Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Paleogene/Neogene" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Lithofacies and depositional environments of the Paleogene/Neogene sediments in the Hoanh Bo Basin (Quang Ninh province, NE Vietnam)
Autorzy:
Hoang, V. T.
Wysocka, A.
Phan, D. P.
Nguyen, Q. C.
Ziółkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/184794.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
terrestrial environments
lithofacies
Paleogene
Neogene
Vietnam
Opis:
The Hoanh Bo Basin is a multiple period formed basin which is associated with the tectonic mechanism due to the activity of the Chi Linh-Hon Gai and Trung Luong Faults during the late Paleogene – early Neogene time. The basin is filled with continental sediments, comprising mainly polymictic conglomerates, sandstones, siltstones, claystones and shales. Coarser-grained polymictic deposits predominate along the northern and western margins of the basin, while different types of siltstones, claystones, even sandstones occur in its center, as well as along its southern and eastern parts toward the Ha Long Bay. The source rocks for sedimentary materials are mainly originated from rocks of the Hon Gai and Ha Coi Formations. Based on the dominant grain-size class, texture, stratification, degree of clast rounding and sorting, 17 lithofacies were determined in the Hoanh Bo Basin infill. The basin is filled by gravelly, sandy and fine-grained lithofacies just covers a modest area but it represents a full of succession of 4 depositional systems including alluvial fan, fluvial, deltaic and lacustrine environments. Alluvial fan and fluvial environments are characterized by an assemblage of lithofacies such as sand- and mud-supported disorganized breccias (Gb), clast- to sand-supported conglomerates (Gmm), clast-supported inverse-graded conglomerates (Gig), planar-cross-bedded conglomerates (Gp), trough cross-bedded conglomerates (Gt), horizontally stratified conglomerates (Gh), planar cross-bedded sandstones (Sp), trough cross-bedded sandstones (St), ripple cross-laminated sandstones (Sr), horizontally bedded sandstones (Sh), massive sandstones (Sm), massive mudstones, siltstones (Fsm), laminated siltstones and mudstones (Fl), massive claystones (Fm) and coaly lithofacies (C); the deltaic assemblage is dominated by planar-cross-bedded conglomerates (Gp), horizontally stratified conglomerates (Gh), planar cross-bedded sandstones (Sp), horizontally bedded sandstones (Sh), low-angle cross-bedded sandstones (Sl); while the lacustrine assemblage consists of ripple cross-laminated sandstones (Sr), horizontally bedded sandstones (Sh), normally graded sandstones (Sng), massive mudstones, siltstones (Fsm), laminated siltstones and mudstones (Fl), massive claystones (Fm) and coaly lithofacies (C).
Źródło:
Geology, Geophysics and Environment; 2015, 41, 4; 353-369
2299-8004
2353-0790
Pojawia się w:
Geology, Geophysics and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deep-sea trace fossils from the Numidian Formation (Upper Oligocene–Lower Miocene) in the Ouarsenis Mountains, northwestern Algeria
Autorzy:
Menzoul, Bouabdellah
Uchman, Alfred
Adaci, Mohamed
Bensalah, Mustapha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135034.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ichnology
flysch
turbidites
Atlas
Paleogene
Neogene
Opis:
Trace fossils and lithofacies have been studied for the first time in the Numidian Formation (Upper Oligocene–Lower Miocene) of the Ouarsenis Mountains in Algeria to interpret their depositional environment. Twenty-two ichnogenera have been recognized in eight lithofacies of three main facies associations in four representative sections. Distribution of the trace fossils is dependent on the facies. Most trace fossils are dominated by post-depositional forms (62%) and occur in fine-grained, thin-bedded sandstones of facies F4. They belong to the Ophiomorpha rudis, Paleodictyon and the Nereites ichnosubfacies of the Nereites ichnofacies. The O. rudis ichnosubfacies is recorded in 1) medium- to very thick-bedded sandstones of the facies association FA1, interbedded with thinner sandstone beds of the facies F2 and F4 in the upper unit of the sections studied, which were deposited in channel fill and levee-overbank environments, and in 2) medium- to thin-bedded sandstones of the facies association FA2 in the lower unit of the Kef Maiz and the Ain Ghanem sections, which were deposited in isolated narrow channels within the mud-dominated part of the depositional system and occasionally fed with turbiditic sand. The Paleodictyon ichnosubfacies occurs in thin- to medium-bedded sandstones (FA2) of the lower units in the Ain Ghanem and Kef Maiz sections and the lowest part of the upper unit of the Kef Maiz section, which were deposited in channel margin or foremost channel-to-levee-overbank areas. The Nereites ichnosubfacies is recorded in thin-bedded sandstones (FA2), which were deposited in crevasse-splays or small lobes on a basin floor invaded occasionally by turbidites against a background of pelagic and hemipelagic sedimentation.
Źródło:
Geological Quarterly; 2022, 66, 2; art. no. 1
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleogen i neogen Polski - nowe dane : wprowadzenie
Autorzy:
Gąsiewicz, A.
Czapowski, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062006.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
paleogen
neogen
Polska
budowa geologiczna
Paleogene
Neogene
Polska
geology
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 5--8
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleogen i neogen : czas dynamicznych zmian klimatycznych
Paleogene and Neogene : a time of dynamic changes of climate
Autorzy:
Słodkowska, B.
Kasiński, J. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075567.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
paleogen
neogen
zmiany klimatyczne
zjawiska klimatyczne
Paleogene
Neogene
climatic evolution
climatic events
Opis:
The paper discusses the causes of climate change in the latest Cretaceous and the Paleogene (impact event or huge volcanic eruptions?). The climatic evolution (global and – more specifically – in the territory of Poland) during the Paleogene and Neogene in relation to the major climatic events of these periods (PETM, EECO, C4 grassland, Messinian Salinity Crisis) are described and their causes are discussed. Tectonic transformation, volcanic events and earthquakes led to the change in the position of the continents and in the circulation of ocean currents, as well as to increased emission of greenhouse gases – methane and carbon dioxide. These were the main causes of climate changes during the Paleogene and Neogene.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 1; 15--25
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osady paleogenu i neogenu w wielkoskalowych strukturach glacitektonicznych Wzgórz Dylewskich
Paleogene and Neogene sediments in mega-scale glaciotectonic structures of the Dylewskie Hills
Autorzy:
Słodkowska, B.
Gałązka, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061996.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
palinologia
glacitektonika
paleogen
neogen
Wzgórza Dylewskie
palynology
glaciotectonics
Paleogene
Neogene
Dylewskie Hills
Opis:
Badawczy otwór wiertniczy w Wysokiej Wsi, zlokalizowany w centrum Wzgórz Dylewskich (NE Polska), osiągnął głębokość prawie 490 m, z czego na ponad 400 m przewiercono utwory paleogenu i neogenu. W wyniku badań palinologicznych 47 próbek wyróżniono 13 zespołów palinomorf (sporomorfy, fitoplankton i zoomorfy) i datowano osady. Stwierdzono dwu- i trzykrotne powtarzanie się podobnych zespołów palinomorf w paleogeńskim i neogeńskim odcinku profilu, co wskazuje na silne glacitektoniczne zaburzenie osadów. Udokumentowana w wyniku badań palinologicznych skomplikowana budowa geologiczna odnacza się kilkoma strefami odkłucia i przemieszczenia pakietów skalnych. Najniższy, paleogeński kompleks znajduje się w położeniu pierwotnym, datowano w nim zespoły pyłkowo-fitoplanktonowe: D3–D4 – środkowy paleocen, utwory górnego paleocenu w facji lądowej i D8 – dolny eocen. Na głębokości ok. 455 m występuje pierwsza powierzchnia nieciągłości, gdzie w osady paleogeńskie został wprasowany ponad 100-metrowej miąższości pakiet osadów środkowego miocenu z poziomami sporowo-pyłkowymi V, VI, VIII, IX, XI. Kolejną powierzchnię odkłucia stwierdzono na głębokości ok. 339 m. Na osadach mioceńskich ponownie występuje ok. 60-metrowej miąższości pakiet utworów paleogeńskich, stratygraficznie młodszych od leżących w spągu, datowanych na podstawie poziomów pyłkowo-fitoplanktonowych – górnoeoceński poziom D12 i wykształcone w facji lądowej utwory dolnego oligocenu. W te paleogeńskie osady jest wprasowana kilkumetrowej miąższości seria osadów mioceńskich reprezentująca poziom sporowo-pyłkowy IX. Na głębokości ok. 240 m znów pojawiają się osady środkowomioceńskie ok. 150-metrowej miąższości z poziomami sporowo-pyłkowymi V, VII i IX. Stwierdzone mozaikowe następstwo warstw odzwierciedla skomplikowane procesy glacitektoniczne, które doprowadziły do powstania łusek glacitektonicznych budujących jądro moreny spiętrzonej Wzgórz Dylewskich. W wyniku badań palinologicznych uzyskano unikatowe dane, pozwalające na lokalizację stref odkłuć glacitektonicznych. Brak osadów czwartorzędowych w jądrze moreny spiętrzonej wskazuje na wczesnoplejstoceński wiek deformacji.
The Wysoka Wieś borehole located in the center of Dylewskie Hills (NE Poland) reached a depth of almost 490 metres, with more than 400 metres of the Paleogene and the Neogene deposits. Palynological studies were designed to determine whether this huge Paleogene and Neogene sedimentary complex is located in situ or it has been glacitectonically redeposited. Forty-seven samples were analysed for all palynological matter components, i.e. palynomorphs (sporomorphs, phytoplankton, zoomorphs), palynoclasts (phytoclasts) and inorganic debris. Among the palynomorphs, 13 assemblages have been distinguished. Describing these assemblages from the bottom to the top of the section, dual or triple repetition of the same palynomorph zones indicates a strong glacitectonic deformation of the sediments. Palynological data evidence several disengagement zones and displacement of rock packages. The lowest sedimentary complex occurs in the primary position and it contains the pollen and phytoplankton assemblage D3–D4 of the Middle Paleocene to the Upper Paleocene (terrestrial facies), and the Lower Eocene assemblage D8. At a depth of ca. 455 m there is the first discontinuity zone, along which the over 100-metres thick package of Middle Miocene sediments, containing pollen zones V, VI, VIII, IX and XI, became intruded/ pressed into the Paleogene deposits. The next disengagement zone occurs at a depth of ca. 339 m, where the Miocene sediments are overlain by a about 60-metres thick package of Paleogene deposits dated with the stratigraphically younger pollen and phytoplankton zones D12 of the Upper Eocene and Lower Oligocene (terrestrial facies). These Paleogene deposits were intruded by the Miocene series, a few metres thick, representing pollen zone IX. Then, at a depth of 240 m, occurs the Middle Miocene sedimentary complex, ca. 150 m thick, with pollen zones V, VII and IX. The complicated glacitectonic processes caused such mosaic succession, reflecting the slice structure of glaciotectonic thrust moraines. Palynological studies provided unique data to define the glaciotectonic disengagement zones. The absence of Quaternary deposits in the internal moraine structure indicates the Early Pleistocene age of deformation.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 251--293
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Referencyjny profil osadów neogenu Pomorza Wschodniego w Łęczycach koło Lęborka (północna Polska)
The standard section of Neogene deposits from Eastern Pomerania at Łęczyce near Lębork (northern Poland)
Autorzy:
Kramarska, R.
Kasiński, J. R.
Czapowski, G.
Piwocki, M.
Słodkowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062002.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
neogen
paleogen
litologia
stratygrafia
geneza
Pomorze Wschodnie
Neogene
Paleogene
lithology
stratigraphy
origin
Eastern Pomerania
Opis:
Celem przeprowadzonych prac było rozpoznanie i zbadanie profilu osadów paleogenu i neogenu, ze szczególnym uwzględnieniem młodszego neogenu, w miejscowości Łęczyce koło Lęborka, gdzie w odsłonięciu w skarpie pradoliny Redy-Łeby stwierdzono występowanie utworów neogeńskich. Posadowiony u podstawy odsłonięcia otwór wiertniczy Łęczyce-Tr osiągnął głębokość 110,0 m p.p.t. i został zatrzymany w utworach formacji mosińskiej dolnej z dolnego oligocenu. Próbki pobrane z odsłonięcia i z rdzenia wiertniczego wykorzystano do badań laboratoryjnych składu ziarnowego (133 analizy), węglanowości osadów (122 analizy), składu minerałów ciężkich (41 próbek) i badań zespołów sporowo-pyłkowych i fitoplanktonu (39 próbek). W profilu otworu wiertniczego rozpoznano osady dolnego oligocenu i miocenu odpowiadające formacjom: mosińskiej dolnej, czempińskiej i mosińskiej górnej (dolny oligocen), gorzowskiej i krajeńskiej (dolny/ środkowy miocen) oraz adamowskiej (środkowy miocen). Stwierdzone w profilu odsłonięcia osady plioceńskie uznano za ekwiwalenty formacji poznańskiej i gozdnickiej. Przeprowadzono korelację stratygraficzną rozpoznanej sukcesji z profilami z obszarów sąsiadujących na terenie północno-wschodniej Polski oraz z Półwyspu Sambijskiego. Wyniki badań umożliwiły odtworzenie warunków sedymentacji osadów, prześledzenie następstwa zbiorowisk roślinnych i implikujących je zmian klimatu. Ze względu na zachowanie pełnego profilu osadów kenozoicznych i stwierdzenie występowania osadów plioceńskich (jedyne stanowisko w tym rejonie), profil z Łęczyc uznano za referencyjny dla Pomorza Wschodniego.
The reported study focused on a complex analysis of Paleogene–Neogene section located at Łęczyce near Lębork (Eastern Pomerania). The lower part of the section is represented by Lower Oligocene to Miocene deposits, drilled by the Łęczyce-Tr well to the depth of 110 m. Its upper part consists of the Late Neogene succession exposed in the slope of the Reda–Łeba palaeovalley just above the drill top. Both core and outcrop sections were sampled for analyses of grain size and composition (133 samples), carbonate content (122 samples), heavy mineral composition (41 samples), and spore-pollen and phytoplankton assemblages (39 samples). For the first time in the Eastern Pomerania, a succession of the standard Lower Oligocene to Pliocene formations has been identified in this section including the Oligocene to Miocene deposits represented by the Lower Mosina Fm., Czempin Fm., Upper Mosina Fm. (Lower Oligocene), Gorzów Fm. and Krajenka Fm. (Lower/ Middle Miocene) and Adamów Fm. (Middle Miocene). Outcrop of the Pliocene deposits (unique in the area), being an equivalent of the Poznań Fm., were described. All the distinguished units were correlated with corresponding sections from the north-eastern Poland and the Sambia Peninsula. The study results have enabled to reconstruct the sedimentary conditions and depositional environments, as well as the succession of floral communities that record the paleoclimatic changes. The Łęczyce section, comprising the Lower Oligocene to Pliocene deposits, is a representative section of the Paleogene–Neogene succession for the whole area of Eastern Pomerania.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 193--250
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stratygrafia polskich Karpat fliszowych pomiędzy Bielskiem-Białą a Nowym Targiem
Stratigraphy of the Polish Flysch Carpathians between Bielsko-Biała and Nowy Targ
Autorzy:
Golonka, J.
Waśkowska-Oliwa, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183843.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Karpaty zewnętrzne
baseny sedymentacyjne
jura
kreda
paleogen
neogen
litostratygrafia
Jurassic
Paleogene
Neogene
lithostratigraphy
Outer Carpathians
sedimentary basins
Cretaceous
Opis:
W budowie geologicznej terenu pomiędzy Bielskiem-Białą a Nowym Targiem biorą udział jurajskie, kredowe, paleogeńskie i neogeńskie utwory allochtoniczne Karpat zewnętrznych budujące obecnie płaszczowiny: magurską, przedmagurską, śląską, podśląską i skolską. Autorzy usystematyzowali jednostki litostratygraficzne według ich występowania w oryginalnych basenach i innych obszarach sedymentacyjnych. Basen magurski uformował się w jurze środkowej. Początkowo dominowała w nim sedymentacja głębokomorska radiolarytowa i węglanowa, od późnej kredy przeważała sedymentacja fliszowa. Basen protośląski rozwinął się w późnej jurze i wczesnej kredzie z osadami synryftowymi i postryftowymi. W późnej kredzie uformowały się baseny przedmagurski, śląski i skolski. W basenie śląskim przeważały osady fliszowe. Podśląski obszar sedymentacyjny obejmował w badanym rejonie zachodni kraniec grzbietu podśląskiego, a także skłon basenu śląskiego i skłon basenu skolskiego na jego zachodnim krańcu. Zachodnie zakończenie basenu skolskiego znajduje się na rozpatrywanym obszarze. W związku z tym występują tu głównie facje skłonowe a także odrębne facje fliszowe basenowe. W okresie od późnego eocenu po wczesny miocen istniały dwa baseny. Resztkowy basen magurski ma charakter basenu niesionego. W północnej części pryzmy akrecyjnej rozwinął się basen krośnieński.
Jurassic, Cretaceous, Paleogene, and Neogene allochtonous rocks of the Outer Carpathians build up the complex area between Bielsko-Biała and Nowy Targ. These deposits belong recently to the Magura, Fore-Magura, Silesian, Sub-Silesian and Skole Nappes. The present authors provided the systematic arrangement of the lithostratigraphic units according to their occurrence within the original basins and other sedimentary areas. The Magura Basin was formed in the Middle Jurassic. The deep--water sedimentation of radiolarites and carbonates dominated at the beginning, since the Late Cretaceous the flysch sedimentation prevailed. The proto-Silesian Basin developed during Late Jurassic and Early Cretaceous times with the syn-rift and post-rift formations. The Silesian, Fore-Magura, Skole Basins formed during Late Cretaceous. Fore-Silesian sedimentary area included the western end of the Sub-Silesian Ridge and slopes of the Silesian and Skole Basins. The western end of the Skole Basin is located within the investigated area. The slope deposits of the Sub-Silesian type and separated basinal flysch facies occurred there. The basins existed during Late Eocene to Early Miocene times: the remnant piggy-back Magura Basin and, in the northern part of the accretionary prism the Krosno Basin with Menilite and Krosno Formations.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2007, 33, 4/1; 5-27
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Węglanowość, obtoczenie ziaren i minerały ciężkie w formacjach paleogenu i neogenu środkowozachodniej Polski
Carbonate content, grain roundness and heavy minerals in Paleogene and Neogene formations of Middle West Poland
Autorzy:
Romanek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062795.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
węglanowość
obtoczenie ziaren
minerały ciężkie
litostratygrafia
paleogen
neogen
środkowozachodnia Polska
carbonate content
grain roundness
heavy minerals
lithostratigraphy
Paleogene
Neogene
Middle West Poland
Opis:
W 40 próbkach pochodzących z czterech formacji paleogeńskich (oligocen) i czterech formacji neogeńskich (miocen) zbadano standardowymi badaniami litopetrograficznymi węglanowość, obtoczenie materiału ziarnistego i skład minerałów ciężkich. Cechy te dobrze charakteryzują analizowane osady i mogą służyć do określania ich pozycji litostratygraficznej. Ma to szczególne znaczenie w badaniach stratygraficznych krótkich odcinków rdzeni wiertniczych, które są głównym materiałem badawczym analizowanych osadów na Niżu Polskim. Formacje morskie oligocenu charakteryzuje podwyższona węglanowość i średnie obtoczenie materiału ziarnistego. Formacje te różnicuje skład minerałów ciężkich. Formacje lądowe oligocenu i miocenu odznaczają się niską węglanowością, na ogół złym stopniem obtoczenia ziaren i znaczną wewnętrzną odmiennością składu i udziału minerałów ciężkich.
The most indicative qualities of four Paleogene formations (Oligocene) and four Neogene formations (Miocene), 40 samples of which have been the subject of the standard lithopetrographic analysis, prove to be carbonate content, grain roundness and composition of heavy minerals. Consequently, on the basis of these features, the lithostratigraphic position of the sediments may be determined, which is of high importance for stratigraphic examinations of short drill core intervals remaining the main research material of the analyzed deposits of the Polish Lowland. Oligocene marine formations are characterized by high carbonate content, medium grain roundness and varying composition of heavy minerals. As far as Oligocene and Miocene continental formations are concerned, low carbonate content and generally angular grains as well as significant differences in the heavy minerals’ composition and percentage may be observed.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2010, 438; 123--135
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palynological studies of the Paleogene and Neogene deposits from the Pomeranian Lakeland area (NW Poland)
Autorzy:
Słodkowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204931.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
palinologia
fitoplankton
analiza palinofacjalna
analiza pyłkowa
zbiorowiska roślinne
biostratygrafia
neogen
Pojezierze Pomorskie
palynology
phytoplankton
palynofacies analysis
pollen analysis
plant communities
biostratigraphy
Paleogene
Neogene
Pomeranian Lakeland
Opis:
Część I. W osadach paleogeńskich z Pojezierza Pomorskiego przeprowadzono szczegółowe badania fitoplanktonu z 11 otworów wiertniczych. Wyróżniono 136 taksonów fitoplanktonu należących do gromad Dinoflagellata, Prasinophyta, Chlorophyta i grupy Acritarcha. Na podstawie składu gatunkowego zdefiniowano grupy ekologiczne fitoplanktonu. Zwrócono uwagę na jego rolę jako wskaźnika głębokości zbiornika, odległości od brzegu, dynamiki wód, ich temperatury i zasolenia, a także eustatycznych ruchów poziomu morza. Datowania biostratygraficzne oparte zostały przede wszystkim na fitoplanktonie morskim, w mniejszym stopniu na sporomorfach. Po raz pierwszy z obszaru Polski opisany został paleoceński zespół fitoplanktonu, zaliczony do zelandu (D3–D4). Ponadto datowano zespoły fitoplanktonowe z osadów od eocenu górnego do oligocenu górnego (D12–D15). Metodą analizy palinofacjalnej badano wszystkie szczątki organiczne i nieorganiczne zawarte w maceracie palinologicznym, uzupełniając w ten sposób dane uzyskane z analizy palinomorf. Wśród elementów organicznych brano pod uwagę wszystkie składniki materii palinologicznej — palinomorfy i palinoklasty. Przeprowadzono analizę palinofacji w ujęciu środowiskowym na tle syntetycznego profilu osadów paleogenu z obszaru Pojezierza Pomorskiego. Przedstawiono zależność ilościową i jakościową materii palinologicznej od środowiska sedymentacji w facjach od pełnomorskich do lądowych. Materia palinologiczna występująca w osadach środkowego paleocenu wskazuje na panowanie facji głębszego szelfu. Szczątki organiczne w osadach górnego eocenu świadczą, że sedymentacja miała miejsce w dość głębokim basenie morskim, niezbyt daleko od brzegu. Zespół z osadów eocen/oligocen akumulowany był w basenie płytkomorskim w strefie bardziej odległej od brzegu. Szczątki zawarte w osadach oligocenu dolnego wskazują na wysokoenergetyczne środowisko morskie i niewielką odległość od brzegu. Zespół górnooligoceński rejestruje spłycenie basenu i spadek energii wody. Powyżej, w profilu osadów mioceńskich, panują warunki kontynentalne. Część II. Badania osadów paleogenu i neogenu Pojezierza Pomorskiego pozwoliły na szczegółową charakterystykę zespołów spor i ziarn pyłku z dwunastu profili otworów wiertniczych. Wyróżniono 343 taksony sporomorf i powiązano ze współczesnymi odpowiednikami botanicznymi. Zbliżone spektra pyłkowe zestawiono w grupy, na podstawie których wyznaczono fazy dominujących zbiorowisk roślinnych (A-K). Zdefiniowane fazy dominujacych zbiorowisk roślinnych we wzorcowych profilach Komorza 1/KB i Łosiny 2/KB skorelowano z fazami zbiorowisk w pozostałych profilach. Fazom dominujących zbiorowisk roślinnych przypisano lokalną rangę palinostratygraficzną. Opisane zespoły spor i ziarn pyłku z II, IIA, I i IA pokładów węgla brunatnego oraz z osadów międzywęglowych powiązano z aktualnymi podziałami palinostratygraficznymi, litostratygraficznymi i chronostratygraficznymi neogenu. Odtworzono także następstwo zbiorowisk roślin lądowych, co pozwoliło na rekonstrukcję zmian warunków paleośrodowiskowych. Prześledzenie zmian proporcji pomiędzy elementami geoflory paleotropikalnej i arktycznotrzeciorzędowej dało możliwość stwierdzenia wahań klimatu w czasie tworzenia się badanych osadów. W niższej, paleogeńskiej części profilu osadów zapisane jest panowanie zbiorowisk roślinnych klimatu subtropikalnego, z dominacją mezofilnych lasów mieszanych i obfitym udziałem roślin wiecznie zielonych. Wilgotny i ciepły klimat sprzyjał rozwojowi lasów bagiennych i krzewiastych zarośli, tworzących biomasę węglotwórczą. W wyższej, neogeńskiej części profilu, tworzyły się torfowiska oraz zbiorowiska lasów łęgowych i mieszanych z malejącym udziałem wysoce ciepłolubnych roślin wiecznie zielonych. Element geoflory paleotropikalnej w zbiorowiskach roślinnych neogenu. na skutek wyraźnego ochładzania klimatu, stawał się uboższy w składniki i po raz ostatni dominował w czasie tworzenia się węgli II łużyckiej grupy pokładów. W wyższej części środkowego miocenu trzon roślinności lasów mieszanych i łęgowych stanowił element geoflory arktycznotrzeciorzędowej, typowy dla klimatu umiarkowanego.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 14; 1-116
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies