Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Aarhus Convention" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Access to justice on EU level: The long road to implement the Aarhus Convention
    Dostępność systemu sprawiedliwości na szczeblu Unii Europejskiej: długa droga do wdrożenia Konwencji z Aarhus
    Autorzy:
    BECHTEL, Sebastian D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1895660.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    dostęp do sprawiedliwości
    Konwencja z Aarhus
    rządy prawa
    środowisko
    Rozporządzenie EU w sprawie Konwencji z Aarhus
    access to justice
    Aarhus Convention
    rule of law
    environment
    EU Aarhus Regulation
    Opis:
    More than 15 years after the EU’s accession to the Aarhus Convention, EU legislation does not yet ensure that members of the public have access to justice as envisaged  by the Convention. Specifically, the possibilities to judicially challenge contraventions of EU environmental law by EU institutions and bodies remain very limited. The result is a lack of accountability to EU law, which undermines the rule of law and the protection of the environment and human health. This article describes the EU’s long road to implement the Convention. It analyses the EU’s current legislative proposal to amend the Aarhus Regulation  and explains why it would not, in this form, suffice to ensure compliance with the Convention,  leaving the Council and European Parliament to ensure that international law is respected.  More broadly, the lengthy process reflects wider issues of the EU legal framework, related  to the institutional balance and the overconstitutionalisation of the EU’s standing regime.
    Po ponad 15 latach przystąpienia UE do Konwencji z Aarhus, prawodawstwo Unii wciąż jeszcze nie zapewnia swoim obywatelom dostępu do sprawiedliwości jak określone jest to w w/w Konwencji. Szczególnie ograniczone pozostają możliwości sądowego sprzeciwu  wobec naruszeń prawa ochrony środowiska Unii Europejskiej przez unijne instytucje czy  organy. W efekcie występuje brak odpowiedzialności wobec prawa Unii, co z kolei podważa  idee praworządności oraz ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Niniejszy artykuł opisuje  długą drogę jaką UE przechodzi w procesie wdrażania Konwencji z Aarhus. Autor analizuje bieżącą propozycję wysuniętą przez EU w sprawie wniesienia poprawek do tej Regulacji oraz wyjaśnia dlaczego w takiej formie nie byłyby one wystarczające do zapewnienia zgodności z Konwencją, pozostawiając w gestii Rady oraz Parlamentu Europejskiego konieczność dopilnowania aby prawo międzynarodowe było respektowane. Z szerszej perspektywy,  wydłużający się proces odzwierciedla istotne kwestie unijnej ramy prawnej, jakie związane są z instytucjonalną równowagą i ‘przekonstytucjonalizowaniem’ systemu obowiązującego w Unii Europejskiej.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2021, 19, 2; 19-42
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do sądu w sprawach dotyczących ochrony klimatu w świetle Konwencji z Aarhus a orzecznictwo sądowoadministracyjne
    Right to Court in Climate Matters in the Light of the Aarhus Convention and the Case Law of Polish Administrative Courts
    Autorzy:
    Kalisz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096029.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Aarhus Convention
    climate protection
    environmental law
    climate law
    human rights
    administrative courts
    case law
    Konwencja z Aarhus
    ochrona klimatu
    prawo ochrony środowiska
    prawo klimatu
    prawa człowieka
    sądy administracyjne
    orzecznictwo
    Opis:
    Climate law is a fast-developing branch of law. It is regulated in a multi-centric way, since as a global issue, it needs systemic solutions that would be broader than national ones. Climate protection can also be achieved through the implementation of human rights, including the right to court. Thus, the multi-level regulation as a lex generalis is accompanied with a lex specialis regulation governing the right to court from a collective perspective and linked strictly with climate law under Article 9 of the Aarhus Convention. The theoretical and indirect aim of the article is to emphasise the relationship of environmental law in general and climate law in particular with human rights, using the example of the right to court. The direct and practical aim is to demonstrate in a horizontal manner the role of the Convention in the case law of the Polish Supreme Administrative Court. The essence of the problem is the finding of the lack of direct effect of the Convention, which weakens this protection. The article is of a scientific and research nature and the analysis of the previous case law may have cognitive value for practice. The first part provides a theoretical and legal outline of introductory issues, showing the links between human rights and climate law and the scope of application of the Aarhus Convention. The second part, concerning research materials and methods, contains an analysis of the provisions of Article 9 of the Convention made using the logical-linguistic method and teleological interpretation. The third part shows the results of the interpretation search carried out by the Supreme Administrative Court, some of them being widely accepted and some controversial. Polish administrative courts, when deciding on environmental matters under Polish administrative law, co-apply together with Polish national law the normative acts of European law, including the Aarhus Convention. However, the wording of its provisions precludes, according to the established case law, the possibility of their direct application, thus pointing to the importance of legislative actions, and administrative courts cannot substitute the legislature in this activity. It was noted in the conclusion that the implementation of the Convention is “generally correct”, which does not mean, however, that it implements the Aarhus-type principles in full and comprehensive.
    Prawo klimatu stanowi bardzo dynamiczną gałąź prawa. Jest regulowane multicentrycznie, gdyż jako problem globalny potrzebuje szerszych niż państwowe rozwiązań systemowych. Ochrona klimatu może się odbywać również poprzez realizację praw człowieka, w tym prawa do sądu. Do wielopoziomowej regulacji jako lex generalis dochodzi więc regulacja lex specialis, w myśl której prawo do sądu uregulowano w ujęciu kolektywnym i powiązano stricte z prawem klimatu w art. 9 Konwencji z Aarhus. Celem teoretycznym i pośrednim artykułu jest zaakcentowanie związku prawa ochrony środowiska w ogólności, a prawa klimatu w szczególności, z prawami człowieka na przykładzie prawa do sądu. Celem bezpośrednim i praktycznym jest ukazanie w sposób przekrojowy roli Konwencji z w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA). Istotę problemu stanowi uznanie braku bezpośredniej skuteczności Konwencji, co osłabia wspomnianą ochronę. Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a analiza dotychczasowego orzecznictwa może mieć wartość poznawczą dla praktyki. Pierwsza część zawiera rys teoretycznoprawny i dotyczy zagadnień wprowadzających, ukazując połączenia praw człowieka z prawem klimatu oraz zakres obowiązywania Konwencji z Aarhus. Druga część dotyczy materiałów i metod badawczych oraz zawiera analizę przepisów art. 9 Konwencji dokonaną przy użyciu metody logiczno-językowej i celowościowej wykładni. W części trzeciej ukazano – niekiedy niebudzące kontrowersji, niekiedy dyskusyjne – rezultaty poszukiwań interpretacyjnych dokonywanych przez NSA. Orzekając w sprawach środowiskowych wynikających z polskiego prawa administracyjnego, NSA współstosuje z prawem krajowym akty normatywne należące do prawa europejskiego, w tym także Konwencję. Jednak sposób sformułowania jej przepisów wyklucza, w myśl linii orzeczniczej, możliwość ich bezpośredniego zastosowania, podnosząc tym samym ważkość działań legislacyjnych, a sądy administracyjne nie mogą zastąpić w tym zakresie ustawodawcy. W ramach konkluzji podkreślono, że implementacja Konwencji jest „zasadniczo prawidłowa”, co nie oznacza jednak implementacji w pełni realizującej Aarhus-type principles.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 275-293
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The substantive right to environment and the procedural environmental rights under the Aarhus Convention – Part I
    Materialne prawo do środowiska a uprawnienia proceduralne według Konwencji z Aarhus – Cześć I
    Autorzy:
    Jendrośka, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519252.pdf
    Data publikacji:
    2024-01-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    prawo do środowiska
    "zazielenienie" praw człowieka
    ochrona praw podmiotowych
    Konwencja z Aarhus
    uprawnienia proceduralne
    right to environment
    "greening" of human rights
    protection of subjective rights
    Aarhus Convention
    procedural environmental rights
    Opis:
    Niniejszy artykuł stanowi część I studium, którego celem jest zbadanie wzajemnych relacji między materialnymi i proceduralnymi prawami do środowiska na tle typologii materialnych praw do środowiska i wyzwań napotykanych przy projektowaniu prawa do zdrowego środowiska. Część I zawiera analizę kontekstu w tym zakresie. Przedstawiono w niej pochodzenie terminu "prawo do środowiska" oraz różne podejścia do jego znaczenia, w szczególności różnice pomiędzy "prawem do dostępu do środowiska naturalnego" a "prawem do zdrowego środowiska". Następnie przedstawiono dwa możliwe podejścia do znaczenia terminu "prawo do zdrowego środowiska" i ich konsekwencje. Na tej podstawie artykuł przedstawia trzy główne metody rozwiązywania problemów dotyczących jakości środowiska w ramach systemu praw człowieka oraz relację między podejściem antropocentrycznym i ekocentrycznym. Następnie w artykule przedstawiono główne wyzwania napotykane przy tworzeniu "prawa do zdrowego środowiska", w szczególności kwestię dopasowania tego prawa do istniejącego systemu ochrony praw człowieka oraz ograniczenia związane z "zazielenianiem" innych praw człowieka. Niniejszy artykuł zawiera też krótki przegląd rozwoju odpowiednich przepisów prawnych dotyczących praw środowiskowych, w tym zarówno praw człowieka, jak i praw przyrody. Część I kończy się kilkoma uwagami na temat tendencji do rozwijania proceduralnych praw środowiskowych i oczekiwań wobec Konwencji EKG ONZ z Aarhus oraz jej roli w ochronie materialnych praw środowiskowych i demokracji uczestniczącej - co jest łącznikiem z częścią II, w której szczegółowo omówiono te kwestie i stwierdzono, że przepisy dotyczące dostępu do wymiaru sprawiedliwości w ramach Konwencji z Aarhus ani nie zapewniają wystarczających środków ochrony praw środowiskowych, ani - w świetle koncepcji leżących u podstaw Konwencji - nie powinny być traktowane jako pełniące jedynie taką rolę.
    The current article provides Part I of the article which aims at examining the mutual relations between substantive and procedural environmental rights against the background of the typology of the substantive rights to the environment and challenges encountered when designing the right to a healthy environment. Part I provides the background analysis in this respect. It presents the origins of the term “right to environment” and various approaches to its meaning, in particular differences between the “right to have access to natural environment” and the “right to a healthy environment”. This is followed by presenting two possible approaches to the meaning of the term “right to a healthy environment” and their consequences. On this basis the article shows the three main methods of addressing concerns regarding environmental quality within human rights system and the relation between anthropocentric and ecocentric approach. Following this, the article presents the main challenges encountered when creating “right to a healthy environment”, in particular the issue of fitting this right into the existing system of protecting human rights and limitations related to “greening” of other human rights. Finally the current article provides a short overview of the the development of the respective legal provisions regarding environmental rights, including both human rights and Rights of Nature. Part I is concluded with some comments regarding the trend towards developing procedural environmental rights and expectations towards the UNECE Aarhus Convention and its role in protecting substantive environmental rights and participatory democracy – which is the link to Part II which addresses these issues in detail and concludes that access to justice provisions under the Aarhus Convention neither provide sufficient means to protect environmental rights nor – in light of the various conceptual roots of the Convention - should be treated as having only such a role.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2023, 21, 2; 141-169
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies