Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lower Eocene" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Geological characterisation of the Krynica Subunit in the vicinity of Krościenko on the Dunajec river (Magura Nappe, Outer Flysch Carpathians)
Charakterystyka geologiczna podjednostki krynickiej w okolicach Krościenka nad Dunajcem (płaszczowina magurska, zewnętrzne Karpaty fliszowe)
Autorzy:
Chrustek, M.
Golonka, J.
Janeczko, A.
Stachyrak, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/184009.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
płaszczowina magurska
podjednostka krynicka
paleocen
dolny i środkowy eocen
litostratygrafia
tektonika
Magura Nappe
Krynica Subunit
Paleocene
Lower and Middle Eocene
lithostratigraphy
tectonics
Opis:
The aim of this work is to present geological structure of the Krynica Subunit of the Magura Nappe in southern part of the Gorce and Beskid Sądecki Mountains and along the Pieniny Klippen Belt (PKB). Formal lithostratigraphic units were distinguished on the basis of mapping. The lithostratigraphic units are the age of Middle Paleocene - Middle Eocene age. Flysch deposits were classified as the Szczawnica Formation with the Życzanów Member, Zarzecze Formation and Piwniczna Member of the Magura Formation in the investigated area. Strike-slip faults and faulted formations complicate the geological structure of the described region. The creation some of these faults is connected with andesite intrusions. Strong faulted strata occurs in the southern part of the region along the overthrust of the Pieniny Klippen Belt on the Magura Nappe. The contact line between the Pieniny Klippen Belt and Paleogene of the Magura Nappe is heterogeneous. The evidences of it are outcrops of klippen, which occur within the Szczawnica Formation and the Zarzecze Formation
Główny założeniem niniejszej pracy jest zaprezentowanie budowy geologicznej podjednostki krynickiej płaszczowiny magurskiej w południowej części Gorców i Beskidu Sądeckiego oraz na kontakcie z pienińskim pasem skałkowym. Wydzielone na podstawie badań kartograficznych formalne jednostki litostratygraficzne obejmują osady od środkowego paleocenu do środkowego eocenu. Na badanym obszarze osady fliszowe zostały sklasyfikowane jako formacja szczawnicka z ogniwem z Życzanowa, formacja z Zarzecza oraz ogniwo piaskowców z Piwnicznej formacji magurskiej. Budowę geologiczną opisywanego obszaru komplikują liczne uskoki o charakterze przesuwczym oraz sfałdowane utwory fliszowe. Powstanie części tych uskoków jest związane z intruzjami andezytowymi. Mocno sfałdowane utwory występują w południowej części obszaru wzdłuż nasunięcia pienińskiego pasa skałkowego na płaszczowinę magurską. Linia kontaktu pasa skałkowego z paleogenem magurskim nie jest jednolita. Świadczą o tym wychodnie skałek w obrębie utworów formacji szczawnickiej i formacji z Zarzecza
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2005, 31, 1; 127-144
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithostratigraphy and biostratigraphy of the Upper Albian-Lower/Middle Eocene flysch deposits in the Bystrica and Rača subunits of the Magura Nappe (Beskid Wyspowy and Gorce Ranges; Poland)
Lito- i biostratygrafia utworów fliszowych górnego albu-dolnego/środkowego eocenu w jednostce bystrzyckiej i raczańskiej płaszczowiny magurskiej w Beskidzie Wyspowym i Gorcach (Zachodnie Karpaty fliszowe)
Autorzy:
Oszczypko, N.
Malata, E.
Bąk, K.
Kędzierski, M.
Oszczypko-Clowes, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191454.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
lithostratigraphy
biostratigraphy
deep-water agglutinated foraminifera
calcareous nannoplankton
Early Cretaceous–Palaeogene
Magura Nappe
Western Flysch Carpathians
Opis:
LithostratigraphyandbiostratigraphyoftheBystricaandRaèasubunitsoftheMaguraNappehavebeen studied in the southern part of the Beskid Wyspowy Range and on the northern slopes of the Gorce Range (Polish part of the Western Flysch Carpathians). Six new lithostratigraphic units (Jasień Formation, Białe Formation, Jaworzynka Formation, Szczawina Sandstone Formation, Krzysztonów Member, and Ropianka Formation) of the UpperAlbian–Palaeocene age have been established, and five other units (Malinowa Shale Formation, Hałuszowa Formation, Łabowa Shale Formation, Beloveza Formation, Bystrica Formation) have been additionally described. The newly created formations as well as the Malinowa Shale Formation and the Hałuszowa Formation have been included to a new Mogielica Group of units (Upper Albian–Palaeocene). This group of units passes upwards into the Beskid Group (Eocene–Oligocene).The Mogielica Group, spanning over 40 myrs, represents the turbidite depositional system, separated by highstand variegated clays which can be correlated with minor sequences in terms of sequence stratigraphy. The following biostratigraphic zones have been recognised in the Cretaceous–Lower/Middle Eocene deposits: Plectorecurvoides alternans, Bulbobaculites problematicus, Uvigerinammina jankoi, U. jankoi-C. gigantea, Caudammina gigantea, Remesella varians, Rzehakina fisistomata, Glomospira div. sp., and Saccamminoides carpathicus. A few lithostratigraphic units consisting of calcareous sediments have been correlated with the standard calcareous nannoplankton zonation and the chronostratigraphy.
Płaszczowina magurska, największa jednostka tektoniczna zewnętrznych Karpat Zachodnich (Fig. 1), jest całkowicie odkorzeniona od swego podłoża. Utwory serii magurskiej starsze od turonu znane są jedynie z jednostki Grajcarka (sukcesja magurska pienińskiego pasa skałkowego), wiercenia Obidowa IG-1 oraz z kilku niewielkich odsłonięć przy południowym obrzeżeniu okna tektonicznego Mszany Dolnej (Fig. 2, por. Birkenmajer & Oszczypko, 1989). W jednostce Grajcarka, ponad głębokowodnymi utworami jury górnej i neokomu, występuje “czarny flisz” formacji wronińskiej (alb-cenoman) oraz zielone łupki radiolariowe cenomanu (formacja hulińska) (Birkenmajer, 1977, por. Oszczypko et al., 2004). Szaro-zielone łupki plamiste albu-cenomanu, znane z południowego obrzeżenia okna tektonicznego Mszany Dolnej, zdefiniowane zostały w pracy jako formacja łupków z Jasienia. Formacja ta, o miąższości niemniejszej od kilkunastu metrów, zazębia się w stropie z łupkami czerwonymi formacji z Malinowej. W Beskidzie Wyspowym i Gorcach ponad łupkami pstrymi formacji z Malinowej (turon-santon/kampan) oraz poniżej łupków pstrych formacji z Łabowej (eocen dolny i środkowy) występują zróżnicowane facjalnie osady fliszowe, zaliczane dotychczas do różnych nieformalnych jednostek litostratygraficznych, takich jak: warstwy z Kaniny, piaskowce ze Szczawiny (strefa bystrzyck i raczańska) oraz warstwy z Jaworzynki (strefa raczańka i strefa Siar). Najwyższą pozycję stratygraficzną zajmują utwory tradycyjnie nazywane “warstwami inoceramowymi” lub ropianieckimi. Na podstawie szczegółowych badań lito- i biostratygraficznych wyżej wymienionych utworów kredy górnej i paleocenu, zaproponowano cztery nowe formalne jednostki litostratygraficzne w randze formacji: formację z Białego (dotychczasowe warstwy z Kaniny), formację piaskowców ze Szczawiny (dotychczasowe piaskowce ze Szczawiny), formację z Jaworzynki (dotychczasowe warstwy z Jaworzynki) oraz formację ropianiecką (dotychczasowe warstwy ropianieckie). Ponadto badano pięć innych górnokredowo-eoceńskich formacji: łupków z Malinowej, z Hałuszowej, łupków z Łabowej, beloweskiej i bystrzyckiej, które dodatkowo opisano. Wszystkie nowo zdefiniowane formacje oraz formacje: łupków z Malinowej oraz z Hałuszowej, włączono do nowo wydzielonej grupy Mogielicy (górny alb-paleocen). Grupa ta przechodzi w stropie w grupę beskidzką (eocen-oligocen) opisaną przez Bir- kenmajera & Oszczypkę (1989). Grupa Mogielicy, obejmująca okres czasowy liczący ponad 40 mln lat, reprezentowana jest przez turbidytowy system depozycyjny, ograniczony w stropie i spągu przez osady łupków pstrych, związanych z okresem wysokiego względnego poziomu morza. Wśród zespołów mikrofauny otwornicowej albu - dolnego/ środkowego eocenu, znalezionych w badanych utworach płaszczowiny magurskiej, rozpoznano większość poziomów biostratygraficznych opracowanych dla polskich Karpat zewnętrznych przez Gerocha & Nowaka (1984) oraz przez Olszewską (1997). Do tego schematu włączono również poziomy charakterystyczne dla utworów płaszczowiny magurskiej. Poziom Plectorecurvoides alternans (poziom interwałowy IZ) Definicja: dolna granica - pojawienie się gatunku Plectorecurvoides alternans Noth (w badanym materiale dolna granica nie jest uchwycona, odpowiada początkowi profilu sukcesji magurskiej), górna granica - pojawienie się Bulbobaculites problematicus (Neagu);
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, 1; 27-69
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies