Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Strauss, W." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Dwa indywidualizmy. Myśl Tomasza Hobbesa w świetle interpretacji Leo Straussa i Michaela Oakeshotta
Autorzy:
Engelking, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833562.pdf
Data publikacji:
2020-03-10
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
Thomas Hobbes
Michael Oakeshott
Leo Strauss
indywidualizm
liberalizm
Opis:
Tomasz Hobbes jest jednym z tych filozofów, których myśl wyprzedzała swój czas i musiała czekać kilka wieków, by zostać docenioną. Uznanie za kluczowe dla europejskiej filozofii politycznej przyszło dla dzieła autora Lewiatana w XX w., na fali rozczarowania idealistyczną filozofią niemiecką. Narodziły się wówczas dwa nurty badań nad Hobbesem. Przedstawiciele pierwszego – z Carlem Schmittem na czele – uważali, iż Hobbesa należy uznać za twórcę absolutystycznego myślenia o polityce. Przedstawiciele drugiego, opisywani w tekście Leo Strauss i Michael Oakeshott – za twórcę myślenia liberalnego. Strauss i Oakeshott inaczej jednak do takiej konkluzji w swoich pracach o Oakeshocie dochodzili. Strauss – poprzez analizę kwestii heroizmu w myśleniu Hobbesa; Oakeshott – poprzez położenie nacisku na hobbesowską filozofię języka. W artykule autor przedstawia zbieżności i różnice pomiędzy podejściami Straussa i Oakeshotta, wskazując na liberalny rdzeń myśli Hobbesa, uwidoczniony w jego interpretacjach autorstwa dwóch filozofów.Słowa kluczowe Thomas Hobbes, Michael Oakeshott, Leo Strauss, indywidualizm, liberalizm
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2020, 10; 22-38
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola intelektualistów w polis. Rozważania o Hieronie Ksenofonta
Autorzy:
Wonicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188284.pdf
Data publikacji:
2022-10-24
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
ancient Greek philosophy
political philosophy
Leo Strauss
intellectuals
tyranny
Opis:
The role of intellectuals in polis. Reflections on Xenophon’s Hiéron: It is well known, although the 20th century has showed it probably in the most visible way, that intellectuals would often like to make a moral influence on politicians and politics. Their eternal dream of enlightened government turns them to the delusion of their own agency in influencing politicians. Following such an illusion as Mark Lilla shows leads them in many cases to support a tyrannical regime. The problem of intellectual engagement and interaction with the authorities is not of course new. We could also observe and analyze it just going back to the Greek roots. In the article I would like to outline the relationship between Xenophon’s life and his reflections as a philosopher on power that he included in Hieron. I also refer these considerations to the present day in reference to Leo Strauss’ interpretation of Xenophon’s ideas about tyranny. Such comparison could be still today instructive for us how problematic is the role of those who, communing with the ideas of beauty, good and justice, want to transfer them to the sphere of the political community. It is this junction of ethics and politics that I would like to address in my considerations, trying to compare Plato with Xenophon and indicate several possible interpretations of the philosopher’s relationship to politics and power.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2022, 12, 1; 27-40
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Antagonism between Secular Elites and Refugees in the context of “Theological-Political Predicament”: The Case of Turkey
Antagonizm między świeckimi elitami a uchodźcami w kontekście „Problemu teologiczno-politycznego”. Sprawa Turcji
Autorzy:
Günsoy, Funda
Turowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556288.pdf
Data publikacji:
2017-12-04
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.
Tematy:
Leo Strauss
Carl Schmitt
Alain Badiou
Turkey
Secularism
Religion
Turcja
sekularyzm
religia
Opis:
Obecność uchodźców syryjskich w czteromilionowej populacji Turcji skłoniła działaczy lewicy/ sekularystów/kemalistów do skoncentrowania się wokół dyskursu mówiącego o tym, że „staliśmy się obywatelami drugiej kategorii w naszej własnej ojczyźnie”. Uchodźcy oferujący swym gospodarzom możliwość wyeksponowania tureckiej gościnności wobec niewinnych ludzi, którym udało się uciec przed wojną, i którzy z tego samego powodu narażeni są na upokorzenie, zostali zinstrumentalizowani jako „zdarzenie” (Badiou) lub „wyjątek” (Schmitt) celem przekształcenia istniejącego status quo na arenie politycznej przez całe polityczne spektrum. W niniejszym artykule argumentujemy, że uchodźcy stanowią podstawowe źródło niepewności w procesie „normalizacji (i normizacji) wyjątku” poprzez rozmycie granic lub poszerzenie zakresu postrzegania zagrożenia w kontekście przyjaciel-wróg. Jednocześnie wykorzystuje się ich jako broń uzasadniającą interwencje władz, które przekształcają obecny kryzys w sytuację permanentną. W przypadku Turcji determinantem zarówno antagonizmu, jak i przyjaźni wobec syryjskich uchodźców jest ich tożsamość, która jest tożsamością arabskich muzułmanów. W tym kontekście będziemy argumentować, że niechęć kręgów sekularystów/kemalistów wobec syryjskich uchodźców można traktować jako przykład odwiecznego problemu w świetle konceptu „teologiczno-politycznego problemu” Straussa.
The presence of Syrian refugees within the 4-million population in Turkey has led the left/secularist/ Kemalist wingers to be interlocked around the discourse that “we are turned into second class citizens in our own homeland”. The refugees who offer to their hosts the opportunity to expose the Turkish hospitality towards innocent people who escaped the war and due to the same reason are treated as the object of humiliation have been instrumentalized as an event (Badiou) or an ecxeption (Schmitt) to transform the given in the political arena by the entire political spectrum. In this paper, we argue that the refugees serve as the founding uncertainty within the process of “normalization (and normization) of the exception” through non-spatialization or broadening of the perception of threat in accordance with friend-enemy distinction. At the same time, they are used as a weapon that makes legitimate interventions by the sovereign who converts the current crisis into a permanent situation. In the case of Turkey, the determinant in both the antagonism and the friendship towards Syrian refugees is their identity based on a property of being Arabian Muslims. In this framework, we will argue that the resentments towards Syrian refugees by secularist/Kemalist circles can be treated as an example of the eternal problem in the context of Straussian concept of the “theological-political predicament”.
Źródło:
Multicultural Studies; 2017, 2; 57-69
2451-2877
Pojawia się w:
Multicultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies