Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Vatican" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Wiara w Kościele, lecz dla świata. Rekonstrukcja interpretacji nauczania Vaticanum II
    Autorzy:
    Napiórkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571746.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Interpretation of the Vatican Council
    Church
    faith
    world
    modern man
    sobór
    Kościół
    wiara
    świat
    współczesny człowiek
    Opis:
    With more and more time perspective, it is easier and more correctly to read the meaning and spirit of the Second Vatican Council (1962–1965). The article shows that it was not dogmatic or even pastoral – as it is often said to be. Its main aim was to develop a new relationship between the Church and the modern era, between Christianity and the essential elements of modern teaching. For popes John XXIII and Paul VI it was not important to conform to the world, but to present and remind modern man – inclined to move away from God – the importance of Gospel’s Truth in all its purity. Therefore Vatican II defined firstly, the relationship between faith and modern teaching, secondly, established the relationship between the Church and the modern state, and finally, differently specified the relationship between Christian faith and religions in the world. Despite many tensions between the socalled “traditionalists” and “progressives”, the Council was ultimately a brilliant event of the Holy Spirit and human effort, renewing the face of the Church and the hearts of Christians especially in the modern perspective of faith. The Council opened the Church for people thanks to the call of enlarging the faith in Jesus Christ.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2013, 17, 2
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady relacji Kościół-Państwo według Soboru Watykańskiego II
    Principles of Church-State Relations According to the Second Vatican Council
    Autorzy:
    Steczkowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792687.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    Kościół
    państwo
    zasady relacji
    Sobór Watykański II
    Church
    state
    principles of relationships
    the Second Vatican Council
    Opis:
    Artykuł prezentuje ewolucję doktryny katolickiej odnośnie do zasad, jakie powinny kształtować relacje pomiędzy Kościołem a państwem i innymi wspólnotami politycznymi. Zasada poszanowania pluralizmu światopoglądowego współczesnych społeczeństw oraz zasada wolności religijnej są fundamentalne. Z nich wynikają inne – zasada poszanowania wzajemnej autonomii i niezależności oraz współpracy dla dobra człowieka i dobra wspólnego. Istnienie różnych interpretacji tych zasad może mieć negatywny wpływ na harmonijne kształtowanie stosunków pomiędzy Kościołem katolickim a państwem.
    The article presents the evolution of the Catholic doctrine regarding the principles that should shape the relations between the Catholic Church and the state. The principle of respecting the pluralism of the worldviews of contemporary societies and the principle of religious freedom are fundamental. From them arise others – the principle of respecting mutual autonomy and independence and cooperation for the good of man and the common good. The existence of different interpretations of these principles may have a negative effect on the harmonious shaping of relations between the Catholic Church and the state.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (1); 157-181
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eucharystia w centrum eklezjologii Soboru Watykańskiego II w teologii Josepha Ratzingera
    Eucharistic Ecclesiology of the Second Vatican Council in the Interpretation of Joseph Ratzinger
    Autorzy:
    Mętlewicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394561.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Sobór Watykański II
    Eucharystia
    Kościół
    Lud Boży
    The Second Vatican Council
    Eucharist
    Church
    People of God
    Opis:
    Artykuł prezentuje refleksję Josepha Ratzingera o Eucharystii, która w myśl nauczania Soboru Watykańskiego II stanowi centrum Kościoła. Lud Boży otrzymawszy od Chrystusa Jego sakramentalną obecność, ma sprawować Eucharystię z bojaźnią i szacunkiem, powinien odkrywać ją jako Jego najwyższy wyraz kultu oraz pamiętać, że z niej czerpie swoje źródło. Właściwe odczytanie tych prawd soborowych wyraźnie widać w teologii Josepha Ratzingera, który nie tylko wskazuje na istotne dla soboru postulaty odnowy, lecz także daje konkretne propozycje, w jaki sposób Kościół powinien patrzeć na najwyższy Jego dar – Eucharystię.
    The article presents Joseph Ratzinger’s reflection on the Eucharist, which, according to the teaching of the Second Vatican Council, is the center of the Church. The People of God, having received from Christ his sacramental presence, are to celebrate the Eucharist with fear and respect, they should discover it as his highest expression of worship and remember that they draw their source from it. The correct readingof these conciliar truths is clearly seen in the theology of Joseph Ratzinger, who not only points to the postulates of renewal that are essential for the Council, but also gives concrete suggestions on how the Church should look at His supreme gift – the Eucharist.  
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 73-92
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólnota Kościołem jutra. Eklezjalne "communio" w Chrystusie w ujęciu Franciszka Blachnickiego
    Community as the Church of Tomorrow. Ecclesial "Communio" in Christ in terms of Franciszek Blachnicki
    Autorzy:
    Korwin-Gronkowski, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601615.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół
    Franciszek Blachnicki
    eklezjologia communio
    wspólnota
    Sobór Watykański II
    Church
    Francis Blachnicki
    ecclesiology of communion
    community
    the Second Vatican Council
    Opis:
    Boskie pochodzenie Kościoła i implikacja dzieła Trzech Osób Boskich wyraża lud zjednoczony w jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego. W nim człowiek zanurzony doświadcza pośrednictwa zbawczego w komunikacji z Chrystusem Zmartwychwstałym. Zbawcza komunikacja to dar i uczestnictwo w Boskim życiu, przez i w pośrednictwie Kościoła. Swoje głębokie zakorzenienie w eklezjologii communio doskonale widział Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Oryginalność jego spojrzenia polega na tym, iż doskonale odczytał myśl eklezjalną Soboru Watykańskiego II. Dążył także do zaimplementowania tejże wizji w autentycznym przekazie wiary w Kościele. Blachnicki widział Kościół, który jest wspólnotową drogą człowieka ku zbawieniu wypełnionym w Jezusie Chrystusie. Na tym tle niezaprzeczalnie można dzisiaj uznać tę myśl za iście prorocką w kontekście nowej ewangelizacji.
    The Divine origin of the Church and the implication of the works of the Holy Trinity is expressed by the people united in the unity of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. This means people integrated into the unique community called communio. It is the relationship of man with the Triune, Personal Creator, Redeemer and Savior of the human race in the “interdependence”, which we call – the Church. This community, began in the consciousness of faith, seeks to reach the eschatic fulfillment. One immersed in it experiences the salvific mediation in communication with the Risen Christ. The saving communication is a gift and participation in the divine life, “through” and “in” the mediation of the Church. Father Franciszek Blachnicki, the Servant of God, has seen his own deepest roots in the ecclesiology of communion. The originality of his approach is based on a splendid interpretation of ecclesial reflection on Church which was done by The Second Vatican Council. Blachnicki has also sought to implement this vision in the authentic transmission of the faith in the Church. He has seen the Church as the Community way of the man towards salvation fulfilled in Jesus Christ. In today’s context of the new evangelization this reflection can be undeniably considered as an idea of a truly prophetic kind.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 189-203
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauczanie Kościoła o wolności religijnej – zerwanie czy ciągłość tradycji?
    The Teaching of the Catholic Church on Religious Freedom – Rejection or Continuity of Tradition
    Autorzy:
    Chaberek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035715.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    wolność
    Kościół
    państwo
    II Sobór Watykański
    Pius XII
    Leon XIII
    religia
    sumienie
    freedom
    Church
    state
    The Second Vatican Council
    Leo XIII
    religion
    conscience
    Opis:
    This paper elaborates upon the Catholic Church’s teachings on religiousfreedom in the period from The French Revolution to The Second VaticanCouncil. Based on quotations from the original documents, the author presentsthe evolution of the Church’s position that switched from the initialrejection to the final acceptance of the religious freedom over past two centuries.The fact of this dramatic change begs the question about the continuityof tradition and credibility of the contemporary stance of the Church. Basedon the document by the International Theological Commission, “Memoryand Reconciliation: The Church and the Faults of the Past”, as well as theteaching of Pope Benedict XVI, the author demonstrates that – in contrastto some contemporary interpretations – the hermeneutics of continuity ispossible regarding Church’s teaching on religious freedom.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2016, 86, 1; 107-136
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geniusz kobiety w nauczaniu Kościoła
    Autorzy:
    Zwoliński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448290.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    New Testament
    Church
    woman
    dignity
    Pope John Paul II
    „genius of women”
    the Second Vatican Council
    Nowy Testament
    Kościół
    kobieta
    godność
    Jan Paweł II
    „geniusz kobiety”
    II Sobór Watykański
    Opis:
    Among the Council’s documents, the Pastoral Constitution on the Church in the Modern World speaks several times of women. It reminds us about the equality of women and men as individuals, also in marriage. It calls us to overcome social and cultural discrimination and emphasizes the legitimacy to demand legal and factual equality of women with men. It declares that the woman should have the right to choose a state of life, access to equal education and upbringing. It was stressed that trafficking in women is a shameful practice, which offends their dignity. It was also noted that women already work in almost all fields of social life, so it is only right that they are able to participate in the work according to their abilities. John Paul II from the beginning of his pontificate prepared the faithful to get to know that „feminine genius”. An important trend in the teaching of the Pope about the woman is a reflection on love. The genius of the woman is also expressed in the fact that the man gets to knows himself, discovers who he is and who he ought to be, only with the woman. This is done when they become engaged, but also in marriage.
    Źródło:
    Studia Socialia Cracoviensia; 2016, 8, 2
    2080-6604
    Pojawia się w:
    Studia Socialia Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sobór Watykański II w piśmiennictwie łotewskim
    A Reflection of the Second Vatican Council in the Latvian Press
    Autorzy:
    Tolstovs, Ilmars
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038085.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sobór Watykański II
    Kościół katolicki na Łotwie
    chrystianizacja Łotwy
    komuniści
    ZSSR
    ekumenizm
    prasa świecka
    prasa katolicka
    Jan Paweł II
    Katechizm Kościoła Katolickiego
    Kościół
    eklezjologia
    dokumenty Soboru Watykańskiego II
    Second Vatican Council
    Catholic Church in Latvia
    Christianization of the Latvia
    communists
    USSR
    ecumenism
    secular press
    Catholic press
    John Paul II
    Catechism of the Catholic Church
    Church
    Ecclesiology
    documents of the Second Vatican Council
    Opis:
    W pierwszej części artykułu została krótko przedstawiona sytuacja historyczna od XIII w., kiedy to na terytorium Łotwy przybyli chrześcijańscy misjonarze, aż do 1962 r., kiedy to rozpoczął się Sobór Watykański II. Pozostałe dwie części artykułu stanowi prasowy przekaz od Soboru Watykańskiego II w czasach imperium radzieckiego oraz w niepodległej Łotwie. Kiedy rozpoczął się Sobór Watykański II, terytorium Łotwy znajdowało się pod okupacją radziecką. Z tego powodu przebieg soboru, a także idee zawarte w jego dokumentach, które powinny być wprowadzane także w życie Kościoła na Łotwie, pozostawały albo w ogóle nieznane, albo dostęp do nich był utrudniony. Jednak – pomimo trudności – w czwartej i piątej sesji soborowej brał udział ks. Julians Vaivods, który w owym czasie został też konsekrowany na jedynego biskupa na terytorium Łotwy. Analizując radziecką prasę z tego czasu, należy stwierdzić, że dla komunistycznych ideologów interesującą wydała się otwartość ówczesnego Kościoła na świat i prezentowana przez niego myśl społeczna. Według nich Kościół próbował w ten sposób modernizować się i rozwijać swój chrześcijański socjalizm. Po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. Kościół na Łotwie stopniowo zaczął rozwijać się. Pojawiły się istotne publikacje dotyczące soboru, które dotykały najistotniejszych zagadnień. Praca w tej dziedzinie nadal jest na Łotwie kontynuowana. Dokumenty Soboru Watykańskiego II w języku łotewskim jeszcze oczekują na pełne wydanie, co stanowi trudność dla wiernych w zapoznaniu się z tymi tekstami i w pełnym zrozumieniu ducha soborowego, a także we wprowadzeniu ich w życie.
    The report briefly examines the historical situation of the period extending from the 13th century, when Christian missionaries arrived in Latvia and a planned evangelization of the population was organized, up to 1962, when the Second Vatican Council started. As the territory of Latvia was under the rule of different powers and different religious views dominated during different historical periods, there were periods when the ruling power favoured evangelization, but there were also such periods when this process was completely paralysed. The territory of Latvia was under the Soviet occupation regime also when the Second Vatican Council started, thus the progress of Second Vatican Council, as well as realization of ideas and thoughts expressed in the documents of the Council were either hindered or impossible in the Church in Latvia. Notwithstanding the difficulties, Latvia was represented by prelate Julians Vaivods in the fourth and fifth session of the Second Vatican Council. During the Council, J. Vaivods was also consecrated as the only bishop in the territory of Latvia. It should be stressed that there were bishops only in Latvia and Lithuania throughout the whole USSR, and bishop J. Vaivods was responsible for pastoral care of Catholic believers of all the USSR, except Lithuania. Research of articles on the Second Vatican Council published in the soviet press allows to conclude that soviet ideologists sympathized with the openness of the Church to the world and social ideas, because, in their opinion, in such a way the Church tried to modernize religion and develop as if its own Christian socialism. After regaining independence in 1991, the Church in Latvia gradually started to develop; more significant publications about the Council tackling the most necessary issues appeared in the press. However, taking into consideration the previous situation of the Church in Latvia, the work is still being continued. Documents of the Second Vatican Council have not yet been published in Latvian, thus they are not easily available for believers and it hinders them to become aware of the spirit of the Council and implement it in life.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 111-124
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theological Foundation of Administrative Canon Law
    Teologiczne podstawy administracyjnego prawa kanonicznego
    Autorzy:
    Jada Patrisio, Emmanuel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038047.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół
    prawo kanoniczne
    Sobór Watykański II
    the Church
    Canon Law
    II Vatican Council
    Opis:
    Przed Soborem Watykańskim II percepcja Kościoła ograniczała się do jego instytucjonalnego wymiaru. Sobór Watykański dokonał istotnej zmiany, po której Kościół to rzeczywistość złożona (realitas complexa), w której pierwiastek Boski i ludzki tworzą jedną komplementarną całość. Autor, opierając się na tej koncepcji (niehierarchicznej), dokonuje analizy teologicznej części Kodeksu Prawa Kanonicznego dotyczącej administracji Kościoła.
    Prior to Vatican Council II there has been a dominant ecclesiology which looked at the Church as an institution. “that is to say, the view that defines the Church primarily in terms of its visible structures, especially the rights and powers of its officers.” With the coming of Vatican II, the Church is defined “in the nature of sacrament—a sign and instrument that is of communion with God and of unity among all men.” The principal paradigm of the Church in the documents of Vatican Council II is that of ”the people of God... The Church is seen as a community of persons each of whom is individually free.” It is with this view of the Church as a circle of friends and not a hierarchical pyramid that we shall explain the theological foundation of Administration Canon Law in the Code of 1983.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 10; 189-200
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pismo Święte czytane w Kościele duszą teologii. Benedykta XVI troska o stan katolickiej egzegezy
    The Holy Scripture Read in the Church as the Soul of Theology. Benedict XVIs Concern About the State of the Catholic Exegesis
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600793.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    Pismo Święte
    hermeneutyka
    hermeneutyka wiary
    interpretacja
    egzegeza
    metoda historyczno-krytyczna
    Kościół
    nauka
    teologia
    Ojcowie Kościoła
    Tradycja
    Dei verbum
    Sobór Watykański II
    Verbum Domini
    Benedict XVI
    Holy Scripture
    hermeneutics
    hermeneutics of faith
    interpretation
    exegesis
    historical-critical method
    Church
    science
    theology
    the Church Fathers
    Tradition
    the Second Vatican Council
    Opis:
    Benedykt XVI w swojej trosce o stan współczesnej egzegezy przypominał o konieczności stosowania kryteriów teologicznych w interpretacji Pisma Świętego. W ramach postulowanej przez niego „hermeneutyki wiary” należy uwzględniać tak zwane „wielkie zasady interpretacji”. Jedną z nich, którą omówiono w artykule, jest uwzględnienie żywej Tradycji całego Kościoła. Pogłębiona refleksja nad relacją Pismo Święte–Kościół prowadzi papieża do wniosku, że życie Kościoła jest właściwym miejscem interpretacji ksiąg natchnionych. Ojcowie Soboru Watykańskiego II oczekiwali, że studium Pisma Świętego stanie się duszą teologii. Ojciec Święty modyfikuje to życzenie i postuluje, by Pismo Święte czytane w komunii Kościoła stało się duszą studium teologicznego.
    Benedict XVI in his concern about the state of the modern exegesis reminded of the necessity to use theological criteria while interpreting the Holy Scripture. The so-called “great principles of interpretation” should be taken into consideration as part of “the hermeneutics of faith” postulated by the Pope. Taking into account the living Tradition of the whole Church, the principle that was described in the article, is one of them. Deep reflection over the connection between the Holy Scripture and the Church makes the Pope conclude that the life of the Church is the proper place for interpreting inspired books. The Fathers of the Second Vatican Council expected the study of the Holy Scripture to become the soul of theology. The Holy Father modificated this wish and postulated that the Bible read within the communion of the Church should become the soul of theological studies.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2013, 7, 2; 173-188
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relacja Objawienia do Pisma Świętego według Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
    Relation Between the Revelation and the Holy Scripture According to Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600900.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    Objawienie
    Pismo Święte
    litera
    duch
    interpretacja
    egzegeza
    Chrystus
    Bóg
    człowiek
    Maryja
    Kościół
    Tradycja
    Dei verbum
    Sobór Watykański II
    Verbum Domini
    Benedict XVI
    Joseph Ratiznger
    Revelation
    Holy Scripture
    letter
    spirit
    interpretation
    exegesis
    Christ
    God
    man
    Mary
    Church
    Tradition
    the Second Vatican Council
    Opis:
    Joseph Ratzinger mocno podkreślał różnicę pomiędzy Objawieniem a Pismem Świętym. Boskiego Objawienia nie można zrównać z literą Biblii, skoro Objawieniem jest w gruncie rzeczy sam Chrystus. Rzeczywistość wydarzenia Objawienia jest uprzednia i głębsza wobec biblijnego świadectwa o tym wydarzeniu. Oznacza to, że Objawienie jest zawsze większe od samego Pisma. Utożsamienie Objawienia i Pisma uderza w istotę chrześcijańskiej wiary, która wtedy staje się „religią Księgi” zamiast religii żywego Słowa. Zrozumienie, czym jest Objawienie, a czym Pismo Święte, stanowi również dobry punkt wyjścia do uwzględnienia roli Tradycji.
    Joseph Ratzinger strongly emphasized the difference between the Revelation and the Holy Scripture. The divine Revelation can not be made equal with the letter of the Bible for in fact it is Christ himself who is the Revelation. The reality of the Revelation considered as an event is previous to the biblical account of this event and deeper than the latter. It means that the Revelation is always greater than the Scriptures themselves. Considering the Revelation and the Scriptures equitable means undermining the essence of the Christian faith which therefore becomes “religion of the Book” instead of being religion of the living Word. Understanding, what the Revelation and what the Holy Scripture is, is also a good starting point for taking into account the role of Tradition.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 99-118
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice metody historyczno-krytycznej w ujęciu Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950557.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Pismo Święte
    Biblia
    egzegeza
    egzegeta
    hermeneutyka
    hermeneutyka wiary
    metoda historyczno-krytyczna
    ograniczenia
    interpretacja
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    Kościół
    nauka
    teologia
    Sobór Watykański II
    Dei verbum
    Holy Scripture
    Bible
    exegesis
    exegete
    hermeneutics
    hermeneutics of faith
    historical-critical method
    limitations
    interpretation
    Benedict XVI
    Church
    science
    theology
    the Second Vatican Council
    Opis:
    According to Joseph Ratzinger the appearance of the historical-critical method simultaneously gave rise to the struggle for its scope and character. This method is an indispensable tool of exegetic craft, but it has its limitations as well. It’s shortcomings of the historical-critical method that are presented and discussed one by one in the article, and they are the following: looking only for historical meaning of the text; pointing only to one dimension (the human one) of Holy Scriptures; lack of continuity as one of principles of the method; outcomes of the research being hypothetical. At the end of the article a dangerous discord between scientific research and study of theological meaning of texts is highlighted. Benedict XVI’s appeal to reinstate theological principles mentioned in the Dogmatic Constitution Dei Verbum and to link them with scientific principles was reminded of as well.
    Według Josepha Ratzingera powstanie metody historyczno-krytycznej jednocześnie wywołało walkę o jej zasięg i kształt. Metoda ta jest koniecznym narzędziem egzegetycznego warsztatu, jednak posiada ograniczenia. W artykule przedstawiono i kolejno omówiono właśnie granice metody historyczno-krytycznej, do których należy zaliczyć: poszukiwanie jedynie historycznego znaczenia tekstu; ukazywanie tylko jednego z dwóch wymiarów (ludzkiego) Pisma Świętego; brak ciągłości jako jedna z zasad metody; hipotetyczność wyników badań. W zakończeniu zwrócono uwagę na niebezpieczny rozdźwięk między badaniami naukowymi a studium teologicznego znaczenia tekstów. Przypomniano również apel Benedykta XVI o przywrócenie należnego miejsca w interpretacji Biblii zasadom teologicznym wskazanym w Konstytucji dogmatycznej Dei verbum oraz o ich powiązanie z zasadami naukowymi.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2014, 67, 2
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół, sztuka i muzyka: doświadczenie poszukiwań i odnajdywania zawsze nowych horyzontów
    Autorzy:
    de Gregorio, Vincenzo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668921.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Church
    Naples
    Rome-Vatican
    the Pontifical Institute of Sacred Music
    sacred music
    music school
    the art of music
    musical formation
    the experience of faith
    Kościół
    Neapol
    Rzym-Watykan
    Papieski Instytut Muzyki Kościelnej
      muzyka kościelna
    szkoła muzyczna
    sztuka muzyczna
    formacja muzyczna
    doświadczenie wiary
    Opis:
    On the basis of his own experiences of music, starting with the early childhood, throughout the university studies, until holding various managerial positions at music institutions, the author reaches the final conclusion that the very idea of musical school was born in the Church. The Church has always taught music and singing. Liturgical music has invariably been viewed as “primordial” (“di prim’ordine”), requiring professional skills from its performers. It has not only been a form of artistic expression or the aim in itself, but an instrument of communicating the Gospel and the words directed by the Church to God since the dawn of her history. The “professionalism” of the music within the Church, however, calls for the places of formation and education, so as to endure in time and to lay the foundation for setting guidelines to follow. The above postulate of teaching music in the Church originates from the very mission of the latter which, through her evangelization, “sings out” her faith. The author proposes his own, based on the experiences of many musicians as well, “definition” of the Church music: “Performing music in Church is the experience of faith, enlightened with aesthetic joy which moves the deepest recesses of the soul”. The Church music, understood in this way, evokes in us responsibility for preserving and passing down to next generations the idea of balance between the conception of art as the celestial gift of God (virtus cujusdam caelestis influxus) and the fruit of human intelligence (vehementia assidue exercitationis). Art and music – according to the author – are the fruits (ingenium et opus) of intelligence, efforts and commitment, and they compound with one another into a complete and final work of art (opus cansummatum et effectum).
    Na kanwie osobistych doświadczeń z muzyką, począwszy od wczesnej młodości przez lata studiów muzycznych, pełnienia różnych kierowniczych funkcji w instytucjach muzycznych, autor dochodzi do przekonania, że sama idea szkoły muzycznej zrodziła się w Kościele. Kościół zawsze nauczał muzyki i śpiewu. Muzyka liturgiczna zawsze była postrzegana jako „pierwszorzędna” („di prim’ordine”) i domagała się od jej wykonawców profesjonalizmu. Od zarania dziejów Kościoła była nie tylko formą artystycznego wyrazu i  celem sama dla siebie, ale narzędziem komunikowania Słowa Bożego oraz słowem Kościoła zwracającego się do Boga. „Profesjonalizm” muzyki w Kościele potrzebuje jednak miejsc formacji i nauczania, aby móc przetrwać w czasie i mieć solidne podstawy do wytyczania kierunku dla przyszłości. Ten postulat nauczania muzyki ma swoje podstawy w samej naturze misji Kościoła, który ewangelizując, „wyśpiewuje” swoją wiarę. Autor proponuje swoją własną, powstałą także na bazie doświadczeń wielu muzyków, „definicję” muzyki kościelnej: „Wykonywanie muzyki w Kościele jest doświadczeniem wiary, oświeconej estetyczną radością, która porusza najgłębsze zakamarki duszy”. Z tak pojmowanej muzyki kościelnej rodzi się nasza odpowiedzialność za to, aby nadal utrzymywać i przekazać następnym pokoleniom ideę równowagi między koncepcją sztuki jako niebiańskiego daru Boga (virtus cujusdam caelestis influxus) a owocu ludzkiej inteligencji (vehementia assidue exercitationis). Sztuka i muzyka – według autora – są owocem (ingenium et opus) inteligencji, wysiłku i zaangażowania oraz dopełniają się w kompletnym i efektywnym dziele sztuki (opus cansummatum et effectum).
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2018, 16
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ soborowej konstytucji Gaudium et spes na rozwój teologii pastoralnej i duszpasterstwo
    Influence of the Second Vatican Council’s Apostolic Constitution Gaudium et Spes on Progress of the Pastoral Theology and Ministry
    Autorzy:
    Kamiński, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038177.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół
    Sobór Watykański II
    Gaudium et spes
    świat współczesny
    człowiek
    posługa zbawienia
    teologia pastoralna
    duszpasterstwo
    znaki czasu
    dialog
    Church
    Second Vatican Council
    Gaudium et Spes
    modern world
    man
    ministry of salvation
    pastoral theology
    pastoral ministry
    induction
    the signs of the times
    dialogue
    Opis:
    Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes jest wydarzeniem przełomowym. Oryginalność tego dokumentu soborowego wyraża się w indukcyjnym i pastoralnym podejściu do problemu stosunku Kościoła i świata. Pastoralny charakter konstytucji Gaudium et spes wyraża się w tym, że nie tylko Bóg, ale także człowiek i świat są w horyzoncie zainteresowań, a także w sposobie zredagowania tegoż dokumentu. O pastoralnym charakterze konstytucji świadczy też indukcyjne podejście do przedstawiania jej treści. Obraz duszpasterstwa, jaki wyłania się z konstytucji Gaudium et spes, jest personalistyczny i uniwersalistyczny. W koncepcji tej duszpasterstwo jest zadaniem całego Kościoła i realizuje się dla ludzi i przez ludzi. Fundamentalne znaczenie ma nauczanie konstytucji Gaudium et spes na temat relacji Kościół–świat. Realizowana przez Kościół posługa zbawienia i posługa wobec świata nie wykluczają się, a Kościół troszcząc się o zbawienie wiernych, ma także dbać o uświęcenie świata.
    The Apostolic constitution Gaudium et Spes is a groundbreaking moment. The novelty of this document lies in its inductive and pastoral approach to the relationship of the Church and the world. The pastoral nature of the Apostolic constitution Gaudium et Spes is based on the fact that not only God, but man as well as the world, are in the horizon of its preoccupation. Pastoral nature of the constitution is also seen in the way in which it is written as well as in the inductive presentation of its contents. The image of pastoral ministry which comes up from the constitution Gaudium et Spes is personalistic and universal. In this concept the pastoral ministry is the task of the entire Church and is realized for people and through people. The teaching of the constitution Gaudium et Spes has fundamental meaning for the relationship of the Church and the world. The Church’s ministry of salvation and its ministry toward the world are not excluded since the Church, while taking care for the salvation of the faithful, has to look to sanctification of the world.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 5-15
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies