Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "permian" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Post-extinction brachiopod faunas from the Late Permian Wuchiapingian coal series od South China
Autorzy:
Chen, Z Q
Campi, M.J.
Shi, G.R.
Kaiho, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20940.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Lopingian
Wuchiapingian
brachiopod
Permian
China
Late Permian
mass extinction
Guadalupian
Brachiopoda
paleontology
Opis:
This paper describes fourteen brachiopod species in eleven genera from the Late Permian Wuchiapingian Coal Series (Lungtan Formation) of South China. Of these, the shell bed fauna from the basal Lungtan Formation is interpreted to represent the onset of the recovery of shelly faunas in the aftermath of the Guadalupian/Lopingian (G/L) mass extinction in South China. The post−extinction brachiopod faunas in the Wuchiapingian are characterized by the presence of numerous Lazarus taxa, survivors, and newly originating taxa. These elements capable of adapting their life habits were relatively more resistant to the G/L crisis. The post−extinction faunas, including survivors and the elements originating in the recovery period, have no life habit preference, but they were all adapted to a variety of newly vacated niches in the Late Permian oceans. Two new species, Meekella beipeiensis and Niutoushania chongqingensis, are described, and two Chinese genera, Niutoushania and Chengxianoproductus, are emended based on re−examination of the type specimens and new topotype materials from the Lungtan Formation.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Permian vertebrate tracks from the Tumlin Sandstone of Poland - a commentary on some major implications
Autorzy:
Racki, G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22453.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
terrestrial vertebrate
Triassic
Polska
Permian
Late Permian
Holy Cross Mountains
vertebrate
paleontology
Opis:
The article by Ptaszyński and Niedźwiedzki (2004) on vertebrate tracks from the well−known Tumlin Sandstone provides important documentation of the unique terrestrial ichnofauna of the Holy Cross Mountains in Poland. However, two of the major conclusions of this paper raise my objections. The authors propose a new position for the Permian–Triassic (P–Tr) boundary within the Buntsandstein succession of the regional lithostratigraphical scheme. In a conclusion of global significance, the authors find no signature of a mass extinction in the Late Permian land−dwelling tetrapod communities. Both of these issues are reviewed below.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bryozoans (trepostomes and fenestellids) in the Zechstein Limestone (Wuchiapingian) of the North Sudetic Basin (SW Poland : palaeoecological implications
Autorzy:
Hara, U.
Słowakiewicz, M.
Raczyński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060558.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
bryozoans
Late Permian
Zechstein
taxonomy
ecology
Opis:
A recently investigated Zechstein Limestone (Ca1, Wuchiapingian) bryozoan fauna from the Polish part of the Southern Permian Basin (SW Poland) is dominated volumetrically and taxonomically by fenestellids. In total six species from five genera are recognized, comprising two species of trepostomes belonging to Dyscritella Girty, 1911 and four fenestellids attributed to Kingopora Morozova, 1970, Kalvariella Morozova, 1970, Acanthocladia King, 1849 and Spinofenestella Termier and Termier, 1971. The greatest biodiversity of the bryozoans in the Ca1 profiles studied is within the slope facies where large, fan-shaped and funnel-shaped reticulate fenestellid colonies up to 10 cm high dominate. In contrast, bryozoans in the marginal (proximal) parts of the basin mostly comprise trepostomes, represented by encrusting plate-like or coil-shaped colonies of Dyscritella Girty, and commonly broken branched colonies of Acanthocladia King. The changes in the biotic composition of the bryozoans and the presence of a dominant colony growth form in the stratigraphical profile of the Ca1 reflect the depositional environment and water energy. These factors stimulate the successive stages of the development of the biota and their settlement, marked by the rich productid-fenestellid assemblages typical of the offshore setting, with the maximum depth in the middle part of the Ca1 in the Grodziec Syncline. The proximal tempestites and foreshore facies of the upper part of the Ca1 (Leszczyna Syncline) terminate the sedimentary cycle of the Ca1, with the remnant, broken bryozoans of Acanthocladia and fenestellids. The relationship between the taxonomic composition, colony growth-patterns, associated biota, and sedimentary structures points to slow sedimentation rate on slope and basin floor of the Ca1 carbonate platform. The fenestellids which are dominated in the studied biota by the reticulate and pinnate colonies of Spinofenestella, Kingopora, Kalvariella and Acanthocladia mark a close palaeogeographical link with the Zechstein (Ca1) bryozoans of Great Britain, Germany and the southern Baltic region.
Źródło:
Geological Quarterly; 2013, 57, 3; 417--432
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strontium isotopes in the Zechstein (Upper Permian) anhydrites of Poland: evidence of varied meteoric contributions to marine brines
Autorzy:
Denison, R. E.
Peryt, T. M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059197.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Polska
Zechstein
Late Permian
anhydrite
strontium isotopes
Opis:
Strontium isotope ratios have been determined on 74 anhydrite samples from seven borehole cores in the Polish Zechstein. Five of the borehole cores are located in the basin and isotope results from these samples show a nearly pure marine signal. Results from one borehole core, located near the Zechstein coastline that migrated through time, record a stronger, in consistent influence of continental strontium to a marine base. Intermittent meteoric influence is recorded in anhydrites from other borehole cores close to the carbonate platform that was emergent during the anhydrite deposition. Consistency of isotope values indicates a marine signal and there is a narrow range in consistent values from 87Sr/86Sr near deltasw –215 (0.70702) for the oldest anhydrites and near deltasw –205 (0.70712) for the youngest an hydrites. Comparison with a sea water 87Sr/86Sr curve based on samples in West Texas and a Permian-Triassic boundary value from China shows that the Polish Zechstein in these seven boreholes is latest Permian in age and major deposition represents a short time interval (~2 million years). Strontium isotope ratios reported by other workers indicate some of the younger Zechstein elsewhere indicate even greater continental influence is in agreement with the interpreted sedimentological set ing for those anhydrites.
Źródło:
Geological Quarterly; 2009, 53, 2; 159-166
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stable isotopic records of the Kapp Starostin Formation (Permian), Spitsbergen
Autorzy:
Gruszczyński, Michał
Małkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053255.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctic
Spitsbergen
Late Permian
stable isotopes О and C
paleotemperatures
Źródło:
Polish Polar Research; 1987, 8, 3; 201-215
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sedimentology of a Permian playa lake: the Boda Claystone Formation, Hungary
Autorzy:
Konrád, Gyula
Sebe, Krisztina
Halász, Amadé
Babinszki, Edit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94457.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Late Permian
Boda Claystone Formation
Hungary
playa
późny Perm
Węgry
Opis:
The Upper Permian Boda Claystone Formation (BCF) in SW Hungary has been previously been identified as a saline lake deposit. A country-wide screening found this 800-1000 m thick succession the most suitable for the disposal of high-level radioactive waste in Hungary, and research into this formation has consequently been intensified since. The investigations included a detailed study of the sedimentological characteristics. Data obtained by mapping of the 25 km2 outcrop area of the formation and from more than 40 boreholes were processed. The sedimentary structures were investigated on outcrop to microscopic scales, and cycles in the succession were interpreted. The main lithofacies, sedimentary structures and ichnofossils are presented. They indicate that the major part of the succession was deposited in a playa mudflat and is not of lacustrine origin in a strict sense. The lake sediments are represented by laminated and ripple-marked/flaser-type cross-laminated claystones and siltstones and by massive dolomites; trace fossils include crawling traces and burrows. Partial or complete drying out of the lake commonly occurred after the formation of carbonate mud by evaporation. Periodic fluvial influx is recorded by cross-bedded sandstones and unsorted gravelly sandstones of up to pebble-sized angular grains. Fenestral and stromatolitic structures reflect the repeated appearance of playa mudflat conditions. The silty claystones, which compose the major part of the succession, lost their primary structures due to pedogenic processes and indicate prolonged subaerial intervals with soil formation and only ephemeral inundations. The presence of pedogenic carbonate concretions supports the interpretation of an arid climate and a relatively shallow groundwater table. Drying-out events shown by desiccation cracks and authigenic breccias can be traced all over the succession. The various facies form small-scale sedimentary cycles showing a shallowing-upward trend and the growing influence of aridity and subaerial exposure.
Źródło:
Geologos; 2010, 16, 1; 27-41
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odzwierciedlenie stresu środowiskowego w palinoflorze późnego permu w Polsce
Impact of the environmental stress on the Late Permian palynoflora from Poland
Autorzy:
Fijałkowska-Mader, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062036.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
zmienione ziarna pyłku
stres środowiskowy
późny perm
Polska
abnormal pollen grains
environmental stress
Late Permian
Polska
Opis:
Analizując materiał pochodzący z utworów cechsztynu Polski, zaobserwowano pojawienie się zmienionych morfologicznie ziaren pyłku z gatunku Lueckisporites virkkiae Potonié et Klaus, stanowiącego główny składnik późnopermskich zespołów mikroflorystycznych. Zmiany te już wcześniej odnotował Visscher w zachodniej Europie (1971, 1972), nazywając zmienione formy normami. Dotyczyły one zwiększenia lub redukcji liczby worków powietrznych, zmiany ich kształtu i wielkości, pogrubienia egzyny ciałka centralnego i zagęszczenia jej struktury. Przyczyną powstania zmienionych form najprawdopodobniej był stres środowiskowy wywołany katastroficznymi zmianami klimatu w późnym permie, będącymi następstwem wzmożonej działalności wulkanicznej (Foster, Afonin, 2005).
The abnormal pollen grains of the Lueckisporites virkkiae Potonié et Klaus species were recorded in the Late Permian microfloristic assemblages from Poland. These morphologically mutated miospores were already described by Visscher in the Permian succession of Western Europe and became interpreted as evolutional forms called norms (1971, 1972). The most probable reason of such aberration was the environmental stress accompanied the catastrophic climatic changes in the Late Permian resulted from the high volcanic activity (Foster, Afonin, 2005).
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 452; 23--31
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Baseny ewaporatowe cykli PZ1, PZ2 i PZ3 cechsztynu (górny perm) w Polsce – studium miąższościowe
Evaporate basins of Z1 to Z3 cycles of Polish Zechstein (Upper Permian ) – A thickness study
Autorzy:
Czapowski, G.
Tomaszczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192131.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Górnictwa Solnego
Tematy:
cechsztyn
późny perm
Polska
ewaporatowe baseny depozycyjne
relacje miąższości
interpretacja
Zechstein
Late Permian
Polska
evaporite depositional basins
thickness relation
interpretation
Opis:
Ewaporaty (utwory chlorkowe i siarczanowe) cyklotemów PZ1, PZ2 i PZ3 cechsztynu budują blisko 72% całej sukcesji późnego permu na terenie Polski. W każdym cyklotemie sole kamienne, potasowe i lokalnie zubry są podścielone i przykryte ogniwami siarczanowymi (Tab. 1). W oparciu o dane z ponad 800 otworów wiertniczych, rozmieszczonych w 6 obszarach na obrzeżu późnopermskiego basenu w Polsce (Ryc. 1) przebadano relacje aktualnych miąższości utworów chlorkowych do podścielających i przykrywających je serii siarczanowych (Tab. 2). Relacje te zinterpretowano w kontekście warunków depozycji ewaporatów, przedstawiono 3 typy ewaporatowego basenu depozycyjnego: typ „wypełnieniowy”, typ „subsydujący” i typ „niestabilny” (Ryc. 2-4), w których rozwoju kluczową rolę odgrywają trzy czynniki: pierwotna batymetria, tempo subsydencji oraz możliwy wpływ tektoniki syn- i postsedymentacyjnej. W cyklu PZ1 (Ryc. 6) w północnej Polsce akumulacja chlorków (Na) i podścielających siarczanów (Ad) nastąpiła w stosunkowo głębokich zbiornikach o braku lub słabej subsydencji (typ „wypełnieniowy”), podobny typ depozycji przeważał na położnych ku wschodowi brzegach zbiornika cyklu PZ3 (Ryc. 9). Z kolei we wschodniej części zbiornika cyklu PZ2 taka sukcesja powstała w basenie typu „subsydującego” (Ryc. 7). Na pozostałych obszarach obrzeża zbiornika cechsztyńskiego sukcesja Ad+Na uformowała się w basenach o zmiennym tempie subsydencji (typ „niestabilny”; Ryc. 5, 7, 9), w podobnych warunkach nastąpiło osadzenie siarczanów przykrywających chlorki (Ag) w obu cyklach PZ1 i PZ2 (ryc. 6 i 8). W tym typie basenu na stosunki miąszościowe siarczanów i chlorków istotny wpływ miała zmienna subsydencja dna zbiornika, erozja osadów oraz tektonika. Ustalenie powyższych relacji, mimo ograniczeń wynikających z różnej ilości informacji, może być przydatne np. przy prognozowaniu przypuszczalnej miąższości poszczególnych wydzieleń ewaporatowych w wybranym rejonie dla przyszłego zagospodarowania (np. kawerny magazynowe czy składowiskowe). Optymalnymi dla tych celów są pokładowe sukcesje ewaporatów, powstałe w basenach typu „wypełnieniowego” i „subsydujacego”).
Evaporites (chlorides and sulphates) of three cycles (PZ1, PZ2 & PZ3) constituted up to 72% of whole the Late Permian (Zechstein) succession in Poland (Czapowski, 2007). In each cyclothem the rock, potash and locally clayey salts are underlain and overlain by sulphates (tab. 1). Relations (tab. 2) of actual thickness of mentioned evaporite units (data from over 800 wells, localized in 6 areas) were analyzed on the margin of Zechstein basin (to minimalize halotectonic overprint – Fig. 1) to define a role of sedimentary conditions (3 the evaporite basin types, controlled by primary bathymetry and subsidence rate, were defined: infill, subsiding and fluctuating types – Figs 2-4) and tectonics. Accumulation chlorides (Na) and subsalt sulphates (Ad) in the relatively of deep but tectonically stable (lack or weak subsidence) basins („infill” basin type) took place during PZ1 cycle in northern Poland (Fig. 6) as well as on the more eastern basin margins of Z3 cycle (fig. 9). Such succession developed in the “subsiding” basin type, located on the eastern margin of Z2 cycle basin (Fig. 7). In other areas of the basin margins of Z1 to Z3 cycles the mentioned above Ad+Na evaporite complex as well as all occurrences of suprasalt sulphates (Ag; Z1 and Z2 cycles) have formed in the basins of “fluctuating” type (Figs 5-9), with variable bathymetry and subsidence rate (tectonic activity) and possible thickness modifications by erosion and later tectonics. Nevertheless the of different data quality (various number of wells) such calculations could help in management projects of Zechstein salts (for storage or disposal caverns construction) e.g. in prediction of evaporite units thickness in a selected area (the optimum stratifiorm evaporite successions have developed in the basins of “infill“ and “subsiding” type).
Źródło:
Przegląd Solny; 2014, 10; 49--64
2300-9349
Pojawia się w:
Przegląd Solny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Litostratygrafia i geochemia cechsztyńskiej serii solnej przewierconej otworem M-35 w wysadzie solnym Mogilno
Lithostratigraphy and geochemistry of the Zechstein salt series of the Mogilno salt dome drilled through by borehole M-35
Autorzy:
Wachowiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192099.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Górnictwa Solnego
Tematy:
utwory solne
cechsztyn
późny perm
ewaporaty cechsztyńskie
stratygrafia
geochemia
wysad solny Mogilno
salt deposits
Zechstein
Late Permian
Zechstein evaporites
stratigraphy
geochemistry
Mogilno Salt Dome
Opis:
Otwór badawczo-eksploatacyjny M-35 jest zlokalizowany w południowo-wschodniej części wysadu solnego Mogilno (Ryc. 2). Został odwiercony do głębokości 1755 metrów. Otwór nawierca ewaporaty późnego permu (cechsztynu). W analizowanym rdzeniu wydzielono 13 ogniw cechsztyńskiej serii solnej cyklotemów PZ2, PZ3 i PZ4. Złoże solne w rejonie otworu M-35 jest uformowane tektonicznie. W wyniku procesów halokinetycznych i halotektonicznych warstwy solne zostały silnie sfałdowane i zalegają bardzo stromo. Upad warstw waha się od 35 do 90°. Najczęściej jednak wynosi 70-80°. W wyniku częstych zmian kąta upadu i przefałdowań otwór przewierca kilkakrotnie te same ogniwa. Ponadto wiele wydzieleń jest zredukowanych lub całkowicie wyklinowanych. W profilu nie stwierdzono warstw stropowych cyklotemu PZ4 i ewaporatów starszych niż ogniwo starszej soli kamiennej (Na2).
The M-35 exploratory borehole and operating well is located in the south-eastern part of the Mogilno Salt Dome (Fig. 2). It was drilled down to the depth of 1,755 m penetrating the Upper Permian (Zechstein) evaporates. Its core section enabled to distinguish 13 lithostratigraphic members of the Zechstein salt series, represented cyclothems PZ2, PZ3, and PZ4. The observed salt units had been tectonically extremely folded and steeply arranged. The layers dip varies from 35° to 90°, mostly 70-80° and the same salt units repetated several times in the section. Also many of them were reduced in thickness or completely wedged out. The uppermost units of PZ4 cycle or evaporates older than the Older Halite (Na2) unit, were not found in the studied profile.
Źródło:
Przegląd Solny; 2016, 12; 114--126
2300-9349
Pojawia się w:
Przegląd Solny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithostratigraphic and bromine profile of the Zechstein salt series In the area of borehole M-29 of the Mogilno Salt Dome
Autorzy:
Wachowiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192118.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Górnictwa Solnego
Tematy:
salt deposits
Zechstein
Late Permian
Zechstein evaporites
Zechstein stratigraphy
salt cyclothems
Mogilno salt dome
złoża soli
cechsztyn
późny perm
ewaporaty cechsztyńskie
stratygrafia cechsztynu
cyklotemy solne
wysad solny Mogilno
Opis:
The M-29 exploratory borehole and operating well is located on the Mogilno I deposit in the south-eastern section of the Mogilno Salt Dome (Fig. 2). It was drilled down to the depth of 1,751 m in 2014. The borehole penetrated the evaporites of the Upper Permian (Zechstein) and a sequence of clay-mudstone-sand formations of the Lower Triassic. 11 lithostratigraphic members of the Zechstein salt series, belonging to cyclothems PZ-2, PZ-3, and PZ-4, were separated in the core subjected to our analysis. The salt deposit of the borehole M-29 area had been formed tectonically. The borehole cuts through a deep syncline, filled with the sediments of cyclothems PZ3 and PZ4. The syncline is limited on the ceiling and floor sides by anticlines composed mainly of Na2 rock salt. As a result of the uplift of the two anticline intrusions, the salt layers became strongly folded and formed very steeply. The borehole pierces through the same members several times. Many divisions are reduced in thickness or completely wedged out. No ceiling layers of cycle PZ-4 or evaporites, being older than Older Halite (Na2), were found in the profile. As a result of halokinetic and tectonic deformations, the salt layers became extremely folded and steeply arranged. The layer dip varies from 35° to 90°, mostly 60-80°. Numerous changes of the dip angle and multiple folding are demonstrated by the fact that the borehole often penetrated the same members.
Otwór badawczo-eksploatacyjny M-29 jest zlokalizowany w południowo-wschodniej części wysadu solnego Mogilno, na złożu Mogilno I (Ryc. 2). Został on odwiercony w 2014 r. do głębokości 1751 m. Otwór nawierca ewaporaty późnego permu (cechsztynu) oraz kompleks utworów ilasto-mułowcowo- piaszczystych dolnego triasu. W analizowanym rdzeniu wydzielono 11 ogniw cechsztyńskiej serii solnej cyklotemów PZ-2, PZ-3 i PZ-4. Złoże solne w rejonie otworu M-29 jest uformowane tektonicznie. Otwór przewierca głęboką synklinę, wypełnioną osadami cyklotemów PZ3 and PZ4. Synklina ograniczona jest od stropu i spągu antyklinami, zbudowanymi głównie z soli kamiennej Na2. W wyniku wypiętrzenia tych dwóch intruzji antyklinalnych warstwy solne zostały silnie sfałdowane i zalegają bardzo stromo. Otwór przewierca kilkakrotnie te same ogniwa. Wiele wydzieleń jest zredukowanych lub całkowicie wyklinowanych. W profilu nie stwierdzono warstw stropowych cyklu PZ-4 i ewaporatów starszych niż Starszy Halit (Na2). W wyniku deformacji halokinetycznych i tektonicznych warstwy solne są silnie pofałdowane i zalegają bardzo stromo. Upad warstw waha się od 35 do 90°. Najczęściej jednak wynosi 60-80°. Otwór przewierca wielokrotnie te same ogniwa ze względu na częste zmiany kąta upadu i przefałdowania.
Źródło:
Przegląd Solny; 2015, 11; 81--97
2300-9349
Pojawia się w:
Przegląd Solny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies