Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Roman curia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Rekurs hierarchiczny do dykasterii Kurii Rzymskiej
The hierarchical recourse to the congregation of Roman Curia
Autorzy:
Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685639.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rekurs
Kuria Rzymska
dekret
akt administracyjny
procedura
recurs
Roman Curia
decree
administrative act
procedure
Opis:
The Code of Canon Law of 1983 referring to hierarchical recourse, does not limit it merely to the appeal to the Congregation of Roman Curia, but it refers to each recourse sought in a higher executive administration organ. The subject of interest of the author is the hierarchical recourse sought in the Roman Curia after exhausting the hierarchical path of lower grades. According to can. 1737 § 1 of the Code of Canon Law, anyone who considers himself injured with the decree can seek recourse to the hierarchic superior of the one who delivered the decree. Therefore the author is speaking about the subject of the recourse, the motive as well as the procedure to be undertaken in order to obtain the desired goal, appeal or change of the harmful act.
Kodeks prawa kanonicznego z 1983 r., normując przepisy dotyczące rekursu hierarchicznego, nie odnosi ich wyłącznie do Kongregacji Kurii Rzymskiej, ale każdego wyższego hierarchicznie organu administracji. Przedmiotem zainteresowania autora jest rekurs do Kurii Rzymskiej, następujący po wyczerpaniu niższej drogi hierarchicznej. Zgodnie z kan. 1737 § 1 Kodeksu prawa kanonicznego każdy, kto czuje się poszkodowany jakimś aktem administracyjnym, ma prawo złożenia rekursu do przełożonego hierarchicznego autora aktu administracyjnego. Dlatego też w artykule poruszane są kwestie motywu, przedmiotu, podmiotu rekursu, jak i samej procedury rozpatrzenia rekursu do Kurii Rzymskiej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 80
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papieska Rada Tekstów Prawnych i interpretacje autentyczne
Pontifical Council for Legislative Texts and Authentic Interpretations
Conseil Pontifical pour les Textes Législatifs et les interprétations authentiques
Autorzy:
Kaczor, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795844.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Roman Curia
competences
legislation
interpretations of the law
recognitio
Kuria Rzymska
kompetencje
legislacja
wykładnia prawa
Opis:
The Author analyses the competences of the Pontifical Council for Legislative Texts, especially the most important one – the authentic interpretation. At the beginning the Author shows the historical background for the Council. The interpretation of canon law was not included in the legal system until the XX century. Pope Benedict XVI with motu proprio Cum iuris canonici, dated 15 September 1917, established the Pontifical Commission of Cardinals for Authentic Interpretation of the Code of Canon Law. Then, Pope John Paul II, with motu proprio Recognito Iuris Canonici, dated 2 January 1984, established the Pontifical Commission for Authentic Interpretation of the Code of Canon Law. Under the Apostolic constitution Pastor bonus (28 June 1988), John Paul II changed its name to the Pontifical Council for the Interpretation of the Legislative Texts. The functions of the Pontifical Council for Legislative Texts are presented in the article. Its main competence is the interpretation of the laws of the Church (art. 154-155 Pastor bonus). Moreover, the Council is competent to grant the general decrees of the conferences of bishops the recognitio (art. 157 Pastor bonus) and is at the service of the other Roman dicasteries (art. 156 Pastor bonus). The Author shows the methods of work of the Pontifical Council and cites examples of the authentic interpretations of the Council (Commission). At the end of the article it is concluded that the interpretation's maxim of the canonical legal system is the “Spirit of the Vaticanum II”.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2013, 2 (15) nr 2; 133-163
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura i kompetencje Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji
Structure and Competences of the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization
La structure et les compétences du Conseil Pontifical pour la Promotion de la Nouvelle Evangélisation
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795845.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the Roman Curia
Benedict XVI
dicastery
papal Magisterium
Kuria Rzymska
Benedykt XVI
dykasteria
papieskie magisterium
Opis:
The Pontifical Council for Promoting the New Evangelization was established by Pope Benedict XVI in motu proprio Ubicumąue et semper (21 September 2010). The mission of evangelization is a continuation of the work of Jesus Christ – the first and supreme evangelizer. The duty of the Church to proclaim always and everywhere the Gospel of Christ cannot be overlooked. The Council, as a new dicastery of the Roman Curia, “pursues its own ends both by encouraging reflection on topics of the new evangelization, and by identifying and promoting suitable ways and means to accomplish it” (art. 2). The purpose of this article is to show the genesis, structure and competences of the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization. The Council is directed by an archbishop president, assisted by a secretary, by an under-secretary and by an appropriate number of officials. The dicastery will have its own members and may avail itself of its own consultors. The competences of the Council – indicated in Ubicumąue et semper – are: l) to examine the meaning of the new evangelization, 2) to promote and to foster of the papal Magisterium related to the new evangelization, 3) to make known and to support initiatives linked to the new evangelization, 4) to study and to encourage the use of modern forms of communication, 5) to promote the use of the Catechism of the Catholic Church (art. 3). Furthermore, Pope Benedict XVI in motu proprio Fides per Doctrinam (16 January 2013) transferred the competence for catechesis from the Congregation for the Clergy to the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2013, 2 (15) nr 2; 165-183
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowni z monarchii polsko-litewskiej wyświęceni w Rzymie w latach 1430-1521
Autorzy:
Kowalski, Marek Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954947.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
clerical ordinations
Libri formatarum
Apostolic Chamber
Roman Curia
medieval clergy
święcenia duchowieństwa
Kamera Apostolska
Kuria Rzymska
duchowieństwo średniowieczne
Opis:
Sprawy związane z udzielaniem klerykom z całej Europy święceń w Kurii Rzymskiej należały w XV w. do Kamery Apostolskiej. Najważniejszy zbiór źródeł papieskich dotyczących święceń tworzy 14 rękopisów z serii Libri formatarum, obejmujących okres 1425-1524. W artykule omówiono zawartość ksiąg z tego zespołu oraz podano katalog 202 odnotowanych tam duchownych z obszaru monarchii polsko-litewskiej, wypromowanych w Kurii.
In the 15th century matters related to conferring ordinances to clerics from all over Europe at the Roman Curia belonged to the Apostolic Camera. The most important collection of Papal sources dealing with ordinances consists of 14 manuscripts from the series Libri formatarum, emracing the period 1425-1524. The paper discusses the contents of those books and provides the full catalogue of clergymen from the Polish-Lithuanian monarchy ordained at the Curia and recorded in the Libri formatarum.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2021, 87; 19-55
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompetencje Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych
Competences of the Congregation for the Causes of Saints
Autorzy:
Białowąs, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879509.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stolica Apostolska
Kuria Rzymska
kardynał prefekt
sekretarz
procedura
proces beatyfikacyjny
Apostolic See
Roman Curia
cardinal prefect
secretary
procedure
beatification process
Opis:
The article discusses the issue of the competences of the Congregation for the Causes of Saints. The Author begins with the origin of the Congregation. It is emphasized that this dicastery is one of the oldest organ of the Apostolic See. The Pope Sixtus V with the Apostolic Constitution Immensa aeterni Dei of 22 January 1588 created the Sacred Congregation of Rites. Thereafter, Paul VI, divided the Congregation of Rites with the Apostolic Constitution Sacra Rituum Congregatio of 8 May 1969 and created two congregations (sections): one for Divine Worship and another for the Causes of Saints. The Congregation is composed of the cardinal prefect, secretary, under-secretary, promoter of the faith, relators and consultors. The Pope has the principal functions in the dicastery. He creates it, indicates the priorities in the aspect of the current needs of the Church and approves each stage of the proceedings with a proper decrees. The procedure in the Congregation for the Causes of Saints has been indicated in the Apostolic Constitution Divinus perfectionis Magister of 25 January 1983. The beatification process has three stages carrying out in the diocese. Then, the documents of the diocesan process are sent to the Congregation.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 35-51
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralne aspekty reformy Kurii Rzymskiej w przemówieniach papieża Franciszka do kurialistów w latach 2013-2021
Moral aspects of the reform of the Roman Curia in Pope Francis’ speeches to the curialists from 2013 to 2021
Autorzy:
Kućko, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339348.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Francis
Roman Curia
pastoral conversion
new evangelization
reform
epochal change
Franciszek
Kuria Rzymska
nawrócenie duszpasterskie
nowa ewangelizacja
reforma
zmiana epoki
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest opis wyzwań moralnych związanych z prowadzoną przez papieża Franciszka reformą Kurii Rzymskiej na podstawie analizy dziewięciu jego przemówień do kurialistów rzymskich z lat 2013-2021. Ich owocem była publikacja w 2022 roku Konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium. W tekście przedstawione zostały: wartość wrażliwości etycznej pracownika kurii i potrzeba praktykowania określonych cnót, konieczność walki z różnymi problemami i „chorobami” w pracy kurialnej, a także odpowiedzialność Kurii Rzymskiej za sam Kościół w jego wymiarze ad intra oraz za rzeczywistość ad extra.
The purpose of this article is to describe the moral challenges of Pope Francis' ongoing reform of the Roman Curia, based on an analysis of nine of his speeches to Roman curialists in 2013-2021, which resulted in the publication of the Apostolic Constitution Praedicate Evangelium in 2022. The text presents the value of the ethical sensitivity of a curial worker and the need to practice certain virtues, the need to combat various problems and 'diseases' in curial work, as well as the responsibility of the Roman Curia for the Church itself in its ad intra dimension and for ad extra reality.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 169-188
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobyt Mikołaja Kopernika w Rzymie w 1500 roku
Nicolaus Copernicus’ stay in Rome in 1500
Autorzy:
Żak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407844.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Mikołaj Kopernik
historia Rzymu
Jubileusz 1500 roku
renesans
Kuria Rzymska
Nicolaus Copernicus
history of Rome
Jubilee of 1500
Roman Curia
Renaissance
Opis:
Celem artykułu jest omówienie powodów, dla jakich Mikołaj Kopernik odbywający studia prawnicze w Bolonii udał się do Rzymu w 1500 roku wraz ze swoim bratem Andrzejem. W pierwszej części zostały przedstawione i poddane krytyce źródła mówiące bezpośrednio o pobycie braci Koperników w Wiecznym Mieście; w drugiej zaś autor omawia różne motywacje, które mogły skłonić toruńskich scholarów do podróży nad Tyber (chęć zobaczenia zabytków i zapoznania się z intelektualną atmosferą miasta; pragnienie zarobienia pieniędzy i zdobycia doświadczenia w zawodzie prawniczym; chęć uzyskania odpustu jubileuszowego i odwiedzenia miejsc świętych).
The aim of the article is to discuss the reasons why Nicolaus Copernicus, who was studying law in Bologna, in 1500 went to Rome with his brother Andrzej. In the first part, sources relating directly to the stay of the Copernicus brothers in the Eternal City were presented and analysed. In the second part, the author discusses various motivations that could have prompted the scholars of Toruń to visit Rome (the desire to see monuments and become acquainted with the intellectual atmosphere of the city; to earn money and gain experience in the legal profession; to obtain jubilee indulgences and visit holy sites).
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 116-130
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inkulturacja w nauczaniu papieża Jana Pawła II i w dokumentach Kurii Rzymskiej
Inculturation in the teaching of Pope John Paul II and the documents of the Roman Curia
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148617.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
kultura
Sobór Watykański II
inkulturacja
Jan Paweł II
Kuria Rzymska
culture
Second Vatican Council
inculturation
John Paul II
the Roman Curia
Opis:
Celem artykułu było wyjaśnienie zwłaszcza pojęcia „inkulturacja” oraz zaprezentowanie m.in. jej zasad, wymiarów, obszarów w nauczaniu papieskim, jak również w dokumentach Kurii Rzymskiej. Opracowanie oscyluje miedzy następującymi kwestiami: historycznym procesem inkulturacji, który występował od samego początku istnienia Kościoła; przykładami pracy inkulturacyjnej [św. Paweł apostoł, święci Cyryl i Metody]; dokumentami papieskimi [adhortacja apostolska Catechesi tradendae (1979), encyklika Redemptoris missio (1990), posynodalna adhortacja Ecclesia in Africa (1995); przemówieniami i wypowiedziami papieskimi np. do członków Papieskiej Rady do spraw Kultury; dokumentami Kurii Rzymskiej [dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej pt. „Wiara i inkulturacja” (1988).
The aim of the paper will be to explain a variety of notions, especially the notion of „inculturation” and to present its principles, dimensions, areas in the Pope’s teaching as well asin the documents of the Roman Curia. The paper will oscillate around the following issues: historical process of inculturation of Saint Paul, Saint Cyril and Saint Methodius; pontifical documents e.g. apostolic exhortation Catechesi tradendae (1979), encyclical Redemptoris missio (1990), post-synodal exhortation Ecclesia in Africa (1995); papal speeches and statements e.g. to the members of the Pontifical Council for Culture; documents of the RomanCuria e.g. the document of International Theological Commission entitled „Faith and Inculturation” (1988).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 525-536
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek biskupa diecezjalnego wizyty ad limina Apostolorum
Obligation of Diocesan Bishop of a Visit ad limina Apostolorum
Autorzy:
Margiewicz, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913338.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uczczenie grobów świętych Apostołów Piotra i Pawła
Kościół partykularny
Kuria Rzymska
Biskup Rzymu
venerate the tombs of the Blessed Apostles Peter and Paul
particular Church
Roman Curia
Roman Pontiff
Opis:
Przedmiotem artykułu jest charakterystyka obowiązku biskupa diecezjalnego wizyty ad limina Apostolorum. Na początku autor wyjaśnia z czego wynika taki obowiązek i jakie podmioty są zobowiązane do wizyty u progu Apostołów. Powinność ta spoczywa na biskupie diecezjalnym, ale także na innych rządcach Kościołów partykularnych, którzy są zrównani z nim w prawie, tj. na wikariuszu apostolskim, opacie terytorialnym, prałacie terytorialnym i administratorze apostolskim administratury apostolskiej erygowanej na stałe. Zobligowanymi są także przełożeni Kościołów partykularnych utworzonych z racji motywów personalnych, tj. ordynariusz wojskowy, ordynariusz sprawujący władzę w Ordynariacie Personalnym dla byłych anglikanów czy administrator apostolski Personalnej Administratury Apostolskiej Świętego Jana Marii Vianney’a. Następnie autor przedstawia przygotowanie do wizyty ad limina, które obejmuje dwa elementy: przygotowanie dalsze oraz przygotowanie bliższe. Pierwszy etap obejmuje przygotowanie pięcioletniej relacji dotyczącej stanu diecezji. Drugi etap, w którym szczególne zadanie ma Sekretariat Konferencji Biskupów oraz Urząd ds. Koordynacji Wizyt, zawiera ustalenie terminu takiej wizyty oraz jej programu. Autor opisuje każdy element wizyty ad limina Apostolorum, tj. nawiedzenie grobów świętych Apostołów Piotra i Pawła, spotkanie z Biskupem Rzymu oraz wizyty w dykasteriach Rzymskich.
The subject of the article is to characterize the obligation of diocesan bishop of a visit ad limina Apostolorum. At the beginning the author explains what such a duty results from and what entities are obliged to a visit ad limina Apostolorum. The obligation of a visit ad limina Apostolorum rests on the diocesan bishop and other high ecclesiastical officials who are equal to him under law, i.e. apostolic vicar, territorial abbot, territorial prelate, apostolic administrator of an apostolic administration which has been erected on a stable basis, military ordinary, personal ordinary of personal ordinariates for anglicans entering into full communion with the catholic Church and apostolic administrator of Personal Apostolic Administration of Saint John Maria Vianney. Then the author presents the preparation for a visit ad limina Apostolorum which includes two elements: remote preparation and immediate preparation. The first stage concerns the preparation of quinquennial report on the state of the diocese. The second one, in which particular task has the Secretariat of the Episcopal Conference and the Coordinating Office for the Visit, includes establishing a date and the schedule of the visit. The author describes each element of the visit, i.e. venerate the tombs of the Blessed Apostles Peter and Paul, meeting the Roman Pontiff and visiting the Roman dicasteries.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 37-51
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja instytucji ładu medialnego Stolicy Apostolskiej na tle przemian jej ustroju (1948–2018)
The Evolution of the Holy See’s Institutions for Order in Media Against the Background of Changes in Its System (1948–2018)
Autorzy:
Jakubowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1289372.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Dykasterium ds. Komunikowania
Kuria Rzymska
Papieska Rada Środków Społecznego Przekazu
Stolica Apostolska
środki społecznego komunikowania
Dicastery for Communications
Roman Curia
Pontifical Council for Social Communications
Holy See
Communications
Opis:
Cel artykułu: Charakterystyka genezy organów Stolicy Apostolskich w latach 1948–2018, właściwych w sprawach mediów, na tle przemian ustroju Kurii Rzymskiej; ukazanie ewolucji instytucjonalnej „resortu mediów” – od komisji papieskiej powołanej ad experimentum, przez radę papieską mającą status dykasterium o charakterze ekspercko-promocyjnym, po dykasterium na prawach analogicznych do statusu kongregacji. Metoda badań: Analiza historyczno-normatywna oparta na legislacji papieskiej i kompetentnej literaturze przedmiotu. Wyniki i wnioski: Analiza doprowadziła do sformułowania wniosku, że cechą przemian było systematyczne podnoszenie rangi instytucji właściwych w sprawach ładu medialnego oraz ich integracja funkcjonalna i organizacyjna. Wartość poznawcza: W artykule podjęto problem tradycji i modernizacji ustroju naczelnych organów Stolicy Apostolskiej, którego elementem jest projekt reformy Kurii zapoczątkowany przez papieża Franciszka i wdrażany od 2014 roku. Wątek ten stanowi relatywnie nowy i mało rozpoznany przedmiot analiz naukowych.
Scientific objective: To characterize the genesis of the institutions of the Holy See in the years 1948–2018, competent in media matters, against the background of changes in the Roman Curia’s system; showing the institutional evolution of the “media department”—from the Papal Commission established ad experimentum by the Council, having the status of an expert and promotional dicastery, to the dicastery with rights analogous to the congregation. Research method: Historical and normative analysis based on papal legislation and the literature on the subject. Results and conclusions: The analysis led to the conclusion that a feature of the changes was the systematic raising of the rank of institutions competent in matters of media and their functional and organizational integration. Cognitive value: The paper addresses the problem of tradition and modernization of the constitution of the Holy See’s primary organs, of which the Curia’s reform project initiated by Pope Francis and implemented since 2014 is a key element. This thread is a relatively new and little recognized subject of scientific analysis.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2020, 2; 535-553
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma struktur Kongregacji Ewangelizacji Narodów według papieża Franciszka
Reform of the Structures of the Congregation for the Evangelization of Peoples According to Pope Francis
Autorzy:
Kacprzyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158731.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
misyjna działalność Kościoła
nowa ewangelizacja
Kuria Rzymska
Dykasteria Ewangelizacji Narodów
misje ad gentes
Church missionary activity
new evangelisation
Roman Curia
Dicastery for the Evangelisation of Peoples
missions ad gentes
Opis:
Rok 2022 to rocznica 400-lecia istnienia takiej komórki Kurii Rzymskiej, jaką jest Dykasteria Ewangelizacji Narodów. Koordynując bowiem działalność misyjną Kościoła na całym świecie, swą szczególną troską otacza młode wspólnoty eklezjalne tworzące kościoły partykularne na terytoriach misyjnych. Dokonując kolejnych reform, czy to całej Kurii Rzymskiej, czy to poszczególnych jej dykasterii, kolejni papieże podkreślali znaczenie tejże komórki w dziele misyjnym. Szczególnie dostrzec to można było podczas pontyfikatów Pawła VI czy Jana Pawła II, co zaowocowało reorganizacją struktur Kongregacji Propaganda Fide, a także całościową reformą Kurii na podstawie konstytucji apostolskiej Pastor bonus. Również i ojciec święty Franciszek, pragnąc dostosować pracę Kurii do czasów obecnych dokonał pewnych całościowych zmian, które dotknęły także Kongregację Ewangelizacji Narodów, zwaną odtąd Dykasterią Ewangelizacji Narodów.
The year 2022 marks the 400th anniversary of such a unit of the Roman Curia as the Dicastery for the Evangelisation of Peoples. The Dicastery coordinates the Church’s missionary activity throughout the world and it is particularly concerned with the young ecclesial communities that form the particular churches in mission territories. In the course of successive reforms of either the Roman Curia or its individual dicasteries, next popes underlined the importance of this unit in missionary work. This was particularly evident during the pontificates of Paul VI and John Paul II, which resulted in the reorganisation of the structures of the Congregation for Propaganda Fide, as well as the overall reform of the Curia on the basis of the apostolic constitution Pastor Bonus. Also, Pope Francis wishing to adapt the work of the Curia to the present times made some comprehensive changes that also affected the Congregation for the Evangelization of Peoples, henceforth known as the Dicastery for the Evangelization of Peoples.
Źródło:
Nurt SVD; 2023, 1; 124-131
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Centralne instytucje wymiaru sprawiedliwości Kościoła według konstytucji apostolskiej papieża Franciszka „Praedicate Evangelium”
The central Church’s justice institutions as statedin the Pope Francis’s “Praedicate Evangelium” Apostolic Constitution
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762019.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Pope Francis
Roman Curia
reform
Apostolic Penitentiary
Supreme Tribunal of the Apostolic Signature
Tribunal of the Roman Rota
Kuria Rzymska
Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej
papież Franciszek
Penitencjaria Apostolska
reforma
Trybunał Roty Rzymskiej
Opis:
Od zakończenia soboru watykańskiego II kolejni biskupi rzymscy podejmowali się reformyKurii Rzymskiej. W 1967 roku uczynił to Paweł VI na mocy konstytucji apostolskiej Regimini Ecclesiae universae. W 1983 roku po promulgowaniu posoborowego kodeksu  prawa kanonicznego podobnej reformy dokonał Jan Paweł II, ogłaszając w roku 1988 konstytucję apostolską Pastor bonus. W ślad za nimi poszedł również papież Franciszek, który zreformował aparat administracyjny Stolicy Apostolskiej na mocy konstytucji apostolskiej o Kurii Rzymskiej i jej służbie Kościołowi Praedicate Evangelium, która obowiązuje od 5 czerwca 2022 roku. Preambuła najnowszej konstytucji apostolskiej, jak i sformułowane zasady i kryteria służby w Kurii Rzymskiej ukazują ewangelicznego ducha reformy, którym winny być przepojone wszelkie jednostki kurialne, w tym instytucje sprawiedliwości. Zwyczajnymi instytucjami sprawiedliwości Kurii Rzymskiej są nadal: Penitencjaria Apostolska, Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej i Trybunał Roty Rzymskiej, wzajemnie od siebie niezależne. Dokument zawiera doprecyzowania natury teologicznej i formalnoprawnej usprawniające prace kurialnych instytucji i ukierunkowujące je na „wspomaganie następcy Piotra w sprawowaniu jego najwyższego urzędu pasterskiego dla dobra i w służbie Kościoła powszechnego i Kościołów partykularnych”.
Since the Second Vatican Council, consecutive Bishops of Rome have been undertaking a reform of the Roman Curia. In 1967, Pope Paul VI carried out such a reform based on the Regimini Ecclesiae universae Apostolic Constitution. In 1983, a year after the post-council Canon Law was promulgated Pope John Paul II carried out a similar reform by announcing the Pastor bonus Apostolic Constitution in 1988. Also, Pope Francis followed his steps. He reformed the Holy See’s administrative apparatus by introducing the Praedicate Evangelium Apostolic Constitution on the Roman Curia and its service for the Church. The constitution has been in force since June 5, 2022. The pre amble of the latest Apostolic Constitution as well as the formulated rules and criteria of service in the Roman Curia show an evangelic spirit of the reform that all the Curia units, including the justice institutions, ought to be imbued. Independent from each other, the Apostolic Penitentiary, the Supreme Tribunal of the Apostolic Signature and the Tribunal of the Roman Rota have remained the Roman Curia’s ordinary justice institutions. The document includes clarifications of the theological, formal and legal nature that improve work of the institution of Curia and direct them towards  “providing assistance for the successor of St. Peter in holding his highest pastoral office for good and in service of the Universal Church and particular churches.”
Źródło:
Annales Canonici; 2022, 18, 2; 57-71
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pięćdziesiąt lat działalności Papieskiej Rady Iustitia et Pax. Próba bilansu
Autorzy:
Piec, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448271.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the Roman Curia
Pontifical Council for Justice and Peace
Pontifical Commission for Justice and Peace
Iustitia et Pax
Catholic social teaching
Kuria Rzymska
Papieska Rada Sprawiedliwości i Pokoju
Papieska Komisja Sprawiedliwość i Pokój
nauczanie społeczne Kościoła
Opis:
Fifty years of activity of the Pontifical Council Iustitia et Pax. Evaluation attempt. In 1967 Pope Paul VI established Pontifical Commission Iustitia et Pax (Justpax) in response of Second Vatican Council, who had proposed the creation an organism of the universal Church, whose role would be to stimulate the Catholic community to promote progress in needy regions and international social justice. After 50-year period Justpax finished the activity. In this article, the Author analyses the activity of the Iustitia et Pax between 1967–2017. The Author shows the historical background, history, structure, objectives and assignments, initiatives of the Justpax.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2018, 10, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku
Autorzy:
Majer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554807.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Imparare a congedarsi
Roman Curia
bishop
retirement bishop
Church office
loss of office
resignation
retirement age
diocese vacancy
stability of office
temporary in office
Imparare a congedarsi
Kuria Rzymska
biskup
biskup emeryt
urząd kościelny
utrata urzędu
rezygnacja
wiek emerytalny
wakans diecezji
stabilność urzędu
tymczasowość na urzędzie
Opis:
The article is a commentary on the motu proprio of Pope Francis Imparare a congedarsi of February 12, 2018, concerning the resignation from some of the higher church offices to which nomination is given by the pope. The ascetic motivation that should accompany the clergyman in his retirement are at first presented. Next, the new provisions of the new legislation are discussed. The first is the change of the way in which high office holders in the Roman Curia lose their office – instead of leaving office at a certain age, they are obliged to resign to the Pope. The possibility that the resignation of the Roman Bishop may be considered for an indefinite period of time is criticised. During this time, which may be freely prolonged, because the bishop of the diocese is able to suspend and leave his office at any time, which is not conducive to the good performance of his pastoral mission and undermines the stability of the bishop’s office. The Bishop, successor to the apostles, is of systemic importance in the Church and requires adequate stability. Therefore, it can never be treated as an office ad tempus.
Artykuł stanowi komentarz do motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku, dotyczącego ustąpienia z niektórych wyższych urzędów kościelnych z nominacji papieskiej. Przedstawia się najpierw motywację ascetyczną, jaka winna towarzyszyć duchownemu przy przechodzeniu na emeryturę. W dalszej kolejności omówione są nowości, jakie wnosi nowe ustawodawstwo. Pierwszą z nich jest zmiana sposobu utraty urzędu przez pełniących wysokie urzędy w Kurii Rzymskiej – zamiast odejścia z urzędu po osiągnięciu ustalonego wieku, są zobowiązani do składania rezygnacji na ręce papieża. Krytycznie ocenia się możliwość bezterminowego rozpatrywania rezygnacji przez biskupa rzymskiego. W tym czasie, który może dowolnie się przedłużać, biskup diecezji jest bowiem w stanie zawieszenia i może w każdej chwili opuścić swoją funkcję, co nie sprzyja dobremu wykonywaniu jego pasterskiej misji i podważa stabilność urzędu biskupa. Urząd biskupa, następcy apostołów, ma w Kościele ustrojowe znaczenie i wymaga odpowiedniej stabilności. Dlatego nigdy nie może być traktowany jako urząd ad tempus.
Źródło:
Annales Canonici; 2018, 14, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies