Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bartos, P" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Diplomacy and Arms, Opportunities and Obstacles in Episcopal Territorial Control in the Duchy of Krakow, 1279–1320
Dyplomacja i oręż, możliwości i przeszkody w biskupiej kontroli terytorialnej w Księstwie Krakowskim, 1279–1320
Autorzy:
Bartos, Sebastian P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106476.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Piasts
Little Poland
bishops of Krakow
episcopal lordship
ducal power
Opis:
W Europie XIII w. rozwój biskupstwa krakowskiego odbywał się zgodnie z ogólną tendencją do tworzenia autonomicznych obszarów immunitetowych z prerogatywami władztwa terytorialnego. Jednak po okresie dłuższej dynastycznej stabilizacji zakończonej wraz ze śmiercią Bolesława Wstydliwego w 1279 r. biskupi krakowscy musieli się wykazać różnorodnością taktyki w celu utrzymania, a nawet rozszerzenia immunitetów prawnych w posiadłościach ziemskich. W przeciwieństwie jednak do wielu biskupstw w sąsiedniej Rzeszy Niemieckiej lub Czechach, a nawet w samej Polsce, pomimo z pozoru korzystnych warunków wynikłych z osłabienia centralnej władzy świeckiej, prałaci krakowscy nie stworzyli suwerennej władzy książęcej. Piastowie i czescy Przemyślidzi wykazali znaczącą efektywność w zapobieganiu stratom terytorialnym na rzecz Kościoła. Artykuł ten omawia strategie biskupów w rozszerzaniu władzy kościelnej i w wykorzystaniu pojawiających się możliwości wzmacniania jej terytorialnej kontroli w okręgach diecezjalnych. Różnorodność wysiłków, między innymi dyplomatyczne zabiegi biskupów, wykorzystanie prawa patronatu i prawa kanonicznego, ekonomiczne przedsięwzięcia kolonizacyjne, a nawet militarna aktywność okazały się ostatecznie niewystarczające. Zarówno Paweł z Przemankowa w otwartym konflikcie z księciem Leszkiem Czarnym, biskup Prokop w początkowo poprawnych relacjach z Wacławem czeskim, jak i Jan Muskata z pewnym potencjałem wojskowym i w bliskiej współpracy z czeską monarchią, nie byli w stanie osiągnąć znaczącej dominacji terytorialnej. Biskupstwo krakowskie na przełomie XIII i XIV w. ilustruje fundamentalny wpływ lokalnych uwarunkowań politycznych, przypadków i indywidualnych decyzji na rozwój kościelnego władztwa terytorialnego, a którego ostateczny wynik nie mógł być przesądzony w Polsce przed odnowieniem monarchii w 1320 r.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2022, 25; 15-46
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies