Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kirschenstein, ." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The characteristics of temperature changes in Koszalin in winter season from 1850 to 2010 and their relation to North Atlantic Oscillation
Charakterystyka zmian termicznych w sezonie zimowym w Koszalinie w latach 1850-2010 i ich zależność od Oscylacji Północnoatlantyckiej
Autorzy:
Kirschenstein, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84982.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
air temperature
temperature change
Koszalin town
winter season
1850-2010 period
relation
North Atlantic oscillation
Opis:
The article analyses the air temperature characteristics of the winter season in Koszalin from 1850 to 2010. The trends of changes have been determined. In addition, the frequency of thermal anomalies has been shown. The thermal classification of Lorenc has been adopted for this study. The relationship between the North Atlantic Oscillation and the air temperature in winter seasons has been estimated.
Celem pracy była analiza zmienności warunków termicznych w Koszalinie, z uwzględnieniem tempa zmian określonego za pomocą współczynnika trendu liniowego oraz zbadanie zależności temperatury powietrza od indeksu Oscylacji Północnoatlantyckiej NAO. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że temperatury powietrza w sezonie zimowym w Koszalinie charakteryzowały się dużą zmiennością. Wynika ona ze zmiennego oddziaływania cyrkulacji znad Oceanu Atlantyckiego, Morza Bałtyckiego i obszaru kontynentalnego oraz uwarunkowań lokalnych. Z przeprowadzonych badań wyciągnięto następujące wnioski: – Średnia temperatura powietrza w sezonie zimowym w Koszalinie wynosiła -0,7°C i w okresie 1850-2010 ulegała wahaniom od -6,6°C do 3,7°C. Najcieplejszym miesiącem był grudzień, najchłodniejszym styczeń. Często występowały ciepłe zimy (łącznie w 44,4% lat średnie temperatury zimą były dodatnie). – Analiza współczynników trendu liniowego wykazała, że średnia temperatura powietrza w sezonie zimowym wzrosła o 1,8°C w rozważanym 160-leciu. Miesiącem o najwyższym wzroście temperatury był grudzień (2,2°C), w styczniu i lutym wzrost temperatury był mniejszy i wyniósł 1,7°C. Otrzymane wyniki potwierdzają postępujące ocieplanie się zimy, które stanowi przejaw narastającego oceanizmu klimatycznego. – Z analizy związków między zmianami Oscylacji Północnoatlantyckiej NAO a temperaturą powietrza wynika, że niewątpliwie w okresie od grudnia do lutego cyrkulacja atmosferyczna określona wskaźnikiem NAO bardzo dobrze koreluje z temperaturą powietrza. Temperatura powietrza wykazuje bardzo dużą zgodność fazową (pozytywnej fazie NAO odpowiada wzrost średniej miesięcznej temperatury, negatywnej fazie NAO odpowiada spadek średniej miesięcznej temperatury). Szczególnie duża zgodność występowała przy ujemnej fazie NAO – dla całego sezonu zimowego wartość ta wynosiła 84,6% (w styczniu i lutym powyżej 90%). Przy pozytywnej fazie NAO – 58,3% (najwyższa była w grudniu – 76,4%). – W badanym wieloleciu więcej było sezonów zimowych nadmiernie ciepłych niż nadmiernie chłodnych. W przypadku miesięcy – grudzień i styczeń były najczęściej nadmiernie ciepłe, następnie – w normie i najrzadziej – nadmiernie chłodne. Luty natomiast najczęściej był w normie, a następnie – nadmiernie ciepły. – Nie wystąpiły sezony zimowe ekstremalnie ciepłe, ale trzy razy pojawiły się ekstremalnie chłodne. Podobnie, nie wystąpiły miesiące ekstremalnie ciepłe, ale sporadycznie pojawiały się ekstremalnie chłodne (najczęściej luty – pięć razy). – Z oceny termicznej wynika, że po roku 1987 zaznaczył się bardzo ciepły okres, trwający przez 23 lata z małymi wyjątkami – pojawiły się 3 zimy nadmiernie chłodne i 5 zim w normie; w tym czasie 3 zimy były anomalnie ciepłe; szczególnie ciepła była zima 2006/2007, podczas której anomalnie ciepły były grudzień i styczeń. – Przy ocenie, w jakim stopniu pozytywnej fazie NAO odpowiada występowanie miesięcy oraz zim anomalnie ciepłych, natomiast negatywnej fazie NAO – anomalnie chłodnych, stwierdzono bardzo dużą zgodność, szczególnie przy występowaniu pozytywnej fazy NAO (aż 90,4% zim było nadmiernie ciepłych). Przy występowaniu negatywnej fazy NAO stwierdzono 68,1% zim nadmiernie chłodnych. Okresy normalne, zarówno w przypadku zimy (75,4%), jak i w poszczególnych miesiącach częściej występowały przy pozytywnej fazie NAO.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2013, 17
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of North Atlantic oscillation (NAO) on the air temperature and the total precipitation in Koszalin in 1861-2007
Wpływ cyrkulacji północnoatlantyckiej (NAO) na temperaturę powietrza i sumy opadów atmosferycznych w Koszalinie w latach 1861-2007
Autorzy:
Kirschenstein, M.
Baranowski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85207.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
North Atlantic oscillation
air temperature
total precipitation
precipitation sum
Koszalin town
fluctuation
season
Opis:
This paper presents the basic features of annual course of air temperatures and the sum of precipitation (diversification of temperatures and precipitation in separate months and seasons). The paper also determines air temperature and precipitation fluctuations in 1861-2007 and the trends of changes. Finally, the relations between the North Atlantic Oscillation (NAO) and the air temperatures and precipitation sums are established.
Celem niniejszej pracy była analiza zmienności warunków termicznych i opadowych w Koszalinie, z uwzględnieniem tempa zmian, określonego za pomocą współczynnika trendu liniowego oraz zbadanie zależności temperatury powietrza i sum opadów atmosferycznych od Oscylacji Północnoatlantyckiej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że przebiegi roczne temperatury powietrza i opadów w Koszalinie charakteryzowały się dużą zmiennością. Wynika ona ze zmiennego oddziaływania cyrkulacji znad Oceanu Atlantyckiego, Morza Bałtyckiego i obszaru kontynentalnego oraz uwarunkowań lokalnych. W wyniku przeprowadzonych badań uzyskano następujące wnioski. 1) Temperatura powietrza osiągała najwyższe wartości w lipcu, najniższe w styczniu. Lato było chłodne, tylko w trzech latach średnia temperatura przekroczyła 18°C, natomiast często występowały ciepłe zimy. Bardzo ciepła była jesień – w 89,7% lat temperatura była wyższa niż wiosną. 2) Średnie wieloletnie opady atmosferyczne osiągnęły maksimum w lipcu i sierpniu, natomiast minimum w lutym. W Koszalinie poza wysokimi sumami opadów w lecie wystąpiły także wysokie sumy opadów jesienią, które są tu powodowane częstą w tym czasie adwekcją ciepłego i wilgotnego powietrza znad Morza Bałtyckiego i Oceanu Atlantyckiego oraz bardzo niskie sumy opadów wiosną, które są z kolei związane z ochładzającym wpływem zbiorników wodnych. 3) Obliczone wartości odchylenia standardowego potwierdzają dużą zmienność temperatury powietrza i opadów atmosferycznych w przebiegu rocznym. 4) Analiza współczynników trendu liniowego wykazała, że miesiącem o najwyższym przyroście temperatury był grudzień, porami roku – wiosna, jesień i zima. W badanym 147-leciu przyrost średniej rocznej temperatury powietrza wynosi około 1,5°C. Miesiącem o najwyższym przyroście sum opadów były czerwiec, a porą roku – jesień. Średnia roczna suma opadów wzrosła o około 45,8 mm w ciągu 147 lat. 5) Z analizy związków między zmianami cyrkulacyjnymi NAO a temperaturą powietrza i sumami opadów atmosferycznych wynika, że niewątpliwie cyrkulacja atmosferyczna określona wskaźnikiem NAO bardzo dobrze koreluje z temperaturą powietrza i w mniejszym stopniu z sumami opadów atmosferycznych, w okresie od grudnia do marca. Temperatura powietrza wykazuje bardzo dużą zgodność fazową (pozytywnej fazie NAO odpowiada wzrost średniej miesięcznej temperatury, negatywnej fazie NAO odpowiada spadek średniej miesięcznej temperatury). W styczniu zgodność wynosi 58,5%, w lutym – 73,5%, w marcu – 63,3% i w grudniu 70,1%. Zaobserwowano także, że występuje bardzo duża zgodność faz ujemnych w styczniu (91,0%) i lutym (92,5%) oraz dodatnich w marcu (93,1%) i grudniu (75,9%). Analiza przebiegów wieloletnich sum opadów i wskaźnika NAO od grudnia do marca pokazuje, że w wielu przypadkach występuje zgodność. Na ogół przy pozytywnej fazie NAO wzrasta suma opadów, natomiast przy negatywnej zarysowuje się tendencja spadku.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2009, 13 part I
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies