- Tytuł:
-
Kierunki zmian w architekturze nadzoru finansowego ze szczebla UE powstałej po kryzysie finansowym z 2007 roku
A Shifting Trends in EU-Level Supervisory Architecture after the Financial Crisis of 2007 - Autorzy:
- Głogowska-Mikołajczyk, Agata
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/485414.pdf
- Data publikacji:
- 2014
- Wydawca:
- Bankowy Fundusz Gwarancyjny
- Tematy:
-
Kryzys finansowy, Sektor bankowy, Ryzyko systemowe, Nadzór nad rynkiem finansowym, Efekt zarażania
Financial crisis, Banking sector, Systemic risk, Financial market supervision, Contagion effect - Opis:
-
Ważnym czynnikiem, który przyczynił się do wystąpienia kryzysu w 2007 r., były wzajemne, coraz ściślejsze i bardziej złożone powiązania rynków różnych regionów świata, m.in. dzięki funkcjonowaniu transgranicznych konglomeratów finansowych. Rynki finansowe poszczególnych krajów stały się od siebie zależne bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Znacznie wzrosło ryzyko systemowe. Konieczne zatem było opracowanie i wdrożenie skutecznych sposobów zapobiegania wystąpieniu poważnych nieprawidłowości na rynku finansowym, które w wyniku tzw. efektu zarażania szybko rozprzestrzeniały się na inne kraje. Ponadto na rynku finansowym wzrosła dominacja małej liczby wielkich instytucji finansowych, rzadko będących w badanym okresie przedmiotem odrębnych regulacji. Dodatkowo brak właściwych rozwiązań prawnych umożliwił przeprowadzanie przez banki oraz inne instytucje finansowe coraz bardziej ryzykownych transakcji. Decydowały się one na to, aby sprostać rosnącej w siłę konkurencji w postaci instytucji parabankowych, których działalności nie poświęcano odpowiedniej uwagi w obowiązujących wówczas aktach prawnych. Banki zaczęły zatem coraz szerzej angażować się w coraz bardziej ryzykowne przedsięwzięcia, w tym w udzielanie kredytów mniej wiarygodnym kredytobiorcom lub korzystanie z instrumentów strukturyzowanych. Konieczność zmian w systemie nadzoru nad rynkiem finansowym, a w szczególności bankowym, wynikała zatem z konieczności sprostania wielu problemom, które ujawnił kryzys finansowy z 2007 r. Liczne podmioty finansowe, w tym także banki, które powinny być instytucjami publicznego zaufania, wykazały się brakiem właściwej oceny ryzyka oraz doświadczyły problemów z jego zarządzaniem. Osłabienie dyscypliny na rynku bankowym przyczyniło się do powstania agresywnej polityki kredytowej, która połączona z brakiem właściwej ochrony klienta oraz krótkowzroczną oceną inwestycji zarówno ze strony kredytodawców jak i kredytobiorców, okazała się zgubna dla obu stron transakcji. Dodatkowo zbyt duże zaufanie wobec agencji ratingowych, skutkujące angażowaniem się coraz większej liczby podmiotów finansowych w transakcje, które z czasem okazały się bardziej ryzykowne niż wskazywały na to ratingi, nasiliły efekt zarażania. Do ryzyka systemowego przyczynił się także rozszerzający się rynek tzw. szarej bankowości. Nieadekwatna do dynamicznych zmian na rynku finansowym struktura nadzoru w UE, a także brak narzędzi i planów działania w obliczu kryzysu, utrudniły walkę z jego skutkami. Destabilizacja sektora bankowego w UE przyczyniła się nie tylko do recesji, która wystąpiła w wielu krajach członkowskich, ale także do kryzysu zadłużenia publicznego w strefie euro. Wobec tak wielu negatywnych konsekwencji skutków kryzysu zmiana architektury systemu nadzoru bankowego stała się nieunikniona. Zreformowano zatem całą strukturę nadzoru ze szczebla UE. (fragment tekstu)
The financial crisis that started in 2007 revealed serious deficiencies in existing solutions that were supposed to secure financial stability of the banking system not only in the EU but in the whole world. Thus there has been a need for an approach focusing on a stronger banking supervision system that would be equipped with tools and measures facilitating the implementation of new provisions in all member states of the EU as well as eradicating the recognized shortcomings in the banking supervisory framework. New foundations for consolidated banking market supervision should be thoroughly considered since lack of transparency and overregulation are not likely to facilitate the process of restoring financial stability. So recognizing potential problems and their origins while drafting proposals for the changes to be implemented will possibly contribute first to a more efficient adoption of these provisions and second, if necessary, to easier amendment of the introduced framework. The article focuses on the comprehensive examination of the competences of institutions operating since 2011 within the financial supervision architecture at an EU level, including a critical review of the new proposals (single supervisory mechanism within the banking union) to be implemented in 2014. Considerable emphasis is put on the role of the ECB in regulating and controlling the banking sector. - Źródło:
-
Bezpieczny Bank; 2014, 1(54); 123-156
1429-2939 - Pojawia się w:
- Bezpieczny Bank
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł