- Tytuł:
-
LIKWIDACJA UKRAIŃSKIEJ POWSTAŃCZEJ ARMII NA TLE POLSKICH DOŚWIADCZEŃ W PROWADZENIU DZIAŁAŃ PRZECIWPARTYZANCKICH W XX WIEKU
LIQUIDATION OF THE UKRAINIAN INSURGENT ARMY AS AN EXAMPLE OF THE POLISH COUNTERINSURGENCY IN 20TH CENTURY - Autorzy:
- Żyła, Marek
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/484012.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
- Tematy:
-
działania nieregularne
przeciwpartyzantka
Armia Krajowa
Ukraińska Powstańcza Armia
Akcja „Wisła”
irregular activities
counterinsurgency
Home Army
Ukrainian Insurgent Army
Operation “Vistula” - Opis:
-
Polskie Siły Zbrojne po raz pierwszy przeprowadziły działania przeciwpartyzanckie
w czasie wojny polsko-ukraińskiej 1918-1919 oraz polsko-radzieckiej
1919-1920, podejmując akcje przeciwko ugrupowaniom nieregularnym, działającym
z inspiracji przeciwnika na tyłach wojsk polskich. Głównymi działaniami
żołnierzy Wojska Polskiego było odcinanie od zaplecza materiałowego i ludnościowego
i systematyczne rozbijanie grup partyzanckich. Nie wypracowano
przy tym ogólnych instrukcji działań nieregularnych. Pierwsze dni II wojny
światowej zweryfikowały te zaniechania, kiedy oddziały Wojska Polskiego musiały
zmierzyć się z niemiecką piątą kolumną oraz antypolskimi wystąpieniami
ludności ukraińskiej. Problem stanowiły zwłaszcza dobrze zorganizowane niemieckie
grupy dywersyjne, podległe wywiadowi III Rzeszy (np. ustanowiona we
Wrocławiu specjalna Kampfgruppe), które przeprowadziły szereg skutecznych
akcji na terenie Polski. W późniejszym okresie wojny jak i po jej zakończeniu
przejawem działalności przeciwpartyzanckiej była walka z oddziałami Ukraińskiej
Powstańczej Armii, prowadzona najpierw przez oddziały samoobrony i
jednostki Armii Krajowej, a następnie przez Armię Czerwoną i oddziały Wojska
Polskiego, przy czym – wzorem sowieckim – jednym z jej głównych przejawów
były czystki etniczne w postaci przymusowych przesiedleń ludności
Polskie Siły Zbrojne po raz pierwszy przeprowadziły działania przeciwpartyzanckie w czasie wojny polsko-ukraińskiej 1918-1919 oraz polsko-radzieckiej 1919-1920, podejmując akcje przeciwko ugrupowaniom nieregularnym, działającym z inspiracji przeciwnika na tyłach wojsk polskich. Głównymi działaniami żołnierzy Wojska Polskiego było odcinanie od zaplecza materiałowego i ludnościowego i systematyczne rozbijanie grup partyzanckich. Nie wypracowano przy tym ogólnych instrukcji działań nieregularnych. Pierwsze dni II wojny światowej zweryfikowały te zaniechania, kiedy oddziały Wojska Polskiego musiały zmierzyć się z niemiecką piątą kolumną oraz antypolskimi wystąpieniami ludności ukraińskiej. Problem stanowiły zwłaszcza dobrze zorganizowane niemieckie grupy dywersyjne, podległe wywiadowi III Rzeszy (np. ustanowiona we Wrocławiu specjalna Kampfgruppe), które przeprowadziły szereg skutecznych akcji na terenie Polski. W późniejszym okresie wojny jak i po jej zakończeniu przejawem działalności przeciwpartyzanckiej była walka z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii, prowadzona najpierw przez oddziały samoobrony i jednostki Armii Krajowej, a następnie przez Armię Czerwoną i oddziały Wojska Polskiego, przy czym – wzorem sowieckim – jednym z jej głównych przejawów były czystki etniczne w postaci przymusowych przesiedleń ludności had no choice but use the art of war innovatively. They hastily worked out general rules of couterguerilla tactics. The first day of World War II drastically verified foregoing views on the role of antiguerilla activities. A major problem the Polish units had to face was the so called fifth column. The Germans got thoroughly prepared for conducting subversion activities in the Polish support area. Before the outbreak of war the Wrocław Abwehra outpost established a special formation (Kampfgruppe). Its task was to conduct subversion activities before the outbreak of war. Fighting the Ukrainian Insurgent Army is another example of counterguerilla activities conducted initially by Polish selfdefence groups and the Polish Home Army, and since 1944 by regular Polish military units. The Ukrainian’s main form of warfare was depolonisation. The ending of military activities with the Germans did not stop Polish-Ukrainian struggle. The solution of the Ukrainian issue adopted by the Polish militaryadministrative authorities was to use Stalin-style of nationality policy. They followed ways practiced by the Soviets, namely suppressing whole ethnic groups. In this model the activities were based on military-police pacification of the territory, forced resettlement and using the rule of collective responsibility. - Źródło:
-
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 2(7) Obrona Terytorialna i jej rola we współczesnych systemach bezpieczeństwa; 65-81
2353-6306 - Pojawia się w:
- Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł