Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Romanticism and the Baroque" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Between Romanticism and the Baroque – Władysław Syrokomla as a translator of Maciej Kazimierz Sarbiewski’s poetry: Theory and practice
Między romantyzmem a barokiem. Władysław Syrokomla jako tłumacz poezji Sarbiewskiego – teoria i praktyka
Autorzy:
Buszewicz, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088449.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 17th and 19th century
New Latin poetry
translation theory and practice in the Age of Romanticism
Władysław Syrokomla (1823–1862)
Maciej Sarbiewski (1595–1640)
Władysław Syrokomla (Ludwik Kondratowicz)
teoria i praktyka przekładu w dobie romantyzmu
przekłady poezji polsko-łacińskiej
Maciej Kazimierz Sarbiewski
Opis:
This article outlines the approach adopted by Władysław Syrokomla (the pen name of Ludwik Kondratowicz) in his translation of Latin verse and examines, by analyzing some of the poems he translated into Polish, how it worked in practice. He believed that the translator should strive for an empathic attunement to the writers voice (Einfühlung) while ‘remaining oneself’ and that abandoning ‘slavish imitation’ was the best way to animate a poem (an approach much criticized by philological authorities). These ideas are discussed in the fi rst part of the article; the second part contains analyses of his translations of Latin odes written by Maciej Sarbiewski, i.e. Ode I 19 (Ad caelestem adspirat patriam), II 3 (Ad suam testudinem), and IV 12 (Ad Ianum Libinium. Solitudinem suam excusat). Syrokomla does not engage in any intertextual games with the ancients; instead, he adapts the original to the formal and stylistic conventions of his time, most notably the Romantic concept of the poem as a projection of a poetic consciousness (‘ego’). In effect, Sarbiewski’s (neo) classical poetic personas become versions of the Romantic hero, most conspicuously in the case of Ode IV 12.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 3; 289-299
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies