Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "(SW)." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
Kościół w listach Jana
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178013.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
Pierwszy List św. Jana
Drugi List św. Jana
Trzeci List św. Jana
Church
1 John
2 John
3 John
Opis:
Die drei Johannesbriefe sind an konkrete Christengemeinden gerichted. Einerseits erinnern sie an den empfangenen apostolischen Glauben, anderseits wird diser Glaube verteidigt gegen Anfechtungen von aussen und von innen. Wahre Gottesliebe die in der Nächstenliebe sich verwirklicht ist das wichtigste parenetische Anliegen dieser Episteln.
Źródło:
The Biblical Annals; 1995, 42, 1; 79-83
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystianologia moralna w świetle wybranych polskojęzycznych komentarzy Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan
Autorzy:
Kluz, Marek
Słomka, Artur Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950347.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
św. Paweł
List do Efezjan
chrystianologia
chrześcijanin
Kościół
Saint Paul
Letter to Ephesians
Christianology
Christian
Church
Opis:
One of the aims of St. Paul’s epistles is to provide his addressees with moral instruction. There is such content related to morality in the apostle’s epistles, providing a basis and justification for moral norms. This study deals with elements of Christianology in St. Paul’s Epistle to the Ephesians. The former term “anthropology,” used in St. Paul’s vision of the Christian, has been replaced by the term called “Christianology.” Saint Paul’s material on Christianology is very rich; therefore, this study is limited to the most important aspects of following Jesus Christ based on selected Polish language commentary on St. Paul the Apostle’s Epistle to the Ephesians. This epistle contains specific guidelines on how to follow Christ.
Jednym z celów listów św. Pawła jest przekazanie adresatom treści moralnych. Znajdują się u Apostoła treści, które stanowią podstawę i uzasadnienie dla norm moralnych. Niniejsze studium traktuje o elementach chrystianologii w Liście św. Pawła do Efezjan. Dotychczasowy termin „antropologia” stosowany do Pawłowej wizji chrześcijanina został zastąpiony terminem „chrystianologia”. Pawłowy materiał chrystianologiczny jest bardzo bogaty, dlatego ograniczono niniejszą refleksję do najważniejszych aspektów dotyczących naśladowania Jezusa Chrystusa w oparciu o wybrane polskojęzyczne komentarze Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan. W Liście znajdują się konkretne wskazówki jak naśladować Chrystusa.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The unity of the Church in Saint Irenaeus’ ecclesiology
Jedność Kościoła w eklezjologii św. Ireneusza z Lyonu
Autorzy:
Ciascai, Claudiu Marius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595204.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
jedność
Kościół
dialog ekumeniczny
św. Ireneusz
misja
unity
Church
ecumenical dialogue
Saint Irenaeus
mission
Opis:
The unity of the Church from everywhere has always been of major concern for the early Christians. They understood this unity as an existing and tangible experience, and not as a remote perspective hidden in the uncertainty of the future. Besides, they believed that the unity of the Church can assure the cohesion between the Christian communities, and the communication inside the Christian community was, in its turn, the essential condition that provided the support for, the consolidation and the development of the ecclesiastic unity. The Fathers of the Church have understood the importance of keeping and supporting the unity and the stability inside the Church, in order to provide an efficient Christian mission everywhere in the world. The purpose of this study is to demonstrate the evolution and complexity of the ecumenical dimension of the ecclesiology of Irenaeus of Lyon, one of the most representatives of the Fathers of the Church, during the early centuries. He understood the power of the dialogue and the pastoral mission, and he preached not only for the early Christians, who, at that time, found themselves surrounded and confused by different inaccurate doctrines, but also for the pagans. He preached to those pagans the message of Jesus Christ’s Gospel of love.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 229-246
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Janowej Ewangelii
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177997.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
Ewangelia według św. Jana
Church
John
Opis:
Im Johannesevangelium finden wir keine ausgeprögte Ekklesiologie. Jedoch die Kirche als konkrete Gemeinde wird angesprochen. Kirche gestallten alle die an Christus glauben und diesen Glauben in der Tat verwirklichen. Das wird anhand der Jüngerschaft plausibel gemacht. Es gibt nur eine Kirche, die durch den „zweiten” Paraklet weiter geleitet wird, den Christus der Kirche gesandt hat.
Źródło:
The Biblical Annals; 1995, 42, 1; 69-77
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół a Kościoły w doktrynie św. Pawła
Autorzy:
Stępień, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1163567.pdf
Data publikacji:
1964
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
eklezjologia
nauczanie Pawła
Church
ecclesiology
Paul's teaching
Opis:
Je me limite au problème de la valeur sémantique du terme ekklēsia et de son utilisation dans les épîtres de St Paul en tentant de démontrer que, contrairement à ce que maintient L. Cerfaux reprenant ainsi la théorie de J. Weiss et des critiques protestants, ce terme dans le sens d’Église universelle apparaît déjà dans les grandes épîtres antérieures à celles que 1’apôtre avait écrites en prison.I. LES ,,ÉGLISES” DANS LES ÉPITRES DE ST PAULLe terme ekklēsia se répète chez St Paul 64 fois (dont deux fois dans Hebr.), et notamment: 31 fois dans le sens d’église locale, 12 fois — d’assemblée religieuse de fidèles (dont 1 fois dans Hebr.), 5 fois — „d’église domestique” et 16 fois — d’Église universelle (dont 1 fois dans Hebr.). Bien que des „églises” soient placées au premier rang dans les premiers écrits de St Paul et dans ses grandes épîtres, il ne fait toutefois pas de doute que 1’Église universelle en tant qu’idée était plus ancienne que les églises locales et les assemblées religieuses. La communauté chrétienne ne faisait que représenter, dans un endroit donné, l’Église universelle. Les premiers chrétiens adoptèrent le terme ekklēsia non pas dans le sens qu’il possèdait dans la langue courante grecque (assemblée du peuple), mais dans celui que conféra à ce terme Jésus Christ en disant à Pierre qu’il édifierait sur lui son Église (Math. 16,18—19). L’Église du Christ était conformément à la volonté du Sauveur une et universelle (Matth. 28, 19: Marc. 16,16). Cette toute première signification du terme ekklēsia parmi les premiers chrétiens trouve par la suite sa confirmation dans les mots avec lesquels St Paul, dans ses épîtres, remplace ou explique ce terme, dans les mots tels que, par exemple, „les saints”, „les élus” qui reprennent du Vieux Testament ses définitions du peuple de Dieu (qāhāl) et que la version des Septante explique justement par ekklēsia dans son sens cependant universel. Cette Église universelle s’identifiait au début avec 1'église de Jérusalem. Puis lorsque d’autres communautés chrétiennes apparurent et qu’il fallut les différencier les unes des autres, on se servit du nom „Église” dans son sens local. L’apôtre reprit donc du vocabulaire chrétien les deux significations du terme ekklēsia: Église universelle et église locale, et non seulement cette deuxième, ainsi que le maintient L. Cerfaux. Par contre, c’est sous l’influence du milieu grec où le mot ekklēsia signifiait une assemblée du peuple dans le sens actif qu’à Corinthe, les réunions religieuses des fidèles furent appelées églises. Et comme ces assemblées du peuple pouvaient également avoir lieu dans des maisons privées, les chrétiens adoptèrent donc le nom d’ „églises domestiques”.II. EKKLĒSIA EN TANT QU’ÉGLISE UNIVERSELLE DANS LES ÉPITRES DE ST PAULL. Cerfaux, reprenant J. Weiss et les critiques protestants, tente de démontrer que ce n’est que dans ses épîtres écrites en prison que Paul employa le terme ekklēsia dans le sens d’Église universelle. Pour argumenter cette thèse, L. Cerfaux souligne le caractère particulier de ces épîtres (Eph. et Col.) qui témoignent que leur auteur d’une part avait tenu compte des spéculalions gnostiques des communautés de l’Asie Mineure et que, d’autre part, à l’occasion de son troisième voyage il avait assisté à une nouvelle manifestation de 1’unité des païens et des juifs au sein de l’Église du Christ qui s’était produite lors de la grande collecte menée en faveur de 1’église à Jérusalem. Les arguments de L. Cerfaux, bien que justes en tant que tels, ne suffisent cependant pas à eux seuls pour nous convaincre de la justesse de la thèse de 1’auteur. Nul ne peut nier que c’est parce qu’il prenait en considération les besoins des communautés chrétiennes de l’Asie Mineure que Paul, dans son épître aux habitants d’Ephèse, posa le problème de l’Église à 1’échelle cosmique, universelle. Et c’est ce qui explique, entre autres, pourquoi dans la-dite épître, le terme ekklēsia apparait toujours dans le sens d’Église universelle. Mais de là à conclure que 1’apôtre n’ait jamais auparavant employé ce terme dans ce sens — il y a loin et ceci d’autant plus loin que Paul avait toujours vécu avec l’idée de l’Église universelle. La grande collecte avait certainement été pour lui une source de joie et il avait pû voir en elle le signe de 1’unité des grecs et des juifs dans l’Église, mais ce signe ne pouvait être qu’extérieur, ne pouvait être que l’expression que 1’enseignement antérieur de Paul sur 1’unité de l’Église s’était réalisé (le baptême étant le signe essentiel de cette unité). Cet événement heureux pour 1’apôtre non seulement n’exclue pas l’éventualité que Paul se soit servi plus tôt du terme dans son sens universel, mais au contraire la fait sous-entendre: si l’apôtre est heureux de cette manifestation concrète de la fraternisation des grecs et des juifs au sein de 1’Église, c’est parce que dès le début il enseignait cette unité et parce qu’il la désirait de tout son être, ainsi que le prouvent indiscutablement ses épîtres (Gal 1, Cor., Rom.). L. Cerfaux maintient que Paul n’avait pas pû employer le terme ekklēsia dans le sens d’Église universelle dans ses premiers écrits et dans ses grandes épîtres parce qu’à l’époque où ces épîtres furent écrites, ce terme désignait l’église locale et les assemblées religieuses. Personne ne met en doute que telle était alors la signification de ce terme. Mais était-ce l’unique? L. Cerfaux, tout en admettant que le terme ekklēsia possèdait à son origine un sens universel, n’a nulle part ailleurs prouvé que ce sens eût par la suite entièrement disparu cèdant place au sens local. Pourquoi ces deux significations n’auraient-elles pas pû coexister puisque cette coexistence, nous l’observons aussi bien dans les épîtres écrites en prison (Phil., Col.) que dans les épîtres pastorales (1 Tit.), et puisqu’aussi bien les temps ultérieurs à Paul que les temps actuels la confirment indiscutablement? Si 1’apôtre connaissait et alimentait constamment en lui l’idée de l’Église universelle, et ceci L. Cerfaux le maintient également, et s’il savait que le terme ekklēsia signifiait à ses origines l’Église universelle, et il ne pouvait pas ignorer ce fait, pourquoi dans ce cas-là devrions-nous lui refuser le droit de se servir de ce terme à son gré? Notre jugement se voit d’ailleurs confirmé par des textes connus: Gal. 1, 13; I Cor. 15, 9 et I Cor. 12,26 qui, de l’avis de la presque totalité des exégètes, employaient le terme ekklēsia dans le sens d’Église universelle. Les tentatives de L. Cerfaux en vue d’imposer aux paroles de Paul le sens dont cet auleur a besoin pour prouver la justesse d’une thèse acceptée à priori, semblent être menées avec un trop grand déploiement artistique et font mettre en doute la sincérité de leur auteur et de sa foi en ce qu’il s’efforce de démontrer (voir par ex. Théologie de l’Église, p. 81 en confrontation avec la p. 144; p. 147 ss. p. 151). Il reste encore à expliquer un fait frappant: pourquoi le terme ekklēsia dans le sens l’Église universelle domine-t-il dans les épîtres écrites en prison, rien que dans Ef il est employé dans ce sens 9 fois? Les arguments employés par L. Cerfaux expliquent en partie ce fait. Il semble toutefois que la meilleure explication réside dans la circonstance que 1’apôtre écrivit ces épîtres en prison. La souffrance endurée dans la solitude est propice à la formation de la synthèse et à une classification des problèmes d’après l’hiérarchie de leurs valeurs, cette constatation est encore plus valable quand on dispose de riches matériaux dûs à de nombreuses expériences. Paul — missionnaire et père dont la vie s’identifiait avec celle des églises qu’il avait fondées, voyait mieux à distance toutes leurs „grandeurs” et toutes leurs „misères”. Ce dernier aspect ne se laissait pas de le tourmenter. Il cherchait une fois de plus les raisons des disputes et des discordes qui règnaient dans les différentes communautés. Il avait toujours prêché l’Église universelle, mais l’avait-il fait d’une manière satisfaisante? L’emploi du terme ekklēsia dans le sens d’église locale et d’assemblée religieuse n’avait-il pas effacé dans l’ombre le trait essentiel de 1’Église, c’est à dire, son unité et son universalité? Quand Paul considérait ces problèmes, il n’était pas seulement un simple missionnaire et un prêtre, mais surtout 1’apôtre de Jésus Christ et 1’instrument dans la main de Dieu, un instrument qui, dans la solitude, devient plus sensible et plus exposé à l’action divine. C’est dans ces conditions qu’il crée la synthèse de 1’enseignement sur 1’église, sur l’Église une et universelle qui est le corps du Christ et la „Plénitude” de Celui qui remplit tous en tous. Et les destinataires de la lettre aux Ephésiens sont les premiers à qui il expose cet enseignement par écrit.
Źródło:
The Biblical Annals; 1964, 11, 1; 93-106
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokalipsa św. Jana 12
Autorzy:
Kasiłowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371193.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Apokalipsa
Maryja
zbawienie
Kościół
wizja
diabeł
Apocalypse
Mary
salvation
Church
vision
devil
Opis:
W przeprowadzonych analizach autor uwzględnia dane historyczne tekstu i nauczanie Kościoła na temat Maryi. Zauważyć należy, że przedstawiona w znaku Kobieta łączy ideę skromności z otrzymaniem chwały od Boga. Podkreśla się jej rolę w darowaniu nowego życia. W kontraście do niej demoniczny Smok puszy się i nadyma, pretendując do posiadania nieograniczonej władzy. Jest on wrogiem życia, a chce być władcą świata, dlatego występuje przeciwko Kobiecie i narodzonemu Dziecku. Tym dzieckiem jest Mesjasz. Występujący termin basanidzo (12,2), nieużywany normalnie, gdy mowa o bólach porodu, zachęca do dostrzeżenia roli Kobiety w zbawczym dziele Mesjasza, które jest związane z krzyżem i rodzeniem uczniów do nowego życia. Wskazuje na to fakt porwania Dziecka po narodzinach do Bożego Tronu, co oznacza eksponowanie finału życia Chrystusa, czyli wydarzeń paschalnych, przynoszących ludziom zbawienie. Są oni nazwani resztą potomstwa Kobiety, bo uczestniczy ona w ich nowych narodzinach do królestwa Bożego. Widać, że zbawienie jest dziełem Bożym. Staje się ono udziałem człowieka dzięki krwi Baranka (Eucharystia) i zaangażowaniu w głoszenie Ewangelii. Czas Kościoła jest czasem walki ze złem. Reszta potomstwa Kobiety (Kościół) doświadcza w tym czasie pomocy ze strony Boga i solidarności stworzeń, mając nadzieję na osiągnięcie zwycięstwa w niebie.
In the analyses carried out, the author takes into account the historical data of the text and the teaching of the Church on the subject of Mary. It should be noted that the woman represented in the sign combines the idea of modesty with receiving glory from God. It emphasises her role in giving new life. In contrast to it, the demonic Dragon swaggers and puffs, pretending to have unlimited power. It is the enemy of life, and it wants to be the ruler of the world, therefore it is against the Woman and the Newborn. The newborn child is the Messiah. The term basanidzo (12.2), not used normally for the labour pain, encourages to see the role of the Woman in the salvific work of the Messiah, which is connected with the cross and the birth of disciples to a new life. This is indicated by the fact that the Child is being taken after birth to God’s Throne, which means exposing the finale of Christ’s life, that is, the Paschal events that bring salvation to people. They are called the rest of the Woman’s offspring because she participates in their new birth to the kingdom of God. It can be seen that salvation is God’s work. It becomes a share of the human being thanks to the blood of the Lamb (Eucharist) and the commitment to preaching the gospel. The time of the Church is the time of struggle against evil. The rest of the offspring of the Woman (the Church) during this time is experiencing God’s help and solidarity of all beings, hoping to achieve victory in heaven.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 5-33
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arka Noego obrazem Kościoła w Enarrationes in psalmos św. Augustyna
Noah’s arc – a symbol of the Church in the Enarrationes in psalmos by st. Augustine
Autorzy:
Zgraja, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613336.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Św. Augustyn
Enarrationes in Psalmos
arka Noego
Kościół
St. Augustine
Enarrations on the Psalms
Noah’arc
Church
Opis:
St. Augustine is regarded as master of the an allegorical interpretation of the Holy Scriptures. It consists in drawing out from the biblical text the deepest meaning. Using such kind of interpretation, he tried in one of his greatest exegetical works – Enarrationes in Psalmos, to explain for his faithful the mystery of the Church by means of a number of motives from the parables, biblical topographic and cosmic subjects, as well as from many biblical events and personages, interpreted in an allegorical spirit. So, in this article an effort has been made to show only some ideas of Augustine’s ecclesiological reflections that look as fruit of his allegorical interpretation of Noah’s Arc and the happenings related to it. The carried out analyses show that the figure of Noah’s Arc and the happenings related to it, served the bishop of Hippona to present the Church as a community composed of all nations of the world which are being incorporated in its organism after a previous conversion and receiving baptism as a result of proclamation the Gospel which should perform a priority role in the saving service of the Church. In Augustine’s opinion, the Church should be the place of proclamation the Truth, the teaching of which in the Church should be characterized by absolute fidelity to the Christian doctrine. What’s more, the Church is a community of saint and sinful people. It unceasingly undertakes strenuous efforts of moral cleaning, striving thereby for a growing moral perfection. That community is also characterized by awareness of a shared responsibility for the salvation of others, as well as by a conviction of the value of testifying to the holiness of life and the need of proclaiming the Word of God. These constitute an essential factor which mobilizes to a growing fidelity in fulfilling the will of God expressed in the commandments, and to undertaking a strenuous effort to proclaim the Gospel. The carried out analyses also allow to ascertain that the moral renewal undertaken by the members of the Church, should take place in accordance with the recommendations of Christ, and their progress in acquiring moral perfection does not remain without influence on perceiving the institution of the Church. Also obdurate sinners are members of the Church, those who, in spite of the words of encouragement addressed to them that they might start a way of fidelity to God, they put off the final decision of conversion, resigning in this way from the possibility of salvation, offered to them by God. The Church shown by means of an arc, is a Church unceasingly persecuted because it does not give consent to moral violations by the sinners, having a tolerating attitude toward them, in hope of their conversion. To Augustine’s vision of the Church belongs also his faithful safeguard of the Christian morality, as well as his fidelity in the service of proclaiming the Gospel. Both flow from the conviction of impossibility of one’s salvation outside the Church.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 761-781
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzeszna kobieta (Łk 7, 36-50) jako obraz Kościoła w nauczaniu św. Ambrożego
Sinful woman (Lk 7:36-50) as an image of the Church in the teaching of st. Ambrose
Autorzy:
Kamczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613279.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
św. Ambroży
Kościół
eklezjologia
egzegeza alegoryczna
miłosierdzie
St. Ambrose
Church
ecclesiology
allegorical exegesis
mercy
Opis:
St. Ambrose belongs to these Fathers of the Western Church, who in their thoughts used biblical motifs using the allegorical exegesis. It was of particular significance to him to teach about the Church. While approaching the matter of the Church he referred to an interesting image from the Gospel of St. Luke, relating to a sinful woman who washed and wiped the feet of Jesus in the house of Simon, the Pharisee. In this figure different motifs of contemporary eccesiology are combined. The Church stands as one body composed of many members following together to Jesus and bowing in front of him. He is a dispenser of grace. His primary tasks are to glorify the God, transmit the Gospel and the works of mercy.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 177-195
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół pw. św. Wawrzyńca w Luzinie – sakralna perełka na terenie Kaszub
Church of St. Lawrence in Luzino - Sacred Jewel in the Kashubian
Autorzy:
Darznik, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559603.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Kościół
Luzino
św. Wawrzyniec
norbertanki
Marsz Śmierci
Kaszuby
ołtarze
barok
zabytki
Church
St. Lawrence
Norbertine Sisters
Death March
Kashubian cultural region
altars
baroque
monuments
Opis:
Kościół pod wezwaniem św. Wawrzyńca można śmiało uznać za sakralną perełkę na terenie Kaszub. W 2013 roku kościół i wierni świętowali 770 rocznicę założenia. Obecny kościół, drugi z kolei, powstał na miejscu drewnianego, w XVIII wieku. Był on wielokrotnie przebudowywany i dekorowany. Posiada bogate wyposażenie – szczególną uwagę należy zwrócić na dwa krucyfiksy, świecznik z XVII wieku i ołtarze, główny i dwa boczne. Ołtarz główny pochodzi z XVIII wieku. W środku jest wnęka, która mieści w sobie rzeźbę Madonny gotycko stylizowaną. Boczne barokowe ołtarze są ozdobione obrazami z wizerunkami św. Wawrzyńca, Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, św. Józefa oraz św. Jana. Na łuku tęczowym znajduje się płaskorzeźba upamiętniająca ewakuację więźniów z obozu Stutthof, którą wykonał Edmund Sztyfter w 1971 roku z okazji beatyfikacji ojca Kolbego. Niestety, w wyniku zmian, które następowały na przestrzeni istnienia kościoła, zostały utracone (usunięte) cenne malowidła naścienne – w środku budynku – oraz zdobnictwo ścian zewnętrznych, jak i wiele innych pięknych elementów.
It is safe to say that St. Lawrence’s Church in Luzino is a real gem of the Kashubian region. In 2013, the believers celebrated the 770th anniversary of its foundation. The present church was built in the place of previous one made of wood, from the 18th century. It has been frequently rebuilt and decorated. It still owns a rich equipment, due to this fact, the particular attention should be paid to the candlestick from the 18th century, two crucifixes and the altars, the main and two side. The main altar dates back to the 18th century. In the interior of the church, there is a bay where is situated the Gothic-like sculpture of the Madonna. The baroque, side altars were decorated with the pictures of saints depicting Our Lady of Perpetual Help, St. Lawrence, St. Joseph and St. John. On the arch, there is a bas-relief commemorating the evacuation of prisoners from the Stutthof concentration camp, which was made by Edmund Sztyfter in 1971 on the occasion of the beatification of Maximilian Kolbe. Unfortunately, as a result of changes that have followed over a span of church existance the precious wall paintings inside the building and the ornamantation of exterior walls disappered, as well as many other precious elements.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 225-230
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja profetyczna św. Faustyny Kowalskiej i jej znaczenie dla Kościoła we współczesnym świecie
The Prophetic Mission of Saint Maria Faustina Kowalska and its Significance for the Church of the Modern World
Autorzy:
Król, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571639.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
miłosierdzie Boże
misja prorocka
Kościół
św. Faustyna
God’s mercy
prophetic mission
Church
St. Maria Faustina
Opis:
Struktura treściowa artykułu wprowadza w misję prorocką św. Faustyny Kowalskiej, którą otrzymała od Chrystusa jako wiedzę wlaną w darze szczególnego powołania. Przedmiotem tej misji jest miłosierdzie Boże, które zostało przypomniane Kościołowi i światu. Chrystus z treścią tego orędzia posłał ją do całego świata, mówiąc: „Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z moim miłosierdziem”. On bowiem pragnie, aby dotarło ono do wszystkich ludzi. W jego realizacji poleca s. Faustynie, a przez nią Kościołowi, ufną modlitwę do miłosierdzia Bożego, jego przepowiadanie i ukazywanie w dziełach dobroczynnych. Tak więc misja św. Faustyny nie jest tylko jej osobistą, ale całego Kościoła. Jest wpisana w jego posłannictwo, które winien podejmować w duchu treści utrwalonych przez nią w Dzienniczku. Zatem jej misja ma szczególne znaczenie dla misji Kościoła, która charakteryzuje się ewangelicznym uniwersalizmem. Są w niej obecne także elementy eschatologiczne, których realizacja ma przygotować ludzkość na powtórne przyjście Chrystusa. Tym samym treść tej misji wpisuje się w przestrzeń nowej ewangelizacji. Faustyna realizowała ją zgodnie z Jego wolą, a więc według otrzymanych od Niego wskazań: w modlitwie, w słowach i w dziełach miłosierdzia. Powyższa triada zawiera w sobie pełnię objawionego jej miłosierdzia Bożego, które pragnie być obecne w życiu całego Kościoła i w jego działalności. Te więc elementy treściowe wyznaczyły strukturę niniejszego artykułu zakończonego wnioskami wynikającymi z przeprowadzonej refleksji.
The article introduces the prophetic mission of St. Maria Faustyna that she received from Jesus Christ as the Infused Knowledge with a gift of a special calling. The subject of this mission is God’s Mercy which was reminded to the Church and the world. Jesus Christ sent her to the entire world with the message saying: “Today I am sending you with My mercy”. He wants it to be reached by all the people. Jesus Christ order St. Maria Faustyna, and the whole Church, to realise the mission through the trusting prayer to the God’s Mercy, its prediction and showing it in the charity works. So, the mission of St. Maria Faustyna is not only her personal one, but also the entire Church. It is a significant part of the Church mission which should be taken according to the contents of Diary: “Divine Mercy in My Soul”. Therefore, her mission has got a significant meaning for the Church’s mission which is characterised by the evangelical universalism. There are also eschatological elements which realisation is to prepare the humankind for the Second Coming of Jesus Christ. Thereby, the matter of this mission is accurate for the New Evangelism. St. Maria Faustyna was realising it according to His will, so by the directions got from Him: in the prayer, in words and in the acts of mercy. This triad consists of the completeness of revealed God’s Mercy which wants to be present in the entire Church’s life and its activity. Those contents determined the structure of the article ended with conclusions ensuing from the reflections taken.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 3(52); 81-99
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Troska Chrystusa o grzeszny Kościół w Komentarzu do Księgi Sofoniasza św. Hieronima
Christ’s Care for the Sinful Church in the Commentary of Jerome to Zephaniah
Autorzy:
Bardski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035691.pdf
Data publikacji:
2018-07-23
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Księga Sofoniasza
Komentarz do Księgi Sofoniasza św. Hieronima
Kościół
grzech
Chrystus
Book of Zephaniah
Jerome’s Commentary to Zephaniah
the Church
sin
Christ
Opis:
The first part of the article presents the allegorical interpretation ofseveral passages connected with the sins of the members of the Churchaccording to the Commentary of St. Jerome to the prophet Zephaniah:a. The vain glory and false dignity of priests and bishops (Zeph 1:4); b. Theabandonment of Christ’s garments (Zeph 1:8); c. Disrespect for baptism andpenance (Zeph 1:10); d. Oppression due to false doctrines (Zeph 1:11, 2:8);e. Sins committed by the representatives of the Church (Zeph 2:9); f. FalseChristians inside the Church (Zeph 2:14); g. Oppressive superiors (Zeph 3:3);h. Church doctors disregarding the Holy Spirit and the goodness of God. Inthe second part, the author explores the passages allegorically interpreted inrelation to the care of Christ for his beloved Church: a. The light of the wordand wisdom (Zeph 1:12); b. Destruction of perverse structures (Zeph 1:13); c. An invitation to communion in love and peace (Zeph 2:1); d. The ”Rest”of those who know the Word of God (Zeph 2:9); e. Commitment to mercy(Zeph 3:10-13); f. The end of the punishment and the gift of joy (Zeph 3:14-18); g. The promise of eternal glory (Zeph 3:19-20).
Źródło:
Collectanea Theologica; 2017, 87, 4; 173-190
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwa Jezusa i Kościoła za Piotra (Łk 22,31-32)
Autorzy:
Oktaba, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627219.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Łukasza
Łk 22
31-32
Piotr
modlitwa
wspólnota
Kościół
Opis:
The undertaken analysis of Lk 22,31-32 (in relation to Lk 9,28-36 and Acts 12,1-17) allowed us to perceive Peter, who is an example of intercessory prayer, meaning the unceasing and effective prayer of Christ for him (and all of his successors). This prayer, joined with the prayer of the Church, saves Peter (as well as every Christian), assists in his conversion and brings him back to the community. Peter felt the prayers of Christ and the Church, he gave witness to it, and in this way strengthened the faith of his brothers. Peter is a clear sign of the presence of Jesus in the Church the strength of His intercessory prayer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2004, 6; 129-145
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nie tak ma być wśród was" (Mk 10,43). Model pierwszeństwa w Kościele
Autorzy:
Malina, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627223.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Marka
Mk 10
43
pierwszeństwo
Kościół
Opis:
La riflessione sulla questione dell’autorità nella Chiesa non può prescindere dalle parole di Gesù: «Fra voi non è però così; ma chi vuol essere grande tra voi si farà vostro servitore» (Mc 10,43). Il desiderio dei discepoli di occupare i primi posti nella gloria di Gesù corrisponde alla loro posizione privilegiata durante la sua attività pubblica. Tuttavia, essi devono tenere conto del compimento della sorte del Figlio dell’uomo. L’aspirazione ai primi posti deve condurre al desiderio del servizio ai discepoli fino al sacrificio secondo il modello di Gesù.
Źródło:
Verbum Vitae; 2004, 6; 115-128
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia parafii pw. św. Michała Archanioła w Opolu-Półwsi w latach 1937-1958
The History of the Parish of Saint Michael the Archangel in Opole between 1937 and 1958
Autorzy:
Drygier, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595698.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Kościół
Śląsk
Opole-Półwieś
parafia św. Michała Archanioła w Opolu
budowa kościoła
Church
Silesia
Parish of St. Michael the Archangel in Opole
building of the church
Opis:
The ministry of Wilhelm Görlich – the first priest of the Parish Saint Michael in Opole, fell between the years 1937-1958. During the Hitlerian time the place of worship was built for the parish and as a part of a garrison as well. Throughout World War II the most difficult of challenges was the protection of the parish' members against Nazi-ideology. Since the winter of 1944 people experienced evacuation, death and destruction. The church was also damaged. In spring 1945 there was a new context for the parish. The Opole region became a part of Poland. The restoration and creation of the new society of ethnic Silesians with migrating Poles had started. The ministry was handicapped by the public authority. Despite many successes Görlich left Opole in 1958 and immigrated to Bavaria.
Posługa duszpasterska pierwszego proboszcza parafii św. Michała w Opolu-Półwsi, ks. Wilhelma Görlicha przypadła na lata 1937–1958. Jeszcze w czasach hitlerowskich świątynię budowano jako kościół parafialny i garnizonowy. Podczas II wojny światowej największym wyzwaniem była ochrona parafian przed ideologią nazistowską. Od zimy 1944 r. znakami czasu stały się ewakuacja, śmierć i zniszczenia. Uszkodzeniom uległ i kościół. Wiosną 1945 r. parafianie znaleźli się już w innym kontekście: Opolszczyzna stała się częścią Polski. Zapoczątkowano odbudowę i tworzenie nowego społeczeństwa – składającego się ze Ślązaków i migrujących Polaków. Duszpasterstwa nie ułatwiały władze państwowe. Mimo sukcesów ks. W. Görlich opuścił parafię i w 1958 r. wyemigrował na Bawarię.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 2; 192-210
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies