Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Patristic Exegesis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Integral Communication with Listeners in Origen’s Four Homilies on Psalm 76(77)
    Autorzy:
    Nieścior, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134426.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Orygenes
    Psalm 77 (76)
    egzegeza patrystyczna
    homilia patrystyczna
    kaznodziejstwo patrystyczne
    Origen
    patristic exegesis
    patristic homily
    patristic preaching
    Opis:
    A recently discovered collection of 29 Origen’s homilies on the Psalms was published in 2015. Origen delivered them in the last years of his life. We find there speculations on the borderline between philosophy and theology, which Origen never abandoned. Do they not violate the canon of homilies? Are they not dominated by a theoretical, intellectual factor? To answer these questions, the author poses a broader question in his article, namely, about the nature of communication with listeners. Did Origen, as a homilist, appeal in an integral and balanced way to all human faculties: reason, imagination, will, feelings and senses? The article has a character of a survey of the issue, since four homilies to Ps 76(77) are the subject of its analysis.
    W 2015 r. został wydany niedawno odkryty zbiór 29 homilii Orygenesa do Psalmów. Orygenes wygłosił je w ostatnich latach swego życia. Natykamy się w nich na spekulacje z pogranicza filozofii i teologii, z których Orygenes nigdy nie zrezygnował. Czy nie naruszają one kanonu homilii? Czy nie dominuje w nich czynnik teoretyczny, intelektualny? Żeby odpowiedzieć na te pytania, autor porusza w artykule szerszą kwestię – charakteru komunikacji ze słuchaczem. Czy Orygenes jako homilista odwoływał się w sposób integralny i zrównoważony do wszystkich władz w człowieku: rozumu, wyobraźni, woli, uczuć i zmysłów? Artykuł ma charakter sondażu zagadnienia, ponieważ przedmiotem jego analizy są cztery homilie do Ps 76(77).
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 87-106
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ślady Orygenesowej egzegezy w „De monastica exercitatione” Nila z Ancyry
    Autorzy:
    Nieścior, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947518.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Nil z Ancyry
    monastycyzm
    egzegeza patrystyczna
    patrologia
    Orygenes
    Nilus of Ancyra
    Origen
    monasticism
    patrology
    exegesis
    patristic exegesis
    Opis:
    In his main work on monastic asceticism, De monastica exercitatione, Nilus of Ancyra (died around 430) uses many allegorical explanations of the Bible, especially of the Old Testament. Some of them seem to have traces of Origen's influence. We find the Alexandrian’s influence, direct or indirect, in the Nilus of Ancyra’s allusions to: Gen. 3: 15, Judg. 15: 4, 1 Sam. 14: 13, Ps. 137: 9, Lam. 4: 5, Zech. 11: 17. If Origen in these cases uses allegorics on doctrinal and ascetical grounds, the Nilus of Ancyra narrows it down to the ascetic subject.
    W swoim głównym piśmie na temat monastycznej ascezy, De monastica exercitatione, Nil z Ancyry (zm. ok. 430) stosuje wiele alegorycznych wyjaśnień Biblii, zwłaszcza Starego Testamentu. Niektóre z nich zdają się nosić ślady wpływu Orygenesa. Wpływ Aleksandryjczyka, bezpośredni lub pośredni, odnajdujemy w aluzjach Nila z Ancyry do: Rdz 3, 15, Sdz 15, 4, 1 Sm 14, 13, Ps 137 (136), 9, Lm 4, 5, Za 11, 17. O ile Orygenes stosuje alegorię w tych przypadkach na gruncie doktrynalnym i ascetycznym, to Nil z Ancyry zawęża ją na ogół do tematyki ascetycznej.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2019, 71; 407-422
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What body will not inherit the kingdom of God? An early Christian exegesis of the First Epistle to the Corinthians 15:50
    Jakie ciało nie odziedziczy królestwa Bożego? Wczesnochrześcijańska egzegeza 1Kor 15, 50
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612855.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ciało
    zmartwychwstanie
    św. Paweł
    egzegeza patrystyczna
    Ireneusz
    Tertulian
    Orygenes
    body
    resurrection
    St. Paul
    patristic exegesis
    Irenaeus
    Tertullian
    Origen
    Opis:
    Celem artykułu jest prześledzenie egzegezy wersetu 1Kor 15, 50 w literaturze wczesnochrześcijańskiej na przykładzie pism trzech autorów, reprezentujących podstawowe tradycje geograficzno-kulturowe funkcjonujące w Kościele pierwszych wieków: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. U wszystkich wspomnianych pisarzy przeważała interpretacja moralna zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak również swoistą interpretację dosłowną tego wersetu, próbując pogodzić ją z fundamentalną prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu: Ireneusz akcentował, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, a jedynie z pomocą Ducha Świętego; Tertulian był przekonany, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia nowych cech; Orygenes posunął się najdalej, podając w wątpliwość powrót do życia ciał w ziemskim kształcie. Przeanalizowane komentarze do Pawłowego wersetu dowodzą, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależna od ówczesnych sporów doktrynalnych. Ukazują też pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 461-474
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theological Themes in Origen’s First Homily on Psalm 76 (77) and Their Subsequent Reception
    Autorzy:
    Nieścior, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029299.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Orygenes
    Psalm 77 (76)
    Bóg–Logos
    egzegeza patrystyczna
    preegzystencja dusz
    apokatastaza
    Origen
    God–Logos
    patristic exegesis
    preexistence of souls
    apocatastasis
    Opis:
    The collection of Origen’s presumably last works, the 29 homilies on the Psalms, was recently discovered and published in 2015. In the homily on Psa 76:1-9, we can find threads of the theology of spirituality intertwined with more systematic speculations. The sanctifying action of the Logos comes here to the fore. God-Logos enables the Christian to sacrifice himself fully with his mind, tongue and all his senses. The Word, which has been living for ages in the womb of the Father, educates the human word, liable to agitation, to silence. Origen looks for a cure in afflictions. He finds it in the image of hands outstretched to God and in constant reminding of Him. The Psalmist ponders “the ancient days” and “the eonic years” and asks if God can reject man forever (Psa 76:6–8). In his commentary, Origen seems to refer to his speculations from much earlier years, known from the work On First Principles, in which he expressed views on the preexistence of rational beings, preceding the present world, and the multiple transformation of worlds. Are these speculative threads still present in his last work? The article tries to explain Origen’s statements and understand them properly.
    Zbiór niedawno odkrytych i wydanych w 2015 r. dwudziestu dziewięciu homilii Orygenesa do Psalmów, to prawdopodobnie, jak wykazuje L. Perrone, ostatnie jego dzieło. Homilie stały się przedmiotem analizy pod kątem formalnym: języka, okoliczności napisania, aluzji historycznych etc. Przychodzi czas na zgłębianie ich treści teologicznych. W homilii do Ps 76, 1–9 przeplatają się wątki z zakresu duchowości i pewne spekulacje. Na pierwszy plan wysuwa się uświęcające działanie Logosu. Bóg–Słowo uzdalnia chrześcijanina do pełnej ofiary z samego siebie, swego umysłu, języka i wszystkich zmysłów. Przebywające od wieków w łonie Ojca Słowo wychowuje do milczenia ludzkie słowo, podatne na wzburzenie. Kaznodzieja szuka lekarstwa na utrapienia w wyciągniętych rękach do Boga i w ciągłym przypominaniu o Nim sobie. Psalmista rozważa „dni dawne” i „lata wieczne” oraz pyta, czy Bóg może odrzucić na wieki (Ps 76, 6–8). W komentarzu do Psalmów zdaje się nawiązywać do swoich spekulacji z dużo wcześniejszych lat, znanych z dzieła O zasadach. Wyrażał tam poglądy o preegzystencji bytów rozumnych, poprzedzającej obecny świat, i wielokrotnej transformacji światów, po których nastąpi powrót wszystkiego do Boga. Czy te wątki spekulacyjne są obecne w ostatnim jego dziele? Czy poglądy Orygenesa zmieniły się? Autor artykułu stara się wniknąć w dość zdawkowe wypowiedzi kaznodziei i właściwie je zrozumieć.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2021, 91, 4; 63-82
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zachęta do ucieczki podczas prześladowań (Mt 10, 23a) w interpretacji patrystycznej
    The incentive to running away from persecution (Mt 10:23a) in the patristic interpretation
    Autorzy:
    Nieścior, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614237.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Mt 10, 23a
    ucieczka
    prześladowania
    apostazja
    męczeństwo
    egzegeza patrystyczna
    Orygenes
    Tertulian
    Cyprian z Kartaginy
    Hieronim
    Augustyn
    Mt 10:23a
    escape
    persecution
    apostasy
    martyrdom
    patristic exegesis
    Origen
    Tertullian
    Cyprian of Carthage
    Jerome
    Augustine
    Opis:
    The recommendation of escape during the persecution, given by Jesus in Matth 10:23, impelled the ancient commentators to deeper reflection. Apart from the realities of the Christian life threatened by persecution, the views of the montanists rejecting the possibility of escape provoked discussion on this issue. The author of the paper has presented the thought of the Greek and Latin Fathers on this mentioned words of Jesus. The patristic reflection on Matth 10:23 points out, first of all, the reasons for fair act of fleeing. The sources allow us to enumerate the following reasons for fleeing a persecution: 1) a formal obedience to the recommendation of Jesus; 2) the decree of Divine Providence dictating and allowing escape; 3) the attitude of Christ who himself has taken similar opportunity; 4) a respect for human weaknesses that can make someone for various reasons indisposed to martyrdom; 5) a prudence ordering flee in expectation of higher losses than profits incurred by the remaining at home; 6) the trust in God providing a natural way of rescue, without „forcing” Him to the extraordinary help; 7) an urgent missionary and pastoral ministry to perform; 8) to avoid provoking persecutor to evil by own presence; 9) a specific witness of renunciation and sacrifice by leaving own home and possession; 10) the escape understood in the spiritual sense is a secession from the evil and sin. Several authors stand out in the extent and the depth of reflexion about it: Origen, Tertullian, Jerome and Augustine. The authors of 4th Century and the later could be influenced by Cyprian of Carthage. Accused by his opponents, especially novatians, he justifies theologically the escape and validates it by the later attitude: as a carefull shepherd and fearless martyr.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 461-490
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies