Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "XVI, Benedykt" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Głosić światu Logos nadziei. Posłannictwo Kościoła w świetle Verbum Domini Banedykta XVI
Proclaiming Logos of Hope. The Church’s Mission in the light of Pope Benedict XVI’s Apostolic Exhortation Verbum Domini
Autorzy:
Ptak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554238.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
nadzieja
Verbum Domini
Kościół
ewangelizacja
Benedykt XVI
Opis:
The Church’s Mission in modern world is realized through the proclamation of the word of God, as a Good News. The source of the Church’s mission is a revealing God, who invites each person for trinitarian community of the Father, the Son and the Holy Spirit. The Church called to existence by God’s Son, Word-Logos, proclaims Him as “Logos of Hope” through missio ad gentes and the new evangelization. In this task the testimony of Christian life plays an irreplaceable role. The Word of God, like the Christian faith itself, has a profoundly intercultural character; it is capable of encountering different cultures and in turn enabling them to encounter one another. Interreligious dialog, led by the Church, is a particular instrument of inculturation. It searches for the common points, together with other religious representatives and denominations on both theological and anthropological basis.
Źródło:
Sympozjum; 2013, 2(25); 105-122
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie Benedykta XVI o Duchu Świętym na podstawie homilii w uroczystość Zesłania Ducha Świętego
The Teachings of Benedict XVI about the Holy Spirit in his Homilies on the Solemnity of Pentecost
Autorzy:
Grabiszewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571813.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Pięćdziesiątnica
Kościół
modlitwa
Benedykt XVI
Pentecost
Church
prayer
Benedict XVI
Opis:
W artykule przeprowadzono refleksję teologiczną nad homiliami Benedykta XVI wygłoszonymi w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Głównymi źródłami, z których papież czerpie treść do przepowiadania, są Pismo Święte i liturgia, w mniejszym stopniu korzysta z nauczania ojców Kościoła, magisterium Kościoła i doświadczenia świętych. W omawianych homiliach ojca świętego można wyróżnić pięć zasadniczych tematów teologicznych. Są to: po pierwsze relacja Pięćdziesiątnicy chrześcijańskiej do Pięćdziesiątnicy żydowskiej; po drugie zesłanie Ducha Świętego na tle opowiadania o wieży Babel; po trzecie Duch Święty jako protagonista Kościoła, który jest Ciałem Chrystusa; po czwarte, Kościół jeden i wieloraki, istniejący we wspólnotach lokalnych, a zarazem jako Kościół powszechny; i po piąte, modlitwa, która – jeśli jest praktykowana w postawie pokory i z otwartością na Ducha Świętego – pozwala przekroczyć ludzką małość i wchodzić na wyżyny Chrystusa, będące prawdziwymi wyżynami człowieka.
The article is a theological reflection on the homilies of Benedict XVI preached on the solemnity of Pentecost. The main sources from which the Pope derives the content to preach are the Holy Bible and the liturgy. To a lesser extent he uses the teaching of the Fathers of the Church, the magisterium of the Church and the experience of the saints. In the homilies of the Holy Father, we can distinguish five main theological themes. These are: first, the relation of the Christian Pentecost to the Jewish Pentecost; second, the descent of the Holy Spirit against the story of the Tower of Babel; thirdly, the Holy Spirit, the protagonist of the Church, who is the Body of the Christ; fourth, the one and multiple Church, existing in local communities and also as the universal Church; and fifth, a prayer that, if practiced in an attitude of humility and openness to the Holy Spirit, allows the faithful to surmount human littleness and enter the heights of Christ, which are the true heights of the man.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 2(51); 137-156
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara jako postawa człowieka myślącego w refleksji Benedykta XVI
Faith as a Disposition of Man in Benedict Xvi’s Reflection
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950472.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
wiara
Benedykt XVI
łaska
Kościół
faith
benedict xvi
god’s grace
church
Opis:
Man, as a thinking being, and is a believer by nature. The faith in God in Three Persons has got both an individual and social dimension. It is conveyed to an individual within the community of the Church. Those who believe meet God, and the initiative comes from Him. Owing to the grace received through the baptism, man is initiated into the life in faith. To believe means to follow the way that makes of human life meaningful. The aim of the article is to present, from a panoramic perspective, Benedict XVI’s deep reflection on faith.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza Kościoła według Josepha Ratzingera – Benedykta XVI
Genesis of the Church according to Joseph Ratzinger – Benedict XV
Autorzy:
Wasąg, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050837.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
Kościół
geneza
Jezus Chrystus
Benedict XVI
Church
genesis
Jesus Christ
Opis:
W artykule autor zajmuje się genezą Kościoła w perspektywie eklezjologii J. Ratzingera – Benedykta XVI. Badając pisma niemieckiego teologa, wskazuje na kluczowe akty eklezjotwórcze podjęte przez Jezusa. Należą do nich: realizacja zapowiedzi Starego Testamentu dotyczących ludu Bożego w życiu i działalności Jezusa, ujawnienie swojej tożsamości i misja, ustanowienie Dwunastu, wybór Piotra, kryzys galilejski, wydarzenia paschalne, zesłanie Ducha Świętego i misja wśród pogan. Centralne miejsce w procesie rodzenia się Kościoła zajmuje osoba Jezusa Chrystusa. J. Ratzinger – Benedykt XVI w swoich pismach nie tylko broni Chrystusowej genezy Kościoła, ale także wzywa do ponownego odkrycia w Kościele obecności Boga i zmartwychwstałego Pana.
In this article the author deals with the genesis of the Church in the perspective of the ecclesiology of J. Ratzinger/Benedict XVI’s ecclesiology. By examining the writings of the German theologian, he points to the key ecclesiocreative acts undertaken by Jesus. These include the realisation of the Old Testament predictions concerning the people of God in the life and work of Jesus, the disclosure of his identity and mission, the establishment of the Twelve, the election of Peter, the Galilean crisis, the Paschal events, the sending of the Holy Spirit and the mission among the Gentiles. Central to the birth of the Church is the person of Jesus Christ. In his writings, J. Ratzinger/Benedict XVI not only defends Christ’s genesis of the Church, but also calls for a rediscovery in the Church of the presence of God and the risen Lord
Źródło:
Studia Elbląskie; 2023, 24; 245-264
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foundations of the Definition of Faith in Dialogue with Porta Fidei by Benedict XVI
Fundamenty definicji wiary w dialogu z Porta Fidei Benedykta XVI
Autorzy:
Wąsek, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040463.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara
Benedykt XVI
Kościół
znaki czasu
faith
Benedict XVI
Church
signs of the times
Opis:
W artykule Autor analizuje koncepcję wiary zawartą w Porta fidei Benedykta XVI. Skupia się na poszukiwaniu tych elementów definicji wiary, które – z jednej strony – chrześcijanom pozwalają na jej intencjonalne wyznawanie, a z drugiej – pomagają w odnajdywaniu „ziarenek prawdy” u wyznawców innych religii i osób nieidentyfikujących się z żadnym systemem wierzeń. Autor dotyka kwestii relacji między wiarą, rozumianą jako dar, i tą realizowaną w formie uczynków miłości. Jako punkty wsparcia w budowaniu wiary, Autor ukazuje Kościół i znaki czasu. Takie syntetyczne ujęcie pozwala na budowanie podstaw pod szeroko pojętą teologię wiary.
Faith is closely linked with love. Acts of charity are what proves that we are believers and they can also serve as arguments for unconscious faith among the non-religious. If the Creator himself is the source of all such acts, in each act of charity we have to do with human consent and a manifestation of God's power. Through its various functions and dimensions, the Church is a signpost in the process of faith-building. Membership in the Church helps us open ourselves to this grace as it is a room for evaluative reflection on human deeds and thoughts, an environment in which hearts receive God's support in a special way, and aplace which gives us a chance to confront ourselves with other believers, whose testimony motivates us in times of spiritual dryness. Signs of the times are certain events in which man is able to see hints for his life more by asking about the reason for which they occur than about their nature.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 9; 161-171
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańskie świadectwo w perspektywie rozwoju mediów społecznościowych. Próba syntezy współczesnej refleksji teologicznej
Christian testimony in the perspective of social media development. Attempt of synthesis of contemporary theological reflection
Autorzy:
Weresa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502783.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
świadectwo chrześcijańskie
media społecznościowe
Kościół
Benedykt XVI
Christian testimony
social media
Church
Benedict XVI
Opis:
This article is an attempt to present important points of theological reflection about Christian presence in social media. Research material covers contemporary Catholic Church documents and pope Ratzinger’s message on the Communication Day. Moreover, the author refers to the publications of selected media specialists. Research methodology includes contents analysis method and synthesis.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 1; 177-188
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świeckość państwa w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI
State secularity in the teaching of Joseph Ratzinger – Benedict XVI
Autorzy:
Lubiński, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503328.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Benedykt XVI
państwo
Kościół
świeckość
religia
chrześcijaństwo,
polityka
Benedict XVI
policy
secularity
religion
Christianity
state
Church
Opis:
This article attempts to offer several keys to understand the relation and reference between religious values and temporal social order and its political dimension. The Pope, on the basis of the autonomy of temporary realities, recognizes a positive role of religion in public life. In a secular state presence of religion in the public sphere becomes not only necessary for the state to remain secular (not laic), but it is an invaluable resource in civil society. Catholicism accepts the secularism of the state and politics, but it does not agree with the reduction of Christianity to the private sphere, since there is no connection between the two. The principle of secularism may thus mean that the state is secular, but one should not attempt to make it laic, that is try to exclude the public role of religion in a democratic state.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 1; 99-114
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sacramentality in the Perspective of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Porosło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328357.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
sakramentalność
interpretacja Pisma Świętego
Kościół
liturgia
Benedict XVI
sacramentality
interpretation of Scripture
Church
liturgy
Opis:
Artykuł stara się pokazać, że pojęcie sakramentalności jest jednym z kluczowych dla uchwycenia całościowej wizji teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. U niemieckiego teologa pojęcie to nie jest odnoszone jedynie do siedmiu sakramentalnych znaków łaski, ale służy do interpretacji Bożego Objawienia w historii zbawienia (i stworzenia), katolickiej interpretacji Pisma Świętego, wnikania w tajemnicę Kościoła i celebrowanej liturgii. Dlatego też w artykule podjęty został temat sakramentalności w jej fundamentalnym znaczeniu, aby pokazać, że to, co materialne, objawia to, co duchowe, że przeszłość wskazuje na przyszłość według modelu „obietnica–wypełnienie”. Sakramentalność – według Ratzingera – odnosi się również do tego, czego człowiek nie może wyprodukować własnymi siłami, ale musi to przyjąć jako dar od Boga. W tych znaczeniach omawiana jest sakramentalność stworzenia, słowa i Kościoła w ujęciu bawarskiego kardynała i późniejszego papieża.
The article endeavours to show that the concept of sacramentality is one of the key ones for grasping the overall vision of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theology. The German theologian does not refer the concept only to the seven sacramental signs of grace, but he uses it to interpret God’s revelation in salvation (and creation) history, the Catholic interpretation of Sacred Scripture, insight into the mystery of the Church and the celebrated liturgy. Therefore, in this article the theme of sacramentality is taken up in its fundamental sense, in order to show that the material reveals the spiritual, that the past points to the future according to the ‘promise-fulfilment’ model. Sacramentality – according to Ratzinger – also refers to what man cannot produce by his own efforts, but must accept as a gift from God. Within these meanings, the sacramentality of creation, the Word and the Church as seen by the Bavarian cardinal and later pope will be discussed.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 53-83
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie osoby w misterium Chrystusa i kościoła wobec ideologii w ujęciu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI
The significance of „person” in the mystery of Christ and the church against ideology according to Joseph Ratzinger / Benedict XVI
Autorzy:
Gacka, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31036766.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
osoba
ideologia
istnienie
relacja
Chrystus
Kościół
Benedict XVI
person
ideology
subsistence
relation
Christ
Church
Opis:
Według J. Ratzingera-Benedykta XVI hermeneutycznym ośrodkiem Pisma Świętego, ukazującego zbawczą historię Boga z ludźmi, jest misterium Chrystusa i Kościoła (Christus et Ecclesia, por. św. Augustyn). Wzajemną więź stanowi relacja Miłości, czyli relacja osobowa. Wiara chrześcijańska nie odnosi się bowiem do idei, tylko do Osoby. U początku bycia chrześcijaninem jest spotkanie z Osobą Chrystusa. Jezus to imię Boga, które znaczy „Bóg zbawia”. J. Ratzinger dostrzegł dwa okresy w kształtowaniu się pojęcia osoby w teologii: (1) przejście od substancji do subsystencji (hipostazy), (2) przejście od subsystencji do relacji, zatem osoba to nie tylko samoistność, ale samoistność relacyjna, subsystencja relacyjna (relatio subsistens). Osoba ludzka jest jednością ciała i duszy, corpore et anima unus (KDK, 14). Według J. Ratzingera–Benedykta XVI stworzenie człowieka na obraz i podobieństwo Boga oznacza, że osoba ludzka jako subsystencja w relacji jest ukonstytuowana w relacji do Boga i bliźnich. Obraz Boga wyraża nie tylko rozumność i wolność, co dotychczas podkreślano, ale podobieństwo do Boga Osobowego (Communio Personarum) oznacza, że odniesienie do Boga i odniesienie do bliźniego konstytuują osobę ludzką, stanowią jej strukturę konstytutywną jako istoty relacyjnej (communio personarum). To oznacza, że osoba ludzka bez relacji do Boga i bliźniego nie może żyć. Miłuj Boga i bliźniego, to czyń, a będziesz żył! (por. Łk 10, 27–28). Podobnie jak Jan Paweł II, Benedykt XVI uważał, że autentyczna demokracja możliwa jest tylko w państwie prawnym i w oparciu o poprawną koncepcję osoby ludzkiej. Nie będąc ideologią, wiara chrześcijańska nie sądzi, by mogła ująć w sztywny schemat różnorodną rzeczywistość społeczno-polityczną i uznaje, że życie ludzkie w historii realizuje się na różne sposoby, które bynajmniej nie są doskonałe (Centesimus annus, 46). Ideologie odnoszą się do idei i posługują się osobami dla osiągnięcia celu. Ojcowie Kościoła widzieli rozstrzygające znaczenie przyjścia Osoby Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, który stał się Człowiekiem. Zatem relacja z Osobą Jezusa chroni nas od wszelkich ideologii. Do pomagania człowiekowi w podejmowaniu tej relacji ustanowiony jest Kościół jako Oblubienica Baranka.
According to J. Ratzinger-Benedict XVI, the hermeneutical centre of Scripture, which reveals the salvifi c history of God with men, is the mystery of Christ and the Church (Christus et Ecclesia, cf. St. Augustine). The reciprocal relationship is a relationship of Love, that is, a personal relationship. The Christian faith does not refer to an idea, but to a Person. At the beginning of being a Christian is the encounter with the Person of Christ. Jesus is the name of God, which means „God saves”. J. Ratzinger saw two periods in the formation of the concept of person in theology: (1) the transition from substance to subsistence (hypostasis), (2) the transition from subsistence to relation, so that the person is not only self-existence, but relational self-existence, relational subsistence (relatio subsistens). The human person is a unity of body and soul, corpore et anima unus (Gaudium et Spes, 14). According to J. Ratzinger-Benedict XVI, the creation of man in the image and likeness of God means that the human person as relational subsistence is constituted in relation to God and fellow human beings. The image of God expresses not only reason and freedom, as has been emphasised so far, but likeness to God the Person (Communio Personarum) means that reference to God and reference to neighbour constitute the human person, constitute his or her constitutive structure as a relational being (communio personarum). This means that the human person without a relationship to God and neighbour cannot live. Love God and neighbour, do this and you will live! (cf. Lk 10:27-28). Like John Paul II, Benedict XVI believed that authentic democracy is only possible in a state governed by the rule of law and based on a correct conception of the human person. Without being an ideology, the Christian faith does not believe that it can encapsulate the diverse socio-political realities in a rigid schema and recognises that human life in history is realised in diff erent ways, which are by no means perfect (Centesimus annus, 46). Ideologies refer to ideas and use persons to achieve an end. The Church Fathers saw the conclusive signifi cance of the coming of the Person of Jesus Christ, the Son of the Father who became Man. Therefore, a relationship with the Person of Jesus protects us from all ideologies. The Church, as the Bride of the Lamb, is instituted to help man enter into this relationship.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 59-70
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys i moc wiary. Refleksja nad myślą Josepha Ratzingera - Benedykta XVI
The Crisis and the Power of Faith. Reflecting upon the Thought of Joseph Ratzinger - Benedict XVI
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234092.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara
rozum
Logos
Syn Boży
Kościół
Józef Ratzinger − Benedykt XVI
faith
reason
Son of God
Church
Joseph Ratzinger – Benedict XVI
Opis:
Joseph Ratzinger – Benedict XVI is aware of both the power and the crisis of faith. The Pope traces the roots of the contemporary crisis of faith in the complex network of external negative factors, represented by such phenomena as relativism, postmodernism or liberalism. However, His Holiness also reaches into the depth of a human being to diagnose an intrapersonal crisis. Overwhelmed by these negative trends, modern humans are incapable of the definitive comprehension of the essence of their faith. This is why Benedict XVI points towards the faith of the Church and its true power as a way out of the crisis. The history of the Church is not a history of scandals, but is a source of hope. This is the hope of the faith in Jesus Christ, expressed by the Church in its invariable, original message. The faith in Jesus Christ is the faith in a real concrete Person, the incarnated Logos. This is why Christian faith is personalistic, trinitary and communal in its nature, but its central attribute is its being reason-oriented, Logos-oriented. The characteristic feature of Christian faith as propounded by Joseph Ratzinger is its rationality. To believe is to place trust in Logos, the Sense that supports the whole universe and the human being. The Logos is not an Ancient Greek reason, but the Divine Logos who was incarnated in Jesus Christ. Under His power, Christianity becomes „the religion of the Logos”, the religion of creative power that has created the world, supports it and directs it towards the Pleroma. Is it, therefore, true to contend that the contemporary lack of faith is simply a loss of rationality? Let us hope that this reflection can wake homo sapiens up, if the species is still rational enough to realize the truth.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 7-18
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Church Lives by the Eucharist, the Eucharist Lives in the Church: The Ontological Identity of the Believers
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328360.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Joseph Ratzinger
Kościół
Eucharystia
Lud Boży
Mistyczne Ciało
Wspólnota
Benedykt XVI
Church
Eucharist
People of God
Mystical Body
Community
Benedict XVI
Opis:
Przedmiotem badania w niniejszym artykule jest wyszczególnienie racji, którymi posłużył się Joseph Ratzinger do uzasadnienia binarnej ontologicznej zależności pomiędzy Kościołem a Eucharystią, rzutującej na tożsamość wierzących. Przy pomocy metody analityczno-dedukcyjnej artykuł wykazuje, że Eucharystia nie jest tylko przyczyną sprawczą dla istnienia Kościoła i trwania wierzących w Chrystusie, ale stanowi o jego istocie i jest gwarantem ontologicznej tożsamości wierzących, odzwierciedlającej ich mistyczne zjednoczenie z Chrystusem i rzutującej na witalność Kościoła. W oparciu o pisma teologiczne Ratzingera artykuł udowadnia, że znalazł on uzasadnienie komplementarności tej relacji w wymiarze chrystologiczno-pneumatologicznym istoty Kościoła i Eucharystii, wyrażonym w pojęciach: Lud Boży, Mistyczne Ciało Chrystusa i Wspólnota. Wyszedł z wydarzenia Ostatniej Wieczerzy jako fundamentu wzajemnej zależności Kościoła i Eucharystii. Podkreślił potrzebę zrozumienia celebracji liturgicznej dla uzasadnienia żywotności Kościoła. W oparciu o jedną wiarę, kult, zwierzchnictwo i braterstwo dowiódł chrystologicznej/ontycznej zasady łączącej Kościół i Eucharystię.
The object of the article is to detail the reasons used by Joseph Ratzinger to justify the binary ontological relationship between the Church and the Eucharist, projecting onto the identity of believers. With the use of an analytical-deductive method, it is argued that the Eucharist is not only an efficient cause for the existence of the Church and the continuance of believers in Christ, but it constitutes its essence and is the guarantor of the ontological identity of believers reflecting their mystical union with Christ and projecting onto the vitality of the Church. Based on Ratzinger’s theological writings, it is demonstrated that he found a justification for the complementarity of this relationship in the Christological-pneumatological dimension of the essence of the Church and the Eucharist expressed in the concepts: People of God, Mystical Body of Christ, and Community. He started from the event of the Last Supper as the foundation of the interdependence of Church and Eucharist. He emphasised the need to understand liturgical celebration to justify the vitality of the Church. He demonstrated the Christological/ontological principle linking the Church and the Eucharist on the basis of one faith, worship, supremacy, and fraternity.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 85-107
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrona godności sumienia w nauczaniu Josefa Ratzingera – Benedykta XVI
The Defense of the Dignity of Conscience in the Teachings of Josef Ratzinger – Benedict XVI
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145649.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
J. Ratzinger
Benedict XVI
teaching
conscience
man
morality
freedom
truth
formation
Church
Benedykt XVI
nauczanie
sumienie
człowiek
moralność
wolność
prawda
formacja
Kościół
Opis:
Ratzinger – Benedykt XVI, poszukując podstaw do nauczania moralnego, koncentrował się na człowieku jako podmiocie moralności. Wyrazem moralnej podmiotowości człowieka jest sumienie. Pełniona przez nie funkcja stawia je na szczycie elementów konstytuujących godność każdej osoby. Sumienie jest warunkiem koniecznym, by człowiek działał właśnie jako człowiek. Stanowi ono prawomocną normę i miarodajną regułę postępowania moralnego. Największym zagrożeniem dla świata jest zjawisko zafałszowania i zaćmienia sumienia. Bez zdrowego sumienia zaburzeniu ulega więź z Bogiem, a także relacja z samym sobą i z ludźmi. Dlatego prawość sumienia powinna być główną troską ludzkości. Papież Benedykt XVI wielokrotnie nawoływał ludzkość do właściwego kształtowania sumienia. Nieocenionym darem dla dojrzałości sumienia jest kierowanie się nauczaniem Kościoła i uczestnictwo w żywej wspólnocie eklezjalnej.
J. Ratzinger – Benedict XVI, searching for the basis for moral teaching, focused on man as the subject of morality. Conscience is an expression of the human moral subjectivity. Thanks to its function, it stands at the top of the elements constituting the dignity of every person. Conscience is a necessary condition for man to act as a man. It is a valid norm and a reliable rule of moral conduct. The greatest threat to the world is the phenomenon of falsification and the eclipse of conscience. Without a healthy conscience, the relationship with God is disturbed, as well as the relationship with oneself and with people. Therefore, integrity of conscience should be the main concern of humanity. Pope Benedict XVI has repeatedly called on humanity to properly form a conscience. An invaluable gift for the maturity of conscience is being guided by the teaching of the Church and participation in a living ecclesial community.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2023, 43; 133-149
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ świętych oraz mistrzów wiary na osobę i nauczanie Josepha Ratzingera — Benedykta XVI
Influence of Saints and Masters of Faith on the person and teaching of Joseph Ratzinger — Benedict XVI
Autorzy:
Wójtowicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761797.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bóg
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
communio sanctorum
Kościół
liturgia
ojcowie Kościoła
święci
świętość
God
Benedict XVI
church
holiness
liturgy
fathers of church
saints
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie wpływu wybranych świętych i mistrzów wiary na osobę i nauczanie kard. Josepha Ratzingera — Benedykta XVI. Podjęto próbę analizy nauczania kard. Josepha Ratzingera oraz jego teologicznych przemówień już jako papieża Benedykta XVI pod kątem związku eklezjologii ze świętością. Artykuł składa się z czterech punktów. W punkcie pierwszym została ukazana bliska relacja Benedykta XVI z Bogiem prawdziwie świętym i jedynym źródłem wszelkiej świętości. Następnie omówiono rzeczywistość communio sanctorum oraz więź Josepha Ratzingera ze świętymi. W punkcie trzecim zostało przytoczone nauczanie Benedykta XVI dotyczące życia świętych. Z kolei w ostatnim punkcie omówiono liturgię Kościoła, która w ujęciu Benedykta XVI, odgrywa kluczową rolę w drodze do osiągnięcia świętości.
The objective of this article is to show the influence of selected saints and masters of faith on the person and teaching of Cardinal Joseph Ratzinger — Benedict XVI. It attempts to analyse the teachings of Cardinal Joseph Ratzinger and his theological speeches as Pope Benedict XVI in terms of the relationship between ecclesiology and holiness. The article consists of four sections. In the first section, Benedict XVI’s close relationship with the truly Holy God and the only Source of all holiness was shown. Then, the reality of communio sanctorum and Joseph Ratzinger’s bond with the saints were discussed. In the third section, the teaching of Benedict XVI on the lives of saints was referred to. In turn, the last section discusses the liturgy of the Church, which according to Benedict XVI has a key task on the way to achieving holiness.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 2; 125-138
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka czy „pioseneczki łatwe i modne”? Spojrzenie na muzyczną sztukę w liturgii w oparciu o wybrane wypowiedzi Josepha Ratzingera – Benedykta XVI
Autorzy:
Kurnik, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668831.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
Joseph Ratzinger
art
music
easy and fashionable songs
the church
liturgy
Benedykt XVI
sztuka
„łatwe i modne pioseneczki”
Kościół
muzyka liturgiczna
Opis:
The Constitution on the Sacred Liturgy draws attention to the treasury, which the musical heritage of the Church is, and encourages to give this treasury a due care. Among the gems this musical treasure of the People of God contains, at the first place is a Gregorian chant, named by the Fathers of Vatican II as its own singing of the Roman liturgy.  This document has expressed a great concern of the Church so as not to lose the great music within the space of our churches, this music that deserves to be called art. Hereby the Constitution on the Liturgy belongs to the teaching of the Church which emphasizes the role of music. This teaching has been introduced in the twentieth century by Pope Pius X in his Motu Proprio Inter pastoralis officii sollicitudines, issued November 22, 1903. In this document qualities of sacred music were identified, which are holiness, universality and perfection of form. In the light of this document these qualities are possessed, above all, by the Gregorian chant and  the classic polyphony. In this way we can see how tremendously important was quality of the art of music in the liturgy for the church at the beginning of twentieth century. Unfortunately we are still far from these ideals. Joseph Ratzinger in an interview conducted by Vittorio Messori, sadly observes that the place of great musical art has been taken by songs easy and fashionable. It has happened so, as the Cardinal noticed, to make liturgy allegedly more understandable and accessible to all. The Cardinal emphatically emphasizes that the affordability of the liturgy does not mean the immediate intelligibility of trivial matters. The way of understanding the liturgy is the way of intellectual and spiritual development. It can not to be that under the guise of making the liturgy more understandable, also with the help of music, we trivialize it. This happens, when we allow to enter the space of liturgy banality with  easy and fashionable songs. The diagnosis of the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith of that time remains valid, although 30 years have passed since its producing. In many ecclesial communities easy and fashionable songs are still performed and promoted instead of musical art. The Cardinal warns that the Church confining to this kind of music falls into incompetence and becomes useless. Referring to the Roman Singer, Benedict XVI points to the relationship between vitality of the of faith and the vitality of culture which was born from the faith. The dying musical culture of the Church is seen in this light as an ominous sign of the agony of faith in human hearts. Recalling the story of the conversion of St. Augustine, Benedict XVI notes that one of the factors that prompted the heart of later bishop of Hippo to embrace the faith, it was the beauty of music resounding in Milan at the time of Saint Ambrose. Great, full of artistry, music is characterized by the power which can induce people to conversion. The music, in Ratzinger’s understanding,  is also an eloquent apology for the Church's history, next to the saints’ testimonies of lives. The Cardinal points also to the full dynamic force which lifts man to God in a beauty of musical art. In his views Joseph Ratzinger often emphasizes the cosmic dimensions of the liturgy, which is reflected in the singing of Sanctus. This cosmic dimension in which we leave our meager groups for a great community including heaven and earth, can be attributed only to great artistic music, not to easy and fashionable songs. Cardinal Ratzinger offers firm criticism of aesthetic elitism, which by making music art for art's sake restricts access for a small group of listeners, as well as of pastoral pragmatism, which by turning toward easy and fashionable songs makes music a merchandise on demand and the musical epitome of kitsch,  making the church trivialize the faith. Joseph Ratzinger indicates that the reform of the liturgy introduced by Vatican II aimed at an interior renewal, based on deeper awareness and fuller meeting with God. The music serves this renewal only if it is a real art. Therefore we need to take care about such music because thanks to it the work of revival of the liturgy is still continued.
Konstytucja o liturgii Sacrosantium concilium zwraca uwagę na skarbiec, jakim jest dziedzictwo muzyczne Kościoła, i zachęca, by otoczyć ten skarbiec należna troską. Wśród klejnotów znajdujących się w tym muzycznym skarbcu Ludu Bożego na pierwszym miejscu znajduje się chorał gregoriański, nazwany przez ojców soborowych własnym śpiewem liturgii rzymskiej. W tym soborowym dokumencie wyrażona została wielka troska Kościoła, by w przestrzeni naszych świątyń nie zabrakło wielkiej muzyki, takiej, która zasługuje na miano sztuki. W ten sposób konstytucja o liturgii wpisuje się w nauczanie Kościoła podkreślające rolę muzyki, które w XX wieku zapoczątkował w swoim motu proprio Inter pastoralis officii sollicitudines wydanym 22 listopada 1903 roku papież Pius X. W tym dokumencie zostały wskazane przymioty muzyki kościelnej, którymi są świętość, powszechność i doskonałość formy. W świetle tego dokumentu te cechy posiada przede wszystkim chorał gregoriański i klasyczna polifonia. W ten sposób możemy dostrzec, jak wielką wagę od początku XX wieku przywiązywano w Kościele do jakości sztuki muzycznej w liturgii. Niestety wciąż daleko nam do tych ideałów. Joseph Ratzinger w wywiadzie, który przeprowadził Vittorio Messori, ze smutkiem zauważa, że miejsce wielkiej sztuki muzycznej zajęły „pioseneczki łatwe i modne”. Stało się tak, by jak zauważa kardynał, liturgię uczynić rzekomo bardziej zrozumiałą i dostępną dla wszystkich. Kardynał dobitnie podkreśla, że przystępność liturgii nie oznacza bezpośredniej zrozumiałości spraw banalnych. Drogą zrozumienia liturgii jest droga intelektualnego i duchowego rozwoju. Nie można pod pozorem uczynienia liturgii bardziej zrozumiałą, również przy pomocy muzyki, doprowadzić do jej banalizacji. Dzieje się tak, gdy pozwalamy na obecność w przestrzeni liturgii banału, jakim są „pioseneczki łatwe i modne”. Diagnoza ówczesnego prefekta Kongregacji Nauki Wiary pozostaje aktualna pomimo upływu 30 lat od jej postawienia. Wciąż zamiast sztuki muzycznej w wielu wspólnotach kościelnych promowane są i wykonywane tylko „pioseneczki łatwe i modne”. Kardynał ostrzega, że Kościół ograniczający się do takiej muzyki popada w nieudolność i staje się nieprzydatny. Odwołując się do Romana Pieśniarza, Benedykt XVI wskazuje na związek żywotności wiary z żywotnością kultury, jaka z wiary się zrodziła. Obumieranie muzycznej kultury Kościoła jawi się w tym świetle jako złowrogi znak agonii wiary w ludzkich sercach. Przypominając historię nawrócenia św. Augustyna, Benedykt XVI zauważa, że jednym z czynników, które skłoniły serce późniejszego biskupa Hippony do przyjęcia wiary, było piękno muzyki rozbrzmiewającej w Mediolanie za czasów św. Ambrożego. Wielka, pełna artyzmu muzyka tym się charakteryzuje, że ma w sobie siłę, która może skłonić człowieka do nawrócenia. Taka muzyka w myśli Ratzingera jest obok świętych również wymowną apologią dziejów Kościoła. Kardynał wskazuje również na pełną dynamizmu siłę, która w pięknie sztuki muzycznej dźwiga człowieka ku Bogu. W swoich wypowiedziach Joseph Ratzinger bardzo często podkreśla kosmiczny wymiar liturgii, którego wyrazem jest Sanctus śpiewane podczas jej sprawowania. Ów kosmiczny wymiar, w którym wychodzimy z naszych mizernych grupek w wielką wspólnotę obejmującą niebo i ziemię, można przypisać jedynie wielkiej artystycznej muzyce, nie zaś „łatwym i modnym pioseneczkom”. Kardynał Ratzinger podejmuje zdecydowaną krytykę tak estetycznego elitaryzmu, który czyniąc muzykę sztuką dla sztuki, ogranicza dostęp do niej dla wąskiego grona słuchaczy, jak i duszpasterskiego pragmatyzmu, który z kolei skłaniając się ku owym „łatwym i modnym pioseneczkom”, czyni muzykę towarem na popyt, muzycznym uosobieniem kiczu, a Kościół prowadzi do banalizacji wiary. Joseph Ratzinger wskazuje, że reforma liturgii dokonana przez Vaticanum II miała na celu jej wewnętrzną odnowę, opierającą się na głębszej świadomości i pełniejszym spotkaniu człowieka z Bogiem. Służy tej odnowie również muzyka, jeśli tylko jest prawdziwą sztuką. Dlatego o taką muzykę wciąż należy się troszczyć, by dzięki niej dzieło odnowy liturgii było kontynuowane.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious Taming of the Digital Continent: from John Paul II to Francis The adventures of Pope Francis on the digital continent
Religijne oswajanie kontynentu cyfrowego: od Jana Pawła II do Franciszka Przygody Franciszka na kontynencie cyfrowym
Autorzy:
Goban‑Klas, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596975.pdf
Data publikacji:
2017-03-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Kościół
media
media społecznościowe
internet
ewangelizacja
papież Franciszek
Benedykt XVI
Jan Paweł II
Church
social media
evangelization
Pope Francis
Benedict XVI
John Paul II
Opis:
Today, the Catholic Church skillfully adapts the achievements of mod ern communication technologies to support the pastoral ministry. The author of this article shows what attitude towards modern digital tech nologies was presented by the last three popes: John Paul II, Benedict XVI, and Francis. Each of them, in their own way, formed a dialogue with the faithful, using the digital tools in a conscious and thoughtful way. The Pope’s relationship with the faithful, mediated by modern media, confirms that digital tools, now called the digital age, play an important role in the evangelization of the modern world.
W dzisiejszych czasach Kościół katolicki w umiejętny sposób adaptu je osiągnięcia współczesnych technologii komunikacyjnych do wspo magania posługi duszpasterskiej. Autor niniejszego artykułu ukazuje jakie stanowisko wobec nowoczesnych technologii cyfrowych prezen towali ostatni trzej papieże: Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek. Każdy z nich na swój specyficzny sposób nawiązał dialog z wierny mi, wykorzystując cyfrowe narzędzia w sposób świadomy i przemyśla ny. Relacje papieży z wiernymi, zapośredniczone przez nowoczesne media, potwierdzają, że cyfrowe narzędzia, pełnią obecnie, w czasach zwanych erą cyfrową, niezwykle ważna rolę w ewangelizacji współ czesnego świata.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2017, 16, 1; 45-56
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies