Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tithonian" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Tracking Late Jurassic ornithopods in the Lusitanian Basin of Portugal: Ichnotaxonomic implications
    Autorzy:
    Castanera, D.
    Silva, B.C.
    Santos, V.F.
    Malafaia, E.
    Belvedere, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082160.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Iguanodontipodidae
    Dinehichnus
    Anomoepus-like
    Kimmeridgian
    Tithonian
    Europe
    Opis:
    The Sociedade de História Natural in Torres Vedras, Portugal houses an extensive collection of as yet undescribed dinosaur tracks with ornithopod affinities. They have been collected from different Late Jurassic (Kimmeridgian–Tithonian) geological formations (Praia de Amoreira-Porto Novo, Alcobaça, Sobral, and Freixial) that outcrop along the Portuguese coast, and belong to two different sub-basins of the Lusitanian Basin (the Consolação and Turcifal sub-basins). Three main morphotypes can be distinguished on the basis of size, mesaxony and the morphology of the metatarsophalangeal pad impression. The minute to small-sized morphotype is similar to the Anomoepus-like tracks identified in other Late Jurassic areas. The small to medium-sized morphotype resembles the Late Jurassic–Early Cretaceous ichnotaxon Dinehichnus, already known in the Lusitanian Basin. Interestingly, these two morphotypes can be distinguished qualitatively (slightly different size, metatarsophalangeal pad impression and digit morphology) but are nevertheless difficult to discriminate by quantitatively analysing their length-width ratio and mesaxony. The third morphotype is considered a large ornithopod footprint belonging to the ichnofamily Iguanodontipodidae. This ichnofamily is typical for Cretaceous tracksites but the new material suggests that it might also be present in the Late Jurassic. The three morphotypes show a negative correlation between size and mesaxony, so the smaller tracks show the stronger mesaxony, and the larger ones weaker mesaxony. The Upper Jurassic ornithopod record from the Lusitanian Basin has yielded both small and medium-sized ornithopod remains, mainly iguanodontians such as dryosaurids and ankylopollexians, which are the main candidates to be the trackmakers.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2020, 65, 2; 399-412
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Late Jurassic facies succession of the Kleszczów Graben area (southern border of the Łódź Depression, peri-Tethyan shelf, central Poland)
    Autorzy:
    Olchowy, Piotr
    Krajewski, Marcin
    Felisiak, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058630.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Late Jurassic
    outer-inner ramp facies
    Oxfordian
    Kimmeridgian
    Tithonian
    North Tethys Shelf
    Opis:
    Numerous fully cored boreholes completed in the last years in central Poland (Kleszczów Graben area, southern border of the Łódź Depression) enabled the researchers to obtain new sedimentological data on the Oxfordian-Tithonian continuous sedimentary record in the Polish part of the northern Tethys shelf. Twenty-two facies were distinguished in the sedimentological succession. The facies represent the outer-, mid- and inner-ramp environments, including evaporitic episodes and palaeosols. The facies document that the Oxfordian-Lower Kimmeridgian (up to Hypselocyclum) carbonate ramp has evolved to the Upper Kimmeridgian-Tithonian carbonate-siliciclastic ramp. Among the Kimmeridgian deposits, numerous hardgrounds, tidal channel deposits and gravity flow sediments were identified. The Kleszczów Graben sedimentary succession is discussed along with the lithostratigraphical units known from the adjacent regions of southern and central Poland.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2019, 63, 4; 657--682
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Microfacies and stratigraphic position of the Upper Jurassic Rogoża coquinas at Rogoźnik, Pieniny Klippen Belt, Carpathians
    Mikrofacje i pozycja stratygraficzna górnojurajskich muszlowców z Rogoży w Rogoźniku (pieniński pas skałkowy)
    Autorzy:
    Reháková, D.
    Wierzbowski, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061237.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    biostratygrafia
    dinocysty wapienne
    kalpionellidy
    kimeryd
    tyton
    berias
    litostratygrafia
    Pieniński Pas Skałkowy
    Karpaty
    biostratigraphy
    calcareous dinocysts
    calpionellids
    Kimmeridgian
    Tithonian
    Berriasian
    lithostratigraphy
    Pieniny Klippen Belt
    Carpathians
    Opis:
    The Rogoża Coquina Member (Pieniny Klippen Belt, Carpathians, Poland) develped as red micritic ammonite coquinas covers the stratigraphical interval from Kimmeridgian to Upper Tithonian as indicated by microfossils study (calcareous dinocysts and calpionellids) in the type-section of the unit, in the Rogoźnik Quarry. These deposits are overlain by white micritic limestones attributed to the Sobótka Limestone Member of Lower to Middle Berriasian.
    Czerwone muszlowce amonitowe odsłonięte w nieczynnym kamieniołomie w Rogoźniku stanowią wzorzec litostratygraficzny dla ogniwa muszlowców z Rogoży (dawniejsza nazwa "czerwone muszlowce rogoźnickie" - Birkenmajer 1962, 1963, 1977). Pozycja chronostratygraficzna tych utworów i ich związek ze słynnymi muszlowcami ogniwa muszlowców z Rogoźnika (dawna nazwa "białe muszlowce rogoźnickie" - Birkenmajer 1962, 1963, 1977) pozostawały przez dłuższy czas nie w pełni wyjaśnione. Pierwotnie (Birkenmajer 1977), sądzono, że ogniwo muszlowców z Rogoży jest starsze od ogniwa muszlowców z Rogoźnika; później (Kutek & Wierzbowski 1986), wyrażono opinię, że ogniwa te są równowiekowe - czerwone mikrytowe muszlowce z Rogoży zastąpione są obocznie przez muszlowce z Rogoźnika o silnie zrekrystalizowanym matryksie przekształconym w dużym stopniu w grubokrystaliczny kalcyt. Przeprowadzone obecnie szczegółowe badania płytek cienkich z prób zebranych w profilu muszlowców z Rogoży w kamieniołomie w Rogoźniku (fig. 1 i 2, pl. 1-3) pozwoliły na pełne przedstawienie charakterystyki mikrofacjalnej i określenie pozycji chronostratygraficznej tych utworów w oparciu o cysty wapiennych Dinoflagellata oraz kalpionelle. Widoczne w profilu muszlowce mają miąższość około 11 metrów (spąg ogniwa muszlowców z Rogoży jest tu nieodsłonięty) i wykształcone są w niższej części jako czerwone wapienie typu wackestone i packstone o mikrofacji sakkokomowo-globochetowej, a w części wyższej - jako czerwonawe i różowe wapienie typu wackestone o mikrofacji kalpionellowo-radiolariowej. Pozycja chronostratygraficzna niższej części muszlowców zawiera się w przedziale od kimerydu i dolnego tytonu (poziomy dinoflagellatowe: Parvula, Moluccana, Borzai oraz Pulla-Tithonica w klasyfikacji Rehakowej 2000) do środkowego tytonu/najniższego górnego tytonu (poziomy kalpionellowe: Chitinoidella oraz Praetintinnopsella w klasyfikacji Rehakowej i Michalika 1997). Datowania te pokazują, że omawiane utwory obejmują przedział stratygraficzny, odpowiadajacy rozwiniętym w klasycznej postaci muszlowcom z Rogoźnika w profilu skałek Rogoży (por. Kutek i Wierzbowski 1986). Wyższa część ogniwa muszlowców z Rogoży w badanym profilu zawiera liczne kalpionelle wskazujące na górnotytoński poziom Crassicolaria i jego wszystkie trzy podpoziomy: Remanei, Brevis i Colomi (por. Reháková i Michalik 1997). Utwory bezpośrednio nadścielające muszlowce z Rogoży w profilu kamieniołomu w Rogoźniku reprezentowane są przez białe i biało-szare wapienie typu wackestone, a lokalnie też mudstone, wykształcone w mikrofacji radiolariowo-kalpionellowej lub kalpionellowej. Obecne tu zespoły kalpionelli wskazują na dolny i środkowy berias (poziom Calpionella), przy czym jak wydaje się, najniższa część tego poziomu, odpowiadająca podpoziomowi Alpina, jest tu nieobecna lub silnie zredukowana miąższościowo. Może to wskazywać na istnienie luki stratygraficznej pomiędzy ogniwem muszlowców z Rogoży, a omawianymi nadległymi wapieniami, które swoim charakterem litologicznym, a także swoją pozycją stratygraficzną, wyraźnie nawiązują do ogniwa wapienia z Sobótki w schemacie litostratygraficznym Birkenmajera (1977).
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2005, 3, 1; 15-27
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Development and chronology of the Late Jurassic shallow-water carbonate deposits of the Holy Cross Mountains area, central Poland
    Autorzy:
    Wierzbowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28883744.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    history of sedimentation
    cyclicity
    climatic factors
    tectonic factors
    ammonite stratigraphy
    Late Oxfordian
    Kimmeridgian
    Early Tithonian
    historia sedymentacji
    cykliczność
    czynniki klimatyczne
    czynniki tektoniczne
    stratygrafia amonitów
    późny oksford
    wczesny tyton
    Opis:
    The Late Jurassic shallow-water carbonates with intervening clayey-marly deeper-water deposits in the Holy Cross Mts. area formed over large bank of the elevated part of the Northern Tethyan Shelf during about 12 myr. They comprise three main successions (I, II and III) deposited partly in different environmental conditions, controlled by tectonic and climatic factors, and still preserved in the  north-eastern margin, the north-western margin and the south-western margin of the Holy Cross Mountains. The history of sedimentation is presented according to the concept of the large tectono-stratigraphic units COK, LUK and KVB, which owe their origin to variable rates of tectonic subsidence, as introduced by Kutek (1994) for the area of central Poland. The studied deposits of the COK megasequence cor- responding to the Upper Oxfordian and the Lower Kimmeridgian up to the Hypselocyclum Zone consist of coral limestones, various grained (including oolitic) limestones, and micritic limestones formed over the gradually enlarging shallow-water carbonate platform of the Holy Cross Mts. This platform was subsequently subdivided into two elevated areas, separated by a depressed zone in the middle, bounded by the Nowe Miasto–Iłża–Bałtów Fault Zone in the north-east and the Holy Cross Fault System in the south. The younger mega- sequence LUK with it strongly transgressive character marks the successive stages of the marine transgression which entered the central, lowered part of the area of the Holy Cross Mts. from the west, where it appeared already in the early Hypselocyclum Chron. It succes- sively spread across the Holy Cross Mts. area towards the north-east and south bringing everywhere the deposition of various oyster lu- machelles and marls with ammonites at the end of the Hypselocyclum Chron and during the Divisum Chron of the Early Kimmeridgian to the Acanthicum/Mutabilis Chron of the earliest Late Kimmeridgian. The following megasequence KVB is represented by the detrital lu- machelles and chalky limestones with nereineids of the Eudoxus Chron of the Late Kimmeridgian marking the development of still younger shallow-water carbonate platform in the uplifted areas in the north-eastern and possibly the south-western margins of the moun- tains, allegedly subdivided by a deeper area of sedimentation of marly deposits. The youngest Late Jurassic deposits of the Holy Cross Mts., are very fragmentarily preserved, mostly because of Early Cretaceous uplift and erosion. They suggest an initial episode of complete drowning of the carbonate platform which became covered by marly deposits during the Early Tithonian, and the subsequent restoration of shallow-water carbonate sedimentation at the end of the Early Tithonian.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2023, 21; 39--82
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies