Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the 19th century" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Dualizm świata przedstawionego w Stolicy Cypriana Norwida
    Dualism of the presented world in Cyprian Norwid’s Stolica
    Autorzy:
    Wójcik, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361248.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Norwid
    dualizm świata przedstawionego
    poezja polska XIX wieku
    dualism of the presented world
    Polish poetry of the 19th century
    Opis:
    Dualizm świata przedstawionego wiersza Stolica Cypriana Norwida jest ważnym elementem budowy tego dzieła. Wielu badaczy zwróciło uwagę na ten fakt, jednak pozostał on na marginesie innych rozważań. Dotychczasowe interpretacje koncentrowały się na znaczeniu tytułu, motywie krzyża, na przeciwstawnych kolorach wskazanych w utworze lub nieregularnej strukturze Stolicy. Jednakże wizja kreacji świata przedstawionego, opartego na zasadzie dychotomii, wymaga uporządkowania i poszerzenia. W wymiarze aksjologicznym kontrasty manifestują się poprzez pary wartości: materialność i duchowość, prawda i fałsz, ruch i stabilność, stałość i przemijalność. Na płaszczyźnie tematów konflikty przedstawiają: krzyż i szklane okna, czarno-białe kolory oraz krzyż i balon. Płaszczyzna składniowa także ukazuje podziały za sprawą występowania zdań przeciwstawnych i rozłącznych. Wynika stąd, że kompozycja dualistyczna obecna jest na wielu poziomach utworu i stanowi ważny element wiersza Norwida Stolica.
    Dualism of the presented world of Cyprian Norwid’s poem Stolica is an important element of its construction. Many researchers paid attention to this fact, but it was on the margins of their other considerations. The previous interpretations of the poem focused on the meaning of the title, the theme of the cross, on the opposite colors indicated in the poem or the irregular structure of the Stolica. However, the view of the creation of presented world, based on the principle of duality, requires ordering and extension. In the axiological dimension contrasts are manifested through the pairs of values: materiality and spirituality, true and false, motion and stability, constancy and transiency. On the plane of themes, conflicts are presented by: cross and glass windows, black and white colors also cross and a balloon. The syntax plane too shows the divisions by opposing and disjoint sentences. It therefore follows that the dualistic composition is present on many levels and is an important element of Norwid’s poem Stolica.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2019, 17; 229-240
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „The necessary shadow of Being”: Cyprian Kamil Norwid’s ‘Irony’
    „Konieczny bytu cień”: Ironia Cypriana Kamila Norwida
    Autorzy:
    Mrugalski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087153.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish poetry of the 19th century
    Romantic irony
    labour economics
    Polish‑German literary relations
    crypto-parabasis
    Cyprian Kamil Norwid (1821–1883)
    Hans Robert Jauss (1921–1997)
    Norwid
    ironia
    praca
    ekonomia
    wczesny romantyzm niemiecki
    kryptoparabaza
    Opis:
    In his introduction to the German translation of Norwid's Vade-mecum Hans Robert Jauss calls the work of the Polish poet a lasting challenge to German poetry. This essay attempts to show the ways in which Norwid’s further reception could help re-evaluate German assessments of their own Romantic tradition. For instance, the ironic undermining of the value of work, both creative and physical, in Norwid’s ‘Irony’ can be used as a tell-tale clue for the pursuit of similar intima-tions in the writings of early German Romantics, especially the barely noticed ironic undertones of their representations of labour economics. Furthermore, the adoption of the newly-developed concept of a political and economic Romanticism for the critical study of Norwid leads to the discovery of an unexpected theoretical coherence of his oeuvre, which in effect (let it be made absolutely clear) loses nothing of its heterogeneity and dialogic nature. The irony generated by the habitus of Norwid’s crypto-parabases (a technique which is a distinctive feature of his dramas) reveals the productive role of time in this mode of poetic representation, the time of work and the time of great projects, and conjure up the jeering specter of eternity.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2020, 6; 603-618
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Syberie Norwida
    Syberie by Norwid
    Autorzy:
    Woźniewska-Działak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117456.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    poezja XIX wieku
    Syberia
    zesłania
    zesłańcy
    19th-century poetry
    Siberia
    exiles
    the exiled
    Opis:
    Artykuł stanowi interpretację Norwidowskiego wiersza pt. Syberie, jednego z ogniw cyklu Vade-mecum. Autorka w nawiązaniu do literatury przedmiotu (Zofia Trojanowiczowa, Włodzimierz Toruń i in.) stawia tezę, iż wiersz jest lirycznym arcydziełem, maksymalnie kondensującym rozległą treść, związaną z Syberią i zesłaniami, stanowiącymi wielki temat polskiej literatury XIX w. Wiersz Norwida osadzony w kontekstach autorskich oraz w kontekstach epoki odsłania swą głębię i możliwości poetyckiej syntezy. W niniejszym artykule autorka dowodzi „udziału” utworu w trzech wielkich dialogach epoki sprowokowanych przez temat Syberii.
    The article is an interpretation of Norwid’s poem entitled Syberie, one of the works in the Vade-mecum series. Referring to the literature of the subject (inter alia, Zofia Trojanowiczowa, Włodzimierz Toruń), the author puts forward the thesis that the poem is a lyrical masterpiece, maximally condensing the extensive content related to Siberia and the exiles, which is a major subject of 19th-century Polish literature. Norwid’s poem, set in author’s contexts and in the contexts of the epoch, reveals its depth and possibilities of poetic synthesis. In the article, the author proves the “participation” of the work in the three great dialogues of that time provoked by the subject of Siberia.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37; 43-58
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siberie by Norwid
    Autorzy:
    Woźniewska-Działak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17889857.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    poezja XIX wieku
    Syberia
    zesłania
    zesłańcy
    19th-century poetry
    Siberia
    exiles
    the exiled
    Opis:
    The article is an interpretation of Norwid’s poem entitled Syberie, one of the works in the Vade-mecum series. Referring to the literature of the subject (inter alia, Zofia Trojanowiczowa, Włodzimierz Toruń), the author puts forward the thesis that the poem is a lyrical masterpiece, maximally condensing the extensive content related to Siberia and the exiles, which is a major subject of 19th-century Polish literature. Norwid’s poem, set in author’s contexts and in the contexts of the epoch, reveals its depth and possibilities of poetic synthesis. In the article, the author proves the “participation” of the work in the three great dialogues of that time provoked by the subject of Siberia.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37 English Version; 43-60
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid i sybiracy
    Norwid and the exiles to Siberia
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117457.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Rosja
    Syberia
    Sybir
    sybiracy
    zesłańcy
    literatura zesłańcza XIX w.
    Russia
    Siberia
    Sybiraks
    the exiled
    19th-century exile literature
    Opis:
    Syberyjskie zsyłki przeorały świadomość Norwida już w latach gimnazjalnych (to jest 30. XIX w.), bowiem wtedy rozpoczęła się kolejna (po polistopadowej) ich fala. Temat zesłań i męczeństwa był często podejmowany przez Norwida w rozmowach i korespondencji z przyjaciółmi. Nawet pośród bliższych i dalszych krewnych (bądź powinowatych) poety nie brakowało ludzi dotkniętych wyrokami deportacji na Wschód (Józef Hornowski, Kleczkowscy, Konstanty Jarnowski). Lista Norwidowskich znajomych-sybiraków jest przerażająco długa: Karol Baliński, Maksymilian Jatowt (pseud. Jakub Gordon), Agaton Giller, Karol Ruprecht, Stefan Dobrycz, Andrzej Deskur, Bronisław Zaleski, Antoni i Michał Zalescy, Anna Modzelewska i jej brat, Aleksander Hercen, Piotr Ławrow. Zdarzały się też spotkania z zesłańcami bądź ich rodzinami przypadkowe (Aniela Witkiewiczówna, Aleksander Czekanowski). Norwid pilnie słuchał ustnych relacji tych, którzy powrócili, sięgał również po publikacje na tematy syberyjskie, ukazujące się od początku lat 50. (m.in. Gillera, Gordona, B. Zaleskiego). W swoich wystąpieniach i listach wielokrotnie zwracał uwagę na konieczność upamiętniania „wygnańców sybirskich” i udzielania im wsparcia – modlitewnego i materialnego, a także utworzenia Towarzystwa Syberyjskiego, „gdzie by dośrodkowały się wszystkie pojedyncze wycierpienia i zdobycze”. Otoczenie sybiraków opieką państwa i umożliwienie im powrotu do ojczyzny stało się nawet jednym z punktów Norwidowskiego projektu zasad ustrojowo-społecznych przyszłej Polski.
    The exiles to Siberia had a profound influence on Norwid’s consciousness already in his middle school years (i.e. in the 1830s) as the next wave (following the one after the failure of the November Uprising) began at that time. The subject of exile and martyrdom was often discussed by Norwid in conversations and correspondence with his friends. Even among the poet’s close and distant relatives, there were many people who were affected by the deportation to the East (Józef Hornowski, the Kleczkowski family, Konstanty Jarnowski). The list of Norwid’s friends who were deported to Syberia is horribly long: Karol Baliński, Maksymilian Jatowt (pseud. Jakub Gordon), Agaton Giller, Karol Ruprecht, Stefan Dobrycz, Andrzej Deskur, Bronisław Zaleski, Antoni and Michał Zaleski, Anna Modzelewska and her brother, Aleksander Hercen, Piotr Ławrow. There were also some occasional meetings with the exiled or their families (Aniela Witkiewiczówna, Aleksander Czekanowski). Norwid attentively listened to oral accounts of those who returned, he also read publications on Siberian themes published from the early 1950s (among others, by Giller, Gordon, B. Zaleski). In his speeches and letters he repeatedly drew attention to the necessity of commemorating the “Siberian exiles” and providing them with support – both spiritual and material – as well as establishing the Siberian Society, “where all single sufferings and conquest would come to balance”. Providing the exiled with state protection and enabling them to return to their homeland became even one of the points of Norwid’s project for the political and social principles of future Poland.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37; 59-89
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid and the exiles to Siberia
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17890538.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Rosja
    Syberia
    Sybir
    sybiracy
    zesłańcy
    literatura zesłańcza XIX w.
    Russia
    Siberia
    Sybiraks
    the exiled
    19th-century exile literature
    Opis:
    The exiles to Siberia had a profound influence on Norwid’s consciousness already in his middle school years (i.e. in the 1830s) as the next wave (following the one after the failure of the November Uprising) began at that time. The subject of exile and martyrdom was often discussed by Norwid in conversations and correspondence with his friends. Even among the poet’s close and distant relatives, there were many people who were affected by the deportation to the East (Józef Hornowski, the Kleczkowski family, Konstanty Jarnowski). The list of Norwid’s friends who were deported to Syberia is horribly long: Karol Baliński, Maksymilian Jatowt (pseud. Jakub Gordon), Agaton Giller, Karol Ruprecht, Stefan Dobrycz, Andrzej Deskur, Bronisław Zaleski, Antoni and Michał Zaleski, Anna Modzelewska and her brother, Aleksander Hercen, Piotr Ławrow. There were also some occasional meetings with the exiled or their families (Aniela Witkiewiczówna, Aleksander Czekanowski). Norwid attentively listened to oral accounts of those who returned, he also read publications on Siberian themes published from the early 1950s (among others, by Giller, Gordon, B. Zaleski). In his speeches and letters he repeatedly drew attention to the necessity of commemorating the “Siberian exiles” and providing them with support – both spiritual and material – as well as establishing the Siberian Society, “where all single sufferings and conquest would come to balance”. Providing the exiled with state protection and enabling them to return to their homeland became even one of the points of Norwid’s project for the political and social principles of future Poland.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37 English Version; 61-95
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ten sam jest Bóg”. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
    [God is the same]. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117224.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Abd el-Kader
    Ibn ‘Arabi
    orientalizm XIX-wieczny
    Orient
    romantyzm
    islam
    muzułmanie
    19th-century orientalism
    the Orient
    Romanticism
    Islam
    Muslims
    Opis:
    Przesłanie Norwidowskiego wiersza Do Emira Abd el Kadera w Damaszku z roku 1860 wykazuje niezwykłą zbieżność z myślami wyrażonymi przez Abd el-Kadera w jego wydanym po francusku dziele Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Cinsiderations philosophiques, réligieuses, historiques etc. (Paris 1858). Jest wielce prawdopodobne, że Norwid znał wskazaną publikację algierskiego bohatera narodowego, mistyka i świętego islamu. Duchowa i intelektualna bliskość tych dwóch wybitnych myślicieli XIX stulecia jest uderzająca. Źródłem uniwersalizmu religijnego Abd el-Kadera była nauka jego duchowego mistrza, twórcy muzułmańskiego mistycyzmu i najwybitniejszego teologa sufickiego późnego islamu – Ibn ‘Arabiego. W poezji Norwida zainicjowany został w literaturze polskiej – osadzony na solidnym fundamencie metafizycznym i na uniwersalistycznych przesłankach wyłonionych z obu tradycji – okcydentalnej i orientalnej, prawdziwy dialog świata zachodniego z arabskim Wschodem, niepomiernie przekraczający swą głębią i merytorycznością wszelkie powierzchowne mody i orientalne stylizacje tamtej epoki. Norwid i arabski Emir z Damaszku nie tylko jednogłośnie wskazywali te same zagrożenia wynikające z błędnych założeń kulturowo-cywilizacyjnych europejskiej nowożytności oraz pragnęli przemodelować ją według wzorca doskonalszego, ale także wspólnie proponowali w swych pismach, by zamknąć (wpierw mentalnie, następnie na planie dziejów) starą epokę europocentryzmu i religijnego ekskluzywizmu, a otworzyć erę nową – humanizmu światowego
    The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34; 21-59
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘Ten sam jest Bóg’. Norwid – Abd el-Kader – Ibn ‘Arabi
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729758.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Abd el-Kader
    Ibn ‘Arabi
    19th-century orientalism
    the Orient
    Romanticism
    Islam
    Muslims
    orientalizm XIX-wieczny
    Orient
    romantyzm
    islam
    muzułmanie
    Opis:
    The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 23-60
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies