Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "National Museum" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Koncepcja rozbudowy Muzeum Narodowego w Warszawie
Autorzy:
Bednarek, Jerzy Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1860618.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
Muzeum Narodowe w Warszawie
rozbudowa
dobudowa
projekt koncepcyjny
National Museum in Warsaw
enlargement
extension
conceptual design
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2021, 92, 4; 38-39
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WALKA O TZW. REWINDYKACJĘ WILEŃSKICH DÓBR KULTURY PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ
STRUGGLE FOR THE SO-CALLED RECLAMATION OF CULTURAL GOODS IN VILNIUS AFTER WORLD WAR II
Autorzy:
Roman, Olkowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432799.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Wilno
rewindykacja
Muzeum Narodowe w Warszawie
Maria Rzeuska
muzealia
zbiory wileńskie
Vilnius
reclamation
National Museum in Warsaw
museum exhibits
Vilnius collections
Opis:
The article describes the so-called requisition campaign carried out in Vilnius city and region and Kaunas, Lithuania, the aim of which was to recover the cultural heritage which was supposed to stay abroad as a result of the change of borders after World War II for the Polish State and its citizens People connected with the Cultural Department established by the Polish Committee of National Liberation in 1944 at the Office of the Chief Plenipotentiary for Evacuation in the Lithuanian Soviet Socialist Republic. The Cultural Department carried out this activity under the Agreement between the Polish Committee of National Liberation and the Government of the Lithuanian Soviet Socialist Republic regarding the evacuation of Polish citizens from Soviet Lithuania and Lithuanian citizens from Poland concerning the mutual repatriation of peoples. The article aims to recall the private collections and most important cultural institutions in Vilnius from the period before 1939 which failed to be transported from Vilnius to Poland, despite the great efforts of many people. However, regardless of the result, the actions described and those who conducted them deserve to be recalled and mentioned in the subject-matter literature.
Tematem artykułu są działania tzw. akcji rewindykacyjnej prowadzone na terenie Wilna, Wileńszczyzny i tzw. Litwy Kowieńskiej, których celem było uratowanie dla Państwa Polskiego i jego obywateli dorobku kulturalnego, mającego pozostać poza obszarem kraju na skutek zmiany granic po II wojnie światowej. Ratowaniem zabytków, archiwów i bibliotek zajmowały się osoby związane z Wydziałem Kultury utworzonym przez Rząd PKWN w 1944 r. przy Urzędzie Głównego Pełnomocnika do Spraw Ewakuacji w Litewskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. Wydział Kultury prowadził działalność w następstwie podpisania Układu pomiędzy Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego a Rządem Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej dotyczącego ewakuacji obywateli polskich z terytorium Litewskiej SSR i ludności litewskiej z terytorium Polski, mówiącego o wzajemnej repatriacji ludności. Zamiarem artykułu jest przywołanie kolekcji prywatnych i najważniejszych instytucji kulturalnych Wilna sprzed 1939 r., których mimo ogromnego wysiłku wielu osób, w większości nie udało się przewieść z Wilna do Polski. Jednak – niezależnie od wyników – opisane działania i przeprowadzające je osoby zasługują na ich przypomnienie i utrwalenie w literaturze przedmiotu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 195-207
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witold Dobrowolski (1939–2019)
Autorzy:
Żelazowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933265.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Witold Dobrowolski
National Museum in Warsaw
Etruscology
Greek vases
Antiquity tradition
Muzeum Narodowe w Warszawie
etruskologia
wazy greckie
tradycja antyku
Opis:
The recollections of Prof. W. Dobrowolski focus mainly on his activity at the National Museum in Warsaw (1960–2011) and his scholarly accomplishments. The creator of modern Etruscology in Poland in the 1960s, he contributed greatly to promoting knowledge of Etruscan civilization among Polish society. He won his international fame with the documentation of Etruscan tombs and their painterly decoration in the modern period. Furthermore, W. Dobrowolski was an unquestioned expert in Greek pottery, particularly from the Vilnius and Gołuchów collections kept at the National Museum in Warsaw, and was capable of applying his deepened iconographic analyses to museum displays. His passion being Greek art as a universal and topical model for artistic and esthetical values, he was greatly committed to promoting ancient art in Poland as an organizer of several dozen exhibitions at local museums, author of numerous encyclopaedic entries and chapters in art history textbooks. Moreover, he authored and curated some big and important exhibitions at the National Museum in Warsaw, where he also had a significant impact on the permanent Ancient Art Gallery which existed until 2011. Dobrowolski’s studies in Polish collecting of ancient historical pieces in the 18th and 19th centuries paved him the way to important analyses of the presence of the Antiquity in European and Polish culture that were the academic focus in the last period of his life.
Wspomnienie o prof. W. Dobrowolskim analizuje głównie jego działalność w Muzeum Narodowym w Warszawie (1960–2011) i osiągnięcia naukowe. Był twórcą współczesnej etruskologii w Polsce w latach 60. XX w., wydatnie przyczyniając się do upowszechnienia w polskim społeczeństwie wiedzy o cywilizacji etruskiej. Sławę międzynarodową przyniosły mu studia nad dokumentacją grobowców etruskich i ich dekoracji malarskiej w czasach nowożytnych. W. Dobrowolski był też niekwestionowanym ekspertem w zakresie greckiej ceramiki, szczególnie z kolekcji wilanowskiej i gołuchowskiej przechowywanej w Muzeum Narodowym w Warszawie, a swoje pogłębione analizy ikonograficzne umiał także przenosić do muzealnej ekspozycji. Pasjonowała go sztuka grecka jako uniwersalny i ciągle aktualny wzorzec wartości artystycznych i estetycznych, dlatego też z dużym zaangażowaniem zajmował się popularyzacją sztuki antycznej w Polsce jako organizator kilkudziesięciu wystaw w lokalnych muzeach, autor wielu haseł w encyklopediach i rozdziałów w podręcznikach historii sztuki. Był też autorem i kuratorem kilku dużych i ważnych wystaw w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym też bardzo mocno odcisnął swoje piętno przy aranżowaniu stałej ekspozycji Galerii Sztuki Starożytnej istniejącej do 2011 roku. Studia nad polskim kolekcjonerstwem zabytków antycznych w XVIII i XIX w. utorowały mu drogę do ważnych analiz obecności tradycji antyku w kulturze europejskiej i polskiej, które szczególnie go zajmowały w ostatnim okresie życia.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 90-95
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depozyty sakiewkowe z Ukrainy z dawnych zbiorów Józefa Choynowskiego, w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie
Purse Hoards from Ukraine from the Former Gatherings of Józef Choynowski, in the Collection of the National Museum in Warsaw
Autorzy:
Romanowski, Andrzej
Adaszewska, Iwona
Krytsuk, Raman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16226001.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Ukraina
kolekcje numizmatyczne
Muzeum Narodowe w Warszawie
skarby monet
fałszerstwa monet
znaleziska monet
Ukraine
numismatic collections
the National Museum in Warsaw
counterfeit coins
coin finds
coin hoards
Opis:
W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajdują się cztery niewielkie zespoły, pochodzące ze wschodnich ziem dawnej Rzeczpospolitej. Należały one do zbioru Józefa Choynowskiego i jako depozyt Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, trafiły w 1923 r. do kolekcji Muzeum. Reprezentują one dość szeroki horyzont czasowy, od początków wieku XVI do połowy XVII. Ich składy są podobne do skarbów z tego okresu, a wielkość pozwala określić je jako zawartość sakiewek. Starsze ze skarbów mają homogeniczny charakter, późniejsze są bardziej zróżnicowane, zawierając m.in. wiele monet fałszywych. Okoliczności ich depozycji nie są znane.
In the collection of the National Museum in Warsaw there are four small sets, originating from the eastern lands of the former Polish-Lithuanian Commonwealth. They had belonged to the collection of Józef Choynowski and, as a deposit of the Society for the Encouragement of Fine Arts, in 1923 became a part of the Museum’s collection. They represent quite a wide time horizon, dated from the beginning of the 16th century to the half of the 17th century. Their compositions are similar to deposits from the same period, and size allow to determine them as content of purses. The older hoards are homogeneous in nature, while the later ones are more varied, including, among others, many counterfeit coins. The circumstances of their deposition are unknown.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 215-237
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonowanie Muzeum Narodowego w Warszawie - wysokie dotacje i niedostateczny nadzór
Functioning of the National Museum in Warsaw – High Subsidies and Low Supervision
Autorzy:
Róg, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49370675.pdf
Data publikacji:
2024-08-31
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
Muzeum Narodowe w Warszawie
kolegia doradcze muzeum
przechowywanie
zbiorów
ochrona zabytków w sytuacjach kryzysowych
wycena zbiorów
National Museum in Warsaw
advisory boards of the Museum
storage of exhibits
protection of works of art in crisis situations
valuation of collection
Opis:
Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła badanie dotyczące działalności Muzeum Narodowego (Muzeum) w Warszawie. Objęto nim Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Ministerstwo) oraz Muzeum z czterema oddziałami: Muzeum Rzeźby im. X. Dunikowskiego w Królikarni, Muzeum Plakatu w Wilanowie, Muzeum Wnętrz w Otwocku Wielkim oraz Muzeum w Nieborowie i Arkadii. Oceniono realizację zadań merytorycznych, prowadzenie gospodarki finansowej, wydatkowanie środków publicznych, a także nadzór Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nad działalnością Muzeum. Kontrola wykazała nieprawidłowości zarówno w funkcjonowaniu Muzeum, jak i nadzorze nad nim.
Functioning of the National Museum in Warsaw – High Subsidies and Low Supervision The National Museum in Warsaw was established in 1862 as the Museum of Fine Arts. Its operations are based on the decree of the 7th of May 1945 about the Museum’s nationalisation. Its main task, since it is the central museum institution of the Polish state, is to study, illustrate and popularise Polish and foreign artistic culture. In 2023, the Supreme Audit Office conducted the planned audit entitled “Functioning of the National Museum in Warsaw”, which covered the years 2019–2023 (until the end of the audit). The audit was conducted at the Ministry of Culture and National Heritage and at the Museum, including its four branches: the X. Dunikowski Museum of Sculpture in Królikarnia, the Museum of Poster in Wilanów, the Museum of Interiors in Otwock Wielki, and the Museum in Nieborów and Arkadia. The scope of the audit included: the performance of content related tasks by the Museum, its financial management, public funds spending, as well as the supervision of the Minister of the Museum’s activities. Irregularities were found both in the operations of the Museum and in supervision. The article presents a selection of findings.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2024, 69, 4 (417); 73-85
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Warzywna ceramika” z wytwórni w Korcu ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie na tle nurtu trompe loeil w sztuce europejskiej
Trompe l’oeil, about vegetable decorations in ceramics on the example of the Ceramics Collection of the National Museum in Warsaw
Autorzy:
Wolska-Pabian, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36120267.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
manufaktura porcelany w Korcu
trompe l’oeil
malarstwo iluzjonistyczne
ceramika europejska
Muzeum Narodowe w Warszawie
porcelana
fajans
porcelain Manufactory in Korets
illusionist painting
European ceramics
National Museum in Warsaw
porcelain
faience
Opis:
„Trompe l’oeil” dosłownie oznacza „oszukać oko” i zostało zainspirowane długą historią złudzenia optycznego w sztuce, w tym w sztuce użytkowej, malarstwie, a nawet w projektach architektonicznych. Fascynacja wiernym naśladowaniem natury nasiliła się w XVIII-wiecznej Europie. Pierwsze znane przykłady pochodzą ze słynnej manufaktury porcelany w Miśni, ale trend ten był również szeroko rozpowszechniony w Anglii, Francji i Niderlandach. Sukces trompe l’oeil wynikał z wyjątkowej dbałości o szczegóły. Ceramicy wykorzystywali cechy każdej rośliny lub warzywa, aby stworzyć elementy naczynia, np. uchwyty do naczyń wykonane z wygiętych szparagów lub liści kapusty. W artykule przedstawiono przykłady z polskiej manufaktury w Korcu zachowane w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.
‘Trompe l’oeil’ literally means to ‘fool the eye’ in French, and has been inspired by a long history of optical illusion in art, including works of silver, stone, paintings and even architectural designs. The fascination with faithful imitation of nature intensified in 18th-century Europe. The first known examples came from the famous porcelain factory in Meissen, but the trend was also widespread in England, France and the Netherlands. The trompe l’oeil’s success was due to exceptional attention to detail. The potters cleverly used the characteristics of each vegetable or plant to create dish handles, such as a crumpled piece of asparagus or cabbage leaves. The article presents examples from the Polish manufacture in Korzec (today Korets, Ukraine) in the collection of the National Museum in Warsaw.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2022, 73, 2; 38-42
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Curatorship praxises towards ‘displaced assets’ in post-1989 museum projects: two exhibitions at Warsaw’s Xawery Dunikowski Museum
Praktyki kuratorskie wobec „dóbr przemieszczonych” w projektach muzealnych po 1989 roku. Dwie wystawy w Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego W Warszawie*
Autorzy:
Toniak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432904.pdf
Data publikacji:
2020-08-26
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
‘displaced assets’
provenance research of museum exhibits
Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace in Warsaw
National Museum in Warsaw
Regained Territories
Museum of Warmia and Masuria in Olsztyn
Dylewo/Döhlau
„dobra przemieszczone”
badania proweniencji muzealiów
Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni w Warszawie
Muzeum Narodowe w Warszawie
Ziemie Odzyskane
Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
Opis:
Two exhibitions at the Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace, branch of the National Museum in Warsaw: the ‘Inventorying’ Display-Research Project, which was a kind of a public inventory of the sculpture collection (2012) and the Exhibition ‘The Estate. Sculptures from the collection of the Von Rose family and films and photographs from the archive of Zofia Chomętowska’ (2015) are case studies serving the Author to analyse curatorship practices with respect to the collections whose major part is composed of ‘displaced assets’, first of all from the so-called ‘Regained Territories’. In the words of the Chief Curator at the Królikarnia Museum since 2011 and the Exhibitions’ Curator Agnieszka Tarasiuk: it is a troublesome collection testifying to a difficult heritage and not yielding to conservation. The paper’s methodological basis is the museum exhibits’ provenance research conducted by R. Olkowski, L.M. Kamińska, and M. Romanowska-Zadrożna, while its context is found in the programme assumptions of the Strategy for the Operations and Development of the National Museum in Warsaw 2010–2020 worked out by the former National Museum’s Director Piotr Piotrowski. One of its priorities is to clarify the origins of the collections of unknown provenance, and settling accounts with their former owners. Furthermore, the question related to constructing museum’s genealogy and the memory of history of the period immediately following WWII in the new socio-political situation in Poland after 1989 is posed. The position for dealing with collections’ provenance research introduced by P. Piotrowski was liquidated following the Director’s dismissal in 2012. The paper forms part of a bigger whole.
Autorka, na przykładzie dwóch wystaw w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie: projektu wystawienniczo-badawczego „Skontrum”, który stanowił rodzaj publicznej inwentaryzacji kolekcji rzeźby (2012) i ekspozycji „Majątek. Rzeźby z kolekcji rodziny von Rose oraz filmy i fotografie z archiwum Zofii Chomętowskiej” (2015) jako case study, analizuje praktyki kuratorskie muzeum wobec zbiorów, których znaczną część stanowią „dobra przemieszczone”, przede wszystkim z tzw. Ziem Odzyskanych. Słowami głównej kuratorki Muzeum w Królikarni od 2011 r. i kuratorki wystaw – Agnieszki Tarasiuk – jest to zbiór kłopotliwy, świadczący o trudnym dziedzictwie i nie poddający się konserwacji. Podstawą metodologiczną artykułu są badania proweniencyjne muzealiów prowadzone przez R. Olkowskiego, L.M. Kamińską i M. Romanowską-Zadrożną, a kontekstem założenia programowe Strategii Działalności i Rozwoju Muzeum Narodowego w Warszawie 2010–2020, przygotowane przez byłego dyrektora MNW Piotra Piotrowskiego. Jednym z jego priorytetów było wyjaśnienie pochodzenia zbiorów o nieznanej proweniencji i rozliczenie się z ich dawnymi właścicielami. Tekst stawia pytanie o konstruowanie genealogii muzeum i pamięci tużpowojennej historii w nowej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce po 1989 roku. Utworzone przez P. Piotrowskiego stanowisko ds. badania proweniencji zbiorów zostało po dymisji dyrektora w 2012 r. zlikwidowane. Artykuł stanowi fragment większej całości.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 208-218
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies