Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Greek Catholic church" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Mniejszość ukraińska w Polsce – kwestie wyznaniowe i religijne
    Ukrainian minority in Poland – denominational and religious issues
    Autorzy:
    Mencel, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902058.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
    Tematy:
    Ukrainian minority
    denominational issues
    religious issues
    Greek Catholic Church
    Orthodox Church
    Opis:
    The article points to religion as a significant element of a nation’s culture and social consciousness influencing the preservation of the cultural identity of the Ukrainian minority, the community of which found itself in the European civilization circle within the Republic of Poland. The religious affiliation of the Ukrainian minority in Poland mainly regarded two rites: Greek Catholic and Orthodox. Since the beginning of its history the Greek Catholic Church, within the boundaries of the Polish state, has played the role of moral and intellectual support and promoted the statehood aspirations with the preservation of Ukrainian’s separate religious identity. The Orthodox Church in the Republic of Poland, dominated by the Russian influences, did not play a significant role in the development of Ukrainian minority’s national consciousness, yet both Churches contributed to the process of transformations in the social and politi-cal life of Ukrainians in Poland.
    Źródło:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2012, 9; 83-99
    1731-8440
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Царские репрессии относительно грекокатолической Церкви на юго-восточной Речи Посполитой в конце XVIII века
    Carskie represje wobec Cerkwi greckokatolickiej na południowo-wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej w końcu XVIII wieku
    Tsarist repression against the Greek Catholic Church on the south-eastern frontiers of the Polish-Lithuanian Commonwealth at the end of the 18th century
    Autorzy:
    Bilyk, Viktoria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469712.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Rzeczypospolita
    wyznanie
    Kościół Rzymskokatolicki
    cerkiew prawosławna
    Kościół Greckokatolicki
    Commonwealth
    confessions
    Roman Catholic Church
    Orthodox Church
    Greek Catholic Church
    Opis:
    W artykule przedstawiono działania rosyjskiej cesarzowej Katarzyny II, mające na celu wyłączenie parafii unickich spod jurysdykcji Kościoła Rzymskokatolickiego w nowo włączonych do Rosji z Rzeczypospolitej ziemiach ukraińskich. Na podstawie materiałów archiwalnych wykazano opór kleru i parafian Kościoła Greckokatolickiego wobec gwałtownego powrotu do Kościoła Prawosławnego.
    The article shows the actions taken by the Russian Empress Yekaterina II. They were aimed at excluding Greek Catholic parishes of the Ukraine from the jurisdiction of the Roman Catholic Church. They had been the part of Commonwealth of Poland and became newly-connected to Russia. It demonstrates, on the base of archival materials, the resistance of the clergy and parishioners of the Greek Catholic Church to the violent return to the Orthodox Church.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 233-248
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja statusu prawnego cerkwi w Korczminie
    The evolution of the legal status of the Orthodox Church in Korczmin
    Autorzy:
    Bielecki, Marek
    Skorniewski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912807.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    GREEK CATHOLIC CHURCH
    ORTHODOX CHURCH
    church-state relations (Poland)
    churches and religious associations
    freedom of religion
    law on religion
    religious freedom
    Greek Catholic Church
    Orthodox Church
    Kościół greckokatolicki
    prawo wyznaniowe
    cerkiew
    relacje panstwo - kościół
    kościoły i inne związki wyznaniowe
    związek wyznaniowy
    Opis:
    Kościół greckokatolicki w Polsce od momentu powstania w 1596 r. narażony był na częste zmiany swojego statusu prawnego. Działo się tak dlatego, że Kościół prawosławny, nie mogąc pogodzić się ze stratą dużej liczby wiernych i licznych dóbr materialnych, usilnie dążył do powtórnego włączenia go w swoje struktury. Przedmiotem niniejszego opracowania jest ukazanie ewolucji statusu prawnego majątku będącego w posiadaniu Kościoła greckokatolickiego, na przykładzie zabytkowej cerkwi w Korczminie, położonej w powiecie tomaszowskim w województwie lubelskim. Opracowanie składała się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej została omówiona - ograniczona do najważniejszych wydarzeń - ewolucja uwarunkowań historyczno-prawnych działalności Kościoła greckokatolickiego w Polsce, w drugiej zaprezentowane zostały wyniki badań dotyczące cerkwi w Korczminie. Artykuł ukazuje jak decyzje władz centralnych wpływały na sytuację obiektu i jego właścicieli. Autorzy zwracają ponadto uwagę na wciąż istniejący problem braku ostatecznej regulacji statusu prawnego wielu obiektów należących do Kościoła greckokatolickiego, pomimo upływu ponad 20 lat od przemian, które dokonały się w Polsce.
    Ever since its inception in 1596, the Greek Catholic Church in Poland has been compelled to alter her legal status several times. This was caused by the desire of the Orthodox Church, unable to come to terms with the loss of numerous adherents and property, to seek to incorporate the Greek Catholics back into its structure. This paper discusses the evolution of the legal status of the property held by the Greek Catholic Church, namely a historical Orthodox church in Korczmin near Tomaszow Lubelski, the Lublin region. The study has been structured into two main parts. The first covers the major facts of the evolving historical and legal aspects of the Greek Catholic Church in Poland; the other shows the outcomes of the research done on the Orthodox church in Korczmin. The authors demonstrate how the central government's decisions affected the status of the property and its owners. Further, they underscore the existing problem of failure to ultimately resolve the legal status of many immovables owned by the Greek Catholic Church, despite the twenty years that have passed since the political transformation in Poland.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 221-239
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dom bazylianów i parafia unicka w Radecznicy (1869–1875)
    Autorzy:
    Dmitruk, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631906.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Orthodox Church
    Greek Catholic Church
    Radecznica
    Basilian monks
    diocese in Chelm and Warsaw
    Cerkiew prawosławna
    Kościół greckokatolicki
    bazylianie
    diecezja chełmsko-warszawska
    Opis:
    Autor omawia okoliczności przejęcia rzymskokatolickiego klasztoru bernardynów w Radecznicy przez Kościół greckokatolicki i osadzenie w nim unickich zakonników. Tekst porusza kwestię funkcjonowania domu bazylianów. Opisane są dzieje domu pokutnego, parafia unicka w Radecznicy oraz włączenie jej w struktury diecezji chełmsko-warszawskiej rosyjskiej Cerkwi prawosławnej w 1875 r.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 39
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dom bazylianów i parafia unicka w Radecznicy (1869–1875)
    Autorzy:
    Dmitruk, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632267.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Orthodox Church
    Greek Catholic Church
    Radecznica
    Basilian monks
    diocese in Chelm and Warsaw
    Cerkiew prawosławna
    Kościół greckokatolicki
    bazylianie
    diecezja chełmsko-warszawska
    Opis:
    The author discussed about the acquisition Roman Catholic convent in Radecznica by Greek Catholick Church and rear for Basilian monks. The text describes the functioning of the Basilian home. The author describes penitential hause and parish Greek Catholic Church in Radecznica and incorporate into diocese in Chełm and Warsaw of the Russian Orthodox Church in 1875.
    Autor omawia okoliczności przejęcia rzymskokatolickiego klasztoru bernardynów w Radecznicy przez Kościół greckokatolicki i osadzenie w nim unickich zakonników. Tekst porusza kwestię funkcjonowania domu bazylianów. Opisane są dzieje domu pokutnego, parafia unicka w Radecznicy oraz włączenie jej w struktury diecezji chełmsko-warszawskiej rosyjskiej Cerkwi prawosławnej w 1875 r.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 39
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aleksander Dubec - prawosławny dziekan i biskup a władze PRL
    Aleksander Dubec – An Orthodox Dean and Bishop and the Authorities of the Polish People’s Republic
    Autorzy:
    Misiołek, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154331.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Cerkiew prawosławna
    hierarchia
    Cerkiew greckokatolicka
    stosunki państwo–Cerkiew
    biskup
    Orthodox Church
    hierarchy
    Greek-Catholic Church
    relations between the state and the
    Opis:
    Różnorodność i liczba publikacji na temat relacji między Kościołami i związkami wyznaniowymi a władzami komunistycznymi w poszczególnych krajach byłego bloku sowieckiego jest uzależniona od liczebności wiernych danego Kościoła. W przypadku Polski najwięcej publikacji zostało poświęconych stosunkom między państwem a Kościołem rzymskokatolickim. Tematyka związana z pozostałymi Kościołami i związkami wyznaniowymi znajduje się raczej na uboczu, choć trzeba przyznać, że w ostatnich latach nastąpiła w tej kwestii duża zmiana. Kościół prawosławny pod względem liczebności wiernych stanowił drugą społeczność wyznaniową w Polsce po 1945 r.1 i utrzymywał tę pozycję od dwudziestolecia międzywojennego2. Po II wojnie światowej jego tradycyjne zaplecze znajdowało się na Białostocczyźnie, a także ziemiach poniemieckich3, a od końca lat pięćdziesiątych również ziemiach południowo-wschodnich4 oraz w większych miastach (głównie Warszawa i Łódź wraz z regionem). W niniejszym artykule postaram się przedstawić relacje zachodzące między ks.  Aleksandrem Dubecem  - prawosławnym dziekanem dekanatu rzeszowskiego, 1 K. Urban, Prawosławni w strukturze wyznaniowej Polski po drugiej wojnie światowej [w:] Kościół prawosławny w Polsce dawniej i dziś, red. L. Adamczuk, A. Mironowicz, Warszawa 1993, s. 40. Choć należy podkreślić, że nawet przybliżona liczba wiernych Cerkwi prawosławnej w Polsce po II wojnie światowej nie jest znana. Miało na to wpływ wiele czynników, m.in. procesy przesiedleńcze czy prowadzenie działań misyjnych wśród grekokatolików (zob. szerzej K. Urban, Kościół prawosławny w Polsce 1945-1970 (rys historyczny), Kraków 1996, s. 114-135; S. Dudra, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny w obszarze polityki wyznaniowej oraz polityki narodowościowej Polski Ludowej i III Rzeczypospolitej, Warszawa 2019, s. 169-174). 2 M. Papierzyńska-Turek, Organizacja Kościoła prawosławnego w latach 1918-1939 [w:] Kościół prawosławny…, s. 59. 3 Gdzie wysiedlono Ukraińców i Łemków w ramach akcji „Wisła”. 4 Kiedy umożliwiono części wysiedlonym powrót w rodzinne strony.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 37, 1; 359-379
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transformation of Assessment of the Neo-Union Movement in Volhynia on pages of the Lviv-Based Dilo newspaper
    Autorzy:
    Fedczuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33347684.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    The Dilo newspaper
    Neo-Union
    ‘governmental Union’
    Roman Catholic Church
    Orthodox Church
    Greek Catholic Church
    Volhynia
    Żabcze
    gazeta „Diło”
    neounia
    unia rządowa
    Kościół rzymskokatolicki
    Cerkiew prawosławna
    Cerkiew greckokatolicka
    Wołyń
    Opis:
    W 1924 roku w Polsce zaczęto szerzyć projekt neounijny zapoczątkowany przez Kościół katolicki w celu pozyskania ludności prawosławnej dawnego Cesarstwa Rosyjskiego. W następnym roku na terenie województwa wołyńskiego powstała pierwsza parafia neounijna. Ponieważ niemal we wszystkich przypadkach wyznawcy nowego wyznania rościli sobie pretensje do majątków lokalnych parafii prawosławnych, prowadziło to do konfliktów, o których z kolei było głośno w prasie. Jednym z najbardziej wpływowych periodyków ukraińskich w międzywojennej Polsce była wydawana we Lwowie gazeta „Diło”, nagłaśniająca m.in. kwestie religijne na Wołyniu. Począwszy od 1928 roku, redakcja „Diło” zaczęła publikować artykuły dotyczące rozwoju ruchu neounijnego w sąsiednim województwie. Jednocześnie gazeta broniła interesów ludności prawosławnej, choć wydawana była przez i przede wszystkim dla grekokatolików. Jedną z głównych przyczyn było wykluczenie ukraińskiego duchowieństwa greckokatolickiego z procesu szerzenia neounii. W ten sposób kontrolowane przez Ukraiński Sojusz Narodowo-Demokratyczny „Diło” walczyło o prawosławnych wyborców na Wołyniu. Począwszy od 1931 roku, po konsekracji biskupa Mikołaja Czarnieckiego, redakcja „Diło” zmieniła zdanie na temat neounii, która została uznana za zjawisko pozytywne, pozbawione wszelkich wad przypisywanych jej przez tę samą gazetę. Ludność prawosławna regionu nie była już postrzegana jako ofiara agresji zewnętrznej, a konwertytów nie przedstawiano jako najmniej moralnych członków lokalnej społeczności. Zmieniła się także ocena stanowiska władz. Choć w ostatnich latach II Rzeczpospolitej „Diło” w mniejszym stopniu interesowało się problematyką neounijną, to w sumie jego polityka wydawnicza tego okresu w większym stopniu odzwierciedlała utrwalone poglądy greckokatolickie na temat podporządkowania prawosławnych Ukraińców papieżowi, niż miało to miejsce przed 1931 rokiem.
    In 1924, the Neo-Union project launched by the Catholic Church in order to win over the Orthodox population of the former Russian Empire began to spread in Poland. The next year, the first Neo-Union parish was established in the Volhynian Voivodeship. Since in almost all cases the adepts of the new denomination laid claim to the property of local Orthodox parishes, this led to conflicts, which in turn became the subject of press coverage. One of the most influential Ukrainian periodicals in the interwar Poland was the Dilo newspaper published in Lviv, which, among other things, publicised the religious issues in Volhynia. Starting from 1928, Dilo’s editorial staff began to publish articles on the development of the Neo-Union movement in the adjacent voivodeship. At the same time, the newspaper defended the interests of the Orthodox population, although it was published by and mainly for Greek Catholics. One of the main reasons for that was the exclusion of the Ukrainian Greek Catholic clergy from the process of spreading Neo-Union. In so doing, Dilo controlled by the Ukrainian National Democratic Alliance was fighting for Orthodox voters in Volhynia. Starting from 1931, after Nicholas Charnetsky’s consecration to the episcopacy, Dilo’s editorial staff changed their opinions regarding Neo-Union, which was now recognised as a positive phenomenon devoid of all the faults ascribed to it by this same paper. No more was the Orthodox population of the region regarded as victims of external aggression, while converts were no longer presented as the least moral members of the local community. The assessment of the authorities’ position changed as well. Although in the last years of the Second Polish Republic Dilo grew less interested in the Neo-Union issues, on the whole its editorial policy of that period to a greater extent reflected the established Greek Catholic views on the subordination of Orthodox Ukrainians to the Pope than it had done before 1931.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 121-134
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ogniwa z dziejów duszpasterstwa w polskich formacjach granicznych
    An Outline History of the Pastoral Care in the Polish Border Guard
    Autorzy:
    Banaszek, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558998.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    duszpasterstwo wojskowe
    Straż Graniczna
    Kościół ewangelicko-augsburski
    Kościół grekokatolicki
    Kościół prawosławny
    Kościół rzymskokatolicki
    armed forces pastoral care
    Border Guard
    Evangelical Church of the Augsburg Confession
    Orthodox Church
    Roman Catholic Church
    Ukrainian Greek Catholic Church
    Opis:
    Dzieje polskiego duszpasterstwa wojskowego sięgają początków państwowości polskiej. W zorganizowanej formie, w tym w odniesieniu do formacji ochraniających granice państwa, funkcjonuje ono od czasu odzyskania niepodległości w 1918 r. Specyfika duszpasterstwa wojskowego wynika z faktu, że jest ono realizowane wobec żołnierzy, którzy tworzą raczej zamkniętą strukturę zawodową. Służba w wojsku naznaczona jest nierzadko stresogennymi sytuacjami. Kapelani muszą uwzględnić szczególną sytuację w jakiej znajdują się wojskowi i ich rodziny. Punktem odniesienia dla ich pracy duszpasterskiej jest dewiza Wojska Polskiego: Bóg, Honor, Ojczyzna. Zawartą w niej treść kapelani powinni potwierdzać osobistym przykładem i zaangażowaniem.
    The history of the pastoral care for the Polish military is going back to the beginning of the Polish state. However the organized pastoral care started its existence after Poland regained its independence in 1918. The border units, which were responsible for security and stability of the internal state, were appointed chaplains for pastoral ministry. Trying to determine what is the military pastoral care we stressed its specific form. Ordinary pastoral tasks conducted among soldiers due to a hermetic structure of military institutions, from being born in this situation, stress, tension and interpersonal and personal problems. A Chaplain should take into account the unique character of the military service and especially problems faced by the officers, acquainting them with the principles of Christian life. Chaplains should remember the motto of the Polish military: God, Honor, Fatherland and they should lead the soldiers by their own example.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2011, 29; 155-162
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imigranci z Ukrainy w życiu kościołów i związków wyznaniowych we Wrocławiu
    Immigrants from Ukraine in the Life of Churches and Religious Associations in Wrocław
    Autorzy:
    Lubicz Miszewski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520869.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Wrocław
    immigrants from Ukraine
    immigrant integration
    Churches and religious associations
    Greek Catholic Church
    Orthodox Church
    Catholic Church
    Pentecostal Church
    imigranci z Ukrainy
    integracja imigrantów
    kościoły i związki wyznaniowe
    Kościół greckokatolicki
    Kościół prawosławny
    Kościół rzymskokatolicki
    Kościół zielonoświątkowy
    Opis:
    W artykule poruszono zagadnienie życia religijnego ukraińskich imigrantów przebywających we Wrocławiu. W tym celu poddano analizie wywiady przeprowadzone na początku 2021 r. z duchownymi czterech działających na jego obszarze kościołów, do których uczęszczają ukraińscy imigranci.
    The article deals with the religious life of Ukrainian immigrants residing in Wrocław. For this purpose, the author analysed the interviews with clergymen from four churches operating in its area and attended by Ukrainian immigrants conducted at the beginning of 2021.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 1; 155-180
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność biskupa Hryhoryja Chomyszyna na rzecz latynizacji Cerkwi greckokatolickiej
    Activity of Bishop Hryhory Khomyshyn for the Latinisation of the Greek Catholic Church
    Autorzy:
    Kubasik, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594954.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Byzantinism
    celibacy
    Greek Catholic Church
    Orthodox Church
    Gregorian calendar
    Julian calendar
    Orthodox books
    schismatics
    bizantynizm
    celibat
    Cerkiew greckokatolicka
    Cerkiew prawosławna
    kalendarz gregoriański
    kalendarz juliański
    Księgi cerkiewne
    schizmatycy
    Opis:
    The Blessed Hryhory Khomyshyn was a Ukrainian Greek Catholic bishop and hieromartyr. Was born on 25 March 1867 in the village of Hadynkivtsi, eastern Galicia. In 1904, he was ordained bishop for Stanyslaviv. Khomyshyn believed that the Ukrainian Greek Catholic Church should adopt a more westward orientation, further emphasizing the Uniate Church’s relationship with Rome. This meant introducing Latinised practices such as the Gregorian calendar and a strict adherence to clerical celibacy, which were met with controversy in his eparchy.
    Błogosławiony Grzegorz Chomyszyn był ukraińskim greckokatolickim biskupem i męczennikiem. Urodził się 25 marca 1867 r. w wiosce Hadyńkowce, we wschodniej Galicji. W 1904 r. został wyświęcony na biskupa Stanisławowa. Chomyszyn uważał, że Cerkiew greckokatolicka powinna przyjąć więcej tradycji zachodnich, aby podkreślić związek unickiej Cerkwi z Rzymem. Oznaczało to wprowadzenie łacińskich praktyk takich jak kalendarz gregoriański i ścisłe przestrzegania celibatu duchownych.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2016, 16; 201-216
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od Kościoła rzymskokatolickiego, przez Kościół unicki, do Kościoła prawosławnego. Pokasacyjne dzieje świątyń dominikanów w Janowie Podlaskim i reformatów w Białej Podlaskiej
    From Roman Catholic Church through Uniate Church to Orthodox Church. The Post-Dissolution History of Dominican Church at Janów Podlaski and of Reformed Friars Minor at Biała Podlaska
    От римско-католической, через униатскую до православной церкви. После кассационная история храмов доминиканцев в Янове Подляском и реформатов в Белой Подляской
    Autorzy:
    Buczyło, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2234997.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Kościół rzymskokatolicki
    Kościół unicki
    Kościół prawosławny
    Podlasie
    Biała Podlaska
    Janów Podlaski
    kasata klasztorów
    franciszkanie reformowani (reformaci)
    dominikanie
    Chełmski Konsystorz Greckokatolicki
    Catholic Church
    Uniate Church
    Orthodox Church
    monastery dissolution
    Reformed Friars Minor
    Dominican Order
    Chełm Greek Catholic Consistory
    Opis:
    W artykule przedstawiono losy dwóch kościołów klasztornych: dominikanów w Janowie Podlaskim i reformatów w Białej Podlaskiej. Obie te świątynie między 1864 a 1875 r. zmieniły swe przeznaczenie: najpierw skasowano działające przy nich klasztory, następnie zostały przekształcone w cerkwie unickie, by po likwidacji Kościoła unickiego stać się cerkwiami prawosławnymi. Ich losy przedstawiono na podstawie materiałów przechowywanych w Archiwum Państwowym w Lublinie w zespole Chełmski Konsystorz Greckokatolicki.
    The article presents the fate of two convent churches: of Dominicans at Janów Podlaski and Reformed Friars Minor at Biała Podlaska. Both churches changed their intended purpose between 1864 and 1875; first, their convents were dissolved, then they were converted into Uniate churches only to be transformed into the Orthodox churches after the liquidation of the Uniate Church. Their fate has been presented based on archival materials kept in the State Archives in Lublin, in the fonds of Chełm Greek Catholic Consistory.
    Целью настоящей статьи являлось приблизить после кассационную судьбу двух упраздненных монастырских храмов: доминиканцев в Янув-Подляском (Янове Подляшском) и реформатов в Бяла-Поляской (Белой Подляшской). Оба храма в 1864–1875 гг. несколько раз меняли свое назначение. После упразднения существующих рядом с ними монастырей они стали филиальными костелами, затем переданными Униатской церкви и переделанными в церкви этой конфессии. Вместе с упразднением в 1875 г. униатской Холмской епархии, как бывшее униатское имущество, они стали православными храмами. Источниковой базой для статьи послужили материалы, касающиеся обоих костелов, находящиеся в Государственном архиве в Люблине в фонде Холмская греко-католическая консистория (инв. но. 286, 353). Сохранившиеся там документы дают возможность восстановить подробности, связанные с передачей обоих католических храмов униатам. Из них также видно, каким образом светские российские власти пытались использовать эти преобразования для удаления из униатской церкви элементов убранства и обстановки несоответствующих православным образцам.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 2; 33-48
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Likwidacja Kościoła katolickiego obrządku wschodniego w południowo-zachodnich guberniach Cesarstwa Rosyjskiego za panowania cesarza Mikołaja I (lata 30. XІX wieku)
    Liquidation of the Catholic Church of the Eastern Rite in the Southwestern Governorates of the Russian Empire during the reign of emperor Nicholas I (1930s)
    Autorzy:
    Bilyk, Viktoria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098243.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Katholische Kirche des östlichen Ritus (Griechisch-Orthodoxe)
    Orthodoxe Kirche
    Bischof
    Klerus
    "Akt der Wiedervereinigung"
    Synode
    Eastern Rite Catholic Church (Greek Orthodox)
    Orthodox Church
    bishop
    clergy
    “act of reunion”
    synod
    Kościół katolickiego obrządku wschodniego (greckounicki)
    Cerkiew prawosławna
    biskup
    duchowieństwo
    „akt ponownego zjednoczenia”
    Opis:
    W artykule przedstawiono politykę władz rosyjskich zmierzającą do ograniczenia pola działania Kościoła katolickiego obrządku wschodniego (dawniej greckounickiego czy unickiego) i jego stopniowej likwidacji w latach 30. XIX wieku, a także pokazuje przygotowanie „aktu ponownego zjednoczenia” w 1839 roku. W latach 1794–1796 trwał intensywny proces „przyłączania” unitów do Cerkwi prawosławnej. Okres od 1797 roku do połowy lat 20. XIX wieku charakteryzuje się osłabieniem presji władz na Kościół katolickiego obrządku wschodniego. W drugiej połowie lat 20. XIX wieku władze rosyjskie zaostrzyły swoją politykę wobec Kościoła katolickiego obrządku wschodniego i zaczęły przygotowywać grunt pod jego ostateczne zjednoczenie z Cerkwią prawosławną. W proces likwidacji Kościoła katolickiego obrządku wschodniego zaangażowani byli także hierarchowie unici. Szczególną rolę odegrał biskup litewski Józef Siemaszko. Z pomocą biskupa białoruskiego Wasilija Łużyńskiego i biskupa brzeskiego, wikariusza diecezji litewskiej Antoniego Zubko zwołał on w 1839 roku w Połocku synod biskupów i kleru unickiego, na którym podjęto decyzję „ponownie zjednoczyć” Kościół katolickiego obrządku wschodniego z Cerkwią prawosławną.
    The article outlines the Russian government’s policy of limiting the field of action of the Eastern Rite Catholic Church (formerly Greek Orthodox or Uniate) and its gradual liquidation in the 1830s, and shows the preparation of the “act of reunification” in 1839. As is well known, in 1794–1796 there was an intensive process of “joining” the Uniates to the Orthodox Church. The period from 1797 to the mid-1920s is characterized by weakening of government pressure on the Eastern Rite Catholic Church. In the second half of the 1820s, the Russian authorities tightened their policy toward the Eastern Rite Catholic Church and began to prepare the ground for its eventual unification with the Orthodox Church. The Uniate hierarchs were also involved in the process of liquidating the Eastern Rite Catholic Church. A special role was played by Lithuanian Bishop Józef Siemaszko. With the help of Belarusian Bishop Wasilij Łużyński and the Bishop of Brest, Vicar of the Diocese of Lithuania Antoni Zubko convened a synod of Uniate bishops and clergy in Polotsk (Połock) in 1839, at which it was decided to “reunite” the Eastern Rite Catholic Church with the Orthodox Church.
    Der Artikel schildert die Politik der russischen Behörden, den Aktionsradius der katholischen Kirche des östlichen Ritus (ehemals griechisch-orthodox oder uniert) einzuschränken, sowie ihre allmähliche Auflösung in den 1830er Jahren und zeigt die Vorbereitung des "Wiedervereinigungsakts" von 1839. Zwischen 1794 und 1796 gab es einen intensiven Prozess des "Anschlusses" der Unierten an die orthodoxe Kirche. Die Zeit von 1797 bis Mitte der 1820er Jahre ist durch eine Abschwächung des Drucks der Behörden auf die katholische Kirche des östlichen Ritus gekennzeichnet. In der zweiten Hälfte der 1820er Jahre verschärften die russischen Behörden ihre Politik gegenüber der katholischen Kirche des östlichen Ritus und begannen, den Boden für ihre eventuelle Vereinigung mit der orthodoxen Kirche zu bereiten. Auch die unierten Hierarchen waren an der Auflösung der katholischen Kirche des östlichen Ritus beteiligt. Der litauische Bischof Jozef Siemaszko spielte dabei eine besondere Rolle. Mit Hilfe des weißrussischen Bischofs Wassili Luschinski und des Bischofs von Brest, des Vikars der litauischen Diözese Anton Zubko, berief er 1839 eine Synode der unierten Bischöfe und Geistlichen in Polotsk ein, auf der die "Wiedervereinigung" der katholischen Kirche des östlichen Ritus mit der orthodoxen Kirche beschlossen wurde.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 221-233
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies