Temat: the Orthodox - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Православие на распутье. Проблемы принятия Святого и Великого Собора Православной Церкви на Крите (2016)
Prawosławie na rozdrożu. Problemy na drodze recepcji Świętego i Wielkiego Soboru Kościoła prawosławnego na Krecie (2016)
Orthodoxy at a Crossroads. Problems with Reception of the Holy and Great Council of the Orthodox Church (Crete, 2016)
Autorzy:: Kałużny, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/554278.pdf
Data publikacji:: 2017-12-01
Wydawca:: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:: Kościół prawosławny
Sobór Wszechprawosławny na Krecie
Święty i Wielki Sobór Kościoła prawosławnego
recepcja
Orthodox Church
Pan-orthodox Council in Crete
Holy and Great Council of the Orthodox Church
reception
Opis:: W dniach 18-26 czerwca 2016 roku w Akademii Prawosławnej w Kolymbari na Krecie odbył się Święty i Wielki Sobór Kościoła prawosławnego, który wywołał zróżnicowane reakcje w świecie prawosławnym. Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie procesu recepcji Kreteńskiego Soboru w świecie prawosławnym. Prezentowany temat zostanie rozwinięty w trzech częściach: (1) Sobór na Krecie (2016): prezentacja ogólna; (2) Reakcje w łonie prawosławia na Święty i Wielki Sobór; (3) Powody rozbieżności w ocenie Kreteńskiego Soboru.
On 18th-26th of June, 2016, the Orthodox Church held her Holy and Great Council at the Orthodox Academy in Kolymbari on Crete. The Council woke various reactions in the Orthodox world. The author of this essay wishes to acquaint the reader with the process of reception of the Crete Council in the Orthodox world. The topic has been presented in three parts: 1/ The Council on Crete (2016): general presentation; 2/ Reactions in the Orthodox Church to the Holy and Great Council; 3/ Reasons of divergence in evaluation of the Crete Council.
Źródło:: Sympozjum; 2017, 2(33); 151-172
2543-5442
Pojawia się w:: Sympozjum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Problematyka kryzysu ekologicznego w dokumentach Świętego i Wielkiego Soboru Cerkwi PrawosławnejProblematyka kryzysu ekologicznego w dokumentach Świętego i Wielkiego Soboru Cerkwi Prawosławnej
Ecological Crisis Issues in Documents of the Holy and Great Council of the Orthodox Church
Autorzy:: Sadowski, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944042.pdf
Data publikacji:: 2017-03-31
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:: kryzys ekologiczny
religia i ekologia
prawosławie
Cerkiew
Święty i Wielki Sobór Cerkwi Prawosławnej
Ecological Crisis
Religion and Ecology
Orthodox Church
Holy and Great Council of the Orthodox Church
Opis:: Sobór, który odbył się w dniach 18-26 czerwca 2016 roku na Krecie był nie-zwykle ważnym wydarzeniem, które nawiązuje do bogatej prawosławnej tradycji soborów powszechnych. Sobór wskazał najważniejsze wyzwania, przed którymi staje dziś człowiek. Wśród tych wyzwań znajduje się kryzys ekologiczny. Nauczanie soboru wskazuje, że kryzys ten ma charakter antropogeniczny. Jego źródłem jest sekularyzacja i osłabienie więzi człowieka ze Stwórcą, co prowadzi do egoizmu, indywidualizmu, konsumpcjonizmu i nadużyć względem przyrody. Jako szansę na przezwyciężenie kryzysu sobór wskazuje ekologiczne nawrócenie, chrześcijańską ascezę, właściwą edukację oraz odpowiedzialność międzypokoleniową.
The Council, which took place on 18-26 June 2016 in Crete was an extremely important event that referred to the rich tradition of the Orthodox Ecumenical Councils. The Council pointed to the key challenges faced by man today. Among these challenges there is the ecological crisis. Teaching of the council suggests that this crisis is anthropogenic in its nature. Its sources are the secularization and the weakening of human ties with the Creator, which leads to egoism, individualism, consumerism and abuses against nature. As a chance to overcome the crisis, the council indicates ecological conversion, Christian asceticism, proper education and inter-generational responsibility.
Źródło:: Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 1; 11-21
1232-8766
Pojawia się w:: Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Problemy Kościoła prawosławnego w Polsce w okresie międzywojennym
Problems of the Orthodox Church in Poland in the Interwar Period
Autorzy:: Sawicki, Doroteusz ks.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/494576.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:: Kościół prawosławny
cerkiew
autokefalia
rewindykacja mienia
burzenie cerkwi
Tymczasowe przepisy o stosunku rządu do Kościoła prawosławnego w Polsce
Polska międzywojenna
stosunki wyznaniowe
prześladowania
episkopat
Orthodox Church
church
autocephaly
revindication of property
destruction of churches
The Provisional Regulations Concerning the Government’s Relation to the Orthodox Church in Poland
Interwar Poland
religious relations
persecution
episcopate
Opis:: W 1918 r. po ponad 120 latach niewoli Polska powróciła na mapy Europy. Wraz z odradzaniem się państwa wielkie przemiany sięgnęły Kościoła prawosławnego w Polsce. Przed I wojną światową był on częścią Patriarchatu Moskiewskiego, który decydował o jego kadrach, statucie, życiu liturgicznym, obrzędowości, itp. Teraz cerkiew w Polsce została oderwana od rosyjskiej. Z jednej strony władze Rzeczypospolitej pragnęły jak najmocniej zerwać z przeszłością niewoli. Dążyły więc do kościelnej niezależności polskiego prawosławia. Z drugiej strony Rosja ogarnięta pożogą Rewolucji Październikowej zamknęła się w kręgu wewnętrznych problemów. Patriarchat zmuszony był walczyć o przetrwanie. Sprawy cerkwi w Polsce siłą rzeczy miały dla niego drugorzędne znaczenie. W kraju tymczasem brakowało biskupów i duchownych. Co gorsza powracający na rodzinną ziemię przedwojenni hierarchowie i kapłani posiadali rosyjskie obywatelstwo. Ukształtowani też byli w duchu rosyjskich szkół teologicznych, z których się wywodzili i w duchowości rosyjskiego Prawosławia. Nie sprzyjało to normalizacji stosunków państwo – cerkiew. Władze nieprzychylnie patrzyły na Kościół prawosławny widząc w nim relikt zaborów. Od hierarchów wymagano pełnej lojalności włącznie z podpisywaniem deklaracji lojalności. Społeczność kapłańską podzielono na uznawaną przez państwo i nieuznawaną. Ta druga nie mogła liczyć na objęcie etatowych placówek duszpasterskich, zatrudnienie jako katecheta w szkołach publicznych, czy też uzyskanie obywatelstwa (w każdej chwili mogli być – i bywali – wydaleni poza granice Ojczyzny). Wystarczyło tylko sprzeciwiać się polonizacji cerkwi, zwalczać neounię, czy też krytykować plany autokefalii Kościoła by znaleźć się w tej grupie kapłanów „drugiej kategorii”. Władze dążyły również do ograniczenia ilości czynnych placówek duszpasterskich. Czyniono to na trzy sposoby. Po pierwsze wielu dawnym parafiom nie przyznano prawa samodzielności degradując je do rangi filii nieetatowej (nawet jeśli posiadały kilka tysięcy wiernych). Po drugie od razu po zakończeniu wojny rozpoczęła się rewindykacja prawosławnego mienia. Jeśli w przeszłości jakieś prawosławne grunta lub świątynia, choć przez kilka dni należały do Kościoła rzymskokatolickiego lub unickiego, mogły teraz być odebrane czy to w ramach wyroku sadowego czy też samowolnej akcji nieprawosławnej społeczności. Cerkiew pozbawiono kilkuset świątyń i dziesiątków tysięcy hektarów ziemi uprawnej oraz lasów. Trzecim sposobem destabilizacji życia parafialnego były akcje burzenia świątyń. Propagowane, jako rozbiórka opuszczonych świątyń w bardzo złym stanie technicznym były barbarzyńskim, zaplanowanym programem zniszczenia cerkwi w Polsce. Wysadzano, palono, rozbierano profanując, bijąc i poniżając nielicznych obrońców domów bożych. Jednocześnie z tym „fizycznym niszczeniem” państwo prowadziło „wojnę prawną”. Przez długie lata posługiwało się carskim ustawodawstwem cerkiewnym pozwalającym mu penetrować wewnętrzne życie cerkwi. Konstytucja marcowa z 1921 r. potwierdziła uprzywilejowaną rolę Kościoła rzymskokatolickiego. Tymczasowe przepisy o stosunku rządu do Kościoła prawosławnego w Polsce, jako jednostronny akt rządowy nie uwzględniały specyfiki Prawosławia. Nie rozwiązywały też najważniejszych spraw. Episkopat coraz bardziej skłaniał się, wobec zaistniałej sytuacji politycznej (niezbyt przyjazne państwo i utrudniony kontakt z kanoniczną zwierzchnością w Moskwie), w stronę starań o uzyskanie statutu autokefalii z Konstantynopola, do którego należeliśmy do XVII w. Po wieloletnich zabiegach w Moskwie i Konstantynopolu ogłoszenie autokefalii nastąpiło w 1925 r. Niezależność sprzyjała reorganizacji i rozwojowi działalności edukacyjno – wydawniczej, normalizacji struktur w terenie, ujednoliceniu życia liturgiczno – obrzędowego, organizacji duszpasterstw specjalnych (w tym wojskowego ordynariatu), działalności młodzieżowej (bractwa cerkiewne), normalizacji zagadnień narodowościowych, itp. Oczywiście pozbawiała Kościół zewnętrznej opieki i patronatu. Zyski wydają się jednak dużo większe niż straty. Tych ostatnich było całkiem sporo. Państwo ograniczało rozwój prawosławnego monastycyzmu. Dążyło do narzucenia cerkwi nowego kalendarza (gregoriańskiego) i języka polskiego jako urzędowego i liturgicznego. Nie zaprzestało, a w 1938 r. nasiliło, proceder burzenia świątyń. Czteromilionowa prawosławna społeczność (11-15% obywateli) wielokrotnie zastanawiała się czym zasłużyła sobie na tak niesprawiedliwe traktowanie. Pokonała wszystkie te problemy, choć przyszło się jej złożyć daninę łez i krwi. Pamiętajmy, że wszystko to działo się w przededniu II wojny światowej. Rzeczpospolita zamiast jednoczyć się wewnętrznie wobec śmiertelnego zagrożenia prowadziła zgubną politykę szowinizmu, ksenofobii i nietolerancji.
In 1918, after over 120 years of captivity, Poland appeared once again on the map of Europe. Great changes also affected the Orthodox Church in Poland at the time of the re-emergence of the state. Before the First World War, the Orthodox Church was a part of the Moscow Patriarchate, which made decisions about its personnel, statutes, liturgical life, rites, etc. The church in Poland now has been detached from the Russian Church. On the one hand, the Republic’s authorities wanted to sever itself from the captivity of the past as much as possible. They strived for ecclesiastical independence for Polish Orthodoxy. On the other hand, Russia was overcome by the horrors of the Russian Revolution and was therefore confined to the sphere of domestic problems. The Patriarch was forced to struggle to survive. For him, the church’s situation in Poland was inevitably of secondary importance. At the time, there was a lack of bishops and priests in Poland. What’s worse, the pre-war hierarchs and priests, who were returning to their homeland possessed Russian citizenship. They were also shaped by Russian spirit of theological schools, from which they graduated, and by Russian Orthodox spirituality. This was not favourable for normalizing church-state relations. The authorities regarded the Orthodox Church in an unfavourable way, as they saw it as a relic of the partitions. The hierarchs were required to be fully loyal and to sign a declaration of loyalty. The community of priests were divided into two groups: those who were recognized by the state and those who were not. The latter could not count on receiving full-time pastoral positions, employment as catechists in public schools or obtaining citizenship (at any time they could be, and in some cases were, deported from their homeland). It was enough to oppose the polonization of the church, to fight the neo-union or criticise the plans for an Autocephalous church to find oneself in the “second category” of priests. The authorities also strived to limit the number of operational places for pastoral care. This was done in three ways. Firstly, several former parishes were not granted the right to independence, thus degrading them to the ranks of dependant parishes (even if they were made up of several thousand faithful). Secondly, immediately after the ending of the war, the process of revindication of Orthodox property commenced. If, in the past, any Orthodox land or church, even it belonged to the Roman Catholic or Uniate Church for merely a couple days, could now be re-possessed either by court ruling or by arbitrary action on the part of the non-Orthodox community. The Orthodox church was deprived of several hundred church buildings, tens of thousands of hectares of cultivated land and forests. The third way of destabilizing parish life were campaigns to destroy churches. What was propagated as dismantling abandoned churches in very poor technical condition was in fact a barbarian and planed program of destroying the Orthodox church in Poland. These churches were exploded, burned and dismantled and the few who defended the temples were mocked, beaten and humiliated. Simultaneously with the “physical destruction”, the state also waged a “legal war.” For many years, the Tsar’s church legislation, which allowed the state to penetrate into the internal life of the church was applied. The March Constitution of 1921 reaffirmed the privileged role of the Roman Catholic Church. The Provisional Regulations Concerning the Government’s Relation to the Orthodox Church in Poland as a unilateral governmental act did not take the specific nature of Orthodoxy into consideration. It also failed to resolve the most important issues. The episcopate was more and more inclined, in the face of the existing political situation (a hostile state and difficulties in contacting the canonical leader in Moscow), to strive for obtaining autocephalous status from Constantinople, to which we belonged until the 17th century. After several years of intervention in Moscow and Constantinople, autocephaly was announced in 1925. Independence allowed for the reorganization and development of education and publishing, normalization of structures within the territory, standardization of liturgical and ceremonial life, organization of specific areas of pastoral care (including the military ordinariate), youth activities (church brotherhoods), normalization of issues of nationality, etc. This, of course, deprived the Church of external protection and patronage. The gains seem to be much greater than the losses. There was a great amount of the latter. The state limited the development of Orthodox monasticism. It strived to impose on the Church the new (Gregorian) calendar and Polish as the official and liturgical language. These efforts did not cease, and in 1938 they intensified, now taking the form of destroying churches. The Orthodox community, which was composed of four million people (11-15% of citizens), repeatedly wondered why they deserved such unfair treatment. The community overcame all of these problems, but only after paying a tribute of blood and tears. Let us remember that all of this took place just before the outbreak of the Second World War. The Republic, instead of uniting itself internally in the face of the deadly threat of war, chose to pursue a fatal policy of chauvinism, xenophobia and intolerance.
Źródło:: Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 75-106
0239-2550
Pojawia się w:: Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Spór o genezę bractw cerkiewnych w literaturze historycznej
A dispute about the origin of Orthodox Brotherhoods in the historical literature
Autorzy:: Mironowicz, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/951405.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Orthodox Church
Orthodox Brotherhoods
The Republic of Poland
religious associations
denominational relations
Opis:: The article has discussed the issue of origin of Orthodox Brotherhoods. Historians’ opinions on the origin and background of Orthodox Brotherhoods differ considerably. Some historians claimed they derived from House Brotherhoods operating in Ruthenia, others believed they were established in effect of Magdeburg Law while some connected their beginnings with craft guilds. Moreover, it was also assumed that Orthodox Brotherhoods emerged due to the attempted defence to preserve Orthodox Church in difficult religious and political conditions, or the attempted reforms of Orthodox Church in effect of the decline of Orthodox hierarchy at the end of the 16th century. The article invokes different opinions of Polish and Russian historians as well as the author’s own opinion thereon.
Źródło:: Białostockie Teki Historyczne; 2017, 15
1425-1930
Pojawia się w:: Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Podstawy społecznej koncepcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego: problemy bioetyki i ekologii
Autorzy:: Aleksiejuk, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057360.pdf
Data publikacji:: 2020-11-12
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Social Concept of the Russian Orthodox Church
orthodoxy and bioethics
orthodoxy and ecology
social doctrine of the
Orthodox Church
Church and contemporary problems
Koncepcja społeczna Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
prawosławie i bioetyka
prawosławie i ekologia
Kościół i problemy współczesności
nauka społeczna Kościoła prawosławnego
Opis:: Podstawy koncepcji społecznej to jeden z najważniejszych aktów normatywnych wydanych przez Rosyjski Kościół Prawosławny. Jednogłośne przyjęcie tego dokumentu przez Święty Sobór Biskupów rosyjskiej Cerkwi, który odbył się w dniach 13-16 sierpnia 2000 roku w Moskwie, było nie tylko wydarzeniem o zasięgu lokalnym, lecz znaczącym faktem w skali całego światowego prawosławia. Po raz pierwszy w dziejach jeden z autokefalicznych Kościołów prawosławnych zdecydował się na sformułowanie oficjalnego stanowiska wobec aktualnych kwestii społecznych, gospodarczo-ekonomicznych i kulturowych, a także zdefiniowanie relacji Kościół-państwo w warunkach rzeczywistości historycznej, w której się znalazł na progu trzeciego tysiąclecia. Promulgacja Podstaw koncepcji społecznej stało się potężnym impulsem do odnowy życia duchowego, większego zaangażowania prawosławnego duchowieństwa w życie społeczne, rozwoju instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych form misji i ewangelizacji, wielopłaszczyznowego dialogu prawosławia ze światem nauki, polityki i gospodarki. Celem niniejszej publikacji jest zapoznanie polskiego czytelnika z treścią rozdziału dwunastego i trzynastego dokumentu, które odnoszą się do problematyki bioetycznej i ekologicznej. Warto podkreślić, że jest to ich pierwsze tłumaczenie na język polski. Tłumacz wyraża nadzieję, że przyczynią się one do lepszego poznania stanowiska Kościoła prawosławnego wobec kwestii, które obecnie należą do najbardziej dyskutowanych tematów społecznych.
The foundations of the social concept are one of the most important normative acts issued by the Russian Orthodox Church. The unanimous adoption of this document by the Holy Council of Bishops of the Russian Church, which took place on August 13-16, 2000 in Moscow, was not only a local event, but a significant fact on the scale of the entire Orthodox Church worldwide. For the first time in history, one of the autocephalous Orthodox Churches decided to formulate an official position on current social, economic, economic and cultural issues, as well as define the Church-state relationship in the conditions of historical reality in which it found itself at the threshold of the third millennium. The promulgation of the Foundations of the Social Concept has become a powerful impulse for the renewal of spiritual life, greater involvement of the Orthodox clergy in social life, the development of institutional and non-institutional forms of mission and evangelization, and the multidimensional dialogue of Orthodoxy with the world of science, politics and economy. The aim of this publication is to familiarize the Polish reader with the content of chapters twelve and thirteen of the document, which relate to bioethical and ecological issues. It is worth noting that this is their first translation into Polish. The translator hopes that they will contribute to a better understanding of the Orthodox Church’s position on issues that are currently among the most discussed social topics.
Źródło:: ELPIS; 2020, 22; 95-105
1508-7719
Pojawia się w:: ELPIS
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Уния и реституция православия на территории православного прихода Вознесения Господня в Клейниках
The Union and Orthodox Church restitution in Klejniki Parish
Autorzy:: Kuprianowicz, Adrian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2118257.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: the Union
restitution of Eastern Orthodox religion
Klejniki Parish
Orthodox Church
Uniate Church
Opis:: This article is an attempt to present violent history of Klejniki Parish related to the Union of Brest and its subsequent dissolution. The Union was a breakthrough event with significant orthodox changes in various spheres of its existence. It led to great confusion in previously uniform spiritual life of Klejniki parishioners and disorganized strongly “orthodox life” of the parish. As the time passed by, parish community accepted a new religious practice concerning celebration of masses and temple fittings. In new Uniate Church there appeared pulpits and icons with saints whose image deviated from orthodox canonical symbolism. After 1839, the Uniates turned to the Eastern Orthodox tradition. One of the main reasons of the dissolution of the Union was a lack of liturgical vessels to celebrate masses in Eastern Orthodox rites. Then, Klejniki parishioners inclined to retain certain religious practices of the Union.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2019; 251-266
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Św. Włodzimierz i jego rola w chrystianizacji ziem ruskich
St. Vladimir the Great and his Input to the Christianization of Rus’
Autorzy:: Mironowicz, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2171226.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: Vladimir the Great
Baptism
Kievan Rus’
Orthodox Church
Opis:: The article presents the figure of St. Vladimir the Great, grand prince of Kievan Rus’, and his role in the process of christianization of Kievan Rus’. Author recalls the circumstances in which the ruler was baptized, such as Vladimir’s participation in the liberation of Crimea and Korsun from the influence of rebels grouped under the leadership of Bardas Phocas or marriage to Anna Porphyrogenita. A significant part of the article is dedicated to the description of the Orthodox Church’s structure in the lands of Kievan Rus’ with important centers in Kiev, Navahrudak, Belgorod, Yuryev, Chernihov, Pereyaslav, Polotsk, Volodymyr-Volynskyi, Rostov and Turow. The close relationship between the newly established Church and the state has been emphasized. Christianity united the society in Kievan Rus’ and gave it an opportunity of cultural and intellectual development.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2015, Cerkiew w drodze, 6; 45-52
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wyznawcy prawosławia w Drugiej Rzeczypospolitej w dyskursie prasowym „Przeglądu Prawosławnego” (1939)
Orthodox Believers in the Second Polish Republic in the Press Discourse of ‘Przegląd Prawosławny’ (1939)
Autorzy:: Krasińska, Izabela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20433637.pdf
Data publikacji:: 2023-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:: Orthodox press
‘Przegląd Prawosławny’
Orthodox Church
Orthodox population
the Second Polish Republic
prasa prawosławna
„Przegląd Prawosławny”
Kościół prawosławny
ludność prawosławna
Druga Rzeczypospolita
Opis:: In the 1930s, the Polish-language Orthodox periodicals appeared on the press and the publishing market. Their recipients were the Orthodox believers living mainly in the eastern areas of the Second Polish Republic, and their creators were the Orthodox Polish intelligentsia, including the clergy. One of such magazines was ‘Przegląd Prawosławny’, published from January to August 1939 in Grodno. The editor in charge of the magazine was Fr. Leonidas Kasperski, and the publisher is the Orthodox Scientific and Publishing Institute. The analyzed magazine was partly of the local nature, as a lot of space was devoted to the life and activities of the Orthodox believers from the Nowogródek and Białystok voivodeships. Polish culture, history, language and traditions were promoted in ‘Przegląd Prawosławny’. They wrote about the affairs of the contemporary Church in Poland and around the world, as well as about its dignitaries. The life and activities of the Orthodox Polish patriots from the past eras were described.
W latach 30. XX w. na rynku prasowo-wydawniczym pojawiły się polskojęzyczne periodyki prawosławne. Ich odbiorcami byli wyznawcy prawosławia zamieszkujący głównie wschodnie tereny Drugiej Rzeczypospolitej, a twórcami prawosławna polska inteligencja, w tym duchowieństwo. Jednym z takich pism był ukazujący się od stycznia do sierpnia 1939 r. w Grodnie „Przegląd Prawosławny”. Redaktorem odpowiedzialnym czasopisma był ks. Leonidas Kasperski, a wydawcą Prawosławny Instytut Naukowo-Wydawniczy. Analizowane pismo częściowo miało charakter lokalny, gdyż dużo miejsca poświęcano życiu oraz działalności wyznawców prawosławia z województwa nowogródzkiego i białostockiego. Na łamach „Przeglądu Prawosławnego” propagowano polską kulturę, historię, język i tradycje. Pisano o sprawach współczesnej Cerkwi w Polsce i na świecie oraz o jej dostojnikach. Opisywano życie i działalność prawosławnych polskich patriotów z minionych epok.
Źródło:: Studia Ełckie; 2023, 25, 3; 285-306
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:: Studia Ełckie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Cerkiew prawosławna w dobrach zabłudowskich w XVII i XVIII wieku
The Orthodox Church in the Zabłudów Estates in the 17th and 18th Centuries
Autorzy:: Mironowicz, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2169983.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: Cerkiew prawosławna
dobra zabłudowskie
monaster
Orthodox Church
the Zabłudów estates
Monastery
Opis:: The history of the Orthodox Church on the territory of the Zabłudów estates and of Zabłudów itself has not been published much. In the sixteenth and eighteenth centuries, Zabłudów first belonged to the magnate family of Chodkiewicz and from 1599 to the Radziwiłł family. The Orthodox parish in Zabłudów has never changed its religion. In this study, I would like to discuss the history of Orthodoxy in the Zabłudów estates in order to better understand the life and death of St. martyr Gabriel.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2020, Dzieci w kulturze duchowej Prawosławia, 11; 275-296
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie czy „Spotkanie na Krecie”? Aktualne eklezjologiczne dylematy świata prawosławnego
The Holy and Great Council of the Orthodox Church in Crete or “Meeting in Crete”? Current Ecclesiological Dilemmas of the Orthodox World
Autorzy:: Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037281.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Święty i Wielki Sobór na Krecie
eklezjologia prawosławna
soborowość
jedność
Kościół prawosławny
the Holy and Great Council in Crete
Orthodox Ecclesiology
Conciliarity
Unity
Orthodox Church
Opis:: W dniach 18-26 czerwca 2016 r. na Krecie miało miejsce ważne wydarzenie dla Kościołów prawosławnych. Uczestniczyły w nim oficjalne delegacje dziesięciu lokalnych Kościołów prawosławnych. Z udziału w soborze wycofały się cztery lokalne Kościoły prawosławne, a mianowicie: Patriarchat Antiocheński, Patriarchat Moskiewski, Patriarchat Gruziński oraz Patriarchat Bułgarski. Niepełna reprezentacja Kościołów prawosławnych na Soborze świadczy o nierozwiązanych problemach oraz różnicach w podejściu do kwestii kanonicznych i teologicznych. W artykule została syntetycznie przedstawiona historia działań, mających na celu zwołanie wszechprawosławnego Soboru oraz problemy eklezjologiczne, które spowodowały wycofanie się z soboru na Krecie czterech lokalnych Kościołów prawosławnych. Przedstawiona argumentacja może być pomocna w zrozumieniu istniejących obecnie rozbieżności teologicznych oraz napięć we wzajemnych relacjach lokalnych Kościołów prawosławnych.
An important event for the Orthodoxy: The Holy and Great Council of the Orthodox Church took place in Crete (June, 18–26.2016). It was attended by official delegations from ten local Orthodox Churches. Four local Orthodox Churches, namely: Patriarchate of Antioch, Moscow Patriarchate, the Patriarchate of Georgia, and the Bulgarian Patriarchate withdrew from the participation in the Council. The incomplete representation of the Orthodox Churches at the Council is an evidence of unsolved problems and differences in the approach to canonical and theological issues. The article synthetically presents the history of activities aimed at convening Pan-Orthodox Council and ecclesiological problems, which caused the withdrawal of four local Orthodox Churches from the Council in Crete. Presented arguments may be helpful in understanding of existing theological differences and tensions in mutual relations of local Orthodox Churches.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 109-126
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Aleksander Dubec - prawosławny dziekan i biskup a władze PRL
Aleksander Dubec – An Orthodox Dean and Bishop and the Authorities of the Polish People’s Republic
Autorzy:: Misiołek, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2154331.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: Cerkiew prawosławna
hierarchia
Cerkiew greckokatolicka
stosunki państwo–Cerkiew
biskup
Orthodox Church
hierarchy
Greek-Catholic Church
relations between the state and the
Opis:: Różnorodność i liczba publikacji na temat relacji między Kościołami i związkami wyznaniowymi a władzami komunistycznymi w poszczególnych krajach byłego bloku sowieckiego jest uzależniona od liczebności wiernych danego Kościoła. W przypadku Polski najwięcej publikacji zostało poświęconych stosunkom między państwem a Kościołem rzymskokatolickim. Tematyka związana z pozostałymi Kościołami i związkami wyznaniowymi znajduje się raczej na uboczu, choć trzeba przyznać, że w ostatnich latach nastąpiła w tej kwestii duża zmiana. Kościół prawosławny pod względem liczebności wiernych stanowił drugą społeczność wyznaniową w Polsce po 1945 r.1 i utrzymywał tę pozycję od dwudziestolecia międzywojennego2. Po II wojnie światowej jego tradycyjne zaplecze znajdowało się na Białostocczyźnie, a także ziemiach poniemieckich3, a od końca lat pięćdziesiątych również ziemiach południowo-wschodnich4 oraz w większych miastach (głównie Warszawa i Łódź wraz z regionem). W niniejszym artykule postaram się przedstawić relacje zachodzące między ks. Aleksandrem Dubecem - prawosławnym dziekanem dekanatu rzeszowskiego, 1 K. Urban, Prawosławni w strukturze wyznaniowej Polski po drugiej wojnie światowej [w:] Kościół prawosławny w Polsce dawniej i dziś, red. L. Adamczuk, A. Mironowicz, Warszawa 1993, s. 40. Choć należy podkreślić, że nawet przybliżona liczba wiernych Cerkwi prawosławnej w Polsce po II wojnie światowej nie jest znana. Miało na to wpływ wiele czynników, m.in. procesy przesiedleńcze czy prowadzenie działań misyjnych wśród grekokatolików (zob. szerzej K. Urban, Kościół prawosławny w Polsce 1945-1970 (rys historyczny), Kraków 1996, s. 114-135; S. Dudra, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny w obszarze polityki wyznaniowej oraz polityki narodowościowej Polski Ludowej i III Rzeczypospolitej, Warszawa 2019, s. 169-174). 2 M. Papierzyńska-Turek, Organizacja Kościoła prawosławnego w latach 1918-1939 [w:] Kościół prawosławny…, s. 59. 3 Gdzie wysiedlono Ukraińców i Łemków w ramach akcji „Wisła”. 4 Kiedy umożliwiono części wysiedlonym powrót w rodzinne strony.
Źródło:: Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 37, 1; 359-379
1427-7476
Pojawia się w:: Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Prawosławny sobór żeńskiego monasteru w Turkowicach w latach 1906 – 1929
Autorzy:: Dmitruk, Stefan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/607622.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Turkowice
Orthodox Church
orthodox monastery
The second wave of the recovery in 1929
First World War
Second Polish Republic
Russia
Cerkiew Prawosławna
prawosławny monastycyzm
II fala burzenia cerkwi prawosławnych w 1929 r.
I wojna światowa
II Rzeczpospolita Polska
Rosja
Opis:: The bigger orthodox church in women’s monastery in Turkowice in the 1906-1929’s.In this article author described history of the bigger orthodox church in women’s monastery in Turkowice in 1906-1929’s. Using by the cause study method author talk about the reasons and building church in 1906’s and her demolition in 1929’s. The basis of text is sources from archive in Lublin and Lviv. Monastery in Turkowice was be very important function in the life of orthodox community in the Kingdom of Poland at the beginning of the 20th century. The period before First World War, The Great War and 1918-1929’s allow analyses religions political Russian and Poland towards orthodox people in Hrubieszow region. This analysis is entered into future research perspective connected history orthodox people and orthodox monastery life in Turkowice at the beginning of the 20th century.
W artykule autor opisał dzieje prawosławnego soboru w żeńskim monasterze w Turkowicach w latach 1906 - 1929. Za pomocą metody studium przypadku omówił przyczyny powstania i budowę cerkwi w 1906 r. oraz jej rozbiórkę w 1929 r. Podstawą tekstu są źródła z archiwów w Lublinie i Lwowie. Klasztor w Turkowicach pełnił ważną rolę w życiu prawosławnych mieszkańców Królestwa Polskiego na początku XX w. Okresy przed I wojną światową, Wielkiej Wojny i lat 1918 – 1929 umożliwiają analizę polityki wyznaniowej Rosji i Polski wobec społeczności prawosławnej w rejonie Hrubieszowa. Analiza wpisuje się w dalszą perspektywę badawczą związaną z losami prawosławia, głównie z nierozpoznanym dostatecznie w polskiej nauce wątkiem życia monastycznego w Turkowicach na początku XX w.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2019, 74
0239-4251
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Некаторыя моманты беларускага нацыянальнага руху ў лёсе Фёдара Вернiкоўскага: самаацэнка i ацэнка паплечнiкаў
O niektórych momentach białoruskiego ruchu narodowego w świetle losów Fiodora Wernikowskiego: samoocena i ocena współtowarzyszy
Some stages of the Belarusian national movement in the fate of Fyodor Vernikovski: the self-assessment and assessment of close associates
Autorzy:: Лабынцаў, Юрый
Шчавiнская, Ларыса
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944728.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Fyodor Vernikovsky
Belarusian national movement
Orthodox Church
the interwar Poland
fiodor wernikowski
białoruski ruch narodowy
cerkiew prawosławna
ii rzeczpospolita
Opis:: Artykuł poświęcono jednemu z mniej znanych obecnie przywódców białoruskiego ruchu narodowego Fiodorowi Wernikowskiemu. Mniej lub bardziej szczegółowa ocena jego działalności, którą przeprowadził sam Wernikowski, jak również jego towarzysze broni stała się kanwą niniejszego artykułu. W analizie wykorzystano również inne źródła dokumentalne, związane z Wernikowskim i jego najbliższym otoczeniem.
The article is devoted to a little-known leader of the Belarusian national movement Fyodor Vernikovsky. The author of the article focuses on detailed evaluation of his activity made by Vernikovsky himself and his close associates. In the analysis other documentary sources related to Vernikovsky and people around him within years were used.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 161-179
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Naturalne metody stymulacji doświadczenia ekstazy w praktykach prawosławnych hezychastów
Natural Methods of Stimulation of the Experience of Ecstasy in the Practices of Orthodox Hesychasts
Autorzy:: Przybył-Sadowska, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/640896.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: ekstaza religijna
wizje religijne
techniki psychosomatyczne
Kościół prawosławny
tradycja prawosławna
prawosławie
teologia prawosławna
hezychazm
palamizm
Grzegorz Palmas
Ewagriusz z Pontu
theosis
modlitwa kontemplacyjna
modlitwa Jezusowa
modlitwa serca
Religious ecstasy
religious visions
psychosomatic technics
Orthodox Church
Orthodox tradition
Orthodoxy
Orthodox theology
hesychasm
palamism
Gregory Palamas
Evagrius of Pontus
contemplative prayer
Jesus prayer
prayer of the heart
Opis:: This article is an attempt to analyse the Orthodox monastic tradition of contemplative (hesychastic) prayer, the goal of which was to achieve an ecstatic unification with God and the divinisation (theosis) of human nature. Until the 11th century the practice of this kind of prayer was passed on orally, preserving the spiritual father-disciple relation. However, some of its elements can be found in the writings of some of the Fathers of the Church – e.g. Athanasius of Alexandria, the Cappadocian Fathers – Basil the Great, Gregory of Nyssa, Gregory of Nazianzus – as well as in the works of Evagrius of Pontus and John Climacus. The continuation of this tradition includes the works of the leading Byzantine theologist of the 11th century St Symeon the New Theologian (949-1022). However, it was not until the 14th century, as a result of the dispute caused by the statements of the Byzantine monk Barlaam of Calabria, that there was a systematic approach to hesychasm in Byzantine writings. In response, St Gregory Palamas (1296-1359), based on the book of the fathers of the Church, systematically described the doctrine of hesychasm in three treatises (triads) entitled In Defence of the Holy Hesychasts, and written in the years 1338-1341. This doctrine, sometimes known as palamism after St Gregory Palamas, was recognised as an authentic expression of Orthodox faith at the council in Constantinople in 1351. The article analyses the most important elements of the hesychastic method and descriptions of the visions experienced during the practice of it.
Źródło:: Studia Religiologica; 2011, 44; 121-133
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:: Studia Religiologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Prawosławny pogląd na „nową ewangelizację”
Orthodox View of “New Evangelization”
Autorzy:: Puczko, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/494417.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:: Nowa ewangelizacja
Kościół rzymskokatolicki
Cerkiew prawosławna
świeckie państwo
działalność misyjna
odejście od Kościoła
evangelization
Roman Catholic Church
Orthodox Church
secular state
missionary activity
leaving the Church
Opis:: Tematem poruszonym w opracowaniu jest Kościół zachodni, który został dotknięty poważnym problemem schyłku wiary wśród wyznawców w XX i XXI wieku. Zamykając obrady Zgromadzenia Specjalnego Synodu Biskupów, Papież Benedykt XVI jasno zaznaczył, że temat nowej ewangelizacji powinien zajmować naczelne miejsce w planach Kościoła. Przywoływano pilną potrzebę nowej ewangelizacji także dla Bliskiego Wschodu. Chodzi o temat już dość znany, zwłaszcza w krajach o dawnej tradycji chrześcijańskiej. Również niedawne utworzenie Papieskiej Rady do spraw Nowej Ewangelizacji ma odpowiedzieć na tę głęboką potrzebę. Dlatego, po zasięgnięciu rady biskupów świata i konsultacji z Radą Zwyczajną Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów, postanowiła poświęcić najbliższe jego ogólne zgromadzenie zwyczajne w 2012 roku, następującemu tematowi: Nowa ewangelizacja dla przekazu chrześcijańskiej wiary. Wprowadzenie Nowej ewangelizacji ma na celu przywrócenie wiary wśród chrześcijan, jak również powrotu wiernych do Kościoła.
The subject of this paper is the western Church which was affected by a serious crisis of faith among believers in the 20th and 21st centuries. In closing the session of the Special Synod of Bishops, Pope Benedict XVI clearly emphasized the need for new evangelization to be at the forefront of the Church’s plans. Th e urgent need for new evangelization in the Middle East was also summoned. The topic is well known, in particular in countries with an established Christian tradition. Th e recent establishment of the Pontifical Council for Promoting New Evangelization also attempts to answer this deep need. Therefore, after taking advice from Bishops from around the world and consultation with the Ordinary Council of the General Secretariat of the Synod of Bishops, the Council decided to devote the General Assembly in 2012 to the following topic: Th e New Evangelization for the Transmission of the Christian Faith. Th e introduction of the New Evangelization aims at the return to faith of Christians and the return of the faithful to Church.
Źródło:: Rocznik Teologiczny; 2018, 02; 263-277
0239-2550
Pojawia się w:: Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the Orthodox" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język