Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "naples" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Projekt rewitalizacji dzielnicy Bagnoli jako czynnik wzrostu gospodarczego Neapolu
    Autorzy:
    Noviello, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2108555.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Bagnoli-Coroglio
    Naples
    revitalisation
    spatial development
    Neapol
    rewitalizacja
    zagospodarowanie przestrzenne
    Opis:
    W artykule omówiono projekt rewitalizacji poprzemysłowej dzielnicy Neapolu - Bagnoli, która leży w strategicznej lokalizacji na wybrzeżu Zatoki Pozzuoli. Autorka nawiązuje do historii przemysłu na tym obszarze - od jego prężnego rozwoju w okresie powojennym, przez kryzys lat 70., po całkowite zamknięcie fabryk w 1991 r. Od czasu zamknięcia fabryk obszar ten pozostawał nieużytkowany ze względu na konieczność ponoszenia ogromnych nakładów finansowych na rekultywację gleby. Pomimo wielu propozycji zagospodarowania, dopiero po 16 latach podpisano stosowne porozumienia i zaakceptowano projekt rewitalizacji i zagospodarowania dzielnicy Bagnoli. Projekt ten obejmuje m.in budowę plaży, obiektów infrastruktury turystycznej i sportowej, obiektów mieszkalnych i uniwersyteckich, portu pozwalającego na szybkie połączenia z wyspą Nisida oraz stacji kolejowych ułatwiających komunikację. Celem artykułu jest przedstawienie możliwości rozwoju regionu Kampania, a w szczególności jego stolicy Neapolu, właśnie dzięki realizacji projektu „Bagnoli Futura”. Jest to jedno z największych przedsięwzięć, jakie w najbliższych latach zostanie zrealizowane na południu Włoch, co stworzy ogromne możliwości dla rozwoju gospodarczego nie tylko samego Neapolu, ale też dla całego regionu Kampania. Jego zakończenie przewidziano na rok 2024.
    The article presents the project of revitalisation undertaken in the post-industrial district of Naples - Bagnoli - situated strategically by the Gulf of Pozzuoli. The author focuses on the industrial development of the region, starting with its booming times during the post-war period, through the crisis of the 1970s, followed by a complete shutdown of factories in 1991. Since then, the area remained unused due to the great financial investments that would be needed to re-cultivate the land. Despite a lot of proposals to develop the land, it took 16 years to sign appropriate agreements and accept the project to revitalise the Bagnoli district. The project includes, among others, the creation of a public beach, tourism and sports infrastructure, housing estates and university campuses. It also includes building a harbour, which will enable a quick and convenient connection with the Nisida island and railway stations facilitating communication in the region. The aim of the article is to present the possibilities of development of the Campania region, focusing mainly on its capital. The ‘Bagnoli Futura’ project is one of the biggest ventures that will be carried out in the south of Italy in the upcoming years. It will provide great possibilities to develop not only the city of Naples itself, but the whole Campania region as well. Completion of the project is scheduled for 2024.
    Źródło:
    Przedsiębiorczość - Edukacja; 2018, 14; 137-149
    2083-3296
    2449-9048
    Pojawia się w:
    Przedsiębiorczość - Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Feministyczne topografie miasta – Neapol Eleny Ferrante
    Feminist Topographies of a City: Elena Ferrante’s Naples
    Autorzy:
    Gawron, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2120230.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-15
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Ferrante
    Neapol
    topografia feministyczna
    labiryntowość
    tożsamość
    pamięć
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest analizie roli Neapolu w twórczości Eleny Ferrante. Stolica Kampanii funkcjonuje tu jako topograficzna matryca doświadczeń postaci powieściowych, a jednocześnie płaszczyzna, w którą autorka wpisuje podstawowe rejestry swojej twórczości: autobiograficzny, tożsamościowy, intertekstualny i warsztatowy. Kluczowy dla tak projektowanej poetyki przestrzeni jest nierozerwalny związek pomiędzy Neapolem, doświadczeniem kobiet i twórczością. Istotę tej relacji dookreślają takie pojęcia jak: labiryntowość, porowatość, gettoizacja, smarginatura. Przepisanie miasta z perspektywy kobiecej wrażliwości i pamięci subwersywnie dekonstruuje jego androcentryczne i opresywne właściwości, akcentując sprawczość kobiet jako dux feminae facti, zakreślających własne przestrzenie w topografii miejskiej i artystycznej.
    The paper examines the role of Naples in Elena Ferrante’s works. The regional capital of Campania serves here as a topographical frame for the protagonists’ experiences and, at the same time, as a plane onto which Ferrante inscribes fundamental dimensions of her work, related to autobiography, identity, intertextuality and artistic craft. Central to such poetics of space is the inseparable relationship between Naples, women’s experiences and creativity. The essence of this relationship is defined by such notions as labyrinth, porous, ghettoization , and “smarginatura”. Rewriting the city from the perspective of women’s sensitivity and memory subversively deconstructs its androcentric and oppressive qualities, emphasizing women’s agency as dux feminae facti, marking their own spaces in the urban and artistic topography.
    Źródło:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2022, 20; 75-97
    2082-9701
    2720-0078
    Pojawia się w:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Una città dai mille volti. L’immagine di Napoli nelle opere di Zygmunt Krasiński
    A city with many faces. The image of Naples in Zygmunt Krasiński’s works
    Miasto o wielu twarzach. Obraz Neapolu w twórczości Zygmunta Krasińskiego
    Autorzy:
    De Carlo, Andrea F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365242.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Zygmunt Krasiński
    Naples
    Wild South
    ambivalent image
    Divine Comedy
    Neapol
    dzikie południe
    ambiwalentny wizerunek
    Boska komedia
    Opis:
    Już wielu badaczy zauważało, że choć Krasiński był przywiązany do Włoch, to jego związek z italską ziemią nie zawsze miał jednakowe natężenie i podlegał on wielu wahaniom i zmianom. Artykuł ma na celu pokazanie tego złożonego związku, pogłębiając szczególnie rozumienie niejednoznacznej relacji poety z Włochami, a zwłaszcza z Neapolem – miastem o wielu twarzach, gdzie mieszkała jego ukochana Delfina Potocka. Ten trudny „związek z miastem” uwidacznia się w korespondencji i twórczości Krasińskiego. Neapol pozostawał emblematyczny, bo to miasto, które z jednej strony jawiło się jako tło rajskiego, idealnego do życia i tworzenia miejsca, pozwalającego odczuwać miłość do ukochanej kobiety, z drugiej zaś strony było miejscem nie do zniesienia, w którym poeta niechętnie przebywał. Najprawdopodobniej na ten dualistyczny obraz Włoch wpłynęły ówczesne problemy społeczno-polityczne miasta, ale przede wszystkim kwestie osobiste – wewnętrzne uczucia i nastroje samego Krasińskiego.
    As many researchers have noted, although Krasiński felt a special affinity for Italy, his relationship to the Italian soil was subjected to emotional variations and changes. The article aims to analyze the complicated and ambiguous relationship between the poet and Naples: a city of many different shades and faces, where Krasiński’s lover Delfina Potocka lived. This ambivalent relationship to Italy is reflected in the poet’s correspondence and works.Naples remains an emblematic city for Krasiński, because in his work it appears, on the one hand, as a perfect backdrop for an ideal place where he can set his love, and on the other hand, as unbearable place, where the poet was reluctant to stay. Most likely, this Krasiński’s dualistic picture of Italy was influenced not only by the socio-political problems of the city, but also, above all, by personal feelings, moods and uneasiness for his suffering homeland.
    Źródło:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2021, 3; 13-32
    2658-185X
    Pojawia się w:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstęp do badań nad diecezją Nola w XVII wieku
    Introduction to studies over diocese Nola in the 17th century
    Autorzy:
    Fitych, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039601.pdf
    Data publikacji:
    2009-12-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Neapol
    historia
    duszpasterstwo
    Naples
    history
    clergy
    Opis:
    The author is known in Poland by his many works, as, for example, the history and organization the Polish Nuncio’s office, and the history, the culture and theology of Silesia. He also promises to extend his research into the implementation of the reform resolutions of the Council of Trent in the diocese of Nola, one of the most prestigious dioceses in Italy. The origins of this diocese coincide with the very origins of Christianity. Keeping in mind the vitality of that work as well as desiring to eliminate the gap caused by a lack of a monograph on the history of that local Church, the author presents both a brief overview of the history of the region, of Naples and the diocese of Nola itself, presenting its best known rulers, the history of the basilicas and bishop’s churches, as well as the state of the parishes until the early years of seventeenth century. To this end, the author has compiled a lengthy bibliography (over 180 titles of books and articles) published between the middle of seventeenth century and now. These works deal with the history of this region’s towns, its royal and ennobled houses, and also with its religious orders, institutions and most outstanding persons. Works from the areas of culture and art are also considered.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2009, 92; 71-97
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Parthenopea lues", czyli o ostatecznym rozstaniu z Lidią. Glosa do elegii III 17 Jana Kochanowskiego
    Autorzy:
    Rusnak, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029710.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Naples
    Campania
    Jan Kochanowski
    syphilis
    Neolatin poetry
    Wojciech Oczko
    Neapol
    Kampania
    syfilis
    poezja nowołacińska
    Opis:
    Autor wskazuje i poddaje analizie wszystkie pojawiające się w twórczości Jana Kochanowskiego wzmianki o Neapolu i Kampanii, które odwiedzić miał  okazję poeta w 1555 r. Jednym z takich przypadków jest pojawiające się w łacińskiej elegii III 17 sformułowanie"Parthenopea lues", które stanowi peryfrastyczne określenie syfilisu, choroby, jaka w czasach Kochanowskiego doprowadziła do śmierci wielu Europejczyków. Wzmianka ta wchodzi w obręb rozbudowanej tyrady wymierzonej w niewymienioną z imienia kobietę, która - zgodnie z żarliwie wypowiadanymi życzeniami podmiotu mówiącego - zapłacić ma srogą cenę za swe występki przeciwko miłości. A ostatnią, i najdotkliwszą z kar, jakie przyjdzie jej znieść przed finalnym pochłonięciem jej przez Tartar, ma być właśnie "morbus gallicus". W artykule rozważa się kwestię identyfikacji kobiecej protagonistki wiersza, biorąc pod uwagę istniejące na ten temat hipotezy. Opatruje się też komentarzem stosowny, poświęcony kile, passus elegii, zwracając uwagę a to na nieco osobliwe miano, jakie przydaje jej poeta, a to na wiedzę z zaskresu syfilitologii, którą dzieli się z czytelnikiem.
    The author gathers and scrutinizes the cases in which Jan Kochanowski, the most prominent poet of the Polish Renaissance, mentions Naples or Campania, one of his destinations while travelling through Italy in 1555. One of the designations in question appears to be „Parthenopea lues” from his Latin elegy III 17, a periphrastic term for syphilis, a disastrous veneral disease which truly decimated the population of then Europeans. It’s mentioned as part of a long tirade against a woman who, according to the poet’s wishes, is going to pay high price for her wrongdoings, especially those against love. The ultimate punishment she will suffer, right before immersing herself in the abyss of Tartarus, will be, devastating for her health, „morbus gallicus”. The paper ponders on the right identification of the female protagonist of the elegy, taking into consideration the existing theories about it as well as comments on a peculiar name syphilis was given by the poet and the medical knowledge she shares with a reader.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 85-109
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Upodobania i pasje hofrata Kazimierza Chłędowskiego
    Autorzy:
    Jaskólski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609565.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Austro-Hungarian Monarchy
    Galicia
    Renaissance
    Baroque
    Rococo
    Italy
    France
    Rome
    Ferrara
    Siena
    Naples
    Paris
    monarchia austro-węgierska
    Galicja
    renesans
    barok
    rokoko
    Włochy
    Francja
    Rzym
    Neapol
    Paryż
    Opis:
    The essay presents the life and work of Kazimierz Chłędowski (1843–1920), partly in recognition of his political merit, but first of all to acknowledge his contribution to cultural studies and the popularization of knowledge about the Renaissance and the Baroque. Being a mere clerk and occupying at first the lowest post in the administration of Galicia, the part of the Austro-Hungarian Monarchy, with time Chłędowski raised to the position of the minister for Galicia in the Austrian government. Throughout his career and during the retirement he wrote several powerful monographs devoted to the history and culture of the Renaissance and the Baroque in Italy and France. His works had many re-editions in Poland and their translations won great popularity mainly in Germany and Scandinavia. Today Chłędowski seems to be a rather forgotten figure, hence the idea of writing this essay.
    W eseju została przedstawiona postać Kazimierza Chłędowskiego (1843–1920) gwoli przypomnienia jego zasług po części politycznych, lecz głównie na polu kulturoznawstwa i popularyzacji wiedzy o renesansie i baroku. Chłędowski jako urzędnik przeszedł drogę od najniższych stanowisk w administracji Austro-Węgier i Galicji jako kraju koronnego, po stanowisko ministra dla Galicji w rządzie austriackim. W trakcie swej pracy, a potem na emeryturze, stworzył kilka potężnych monografii poświęconych dziejom oraz kulturze renesansu i baroku we Włoszech i Francji. Jego prace cieszyły się wielką popularnością na ziemiach polskich oraz miały wiele nakładów i tłumaczeń, głównie w Niemczech i Skandynawii. Dziś wydaje się postacią nieco zapomnianą, stąd cel napisania tego eseju.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Role of Domenico De Vivo in Developing Russian and Italian Language Studies in the Second Half of 19th Century
    Autorzy:
    Cifariello, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754110.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    historia
    rusycystyka
    filologia włoska
    Odessa
    Neapol
    history
    Russian studies
    Italian studies
    Naples
    Opis:
    Very little is known about Domenico De Vivo (1839-1897). He was a disciple of the Italian linguist Giacomo Lignana and worked as a professor of Russian and English language at the Asiatic College in Naples from 1868 to 1870, and then as an Italian language lecturer at the universities of Dorpat and Odessa in the Russian Empire from 1879 until his death in 1897. De Vivo championed his ideas on language teaching and learning in his books Grammatica della lingua russa [Russian Grammar for Italians] (Dorpat, 1882) and Prakticheskoe rukovodstvo dlya izucheniya ital’yanskogo yazyka [A Practical Guide to Learning Italian] (Odessa, 1886; Odessa, 1890), and in his Dizionario Italiano-Russo. Slovar’ ital’yansko-russkiy [Italian-Russian Dictionary] (Odessa 1894). The purpose of this article is to examine De Vivo’s life and works, which represent the first recorded attempt – in De Vivo’s own words – “to promote Russian language learning in Italy and Italian language learning in Russia.”
    Rola Domenico de Vivo w rozwoju filologii rosyjskiej i włoskiej w drugiej połowie XIX wieku O Domenico De Vivo (1839-1897) wiadomo niewiele. Był uczniem włoskiego lingwisty Giacomo Lignany. Pracował jako profesor języka rosyjskiego i angielskiego w Asiatic College w Neapolu w latach 1868-1870, a następnie – od 1879 aż do śmierci w 1897 r. – jako wykładowca języka włoskiego na uniwersytetach w Dorpacie i Odessie w Cesarstwie Rosyjskim. De Vivo bronił swoich pomysłów dotyczących nauczania i uczenia się języków w swoich książkach Grammatica della lingua russa [Gramatyka języka rosyjskiego dla Włochów] (Dorpat, 1882) i Prakticheskoe rukovodstvo dlya izucheniya ital’yanskogo yazyka [Praktyczny przewodnik do nauki języka włoskiego] (Odessa, 1886; Odessa, 1890), a także w Dizionario Italiano-Russo. Slovar’ ital’yansko-russkiy [Słownik włosko-rosyjski] (Odessa 1894). Celem niniejszego artykułu jest zbadanie życia i twórczości De Vivo, stanowiących pierwszą zarejestrowaną próbę – według jego własnych słów – „promowania nauki języka rosyjskiego we Włoszech i nauki języka włoskiego w Rosji”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 117-129
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Solfatara, czyli dziesięć dni rewolucji rybaka. Z Maciejem Henem rozmawia Ewa Tyszko
    Solfatara – nine days of fisherman’s revolution. Ewa Tyszko talks to Maciej Hen
    Autorzy:
    Hen, Maciej
    Tyszko, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682733.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    historical novel
    Naples
    powieść historyczna
    Neapol
    Solfatara
    Masaniello
    Opis:
    Interviewed by Ewa Tyszko, Maciej Hen talks about the creation of his chronicle novel – Solfatara, which is set in 17th century Naples.
    W rozmowie z Ewą Tyszko Maciej Hen opowiada o powstawaniu powieści-kroniki Solfatara, której akcja rozgrywa się w siedemnastowiecznym Neapolu.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2016, 5; 245-253
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wczesne włoskie koncerty klawiszowe Francesca Durantego
    Early Italian Keyboard Concertos by Francesco Durante
    Autorzy:
    Palacz, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45641437.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Francesco Durante
    muzyka włoska osiemnastego wieku
    Neapol
    stylistyka
    controbasso
    koncert klawiszowy
    keyboard concerto
    18-century Italian music
    Naples
    style
    Opis:
    Dzieła przeznaczone na solowy instrument klawiszowy z towarzyszeniem orkiestry tworzą osobny nurt w gatunku koncertu instrumentalnego, mający swoje początki w pierwszej połowie osiemnastego wieku, jak wskazują zachowane źródła. Gatunek ten, uznawany za specjalność zwłaszcza kompozytorów z krajów niemieckojęzycznych, powstawał wówczas także we Włoszech. Autorem jednych z najwcześniejszych włoskich koncertów klawiszowych był działający w Neapolu Francesco Durante (1684-1755). Podczas gdy do tej pory w literaturze uwaga poświęcana bywała jedynie Koncertowi B-dur tego kompozytora, do naszych czasów zachowały się niekompletnie jeszcze dwa inne koncerty klawesynowe jego autorstwa, nieuwzględniane dotąd przez badaczy – Koncert A-dur i Koncert C-dur. Wspólnie te trzy dzieła pozwalają zaobserwować przemiany stylistyczne, jakie w epoce Bacha i Haendla miały miejsce na terenie Włoch, a zarazem dostarczają cennych informacji na temat historii komponowania i wykonywania koncertu klawiszowego.
    Compositions for solo keyboard with orchestral accompaniment represent a separate subgenre of the instrumental concerto, with its history (based on preserved sources) having been traced back to the first half of the eighteenth century. This subgenre, associated mostly with German composers, was also being cultivated at that time in Italy, where some of the earliest keyboard concertos were those by Francesco Durante (1684–1755), who was active in Naples. So far, only his concerto in B-flat major has received any attention in the scholarly literature, while the two other incompletely preserved harpsichord concertos by this composer – in A major and C major – have been neglected by researchers. A study of all of these three pieces together reveals stylistic changes that took place in Italy during Bach’s and Haendel’s era, and at the same time provides some essential information on the compositional history and performance practices of the keyboard concerto.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 12; 9-20
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół, sztuka i muzyka: doświadczenie poszukiwań i odnajdywania zawsze nowych horyzontów
    Autorzy:
    de Gregorio, Vincenzo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668921.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Church
    Naples
    Rome-Vatican
    the Pontifical Institute of Sacred Music
    sacred music
    music school
    the art of music
    musical formation
    the experience of faith
    Kościół
    Neapol
    Rzym-Watykan
    Papieski Instytut Muzyki Kościelnej
      muzyka kościelna
    szkoła muzyczna
    sztuka muzyczna
    formacja muzyczna
    doświadczenie wiary
    Opis:
    On the basis of his own experiences of music, starting with the early childhood, throughout the university studies, until holding various managerial positions at music institutions, the author reaches the final conclusion that the very idea of musical school was born in the Church. The Church has always taught music and singing. Liturgical music has invariably been viewed as “primordial” (“di prim’ordine”), requiring professional skills from its performers. It has not only been a form of artistic expression or the aim in itself, but an instrument of communicating the Gospel and the words directed by the Church to God since the dawn of her history. The “professionalism” of the music within the Church, however, calls for the places of formation and education, so as to endure in time and to lay the foundation for setting guidelines to follow. The above postulate of teaching music in the Church originates from the very mission of the latter which, through her evangelization, “sings out” her faith. The author proposes his own, based on the experiences of many musicians as well, “definition” of the Church music: “Performing music in Church is the experience of faith, enlightened with aesthetic joy which moves the deepest recesses of the soul”. The Church music, understood in this way, evokes in us responsibility for preserving and passing down to next generations the idea of balance between the conception of art as the celestial gift of God (virtus cujusdam caelestis influxus) and the fruit of human intelligence (vehementia assidue exercitationis). Art and music – according to the author – are the fruits (ingenium et opus) of intelligence, efforts and commitment, and they compound with one another into a complete and final work of art (opus cansummatum et effectum).
    Na kanwie osobistych doświadczeń z muzyką, począwszy od wczesnej młodości przez lata studiów muzycznych, pełnienia różnych kierowniczych funkcji w instytucjach muzycznych, autor dochodzi do przekonania, że sama idea szkoły muzycznej zrodziła się w Kościele. Kościół zawsze nauczał muzyki i śpiewu. Muzyka liturgiczna zawsze była postrzegana jako „pierwszorzędna” („di prim’ordine”) i domagała się od jej wykonawców profesjonalizmu. Od zarania dziejów Kościoła była nie tylko formą artystycznego wyrazu i  celem sama dla siebie, ale narzędziem komunikowania Słowa Bożego oraz słowem Kościoła zwracającego się do Boga. „Profesjonalizm” muzyki w Kościele potrzebuje jednak miejsc formacji i nauczania, aby móc przetrwać w czasie i mieć solidne podstawy do wytyczania kierunku dla przyszłości. Ten postulat nauczania muzyki ma swoje podstawy w samej naturze misji Kościoła, który ewangelizując, „wyśpiewuje” swoją wiarę. Autor proponuje swoją własną, powstałą także na bazie doświadczeń wielu muzyków, „definicję” muzyki kościelnej: „Wykonywanie muzyki w Kościele jest doświadczeniem wiary, oświeconej estetyczną radością, która porusza najgłębsze zakamarki duszy”. Z tak pojmowanej muzyki kościelnej rodzi się nasza odpowiedzialność za to, aby nadal utrzymywać i przekazać następnym pokoleniom ideę równowagi między koncepcją sztuki jako niebiańskiego daru Boga (virtus cujusdam caelestis influxus) a owocu ludzkiej inteligencji (vehementia assidue exercitationis). Sztuka i muzyka – według autora – są owocem (ingenium et opus) inteligencji, wysiłku i zaangażowania oraz dopełniają się w kompletnym i efektywnym dziele sztuki (opus cansummatum et effectum).
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2018, 16
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Neapolitańska praktyka wykonawcza w instrumentalnej muzyce zespołowej XVIII wieku
    Neapolitan Performance Practice in the Instrumental Ensemble Music of the Eighteenth Century
    Autorzy:
    Wilk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45642530.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Neapol
    muzyka instrumentalna
    praktyka wykonawcza
    typy obsad
    Naples
    instrumental music
    performing practice
    scoring types
    Opis:
    Gdy mówimy o szkole neapolitańskiej mamy na myśli twórców muzyki operowej i wokalnej, tymczasem w Neapolu rozwijała się także wielobarwna twórczość instrumentalna. Jej znajomość jest słaba nawet wśród badaczy tego ośrodka. Przedmiotem niniejszego artykułu jest neapolitańska twórczość instrumentalna na różnego rodzaju zespoły kameralne i orkiestrowe, powstająca przez 100 lat począwszy od lat 90. XVII wieku. Neapolitańskie zwyczaje wykonawcze odbiegały od tych znanych z innych ośrodków europejskich. Mimo uprawiania tych samych gatunków (sonaty, koncertu, symfonii), twórcy neapolitańscy przejawiali odmienne preferencje obsadowe. Niezależnie od gatunku chętnie posługiwali się zespołem złożonym z trojga lub czworga skrzypiec i basu. Unikali stosowania altówki, rzadziej w roli instrumentu solowego obsadzali skrzypce, chętniej flety, wiolonczelę, mandolinę i instrumenty klawiszowe. Nie typ aparatu wykonawczego stanowił w Neapolu o tym czy mamy do czynienia z sonatą, koncertem czy symfonią, lecz faktura i forma. Gatunek muzyczny nie miał też wpływu na to czy utwór będzie wykonywany kameralnie czy orkiestrowo.
    When we talk about the Neapolitan school, we usually mean the composers of opera and vocal music, although multicoloured instrumental works were also developing in Naples. Knowledge of these is poor, even among those researching this centre of music. The subject of this article is thus the Neapolitan instrumental work for various types of chamber and orchestral ensembles created over a period of 100 years, starting from the 1690s. Neapolitan performing practices differed from those known in other European centres. Despite practising the same genres (sonata, concerto, symphony), Neapolitan composers displayed different preferences for the scoring of music. Regardless of the genre, they were fond of an ensemble consisting of three or four violins and a bass voice. They avoided use of the viola: less frequently, they used the violin as a solo instrument, but more preferably flutes, a cello, a mandolin and keyboards. It was not the type of scoring of music in Naples that determined the choice of genre (sonata, concerto or symphony), but rather the texture and form. The musical genre also had no influence on whether the piece would be performed by chamber or orchestral ensemble.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 12; 31-49
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies