Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Église" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Chrystus jako Eschatos wszechrzeczy według Pierre Teilharda de Chardin
Christ comme Eschatos de toute-chose selon Pierre Teilhard de Chardin
Autorzy:
Gmyz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233573.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chrystus
Chrystus jako Eschatos
Omega
Pleroma
Kościół
Paruzja
osoba
eschatologia
rzeczywistość eschatyczna
ewolucja
eschatologia ewolucjonistyczna
Christ
Christ comme Eschatos
Oméga
Plérome
Eglise
Parusion
personne
eschatologie
réalité eschatologique
evolution
eschatologie évolutionniste
Opis:
L'article est consacré à une pensée eschatologique originale de Pierre Teilhard de Chardin. L'auteur du texte commence par montrer l'importance de la question sur la forme dernière de toute la réalité créée avec la réalité de l'existence humaine en premier. Les réponses proposées à cette question, au sein de la chrétienté même, semblent être, jusqu'à présent, insuffisantes car soit on se concentrait trop sur les choses dernières – sans liens à une dimension terrestre, historique de l'existence du monde et de l'homme (théologie ortodoxe), soit tout au contraire, on ne percevait que l'histoire, sans l'eschatologie (théologie catholique de l'Ouest), ou même on plaçait arbitrairement le mystère de l'homme et du monde dans la réalité eschatologique sans lien important avec la forme immanente de l'existence de l'être créé (hyperschatologie protestante). Teilhard de Chardin, à travers sa création théologique, choisit une autre possibilité (voie) de l'interprétation de la réalité dans l'aspect de son accomplissement eschatologique. En partant de l'analyse d'une réalité du monde qui change de façon évolutive, il souligne le besoin de sa réalisation dans la personne de Christ-Plérome. C'est une spécifique eschatologie évolutionniste. Teilhard comprend la réalité de Plérome de façon analogue à la théologie de Saint Paul comme un état permanent de bonheur avec Dieu, mais aussi comme un processus d'arriver à cet état – processus de pleromisation. Le Christ Réssuscité, se montrant comme Maître de l'Histoire, devient son Accomplissement Dernier – un Eschatos de toute-chose. Une aspiration omniprésente de l'humanité à un développement maximal au sens spirituel et matériel – à une vie dans sa plénitude – retrouve sa réalisation en Christ-Plérome qui, d'un côté se donne plainement à l'homme à travers son śuvre salutaire (situé particulièrement en Eglise de Christ), et d'un autre, lui seul est une Plénitude totale pour toute l'espèce humaine et pour toute la réalité dans sa dimension cosmique et dans son chemin vers l'accomplissement. Le processus de pleromisation du monde retrouve sa prolongation (sur-)naturelle dans le processus de son eschatologisation. Christ-Eschatos, présent dès le début de toute existence et transfigurant tout le cosmos, y entrera de nouveau au moment de la rencontre de la plenitude naturelle du développement du monde avec la Plénitude surnaturelle de Dieu – au moment de la Parusion.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2009, 1; 153-171
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regard sur les relations entre chrétiens et musulmans 50 ans après Nostra aetate
Kościół służący bliźniemu jest Kościołem misyjnym. Obecność chrześcijan wśród muzułmanów
Missionary Church in the service of the neighbour. Christians among Muslims
Autorzy:
de La Hougue, Henri
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480706.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
déclaration Nostra aetate
Église
Islam
Musulmans
dialogue interreligieux
relations entre chrétiens et musulmans
fondamentalisme
deklaracja Nostra aetate
Kościół
Muzułmanie
dialog międzyreligijny
relacje chrześcijańsko-muzułmańskie
fundamentalizm
declaration Nostra aetate
Church
Muslims
interreligious dialogue
relations between Christians and Muslims
fundamentalism
Opis:
L’ouverture au dialogue et à la rencontre des religions encouragée par la déclaration conciliaire Nostra aetate a véritablement ouvert une nouvelle ère dans les relations entre l’Église et les musulmans. Cinquante ans après il est intéressant de relire de manière critique la déclaration pour mesurer, à l’épreuve des relations effectives qui se sont construites entre croyants de nos deux religions, le dynamisme et les limites de ce texte. Après avoir rappelé ce que le texte dit des relations entre l’Église catholique et les musulmans, je propose de repérer quelques apories de ce texte au regard des réflexions actuelles, puis, du coup, de mettre en valeur les apports récents des textes officiels de l’Église catholique. Finalement, à la lumière de l’émergence du fondamentalisme islamique, je regarde à quelles conditions la posture de dialogue prônée par la déclaration est encore pertinente aujourd’hui.
Otwarcie się na spotkanie i dialog z religiami świata zainicjowane przez soborową deklarację Nostra aetate stanowi bezprecedensowe wydarzenie i rozpoczyna nową erę w relacjach pomiędzy Kościołem i muzułmanami. Wielce pożyteczna okazuje się krytyczna lektura deklaracji 50 lat po jej promulgacji. Poddając analizie pół wieku relacji pomiędzy chrześcijanami i muzułmanami, autor usiłuje odpowiedzieć na pytanie w jakiej mierze Nostra aetate stanowi dzisiaj inspirację do dialogicznej relacji międzyreligijnej. Deklaracja zachowuje teologiczny dynamizm swej epoki. Autor porównuje aporia chrześcijańsko-muzułmańskie epoki soborowej z dzisiejszymi – najpierw według kryteriów Nostra aetate, następnie w świetle późniejszych tekstów Magisterium. W końcu, biorąc pod uwagę narastający fundamentalizm islamski, autor zastanawia się czy dialog promowany przez deklarację stanowi dzisiaj faktyczne wyzwanie
Openness to dialogue with religions of the world initiated by the conciliar declaration Nostra aetate presents an unprecedented event and begins a new era in relations between the Church and Muslims. Very useful turns out to be a critical reading of the declaration 50 years after its promulgation. Analyzing half a century of relations between Christians and Muslims, the author tries to answer the question to what extent Nostra aetate is today an inspiration for inter-dialogic relationship. The declaration retains theological dynamism of its age. The author compares the aporia of the Christian-Muslim conciliar era to today – first by the criteria of Nostra aetate, then in the light of later texts of the Magisterium. Finally, given the growing Islamic fundamentalism, the author wonders how to make it that the dialogue promoted by the declaration would become the actual challenge today.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 242-255
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’éducation à la foi chrétienne dans la famille rwandaise
Education in the Christian Faith in the Rwandan Family
Autorzy:
Ukurikiyimfura, Walter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158739.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Rwanda
Gravissimum educationis
Familiaris consortio
Porta fidei
famille chrétienne
école catholique
Église
éducation traditionnelle et moderne
parents
Christian family
Catholic school
church
traditional and modern education
Porta Fidei
chrześcijański model rodziny
szkoła katolicka
Kościół
wychowanie tradycyjne i nowoczesne
rodzice
Opis:
Depuis les débuts du christianisme, le devoir et le droit de l’éducation à la foi chrétienne appartiennent à la Sainte Église. Mais on rappelle souvent aux parents chrétiens qu’il leur appartient d’abord d’assurer l’éducation chrétienne de leurs enfants selon la doctrine transmise par l’Église. Face à une telle tâche éducative familiale, une méthodologie adéquate est également indispensable. Cet article montre comment l’éducation à la foi chrétienne se fait dans la famille chrétienne rwandaise: de cette façon, elle peut aider tous ceux qui veulent former, équiper et perfectionner les enfants, les jeunes et les adultes pour servir le Seigneur dans leurs différentes sphères d’action.
Since the beginnings of Christianity the duty and the right of education of the Christian faith belongs to the Holy Church. But Christian parents are often reminded that it is up to them first to ensure the Christian education of their children according to the doctrine transmitted by the Church. Faced with such a family educational task, adequate methodology is also required. This article shows how Christian faith education is done in Rwandan Christian family. In this way it can help all those who want to train, equip and improve children, young people and adults to serve the Lord in their different spheres of action.
Od początków chrześcijaństwa Kościół ma prawo i obowiązek wychowywania ochrzczonych w wierze chrześcijańskiej. Powinność ta spoczywa w głównej mierze na rodzicach, zobowiązanych do wychowania dzieci według doktryny przekazanej przez Kościół. Aby sprostać temu obowiązkowi edukacji młodego pokolenia, rodzice winni postępować według odpowiedniej metody wychowawczej. W artykule ukazano, jak przebiega proces wychowania w wierze chrześcijańskiej w rodzinie rwandyjskiej. Na tym przykładzie można poddać głębokiej analizie wymagania, potrzeby oraz środki konieczne do odpowiedzialnego formowania zarówno dzieci, jak i dorosłych w duchu odpowiedzialności za Kościół.
Źródło:
Nurt SVD; 2023, 1; 315-332
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies