- Tytuł:
-
Action and Happiness. A Reinterpretation of Thomas Aquinas’s Theory of Happiness in Paul’s of Worczyn Ethical Thought
Działanie i szczęście. Reinterpretacja teorii szczęścia Tomasza z Akwinu w etycznej myśli Pawła z Worczyna - Autorzy:
- Płotka, Magdalena
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2075931.pdf
- Data publikacji:
- 2018-12-30
- Wydawca:
- Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
- Tematy:
-
szczęście
działanie
kontemplacja
etyka
Paweł z Worczyna
Tomasz z Akwinu
happiness
practice
contemplation
ethics
Paweł’s of Worczyn
Thomas Aquinas - Opis:
-
Paweł’s ambiguous attitude to the Thomistic concept of happiness is expressed on the one hand in his acceptance of Aquinas’s thesis about the connection of happiness with the act of intellect, and on the other hand – in attempts to relieve this relationship by constantly appealing to the role of the will. Therefore, Paweł’s position regarding happiness should be described as moderate, as he attempts to reconcile Thomas’s intellectualism with Buridan’s voluntarism which underlies homo felicitabilis concept. The Cracow practical philosophy took similarly undecided attitude towards Aristotelian eudaimonology. It pointed out the role of human activities in acquiring happiness, but also strongly exposed the value of contemplation. This attitude resulted from the interpretative possibilities created by the text of the Nicomachean Ethics; Aristotle wrote about both the active character of happiness and the highest value of contemplation itself . The Cracow thought, therefore, treated Aristotelian doctrine about happiness rather selectively: it used fragments in which the relationship between happiness and human action is emphasized, and omitted those in which the identity of the highest happiness and the passive state of contemplation is stated . As a result of such selective way of referring to the Aristotelian work, Paweł of Worczyn interpreted Thomas Aquinas in his own way, mainly he reformulated the basic assumptions of Thomistic theory and thus, he worked out his own original theory of happiness.
Koncepcja szczęścia według Pawła z Worczyna wynika bezpośrednio z jego teorii vita activa i vita contemplativa. Dwa rodzaje życia wskazują człowiekowi na dwa rodzaje celów. Dotyczą one również dwóch rodzajów szczęścia, tj. aktywnego i kontemplacyjnego. Szczęście, które jest specyficzne dla aktywnego życia, opiera się na „działaniach zewnętrznych” - twierdzi Paweł z Worczyna, takie życie zależy od aktywności w świecie i aktywnego zaangażowania w sprawy doczesne. Z drugiej strony szczęście kontemplacyjne polega na kontemplacji prawdy. Zatem działania zewnętrzne i kontemplacja prawdy są „najbardziej pożądane i możliwe do osiągnięcia przez człowieka”. Stanowią jednocześnie dwa równoległe cele, które są specyficzne dla określonego sposobu życia. Niniejszy artykuł omawia podstawowe problemy teorii szczęścia w ujęciu Pawła z Worczyna – wybitnego myśliciela i filozofa, który pracował na Uniwersytecie w Krakowie w XV wieku. Komentując „Etykę nikomachejską” Arystotelesa, Paweł wielokrotnie odwołuje się do rozwiązań Tomasza z Akwinu. Używa tomistycznego opisu szczęścia jako swoistego punktu wyjścia w swoich własnych rozważaniach, a następnie reinterpretuje tomistyczną doktrynę szczęścia w świetle woluntaryzmu Jana Burydana. W rezultacie krakowski filozof rozwija swoją synkretyczną koncepcję „aktywnego szczęścia”. Celem artykułu jest prześledzenie odniesień Pawła z Worczyna do Tomaszowej koncepcji szczęścia. Artykuł dzieli się na trzy części. W pierwszej przedstawię ogólną koncepcję podwójnego ujęcia szczęścia w myśli etycznej Pawła Worczyna. W drugiej części krótko omówię rolę homo felicitabilis Burydana w argumentacji Pawła za „aktywnym charakterem szczęścia”. W trzeciej części zajmuję się problemami interpretacji Pawła teorii szczęścia Tomasza z Akwinu. - Źródło:
-
Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 241-253
2300-1976 - Pojawia się w:
- Rocznik Tomistyczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł