syncrisis in the FG is provided. Fourth, some arguments are presented to justify the choice of progymnasmata as a methodological framework in the exposition of σύνκρισις between Jesus and Peter. It is argued that the ancient rhetorical exercises called progymnasmata, which contain a reliable and helpful description of ancient syncrisis, can thus provide useful criteria in the search for elements of syncrisis in the Johannine description of the relationship between Jesus and Peter. Fifth, the Johannine comparison between Jesus and Peter is viewed according to some of the basic rules of the progymnasmatic theory of syncrisis. Sixth, a detailed analysis of a few elements of the Johannine syncrisis between Jesus and Peter is presented.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2017, 7, 4; 487-529
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prymat papieża według kan. 331 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    The Primacy of the Pope According to can. 331 of the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Brinda, Štefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029031.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Następca
    Piotr
    Biskup Rzymu
    Rzym
    władza
    Successor
    Peter
    Roman Pontiff
    Rome
    power
    Opis:
    Kościół katolicki jest organiczną wspólnotą wszystkich wiernych chrześcijan z woli Jezusa Chrystusa. W tej organicznej wspólnocie każdy wierzący ma swoje miejsce i funkcje. Funkcje wiernych występują jako indywidualne i kolegialne, i są ściśle ze sobą połączone. Indywidualną funkcją w Kościele jest urząd papieża. Tak jak Apostoł Piotr został wybrany przez samego Chrystusa na pierwszego wśród Apostołów, tak i dziś papież jest głową Kolegium Biskupów. Papież, Biskup Rzymu, jest pierwszym następcą Apostoła Piotra, głową Kolegium Biskupów, zastępcą Chrystusa na ziemi i pasterzem całego Kościoła. Na mocy swego urzędu ma w Kościele najwyższą, pełną, bezpośrednią, powszechną i zwyczajną władzę, którą może swobodnie wykonywać. Jego władza jest najwyższą władzą rządzenia i obejmuje władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
    The Catholic Church is an organic community of the Christian faithful who believe in Jesus Christ. Everyone has his place and functions in the Church. The functions of the faithful appear as individual and collegial, and are closely related together. The Pope’s office is an individual function in the Church. Like the Apostle Peter, he was chosen by Christ himself as the first of the Apostles, and so is the Pope today, he is the head of the college of bishops. The Pope, Roman Pontiff is the first successor of the Apostle Peter, the Vicar of Christ, and the pastor of the universal Church on earth. By virtue of his office he possesses supreme, full, immediate, and universal ordinary power in the Church, which he is always able to exercise freely. His authority is the supreme and it consists of legislative, executive and judicial one.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2020, 8, 2; 9-29
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aux fondements de l’institution ecclésiale: La position de saint Pierre parmi les apôtres (Mt 16, 13–20) et son retentissement á l’époque apostolique et patristique
    At the basis of ecclesiastical institution: St.Peter’s place among Apostles (Mt 16, 13–20) and its reminiscencesin apostolic and patristic times
    Autorzy:
    WOJDA, JACEK
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546626.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Peter
    Apostles
    church institution
    Clement of Rome
    Cyprian from Cartagena
    Pope Francis
    Opis:
    Big activity passed Popes, with the least Francis Bergoglio, is a question about reception their lives and action, especially in times of modern medium broadcasting. Sometimes presented content could be treated as sensation, and their receptiveness deprived of profound historical and theological meaning. This article depends of beginnings of the Church, when it started to organize itself, with well known historically-theological arguments. Peter confessed Jesus as the Christ and got special place among Apostles. His role matures in young Church community, which is escaping from Jewish religion. Peter tramps the way from Jerusalem thru Antioch to Rome, confirming his appointing to the first among Apostles and to being Rock in the Church. Nascent Rome Church keeps this special Peter’s succession. Clement, bishop of Rome, shows his prerogatives as a successor of Peter. Later, bishop of Cartagena, Cyprian, confirms special role both Peter and each bishop of Rome among other bishops. He also was finding appropriate role for each of them. Church institution, based on Peter and Apostles persists and shows truth of the beginnings and faithfulness to them in nowadays papacy. Methodological elements Presented in the introduction let for the lecture of Gospel and patristic texts without positivistic prejudices presented in old literature of the subject.
    Źródło:
    Civitas et Lex; 2016, 1(9); 91-105
    2392-0300
    Pojawia się w:
    Civitas et Lex
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wkład Janowego ucznia w IV Ewangelię
    Autorzy:
    Gryglewicz, Feliks
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177682.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia według św. Jana
    Piotr
    Jan
    J 21
    John
    Peter
    John 21
    Opis:
    Die Erzählung über die Offenbarung Jesu Christi am See Genezareth (J 21) berührt die Sachen der ganzen Kirche. Der Fischfang zeigt auf viele aus verschiedenen Nationen stammende Gläubigen. Die Hervorhebung der übergeordneten Rolle Petrus’ in der Kirche durch den Autor, dem es an der Betonung der Bedeutung Johannes des Evangelisten gelegen sein sollte, lässt feststellen, dass er viele Kirchengemeinden kannte und wusste, dass sie alle Christi gehören. Er kannte auch Doktrin, die sie bekannten, er kannte den nur ihnen eigentümlichen Wortschatz, und sogar unbeträchtliche Abweichungen im Inhalt. Er selbst unterzeichnete den Aufbau der Kirche, was Johannes nicht für wichtig hielt, und die gegenwärtige Eschatologie von Johannes versuchte er um die zukunftige in anderen Kirchengemeinden beliebte Eschatologie zu ergänzen. Als Ganzes strebte der Autor von J 21 nach der Einheit von allen Bekennern Christi.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1983, 30, 1; 77-83
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bułgarski car Piotr i jego żona Maria Lekapena w Latopisie Helleńskim i Rzymskim drugiej edycji
    Autorzy:
    Brzozowska, Zofia A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038147.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Old Russian literature
    Hellenic and Roman Chronicle
    Peter
    Maria Lekapene
    Byzantine- Bulgarian relations
    Opis:
    The sequence concerning the reign of Peter and Maria Lekapene as well as the Byzantine-Bulgarian relations between 927 and 969 can be found in the second version of the Hellenic and Roman Chronicle. It is a vast historiographical work, whose authors attempted to demonstrate the history of medieval Rus against the broad background of universal history, drawing on the sources of Byzantine provenance known in Slavonic translation (mainly the chronicles of John Malalas and George Hamartolus). Given the fact that the Hellenic and Roman Chronicle does not contain information about the capture of Constantinople by the Ottoman Turks, the year 1453 is considered the terminus ante quem for the second version of the said chronicle, which is of interest to us here. Its oldest preserved copies come from the mid-fifteenth century. The passages about Maria and Peter are extensive. They include about six columns of text written in semi-uncial in the most representative copy of the second version of the Hellenic and Roman Chronicle, i.e. manuscript БАН, 33.8.13, which is dated to the last quarter of the fifteenth century. Reading them allows one to ascertain that they constitute only a reworded version of the Slavic translation of the relevant passages of the B-version of the Georgius Monachus Continuatus. The content of the Byzantine source is quoted here in full without any abbreviations or author’s additions. The differences between the text of БАН, 33.8.13 and the text of РГБ, собр. Ундольского [Ф. 310], № 1289 – constituting the basis for editing the translation of the Georgius Monachus Continuatus of the B-version – are limited only to the stylistic and editorial level, except for the changes resulting most probably from the copyist misunderstanding the meaning of the original.
    Źródło:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2017, 58; 25-40
    0080-9993
    Pojawia się w:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il senso cristologico-ecclesiologico dell’ammonizione rivolta a Pietro da Gesù (Mt 16, 23/Mc 8, 33)
    Christological and Ecclesiological Meaning of Jesus’ Admonition to Peter (Mt 16:23; Mk 8: 33)
    Autorzy:
    Borto, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144007.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Objawienie
    Chrystus
    Mesjasz
    Piotr
    uczeń
    krzyż
    szatan
    chrystologia
    eklezjologia
    Revelation
    Christ
    Messiah
    Peter
    disciple
    Cross
    Satan
    Christology
    Ecclesiology
    Opis:
    Chrystologiczno-eklezjologiczne znaczenie napomnienia skierowanego przez Jezusa do Piotra (Mt 16, 23/Mk 8, 33) Tradycja ewangeliczna dwóch Ewangelii synoptycznych (wg Mateusza i Marka) przekazała ostre napomnienie Jezusa, z którym zwrócił sie On do Piotra (por. Mt 16, 23/Mk 8, 33). Napomnienie to zostało skierowane do Pierwszego z Apostołów zaraz po jego wyznaniu wiary. Tak kontekst, jak również ton tych słów czyni z nich interesujący fragment zarówno dla refleksji o charakterze egzegetycznym, jak również teologicznym pozwalając wyciągnąć znaczące wnioski o charakterze chrystologiczno-eklezjologicznym. Można bowiem powiedzieć, że właśnie w tym momencie w wyraźniejszy sposób zostaje objawiona tajemnica Chrystusa i zarazem tajemnica bycia Jego uczniem, a więc zostało objawione coś „więcej” o samym Chrystusie i coś „więcej” o Kościele jako wspólnocie Jego uczniów. W niniejszym artykule autor podejmuje sie analizy znaczenia tego napomnienia. W tym celu omawia znaczenie słów Jezusa w kontekście każdej ze wspomnianych Ewangelii. Kontekst ten wskazuje, że chodzi tu przede wszystkim o objawieniowy wymiar tej perykopy. Następnie, powołując sie na argumenty o charakterze gramatycznym, kontekstualnym i opinie innych autorów, autor niniejszego artykułu proponuje inne tłumaczenie napomnienia Jezusa niż to przyjmowane powszechnie - takie, w którym wybrzmiewa nakaz pokornego kroczenia za Chrystusem aż po krzyż, a nie takie, które nakazuje Piotrowi po prostu oddalić się. Wyżej wskazana interpretacja omawianego fragmentu pozwala wyciągnąć wnioski tak o charakterze chrystologicznym, jak i eklezjologicznym. Do pierwszych nalepy zaliczyć wskazanie, że tajemnica Chrystusa zostaje w pełni objawiona dopiero wraz z wydarzeniem paschalnym, gdy „wszystko sie wypełniło”. Ściśle powiązany jest z tym wniosek o charakterze eklezjologicznym, w którym autor wskazuje, że uczeń Chrystusa, reprezentowany w osobie Piotra, może otworzyć sie na pełnie tego objawienia tylko w wiernym podążaniu za Panem aż po misterium krzyża i po udział w nim. Powyższa interpretacja omawianego tekstu stawia również pytania o charakterze chrystologicznym i eklezjologicznym, na które tekst ewangeliczny nie odpowiada, lecz które trzeba określić inspirującymi dla refleksji teologicznej: w jakim sensie tajemnica Paschy objawia „coś więcej” z tajemnicy Chrystusa? Na czym polega ten krok, który uczeń Jezusa winien zrobić, by pójść za Nim do końca? Dlaczego pełnia tajemnicy Chrystusa nie jest dostępną bez „wejścia” z Nim w tajemnice Paschy?
    The synoptic Gospel tradition of Matthew and Mark has passed on harsh words which Jesus addressed at Peter (Mt 16: 23 and Mk 8: 33). The First of the Apostles was reprimanded soon after he had professed his faith. Such a context as well as the overtone of Jesus’ words make them an interesting pericope both for exegesis and theology, allowing a theologian to draw important conclusions for Christology and Ecclesiology. Indeed, this moment of the Gospel more distinctly reveals the Christ mystery as well as the mystery of what it means to be his disciple. Therefore there is “something more” revealed about Christ himself as well as “something more” about the Church as the community of Jesus’ disciples. In this paper, the author analyzes the meaning of the admonition. In order to do it, he discusses the sense of Jesus’ words in the contexts of both Matthew and Mark, pointing to similarities and differences between their accounts. He also proposes a new translation of the analyzed words, different from the commonly accepted one. Finally, the author presents his most important conclusions and questions arising when reading the aforementioned pericopes, as well as their christological and ecclesiological consequences.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 51-69
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szymon Piotr znakiem trwania i jedności Jezusowego Kościoła Żydów i Greków według Mt 16,13-20
    Autorzy:
    Żywica, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041162.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Simon
    Petrus
    Evangelium
    Kirche
    Universalismus
    Synagoge
    Judaismus
    Juden
    Griechen
    Peter
    Gospel
    Church
    universalism
    Synagogue
    Judaism
    Jews
    Greeks
    Szymon
    Piotr
    Ewangelia
    Kościół
    uniwersalizm
    Synagoga
    Judaizm
    Żydzi
    Grecy
    Opis:
    Egzegeza Mt 16, 13-20 dokonana w świetle uwarunkowań historycznych i doktrynalnych zaistniałych po roku 70 na terenie Judei, w jakich znalazł się ewangelista Mateusz wraz z reprezentowanym przez siebie judeochrześcijańskim Kościołem, wskazuje na obecne w tekście wyraźne akcenty i związane z nimi cele uniwersalistyczne. To przede wszystkim nimi kierował się on definiując zbawcze przesłanie Jezusa zmartwychwstałego o charakterze chrystologicznym i eklezjologicznym w ostatecznej już wersji redagowanej przez siebie Ewangelii królestwa w momencie przełomowym dla dalszych losów Kościoła palestyńskiego. Tak redaguje scenę jaka rozegrała się pod Cezareą Filipową, aby prowadzony przez niego Kościół do świata hellenistycznego zyskał całkowitą pewność doktrynalną, że tę samą władzę związywania i rozwiązywania w niebie i na ziemi jaką otrzymał od samego Jezusa Szymon Barjona by sprawować ją w ziemi Izraela, posiada również Szymon Piotr aby sprawować ją z identyczną skutecznością zbawczą na ziemiach pogan. Bez tej doktrynalnej pewności niemożliwa byłaby zapewne jego dalsza judeochrześcijańska egzystencja w świecie etnochrześcijan i pogan.
    Exegesis of Matthew 16:13-20, made in the light of historical and doctrinal terms occurred after 70 years in Judea, in which the evangelist Matthew was presented with its Judeo-Christian Church, indicates clearly existing in the text emphasis and related them to universalist objectives . They primarily guided him to define the saving message of Jesus the Risen of being Christological and Ecclesiological, in the final version edited by himself, in the Gospel of the Kingdom at the turning point for the fate of the Palestinian Church. The scene from Caesarea Philippi is edited in a manner which allows Peter to run his church in the Hellenistic world in order to gain complete doctrinal confidence that the same power of binding and resolving in heaven and on earth which he received from Jesus Simon Barjon to exercise it in the land of Israel, is also possessed by Simon Peter to celebrate it with the same saving efficiency in the lands of the heathen. Without this doctrinal certainty, it would probably be impossible to guarantee its further Judeo-Christian existence in the world of ethnochristians and gentiles.
    Die Exegese von Mt 16, 30-20, durchgeführt im Licht der historischen und doktrinären Bedingungen im Gebiet von Judäa nach dem Jahr 70, in denen der Evangelist Matthäus und die von ihm repräsentierte Kirche sich befand, weist deutliche universalistische Akzente und mit ihnen verbundene Ziele auf. Sie wurden von ihm stark berücksichtigt, als er die Erlösungsbotschaft des auferstandenen Jesus formulierte. Die endgültige Version der Botschaft vom Reich hatte in diesem Moment des Umbruchs für die Weiterentwicklung der palästinischen Kirche einen christologischen und ekklesiologischen Charakter. Die Szene, die sich bei Cäsarea Philippi abspielte, wird auch so verfasst, damit die sich für die hellenistische Welt öffnende Kirche zweifelsfreie doktrinale Sicherheit erhalte, dass dieselbe Bindungs- und Lösungsgewalt im Himmel und auf der Erde, welche Simon Barjona von Jesus für das Gebiet Israels erhalten hat, jetzt auch Simon Petrus für die genauso heilseffiziente Mission bei allen Heidenvölkern gegeben wird. Ohne diese doktrinale Sicherheit wäre eine weitere judenchristliche Existenz in der Welt der Christen und Heiden voraussichtlich unmöglich gewesen.      
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 15-30
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies