Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Morze Martwe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Półwiecze odkryć w Qumran. Przegląd polskich publikacji
Autorzy:
Tronina, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178205.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Qumran
Morze Martwe
Dead Sea
Opis:
La prim a parte della rassegna (p. 95-97) contiene un’enumerazione delle principali pubblicazioni dei testi qumranici nella lingua polacca (Tyloch,Muchowski). La seconda parte fece un analisi critica della traduzione di 3Q 15 (cosid. Rotolo del Rame) preparata dal Muchowski nella sua dissertazione al dottorato.
Źródło:
The Biblical Annals; 1998, 45, 1; 91-100
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady żeglugi po Morzu Martwym w tekstach antycznych (IV BC-II AC)
Traces of navigation in the Dead Sea in ancient texts (4th BC-AD 2nd).
Autorzy:
Briks, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601219.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Dead Sea
Israel
antiquity
navigation
Morze Martwe
Izrael
antyk
żegluga
Opis:
Od niemal 100 lat żegluga po Morzu Martwym praktycznie nie istnieje. Dwa jego brzegi zajmują nieutrzymujące ze sobą ścisłych stosunków państwa Izrael i Jordania, na jego wodach nie unoszą się już bryły asfaltu, a rybołówstwo z oczywistych względów nigdy tutaj nie istniało. Od czasu do czasu pojawi się tutaj co najwyżej jakaś łódź badawcza. Tym większe zdziwienie i zainteresowanie budzą coraz liczniejsze informacje o odkryciach archeologicznych świadczących o bogatej historii żeglugi po tym akwenie. Wydaje się, że najbardziej intensywnie rozwijała się ona w okresie pomiędzy IV w. BC a II w. AC. Artykuł poświęcono analizie dziewięciu tekstów antycznych, które w mniej lub bardziej bezpośredni sposób informują o żegludze w tym właśnie okresie. Omówione teksty to: – trzy relacje Hieronima z Cardii (IV/III w. BC) zachowane w wersji Diodora Sycylijskiego (I w. BC), – notatka Strabona (ok. 63 BC–24 AC) w jego dziele Geografia, w której cytuje on opis wydobycia asfaltu pochodzący od Posejdoniosa z Rodos (ok. 135–50 BC), – dwa teksty Józefa Flawiusza (37– ok. 94 AC), – opis Tacyta (ok. 55–120 AC), – opinia Marka Junianusa Justyniusa (II/III w. AC) przekazana przez Pompejusza Trogusa (koniec I w. BC), – fragment listu Bar Kochby (II w AC), w którym pisze on o towarach przechowywanych na statkach w porcie w En Gedi. W artykule znalazło się także krótkie omówienie zachowanych informacji ikonograficznych oraz streszczono aktualny stan badań archeologicznych dotyczących okresu, o którym donoszą wcześniej przedstawione źródła pisane.
For almost 100 years there has been no navigation in the Dead Sea. Its two banks are occupied by two states – Israel and Jordan – which do not maintain close relations with one another; yet, there are no lumps of asphalt any longer, and fishery has never existed here for obvious reasons. A research boat appears here sometimes, and that is it. That is why, more and more information on the archaeological discoveries testifying a rich history of the Dead Sea navigation causes such a big surprise. As it seems, it had been developing in the most intensive form between the 4th century BC and the AD 2nd century. The paper analyses nine ancient texts, which mentioned – in a more or less direct way – the navigation in the Dead Sea in the period in question: – three reports by Hieronymus of Cardia (4th–3rd centuries BC) kept in the version written by Diodorus of Sicily (1st century BC), – a note by Strabo (about 63 BC – AD 24) in his ‘Geography’, where he quotes a description of extracting asphalt coming from Posidonius of Rhodes (about 135–50 BC), – two texts by Titus Flavius Josephus (AD 37–94), – the description by Tacitus (about AD 55–120); – the text written by Marcus Junianius Justinus (AD 2nd–3rd centuries) based on Gnaeus Pompeius Trogus (the end of the 1st century BC), – a fragment of the letter written by Simon bar Kokhba (2nd century AC), in which he writes about the goods kept on ships in the port of Ein Gedi. The article also includes a short description of the iconographic information that has survived and a summary of the current state of archaeological research concerning the period the above mentioned written sources deal with.
Źródło:
Studia Maritima; 2016, 29; 43-61
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agregaty halitowe współczesnych śródlądowych zbiorników słonych - reminiscencje z wypraw naukowych PSGS
Halite aggregates of the recent salt lakes - the preliminary study from PSGS excursions
Autorzy:
Tomassi-Morawiec, H.
Czapowski, G.
Schramm, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955205.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
agregaty halitowe
słone jeziora
Morze Martwe
jezioro Tuz
halite aggregates
salt lakes
Dead Sea
Tuz Lake
Opis:
W brzeżnych partiach dwóch słonych zbiorników bezodpływowych: Morza Martwego w Izraelu (wyprawa PSGS w 2006 r.) i jeziora Tuz w Turcji (wyprawa PSGS w 2011 r.) napotkano sferyczne agregaty kryształków halitu. W Morzu Martwym„kulki" halitowe (o średnicy od kilku milimetrów do kilku centymetrów) zaobserwowano w strefie płytkiego przybrzeża z występowaniem wyraźnych prądów. W przypadku jeziora Tuz kuliste agregaty halitowe (o średnicy 0,5-0,7 cm) występowały na powierzchni skorupy solnej utworzonej w wyniku odparowania wód jeziora w okresie letnim. Formy z dna Morza Martwego to zapewne pizoidy, powstałe na bazie ooidów halitowych wskutek agradacji kryształków solnych wytrąconych z nasyconej względem halitu solanki i przetaczanych po dnie przez przydenne prądy wyrównawcze i falowanie sztormowe. Genezę „kulek" z jeziora Tuz należy prawdopodobnie wiązać z działalnością wiatru (halitowe „ooidy eoliczne") i są one produktem transportu eolicznego agregatów i pojedynczych kryształów halitu po odsłoniętej, chropowatej powierzchni skorupy solnej. Oznaczone w kilku „kulkach" zawartości bromu są zbliżone do wartości spotykanych w halitach powstałych z morskich solanek.
In the nearshore parts of recent salt lakes - the Dead Sea (Israel) and the Tuz Lake (Turkey) - during the two PSGS excursions (2006' and 2011') spherical forms of fine-grained halite accumulation were found. These ones from the Dead Sea (few milimetres to few centimetres in diameter) were observed on the nearshore bottom with active bottom currents. The halite "balls" from Tuz lake Lake (0.5-0.7 cm in diameter) were observed on the salt crust surface that forms every year in dry season. It seems that crystal aggregates from the Dead Sea are the halite pisoids, formed due to continuous concentration of halite crystals, precipitated from the halite-saturated brines, onto the former fine halite ooids. Such forms became rolled and moved on the nearshore bottom by the bottom currents and storm waving. Salt "balls" from the Tuz Lake are rather of aeolian origin (halite "aeolian ooids") and they are the product of aeolian transport of the halite aggregates and crystals on the rough surface of exposed salt crust. The bromine content determined in few "balls" is similar to that observed in halites originated from marine brines.
Źródło:
Geology, Geophysics and Environment; 2013, 39, 3; 279-289
2299-8004
2353-0790
Pojawia się w:
Geology, Geophysics and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cambrian trilobites of Jordan - taxonomy, systematic and stratigraphic significance
Autorzy:
Elicki, O.
Geyer, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139261.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Chiny
Globalna współzależność
Hiszpania
Izrael
Jordania
kambr
Maroko
Morze Martwe
Polska
stratygrafia
Syberia
Trylobity
Cambrian
Dead Sea
global correlation
Israel
Jordan
Morocco
Polska
Siberia
South China
Spain
stratigraphy
Trilobita
Opis:
Marine carbonates and siliciclastic rocks of the Burj Formation in Jordan include paucispecific trilobite associations of the (traditional) Lower. Middle Cambrian boundary interval. Comprehensive new material of these trilobites allows a review of their taxonomy and systematic positions as well as a refined morphological description and a reconsideration of previous interpretations of their stratigraphic position and thus the correlation of the fossiliferous beds. In addition to the classic species Kingaspis campbelli (King, 1923) and Redlichops blanckenhorni Richter and Richter, 1941, Timnaella? orientalis (Picard, 1942) and Hesa problematica Richter and Richter, 1941, the discussed trilobites include Issalia gen. nov. with Issalia scutalis gen. nov., sp. nov., Tayanaspis gen. nov. with Tayanaspis bulbosus gen. nov., sp. nov., Uhaymiria gen. nov. with Uhaymiria glabra gen. nov., sp. nov., Cambrunicornia? jafnaensis sp. nov., Myopsolenites palmeri (Parnes, 1971), M. hyperion sp. nov., and Enixus cf. antiquus (Chernysheva, 1956). Myopsolenites boutiouiti Geyer and Landing, 2004 is now regarded as a junior synonym of Myopsolenites altus (Lian and Gozalo, 1986). A detailed discussion of the correlation with a focus on global aspects provides clues for the utility of potential index fossils for the global Cambrian Series 3 and Stage 5.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 1; 1-56
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies