Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "winter air temperature" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The characteristics of temperature changes in Koszalin in winter season from 1850 to 2010 and their relation to North Atlantic Oscillation
Charakterystyka zmian termicznych w sezonie zimowym w Koszalinie w latach 1850-2010 i ich zależność od Oscylacji Północnoatlantyckiej
Autorzy:
Kirschenstein, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84982.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
air temperature
temperature change
Koszalin town
winter season
1850-2010 period
relation
North Atlantic oscillation
Opis:
The article analyses the air temperature characteristics of the winter season in Koszalin from 1850 to 2010. The trends of changes have been determined. In addition, the frequency of thermal anomalies has been shown. The thermal classification of Lorenc has been adopted for this study. The relationship between the North Atlantic Oscillation and the air temperature in winter seasons has been estimated.
Celem pracy była analiza zmienności warunków termicznych w Koszalinie, z uwzględnieniem tempa zmian określonego za pomocą współczynnika trendu liniowego oraz zbadanie zależności temperatury powietrza od indeksu Oscylacji Północnoatlantyckiej NAO. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że temperatury powietrza w sezonie zimowym w Koszalinie charakteryzowały się dużą zmiennością. Wynika ona ze zmiennego oddziaływania cyrkulacji znad Oceanu Atlantyckiego, Morza Bałtyckiego i obszaru kontynentalnego oraz uwarunkowań lokalnych. Z przeprowadzonych badań wyciągnięto następujące wnioski: – Średnia temperatura powietrza w sezonie zimowym w Koszalinie wynosiła -0,7°C i w okresie 1850-2010 ulegała wahaniom od -6,6°C do 3,7°C. Najcieplejszym miesiącem był grudzień, najchłodniejszym styczeń. Często występowały ciepłe zimy (łącznie w 44,4% lat średnie temperatury zimą były dodatnie). – Analiza współczynników trendu liniowego wykazała, że średnia temperatura powietrza w sezonie zimowym wzrosła o 1,8°C w rozważanym 160-leciu. Miesiącem o najwyższym wzroście temperatury był grudzień (2,2°C), w styczniu i lutym wzrost temperatury był mniejszy i wyniósł 1,7°C. Otrzymane wyniki potwierdzają postępujące ocieplanie się zimy, które stanowi przejaw narastającego oceanizmu klimatycznego. – Z analizy związków między zmianami Oscylacji Północnoatlantyckiej NAO a temperaturą powietrza wynika, że niewątpliwie w okresie od grudnia do lutego cyrkulacja atmosferyczna określona wskaźnikiem NAO bardzo dobrze koreluje z temperaturą powietrza. Temperatura powietrza wykazuje bardzo dużą zgodność fazową (pozytywnej fazie NAO odpowiada wzrost średniej miesięcznej temperatury, negatywnej fazie NAO odpowiada spadek średniej miesięcznej temperatury). Szczególnie duża zgodność występowała przy ujemnej fazie NAO – dla całego sezonu zimowego wartość ta wynosiła 84,6% (w styczniu i lutym powyżej 90%). Przy pozytywnej fazie NAO – 58,3% (najwyższa była w grudniu – 76,4%). – W badanym wieloleciu więcej było sezonów zimowych nadmiernie ciepłych niż nadmiernie chłodnych. W przypadku miesięcy – grudzień i styczeń były najczęściej nadmiernie ciepłe, następnie – w normie i najrzadziej – nadmiernie chłodne. Luty natomiast najczęściej był w normie, a następnie – nadmiernie ciepły. – Nie wystąpiły sezony zimowe ekstremalnie ciepłe, ale trzy razy pojawiły się ekstremalnie chłodne. Podobnie, nie wystąpiły miesiące ekstremalnie ciepłe, ale sporadycznie pojawiały się ekstremalnie chłodne (najczęściej luty – pięć razy). – Z oceny termicznej wynika, że po roku 1987 zaznaczył się bardzo ciepły okres, trwający przez 23 lata z małymi wyjątkami – pojawiły się 3 zimy nadmiernie chłodne i 5 zim w normie; w tym czasie 3 zimy były anomalnie ciepłe; szczególnie ciepła była zima 2006/2007, podczas której anomalnie ciepły były grudzień i styczeń. – Przy ocenie, w jakim stopniu pozytywnej fazie NAO odpowiada występowanie miesięcy oraz zim anomalnie ciepłych, natomiast negatywnej fazie NAO – anomalnie chłodnych, stwierdzono bardzo dużą zgodność, szczególnie przy występowaniu pozytywnej fazy NAO (aż 90,4% zim było nadmiernie ciepłych). Przy występowaniu negatywnej fazy NAO stwierdzono 68,1% zim nadmiernie chłodnych. Okresy normalne, zarówno w przypadku zimy (75,4%), jak i w poszczególnych miesiącach częściej występowały przy pozytywnej fazie NAO.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2013, 17
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The air temperature variations in Szczecin and its dependence on the North Atlantic oscillation (NAO)
Tendencje zmian temperatury powietrza w Szczecinie i ich zależność od oscylacji północnoatlantyckiej (NAO)
Autorzy:
Kirschenstein, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85113.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
air temperature
temperature variation
Szczecin city
temperature dependence
North Atlantic oscillation
change trend
season
meteorological condition
weather condition
annual temperature
monthly temperature
Baltic Sea
autumn
winter
Opis:
The basic features of annual course of air temperature (differentiated between the particular months and seasons) along with air temperature variations during the period between 1950 and 2009 together with the trends of changes are presented. In addition the dependence of air temperature on North Atlantic Oscillation (NAO) is exhibited.
Celem pracy była analiza zmienności warunków termicznych w Szczecinie z uwzględnieniem tempa zmian określonego za pomocą współczynnika trendu liniowego oraz zbadanie zależności temperatury powietrza od Oscylacji Północnoatlantyckiej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że przebiegi roczne temperatury powietrza w Szczecinie charakteryzowały się dużą zmiennością. Wynika ona ze zmiennego oddziaływania cyrkulacji znad Oceanu Atlantyckiego, wpływu Morza Bałtyckiego i oddziaływania obszaru kontynentalnego oraz uwarunkowań lokalnych. W wyniku przeprowadzonych badań uzyskano następujące wnioski: 1) W badanym okresie średnia roczna temperatura powietrza z wieloletnia wyniosła 8,2oC i w poszczególnych latach ulegała dużym wahaniom. Na początku badanego przedziału czasowego (1950-1969) średnia roczna temperatura obliczona dla okresu pięcioletniego była na poziomie średniej wieloletniej. W okresie tym bardzo ciepła była jesień. Następnie, w latach 1969-1988 (20 lat) wystąpiło bardzo wyraźne ochłodzenie (średnia roczna temperatura była niższa od średniej wieloletniej). W latach 1989-1996 średnia roczna temperatura ponownie stopniowo wzrastała i w latach 2007-2008 przekroczyła 10oC. Ten ciepły okres był konsekwencją wzrostu temperatury prawie we wszystkich miesiącach, szczególnie ciepłe w tym czasie były miesiące zimowe. 2) Najcieplejszym miesiącem był lipiec, jednak średnie maksimum występowało również często w sierpniu i czerwcu. Najchłodniejszym miesiącem był styczeń, minimum często pojawiało się również w lutym i w grudniu. Wielokrotne występowanie maksimum w sierpniu i minimum w lutym świadczy o częstym przesunięciu o jeden miesiąc. Jest to cecha typowa dla obszarów położonych w niewielkiej odległości od wybrzeża Bałtyku. 3) Analiza temperatury powietrza w porach roku wykazała, że lato było chłodne, tylko w ośmiu latach średnia temperatura przekroczyła 18oC, natomiast często występowały ciepłe zimy (łącznie w 55% lat średnie temperatury zimą były dodatnie), szczególnie w latach 1988-2008. Bardzo ciepła była jesień – w 100% lat temperatura była wyższa niż wiosną. 4) Analiza współczynników trendu liniowego wykazała, że miesiącem o najwyższym przyroście temperatury był luty, porami roku – wiosna i zima. Miesiącem o najniższym przyroście temperatury był czerwiec, porą roku – jesień. W badanym 60-leciu przyrost średniej rocznej temperatury powietrza wynosi około 1,2oC. 5) Z analizy związków między zmianami indeksu NAO a temperaturą powietrza wynika, że w Szczecinie występuje duża zależność temperatury powietrza od Oscylacji Północnoatlantyckiej w miesiącach zimowych (XII-II) oraz w marcu, świadczą o tym duże wartości współczynnika korelacji. Pozytywnej fazie NAO odpowiada na ogół wzrost średniej miesięcznej temperatury, negatywnej fazie NAO – spadek średniej miesięcznej temperatury. W przypadku obu faz zgodność wynosi odpowiednio: w styczniu – 67,8%, lutym – 73,3%, marcu – 75,0% i w grudniu – 67,8%. Zaobserwowano także, że występuje bardzo duża zgodność faz ujemnych w styczniu (85,7%) i w lutym (83,3%) oraz dodatnich w marcu (94,9%) i w grudniu (86,2%).
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2011, 15
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies