Temat: PUWP - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Struktury poziome PZPR w warszawskim środowisku naukowym w latach 1980–1981
Communist horizontal structures in the Warsaw academic community in 1980–1981
Autorzy:: Ośko, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1198418.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: PUWP
horizontal structures
liberal wing in PUWP
higher education
academic community
crisis in PUWP in 1980/1981
PZPR
struktury poziome
nurt reformatorski w PZPR
szkolnictwo wyższe
środowisko naukowe
kryzys PZPR w latach 1980–1981
Opis:: Artykuł dotyczy tzw. struktur poziomych w PZPR, będących nieformalnymi, pozastatutowymi formami współpracy między Podstawowymi Organizacjami Partyjnymi. Zjawisko było charakterystyczne dla kryzysu z lat 1980–1981 i stanowiło część liberalnego nurtu w partii. W tekście przybliżono działalność Partyjnej Komisji Koordynacyjnej Warszawskiego Środowiska Naukowego – zakres podejmowanych przez nią zagadnień związanych z „odnową” PZPR, relacje z aparatem warszawskim i centralnym oraz proces pacyfikacji środowiska po wprowadzeniu stanu wojennego.
After the agreement concluded with the “Solidarity” in summer of 1980, it was obvious that the crisis would also have an impact on the relations between members of the Polish United Workers’ Party (PUWP). The Political Bureau of the Central Committee as well as the rest of the apparatus divided into two wings. Liberals wanted further cooperation with the Solidarity and democratisation of the Party’s structures. Conservatives (also called dogmatics) were eager to fight against the opposition and therefore maintain discipline in their own ranks in order to be more efficient in that struggle. Meanwhile, ordinary members massed in the Basic Party Organizations along with their leaders from the lower level of the apparatus started to articulate their disappointment and criticism of the PUWP policy and leadership. The phenomenon was most apparent at the universities and the most numerous industrial party cells. Basic organizations started to cooperate with each other, making the so-called “horizontal structures” (in opposition to vertical structures regulated in the Party’s statute). One of that structures was the Party Coordination Commission of the Warsaw Scientific Community. It was established in November 1980 and consisted of representatives of the universities and the Polish Academy of Sciences as well as representatives of workers invited to the Commission. The main issue discussed during the Commission meetings was general democratization, especially of the PUWP. The head of capital’s communist apparatus Stanisław Kociołek supported that movement but probably it was a tactical decision made to please own members in order to have a free hand to deal with the “Solidarity” regarded as the main threat to hegemony of the Party. This uncomfortable partnership lasted almost until the introduction of martial law in December 1981 which delegalized any informal (both dogmatic and horizontal) structures.
Źródło:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2018, 16; 245-280
2450-8365
Pojawia się w:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Włodzimierz Sokorski jako prezes Radiokomitetu w latach 1956–1972. Pozycja polityczna w elicie władzy
Włodzimierz Sokorski as President of the Radio Committee in 1956–72. A Political Position within the Power Elite
Autorzy:: Donefner, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2019333.pdf
Data publikacji:: 2020-12-09
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Sokorski
propaganda
PZPR
dziennikarze
Polskie Radio
Telewizja Polska
Włodzimierz Sokorski
PUWP
journalists
Polish Radio
Polish Television
Opis:: Włodzimierz Sokorski uchodzi za jedną z barwniejszych postaci kojarzonych z elitą władzy PRL, choć brakuje – jak do tej pory – naukowych prób weryfikacji, jaką naprawdę pozycję zajmował w gronie wpływowych politycznie osób i jakie relacje go z nimi łączyły. Te ostatnie mogły mieć znaczący wpływ na stopień ingerencji aparatu partyjnego w pracę na zajmowanych przez niego stanowiskach. Artykuł stawia sobie za cel wypełnienie tych luk w odniesieniu do okresu, kiedy Włodzimierz Sokorski pełnił funkcję prezesa Radiokomitetu (1956–1972). Na podstawie analizy źródeł archiwalnych i już opublikowanych autor zarysował okoliczności związane z powołaniem Sokorskiego na stanowisko, znaczenie relacji, jakie łączyły go z Władysławem Gomułką i Zenonem Kliszką, dla dalszego biegu kariery politycznej oraz powody, dla których został odwołany z Komitetu już za rządów ekipy Edwarda Gierka. Istotne miejsce w tekście zajmują rozważania na temat postawy prezesa Sokorskiego w chwilach przełomowych dla systemu władzy („polskie miesiące”). Na marginesie artykułu poruszono ponadto wątek czystek kadrowych w Polskim Radiu i Telewizji, które największe rozmiary przybrały za jego kadencji w latach 1957–1959 oraz w okresie Marca 1968 r.
Włodzimierz Sokorski is regarded as one of the most colourful characters associated with the power elite of the Polish People’s Republic, although there are no scientific attempts to verify his real position among politically influential people and his relations with them. The latter could have had a significant impact on the degree of the party apparatus’ interference with the work he was performing on different positions he held. The purpose of the article is to fill in these gaps for the period when Włodzimierz Sokorski was a president of the Radio Committee (1956–72). Basing on the analysis of both archival and printed sources, the author outlines the circumstances related to Sokorski’s appointment to the chairmanship of the Committee together with the importance of his relations with Władysław Gomułka and Zenon Kliszko for his future political career, and the reasons for which he was dismissed from the Committee under Edward Gierek team. A considerable place is devoted to the reflections on President Sokorski’s attitude in crucial moments for the government system (‘Polish months’). On the margin of the article, a problem of personnel purges in the Polish Radio and Television was raised, the largest taking place during his tenure in 1957–59 and in March ’68.
Źródło:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2020, 18; 45-81
2450-8365
Pojawia się w:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Sekretarz propagandy sukcesu. Jerzy Łukaszewicz – przyczynek do biografii politycznej
Autorzy:: Donefner, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/689902.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Łukaszewicz
propaganda
PZPR
dziennikarze
komunizm
polityka prasowa
Polish United Workers’ Party
PUWP
journalists
communism
press policy
Opis:: Artykuł stanowi pierwszą naukową próbę nakreślenia portretu politycznego Jerzego Łukaszewicza jako działacza z najwyższych kręgów władzy partyjnej. W oparciu o kwerendę archiwalną oraz analizę ogólnodostępnych źródeł odtworzono okoliczności, jakie towarzyszyły jego nominacji na stanowisko sekretarza propagandy KC, a także zbadano wybrane aspekty działalności Łukaszewicza w KC PZPR. W tekście znalazły się rozważania na temat zróżnicowanego podejścia sekretarza do poszczególnych instytucji medialnych czy stosunku do kwestii reformy modelu propagandy, o którą w 1975 r. zabiegali jego podwładni. Autor stara się naświetlić pozycję polityczną Łukaszewicza w ówczesnym obozie władzy i przedstawić powody jego politycznego upadku.
The article is the first scholarly attempt to sketch a political portrait of Jerzy Łukaszewicz as an activist from the highest circles of the party leaders. On the basis of an archival query and analysis of available sources, the article’s author reconstructs the circumstances that accompanied his nomination as the secretary of propaganda of the Central Committee, and examine selected aspects of Łukaszewicz’s activity in the Central Committee of the Polish United Workers’ Party (PUWP). The text contains my reflections on the secretary’s diverse approach to individual media institutions, or his attitude towards the reform of propaganda model his subordinates wanted to implement in 1975. The author tries to shed light on Łukaszewicz’s political position in the power camp of the era and to present the reasons for his political fall.
Źródło:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2019, 17
2450-8365
Pojawia się w:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Społeczny portret załogi Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu w 1956 r. na tle środowiska robotniczego
A social portrait of the staff of the Żerań Passenger Car Factory in 1956 against the background of the working class
Autorzy:: Sasanka, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29519696.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: 1956
workers
October ‘56
industry
factory
PCF
Lechosław Goździk
PUWP
Warsaw
robotnicy
Październik 1956
przemysł
fabryka
FSO
PZPR
Warszawa
Opis:: Artykuł przedstawia społeczną charakterystykę załogi FSO na Żeraniu w 1956 r. na tle ogólnopolskiego środowiska robotniczego. Jej profil był zbliżony do „starych” ośrodków przemysłowych. Skład załogi, złożonej z relatywnie dużej liczby robotników typu proletariacko-produktywnego, pielęgnujących tradycyjne wartości i zdolnych do działań zbiorowych w obronie swoich interesów, mógł mieć duże znaczenie dla postawy robotników FSO (partyjnych i bezpartyjnych) w 1956 r. Jej przejawem był wybór na sekretarza Komitetu Zakładowego FSO, wbrew nieformalnym wytycznym, młodego robotnika Lechosława Goździka oraz odrzucenie oficjalnych związków zawodowych i poparcie „żerańskiego” projektu utworzenia samorządu robotniczego.
The article presents the social characteristics of the Żerań Passenger Car Factory (PCF) staff in 1956 against the background of the nationwide working class. Their profile was similar to the ‘old’ industrial centres. The staff composition, made up of a relatively large number of workers of the proletarian productive type, cultivating traditional values and capable of collective action in defence of their interests, could have had a significant impact on the attitude of the PCF workers (both those belonging to the party and non-party staff) in 1956. This was reflected in the election, against informal guidelines, of a young worker, Lechosław Goździk, as secretary of the PCF Works Committee, and in the rejection of official trade unions and support for the ‘Żerań’ project to create a workers’ self-government.
Źródło:: Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2023, 84; 209-229
0080-3634
Pojawia się w:: Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Odwilż w Fabryce. Warszawscy robotnicy i struktury Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w przemyśle w czasie kryzysu 1955–1957
The Thaw in the Factory. Warsaw Workers and Structures of the Polish United Workers’ Party in Industry during the Crisis of 1955–57
Autorzy:: Sasanka, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2019176.pdf
Data publikacji:: 2022-01-14
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: PZPR
robotnicy
komunizm
fabryka
przemysł
Polska
kryzys
odwilż
Czerwiec 1956
Październik 1956
PUWP
workers
communism
factory
industry
Polska
crisis
Thaw
June 1956
October 1956
Opis:: Artykuł jest próbą przedstawienia postaw warszawskich robotników w latach 1955– 1957 oraz funkcjonowania organizacji partyjnych w przemyśle w momencie kryzysu. Podstawę źródłową badań, oprócz literatury przedmiotu, stanowiły materiały archiwalne PZPR różnych szczebli od zakładowego po wojewódzki, głównie dziesięciu dużych warszawskich przedsiębiorstw (są przechowywane w Archiwum Państwowym w Warszawie, ekspozytura w Milanówku). Przedmiotem badań były zachowania i opinie robotników oraz funkcjonowanie podstawowych organizacji partyjnych i ich ewolucja w rytm wyznaczany przez najważniejsze wydarzenia polityczne. Przedmiotem analizy były także czynniki kształtujące sytuację w warszawskich fabrykach, najważniejsze etapy kryzysu i popaździernikowej „normalizacji” zakładowych organizacji partyjnych, główne modele postaw ich członków. Oddolna perspektywa pozwoliła też na sformułowanie wniosków co do źródeł kryzysu wewnątrz PZPR, przebiegu walk frakcyjnych i polityki popaździernikowego kierownictwa PZPR.
This article attempts to present the attitudes of Warsaw workers between 1955 and 1957 and the functioning of party organisations in the industry during crisis time. The source base for the study, apart from the literature on the subject, was the archival material of the Polish United Workers’ Party (PZPR) of various levels, from factory units to voivodeship ones, mainly of ten large Warsaw factories (kept in the State Archives in Warsaw, branch at Milanówek). The subject of research was the behaviour and opinions of workers and the functioning of basic party cells and their evolution in the wake of the most important political events. The analysis also focused on the factors shaping the situation in Warsaw factories, the main stages of the crisis and the post-October ‘normalisation’ of workplace party cells, and the main models of attitudes of their members. The bottom-up perspective also made it possible to formulate conclusions about the sources of the crisis inside the PZPR, the course of factional fights, and the post-October PZPR leadership policy.
Źródło:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2022, 19; 57-112
2450-8365
Pojawia się w:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: „Tu bratają się sekretarz z handlarzem”, czyli skomplikowane związki gór, ekonomii i ideologii
Autorzy:: Kochanowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1945376.pdf
Data publikacji:: 2021-12-13
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Zakopane
Podhale
PZPR
sieci społeczne
klientelizm
turystyka
ekonomia nieformalna
korpucja
Podhale-region
Polish United Workers’ Party
PUWP
social networks
clientelism
tourism
informal economy
corruption
Opis:: W konkluzji partyjnej komisji wysłanej w 1972 r. do Zakopanego stwierdzano, że „państwo w Zakopanem zostało postawione w sytuacji gorszej niż w kapitalizmie, bowiem zostało zepchnięte na pozycje nawet nie nocnego stróża, ale bezpłatnego dróżnika i zamiatacza ulic”. Na tę swoistą „autonomię Podhala miały wpływ uwarunkowania historyczne, społeczne, kulturowe i geograficzne, typowe dla społeczeństw (wysoko)górskich na całym świecie. Z drugiej strony ważnym aktorem było pod Tatrami również państwo, które od początku lat 50. do końca lat 80. XX w. próbowało objąć ścisłym nadzorem turystykę i sport, sektory decydujące o wizerunku i znaczeniu Zakopanego i regionu tatrzańskiego. Polityka taka napotykała jednak na szczeblu regionalnym na bardzo silne ograniczenia i sprzeciwy. Z jednej strony przyczyną tego stanu rzeczy były specyficzne sieci społeczne łączące sektor prywatny ze strukturami samorządowymi, państwowymi i partyjnymi, a nawet z milicją i wymiarem sprawiedliwości. Z drugiej zaś tylko dzięki przymknięciu oczu na często sprzeczną z obowiązującym prawem aktywność gospodarczą aktorów społecznych, zarówno górali, jak i przyjezdnych, było możliwe – przy niewydolności organizacyjnej państwa – zaspokajanie rosnących błyskawicznie po 1956 r. potrzeb modernizującego się społeczeństwa na usługi rekreacyjne. Dopiero w pierwszej połowie lat 70. socjalistyczne państwo było w stanie, dzięki zwiększonemu finansowaniu, zapewnić w miarę racjonalny rozwój infrastruktury turystycznej (np. Hotel Kasprowy). Jednak już od drugiej połowy lat 70. strukturalny kryzys systemu i w następnej dekadzie jego całkowita dezintegracja doprowadziły do sytuacji, w której instytucje państwowe musiały ustąpić pola aktorom społecznym.
The conclusion of the state commission addressed in 1972 to Zakopane was: “in Zakopane, the state is in a position worse than in capitalism. It has been reduced to the role of not even a night-watchman, but of an unpaid street-sweeper”. The peculiar “autonomy” of Podhale-Region was affected by historical, social, cultural and geographical conditions that are usually mentioned, on the other hand the state was also an important actor and nowise ambiguous. The tendency to take a strict supervision of sectors decisive for the image and the importance of Zakopane and the Tatra region – tourism and sport, existed at the central level since the mid of ‘50s to the ‘80s, but at the regional level, the policy encountered very strong limitations. On the one hand, the reason for that was the emergence of specific social networks linking the private sector with the structures of local government, state and party, or even with the police and judicatory, on the other only thanks to them it was possible – under the organizational inefficiency of the state – to fulfill the modernizing society needs for leisure and related services, that were instantly growing after 1956. Only in the first half of 70s the socialist state was able to provide a relatively rational program, thanks to being an influential factor for modernization mostly thanks to still being in disposal of material resources. However, in the period of disintegration of the system, in the end of ‘70s and in the ‘80s, state’s program was no longer a barrier and alternative for the social actors.
Źródło:: Artifex Novus; 2021, 5; 4-19
2544-5014
Pojawia się w:: Artifex Novus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "PUWP" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język