Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "List do Tymoteusza" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Φιλαργυρία – czy jedyny korzeń wszelkiego zła? Analiza 1 Tm 6, 10a
Autorzy:
Tomczyk, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912678.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
φιλαργυρία
ῥίζα
πᾶς
κακός
korzeń
zło
pieniądze
bogactwo
List do Tymoteusza
Paweł Apostoł
root
evil
money
wealth
Epistle to Timothy
St. Paul the Apostle
Opis:
Autor artykułu przedstawia analizę fragmentu 1 Listu do Tymoteusza 6, 10a i odpowiada na podstawowe pytanie, czy miłość pieniędzy (φιλαργυρία) jest rzeczywiście jedynym korzeniem wszelkiego zła? Autor analizuje relację Pawła Apostoła do filozofii stoików w kontekście określenia αὐτάρκεια. Następnie przedstawia słowo φιλαργυρία od strony semantycznej. Omawia po kolei kluczowe słowa tekstu: „korzeń” (ῥίζα), „wszelkie zło” (πάντον τῶν κακῶν) oraz „miłość pieniędzy” (φιλαργυρία). Brak rodzajnika określonego (ἡ) przy słowie „korzeń” (ῥίζα) sprawia, że należy traktować je jakościowo. Tym samym ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία należy rozumieć następująco: (u)miłowanie pieniędzy nie jest jedynym korzeniem wszelkiego zła, ale jednym z wielu innych.
The author of this article presents an analysis of a fragment of the First Epistle to Timothy and responds to the basic question of if love of money (φιλαργυρία) indeed is the root of all evil.  The author analyzes St. Paul’s relationship to the philosophy of the stoics in the context of the term αὐτάρκεια. Next, he presents the word φιλαργυρία from a semantic perspective. He in turn discusses the key words “root” (ῥίζα), “all evil” (πάντον τῶν κακῶν), and “love of money” (φιλαργυρία). The lack of the definite article (ἡ) by the word “root” (ῥίζα) necessitates that it be treated in a qualitative way. Thus, ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία should be understood as follows: love of money is not the only root of evil, but one of many among others.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2020, 73, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bogactwo jako hojność dawania. Analiza lingwistyczno-teologiczna 1Tm 6,17-19
Wealth as Generosity in Giving: Linguistic and Theological Study of 1Tm 6:17-19
Autorzy:
Tomczyk, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920403.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
wealth
First Letter to Timothy
Apostle Paul
generosity
doing good
solidarity
ethics
bogactwo
Pierwszy List do Tymoteusza
Paweł Apostoł
hojność
czynienie dobra
solidarność
etyka
Opis:
The author of the article provides a linguistic and theological study of the text from 1Tm 6:17-19, which is a sort of “instruction” offered by the author of the Letter on the Christian attitude towards wealth. Each one of these three verses is analysed separately. The paper draws the reader’s attention to the fact that the material riches owned by a man is a gift from God and brings with itself a threefold accountability: to man, to society and to God. The text under study underlines two main components of wealth which are captured by the adjectives εὐμετάδοτος (generosity beyond measure) and κοινωνικός (the social dimension of wealth). God’s intention for providing men with tangible assets (wealth) is, primarily, doing good to others, also by generous sharing of their possessions. We should perceive wealth from the eschatological point of view which ought to influence the present attitude of wealthy people. A rich man should put his trust not in ephemeral and temporary things but in God who is everlasting and eternal. He is the source of all abundance and wealth. Rich Christians should imitate God in His universal attitude of sharing with everybody.
Autor artykułu przedstawia analizę lingwistyczno-teologiczną tekstu 1Tm 6,17-19, który jest swego rodzaju „instrukcją” autora Listu na temat postawy chrześcijanin wobec bogactwa. Każdy z trzech wierszy analizowany jest oddzielnie. Autor artykułu zwraca uwagę na fakt, że posiadane bogactwo materialne stanowi dar Boga dla człowieka, uwidaczniający się w potrójnej odpowiedzialności: przed samym sobą, przed społeczeństwem oraz przed Bogiem. Analizowany tekst podkreśla dwa główne elementy bogactwa, wyrażone przez przymiotniki εὐμετάδοτος (hojność ponad miarę) oraz κοινωνικός (społeczny wymiar bogactwa). Bożym zamiarem udzielania człowiekowi dóbr materialnych (bogactwa) jest przede wszystkim czynienie dobra względem innych, także poprzez hojne dzielenie się z innymi swoją majętnością. Na bogactwo winniśmy patrzeć z perspektywy eschatologicznej, która wpływać powinna na teraźniejsze postawy ludzi bogatych. Bogaty człowiek winien pokładać swoją nadzieję nie w tym, co ulotne i tymczasowe, ale w Bogu, który jest trwały i wieczny. To On stanowi źródło wszelkiej obfitości i bogactwa. Bogaci chrześcijanie powinni naśladować Boga w Jego uniwersalnej postawie dzielenia się ze wszystkimi.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 71-93
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies