Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sojusz Północnoatlantycki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Chorwacka droga do NATO
    Croatian road to NATO
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141105.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-27
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    NATO
    Sojusz Północnoatlantycki
    Chorwacja
    Opis:
    W niniejszym artykule Autorka omawia proces akcesji Republiki Chorwackiej do Sojuszu Północnoatlantyckiego. Dokonując opisu jego przebiegu wskazuje na najważniejsze jego etapy, konfrontując je z przeobrażeniami politycznymi w regionie oraz ewolucją poglądów państw europejskich na kwestię członkostwa Chorwacji w Pakcie. W konkluzjach wskazuje na możliwości kreowania polityki regionalnej, jakie uzyskał Zagrzeb. W jej ocenie za najważniejsze uznać należy współuczestnictwo w kreowaniu polityki euroatlantyckiej, ułatwienia w procesie akcesji do Unii Europejskiej oraz postępujący proces stabilizacji sytuacji w regionie, oparty w dużej mierze na wspólnych inicjatywach regionalnych i działaniach wskazanych przez Sojusz Północnoatlantycki.
    In this article the writer discusses the process of the access of Croatia to the North Atlantic Treaty. The description includes its most important stages confronted with political transformations in the region and the evolution of the views of European countries on the issue of the Croatian membership in the Pact. In the conclusion the writer indicates the possibilities of creating a regional policy by Zagreb. According to her evaluation what is the most important is the coparticipation in the creation of the Euro-Atlantic policy, facilitations in the process of accessing the European Union and the ongoing process of stabilizing the situation in the region, based largely on joint regional initiatives and actions indicated by the North Atlantic Alliance.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2012, 6; 187-198
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie Sojuszu Północnoatlantyckiego w umacnianiu bezpieczeństwa na wschodniej flance NATO
    The importance of the North Atlantic Treaty Organization in enhancing security in the eastern part of the Alliance
    Autorzy:
    Wodnicki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139731.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    NATO
    Sojusz Północnoatlantycki
    Rosja
    Russia
    Opis:
    Celem tekstu jest ocena i analiza działań podjętych przez Sojusz Północnoatlantycki w zakresie wzmacniania bezpieczeństwa na wschodniej flance NATO. Punkt wyjścia do prowadzonych badań stanowi imperialna postawa Federacji Rosyjskiej, która poprzez destabilizację sytuacji w Gruzji i na Ukrainie skutecznie hamuje prozachodnie ambicje państw „bliskiej zagranicy”. Celem działania Rosji jest chęć odzyskania utraconej strefy wpływów oraz statusu światowego mocarstwa. Przedmiotowa analiza obejmuje okres od szczytu NATO w Newport w 2014 r. i przyjęcia przez przywódców państw NATO „Planu Gotowości Sojuszu” (Readiness action plan) – jako doraźnej formy wzmocnienia wschodniej flanki NATO, a kończy się szczytem NATO w Brukseli w 2018 r. i zapowiedzią utworzenia inicjatywy „4 x 30”. Na ważność i aktualność tematu wpływa fakt, iż Rzeczpospolita Polska jest krajem flankowym NATO, a działania destabilizacyjne w pobliżu jej granic jednoznacznie wskazują na deficyt bezpieczeństwa w pobliżu granic Polski.
    The aim of this text is to analyze and assess steps taken by NATO in enhancing security in the eastern part of the Alliance. The research is conducted in connection with destabilization Georgia and Ukraine by Russian Federation. Russian aim is to hamper integration former Warsaw Pact countries with NATO, restoring supremacy in the region and regain status of the world’s superpower. This analysis covers the period from the NATO summit in Newport in 2014 and implementation by North Atlantic Council “Readiness action plan” – as an interim form of strengthening NATO’s eastern flank, and closes in 2018 with launching a NATO Readiness Initiative (4x30) during summit in Brussels. The importance of this subject is influenced by the fact that Republic of Poland is NATO’s eastern country and destabilization activities near its borders has negative influence security in the region.  
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2019, 13, 1; 143-157
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dlaczego Zachód idzie na wojnę? Motywy interwencji zbrojnych Zachodu po zimnej wojnie w świetle oficjalnych wystąpień zachodnich przywódców
    Why is the West Going to War? The Motives behind Western Military Interventions after the Cold War in Light of Official Statements Delivered by Western Leaders
    Autorzy:
    Madej, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091699.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Sojusz Północnoatlantycki (NATO)
    interwencja zbrojna
    interwencja humanitarna
    wojna w Zatoce
    Deliberate Force
    Allied Force
    ISAF
    koalicja chętnych
    Iraqi Freedom
    NATO
    military intervention
    humanitarian intervention
    Gulf War
    coalition of the willing
    Opis:
    W artykule pokazano uzasadnienia interwencji zbrojnych przeprowadzonych przez państwa zachodnie po zakończeniu zimnej wojny. Celem jest identyfikacja i analiza motywów podjęcia tego rodzaju akcji, wskazywanych publicznie przez przywódców krajów zachodnich zaangażowanych w interwencje lub je inicjujących. Autor omówił kolejno pięć przypadków: akcję zbrojną przeciw Irakowi w 1991 r. (wojna w Zatoce), operację w Bośni i Hercegowinie (1992−1995), operację NATO w Kosowie w 1999 r., interwencje: w Afganistanie po zamachach z 11 września (2001−2014) oraz w Iraku (2003−2010). Badając przede wszystkim oficjalne wystąpienia dotyczące tych operacji i przedstawione przez przywódców państw zachodnich oraz przedstawicieli organizacji międzynarodowych (np. NATO), starał się ustalić treść uzasadnień, a także określić hierarchię ważności powodów podjęcia międzynarodowych działań zbrojnych w reakcji na konkretny kryzys lub konflikt. Wśród deklarowanych celem uzasadnienia poszczególnych misji motywów autor wyróżnił cztery kategorie: interesy bezpieczeństwa narodowego państw zachodu, motywy ekonomiczne, względy humanitarne oraz interes społeczności międzynarodowej jako ogółu. Wskazał także, iż stosunkowo najczęściej w oficjalnych uzasadnieniach interwencji akcentowano interes społeczności międzynarodowej, najrzadziej odwoływano się zaś do motywów ekonomicznych.
    The article discusses the official justification of Western or Western-led military interventions after the Cold War. Its aim is to identify and analyse the motives and reasons for such actions as publicly presented by leaders of the Western states involved in particular operations. Five cases are discussed: the Gulf War (1990–1991), the intervention in Bosnia and Herzegovina (1992–1995), the NATO operation in Kosovo (1999), the intervention in Afghanistan after 9/11 (2001–2014) and the war against Iraq (2003–2010). Analysing primarily official documents and statements given by the leaders of key Western states or international organisations (i.e. NATO), the author is trying to establish the main features of the justification of these interventions as well as a hierarchy of the motives for taking such actions as declared by Western authorities. Those motives are divided in four broad groups: ‘hardcore’ national interests of Western states, economic motives, humanitarian reasons, and interests of the international community as a whole. The article stipulates that the motives most frequently listed as being the most important for undertaking an action were the interests of the international community as a whole, while economic motives were almost always absent from the official rhetoric.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 9-28
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja polsko-niemieckiej współpracy wojskowej w latach 1991–2021
    Evolution of Polish-German Military Cooperation in the Years 1991–2021
    Autorzy:
    Sokołowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139529.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Polska
    Niemcy
    Siły Zbrojne RP
    Bundeswehra
    współpraca wojskowa
    Sojusz Północnoatlantycki
    NATO
    Unia Europejska
    UE
    bezpieczeństwo międzynarodowe
    Polska
    Germany
    Polish Armed Forces
    Bundeswehr
    military cooperation
    North Atlantic Alliance
    European Union
    EU
    international security
    Opis:
    W artykule przedstawiono znaczenie polsko-niemieckiej współpracy wojskowej dla umacniania bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej po 1991 r. oraz budowy nowej architektury bezpieczeństwa w Europie. Autor wydzielił i opisał 7 faz współpracy między Siłami Zbrojnymi RP i Bundeswehrą w latach 1991–2021. W tym okresie polsko-niemiecka współpraca wojskowa była prowadzona w formule dwu- i wielostronnej poprzez: wymianę informacji, oficjalne wizyty i spotkania robocze na wszystkich szczeblach, szkolenie i wymianę kadr, kontakty przygraniczne, wspólne ćwiczenia różnych rodzajów wojsk, kooperację w zakresie techniki i uzbrojenia. Władze Niemiec popierały starania Polski o przyjęcie do NATO i UE, także poprzez współpracę trójstronną Polska-Niemcy-Francja oraz Polska-Niemcy-Dania. Na początku XXI wieku Polska otrzymała z zasobów Bundeswehry 128 czołgów Leopard 2A oraz 23 samoloty MIG-29. Na stan stosunków polsko-niemieckich miały wpływ przewartościowania w relacjach transatlantyckich i europejskich po 11 września 2001 r. Duże znaczenia miała tu ponadto zmiana rządów w Polsce w 2005 i 2015 r. Obecnie mamy do czynienia ze stabilnym partnerstwem polsko-niemieckim w ramach NATO i UE. Nadal jednakże zachowana jest asymetria tego partnerstwa.
    The article presents the significance of Polish-German military cooperation in improving the security of the Republic of Poland after 1991 and building a new security architecture in Europe. The author has separated and described 7 phases of cooperation between the Polish Armed Forces and the Bundeswehr in the years 1991–2021. During this period, Polish-German military cooperation was conducted in a bilateral and multilateral formula through: exchange of information, official visits and working meetings at all levels, training and exchange of personnel, cross-border contacts, joint exercises of various types of troops, cooperation in the field of technology and armament. The German authorities supported the Polish's efforts to join NATO and the EU, also through trilateral cooperation between Poland-Germany-France and Poland-Germany-Denmark. At the beginning of the 21st century, Poland received 128 Leopard 2A tanks and 23 MIG-29 aircraft from the Bundeswehr's resources. The state of Polish-German relations was influenced by the re-evaluation of transatlantic and European relations after 11 September 2001. The change of government in Poland in 2005 and 2015 was also of great importance here. Currently, we are dealing with a stable Polish-German partnership within NATO and the EU. However, the asymmetry of this partnership is still maintained.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2021, 15, 2; 159-175
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój polsko-niemieckiej współpracy wojskowej w drugiej dekadzie xxi wieku
    Development of Polish-German Military Cooperation in the Second Decade of the 21st Century
    Autorzy:
    Sokołowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140849.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    współpraca wojskowa
    Polska
    Niemcy
    Siły Zbrojne RP
    Bundeswehra
    Sojusz Północnoatlantycki (NATO)
    Unia Europejska (UE)
    military cooperation
    Polska
    Germany
    the Polish Armed Forces
    the Bundeswehr
    the North Atlantic Alliance
    NATO
    European Union
    EU
    Opis:
    Polsko-niemiecka współpraca wojskowa nabrała nowej dynamiki po 2011 r. Jest prowadzona zarówno w układzie bilateralnym, jak i multilateralnym w ramach NATO, UE i Trójkąta Weimarskiego. Jej zakres skoncentrowany został w sferze obronności, a nie kreowania procesów bezpieczeństwa w wymiarze globalnym. Obecna jest w niej także kwestia aktywności Sojuszu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej w obszarze zapewniania bezpieczeństwa. Odnosi się to zwłaszcza do funkcjonowania NATO jako sojuszu obronnego i UE jako instytucji podejmującej działania w zakresie reagowania kryzysowego. Natomiast na sferę kooperacji stricte wojskowej składa się głównie wymiana informacji na temat funkcjonowania Sił  Zbrojnych RP i Bundeswehry oraz wymiana doświadczeń związanych z organizacją systemu obronnego państwa.
    After 2011, Polish-German military cooperation has gained a new momentum. It is carried out on both bilateral and multilateral basis within NATO, EU and the Weimar Triangle framework. The scope of the cooperation covers principally the sphere of defense, but excludes the creation of security processes on a global scale. The question of the activities of the North Atlantic Alliance and the European Union in the field of providing safety and security is also present in the cooperation. This applies especially to the functioning of NATO as a defense alliance and the EU as an institution responsible for emergency response management. Strictly military sphere of cooperation, however, consists mainly in the exchange of information related to the functioning of the Polish Armed Forces and the Bundeswehr, as well as in the exchange of experience related to the organization of the national defense system.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2015, 9, 2; 256-265
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies